ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 535/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιά και τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις ………….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας : ………….., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Ελένη Μπαγιονέτα με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2).
Των εφεσιβλήτων : 1. ………, 2. …………, 3. ……….., 4. ………….., 5. …… ., 6. ………….., 7. …………, 8. ………….., 9. …………, 10. …………, εξ αδιαθέτου κληρονόμου …………., 11. …………, 12. ………….., 13. ……….., ειδικού διαδόχου ………….., 14. ……….. ειδικού διαδόχου ……………, 15. ………….. ειδικού διαδόχου …………. 16. …………….., ειδικού διαδόχου ……………., 17. ……………, ειδικού διαδόχου ……………., οι οποίοι δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η εκκαλούσα άσκησε την με αρ. κατ. ………../2017 αγωγή της προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο με την με αρ. 166/2019 απόφασή του την απέρριψε κατ’ ουσία.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε η εκκαλούσα με την από 10.4.2019 (αρ. κατ. ………/2020) έφεσή της προς το Δικαστήριο τούτο.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας αναφέρθηκε στις προτάσεις που προκατέθεσε και ζήτησε να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Παραδεκτά με την με αρ. 85/2021 πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Δ/νσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, φέρεται αυτεπαγγέλτως η ως άνω έφεση προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχής αυτής της απόφασης, ερήμην των εφεσιβλήτων, θεωρουμένων τούτων ως κληθέντων με την εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο από τη γραμματέα του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 του ν. 4786/2021. Σημειώνεται ότι για το παραδεκτό της συζήτησης η εκκαλούσας προσκομίζει τις προτάσεις των εφεσιβλήτων που κατατέθηκαν πρωτοδίκως και τα πρακτικά της πρωτόδικης δίκης (ΚΠολΔ 524 παρ. 4).
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αρ. 166/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε κατά τη νέα τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2), κατατέθηκε δε το σχετικό παράβολο της έφεσης (βλ. το e-Παράβολο ……/2020). Πρέπει επομένως να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.
Η ενάγουσα, εκκαλούσα με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της ζήτησε να αναγνωριστεί κυρία του περιγραφόμενου σ’ αυτήν κατά θέση, έκταση και όρια ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, επειδή την κυριότητά της αμφισβητούν οι εναγόμενοι εφεσίβλητοι και να διορθωθεί η ανακριβής κτηματολογική εγγραφή, με την οποία αυτοί αναγράφηκαν ως εξ αδιαιρέτου συγκύριοι αυτού, ώστε να αναγραφεί η ίδια αποκλειστική κυρία αυτού με τον ως άνω πρωτότυπο τρόπο. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απέρριψε κατ’ ουσία την αγωγή. Εναντίον αυτής της απόφαση παραπονείται η ενάγουσα εκκαλούσα με την υπό κρίση έφεση, για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η αγωγή.
