Αριθμός απόφασης 462/2021 - ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός: 462/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ (για τους υπό στοιχεία 1 έως και 5 και 10 έως 12 των υπολοίπων καλούντων φερόμενων ως καθολικών διαδόχων της έκτης εφεσίβλητης): 1) ……….. 2) ………. 3) ………..4) ……….., 5) ……….., 6) ………. 7) ……….., 8) ……….. 9) ……….. 10) …………11) ………….., οι οποίοι δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο και 12) …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Εμμανουήλ Θεοδωράκη με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ

ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Γεώργιο Γεωργούλα, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.

Ο καθ’ου η κλήση-εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 15.6.2011 και με αριθμό κατάθεσης ……../14.6.2011 αναγνωριστική κυριότητας ακινήτου αγωγή του κατά του ……….., τον οποίο διαδέχθηκαν καθολικώς λόγω θανάτου του και βίαιης διακοπής της δίκης πρωτοδίκως οι νυν πέντε πρώτοι εφεσίβλητοι, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του, κατά της ……….., ήδη έκτης εφεσίβλητης, της οποίας ο θάνατος γνωστοποιήθηκε στον δεύτερο βαθμό μαζί με τη συνέχιση της δίκης από τους φερόμενους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμους της, 6ο έως και 9η των καλούντων και κατά της ………….. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την 3609/2014 οριστική απόφαση με την οποία δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων απέρριψε την αγωγή ως ουσία αβάσιμη.

Την παραπάνω απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 30.5.2016, με Γ.Α.Κ. ……../2016 και με Ε.Α.Κ. ……/2016 κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά την 2.6.2016, έφεση. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 15.7.2016, με Γ.Α.Κ. ……./2016 και Ε.Α.Κ. ……./2016, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η 16.2.2017 και μετ’ αναβολή η 1.2.2018, όταν η υπόθεση συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων και εκδόθηκε η 315/2018 μη οριστική απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, που διέταξε επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης για να προσκομισθούν από τους έκτο έως και ένατη των νυν καλούντων τα αναφερόμενα εκεί δημόσια έγγραφα εκ των οποίων να αποδεικνύεται ότι είναι οι μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της αρχικώς δεύτερης εναγόμενης και μετέπειτα έκτης εφεσίβλητης, ενώ ανέβαλε την έκδοση απόφασης ως προς τους λοιπούς διαδίκους. Με την από 6.6.2018 με Γ.Α.Κ. ……/2018 και Ε.Α.Κ. ……./2018 κλήση τους οι αρχικώς εφεσίβλητοι και οι φερόμενοι ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου της έκτης εφεσίβλητης ζήτησαν να οριστεί νέα δικάσιμος για την επανάληψη της συζήτησης της ένδικης διαφοράς προς έκδοση τελεσίδικης απόφασης, οπότε δικάσιμος για τη συζήτηση της εφέσεως ορίσθηκε η 21.3.2019. Η υπόθεση συζητήθηκε τότε αντιμωλία των διαδίκων, χωρίς να εκδοθεί απόφαση. Με την υπ’ αριθ. 60/2021 Πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/…./2021 και κατόπιν της υπ’ αριθ. 32/2021 Πράξης της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, όπως εν μέρει ανακλήθηκε με την υπ’ αριθ. 36/2021 όμοια Πράξη, δυνάμει της οποίας αφαιρέθηκε η σχετική δικογραφία από τη δικάσασα την υπόθεση Εφέτη κατ’ άρθρο 307 παρ.1 ΚΠολΔ, ορίσθηκε νέα δικάσιμος για την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του δωδέκατου καλούντος-ένατου εφεσίβλητου και του καθ’ ου η κλήση-εκκαλούντος, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπ’ αριθ. 60/2021 Πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, κατατεθείσα στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2021 και Ε.Α.Κ. …../2021 νόμιμα ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος για την επανάληψη της συζήτησης της από 30.5.2016 (κατατεθείσας στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2016 και Ε.Α.Κ. …/2016 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2016 και Ε.Α.Κ. …../2016) έφεσης του καθ’ου η κλήση-εκκαλούντος ……….. κατά των καλούντων 1) ………, 2) ………, 4) …….. 5) ……….., 6) …………, 7) ……….. 8) ………. 9) ………., 10) ……….., 11) ………. και 12) ………… και κατά της 3609/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία) σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 307 παρ.1, 226 και 228 του ΚΠολΔ και 15 παρ.7 περ. ζζ’ του ν. 1756/1988, ως ισχύουν, κατόπιν αφαίρεσης της σχετικής δικογραφίας από τη Δικαστή ενώπιον της οποίας είχε συζητηθεί η υπόθεση στις 21.3.2019, δυνάμει της υπ’ αριθ. 32/2021 Πράξης της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, όπως εν μέρει ανακλήθηκε από την υπ’ αριθ. 36/2021 όμοια Πράξη. Ειδικότερα, η εν λόγω έφεση συζητήθηκε μετ’ αναβολή το πρώτον την 1.2.2018, ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου με την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων και εκδόθηκε η 315/2018 μη οριστική απόφαση, με την οποία, αφού δηλώθηκε ο θάνατος της αρχικά δεύτερης εναγόμενης και μετέπειτα εφεσίβλητης …………… από τους φερόμενους ως κληρονόμους της, διατάχθηκε κατ’ άρθρο 254 παρ.1 εδ.α’ του ΚΠολΔ η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προκειμένου να προσκομισθούν, με επιμέλεια των ………….., όλων κατοίκων …………Αυστραλίας, φερόμενων ως καθολικών διαδόχων της παραπάνω αρχικώς εναγόμενης ………… τα αποδεικτικά της ιδιότητάς τους ως μοναδικών εξ αδιαθέτου κληρονόμων της θανούσας έγγραφα, ήτοι πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών της αρμόδιας αρχής και βεβαίωση του αρμόδιου Ειρηνοδικείου περί μη δημοσίευσης διαθήκης της θανούσας, ενώ ως προς τους λοιπούς διαδίκους που ήταν απλοί ομόδικοι της θανούσας το Δικαστήριο ανέβαλε την έκδοση απόφασης προς αποφυγή αντιφατικών αποφάσεων. Ακολούθως, με την από 6.6.2018 (με Γ.Α.Κ. …./2018 και Ε.Α.Κ. …../2018) κλήση τους οι αρχικώς εφεσίβλητοι και οι φερόμενοι ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της έκτης εφεσίβλητης ζήτησαν να ορισθεί νέα δικάσιμος προς επανάληψη της συζητήσεως της ένδικης διαφοράς ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, προς έκδοση τελεσίδικης απόφασης, οπότε δικάσιμος ορίσθηκε η 21.3.2019 και η υπόθεση συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, χωρίς ωστόσο να εκδοθεί επί της εφέσεως απόφαση σε εύλογο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα η υπόθεση να αφαιρεθεί από την δικάσαντα Εφέτη με την προαναφερόμενη Πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και να ορισθεί νέα δικάσιμος, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας ώστε να επανασυζητηθεί η υπόθεση. Κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο, οι έντεκα πρώτοι καλούντες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, ο δωδέκατος εκπροσωπήθηκε με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εμμανουήλ Θεοδωράκη και ο καθ’ου η κλήση- εκκαλών εκπροσωπήθηκε επίσης με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Γεώργιο Γεωργούλα. Από τη συνημμένη στη δικογραφία από 26.4.2021 έκθεση επίδοσης του Επιμελητή Δικαστηρίων του Εφετείου Πειραιά, ………. προς τον δικηγόρο ………, σε συνδυασμό με την από 26.4.2021 εξουσιοδότηση του δικηγόρου Πειραιώς, ……… προς τον συνεργάτη του και δικηγόρο Αθηνών, ………. για να παραλάβει αντίγραφο της πιο πάνω υπ’ αριθ. 60/2021 Πράξης της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά αποδεικνύεται ότι ακριβές αντίγραφο της ανωτέρω Πράξης με κλήση για συζήτηση της υπόθεσης στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο επιδόθηκε στον πιο πάνω εξουσιοδοτημένο συνεργάτη του αντίκλητου δικηγόρου των έντεκα πρώτων καλούντων και για λογαριασμό τους, κατ’ άρθρο 143 ΚΠολΔ και προ τριάντα τουλάχιστον ημερών από την ορισθείσα δικάσιμο, όπως ορίζεται στην ως άνω Πράξη. Σημειώνεται ότι, από το άρθρο 143 παρ.1KΠολΔ όπως η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 με έναρξη ισχύος την 1-1-2016 σύμφωνα με την παρ.4 του ένατου άρθρου του άρθρου 1 του ιδίου νόμου, με την οποία, ορίζεται ότι “Ο δικαστικός πληρεξούσιος που διορίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 96 (δηλαδή, είτε με συμβολαιογραφική πράξη είτε με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση) είναι αυτοδικαίως και αντίκλητος για όλες τις επιδόσεις που αναφέρονται στη δίκη, στην οποία είναι πληρεξούσιος, έως και την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εκτός αν με δικόγραφο γνωστοποιηθεί στους λοιπούς διαδίκους η αντικατάστασή του “, συνάγεται ότι ο δικηγόρος που παραστάθηκε ως πληρεξούσιος του διαδίκου στην πρωτοβάθμια δίκη θεωρείται κατά νόμο αντίκλητος για τις αναγόμενες στη δίκη αυτή επιδόσεις εγγράφων, μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εκτός αν γνωστοποιηθεί η αντικατάστασή του (ΑΠ 667/20202, 1034/2019 στην ΤΝΠ Νόμος). Επομένως, παραδεκτά προχωρά η συζήτηση της ένδικης εφέσεως και ως προς τους έντεκα ως άνω καλούντες, που κλήθηκαν να παραστούν στην τελευταία δικάσιμο μέσω του αντίκλητου δικηγόρου τους. Περαιτέρω, η επαναλαμβανόμενη κατ` άρθρο 307 ΚΠολΔ συζήτηση αποτελεί, όπως και η από το άρθρο 254 ΚΠολΔ συζήτηση, συνέχεια της προηγούμενης και όχι νέα συζήτηση. Και ναι μεν στο άρθρο 307 ΚΠολΔ δεν μνημονεύεται ρητώς, όπως στο άρθρο 254 ΚΠολΔ, ότι η επαναλαμβανόμενη συζήτηση αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης, όμως δεν συντρέχει δικαιολογητικός λόγος να αντιμετωπιστούν κατά διαφορετικό τρόπο οι δύο περιπτώσεις, διότι οι πιο πάνω διατάξεις διαφέρουν μόνον ως προς το λόγο της επανάληψης, ο οποίος στην περίπτωση του άρθρου 307 ΚΠολΔ δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα κάποιου διαδίκου και, συνεπώς, δεν δικαιολογείται να υφίσταται, αν δεν εμφανιστεί ή δεν εμφανιστεί προσηκόντως ή δεν καταθέσει εκ νέου προτάσεις, δυσμενέστερη μεταχείριση, δηλαδή, να δικαστεί ερήμην και να υποστεί τις σχετικές συνέπειες. Συνακόλουθα, η αρχική και η επαναλαμβανόμενη συζήτηση συνθέτουν μία συζήτηση και ο διάδικος ο οποίος δεν παρίσταται στην επαναλαμβανόμενη, είχε όμως παραστεί στην αρχική, δικάζεται αντιμωλία, ο διάδικος δε που παρίσταται στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση δεν χρειάζεται να καταθέσει εκ νέου προτάσεις (ΑΠ 936/2018, ΕΠολΔ 2019, σελ. 103, ΑΠ 869/2017 στην ΤΝΠ Νόμος). Μπορούν πάντως οι διάδικοι στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση να καταθέσουν προτάσεις, ακόμη και συμπληρωματικές (βλ. Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, έκδοση 2018, σελ. 514) και μάλιστα μέσω αυτών να προταθούν νέοι ισχυρισμοί, ενώ τα ήδη προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα διατηρούν την ισχύ τους (βλ. Βασιλ. Βαθρακοκοίλη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση, τόμος Β’, έκδοση 1994, σελ. 404, παρ.3). Στην προκειμένη περίπτωση, τόσο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στη δικάσιμο της 1.2.2018, μετά την οποία εκδόθηκε η 315/2018 μη οριστική απόφαση αυτού του Δικαστηρίου που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ, όσο και κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στις 21.3.2019, στην προσδιορισθείσα με κλήση δικάσιμο, όλοι οι διάδικοι, πλην της θανούσας έκτης εφεσίβλητης, είχαν εκπροσωπηθεί από πληρεξούσιους δικηγόρους και δικάστηκαν αντιμωλία. Ως εκ τούτου και η ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου τελευταία συζήτηση της υπόθεσης κατ’ άρθρο 307 ΚΠολΔ, στη δικάσιμο της 3.6.2021 θεωρείται συνέχεια των προηγούμενων και διεξάγεται αντιμωλία των διαδίκων. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 289 ΚΠολΔ που ρυθμίζει τις συνέπειες της βίαιης διακοπής της δίκης στην πολιτική δίκη, “κάθε διαδικαστική πράξη, εκτός από την έκδοση της απόφασης, αν γίνει μετά τη διακοπή της δίκης και πριν από την επανάληψή της, είναι άκυρη, εκτός αν την ενεργήσει ο διάδικος υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή”. Έτσι, όλες οι διαδικαστικές πράξεις οι επιχειρούμενες από τον αντίδικο του προσώπου υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή ή από τον αναγκαίο ομόδικό του (άρθρο 291 ΚΠολΔ), από τη στιγμή που επέρχεται η διακοπή της δίκης ως τη νόμιμη επανάληψή της είναι άκυρες (άρθρο 159 αριθ. 1 ΚΠολΔ), η δε ακυρότητά τους ερευνάται από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως (ΕφΑθ 1572/1996, ΝοΒ 1997, σελ. 611). Εξαίρεση προβλέπεται ρητά για την έκδοση της αποφάσεως (ΑΠ 1103/1993, ΕΕΝ 1994, σελ. 649), ώστε αν η υπόθεση ήταν ώριμη για την έκδοση αποφάσεως πριν διακοπεί η δίκη, να μην εμποδίζεται η έκδοσή της (ΕφΑθ 4347/1984, ΑρχΝομ 1984, σελ. 698, 699). Ωστόσο, αν η υπόθεση έγινε ώριμη μετά τη διακοπή με την ενέργεια άκυρων διαδικαστικών πράξεων του αντιδίκου, τότε η απόφαση θεωρείται κι αυτή άκυρη (ΕφΑθ 1572/1996, ό.π.). Δεν πάσχουν όμως καμία ακυρότητα οι διαδικαστικές πράξεις οι επιχειρούμενες από τον διάδικο υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή και ο οποίος ωφελείται απ’ αυτή (ΕφΑθ 460/1985, Δίκη 1985, σελ. 315). Η ακυρότητα θεραπεύεται, εφόσον ο διάδικος υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή εγκρίνει τις πράξεις που επιχειρήθηκαν για λογαριασμό του (ΕφΑθ 1572/1997, ό.π., Μακρίδου σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, έκδοση 2000, σελ. 581). Εξάλλου, σε περίπτωση που το Δικαστήριο έχει διατάξει την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης, προκειμένου οι δηλώσαντες τη συνέχιση της δίκης ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του θανόντος διαδίκου να προσκομίσουν πιστοποιητικά από τις αρμόδιες αρχές ότι τυγχάνουν οι πλησιέστεροι συγγενείς του θανόντος, ότι δεν έχουν αποποιηθεί την κληρονομία του και ότι δεν έχει δημοσιευθεί διαθήκη αυτού, εφόσον με κλήση τους προκαλούν επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης, χωρίς να προσκομίζουν τα σχετικά έγγραφα, ως προς τα οποία δεν προκύπτει κάποια αδυναμία προσκομιδής τους, δεδομένου ότι παραμένει σε εκκρεμότητα η απόδειξη της ιδιότητάς τους ως διαδίκων υπέρ των οποίων επήλθε η διακοπή, η ως άνω κλήση, με την οποία προκαλούν νέα συζήτηση της υπόθεσης τυγχάνει άκυρη ως προς αυτούς κατ’ εφαρμογή του ως άνω άρθρου 289 του ΚΠολΔ. Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο αυτό με την 315/2018 μη οριστική απόφασή του διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης ως προς τους φερόμενους ως εξ αδιαθέτου κληρονόμους της έκτης εφεσίβλητης, κατοίκου Αυστραλίας, για να προσκομίσουν τα πιο πάνω αναφερόμενα έγγραφα, ήτοι πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών της αρμόδιας αρχής και βεβαίωση του αρμόδιου Ειρηνοδικείου περί μη δημοσίευσης διαθήκης της θανούσας, ώστε να αποδειχθεί ότι οι ίδιοι είναι οι μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της έκτης εφεσίβλητης (αρχικώς δεύτερης εναγόμενης). Ωστόσο, οι εν λόγω καλούντες ………., κάτοικοι ………… Αυστραλίας προσκομίζουν στη μετά την κλήση τους συζήτηση της υπόθεσης, το υπ’ αριθμ. ………/2017 πιστοποιητικό θανάτου του Γενικού Ληξιαρχείου ………. Αυστραλίας, όπως τούτο είχαν προσκομίσει στη συζήτηση της υπόθεσης την 1.2.2018 και ως προς το οποίο έκρινε η ως άνω 315/2018 μη οριστική απόφαση αυτού του Δικαστηρίου ότι αποδεικνύει μόνο τον θάνατο της ως άνω αρχικώς εναγόμενης και ήδη εφεσίβλητης, το υπ’ αριθ. ………/2019 πιστοποιητικό της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Αθηνών- Τμήμα Διαθηκών ότι από την 26.7.2017 έως την 18.2.2019 δεν δημοσιεύθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών διαθήκη της πιο πάνω θανούσας και το υπ’ αριθ. ……../25.2.2019 πιστοποιητικό του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Αθηνών περί μη αποποίησης της κληρονομίας της παραπάνω θανούσας από τους παραπάνω καλούντες-φερόμενους ως κληρονόμους της. Εντούτοις, με το άρθρο 810 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 17 παρ.22 του ν. 4055/2012 ορίζεται ότι “Δικαστήριο της κληρονομίας είναι το ειρηνοδικείο στην περιφέρεια του οποίου ο κληρονομούμενος είχε κατά το χρόνο του θανάτου του την κατοικία του και, αν δεν είχε κατοικία, τη διαμονή του, και αν δεν είχε ούτε διαμονή, το ειρηνοδικείο της πρωτεύουσας του κράτους” και στο άρθρο 809 του ίδιου Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 17 παρ.21 του ν. 4055/2012 ορίζεται ότι “Οι γραμματείς των ειρηνοδικείων και των προξενικών αρχών τηρούν βιβλία των διαθηκών που δημοσιεύονται και των αντιγράφων τους που οι γραμματείες αυτές φυλάγουν, καθώς και των αντιγράφων που κατατίθενται ή φυλάγονται κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 808 του κώδικα αυτού. Η γραμματεία του πρωτοδικείου Αθηνών τηρεί βιβλία των διαθηκών που δημοσιεύονται από αυτό ή άλλα δικαστήρια και προξενικές αρχές, καθώς και των αντιγράφων τους που κατά την παρ.6 του άρθρου 808 κατατίθενται στα άλλα δικαστήρια και τις προξενικές αρχές”. Τέλος κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 808 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 17 παρ.20 του ν. 4055/2012, “Αντίγραφα διαθηκών και ανακλήσεων διαθηκών, που δημοσιεύθηκαν στο εξωτερικό, μπορεί να κατατεθούν σε ελληνική προξενική αρχή ή στη γραμματεία οποιουδήποτε ειρηνοδικείου. Η προξενική αρχή ή η γραμματεία που παραλαμβάνει τα αντίγραφα συντάσσει επάνω σε αυτά πράξη κατάθεσης, όπου αναγράφει όσα κατατέθηκαν, εκείνον που τα κατέθεσε και την ημερομηνία της κατάθεσης. Τα αντίγραφα αυτά πρέπει να είναι επικυρωμένα από την αλλοδαπή αρχή που δημοσίευσε τη διαθήκη…Αντίγραφά τους αποστέλλονται χωρίς καθυστέρηση, με επιμέλεια του προξένου που τα παρέλαβε ή της γραμματείας του δικαστηρίου, στη γραμματεία του πρωτοδικείου Αθηνών”. Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι ορθά μεν ελήφθη από τους φερόμενους ως κληρονόμους της έκτης εφεσίβλητης πιστοποιητικό μη δημοσίευσης διαθήκης από το Τμήμα Διαθηκών του Πρωτοδικείου Αθηνών, για την περίπτωση που είχε τυχόν δημοσιευθεί διαθήκη της θανούσας στην Αυστραλία και είχε κατατεθεί σχετικό αντίγραφο στην εκεί ελληνική προξενική αρχή, πλην όμως όφειλαν να λάβουν, αλλά δεν έλαβαν σχετικό πιστοποιητικό και από τη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών, όπου τηρείται βιβλίο διαθηκών και δη για την περίπτωση που είχε δημοσιευθεί εκεί διαθήκη της έκτης εφεσίβλητης και όπως το Ειρηνοδικείο Αθηνών είναι εν προκειμένω το δικαστήριο της κληρονομίας, ως το ειρηνοδικείο της πρωτεύουσας της Ελλάδας, αφού η θανούσα κατά τον χρόνο του θανάτου της δεν είχε κατοικία ή διαμονή στην Ελλάδα. Επίσης δεν προσκόμισαν οι παραπάνω καλούντες πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών της θανούσας από την αρμόδια αρχή, όπως όρισε η 315/2018 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου. Ενόψει τούτων, επειδή από τα παραπάνω προσκομιζόμενα πιστοποιητικά δεν έχει αποδειχθεί ακόμη ότι οι παραπάνω καλούντες είναι οι μοναδικοί κληρονόμοι και δη εξ αδιαθέτου διαδοχής της έκτης εφεσίβλητης και ότι άρα είναι οι διάδικοι υπέρ των οποίων επήλθε η διακοπή της δίκης, ως προς αυτούς και μόνο είναι άκυρη κατ’ άρθρο 289 ΚΠολΔ, η από 6.6.2018 (με Γ.Α.Κ. …/2018 και Ε.Α.Κ. ……/2018) κλήση με την οποία φέρεται προς νέα συζήτηση η έφεση του εκκαλούντος που στρέφεται και κατά της έκτης εφεσίβλητης και για την οποία (έφεση) δικάσιμος ορίστηκε η 21.3.2019, συνέχεια της οποίας αποτελεί η στην αρχή της παρούσας αναφερόμενη δικάσιμος της 3.6.2021. Οπότε, πρέπει να χωρίσει η συζήτηση της ένδικης εφέσεως ως προς τους παραπάνω καλούντες που φέρονται μοναδικοί κληρονόμοι της έκτης εφεσίβλητης από τη συζήτηση της εφέσεως κατά των υπόλοιπων εφεσίβλητων και να κηρυχθεί ως προς τους πρώτους απαράδεκτη η συζήτηση αυτή. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται σε βάρος των παραπάνω καλούντων, αφού η παρούσα απόφαση είναι γι’ αυτούς μη οριστική. Ως προς τους λοιπούς καλούντες, που ήταν απλοί ομόδικοι της έκτης εφεσίβλητης, με την παραπάνω κλήση αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 παρ.1 ΚΠολΔ και παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση η υπό κρίση έφεση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, χωρίς να προκαλείται κάποια ακυρότητα από το αιτητικό της εν λόγω από 6.6.2018 κλήσεως, με το οποίο ζητείται “να ορισθεί νέα δικάσιμη προς επανάληψη της συζήτησης της ένδικης διαφοράς ενώπιον του Δικαστηρίου Σας, προς έκδοση τελεσίδικης αποφάσεως και Να καταδικασθεί ο αντίδικος στη δικαστική μας δαπάνη γενικά και την αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου μας”, παρά τα όσα υποστηρίζει ο εκκαλών ότι έπρεπε οι καλούντες να αιτούνται την απόρριψη της κρινόμενης εφέσεώς του και της ένδικης αγωγής τους, δεδομένου ότι οι παραπάνω καλούντες είχαν ήδη καταθέσει προτάσεις κατά την αρχική συζήτηση της εφέσεως την 1.2.2018 με τις οποίες ζητούσαν την απόρριψή της, ενώ με το αιτητικό της κλήσεώς τους δεν προκύπτει ότι παραιτούνται των όσων έχουν αναπτύξει στις προτάσεις τους και ότι αποδέχονται την έφεση του εκκαλούντος, ενώ τέλος παραδεκτά κατέθεσαν κλήση για την επανάληψη της συζήτησης, η οποία ως προς αυτούς είχε αναβληθεί με την ως άνω 315/2018 απόφαση, κατά τη βασική αρχή του άρθρου 108 ΚΠολΔ ότι “οι διαδικαστικές πράξεις ενεργούνται με πρωτοβουλία και επιμέλεια των διαδίκων, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά”. Ούτε άλλωστε για το παραδεκτό της κλήσεως χρειαζόταν να γίνει προηγούμενη επίδοση της 315/2018 μη οριστικής απόφασης αυτού του Δικαστηρίου στον εκκαλούντα- καθ’ ου η κλήση (βλ. σχετικά Βασιλ. Βαθρακοκοίλη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση κατ’ άρθρο, τόμος Β’, έκδοση 1994, άρθρο 254, σελ. 164, παρ. 9, που παραπέμπει στην ΑΠ 1078/1973, ΝοΒ 22, σελ. 769). Περαιτέρω, η από 30.5.2016 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. ……/2016 και Ε.Α.Κ. …../2016 και για προσδιορισμό στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2016 και Ε.Α.Κ. …../2016) έφεση του ηττηθέντος πρωτοδίκως ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος κατά των εναγόμενων και των καθολικών διαδόχων τους, ήδη εφεσίβλητων, προς εξαφάνιση της 3609/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία) που δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, την από 1.6.2011 (με αριθμό κατάθεσης …../2011) αγωγή, απέρριψε αυτή στην ουσία της, έχει ασκηθεί νόμιμα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 23.5.2016 από την Επιμελήτρια Δικαστηρίων, ……… (βλ. σχετική επισημείωση επί αντιγράφου της εκκαλουμένης που προσκομίζει ο εκκαλών) και την έφεσή του κατέθεσε στη γραμματεία του εκδόσαντος την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστηρίου στις 2.6.2016, ήτοι εντός τριάντα ημερών από την παραπάνω προς αυτόν επίδοση. Ως εκ τούτου, η έφεσή του πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εφαρμοζόμενης της νέας τακτικής διαδικασίας για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 και παρ. 4 του ν. 4335/2015, καθώς η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε μετά την 1.1.2016. Εξάλλου, για το παραδεκτό της εφέσεως κατατέθηκε από τον εκκαλούντα το από 2.6.2016 σειράς ……….. Διπλότυπο είσπραξης τύπου- Α της Δ.Ο.Υ. Γ’ Πειραιά ποσού 200 ευρώ κατ’ άρθρο 495 παρ.3 στοιχ. Αβ του ΚΠολΔ.

