ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός 501/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Της ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Εταιρίας ………………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Μιχαηλίδη.
Των ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1] εταιρείας………………, 2] εταιρίας ……………… Αμφότερες οι εφεσίβλητες εταιρίες δεν εμφανίστηκαν και δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 2-4-2018 και με αριθ. εκθ. καταθ. ……….678/2018 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθ. 2757/2019 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που θεώρησε την αγωγή ως μη ασκηθείσα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 22-6-2020 και με αριθ. εκθ. καταθ. …………/2020 έφεση, για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος 18-2-2021 και προσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως για την άνω αναφερόμενη δικάσιμο με την με αριθμό 87/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, προέδρου εφετών Σπυριδούλας Μακρή, δυνάμει του άρθρου 21 του ν. 4786/2021-φεκ Α 43/23-3-2021, περί αυτεπάγγελτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων, των οποίων η συζήτηση ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων (από 11-2-2021 έως 22-3-2021). Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας εταιρίας αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 513 παρ. 1β εδαφ. α ΚΠολΔ, σύμφωνα με την οποία έφεση συγχωρείται μόνον κατά των οριστικών αποφάσεων του πρώτου βαθμού, οι οποίες περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνον τη δίκη για την αγωγή ή ανταγωγή, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 308 και 309 του ίδιου Κώδικα, συνάγεται ότι οριστικές αποφάσεις είναι εκείνες που δέχονται ή απορρίπτουν ολικά ή μερικά το αίτημα παροχής έννομης προστασίας και οι οποίες περιέχουν διάγνωση ως προς όλα τα επίπεδα της δικαστικής κρίσης, απεκδύοντας το δικαστήριο από κάθε περαιτέρω εξουσία σε σχέση με το εν λόγω αίτημα, έτσι ώστε να μην είναι πλέον δυνατή η ανάκλησή τους (άρθρο 309 εδ. α` ΚΠολΔ). Το αποτέλεσμα αυτό διατυπώνεται με σχετική διάταξη στο διατακτικό, το οποίο αποτελεί την ουσία της απόφασης και περιέχει τη θέληση και διαταγή του δικαστηρίου, ή μπορεί και μόνο στο σκεπτικό, αλλά ρητά και με σαφήνεια, κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφιβολίας για την παραδοχή ή απόρριψη του εξεταζόμενου αιτήματος ή δικαιώματος.
Συνεπώς, δεν είναι οριστική και, επομένως, δεν υπόκειται αυτοτελώς σε έφεση η απόφαση, με την οποία κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης για οποιονδήποτε λόγο, αναβάλλεται η εκδίκαση ή το δικαστήριο αναστέλλει ή απέχει από τη συζήτηση, έστω και εσφαλμένα, αφού αυτό (το δικαστήριο) δεν αποφαίνεται για την υπόθεση με οριστική παραδοχή ή απόρριψη του αντίστοιχου αιτήματος και δεν απεκδύεται από κάθε σχετική με την υπόθεση εξουσία του (Μαργαρίτης:ΕρμΚΠολΔ, έκδ. 2012 υπό το άρθρο 513 αρ.3). Είναι αδιάφορο, αν νόμιμα ή μη κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση, αναβλήθηκε αυτή κ.λπ καθόσον, αν δεν συνέτρεχε λόγος απαραδέκτου της συζήτησης ή αναβολής κλπ., η απόφαση, ως μη οριστική, υπόκειται σε ανάκληση από το ίδιο το δικαστήριο (ΑΠ 300/2010, ΑΠ 358/2011, ΜΕφΑθ 2866/2016). Τέλος σύμφωνα με το άρθρο 532 ΚΠολΔ αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, στις οποίες περιλαμβάνεται και το εκκλητό της εκκαλούμενης απόφασης, το δικαστήριο απορρίπτει αυτήν και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 156/2013, 382/2005, 7/2003, στην ΤΝΠ Νόμος, Σ. Σαμουήλ: Η έφεση έκδ. 2009, παρ. 211 επ.).
Στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται προς συζήτηση η από 6-7-2020 έφεση με αριθμό έκθ. κατάθ. ………../2020 κατά της 2757/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και θεώρησε ως μη ασκηθείσα την αγωγή της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας. Η συζήτηση της έφεσης για την άσκηση της οποίας έχει κατατεθεί το κατά το άρθρο 495 παρ.3Αβ ΚΠολΔ ηλεκτρονικό παράβολο, προσδιορίστηκε αρχικά για την δικάσιμο της 18-2-2021 πλην όμως λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας covid-19 κατά το χρονικό διάστημα από 11-2-2021 έως 22-3-2021 , η υπόθεση δεν εκφωνήθηκε κατ’ αυτήν και με την 87/2021 Πράξη της Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή, νόμιμα ορίστηκε αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα (με τοιχ. ΙΙ), δικάσιμος για τη συζήτησή της η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Η εκκαλούσα – ενάγουσα εταιρία με την από 2-4-2018 αγωγή της ισχυρίστηκε ότι δραστηριοποιείται στον τομέα εφοδιασμού πλοίων και στο πλαίσιο αυτό κατάρτισε στον Πειραιά κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάιο 2017 έως Αύγουστο 2017 διαδοχικές συμβάσεις με την δεύτερη εναγόμενη εταιρία που ενεργούσε για λογαριασμό της πρώτης εναγομένης, πλοιοκτήτριας του υπό σημαία Λιβερίας πλοίου «MO» με την ιδιότητα της διαχειρίστριας αυτού. Ότι παρέδωσε στο πλοίο που ναυλοχούσε στο Πέραμα εφόδια και υπηρεσίες και εξέδωσε αντίστοιχα τιμολόγια και δελτία αποστολής συνολικής αξίας 151.479,65 ευρώ τα οποία εκδόθηκαν στο όνομα της πλοιοκτήτριας εταιρίας, πλην όμως, με ρητό όρο σε κάθε ένα τιμολόγιο και δελτίο αποστολής, συμφωνήθηκε η υποχρέωση και της διαχειρίστριας εταιρίας για την εξόφληση αυτών. Περαιτέρω ότι διατηρεί σε βάρος της πρώτης εναγομένης, η οποία απέκτησε το πλοίο από την οφειλέτριά της προηγούμενη πλοιοκτήτρια εταιρία με την επωνυμία «…………….», απαίτηση ποσού 24.882,41 ευρώ για την οποία έχει εκδώσει διαταγή πληρωμής με την οποία υποχρεώθηκε η προηγούμενη πλοιοκτήτρια να της καταβάλει το εν λόγω ποσό, πλέον τόκων και εξόδων. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό η ενάγουσα ζητά με την αγωγή της να υποχρεωθούν αμφότερες οι εναγόμενες ως ευθυνόμενες αλληλεγγύως και σ’ ολόκληρον να της καταβάλλουν το ποσό των 151.479,65 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την έκδοση κάθε τιμολογίου άλλως και επικουρικά από την επίδοση της αγωγής και περαιτέρω να υποχρεωθεί η πρώτη εναγόμενη εταιρία, με βάση το άρθρο 479 Α.Κ., να της καταβάλει το ποσό των 24.881,41 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στη δικαστική δαπάνη της.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, εξέδωσε την εκκαλούμενη απόφαση με την οποία θεώρησε την αγωγή ως μηδέποτε ασκηθείσα, καθόσον αυτή επιδόθηκε σε πρόσωπο με την ιδιότητα του νόμιμου αντικλήτου των εναγόμενων εταιριών, οι οποίες δεν εμφανίστηκα κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από την σειρά του οικείου πινακίου, χωρίς ωστόσο να αποδειχθεί ότι το πρόσωπο αυτό είχε διοριστεί νόμιμα ως αντίκλητος των εναγομένων. Έτσι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εκτιμώντας ότι δεν αποδείχθηκε νόμιμη και εμπρόθεσμη επίδοση της αγωγής στις τελευταίες, δεδομένου ότι η επίδοση σε πρόσωπο ως προς το οποίο δεν αποδεικνύεται η ιδιότητα του αντικλήτου, είναι ανυπόστατη, έκρινε, όπως αναφέρεται, την αγωγή ως μη ασκηθείσα.
Με αυτό το περιεχόμενο όμως η εκκαλούμενη απόφαση που εκδόθηκε επί της ως άνω αγωγής, δεν είναι οριστική, σύμφωνα με τις προηγηθείσες σκέψεις και δεν υπόκειται σε έφεση, καθ’ όσον δεν απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η αγωγή, αλλά κρίθηκε ως μη ασκηθείσα. Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τις ίδιες σκέψεις, πρέπει να απορριφθεί από το παρόν, αρμόδιο (κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 51 παρ.6 στοιχ.α’ του ν. 2172/1993), Δικαστήριο, δικάζον κατά την τακτική διαδικασία, η υπό κρίση έφεση ως απαράδεκτη, αφού ελλείπει μία από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού αυτής και δη το εκκλητό της εκκαλούμενης απόφασης, επειδή συγκεκριμένα η έφεση στρέφεται κατά πρωτόδικης κρίσης που δεν είναι οριστική, καθόσον το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε επί της αγωγής με την παραδοχή ή την απόρριψη των προβαλλόμενων αξιώσεων της ενάγουσας και δεν απεκδύθηκε από κάθε σχετική με την υπόθεση αυτή εξουσία, με συνέπεια η απόφαση να μην υπόκειται σε έφεση. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί κατ’ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, η εισαγωγή του κατατεθέντος για το παραδεκτό της εφέσεως παραβόλου στο δημόσιο ταμείο, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ως απαράδεκτη την από 6-7-2020 έφεση με αριθμό έκθ. κατάθ. ………../2020 κατά της 2757/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Ναυτικό Τμήμα), που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του με κωδικό ………………. ηλεκτρονικού παράβολου ποσού εκατό (100) ευρώ, στο δημόσιο ταμείο.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, στις 11-10-2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