Από όλα τα έγγραφα, που η εκκαλούσα με τις προτάσεις επικαλείται και προσκομίζει παραδεκτά και νόμιμα, σ’ αυτά περιλαμβάνονται και τα τοπογραφικά διαγράμματα, καθώς και οι ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίες έχουν ληφθεί εξ αφορμής άλλης δίκης, χωρίς να γίνεται ειδική μνεία αυτών, αφού δεν αποτελούν ιδιαίτερα αποδεικτικά μέσα, συνεκτιμώνται όμως για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 556/2020, ΑΠ 180/2017 δημ. ιστοσελίδα ΑΠ) και από τις μετ’ επικλήσεως από την εκκαλούσα δια των προτάσεων νόμιμα προσκομιζόμενες μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφίες, είτε για άμεση είτε για έμμεση απόδειξη, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Το επίδικο ακίνητο είναι ένα αγροτεμάχιο, επιφανείας 1.271,80 τ.μ. με ΚΑΕΚ ……, που βρίσκεται στη νήσο Σαλαμίνα Αττικής, στη θέση «…….» Δημοτικής Κοινότητας ……., έκτος σχεδίου και ορίων οικισμού, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, το οποίο συνορεύει ανατολικά – νοτιανατολικά με τη χωμάτινη οδό ……, βόρεια – βορειανατολικά με ιδιοκτησία αγνώστου με ΚΑΕΚ ……….., δυτικά – βορειοδυτικά εν μέρει με χωμάτινη ιδιωτική οδό και εν μέρει με ιδιοκτησία αγνώστου και νότια – νοτιοδυτικά με ιδιοκτησία της ενάγουσας εκκαλούσας με ΚΑΕΚ ……… Το εν λόγω αγροτεμάχιο αποτελεί τμήμα ευρύτερης εδαφικής έκτασης επιφάνειας 39.865 τ.μ., που άνηκε κατά κυριότητα στο ……………, την οποία απέκτησε τμηματικά με αγορά δυνάμει των νομίμως μεταγεγραμμένων υπ’ αρ. …./1919 (τ. … α.α. ….), …../1920 (τ. …. α.α. …) και …./1936 (τ. … α.α. …) αγοραπωλητηρίων συμβολαίων του συμβ/φου Σαλαμίνας …………. Ο ως άνω ιδιοκτήτης απεβίωσε στις 25.6.1965 αφήνοντας την υπ’ αρ. ……./8.6.1965 δημόσια διαθήκη του ενώπιον του συμβ/φου Σαλαμίνας …………. και την υπ’ αρ. ………/21.6.1965 δημόσια διαθήκη του ενώπιον του συμβ/φου Σαλαμίνας, ………., με τις οποίες κατέλειπε την ως άνω περιουσία του στους κληρονόμους του, ήτοι τα τέκνα του, ……… (πατέρα των υπ’ αρ. 10, 11, 12 εναγομένων εφεσιβλήτων), ……….. (πατέρα του υπ’ αρ. 9 των εναγομένων εφεσιβλήτων), ………… (πατέρα της υπ’ αρ. 2 των εναγομένων εφεσιβλήτων), ……….. (πατέρα των υπ’ αρ. 13, 14, 15, 16, 17 των εναγομένων εφεσιβλήτων), ………….. (πατέρα των υπ’ αρ. 5, 6 των εναγομένων εφεσιβλήτων) και τους εγγονούς του ……….. (υπ’ αρ. 8 των εναγομένων εφεσιβλήτων) και ……….. (πατέρα των υπ’ αρ. 1,3,4 και σύζυγο της υπ’ αρ. 7 των εναγομένων), σε ποσοστό 1/6 εξ αδιαιρέτου σε καθέναν εκ των πέντε πρώτων και σε ποσοστό 1/12 εξ αδιαιρέτου σε καθέναν εκ των δύο τελευταίων. Την κληρονομιά αυτή οι ανωτέρω αποδέχθηκαν με τη νομίμως μεταγεγραμμένη υπ’ αρ. …../1965 πράξη αποδοχής (τ. …. α.α. …) του συμβ/φου Σαλαμίνας …………… Με το υπ’ αρ. …./17.8.1966 συμβολαιογραφικό προσύμφωνο του συμβ/φου Σαλαμίνας ……………., οι ως άνω επτά κληρονόμοι, εξ αδιαιρέτου συγκύριοι της όλης έκτασης, είχαν συμφωνήσουν να την πωλήσουν ολόκληρη στον …. Συνεταιρισμό ………… με την επωνυμία «…….», πλην όμως η αγοραπωλησία δεν πραγματοποιήθηκε, τα οριστικά μεταβιβαστικά της κυριότητας συμβόλαια δεν έγιναν ποτέ και η κυριότητα ουδέποτε μεταβιβάστηκε. Η ενάγουσα κυρία του όμορου προς νότο ακινήτου με ΚΑΕΚ ……………, ισχυρίστηκε με την αγωγή της ότι από το έτος 1979 και εντεύθεν ασκούσε συνεχώς πράξεις νομής επί του ως άνω επιδίκου αγροτεμαχίου των 1.271,80 τ.μ., διενεργώντας καθαρισμούς, περιφράσσοντάς το, κατασκευάζοντας παρτέρια με λαχανικά, καλλιεργώντας βότανα, φυτεύοντας κλίματα και δέντρα (ελιές, αμυγδαλιές κ.