Με την ως άνω από 1.6.2011 αγωγή του ο ενάγων και ήδη εκκαλών εξέθετε ότι είναι κύριος και μέχρι τα τέλη του έτους 2005 αποκλειστικός νομέας και κάτοχος ενός ακινήτου- αγροτεμαχίου, που βρίσκεται στα Κύθηρα, στο δημοτικό διαμέρισμα (πρώην κοινότητα) ……………… του Δήμου Κυθήρων, στην ειδικότερη τοποθεσία “………………” (………….) και όπως λεπτομερώς περιγράφεται στο παραπάνω δικόγραφο, κατά θέση, έκταση και όρια και με την ενσωμάτωση στην αγωγή δύο τοπογραφικών διαγραμμάτων που απεικονίζουν το επίδικο ακίνητο. Ότι έχει αποκτήσει την κυριότητα με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, νεμόμενος και κατέχοντας τούτο με καλή πίστη και με διάνοια κυρίου από το έτος 1980, ασκώντας επ’ αυτού τις αναφερόμενες στην αγωγή πράξεις νομής που προσιδιάζουν στη φύση και τον σκοπό του ακινήτου. Ότι οι εναγόμενοι ενεργώντας αυθαίρετα, από τον Δεκέμβριο 2005 και μετά, τον απέβαλαν από τη νομή του συνόλου του επίδικου ακινήτου, προβάλλοντας έκαστος δικαιώματα επί των αναφερόμενων στην αγωγή τμημάτων του ακινήτου. Κατόπιν των ανωτέρω, ζητούσε να αναγνωριστεί ότι είναι κύριος του επίδικου ακινήτου αξίας 80.000 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την 3609/2014 απόφασή του απέρριψε την αγωγή, κρίνοντας από το σύνολο των αποδείξεων ότι ο ενάγων ουδέποτε κατέστη κύριος του ένδικου ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Ήδη με την υπό κρίση έφεσή του ο ενάγων παραπονείται για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητεί γι’ αυτό να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η ως άνω αγωγή του. Πριν το Δικαστήριο αυτό προχωρήσει στην κατ’ ουσίαν εξέταση της εφέσεως σημειώνεται ότι η από 1.6.2011 αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη και κατά του πέμπτου εναγόμενου και ήδη ένατου εφεσίβλητου, παρά τα αντίθετα από αυτόν προβαλλόμενα ως και πρωτοδίκως ότι δεν περιγράφεται ακριβώς το τμήμα του αγροτεμαχίου που ο ενάγων ισχυρίζεται ότι ο πέμπτος εναγόμενος έχει καταπατήσει και ότι αναφέρεται γενικά και αόριστα στα ενσωματωμένα στην αγωγή τοπογραφικά σχέδια “Φερόμενη Ιδιοκτησία ………………”, χωρίς να αναφέρει ακριβώς και συγκεκριμένα πλευρικές διαστάσεις και σημεία παρά μόνο στη μία πλευρά (βορειοανατολική) και ορίζει μια αυθαίρετη επιφάνεια 1.429 τ.μ., χωρίς να προσδιορίζει την αξία του ακινήτου. Ωστόσο, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1094 ΑΚ, 70, 216 παρ.1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι αναγκαία στοιχεία της αναγνωριστικής της κυριότητας ακινήτου αγωγής είναι, εκτός των άλλων, η κυριότητα του ενάγοντος επί του επίδικου ακινήτου, του οποίου πρέπει να γίνεται ακριβής περιγραφή, με προσδιορισμό του κατά θέση, έκταση, ιδιότητα και όρια, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς την ταυτότητά του. Μάλιστα, όταν το διεκδικούμενο ακίνητο φέρεται ως τμήμα μεγαλύτερου ακινήτου, ο ενάγων έχει υποχρέωση, εκτός από την έκταση αυτού του επίδικου τμήματος ακινήτου, να προσδιορίσει τη θέση του μέσα στο μεγαλύτερο ακίνητο, ώστε να είναι δυνατόν στον εναγόμενο μεν να αντιτάξει άμυνα περί συγκεκριμένου και όχι ασαφούς επίδικου αντικειμένου, στο δικαστήριο δε να τάξει το προσήκον θέμα αποδείξεως και να εκδώσει απόφαση δεκτική εκτελέσεως. Δεν απαιτείται, όμως, για το ορισμένο της αγωγής να αναφέρονται στο αγωγικό δικόγραφο οι πλευρικές διαστάσεις και ο καθ` όρια προσανατολισμός του, ούτε να κατονομάζονται οι ιδιοκτήτες των όμορων ακινήτων. Η ακριβής περιγραφή του ακινήτου μπορεί να γίνει και με αποτύπωσή του σε ενσωματωμένο στο δικόγραφο της αγωγής τοπογραφικό διάγραμμα, γιατί έτσι μπορεί και ο εναγόμενος να αμυνθεί και να ταχθούν οι δέουσες αποδείξεις (ΑΠ 1052/2019 στην ΤΝΠ Νόμος). Στην προκειμένη περίπτωση προσδιορίζεται η θέση του φερόμενου ως καταληφθέντος από τον πέμπτο εναγόμενο τμήματος του επίδικου ακινήτου με προσδιορισμό κατά θέση, έκταση, ιδιότητα και όρια και μάλιστα και με τη χρήση ενσωματωμένου τοπογραφικού στην αγωγή, όπου καθίσταται εμφανές σε ποιο ακριβώς σημείο του ευρύτερου ακινήτου βρίσκεται το επίδικο τμήμα και όπου γίνονται και πλευρικές μετρήσεις του επίδικου τμήματος, στα ανατολικά και νότια όρια αυτού. Πρόκειται για εδαφική λωρίδα εμβαδού 1.429 τ.μ. στο νοτιοανατολικό τμήμα του ευρύτερου επίδικου ακινήτου που ορίζεται ανατολικά με πλευρικές διαστάσεις σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο συνολικού μήκους 93,65 μέτρων (και αναλυτικά Κ-Λ 17,67 μ. + Λ-Μ 12,67 μ. + Μ-Ν 23,61 μ. + Ν-Ξ 17,45 μ. + Ξ-Ο 22,25 μ.) και συνορεύει εν μέρει (σε πλευρά Κ-Λ-Μ) με ιδιοκτησία κληρονόμων……………… και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου, νότια συνορεύει σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά και αναλυτικά Ο-Π 7,34 μ. + τα 4/10 της πλευράς Π-Ρ 24,62 μ. με ιδιοκτησία πρώην “………………” (ελαιόφυτο) και δυτικά σε ευθεία κάθετη πλευρά και βόρεια σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά με το υπόλοιπο επίδικο ακίνητο, όπως εμφαίνεται στο ενσωματωμένο στην αγωγή από Μάιο 2011 τοπογραφικό διάγραμμα (ΣΧΕΔΙΟ 2) της τοπογράφου μηχανικού Τ.Ε., ………..