α) και τοποθετώντας επί της εμπρόσθιας όψης αυτού δίφυλλη σιδερένια θύρα, καθώς και τους μετρητές και τις σωλήνες ύδρευσης της οικίας της. Όμως, από κανένα από τα ως άνω αναφερόμενα αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε ότι εντός του ως άνω επίδικου αγροτεμαχίου άσκησε η ενάγουσα πράξεις νομής συνεχώς από το έτος 1979 έως το χρόνο άσκησης της αγωγής (16.6.2017). Ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από το 1979 έως το 1997, το επίδικο ουδέποτε είχε καθαρισθεί, περιφραχθεί, καλλιεργηθεί ή φυτευτεί. Η μορφή που παρουσίαζε ήταν ακαλλιέργητη με χαμηλή παρεδάφια βλάστηση και χαμηλούς θάμνους, ενώ το 1979-1980 κατασκευάστηκε εντός του προς νότο όμορου ακινήτου της ενάγουσας (όχι δηλαδή εντός του επιδίκου) περίφραξη. Το έτος 1998 έγινε καθαρισμός μόνο μιας εδαφικής λωρίδας εντός του επιδίκου, παράλληλης προς το κοινό όριο των δύο ιδιοκτησιών (της ενάγουσας και του επιδίκου), διαστάσεων πλάτους 12 μ. και μήκους 45 μ. (δηλαδή επιφανείας 540 τ.μ.), αφήνοντας το υπόλοιπο τμήμα του επιδίκου ως είχε, δηλαδή ακαθάριστο, αφύτευτο, ακαλλιέργητο και απερίφρακτο. Το 2002 η ως άνω εδαφική λωρίδα του επιδίκου (12μ Χ 45μ.) περιφράχθηκε πρόχειρα με συρματόπλεγμα και άλλα άχρηστα αντικείμενα και υλικά (παλέτες σιδερόβεργες και σύρματα) και φυτεύτηκαν 4 δέντρα, χωρίς άλλες ενέργειες καθαρισμού ή φύτευσης στο υπόλοιπο εδαφικό τμήμα του επιδίκου, παραμένοντας μορφολογικά ως είχε πριν. Τα ανωτέρω συμπεράσματα ενισχύονται κι από την από Απρίλιο 2012 έκθεση φωτοερμηνείας του …………, που αφορά μεταξύ άλλων ακινήτων και το επίδικο ακίνητο, ενώ διαφορετικό συμπέρασμα δεν δύναται να εξαχθεί από τις από Ιούλιο 2011 και 22.1.2011 εκθέσεις πραγματογνωμοσυνών των ……….. και ……………. αντίστοιχα, γιατί αυτές διενεργήθηκαν στα πλαίσια διαταχθέντων δικαστικών πραγματογνωμοσυνών για άλλα, εκτός του επιδίκου, ακίνητα της περιοχής, τα συμπεράσματα των οποίων και αφορούν. Οι ως άνω όμως πράξεις (καθαρισμός της εδαφικής λωρίδας, μερική φύτευση και περίφραξη αυτής), κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 1998 έως και το 2002 δεν αποδείχθηκαν ότι έγιναν από την ενάγουσα, γιατί αυτό δεν προέκυψε από κανένα από τα ανωτέρω αποδεικτικά μέσα. Αντίθετα οι πλείστες όσες αμφιβολίες υπάρχουν για το αν πράγματι η ενάγουσα ασκούσε πράξεις νομής στο επίδικο (είτε σε όλω είτε στην ανωτέρω εδαφική λωρίδα κατά το διάστημα 1998 – 2002) ενισχύονται ακόμη περισσότερο από την κύρια παρέμβαση που άσκησε με το από 19.10.2001 σημείωμα ο ….. Συνεταιρισμός ……… με την επωνυμία «………..», στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων νομής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας μεταξύ των εφεσιβλήτων και του ……………, σύμφωνα με την οποία επί της συνολικής έκτασης των 39.865 τ.