Επίσης, πριν το Δικαστήριο αυτό προχωρήσει στην κατ’ ουσίαν εξέταση της υπόθεσης με την εκτίμηση των αποδείξεων, σημειώνεται ότι ο ένατος εφεσίβλητος με την προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεών του ζητεί να μη ληφθούν υπόψη οι τρεις νέες ένορκες βεβαιώσεις με ημερομηνία 19.3.2019 που προσκομίζει ο εκκαλών και συγκεκριμένα η υπ’ αριθ. ……./19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ………….. ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών ………., η υπ’ αριθ. ………/19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ……….. ενώπιον της Συμβ/φου Κυθήρων ………. και η υπ’ αριθ. ………/19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ………… ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών ……, για τους εξής λόγους: 1) Σύμφωνα με το άρθρο 533 παρ.2 ΚΠολΔ “το δευτεροβάθμιο δικαστήριο εφαρμόζει το νόμο που ίσχυε όταν δημοσιεύθηκε η πρωτόδικη απόφαση”, περαιτέρω δε σύμφωνα με το άρθρο 270 παρ. 2 ΚΠολΔ που ίσχυε όταν δημοσιεύθηκε η πρωτόδικη 3609/2014 απόφαση “Ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου λαμβάνονται υπόψη το πολύ τρεις για κάθε πλευρά και μόνον αν έχουν δοθεί ύστερα από κλήτευση του αντιδίκου δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση και, αν πρόκειται να δοθούν στην αλλοδαπή, οκτώ τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτή”. Ότι στην υπό κρίση περίπτωση ο εκκαλών είχε ήδη προσκομίσει τρεις ένορκες βεβαιώσεις προ των τριών από 19.3.2019 ένορκων βεβαιώσεων και ότι σύμφωνα με τον συνδυασμό των ανωτέρω άρθρων η προσκόμισή τους είναι απαράδεκτη, αφού υπερβαίνει τον ανώτατο επιτρεπόμενο αριθμό. Ο ισχυρισμός αυτός τυγχάνει αβάσιμος εν μέρει ως μη νόμιμος και εν μέρει στην ουσία του. Καταρχάς το άρθρο 533 παρ.2 ΚΠολΔ προβλέπει για το πρώτο στάδιο της κατ’ έφεση δίκης, όταν ελέγχεται η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο εφαρμόζει τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις του νόμου που ίσχυε κατά τον χρόνο δημοσίευσης της απόφασης αυτής (βλ. ΟλΑΠ 7/2011, στην ΤΝΠ Νόμος, Κ. Οικονόμου, Η έφεση, Συστηματική κατ’ άρθρο ερμηνεία του ΚΠολΔ, έκδοση 2017, άρθρο 533, σελ. 325, 326) και δεν αναφέρεται στις διατάξεις δικονομικού νόμου, όπως είναι οι αφορώσες στον επιτρεπόμενο για κάθε διάδικο αριθμό προσκομιζόμενων ένορκων βεβαιώσεων στην κατ’ έφεση δίκη. Περαιτέρω, σχετικά με την υπό κρίση έφεση που ασκήθηκε με κατάθεση στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 2.6.2016, ήτοι μετά την 1.1.2016 και λαμβανομένου υπόψη ότι με αυτή εφεσιβάλλεται απόφαση που εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το έτος 2014, ήτοι πριν την ισχύ του ν. 4335/2015, ως προς το εάν εφαρμόζονται ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου οι διατάξεις για την απόδειξη που ίσχυαν πριν το ν. 4335/2015, ή οι διατάξεις του τελευταίου αυτού νόμου, επισημαίνεται ότι ρητά προβλέπεται στο άρθρο 1 άρθρο ένατο του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α’ 87/23.7.2015) στις παραγράφους 2 και 4 αυτού ότι “…2. Οι διατάξεις για τα ένδικα μέσα και τις ειδικές διαδικασίες των άρθρων 591-645 εφαρμόζονται για τα κατατιθέμενα από τις 1.1.2016 ένδικα μέσα και αγωγές…4. Κατά τα λοιπά, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις, η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από 1.1.2016”. Μεταξύ των νέων διατάξεων που εφαρμόζονται και στην αποδεικτική διαδικασία της κατ’ έφεση δίκης, εφόσον η έφεση ασκήθηκε από την 1.1.2016 και μετά είναι και αυτή του άρθρου 422 παρ.3 του νέου ΚΠολΔ που ορίζει ότι “δεν επιτρέπεται η λήψη ένορκων βεβαιώσεων πάνω από πέντε (5) για κάθε διάδικο και τρεις (3) για την αντίκρουση”, όπως η διάταξη αυτή συνδυάζεται με εκείνη του άρθρου 529 παρ. 1 εδ. 1 του ΚΠολΔ ότι “Στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων”. Οι παραπάνω διατάξεις του άρθρου 1 άρθρου ένατου του ν. 4335/2015 είναι σύμφωνες και με το άρθρο 9 του ΕισΝΚΠολΔ που κατά την εισαγωγή του ΚΠολΔ όρισε το μεταβατικό δίκαιο για την υλική αρμοδιότητα και το είδος της διαδικασίας σε σχέση με το δικονομικό δίκαιο που ίσχυε πριν την εισαγωγή του νέου τότε Κώδικα. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 9 του ΕισΝΚΠολΔ “2. Οι δίκες που είναι εκκρεμείς κατά την εισαγωγή του ΚΠολΔ συνεχίζονται ενώπιον των δικαστηρίων όπου είχαν εισαχθεί ή είχαν παραπεμφθεί, εφόσον, σύμφωνα με τις διατάξεις που ίσχυαν πριν από την εισαγωγή του είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδια, και αν είναι αναρμόδια, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ΚΠολΔ για την αρμοδιότητα. 3. Στις περιπτώσεις της παρ.2 η διαδικασία διεξάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του δικαίου που ίσχυε έως την εισαγωγή του ΚΠολΔ”. Προβλέποντας η παράγραφος 3 ότι η διαδικασία διεξάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του προϊσχύσαντος δικαίου, φαίνεται να βρίσκεται σε αντινομία προς το άρθρο 12 του ΕισΝΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο το νέο δικονομικό δίκαιο εφαρμόζεται και σε εκκρεμείς δίκες. Η άρση της αντιφάσεως αναζητήθηκε στο γράμμα των διατάξεων: το άρθρο 9 παρ.3 ΕισΝΚΠολΔ αναφέρεται στη διαδικασία καθόλου, όπως είναι η αποδεικτική, ενώ το άρθρο 12 ρυθμίζει μεμονωμένες διαδικαστικές πράξεις (βλ. Βαμβέτσο, ΝοΒ 1969, σελ. 88, Γ. Γιαννόπουλο, ΝοΒ 1968, σελ. 1123 ΙΙ). Από το άρθρο 9 παρ.2 και 3 ΕισΝΚΠολΔ συνήχθη έτσι γενικότερη αρχή, σύμφωνα με την οποία “όταν οι δίκες είναι εκκρεμείς κατά την εισαγωγή του ΚΠολΔ η διαδικασία διεξάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του δικαίου που ίσχυε ως την εισαγωγή του ΚΠολΔ” (έτσι Κουσούλης σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚπολΔ ΙΙ, έκδοση 2000, σελ. 2044, 2045, παρ.3). Εξ αντιδιαστολής, εν προκειμένω, που η δίκη δεν ήταν εκκρεμής κατά την εισαγωγή των νέων διατάξεων του ν. 4335/2015, καθώς επί της αγωγής είχε εκδοθεί η 3609/2014 οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και δεν είχε ασκηθεί ακόμη κατ’ αυτής έφεση, τούτο δε έγινε αργότερα στις 2.6.2016, ήτοι μετά την εισαγωγή των νέων διατάξεων, η αποδεικτική διαδικασία θα διεξαχθεί κατά τις νέες τροποποιηθείσες διατάξεις. Επομένως κι αν ακόμη με τη διαδικασία που εφαρμόστηκε στον πρώτο βαθμό επιτρέπονταν τότε κατ’ άρθρο 270 παρ.2 ΚΠολΔ μόνο τρεις ένορκες βεβαιώσεις για κάθε διάδικο, ήδη κατά τη νυν εφαρμοζόμενη διαδικασία ενώπιον του Εφετείου επιτρέπονται κατ’ άρθρο 422 παρ.3 ΚΠολΔ πέντε ένορκες βεβαιώσεις για κάθε διάδικο. Συνακόλουθα, τα όσα αντίθετα υποστηρίζει παραπάνω ο ένατος εφεσίβλητος τυγχάνουν νόμω αβάσιμα, επιπλέον δε όπως θα εκτεθεί παρακάτω ο εκκαλών δεν προσκομίζει έξι ένορκες βεβαιώσεις, όπως ισχυρίζεται ο παραπάνω εφεσίβλητος αλλά πέντε. 2) Ότι επιπλέον η υπ’ αριθ. 315/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά διατάσσει την επανάληψη της συζήτησης μόνο για να προσκομισθούν τα αναφερόμενα στο διατακτικό της έγγραφα και όχι για να επαναληφθεί η συζήτηση από του μηδενός. Ότι συνεπώς και για τον λόγο αυτό είναι απαράδεκτη η προσκόμιση των τριών ανωτέρω ένορκων βεβαιώσεων. Ο ισχυρισμός αυτός αλυσιτελώς προβάλλεται και είναι γι’ αυτό απορριπτέος ως απαράδεκτος κατ’ άρθρο 68 ΚΠολΔ, καθώς η επανάληψη της συζήτησης διατάχθηκε μόνο για τους κληρονόμους της . . ………………, ενώ ως προς τους λοιπούς εφεσίβλητους, η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε, για να μην εκδοθούν αντιφατικές για τους διαδίκους αποφάσεις. Ως εκ τούτου στη νέα συζήτηση που ορίσθηκε με κλήση και του ένατου εφεσίβλητου, μπορούσαν οι διάδικοι να προσκομίσουν και νέα αποδεικτικά μέσα κατ’ άρθρο 529 παρ.1 εδ.1 ΚΠολΔ. Επιπλέον και η συζήτηση που έγινε στις 3.6.2021, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 307 ΚΠολΔ θεωρείται συνέχεια της προηγούμενης, ήτοι αυτής που έγινε στις 21.3.2019, κατόπιν κλήσεως των εφεσίβλητων και μπορούν και τότε οι διάδικοι να προσκομίσουν συμπληρωματικές προτάσεις, να προβάλλουν συμπληρωματικούς ισχυρισμούς και να προσκομίσουν νέα αποδεικτικά μέσα. 3) Ότι σύμφωνα με το άρθρο 529 παρ.2 ΚΠολΔ “Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί να αποκρούσει τα αποδεικτικά μέσα που προσάγονται πρώτη φορά σε αυτό ως απαράδεκτα, αν κατά την κρίση του ο διάδικος δεν τα είχε προσκομίσει στην πρωτόδικη δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια”. Ότι στην υπό κρίση περίπτωση, οι ως άνω τρεις ένορκες βεβαιώσεις προσάγονται για πρώτη φορά πέντε χρόνια μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης και μετά από τη συζήτηση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό και μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 315/2018 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά. Ότι είναι δεδομένο ότι οι μάρτυρες- όπως ισχυρίζονται και οι ίδιοι στις ανωτέρω ένορκες βεβαιώσεις τους και ανεξαρτήτως των ανακριβειών που αναφέρουν σε αυτές- γνώριζαν τα περιστατικά και προ της συζήτησης σε πρώτο βαθμό, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό απαράδεκτη την προσκόμισή τους για πρώτη φορά με τις από 20.3.2019 προτάσεις του εκκαλούντος. Ότι είναι αυταπόδεικτο πως η μη προσκόμισή τους σε νωρίτερο στάδιο της δίκης οφείλεται καθαρά σε βαριά αμέλεια του εκκαλούντος-ενάγοντος, άλλως σε πρόθεση στρεψοδικίας του και για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ωστόσο, δεν αποδεικνύεται κάτι τέτοιο. Στην υπ’ αριθ. …./19.3.2019 ένορκη κατάθεσή του (το ορθόν ένορκη βεβαίωσή του) ο …………, πρώτος εξάδελφος του αρχικώς πρώτου εναγόμενου αναφέρει ότι και λόγω της στενής συγγένειάς του με τον ……………… αρχικά δεν ήθελε να αναμειχθεί στην υπόθεση, καίτοι του ζητήθηκε αυτό από τον ενάγοντα και ήδη εκκαλούντα, αλλά βλέποντας την αδικία που έγινε εναντίον του εκκαλούντος με την σε βάρος του πρωτόδικη απόφαση αποφάσισε να καταθέσει. Ομοίως στην υπ’αριθ. ……/19.3.2019 ένορκη κατάθεσή του (το ορθόν ένορκη βεβαίωσή του) ο . ………………, αδελφός του πέμπτου εναγόμενου και ήδη ένατου εφεσίβλητου αναφέρει ότι δεν ήθελε εξαρχής να αναμιχθεί ως μάρτυρας στην υπόθεση, αλλά όταν πληροφορήθηκε την πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου και την αδικία που έγινε, δεν θα μπορούσε να μην έρθει να πει την πραγματικότητα, ώστε να αποκατασταθεί η αλήθεια και το δίκιο. Επομένως, σε καμία περίπτωση, λόγω της ομολογούμενης αρχικής αρνήσεως των παραπάνω ενόρκως βεβαιωσάντων να καταθέσουν δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο εκκαλών από στρεψοδικία ή από βαριά αμέλεια δεν έλαβε πρωτοδίκως τις καταθέσεις τους. Αλλά και σε ό,τι αφορά την υπ’ αριθ. ……../19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ………… και δεδομένου ότι ο ανωτέρω δεν είναι γείτονας ή κοντινός συγγενής που να σχετίζεται με το επίδικο ακίνητο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι από στρεψοδικία ή από βαριά αμέλεια δεν τον αναζήτησε ο εκκαλών-ενάγων στον πρώτο βαθμό. Συνακόλουθα, νομίμως και παραδεκτά προσκομίζονται με επίκληση από τον εκκαλούντα οι ανωτέρω ένορκες βεβαιώσεις το πρώτον ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και λαμβάνονται ως τέτοιες υπόψη.

Παρακάτω, από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, ………….., όπως περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, από τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, ακόμη και το πρώτον ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ.1 εδ.1 ΚΠολΔ, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα ακόμη κι αν δεν μνημονεύεται ειδικά παρακάτω, μεταξύ των οποίων (εγγράφων) περιλαμβάνονται φωτογραφίες, αεροφωτογραφίες κατ’ άρθρο 444 παρ.1 στοιχ. γ’ του ΚΠολΔ και τοπογραφικά διαγράμματα, η από 20.1.2018 τεχνική έκθεση ψηφιακής φωτοερμηνείας αεροφωτογραφιών του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού …………….. ως γνωμοδότηση του άρθρου 390 ΚΠολΔ, καταθέσεις μαρτύρων και απολογίες κατηγορουμένων κατά την ποινική διαδικασία, καθώς και ποινικές αποφάσεις αλλά και ένορκες βεβαιώσεις που έχουν δοθεί στα πλαίσια άλλων δικών και γι’ αυτό αποτελούν έγγραφα, εκτιμώμενα ως δικαστικά τεκμήρια, όπως είναι η ……./9.11.2011 ένορκη βεβαίωση του ………… και η υπ’ αριθ. ……./8.11.2011 ένορκη βεβαίωση του . ………. που δόθηκαν στα πλαίσια της από 15.6.2010 (υπ’ αριθ. Κατ. ……./2010) αγωγής και προσκομίζονται από τον εκκαλούντα, μη λαμβανομένης υπόψη της από 22.9.2017 βεβαίωσης-δήλωσης του πρώην τοπογράφου μηχανικού και νυν συνταξιούχου ………………, η οποία συνιστά μαρτυρία που δόθηκε με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη, όπως προκύπτει από την αναγραφόμενη σε αυτή σημείωση, χωρίς να έχουν τηρηθεί ο δικονομικός τύπος της ένορκης βεβαίωσης ή της μαρτυρικής ενώπιον του Δικαστηρίου κατάθεσης και άρα αποτελεί ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, περαιτέρω από τις επιμελεία του εκκαλούντος ληφθείσες υπ’ αριθ. ………/6.2.2018 ένορκη βεβαίωση του ….. … ενώπιον της Συμβ/φου Κυθήρων ……….. και υπ’ αριθ. ………../6.2.2018 ένορκη βεβαίωση του ……….. ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών ………., κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης των εφεσίβλητων κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ που έγινε με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του εκκαλούντος ………… που καταχωρίστηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου την 1.2.2018 (βλ. τα υπ’ αριθ. 315/2018 πρακτικά), ομοίως από τις επιμελεία του εκκαλούντος ληφθείσες υπ’ αριθ. ……./19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ……… ενώπιον της Συμβ/φου Κυθήρων ………., υπ’ αριθ. ………../19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του ……….. και υπ’ αριθ. ……./19.3.2019 ένορκη βεβαίωση του . ………….. ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών ……….., κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης των εφεσίβλητων κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ (βλ. τις υπ’ αριθ. ………./14.3.2019 και ………./14.3.2019 εκθέσεις του δικ. επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………η αντίστοιχα προς τον ……….. πληρεξούσιο κι αντίκλητο δικηγόρο του ένατου εφεσίβλητου και προς τον ………… πληρεξούσιο κι αντίκλητο δικηγόρο των υπόλοιπων εφεσίβλητων κατ’ άρθρο 143 ΚΠολΔ), από τις επιμελεία των καθολικών διαδόχων του πρώτου εναγόμενου και των δεύτερης, τρίτης και τέταρτου των εναγομένων ληφθείσες υπ’ αριθ. …../13.1.2014 ένορκη βεβαίωση του ……….. ……………… ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά και υπ’ αριθ. ……/14.1.2014 ένορκη βεβαίωση του ………. ενώπιον της Συμβ/φου Κυθήρων ……….. κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσης κλήτευσης του ενάγοντος κατά τα άρθρα 128 παρ.1 και 4 και 270 παρ.2 ΚΠολΔ κατά τις ισχύσασες διατάξεις πριν το ν. 4335/2015 (βλ. την υπ’ αριθ. ………./8.1.2014 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, .. ……………… περί θυροκόλλησης της σχετικής κλήσης, την από 8.1.2014 απόδειξη για την παράδοση και παραλαβή θυροκολληθέντος εγγράφου από τον Αξιωματικό Υπηρεσίας στο Α.Τ. Κυθήρων ………. λόγω απουσίας του Προϊσταμένου του Τμήματος και την από 8.1.2014 απόδειξη-βεβαίωση για την αποστολή συστημένης αποστολής προς τον ενάγοντα που παρέλαβε και συνυπογράφει τη βεβαίωση η υπάλληλος των ΕΛΤΑ Κυθήρων, ……….), τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το επίδικο αγροτεμάχιο βρίσκεται στα Κύθηρα, στο δημοτικό διαμέρισμα (πρώην κοινότητα) ……………… του Δήμου Κυθήρων και στην ειδικότερη τοποθεσία “………………” (……….), εκτός περιγράμματος οικισμού και είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Έχει έκταση 14.469,41 τ.μ. και εμφαίνεται με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Υ-Φ-Χ-Ψ-Ω-Α1-Β1-Γ1-Δ1-Ε1-Ζ1-Η1-Θ1-Α στο από Μάιο 2011 τοπογραφικό διάγραμμα της τοπογράφου μηχανικού ………. και συνορεύει σύμφωνα με αυτό ανατολικά με πλευρά Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η συνολικού μήκους 103,57 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων ………… (………………), σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο συνολικού μήκους 93,65 μέτρων, εν μέρει με ιδιοκτησία . ……………… και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου, βόρεια σε τεθλασμένη πλευρά Α-Θ1-Η1-Ζ1-Ε1-Δ1 συνολικού μήκους 61,34 μέτρων με αγροτική οδό που οδηγεί από …. προς ….. και πέραν αυτής με ιδιοκτησία κληρονόμων ……………… . (………………)- αγρό ………, νότια σε πλευρά Η-Θ-Ι-Κ συνολικού μήκους 38,71 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων ……………… ……………… και σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Υ συνολικού μήκους 74,13 μέτρων με ιδιοκτησία (ελαιόφυτο) πρώην “………………” και δυτικά σε τεθλασμένη πλευρά Υ-Φ-Χ-Ψ-Ω-Α1-Β1-Γ1-Δ1 συνολικού μήκους 169,09 μέτρων με ιδιοκτησία αγνώστου. Σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αγωγή α) οι τρεις πρώτοι των εναγόμενων (ως προς τη δεύτερη εναγόμενη και ήδη θανούσα έκτη εφεσίβλητη δεν κρίνεται με την παρούσα η υπόθεση) απέβαλαν τον ενάγοντα από τμήμα εμβαδού 5.499 τ.μ., β) ο πρώτος και ο τέταρτος των εναγομένων τον απέβαλαν από τμήμα εμβαδού 7.340,40 τ.μ. και γ) ο πέμπτος των εναγομένων τον απέβαλε από τμήμα εμβαδού 1.429 τ.μ., επί των οποίων άπαντες προβάλλουν δικαιώματα κυριότητας. Ολόκληρη η ένδικη έκταση αποδείχθηκε ότι ανήκε ως τμήμα μείζονος εκτάσεως στον ……… (“………”), προπάππο του ενάγοντος και των τριών πρώτων εναγόμενων, ο οποίος απέκτησε το όλο ακίνητο στη θέση “………………” Κυθήρων, κατά τον εξής τρόπο: α) με το υπ’ αριθ. ……./4.12.1883 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβ/φου Κυθήρων ………., νόμιμα μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του πρώην Δήμου …….. του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων, στον τόμο … με α.α. …, β) με το υπ’ αριθ. ……../15.1.1885 πωλητήριο συμβόλαιο του ίδιου παραπάνω συμβ/φου, νόμιμα μεταγραφέντος στα ίδια βιβλία μεταγραφών στον τόμο … και με α.α. … και γ) με το υπ’ αριθ. ………../1894 διανεμητήριο συμβόλαιο πατρομητρικής κληρονομίας του ίδιου συμβ/φου, νόμιμα μεταγραφέντος στα ίδια βιβλία μεταγραφών στον τόμο … και με α.α. ….. Ο εν λόγω ……….. είχε τέσσερις θυγατέρες, τις ……….., από τις οποίες οι τρεις πρώτες παντρεύτηκαν, ενώ η τέταρτη παρέμεινε άγαμη. Ο ανωτέρω ……… με το υπ’ αριθ. ……/23.2.1918 προικοσυμβόλαιο του συμβ/φου Κυθήρων ………. που μεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Κυθήρων στις 23.2.2010, στον τόμο … μα α.α. ….. μεταβίβασε λόγω προίκας στον ……… (παππού του ενάγοντος) με αφορμή τον γάμο του με την κόρη του ……………… (γιαγιά του ενάγοντος)“μέρος εκ των κτημάτων του κειμένων εις θέσιν ……………… της περιφερείας του χωρίου ……………… του πρώην Δήμου Κυθηρίων συγκείμενον το μέρος τούτο από του αγρού καλούμενου ……….. με εντός μίαν ελαίαν και από του κάτωθι αυτού ευρισκομένου αγρού, εν σκαλί, με εντός εν ελαιόδενδρον καλούμενου … και αρχόμενον το σκαλί τούτο από το σύνορον του αγρού ……… και διήκον κατ’ ευθείαν γραμμήν μέχρι ου συναντήση το σύνορον του αγρού καλούμενου …., και συνορεύον το παραχωρηθέν τούτο μέρος των κτημάτων του Συμβαλλομένου . ……………… με το λοιπόν κτήμα καλούμενον ……, με το κτήμα καλούμενον ….., με το δάσος του Συμβαλλόμενου . ……………… και με κτήματα . ……………… και ……………… ……………… . και περιελθόν τω Συμβαλλομένω ……………. εν μέρει εκ της κληρονομίας του προ πεντήκοντα ετών αποβιώσαντος πατρός του και εν μέρει εξ αγοράς…”. Αντίθετα, δεν προσκομίζεται, ούτε αποδεικνύεται ότι υπάρχει αντίστοιχο προικοσυμβόλαιο για το επίδικο ακίνητο του ……………… ……… προς προίκιση των άλλων θυγατέρων του, . ……………… που το έτος 1912 παντρεύτηκε τον ……… και . ……………… που το έτος 1915 παντρεύτηκε τον . ………………. Δεδομένου δε ότι οι εν λόγω θυγατέρες παντρεύτηκαν πριν τη ……………… ………………, εφόσον είχε παραχωρηθεί προίκα προς εκείνες προκειμένου να τελέσουν τους γάμους τους, είτε στο επίδικο, είτε σε συνορεύοντα αγρό, λογικό θα ήταν, τούτο να αναφερόταν στο υπ’ αριθ. …../1918 προικοσυμβόλαιο με το οποίο μεταβιβάστηκε η παραπάνω έκταση στον …….., λόγω προίκας της ………………….., ενόψει του γάμου τους. Ο ενόρκως βεβαιώσας, επιμελεία του εκκαλούντος στην υπ’ αριθ. ……./19.3.2019 ένορκη βεβαίωση, ……….., εγγονός της …………., έχει πλήρη και άμεση γνώση του ζητήματος αυτού και καταθέτει σχετικά “Η γιαγιά μου η …… έκανε έντεκα παιδιά και το σόι μας ξέρουμε ότι δεν είχε πάρει ως προίκα της κάποιο χωράφι, ούτε τμήμα αγρού, μέσα στο λαγκάδι της “………………” εκεί που το λέγανε “……….” και δίπλα “….”. Αυτά τα συζητούσαν οι ………………δες, το σόι μας, και άκουγα που έλεγαν, πως ο παππούς μου ο . ………………. που ήταν από τις … των Κυθήρων, δεν ήθελε και δεν ζήτησε από τα πεθερικά του και δεν πήρε ως προίκα χωράφι στη “………………”, γιατί δεν τον βόλευε επειδή ήταν μακριά και δεν τον ενδιέφερε η περιοχή αυτή και ούτε είχε εκεί δικό του ακίνητο…Άκουγα από τον πατέρα μου και από τα αδέλφια του που τα συζητούσαν, πως ο παππούς τους, και προπάππους μου, . ……………… είχε δώσει ως προίκα μια έκταση γύρω στα 15 στρέμματα από την μεγάλη ιδιοκτησία που είχε, των 50 περίπου στρεμμάτων, στην περιοχή της “………………” στην αδελφή της γιαγιάς μου, στην ………………, δηλαδή στην γιαγιά του ενάγοντος-εκκαλούντος … ……………….., όταν αυτή παντρεύτηκε τον παππού του …. από τα ………. Κυθήρων και πως την υπόλοιπη που του απέμεινε έκτασή του και τα κτίσματα, σταύλους, αγροικία, που είχε στην περιοχή της “………………” ο πατέρας της γιαγιάς μου, τα είχε κρατήσει για τον εαυτό του…Ο πατέρας μου, μου είχε πει, και μου το έλεγαν και άλλοι συγγενείς μας, ότι μόνο η αδελφή της μάνας του η ……………… πήρε προίκα στη “………………”, ενώ οι άλλες δύο αδελφές της που είχαν παντρευτεί πριν από αυτήν, δηλαδή η μάνα του πατέρα μου η ……….. και η αδελφή της η ………., δεν πήραν ως προίκα κανένα ακίνητο στη “………………”, αλλά σε άλλες τοποθεσίες του ……………… που είχε ακίνητα ο πατέρας τους…”. Ως εκ τούτου, είναι διαφορετικό το γεγονός της κληρονομίας μετά θάνατον του ……………… ………, από τις τέσσερις θυγατέρες του, στις όμορες του επιδίκου εκτάσεις, των οποίων την κυριότητα διατήρησε αυτός σύμφωνα με το εν λόγω προκοσυμβόλαιο, αλλά η κληρονομία αυτή δεν αφορά στο επίδικο ακίνητο. Επίσης, δεν αποδείχθηκε ότι η .. ……………… με οποιονδήποτε τρόπο απέβαλε τον σύζυγο της αδελφής της ………………. από τη νομή έστω μέρους του επίδικου κτήματος, ώστε αυτή να έχει καταστεί κυρία αυτού, στις 11.6.1955 αλλά και μετέπειτα, όταν με την υπ’ αριθ. ……../1955 δημόσια διαθήκη της ενώπιον του Συμβ/φου Κυθήρων, που δημοσιεύθηκε νόμιμα από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς μετά τον θάνατό της με το υπ’ αριθ. 66/1976 πρακτικό δημόσιας συνεδρίασης, εγκατέστησε ως κληρονόμους της σε χωράφι με ελαιόδενδρα στη θέση ………………, απ’ όσα κομμάτια κι αν αποτελείται, πλησίον ……….. και κληρονόμων ……………….., τον σύζυγό της ……… κατ’ επικαρπία και μετά το θάνατο αυτού (που συνέβη στις 7.1.1980), τον ανιψιό της ………. (θείο του ενάγοντος) με την ειδικότερη μνεία ότι εγκαθιστά αυτόν κληρονόμο επιπλέον των αναφερόμενων στη διαθήκη αυτή και σε ολόκληρη την υπόλοιπη κινητή και ακίνητη περιουσία που θα βρεθεί να της ανήκει κατά τον χρόνο του θανάτου της και δεν είχε περιέλθει δυνάμει αυτής της διαθήκης σε άλλα πρόσωπα. Εξάλλου, η ως άνω περιγραφή του χωραφιού στην παραπάνω διαθήκη της ……… είναι ελλιπής (δεν αναφέρονται τα κτήματα “………” και “…………”, ούτε γύρωθεν οι όμοροι ιδιοκτήτες), ώστε ενδέχεται η . ……………… να αναφέρεται σε τμήμα του υπόλοιπου συνορεύοντος με το επίδικο ακινήτου που παρέμεινε στην κυριότητα του πατέρα της σύμφωνα με το υπ’ αριθ. ……../1918 προικοσυμβόλαιο προς τον σύζυγο της …………, ……………… και κληρονόμησε μετά το θάνατό του, με τις υπόλοιπες αδελφές της. Περαιτέρω, η γιαγιά του ενάγοντος ………. απεβίωσε το έτος 1931 και ο σύζυγός της, …….. τέλεσε δεύτερο γάμο. Δυνάμει της υπ’αριθ. ………./1972 δημόσιας διαθήκης του ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων …………., που δημοσιεύθηκε με το με αριθμό ….. από 15-10-1980 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ο ………. εγκατέστησε μετά τον επισυμβάντα το έτος 1980 θάνατό του ως κληρονόμους, τη δεύτερη σύζυγό του ……………… ………. κατ’ επικαρπία και κατά ψιλή κυριότητα, ισομερώς τα τέκνα του, ……………… (πατέρα του ενάγοντος), ……… και ……….. (θείους του ενάγοντος). Μετά τον θάνατο του ………, η ………..