μ., που είχε προσυμφωνηθεί με το ως άνω ………/1966 συμβολαιογραφικό προσύμφωνο του συμβ/φου Σαλαμίνας …………. να πωληθεί σ’ αυτόν (τον οικοδομικό συνεταιρισμό), εντός της οποίας περιλαμβάνεται και το επίδικο ακίνητο, όπως συνομολογείται από την εκκαλούσα, από την υπογραφή του προσυμφώνου (1966) και έκτοτε ισχυρίζεται ότι ασκούσε πράξεις νομής αποκλειστικά και μόνο ο συνεταιρισμός δια των προστηθέντων υπαλλήλων του. Οι δε ένορκες βεβαιώσεις των ………. (……./2013), ο υιός της οποίας ……….. είναι σε αντιδικία με τους εφεσίβλητους γιατί έχει ασκήσει εναντίον τους άλλη αγωγή αναγνωριστικής κυριότητας για ακίνητα στην περιοχή με βάση την χρησικτησία, και …………….. (……/2013) που ελήφθησαν στα πλαίσια άλλης δίκης, και αναφέρουν ότι γνωρίζουν ότι από το 1979 η ενάγουσα ασκούσε πράξεις νομής (καθαρισμούς, καλλιέργειες φυτεύσεις) στο επίδικο, δεν είναι πειστικές, γιατί έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη φωτοερμηνεία των ως άνω αεροφωτογραφιών των επίδικων χρονικών περιόδων, δηλαδή με την τότε υφιστάμενη πραγματική μορφολογική κατάσταση του επιδίκου, ήτοι ακαθάριστη, ακαλλιέργητη με χαμηλή παρεδάφια βλάστηση και χαμηλούς θάμνους. Ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι τοποθέτησε μετρητές ύδρευσης ή σωλήνες ύδρευσης εντός του επιδίκου δεν αποδείχθηκε. Επίσης η τοποθέτηση σιδερένιας δίφυλλης θύρας, έγινε το 2009, όπως προκύπτει από τη σχετική φωτογραφία που προσκομίζει και επικαλείται η ίδια η εκκαλούσα ενάγουσα, στην οποία εικονίζεται άνδρας έμπροσθεν της θύρας που κρατά εφημερίδα της 5ης Μαΐου του έτους 2009 (αντίτυπο εφημερίδας «……..» με πρωτοσέλιδο «”Πλειοψηφία “Ναι”. Αποτέλεσμα “Όχι”. Τι αποφάσισε τη νύχτα η Βουλή για τη δίωξη του ……….”»). Απ’ όλες τις φωτογραφίες που προσκομίζει η ενάγουσα συνάγεται ότι αυτές ανάγονται σε χρόνο όχι προγενέστερο του 2009, τα δε δέντρα που απεικονίζονται σ’ αυτές δεν είναι προγενέστερα του 2007, πλην τεσσάρων που άγονται στο έτος 2002, όπως διαπιστώνονται και από την ως άνω έκθεση φωτοερμηνείας, τα οποία (τέσσερα) δεν αποδείχθηκε ότι φυτεύτηκαν από την ενάγουσα. Κατόπιν των ανωτέρω η ενάγουσα δεν άσκησε καθόλου πράξεις νομής επί του επιδίκου από το έτος 1979 έως το έτος 2007. Από το έτος αυτό (2007) και εντεύθεν άσκησε πράξεις νομής σε διαιρετό τμήμα αυτού και δη καθάρισε, φύτεψε και τοποθέτησε σιδερένια θύρα μόνο στην ως άνω περιγραφείσα εδαφική λωρίδα αυτού (12μ Χ 45μ.) διανοία κυρίου. Όμως από τότε (2007) έως και την άσκηση της αγωγής (2017) δεν παρήλθε το εκ του νόμου οριζόμενο χρονικό διάστημα της εικοσαετούς νομής και ως εκ τούτου δεν κατέστη κυρία ούτε όλου του επιδίκου ούτε διαιρετού τμήματος αυτού και, επομένως η κτηματολογική εγγραφή που δεν την αναφέρει ως αποκλειστική κυρία αυτού δεν είναι ανακριβής και δεν χρήζει διόρθωσης. Συνεπώς η υπό κρίση αγωγή έπρεπε να απορριφθεί κατ’ ουσία και τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη, έστω και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, η οποία, όπου είναι αναγκαίο, αντικαθίσταται και συμπληρώνεται με την ως άνω (ΚΠολΔ 534), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, γι’ αυτό και η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο. Τέλος πρέπει σε κάθε περίπτωση να οριστεί το παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από τους απολειπόμενους εφεσίβλητους (ΚΠολΔ 501, 502, 505 παρ. 2).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την έφεση ερήμην των εφεσιβλήτων.
Ορίζει το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των 280 ευρώ.
Απορρίπτει την έφεση κατ’ ουσίαν.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις 8 Νοεμβρίου 2021.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