άντου παραχώρησε τη νομή του εξ αδιαιρέτου μεριδίου της με άτυπη δωρεά στον ανιψιό της ενάγοντα-εκκαλούντα και στον αδελφό της . ………………, κατόπιν συμφωνίας με τους αδελφούς της ……………… και….. ….., ο δε ……………… παραχώρησε κι αυτός με άτυπη δωρεά τη νομή του μεριδίου του στον υιό του …….. (ενάγοντα), ομοίως δε η επικαρπώτρια παραχώρησε με άτυπη δωρεά το αντίστοιχο δικό της δικαίωμα (οιονεί νομή) εξ ημισείας στον ενάγοντα-εκκαλούντα και στο . ……………… (ως προς την επικαρπώτρια βλ. ένορκη κατάθεση του ανιψιού της, μάρτυρα του ενάγοντος πρωτοδίκως, ………. ότι το ακίνητο είχε παραχωρηθεί στον ενάγοντα). Δεν αποδείχθηκε ότι ο … ………………. παραχώρησε το αντίστοιχο δικό του δικαίωμα στον ανιψιό του ενάγοντα κι ότι έτσι εκείνος κατέστη από το έτος 1980 αποκλειστικός νομέας της επίδικης έκτασης, όπως ισχυρίζεται. Τούτο, καθώς παρά την κατά καιρούς διατυπωθείσα σε τρίτους πρόθεση του θείου του ενάγοντος, ……….. να αφήσει μελλοντικά το μερίδιό του στον εν λόγω ανιψιό του, ουδέποτε παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του στο ακίνητο, αλλά αντίθετα από κοινού με τον ανιψιό αυτόν ασκούσε πράξεις νομής στο ακίνητο, έχοντας τη συννομή σε αυτό και το εκμεταλλευόταν μαζί με αυτόν, χωρίς να απεμπολεί τα δικαιώματά του. Είναι χαρακτηριστική η από 23.6.2008 βεβαίωση που έδωσε ο ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου ……………. ότι “σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρούνται στο εργοστάσιό μου από το έτος 1995 και κάθε χρόνο μεταφέρω με φορτηγό μου, τον ελαιοκαρπό του …….. από το κτήμα του που βρίσκεται στη θέση ………. ……………… για την παραγωγή ελαιολάδου…”, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο . ………………. ενδιαφερόταν προσωπικά για την εκμετάλλευση του παραπάνω κτήματος. Επίσης το έτος 1992, ο ίδιος ως άνω . ………………., υπό την ιδιότητά του ως κυρίου και όχι ως κοινοτάρχη, όπως υποστηρίζει ο εκκαλών-ενάγων, υπέβαλε σε βάρος του κτηνοτρόφου ……………… ., μήνυση για φθορά που προξένησαν τα ζώα του στα πενήντα δύο ελαιόδενδρα στην εν λόγω έκταση (θέση . ………………), παριστάμενος και ως πολιτικώς ενάγων, πράξη για την οποία ο ανωτέρω κτηνοτρόφος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δύο μηνών με την υπ’ αριθ. 47/28-6-1994 απόφαση του Μονομελούς Μεταβατικού Πλημμελειοδικείου Κυθήρων. Το προβαλλόμενο από τον εκκαλούντα ότι δεν είχε λάβει γνώση της πολιτικής αγωγής του θείου του ως κυρίου του επιδίκου στην ως άνω ποινική δίκη και ότι δεν παρέστη σε αυτή, ούτε ως μάρτυρας για να καταθέσει επειδή είχε τραυματιστεί σοβαρά στο χέρι του και κινδύνευε με ακρωτηριασμό δεν κρίνεται πειστικό. Το προσκομιζόμενο από τον ίδιο υπ’ αριθ. …./93 πιστοποιητικό του Περιφερειακού Νοσοκομείου Αθηνών βεβαιώνει για τη διακομιδή του εκκαλούντος-ενάγοντος στο Νοσοκομείο Κυθήρων στις 4.9.1993, καθώς σε τροχαίο ατύχημα την 3.9.1993 υπέστη συντριπτικό επιπεπλεγμένο κάταγμα 2ου βαθμού ωλεκράνου και άνω τριτημορίου ωλένης με πρόσθιο εξάρθρημα του συστοίχου αγκώνα και ότι υποβλήθηκε σε εγχείρηση (ανάταξη του αγκώνα και συγκράτηση με σύστημα εξωτερικής οστεοσύνθεσης Hoffmann και με εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος του ωλεκράνου με tension band), ακολούθως δε συνιστά αποχή από την εργασία του για 4 μήνες, πλην όμως η ποινική δίκη του κτηνοτρόφου …………. ενώπιον του Μεταβατικού Μονομελούς Πλημ/κείου Κυθήρων διεξήχθη 9,5 μήνες μετά το ατύχημα, οπότε δεν δικαιολογείται η μη εμφάνιση του νυν εκκαλούντος, παρά μόνο από το ότι έχοντας απλή συννομή στο επίδικο ακίνητο για 14 τότε χρόνια δεν είχε καταστεί συγκύριος αυτού και αναγνώριζε τη συννομή και τη συγκυριότητα κατά το ήμισυ στο ίδιο ακίνητο του θείου του, . ………………., καθώς και τη νομιμοποίησή του να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής. Εξάλλου, δεν αποδεικνύεται βάσιμο το υποστηριχθέν από τον αδελφό του ενάγοντος,…………………, που κατέθεσε επιμελεία των κληρονόμων του πρώτου εναγόμενου και των δεύτερης, τρίτης και τέταρτου των εναγόμενων, στην υπ’ αριθ. ……../14.1.2014 ένορκη βεβαίωσή του ότι ο πατέρας του, …………. και ο θείος του ……… με συμφωνία τους αντάλλαξαν μερίδια από την κληρονομία του δικού τους πατέρα και ο μεν ………. πήρε κτήμα στη θέση “………..” που είναι λιόφυτο με 80 περίπου ελιές στην περιοχή ……. Κυθήρων, κτήμα στη θέση “……” και κτήμα στη θέση “…..” που είναι λιόφυτο και αμπέλι έκτασης τριών στρεμμάτων, ο δε……………… έλαβε το μερίδιο του αδελφού του στο επίδικο ακίνητο. Όπως προκύπτει από παλαιότερη ένορκη βεβαίωση και δη την υπ’ αριθ. ……./9.11.2011 ένορκη βεβαίωση που έχει δώσει ο ανωτέρω . ………………. στα πλαίσια άλλης δίκης, αυτός για αρκετά χρόνια έχει απομακρυνθεί από την πατρική του οικογένεια (σελ. 4 της εν λόγω ένορκης βεβαίωσης “Επειδή εγώ έχω παντρευθεί από χρόνια και έχω αποχωρήσει από την οικογένειά μου…”), ενώ και η μητέρα του, ……….. στις 25.10.2012 του απέστειλε το από 23.10.2012 εξώδικο για κτηματική τους διαφορά, οπότε δεν μπορεί, λόγω και των ψυχρών σχέσεων με την πατρική του οικογένεια, να θεωρηθεί αξιόπιστος γνώστης των συμφωνιών μεταξύ του πατέρα του και του θείου του ………… Παρακάτω, αποδεικνύεται ότι από το έτος 1980, ο ενάγων με τη συναίνεση του θείου του, συννομέα στο ακίνητο, ……….., ασκούσε πράξεις συννομής σε αυτό. Ειδικότερα, το επίδικο αγροτεμάχιο, κατά τον χρόνο θανάτου του ………………, ήτοι το έτος 1980, ήταν μια χέρσα, ακαλλιέργητη για χρόνια, έκταση με μόλις δύο ελαιόδενδρα εντός αυτής και σε χωρίς δρόμο, τότε, τοποθεσία. Όπως έχει καταθέσει στα πλαίσια άλλης πολιτικής δίκης, σε ένορκη βεβαίωση και δη στην υπ’ αριθ. 242/8.11.2011 ένορκη κατάθεσή του, ο γεννημένος το έτος 1918, ………………. και μόνιμος κάτοικος Κυθήρων, πλανόδιος ψαράς που περνούσε από το επίδικο ακίνητο, στη διαδρομή του προς το κοντινό λιμάνι του “…..” στον ……… Κυθήρων, από παλιά έβλεπε τον πατέρα του νυν ενάγοντος, ……………… “…….” και τον παππού του ………. από τα …………. Κυθήρων, που είχαν κοπάδι με γίδια και σταύλους στο λαγκάδι αυτό, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έβλεπε τον ενάγοντα να το καλλιεργεί με το τρακτέρ του. Αποδεικνύεται ότι από το έτος 1980, που ο ενάγων κατά τα ανωτέρω κατέστη συννομέας στο επίδικο ακίνητο, αρχικά το καθάριζε τακτικά, το όργωνε και στη συνέχεια από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να φυτεύει ελαιόδενδρα, με τη συναίνεση του θείου του, ………….. Ο ενόρκως βεβαιώσας ………, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος στα …………. Κυθήρων καταθέτει ότι ο ενάγων-εκκαλών κατά τη δεκαετία του 1990, όταν φύτευε ελιές στο ακίνητο, τού είχε ζητήσει και ο ίδιος του είχε δώσει μερικά δενδρύλλια ελιών από τα κτήματά του και από τα κτήματα του πεθερού του και ότι είχε πάει και ο ίδιος και τον βοηθούσε στο φύτεμα. Επίσης καταθέτει ότι επειδή ο ενάγων ήθελε να ποτίσει τις ελιές του στο κτήμα αλλά δεν είχε δικό του βυτίο για να μεταφέρει το νερό, έπαιρνε από εκείνον (…………..), κατά το φύτεμα και κατά τους καλοκαιρινούς ιδίως μήνες, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 που άρχισε σταδιακά να το φυτεύει με μικρά δενδρύλλια ελιών και έκτοτε επί χρόνια, ένα μεγάλο βυτίο νερού που είχε ο ενόρκως βεβαιώσας και με αυτό πότιζε τις νεοφυτεμένες ελιές στο κτήμα του αυτό. Σταδιακά ο ενάγων φύτευσε συνολικά 300 ελαιόδενδρα, ενώ από το έτος 1985, αυτός είχε αγοράσει τρακτέρ και με αυτό όργωνε το επίδικο ακίνητο, χωρίς να αποδεικνύεται ότι λάμβανε αμοιβή από το θείο του, . ……………… για τον λόγο αυτό. Το γεγονός ότι απασχολείτο επαγγελματικά με το τρακτέρ σε κτήματα τρίτων έναντι αμοιβής δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι λάμβανε αμοιβή από τον αδελφό του πατέρα του για το επίδικο ακίνητο. Τα όσα κατέθεσε πρωτοδίκως ο μάρτυρας ………………….., κουμπάρος του . ……………… ότι ο ενάγων λάμβανε αμοιβή για το όργωμα από τον θείο του, . ……………… και ότι τούτο το γνωρίζει από τον . ……………… δεν κρίνονται πειστικά. Ο εν λόγω μάρτυρας σε αρκετά σημεία της κατάθεσής του φαίνεται να μη γνωρίζει καλά την ιστορία του επίδικου κτήματος, καθώς σε άλλο σημείο υποστηρίζει ότι στο επίδικο υπήρχαν τρία κομμάτια από τρεις προίκες “εξ αδιαιρέτου πάντα”, χωρίς να υποστηρίζεται κάτι τέτοιο από τους διαδίκους (βλ. σελ. ….. των πρακτικών του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου), σε άλλο σημείο ότι ότι τα κατσίκια του κτηνοτρόφου …….. προκάλεσαν ζημιά στο επίδικο το έτος 1980 (σελ. 106 των πρακτικών) ενώ το ορθό είναι το έτος 1992, ότι το έτος 1965 υπήρχαν στο επίδικο 3-4 ελαιόδεντρα, ενώ από τη σχετική αεροφωτογραφία προκύπτει ότι ήταν 2 μόνο τα ελαιόδεντρα και ότι από το έτος 1982 είχαν ξεκινήσει να φυτεύονται και άλλα ελαιόδεντρα στο επίδικο, ενώ στην από 20.1.2018 τεχνική έκθεση ψηφιακής φωτοερμηνείας αεροφωτογραφιών του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ………… αναφέρεται ότι από τη φωτοερμηνεία ζεύγους αεροφωτογραφιών έτους λήψης 1986 προκύπτει ότι στο επίδικο υπήρχαν τότε δύο μεμονωμένα δέντρα. Παρακάτω, το γεγονός ότι με το μάζεμα των ελιών και την παραγωγή από αυτές ελαιόλαδου ασχολείτο ο θείος του ενάγοντος, ……………… έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο ……………… ήταν συννομέας στο επίδικο κατά το ½ εξ αδιαιρέτου και διατήρησε το παραπάνω δικαίωμα μέχρι τον θάνατό του, χωρίς με αφορμή το θέμα αυτό οι σχέσεις μεταξύ αυτού και του ενάγοντος να έχουν διαταραχθεί. Άλλωστε τα δενδρύλλια που είχε φυτεύσει ο ενάγων, άρχισαν να αποδίδουν μικρή ποσότητα καρπού από το έτος 2002 ή 2003, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. ………/19.3.2019 ένορκη κατάθεση του ………. Αποδείχθηκε, λοιπόν ότι ο ενάγων-εκκαλών ασκούσε πράξεις συννομής στο επίδικο ακίνητο προσιδιάζουσες στη φύση του, με διάνοια συγκυρίου σε ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου επί σειρά ετών που υπερβαίνουν τα είκοσι και δη μέχρι τον θάνατο του θείου του, ……… στις 19.2.2005. Εξάλλου, κοινή συναινέσει, μετά τις καταστροφές που προκάλεσε το έτος 1992 στα νεοφυτευμένα ελαιόδενδρα του επίδικου αγροκτήματος το κοπάδι του βοσκού ….… και με έξοδα αυτού, ο ενάγων και ο …….…. είχαν περιφράξει το ακίνητο για να αποφευχθεί να επαναληφθούν νέες φθορές από κατσίκια στο μέλλον. Περαιτέρω, ο αποβιώσας …….. κατέλειπε την από 11.1.2004 ιδιόγραφη διαθήκη του, η οποία είχε κατατεθεί στον συμβ/φο Πειραιά …….. με την με αριθμό ……./16-1-2004 πράξη κατάθεσης και μετά τον θάνατό του δημοσιεύθηκε με τα με αριθμό …../3-6-2005 Πρακτικά συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Με τη διαθήκη του αυτή, ο ανωτέρω εγκατέστησε κληρονόμο του μεταξύ άλλων και τον αρχικώς πρώτο εναγόμενο, . ………………, στη θέση του οποίου συνεχίζουν τη δίκη ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του οι πέντε πρώτοι εφεσίβλητοι, ο οποίος και αποδέχθηκε την με τον τρόπο αυτό επαχθείσα σε αυτόν κληρονομία με την με αριθμό ……./2-11-1005 δήλωση αποδοχής κληρονομίας ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων ………….., που έχει μεταγραφεί νομότυπα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων, στον τόμο ……. και με α.α. ….. Στα ακίνητα της κληρονομίας που καταλείπονται στον πρώτο εναγόμενο ως κληρονόμο περιλαμβάνεται το ακόλουθο σύμφωνα με την περιγραφή του στην πράξη αποδοχής κληρονομίας, ακίνητο: “Ποσοστό σαράντα τα εκατό (40%) εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου, άρτιου και οικοδομήσιμου, που εμπεριέχει εκατόν πενήντα (150) ελαιόδεντρα, βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια της τέως κοινότητας και ήδη δημοτικού διαμερίσματος ……………… του Δήμου Κυθήρων, στην θέση “………………”, σε εκτός ορίων οικισμού περιοχή και εκτός σχεδίου πόλης, το οποίο έχει έκταση σε μέτρα τετραγωνικά επτά χιλιάδες τριακόσια εβδομήντα και σαράντα εκατοστά (7.370,40). Φαίνεται το αγροτεμάχιο αυτό και απεικονίζεται ολόγυρα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΜΝΞΟΠΡΣΤΥΑ στο από Σεπτεμβρίου 2005 τοπογραφικό διάγραμμα της πολιτικού μηχανικού …………….και συνορεύει κατά το τοπογραφικό τούτο, βόρεια με ιδιοκτησία κληρονόμων ……………… ………………, σε πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Α-Β-Γ συνολικού μήκους σε μέτρα εξήντα έξι και δεκάξι εκατοστά (66,16) και αναλυτικά Α-Β μέτρα 36,77 και Β-Γ μέτρα 29,39, ανατολικά, κατά ένα μέρος με ιδιοκτησία κληρονόμων ……………… ………………, μεταξύ των οποίων και ο στην παρούσα εμφανιζόμενος, σε πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Γ-Δ-Ε συνολικού μήκους σε μέτρα τριάντα τρία και εβδομήντα εννέα εκατοστά (33,79) και αναλυτικά Γ-Δ μέτρα 15,42 και Δ-Ε μέτρα 18,37 και κατά άλλο μέρος με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, σε πλευρά Η-Θ-Ι συνολικού μήκους σε μέτρα ογδόντα επτά και ογδόντα δύο εκατοστά (87,82) και αναλυτικά Η-Θ μέτρα 45,74 και Θ-Ι μέτρα 42,08, νότια, κατά ένα μέρος με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, σε πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Ε-Ζ μήκους σε μέτρα τέσσερα και πενήντα τρία εκατοστά (4,53) και με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, σε πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Ζ-Η μήκους σε μέτρα δεκάξι και πενήντα τρία εκατοστά (16,53) και κατά άλλο μέρος, με ιδιοκτησία . ………………, σε πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Ι-Κ-Λ-Μ συνολικού μήκους σε μέτρα πενήντα επτά και ένα εκατοστό (57,01) και αναλυτικά Ι-Κ μέτρα 30,65, Κ-Λ μέτρα 9,98 και Λ-Μ μέτρα 16,38 και δυτικά με ιδιοκτησία αγνώστου και μονοπάτι, σε συνολική τεθλασμένη πλευρά, με πέτρινο διαχωριστικό τοίχωμα, Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ΄.-Υ-Α συνολικού μήκους σε μέτρα εκατόν δεκαοκτώ και δεκαεννέα εκατοστά (118,19) και αναλυτικά Μ-Ν μέτρα 24,56, Ν-Ξ μέτρα 19,29, Ξ-Ο μέτρα 15,84, Ο-Π μέτρα 18,88, Π-Ρ μέτρα 11,11, Ρ-Σ μέτρα 2,49, Σ-Τ. Μέτρα 9,36, Τ.-Υ μέτρα 12,98 και Υ-Α μέτρα 3,68”. Με την ίδια αναφερόμενη αμέσως παραπάνω διαθήκη του, ο . ………………. εγκατέστησε επίσης κληρονόμο του και τον τέταρτο εναγόμενο ……….., ο οποίος και αποδέχθηκε την με τον τρόπο αυτό επαχθείσα σε αυτόν κληρονομία, με την με αριθμό ………/2-11-2005 πράξη αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Κυθήρων …….., η οποία έχει μεταγραφεί νομότυπα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων στον τόμο …., με α.α. …… Στα ακίνητα της κληρονομίας που καταλείπονται στον τέταρτο εναγόμενο ως κληρονόμο περιλαμβάνεται, κατά το υπόλοιπο ποσοστό 60% εξ αδιαιρέτου το αμέσως παραπάνω αναφερόμενο ακίνητο αγροτεμάχιο. Όσον αφορά τον τρόπο κτήσης του συγκεκριμένου ακινήτου από τον διαθέτη και κληρονομούμενο, στις προαναφερόμενες πράξεις (… και …. της 2.11.2005 της συμβ/φου Κυθήρων ……..), αναφέρεται ότι αποκτήθηκε από κληρονομιά της . ……………… και σύμφωνα με τη με αριθμό ………/11-6-1955 δημόσια διαθήκη του συμβολαιογράφου Κυθήρων ………., η οποία δημοσιεύθηκε με τα με αριθμό 60/18-2-1976 πρακτικά δημοσίευσης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και κατόπιν θανάτου του επικαρπωτή, με ανάμειξή του στην κληρονομία αυτή. Ότι στη …………. είχε περιέλθει με άτυπη δωρεά εν ζωή από τον πατέρα της, που συστάθηκε υπέρ της το έτος 1915 και με χρησικτησία έκτοτε αυτών. Εντούτοις, όπως προεκτέθηκε το εν λόγω ακίνητο που αποτελεί τμήμα ολόκληρου του επίδικου ακινήτου περιγράφεται λεπτομερώς στο υπ’ αριθ. …………/23.2.1918 προικοσυμβόλαιο του συμβ/φου Κυθήρων με προικοδότη τον πατέρα της ……….. και της …………. και προικολήπτη τον ……… (ή …) ……., που δίνεται σε αυτόν ως προίκα λόγω του επικείμενου γάμου του με τη ……………… . Όπως κατέθεσε ο ενόρκως βεβαιώσας …………., δισέγγονος του προικοδότη κι εγγονός της . ……………… το επίδικο ακίνητο το πήρε ο ως άνω προικολήπτης που είχε κοπάδι με γίδια και το εκμεταλλευόταν κανονικά. Αν ο προικοδότης είχε δωρήσει άτυπα σε άλλη κόρη του, τη ……, τρία χρόνια πριν, τμήμα του ακινήτου που έδωσε ως προίκα στον σύζυγο της κόρης του, ………………., ασφαλώς αυτό θα είχε γίνει αντιληπτό τόσο από τον ίδιο τον προικοδότη, που θα απέφευγε να μεταβιβάσει στον μέλλοντα γαμπρό του ως προίκα ακίνητο που είχε προηγουμένως δωρίσει στην κόρη του …, όσο και από την ίδια τη ………, γεγονός που θα προκαλούσε έριδες μέσα στην οικογένεια. Κάτι τέτοιο κανένας διάδικος δεν υποστηρίζει και κανένας μάρτυρας δεν κατέθεσε.

Επίσης στις 2.10.2000 πέθανε στον …… Κυθήρων ………… (υιός της αδελφής της ………….), ο οποίος κατέλειπε την με αριθμό ………../10.11.1981 δημόσια διαθήκη του ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων ……………. που δημοσιεύθηκε νόμιμα από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά με τα με αριθμό …./1.12.2000 πρακτικά του. Με τη διαθήκη του αυτή, ο θανών κατέλειπε την επικαρπία της περιουσίας του στη σύζυγό του ………….. και την ψιλή κυριότητα επί συγκεκριμένων ακινήτων στα τέκνα του, δηλαδή στους αρχικώς τρεις πρώτους εναγόμενους, όπως σε αυτούς άφησε κοινώς και αδιαιρέτως την υπόλοιπη κινητή και ακίνητη περιουσία του που δεν διέθεσε με την εν λόγω διαθήκη του. Στη διαθήκη αυτή δεν αναφέρεται ρητά έστω τμήμα του επίδικου ακινήτου. Οι κληρονόμοι του αποδέχθηκαν την με τον τρόπο αυτό επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία, με την με αριθμό ………./2002 πράξη αποδοχής κληρονομίας της συμβ/φου Κυθήρων ………., που μεταγράφηκε νομότυπα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων. Στη συνέχεια, όμως, προέβησαν στην υπ’ αριθ. …../2.11.2005 συμπληρωματική πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομίας ενώπιον της ίδιας συμβ/φου που μεταγράφηκε κι αυτή νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων στον τόμο …, με α.α. … Σε αυτή, οι ανωτέρω κληρονόμοι του ……………… . δήλωσαν ότι στην κληρονομιαία περιουσία του θανόντος συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω ακίνητα τα οποία από λάθος παραλείφθηκαν από την αρχική πράξη αποδοχής κληρονομίας και τα οποία περιέρχονται σύμφωνα πάντα με την παραπάνω διαθήκη του κληρονομούμενου σε αυτούς μεταξύ των οποίων “ένα αγροτεμάχιο, άρτιο και οικοδομήσιμο, που εμπεριέχει εκατόν είκοσι (120) ελαιόδεντρα περίπου, βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια της τέως κοινότητας και ήδη δημοτικού διαμερίσματος ……………… του Δήμου Κυθήρων, στη θέση “………………”, σε εκτός ορίων οικισμού περιοχή και εκτός σχεδίου πόλης, με πρόσοψη σε τρεις αγροτικούς δρόμους, το οποίο έχει έκταση σε μέτρα τετραγωνικά πέντε χιλιάδες τετρακόσια ενενήντα εννέα (5.499,00). Φαίνεται το αγροτεμάχιο αυτό και απεικονίζεται ολόγυρα με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΜΝΞΟΠΑ στο από Μαρτίου 2005 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού . …………………και συνορεύει κατά το τοπογραφικό τούτο, βορειοδυτικά με ασφαλτοστρωμένο αγροτικό δρόμο κατεύθυνσης προς την τοποθεσία “….”, σε πρόσωπο ΑΒΓΔΕ συνολικού μήκους σε μέτρα εβδομήντα ένα (71,00) και αναλυτικά Α-Β μέτρα 9,70, Β-Γ μέτρα 14,30, Γ-Δ μέτρα 12,50 και Δ-Ε μέτρα 34,50, βορειανατολικά με άλλο αγροτικό δρομίσκο, σε πρόσωπο Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ συνολικού μήκους σε μέτρα εκατόν και είκοσι εκατοστά (100,20) και αναλυτικά Ε-Ζ μέτρα 4,90, Ζ-Η μέτρα 18,30, Η-Θ μέτρα 33,50, Θ-Ι μέτρα 17,00 και Ι-Κ μέτρα 26,50, νότια, κατά ένα μέρος με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, σε πλευρά Κ-Λ μήκους σε μέτρα τριάντα τρία (33,00) και κατά άλλο μέρος με ιδιοκτησία ……….., ήδη του εμφανιζόμενου στην παρούσα . ………………, σε πλευρά Μ-Ν-Ξ συνολικού μήκους σε μέτρα εξήντα οκτώ και τριάντα εκατοστά (68,30) και αναλυτικά Μ-Ν μέτρα 22,00 και Ν-Ξ μέτρα 46,30, νοτιοδυτικά με την ίδια ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………., σε πλευρά Λ-Μ μήκους σε μέτρα είκοσι οκτώ και δέκα εκατοστά (28,10) και δυτικά με παλαιό αγροτικό δρόμο, σε πρόσωπο τεθλασμένης γραμμής σε πρόσωπο Ξ-Ο-Π-Α συνολικού μήκους σε μέτρα σαράντα οκτώ και σαράντα εκατοστά (48,40) και αναλυτικά Ξ-Ο μέτρα 6,20, Ο-Π μέτρα 18,70 και Π-Α μέτρα 23,50.” Στη συμπληρωματική αυτή πράξη αποδοχής, οι αποδεχόμενοι περαιτέρω δήλωσαν ότι “τα παραπάνω ακίνητα απέκτησε ο κληρονομούμενος με άτυπη και προφορική δωρεά “εν ζωή” από την μητέρα του …………… κατά το έτος 1946 και εξαιτίας νομής και κατοχής των ακινήτων τούτων, ανελλειπώς, αδιατάρακτα και φανερά για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι το θάνατό του, οπότε αναμείχθηκαν στην κληρονομιά αυτή περιουσία, οι κληρονόμοι του που αποδέχονται με την παρούσα”. Εντούτοις, σύμφωνα με τα ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι το παραπάνω αγροτεμάχιο αποτελεί τμήμα του ακινήτου που έλαβε λόγω προίκας για τον γάμο του με τη . ………………, ο ……….. το έτος 1918, από τον μέλλοντα πεθερό του ……………… . .. Ο …………. το εκμεταλλευόταν όσο ζούσε μαζί με τον υιό του . ……… αρχικά ως βοσκοτόπι, αφού είχαν κοπάδια με γίδια στην περιοχή αυτή και από το έτος 1980 και μετά, με τον θάνατο του ………., ασκούσαν σε αυτό πράξεις νομής από κοινού κατά το ½ εξ αδιαιρέτου, ο ενάγων και ο θείος του ……….., έως τον θάνατο του τελευταίου. Ήταν δε ο ενάγων αυτός που φύτευσε στο εν λόγω αγρόκτημα τα 120 ελαιόδεντρα που αναφέρουν στη συμπληρωματική πράξη αποδοχής κληρονομίας οι κληρονόμοι του . ………………. Αντίθετα δεν αποδείχθηκε ότι ο ………………. ασκούσε αγροτικές ή κτηνοτροφικές εργασίες και μάλιστα με διάνοια κυρίου στο παραπάνω αγροτεμάχιο μέχρι τον θάνατό του. Γεγονός πάντως είναι ότι ο εν λόγω κληρονομούμενος, . ……………….. είχε βλέψεις στην παραπάνω έκταση των 5.499 τετρ. μέτρων, ήδη από το έτος 1997, καθώς στην από 4.4.1997 δήλωση Ε9 προς τη Δ.Ο.Υ. Κυθήρων έχει συμπεριλάβει στα αγροτεμάχια ιδιοκτησίας του, κι ένα αγροτεμάχιο στη θέση “………………” του Δήμου ……………… επιφάνειας 5.000 τ.μ., με ποσοστό πλήρους κυριότητας 100%. Ομοίως ο ………. . έχει συμπεριλάβει στην από 4.4.1997 δική του δήλωση του Ε9 προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ως αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας του στη θέση “………………” του Δήμου ………………, έκταση 10.000 τ.μ. με ποσοστό πλήρους κυριότητας 100%, χωρίς να έχει λάβει υπόψη του κατά τον χρόνο αυτό το ποσοστό συγκυριότητας του αδελφού του, ……………… ., ενώ δεν είχε ακόμη συμπληρωθεί εικοσαετία στο πρόσωπο του ενάγοντος με τα προσόντα έκτακτης χρησικτησίας, ώστε να έχει καταστεί συγκύριος στο εν λόγω ακίνητο. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι ο …………. δεν ήταν πάντα συνεπής σε αυτά που δήλωνε ότι του ανήκαν. Έτσι για παράδειγμα, όπως επισημαίνει στις προτάσεις του ο εκκαλών-ενάγων, ενώ ο ………. στην ως άνω δήλωση του Ε9 του έτους 1997 (η έτερη προσκομιζόμενη δήλωση του Ε9 που προσκομίζεται από το έτος 2005 έχει συνταχθεί μετά τον θάνατό του και άρα δεν είναι αξιόπιστη) δηλώνει ότι έχει στην κυριότητά του σε ποσοστό εξ αδιαιρέτου 33,33% ακίνητο στη θέση “………” του Δημοτικού Διαμερίσματος ……… στα Κύθηρα, εκτάσεως 3.000 τ.μ. καθώς και σε ποσοστό εξ αδιαιρέτου 25% δύο ακίνητα εντός οικισμού στη θέση “……….” του Δημοτικού Διαμερίσματος ……… Κυθήρων, επιφάνειας 1.000 τ.μ. και 250 τ.μ., στην από 11.1.2004 ιδιόγραφη διαθήκη του αφήνει ολόκληρα αυτά τα ακίνητα (όχι το μερίδιό του όπως αναφέρει για άλλα ακίνητα στην ίδια διαθήκη, επομένως ποσοστό κυριότητας 100%), το μεν πρώτο στον ενάγοντα, το δε οικόπεδό του στη θέση “…….” στην αδελφή του ενάγοντος, . ………………..

Περαιτέρω σε ό,τι αφορά τον πέμπτο εναγόμενο, ………. . ……………… αποδεικνύεται ότι αυτός με το υπ’ αριθ. ………./19.8.1995 συμβόλαιο γονικής παροχής της Συμβ/φου Κυθήρων, ………. ………, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων στον τόμο …. με α.α. …., δέχθηκε ως γονική παροχή από τον πατέρα του ……….. εκτός των άλλων ακινήτων και την κυριότητα ενός αγροτεμαχίου εκτός σχεδίου, διαιρούμενου σε δύο συνεχόμενα τμήματα μετά των εντός αυτού ερειπωμένων κτισμάτων (λέστεκα), που βρίσκεται στη θέση “………………” της κτηματικής περιφέρειας της Κοινότητας ……………… Κυθήρων του τέως Δήμου Κυθηρίων της Νήσου Κυθήρων, συνολικής εκτάσεως 3.453 τ.μ. που αποτυπώνεται στο από Νοεμβρίου 1991, με κλίμακα ένα προς διακόσια και περιμετρικά με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία (Α.Β.Γ.Δ.Ε.Ζ.Η……Η’….Ν’….Ν.Ξ.Λ.Μ.Λ και (Π-Ρ-Σ-Τ.-Υ.Φ.Χ.Ω.Υ) και αποτελούμενο από τις επί μέρους εμφαινόμενες εκτάσεις στο αυτό ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου Μηχανικού …….. και συνορεύει ολόγυρα κατ’ αυτό, το μεν τμήμα με τα στοιχεία (Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Α) επιφάνειας 3.140 τετρ. μέτρων βόρεια με πλευρά (Α-Β) συνολικού μήκους 50 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, δυτικά με τεθλασμένη πλευρά (ΒΓ) 18,80 μέτρων και (ΓΔ) 30,30 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………, νότια με τεθλασμένη πλευρά (Δ-Ε) 23,50 μέτρων και (ΕΖ) 12,40 μέτρων με ελαιόφυτο ιδιοκτησίας . ……………… και νοτιοανατολικά με τεθλασμένη πλευρά (ΖΗ) 13,70 μέτρων με δρόμο (εμπασία) (ΗΘ) 7,20 μέτρων, (ΘΙ) 16 μέτρων, (ΙΚ) 8,60 μέτρων με ιδιοκτησία του αυτού ως άνω παρέχοντος ……….. και βορειοανατολικά με πλευρά (ΚΛ) συνολικού μήκους 7,70 μέτρων με ιδιοκτησία …………., το δε τμήμα επιφάνειας 313 τ.μ. περικλειόμενο με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία (Π-Ρ-Σ-Τ-Ρ και Υ-Φ-Χ-Ψ-Ω-Υ) συνορεύει ολόγυρα νότια με τεθλασμένη πλευρά (Π-Ρ) 12,80 μέτρων με ιδιοκτησία……………… και (Ψ-Ω) 8,30 μέτρων με ιδιοκτησία ομοίως……………… (κτήμα………), βόρεια με τεθλασμένη πλευρά (ΤΣ) 14 μέτρων, (ΥΦ) 3,80 μέτρων και (ΦΧ) 4,80 μέτρων με ιδιοκτησία………………, δυτικά με πλευρά (Π-Τ) 19,80 μέτρων με ιδιοκτησία……………… και (Υ-Φ) 7,70 μέτρων με παλαιά αγροτική οδό και ανατολικά με πλευρά (Ρ-Σ) 18,60 μέτρων με παλαιά αγροτική οδό και (Χ-Ψ) 6,40 μέτρων με ιδιοκτησία ……….. (κτήμα ………….). Το ως άνω αγροτεμάχιο περιήλθε στον ως άνω παρέχοντα ……….. το μεν από κληρονομιά του κατά την 26.1.1940 αποβιώσαντος πατρός του ……………, δυνάμει της με αριθμό ………./27-5-1935 δημόσιας διαθήκης του που δημοσιεύθηκε νόμιμα από το Πρωτοδικείο Πειραιώς με το με αριθμό …./1940 πρακτικό του, το δε από συσταθείσα προς αυτόν δωρεά από τα αδέλφια του ……… και ……….., δυνάμει του με αριθμό …………/1959 δωρητήριου συμβολαίου του Συμβ/φου Πειραιώς …….. …….., νόμιμα μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων. Περαιτέρω, το έτος 2004, ο πέμπτος εναγόμενος ανέθεσε στον πολιτικό μηχανικό . ……………… τη σύνταξη νέου τοπογραφικού διαγράμματος, ο δε μηχανικός σύμφωνα με τις υποδείξεις του εντολέως του συνέταξε το από Οκτωβρίου 2004 τοπογραφικό σχεδιάγραμμα αγροτεμαχίου, σύμφωνα με το οποίο το αγρόκτημα έχει συνολική επιφάνεια 3.610,50 τ.μ. Το τελευταίο αυτό τοπογραφικό σχεδιάγραμμα είναι διαφορετικό από εκείνο του έτους 1991 και καταλαμβάνει πλέον προς τα δυτικά του τμήμα επιφάνειας 1.429 τ.μ. που ανήκει στο αγρόκτημα που έλαβε ως προίκα ο ……. λόγω του γάμου με τη ………. ……………… από τον πεθερό του ……………… .. Πρόκειται για εδαφική λωρίδα εμβαδού 1.429 τ.μ. στο νοτιοανατολικό τμήμα του ευρύτερου επίδικου ακινήτου που ορίζεται ανατολικά με πλευρικές διαστάσεις σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο συνολικού μήκους 93,65 μέτρων (και αναλυτικά Κ-Λ 17,67 μ. + Λ-Μ 12,67 μ. + Μ-Ν 23,61 μ. + Ν-Ξ 17,45 μ. + Ξ-Ο 22,25 μ.) και συνορεύει εν μέρει (σε πλευρά Κ-Λ-Μ) με ιδιοκτησία κληρονόμων . ……………… και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου, νότια συνορεύει σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά και αναλυτικά Ο-Π 7,34 μ. + τα 4/10 της πλευράς Π-Ρ 24,62 μ. με ιδιοκτησία πρώην “………………” (ελαιόφυτο) και δυτικά σε ευθεία κάθετη πλευρά και βόρεια σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά με το υπόλοιπο επίδικο ακίνητο, όπως εμφαίνεται στο ενσωματωμένο στην αγωγή από Μάιο 2011 τοπογραφικό διάγραμμα (ΣΧΕΔΙΟ 2) της τοπογράφου μηχανικού Τ.Ε., …………. Αναφορικά με το θέμα αυτό καταθέτει μετά λόγου γνώσεως ο αδελφός του πέμπτου εναγόμενου και ήδη ένατου εφεσίβλητου, ……….., στην υπ’ αριθ. ………../19.3.2019 ένορκη βεβαίωσή του. Μεταξύ άλλων, αναφέρει: “Ο πατέρας μου . ……………… είχε δική του μια έκταση στην περιοχή “………………” ……………… Κυθήρων και το 1995 την έδωσε στον αδελφό μου …….. με το ίδιο συμβόλαιο που προανέφερα. Πριν γίνει το συμβόλαιο ο πατέρας μου, εγώ και ο αδελφός μου …….. πήγαμε επιτόπου μαζί με τον μηχανικό ……… ……….., τον Νοέμβριο του 1991, και τούτο το βεβαιώνει εγγράφως και ο εν λόγω μηχανικός, και του δείξαμε ακριβώς την έκταση που ανήκε στον πατέρα μου, τα σύνορά της, τους όμορους αγρούς και ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες αυτών και ο κ. …… την τοπογράφησε τότε έτσι ακριβώς όπως του είπαμε ο πατέρας μου, εγώ και ο αδελφός μου. Ο αδελφός μου ήξερε πολύ καλά από τότε ποια ακριβώς έκταση του έδωσε ο πατέρας μας, τα όριά της, και με ποιους συνορεύει. Ήξερε επίσης πολύ καλά ότι ο μηχανικός κ. ….. δεν έκανε κανένα λάθος σε κανένα από τα τοπογραφικά, ούτε στο τοπογραφικό αυτό του πατέρα μας, ούτε και στο τοπογραφικό που είχε κάνει την προηγούμενη χρονιά στο όμορο λιόφυτο που το λένε της “………………”…Στο τοπογραφικό εκείνο του 1991 απεικονίζεται η αλήθεια όπως ακριβώς την έχει πει και την δήλωσε και έχει υπογράψει ο ίδιος ο τότε ιδιοκτήτης πατέρας μας. Όποιο άλλο τοπογραφικό έγινε μεταγενέστερα και είναι διαφορετικό από εκείνο που έκανε ο πατέρας μας το 1991, ασφαλώς είναι εκ του πονηρού και δεν απεικονίζει την πραγματικότητα και θα είναι παραποιημένο και αναμφίβολα ψευδές. Και στο τοπογραφικό του όμορου λιόφυτου της “………………” φαίνονται ποιοι είναι οι συνορίτες και που ακριβώς είναι ο αγρός που πήρε ο αδελφός μου από τον πατέρα μας. Εγώ έχω ακούσει σε συζητήσεις καθώς και από την πλευρά ………………., πως ο αδελφός μου ο ……., για λόγο που εγώ δεν ξέρω ούτε και τι σκοπό είχε, πήγε με το συγχωριανό μας μηχανικό . ……………… τον Οκτώβριο του 2004 και έκανε άλλο νέο τοπογραφικό, στο οποίο δεν είναι ίδια και όμοια αλλά διαφορετική η απεικόνιση της έκτασης αυτής που του έδωσε ο πατέρας μας και πως έχει συμπεριλάβει τμήμα του αγρού ……………… και τμήμα, μια λωρίδα περίπου 1,5 στρέμματος, από τον αγρό της . ………………., η οποία ήταν γιαγιά του . ……………….. και είχε πάρει προίκα από τον πατέρα της ……………… . τον αγρό αυτόν μέσα στο λακούδι δίπλα στου ……………… προς δυτικά, εκεί που έχει ξερολιθιά στο σύνορό τους και ξεχωρίζουν καθαρά, και τον προικώο αυτόν αγρόν της, όπως συζητιόταν, όταν πέθανε και ο άντρας της, οι κληρονόμοι του τον έδωσαν στον εγγονό της . ……………… και αυτός είναι ο ιδιοκτήτης…Εγώ αυτό που ξέρω από τον ίδιο τον πατέρα μου είναι πως η έκταση που είχε στη “………………” και την έδωσε στον αδελφό μου τον …, δεν συνορεύει πουθενά με τον αγρό αυτόν της ………….., αλλά βρίσκεται από την άλλη πλευρά του αγρού ……………… προς ανατολάς. Ο πατέρας μου, μου είχε πει και μου είχε δείξει επιτόπου αφού είχαμε πάει μαζί, όπως προανέφερα, ότι ο αγρός του ……………… είναι ενδιάμεσα, και αυτό ακριβώς το έχει βεβαιώσει και ο ίδιος ο μηχανικός κ. ……… που με υπόδειξη του πατέρα μας έκανε το αρχικό τοπογραφικό το 1991 και ήταν τότε παρών στη τοπογράφηση και ο αδελφός μου και εγώ. Την έκταση αυτή που πήρε από τον πατέρα μας ο αδελφός μου ………, ξέρω που είναι και ότι συνορεύει στα δυτικά της με τον αγρό ……………… και με το παλιό λιόφυτο της “………………” και όχι με της ……….. Μεσολαβεί ο αγρός ………………. Αν ο αδελφός μου ο ……….. ισχυρίζεται άλλα και έκανε διαφορετικό τοπογραφικό, αυτό βεβαίως δεν είναι σωστό και έρχεται σε αντίθεση με αυτά που μας έχει πει και έχει δηλώσει και έχει υπογράψει ο ίδιος ο πατέρας μας για την έκταση αυτή που του μεταβίβασε. Πάντως η λωρίδα 1,5 περίπου στρέμματος που είναι δυτικά δίπλα στη μάντρα ξερολιθιάς του ορίου του αγρού ………………, που, όπως άκουσα, ισχυρίζεται ο αδελφός μου ότι του ανήκει, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στην έκταση που του έδωσε ο πατέρας μας και άρα δεν ανήκει στον αδελφό μου, και απορώ γιατί κάνει όλα αυτά ενώ το γνωρίζει. Η λωρίδα αυτή είναι τμήμα του αγροτεμαχίου του . ……………….., το οποίο είναι προίκα της γιαγιάς του ..…”. Η ένορκη αυτή βεβαίωση κρίνεται ειλικρινής, χωρίς το προσκομιζόμενο από τον ένατο εφεσίβλητο από 29.5.2018 έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α. Περιφερειακής Ενότητας Νήσων προς τον Δήμο Πειραιά, με κοινοποίηση στους αδελφούς ……… και ……….. περί αποστολής αντιγράφου απόφασης της από 8/5/2018 Συνεδρίασης του Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων & Αμφισβητήσεων Π.Ε. Νήσων που αφορά στην αίτηση θεραπείας . ……………… κατά εγγράφου για υπαγωγή του ν. 4178/2013 αυθαίρετων κατασκευών στον ……… Κυθήρων, ήτοι κάποια διαφωνία που είχαν μεταξύ τους τα αδέλφια επί πολεοδομικού θέματος, να μπορεί να θεωρηθεί ικανός λόγος για να δώσει ο . ……………… ψευδή κατάθεση για το επίδικο ακίνητο. Άλλωστε, από τη συγκριτική επισκόπηση των δύο τοπογραφικών διαγραμμάτων, ήτοι του από Νοεμβρίου 1991 τοπογραφικού διαγράμματος του αγρονόμου-τοπογράφου-μηχανικού ………… και του από Οκτωβρίου 2004 του πολιτ. μηχανικού . ……………… παρατηρείται η περιγραφόμενη στην παραπάνω ένορκη βεβαίωση μετακίνηση των ορίων του αγροτεμαχίου του ………………. .. προς τα δυτικά, έτσι ώστε να συμπεριλάβει και το ως άνω περιγραφόμενο τμήμα του επίδικου ακινήτου. Επίσης, στο από Σεπτεμβρίου 1990 τοπογραφικό διάγραμμα του παραπάνω αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ……….. προς απεικόνιση της όμορης στο επίδικο ιδιοκτησίας ……. (“………”) δεν φαίνεται να συνορεύει άμεσα η ιδιοκτησία του πέμπτου εναγόμενου- ένατου εφεσίβλητου με την αναφερόμενη εκεί Ιδιοκτησία κληρονόμων ………., καθώς παρεμβάλλεται μεταξύ τους ο αγρός- ιδιοκτησία κληρονόμων . ………………. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε το προβαλλόμενο από τον ένατο εφεσίβλητο ότι για το επίδικο τμήμα των 1.429 τ.μ. πλήρωσε το έτος 2003, τον εκκαλούντα-ενάγοντα να το οργώσει και ότι αυτός έλαβε αμοιβή 360 ευρώ για 9 ώρες όργωμα προς 40 ευρώ την ώρα και ότι οι εξήντα ρίζες ελιές που αγόρασε ο ως άνω εφεσίβλητος από την εδρεύουσα στον ….. ομόρρυθμη εταιρία “…………….” σύμφωνα με το προσκομιζόμενο σε φωτοαντίγραφο ………/21.11.2003 δελτίο αποστολής φυτεύθηκαν με εντολή του από τον …………. που είχε σκαπτικό μηχάνημα (“χούφτα”) στην επίδικη εδαφική λωρίδα. Ο ……….. στην υπ’ αριθ. ……../6.2.2018 ένορκη βεβαίωσή του αναφερόμενος στο επίδικο τμήμα ως προς το οποίο υπάρχει η διαφορά με τον πέμπτο εναγόμενο-ένατο εφεσίβλητο, καταθέτει σχετικά ότι ο εκκαλών με πολύ σκληρή δουλειά, με τα χέρια του, καθάριζε τμηματικά όλο το επίδικο ακίνητο για να το ημερέψει και του είχε μείνει ένα κομμάτι, γύρω στο 1,5 στρέμμα στη ανατολική πλευρά του, δίπλα στον όμορο αγρό που ξεχωρίζουν με ξερολιθιά, γιατί αυτό ήταν πολύ πετρώδες και με σκληρή βλάστηση και με πολύ κόπο ο ενάγων μπόρεσε χειρωνακτικά να το καθαρίσει και άρχισε περί το 2000 να το οργώνει και αργότερα, το 2002 ή το 2003, του είχε ζητήσει μερικά φυτά ελιών και τις φύτεψε εκεί, όπως του είχε πει, αλλά ο ενάγων του είπε ότι του τις έφαγαν τα αδέσποτα κατσίκια. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα ότι οι ελιές φυτεύθηκαν από τον πέμπτο εναγόμενο, που κατέθεσε ο πρωτοδίκως εξετασθείς μάρτυρας του εν λόγω εναγόμενου, …………., δικηγόρος που κατοικεί στον Πειραιά και έχει το όμορο ελαιόφυτο “………………” αποτελούν προϊόν έμμεσης γνώσης από τον ίδιο τον πέμπτο εναγόμενο και δεν κρίνονται πειστικά (απαντώντας σε ερώτηση του πληρεξούσιου δικηγόρου του πέμπτου εναγόμενου αν γνώριζε εάν στη λωρίδα που είπε ότι ήταν χέρσα με μια ελιά μόνο, εάν κάποια στιγμή ο κύριος ……………… είχε φυτέψει κάποιες μικρές ελιές, εκείνος απάντησε “Ναι. Αυτό το ξέρω γιατί μου έλεγε χαρακτηριστικά ότι του τις έφαγαν οι κατσίκες…”). Περαιτέρω και σε ό,τι αφορά τον θανόντα . ………………, που εγκατέστησε με την πιο πάνω διαθήκη του κληρονόμους του τη σύζυγο και τους τρεις πρώτους αρχικώς εναγόμενους και όπως στη θέση του πρώτου εναγόμενου μετά τον θάνατό του συνεχίζουν οι πέντε πρώτοι εφεσίβλητοι ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του, δεν αποδείχθηκε ότι εκείνος (ο ………….) μέχρι τον θάνατό του το έτος 2000, ασκούσε πράξεις νομής στο μέρος του επίδικου ακινήτου που αποδέχθηκαν οι κληρονόμοι του με την υπ’ αριθ. ……/2.11.2005 συμπληρωματική πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομίας ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων …..ή. Αυτοί προσκομίζουν μια δήλωση ακινήτων του Ε9 του . ……………… προς τη Δ.Ο.Υ. Κυθήρων που φέρεται να έχει παραλάβει ο εφοριακός……………… στις 4.4.1997 και την οποία υπογράφει η . ……………… και όπου έχει συμπεριληφθεί έκταση 5.000 τ.μ. στη ……………… . Κυθήρων με φερόμενη κυριότητα του δηλούντος 100%, πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι ο εκκαλών έλαβε τότε γνώση της δήλωσης αυτής και ότι παρόλα αυτά δεν αντέδρασε. Όπως αποδείχθηκε κατά τον παραπάνω χρόνο, ο εκκαλών εξακολουθούσε να οργώνει το επίδικο ακίνητο και να περιποιείται τα δενδρύλλια ελιάς που είχε φυτεύσει εντός αυτού, ενεργώντας τόσο για λογαριασμό του, όσο και για λογαριασμό του συννομέα θείου του, ………… Επίσης, η χήρα του . ………………, ., ως επικαρπώτρια, τον Δεκέμβριο του 2003, δήλωσε το ίδιο ακίνητο στο Υπουργείο Γεωργίας (Σύστημα Γεωγραφικών Πληροφοριών στον Ελαιοκομικό Τομέα) με απόσπασμα ορθοφωτοχάρτη του εν λόγω αγρού, προκειμένου να λάβει επιδότηση για 95 ελαιόδενδρα. Εντούτοις, ούτε η ενέργεια αυτή έγινε γνωστή στον εκκαλούντα, ώστε να μπορέσει να αντιδράσει. Μετά τον θάνατο του θείου του, . ………………. στις 19.2.2005 και τη δημοσίευση της από 11.1.2004 ιδιόγραφης διαθήκης του στις 3.6.2005, με την οποία (διαθήκη) ο ………….. ως προς το επίδικο εγκαθιστούσε κληρονόμους του τον πρώτο και τον τέταρτο εναγόμενο, έλαβε χώρα το πρώτο δεκαήμερο του μηνός Δεκεμβρίου 2005, η αποβολή του ενάγοντος από το επίδικο ακίνητο, αφού τρίτο άγνωστο στον ενάγοντα-εκκαλούντα, πρόσωπο, αντικατέστησε το λουκέτο που κλείδωνε την πόρτα της περίφραξης που είχε αυτός κατασκευάσει γύρω από το επίδικο ακίνητο. Είχαν προηγηθεί στις 25.8.2005 παράπονα του αρχικώς πρώτου εναγόμενου,……………… στο Α.Τ. Κυθήρων ότι κατά το διάστημα 12 έως 20 Ιουλίου 2005, ο τοπογράφος ……………… τοπογράφησε με εντολή του πατέρα του ενάγοντος και παρουσία αυτού και του γαμπρού του, ……………, ακίνητο που ανήκει στους κληρονόμους , ……………… καθώς και………………. Επίσης κατήγγειλε ότι τον ίδιο μήνα Ιούλιο και σε περίοδο καύσωνα αυτοί όργωσαν αυθαίρετα την ιδιοκτησία των κληρονόμων . ………………, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η σοδειά και στη συνέχεια αποχώρησαν. Ακολούθως ο αρχικώς πρώτος εναγόμενος, ……… υπέβαλε την από 25.11.2005 με Α.Β.Μ. ……… μήνυσή του κατά του πατέρα και του κουνιάδου του ενάγοντος, υποστηρίζοντας ότι τυγχάνει συγκύριος, συννομέας και συγκάτοχος σε ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου ενός ακινήτου-ελαιόφυτου στη θέση “………………”, του υπολοίπου 60% ανήκοντος στον τέταρτο εναγόμενο εκτάσεως 6.373,30 τ.μ. από κληρονομιά του θείου του………………, την οποία είχε αποδεχθεί με την υπ’ αριθ. ………./2.11.2005 πράξη αποδοχής κληρονομίας της Συμβ/φου Ποταμού Κυθήρων …………. και ότι επιπλέον τυγχάνει κατά το 1/3 συγκύριος εξ αδιαιρέτου ενός άλλου ακινήτου στην ίδια θέση και περιοχή, με συγκύριες τις αδελφές του …….. και……………… στο 1/3 εξ αδιαιρέτου έκαστη, εκτάσεως 5.499 τ.μ. και μήνυσε τους ανωτέρω για αυτοδικία για τις πράξεις που ανέφερε στα από 25.8.2005 παράπονά του στο Α.Τ. Κυθήρων, ότι μετά το συμβάν αναγκάσθηκε να τοποθετήσει εξώπορτα στο ακίνητό του με κλειδαριά, ότι οι μηνυόμενοι τον Οκτώβριο του 2005 εισήλθαν εκ νέου στο προαναφερόμενο ακίνητο, έσπασαν την κλειδαριά και τοποθέτησαν δική τους. Κατόπιν τούτου, ασκήθηκε σε βάρος του πατέρα του ενάγοντος ποινική δίωξη για αυτοδικία κατ’ άρθρο 331 ΠΚ, πλην όμως με την 220/23.6.2009 απόφαση του Μονομελούς Πλημ/κείου Πειραιά έπαυσε οριστικά η ποινική δίωξη λόγω θανάτου του κατηγορούμενου. Αντίστοιχα, ο ενάγων και ήδη εκκαλών υπέβαλε μήνυση σε βάρος του . ……………… για αυτοδικία κατ’ εξακολούθηση και ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος αυτού ότι στη θέση “………………” Κυθήρων στις 8.12.2005, 2.3.2006 και 15, 16.4.2006 με περισσότερες από μία πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος άσκησε αυθαίρετα αξίωση σχετικά με δικαίωμα που ή το είχε πραγματικά ή από πεποίθηση το οικειοποιήθηκε και ειδικότερα: α) αφού έσπασε το λουκέτο της πόρτας εισήλθε εντός του κτήματος ιδιοκτησίας του εγκαλούντος ……….. και έκοψε και μάζεψε μερικές ελιές (8.12.2005), β) αφού παραβίασε την πόρτα του ανωτέρω κτήματος σπάζοντας την αλυσίδα, όργωσε αυτό (2.3.2006) και γ) αφού έσπασε το λουκέτο του ίδιου ως άνω κτήματος ιδιοκτησίας του ως άνω εγκαλούντος, εισήλθε εντός αυτού (την 15 ή 16.4.2006), κατά παράλειψη της νόμιμης δικαστικής οδού. Επί της κατηγορίας αυτής εκδόθηκε η 42/2011 απόφαση του Μονομελούς Πλημ/κείου Πειραιά (που συνεδρίασε στα Κύθηρα), που κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο για την παραπάνω πράξη και απάλλαξε τον μηνυτή από τα δικαστικά έξοδα και τέλη. Της απόφασης αυτής απόσπασμα και μόνο προσκομίζεται, χωρίς να διαλαμβάνεται σκεπτικό. Ωστόσο, για να οδηγηθεί στην αθωωτική του απόφαση το ανωτέρω Δικαστήριο έλαβε υπόψη του σύμφωνα με το σχετικό κατηγορητήριο ως αναγνωστέο έγγραφο και την 570/2005 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία δημοσιεύθηκε η από 11.1.2004 ιδιόγραφη διαθήκη του . ………………., ο οποίος εγκατέστησε στο επίδικο ακίνητο συγκληρονόμο του τον ανωτέρω . ……………… και όπως το επίδικο ακίνητο αποδείχθηκε ότι ανήκε στον . ……………… μέχρι τον θάνατό του κατά συγκυριότητα σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, δυνάμει έκτακτης χρησικτησίας, εφόσον δεν είχε προβεί σε αποδοχή κληρονομίας για το συγκεκριμένο ακίνητο κατά το ποσοστό που κληρονόμησε κατά τα ανωτέρω από τον πατέρα του, . ……………… και μεταγραφή της πράξης αποδοχής. Συνακόλουθα και ο ………., με την αποδοχή της κληρονομίας του …….. είχε καταστεί συγκύριος στο επίδικο ακίνητο, χωρίς όμως να απωλέσει ο ενάγων το δικό του ποσοστό συγκυριότητας στο επίδικο, 50% εξ αδιαιρέτου που είχε αποκτήσει με έκτακτη χρησικτησία, ασκώντας αδιαλείπτως πράξεις νομής σε αυτό με διάνοια συγκυρίου, κατά την εικοσαετία 1980-2000. Εξάλλου, τα όσα κατέθεσαν προανακριτικά κατόπιν των παραπάνω μηνύσεων για αυτοδικία ο εκκαλών και ο πατέρας του, …………, ακόμη και εάν δεν κατονομάζουν τον εκκαλούντα-ενάγοντα ρητά ως συγκύριο έστω του επίδικου ακινήτου δεν μπορούν να οδηγήσουν σε αντίθετο συμπέρασμα. Τούτο, καθώς σε ό,τι αφορά την από 30.5.2006 έκθεση εξέτασης κατηγορούμενου του πατέρα του εκκαλούντος για αυτοδικία ενώπιον των αστυνομικών, προανακριτικών υπαλλήλων του Α.Τ. Κυθήρων, είναι λογικό αυτός να επικαλείται τίτλους κληρονομίας που του επέτρεπαν τη χρήση του επίδικου ακινήτου και να αμφισβητεί τους επικαλούμενους από τον εγκαλούντα . ……………… τίτλους κυριότητας, καθώς σε περίπτωση που υποστήριζε ότι ο υιός του και ήδη εκκαλών είχε καταστεί κύριος του επίδικου με έκτακτη χρησικτησία, θα αποδυνάμωνε τη δική του θέση ως κατηγορούμενου για την αποδιδόμενη πράξη της αυτοδικίας. Αναφέρει δε σχετικά ότι “Απαντώντας στην από 25-11-2005 μήνυση του ……….. εναντίον μου…έχω να δηλώσω ότι το εν λόγω ελαιόφυτο είναι κληρονομία της μητέρας μου ……… το οποίο καλλιεργώ και βρίσκομαι μέσα από μικρό παιδί. Οι ελιές που είναι μέσα τις έχω φυτέψει εγώ μαζί με τον γιο μου . ……………… προ δεκαπενταετίας. Η μήνυση του ……… είναι ψευδή και με συκοφαντεί διότι δεν έχει καμία αξίωση μέσα στο ανωτέρω κτήμα. Αντίθετα αυτός έχει ρίξει την περίφραξη και έχει σπάσει το λουκέτο της εισόδου του κτήματος και γι’ αυτό το λόγο έχουν υποβληθεί μηνύσεις από τον γιο μου ………. εναντίον του…”. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο κατηγορούμενος για αυτοδικία ………………. . αναφέρει ότι ο γιος του έχει υποβάλει τις μηνύσεις (για αυτοδικία) κατά του … ……………… ενισχύει τον ισχυρισμό του εκκαλούντος-ενάγοντος ότι ο ……….. (πατέρας του) του είχε με άτυπη δωρεά παραχωρήσει το κληρονομικό του μερίδιο στο επίδικο ακίνητο. Σημειωτέον ότι στα πλαίσια της ίδιας προανάκρισης η μάρτυρας …………., κάτοικος …… Κυθήρων, κατέθεσε στις 27.5.2006, ως ιδιοκτήτρια αγροτεμαχίου στην περιοχή ……… ……………… Κυθήρων ευρισκόμενου δίπλα στο επίδικο αγροτεμάχιο, ότι “το παραπάνω αγροτεμάχιο όργωνε συνεχώς πολλά χρόνια ο …….. κάτοικος …….. Κυθήρων”. Εξάλλου, το αναφερόμενο στην από 19.5.2006 ένορκη εξέταση του ως μάρτυρα, του εκκαλούντος-ενάγοντος ενώπιον των προανακριτικών υπαλλήλων του Α.Τ. Κυθήρων προς υπεράσπιση του πατέρα του στην κατηγορία σε βάρος του για αυτοδικία ότι “το ανωτέρω είναι ιδιοκτησίας του πατέρα μου ………..”, δεν βγάζει νόημα, καθώς …… ………… είναι ο ίδιος ο εκκαλών και όχι ο πατέρας του, οπότε λογικά δεν έχουν αποτυπωθεί με ακρίβεια τα κατατεθέντα από τον μάρτυρα ενώπιον των ως άνω προανακριτικών υπαλλήλων. Περαιτέρω, με τα όσα έχει καταθέσει ως μάρτυρας ο νυν εκκαλών όταν κατήγγειλε σε βάρος του την τέλεση του εγκλήματος της αυτοδικίας κατ’ εξακολούθηση δεν πέφτει σε αντιφάσεις σε σχέση με αυτά που υποστηρίζει με την ένδικη αγωγή του. Στην από 8.12.2005 ένορκη εξέτασή του αναφέρει ότι “κατέχω από τον πατέρα μου ένα κτήμα στην περιοχή “………” του Δ.Δ. ………………- Κυθήρων. Το κτήμα αυτό έχει περίπου τριακόσια (300) ελαιόδενδρα τα οποία φύτεψα εγώ μαζί με τον πατέρα μου προ δεκαπέντε (15) ετών περίπου. Το συγκεκριμένο κτήμα το καλλιεργώ και το οργώνω πάνω από είκοσι (20) χρόνια. Το έχω περιφραγμένο και με πόρτα η οποία κλειδώνει με λουκέτο και αλυσίδα…θέλω να προσθέσω ότι το κτήμα αυτό περιήλθε στην κατοχή του πατέρα μου από την μητέρα του και τον πατέρα του…”, στην δε από 2.3.2006 ένορκη κατάθεσή του ενώπιον των ίδιων υπαλλήλων ότι “Είδαμε ότι είχαν καταστρέψει την περίφραξή του χωραφιού μου. Το χωράφι αυτό είναι ιδιοκτησία μου σύμφωνα με διαθήκη που έχω στα χέρια μου και το καλλιεργώ εδώ και είκοσι χρόνια…”, τέλος δε στην από 18.4.2006 ένορκη κατάθεσή του ομοίως στο Α.Τ. Κυθήρων ότι “είμαι ιδιοκτήτης ενός κτήματος στην περιοχή “……….” Δ.Δ. ……………… Κυθήρων το οποίο το έχω περιφραγμένο και ασφαλισμένο με αλυσίδα και λουκέτο”. Το γεγονός ότι στην από 2.3.2006 κατάθεσή του ο εκκαλών-ενάγων αναφέρθηκε σε διαθήκη, καίτοι στη διαθήκη του ο παππούς του δεν τιμούσε τον ίδιο ως κληρονόμο του επίδικου αλλά όριζε συγκληρονόμο ως προς αυτό ανάμεσα σε άλλους (τέκνα και σύζυγο) τον πατέρα του ενάγοντος, δεν συνιστά από μόνο του ένδειξη ότι ακολούθως το ακίνητο δεν παραχωρήθηκε ως προς τη νομή του, με άτυπη δωρεά, μετά τον θάνατο του διαθέτη παππού του το έτος 1980, από τον πατέρα του ενάγοντος και την αδελφή του πατέρα του, ……….., σε ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου στον ίδιο τον ενάγοντα, ο οποίος κατέστη κύριος κατά το παραπάνω ποσοστό όπως προεκτέθηκε, με τη συμπλήρωση των είκοσι ετών της έκτακτης χρησικτησίας, ασκώντας με διάνοια συγκυρίου κατά το παραπάνω ποσοστό τις προπεριγραφόμενες πράξεις νομής. Περαιτέρω, από τον Δεκέμβριο του έτους 2005 και μετά, ο ενάγων αποβλήθηκε από το επίδικο ακίνητο και οι πρώτος, τρίτη και τέταρτος εναγόμενοι και ήδη οι πέντε πρώτοι, έβδομη και όγδοος εφεσίβλητοι ασκούν σε αυτό πράξεις νομής, μαζεύοντας τον ελαιόκαρπο και παράγοντας λάδι, λαμβάνοντας επιδοτήσεις από τις αρμόδιες αρχές και διατηρώντας ο ……………., όσο ζούσε, αλληλογραφία με το δασαρχείο Πειραιά, για την ασφάλεια του επίδικου από τις φθορές που προκαλούσαν ανεπιτήρητα ποίμνια, ενώ μεταγενέστερα διατηρούσαν αλληλογραφία με τη Νομαρχία Πειραιά για το ίδιο θέμα και οι ……… και …….. ……………… (ένατος εφεσίβλητος), χωρίς όμως να συμπληρώσουν σε βάρος του εκκαλούντος-ενάγοντος τον χρόνο που απαιτείται για να αποκτήσουν έναντι αυτού κυριότητα στο ποσοστό εξ αδιαιρέτου κυριότητας αυτού, με τις προϋποθέσεις της έκτακτης χρησικτησίας. Επίσης ο ……….., σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, ήδη με το νεότερο τοπογραφικό του έτους 2004 αμφισβητεί τη συγκυριότητα του ενάγοντος στην πιο πάνω εδαφική λωρίδα εμβαδού 1.429 τ.μ. του επίδικου ακινήτου, εμφανίζοντας αυτή ως μέρος μεγαλύτερου δικού του ακινήτου στην ίδια περιοχή. Ενόψει των ανωτέρω, λόγω της αμφισβήτησης από τους εναγόμενους (με εξαίρεση τους κληρονόμους της αρχικώς εναγόμενης …………. ως προς τους οποίους κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης) του αποδειχθέντος ποσοστού συγκυριότητας του ενάγοντος στο ακίνητο σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, συντρέχει περίπτωση αναγνώρισης του εν λόγω εμπράγματου δικαιώματος του ενάγοντος έναντι των εναγόμενων στο επίδικο ακίνητο. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι δεν υπάρχει τέτοιο δικαίωμα του ενάγοντος στο ακίνητο και απέρριψε την από 1.6.2011 αγωγή του έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων. Για τον λόγο αυτό, γενομένης δεκτής στην ουσία της, της υπό κρίση εφέσεως και δη ως προς τους επιμέρους λόγους της που αφορούν άπαντες σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων καθώς αποδεικνύεται τουλάχιστον το έλασσον σε σχέση με το ζητούμενο μείζον, ήτοι το ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου κυριότητας στο επίδικο και όχι η αιτούμενη αποκλειστική και πλήρης κυριότητα του ενάγοντος σε αυτό, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση (με εξαίρεση τους φερόμενους κληρονόμους της έκτης εφεσίβλητης- δεύτερης εναγόμενης) και αφού κρατηθεί για να δικασθεί από το παρόν Δικαστήριο η ως άνω αγωγή του εκκαλούντος, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή στην ουσία της, να αναγνωρισθεί ότι ο ενάγων είναι κύριος σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου στο επίδικο ακίνητο επιφάνειας 14.469,41 τ.μ., στη θέση “….” (…………..) του Δ.Δ. …… του Δήμου Κυθήρων, όπως τούτο περιγράφεται αναλυτικά στο σκεπτικό της παρούσας και στο διατακτικό. Περαιτέρω, μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος-ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εφεσίβλητων-εναγόμενων (πλην των φερόμενων ως κληρονόμων της έκτης εφεσίβλητης-δεύτερης εναγόμενης), ανάλογα με την έκταση της νίκης του πρώτου έναντι των τελευταίων σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 178 παρ.1, 191 παρ.2 και 183 του ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. Τέλος, επειδή έγινε δεκτή η έφεση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου, στον ίδιο σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ.3 προτελ. εδ. του ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Χωρίζει την υπόθεση ως προς τους φερόμενους κληρονόμους-καθολικούς διαδόχους της έκτης εφεσίβλητης, καλούντες …………. και κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της εφέσεως έναντι αυτών.

Δικάζει την έφεση ως προς τους λοιπούς διαδίκους, αντιμωλία αυτών.

Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση κατά των αμέσως παραπάνω εφεσίβλητων.

Εξαφανίζει την 3609/2014 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).

Κρατεί και δικάζει την από 1.6.2011 (με αριθμό κατάθεσης ………/2011) αγωγή κατά των αμέσως παραπάνω εφεσίβλητων-εναγόμενων.

Δέχεται εν μέρει αυτή.

Αναγνωρίζει έναντι των εναγόμενων και ήδη εφεσίβλητων, πλην των καθολικών διαδόχων της δεύτερης εναγόμενης-έκτης εφεσίβλητης ότι ο ενάγων είναι κύριος σε ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) εξ αδιαιρέτου επί ενός ακινήτου- αγροτεμαχίου, το οποίο βρίσκεται στα Κύθηρα, στο δημοτικό διαμέρισμα (πρώην κοινότητα) … του Δήμου Κυθήρων και στην ειδικότερη τοποθεσία “……..” (……..) και έχει συνολική επιφάνεια δεκατεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων εξήντα εννέα τετραγωνικών μέτρων και σαράντα ενός τετραγωνικών εκατοστών (14.469,41) και όπως καθένας από τους παραπάνω εναγόμενους αμφισβητεί διακριτό τμήμα του παραπάνω ακινήτου, όπως τούτο εξειδικεύεται στο σκεπτικό της παρούσας. Το αγροτεμάχιο βρίσκεται εκτός περιγράμματος οικισμού και σύμφωνα με τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Απεικονίζεται δε περιμετρικά με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Υ-Φ-Χ-Ψ-Ω-Α1-Β1-Γ1-Δ1-Ε1-Ζ1-Η1-Θ1-Α στο από Μάιο 2011 τοπογραφικό διάγραμμα της τοπογράφου μηχανικού ……….. και συνορεύει σύμφωνα με αυτό ανατολικά με πλευρά Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η συνολικού μήκους 103,57 μέτρων (και αναλυτικά με Α-Β 13,10 μ. + Β-Γ 15,79 μ. + Γ-Δ 16,44 μ. + Δ-Ε 28,44 μ. + Ε-Ζ 22,93 μ. + Ζ-Η 6,87 μ.) με ιδιοκτησία κληρονόμων ………………., σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο συνολικού μήκους 93,65 μέτρων (και αναλυτικά Κ-Λ 17,67 μ. + Λ-Μ 12,67 μ. + Μ-Ν 23,61 μ. + Ν-Ξ 17,45 μ. + Ξ-Ο 22,25 μ.), εν μέρει (σε πλευρά Κ-Λ-Μ) με ιδιοκτησία κληρονόμων …………. και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου, βόρεια σε τεθλασμένη πλευρά Α-Θ1-Η1-Ζ1-Ε1-Δ1 συνολικού μήκους 61,34 μέτρων (και αναλυτικά Α-Θ1 9,07 μ. + Θ1-Η1 16,26 μ. + Η1-Ζ1 15,40 μ. + Ζ1- Ε1 14,52 μ. + Ε1-Δ1 6,09 μ.) με αγροτική οδό που οδηγεί από …. προς …. και πέραν αυτής με ιδιοκτησία κληρονόμων ………..)- αγρό ……., νότια σε πλευρά Η-Θ-Ι-Κ συνολικού μήκους 38,71 μέτρων (και αναλυτικά Η-Θ 18,86 μ. + Θ-Ι 14,76 μ. + Ι-Κ 5,09 μ.) με ιδιοκτησία κληρονόμων …….. και σε ελαφρώς τεθλασμένη πλευρά Ο-Π-Ρ-Σ-Τ-Υ συνολικού μήκους 74,13 μέτρων (και αναλυτικά Ο-Π 7,34 μ. + Π-Ρ 24,62 μ. + Ρ-Σ 16,97 μ. + Σ-Τ 11,21 μ. + Τ-Υ 13,99 μ.) με ιδιοκτησία (ελαιόφυτο) πρώην “……” και δυτικά σε τεθλασμένη πλευρά Υ-Φ-Χ-Ψ-Ω-Α1-Β1-Γ1-Δ1 συνολικού μήκους 169,09 μέτρων (και αναλυτικά Υ-Φ 22,47 μ. + Φ-Χ 23,36 μ. + Χ-Ψ 29,52 μ. + Ψ-Ω 31,39 μ. + Ω-Α1 18,22 μ. + Α1-Β1 14,88 μ. + Β1-Γ1 12,07 μ. + Γ1-Δ1 17,18 μ.) με ιδιοκτησία αγνώστου.

Επιβάλλει μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος-ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας σε βάρος των εφεσίβλητων-εναγόμενων, πλην των καθολικών διαδόχων της έκτης εφεσίβλητης-δεύτερης εναγόμενης και ορίζει αυτά στο συνολικό ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.

Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του κατατεθέντος από αυτόν για την άσκηση της έφεσης παραβόλου, ήτοι του από 2.6.2020 διπλότυπου είσπραξης τύπου-Α’, σειράς ………….. ποσού διακοσίων (200) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 20.9.2021.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