Αριθμός 517/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΑΝΤΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………….. η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Ανδρέα Παλευρατζή-Ασόβερ (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ-ΑΝΤΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………… η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Νικολάου Χαραλαμπίδη.
Η εφεσίβλητη-αντεκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 18.5.2011 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2011) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 5052/2013 μη οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα και η υπ΄ αριθμ. 3538/2019 απόφαση αυτού, που δέχθηκε μερικά την αγωγή.
Τις προαναφερόμενες αποφάσεις προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η 10η εκ των εναγομένων και ήδη εκκαλούσα-αντεφεσίβλητη με την από 11.12.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………/2019) η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης. Την δεύτερη εκ των προαναφερόμενων αποφάσεων προσέβαλε η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα-αντεφεσίβλητη με την από 8.9.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020) αντέφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας-αντεφεσίβλητης, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης-αντεκκαλούσας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η με αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά …………./2019 έφεση και η με αριθμό καταθ. αριθμό καταθ. στην αυτή γραμματεία ……../2020 αντέφεση πρέπει να συνεκδικαστούν καθώς είναι συναφείς μεταξύ τους αφού στρέφονται κατά της αυτής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Η κρινόμενη με αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά ………../2019 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 3538/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και της συμπροσβαλλομένης υπ΄αριθμόν 5052/2013 μη οριστικής απόφασης του αυτού Δικαστηρίου που εκδόθηκαν κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η πρώτη εκ των ανωτέρω αποφάσεων δημοσιεύτηκε στις 24-10-2019, επιδόθηκε στις 14-11-2019 (βλ. επισημείωση δικαστικού επιμελητή ………….. επί τους σώματος της εκκαλουμένης) και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 13-12-2019 (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ.3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. με κωδικό ……………./2019 παράβολο).
Η συνεκδικαζόμενη με αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά ………./2020 αντέφεση κατά της υπ΄αριθμόν 3538/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθώς ασκήθηκε με ιδιαίτερο δικόγραφο και επιδόθηκε στην εκκαλούσα τριάντα (30) ημέρες πρίν από την συζήτηση της έφεσης (άρθρο 523 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από την υπ΄αριθμόν ……../2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή …………). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία.
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη και η συμπροσβαλλόμενη απόφαση η ενάγουσα, η οποία παρέχει υπηρεσίες Επισκέπτριας υγείας σε Κέντρο Υγείας ιστορούσε ότι οι εννέα πρώτοι των εναγομένων με την προτροπή της δέκατης εξ αυτών συνέταξαν και κατέθεσαν στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας την αναφερόμενη σ΄αυτή ψευδή καταγγελία με την οποία συκοφαντήθηκε κακόβουλα και τρώθηκε η προσωπική και επαγγελματική τιμή αυτής. Ζήτησε δε, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν κάθε προσβολή της προσωπικότητα της και να παραλείπουν στο μέλλον κάθε προσβολή του προσώπου της με απειλή απαγγελίας προσωπικής κράτησης και επιβολής χρηματικής ποινής για κάθε παράβαση της απόφασης που θα εκδοθεί, καθώς επίσης και να καταβάλουν, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το αίτημα της αγωγής, καθένας των εννέα πρώτων των εναγομένων το ποσό των 15.000 ευρώ και η δέκατη εξ αυτών το ποσό των 25000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την πράξη αυτή, με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως, αλλά και ν΄απαγγελθεί σε βάρος εκάστου ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί ενόψει του αδικοπρακτικού χαρακτήρα της πράξεως προσωπική κράτηση έως έξ (6) μηνών. Επί της αγωγής αυτής αρχικά εκδόθηκε η υπ΄αριθμόν 5052/2013 μη οριστική απόφαση με την οποία αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης μέχρις αμετάκλητης περάτωσης της ποινικής δίκης που είχε αρχίσει με την υποβολή έγκλησης από μέρους της ενάγουσας – εφεσίβλητης εναντίον των εναγομένων για συκοφαντική δυσφήμηση που τελέστηκε σε βάρος της με την κατάθεση της αναφερόμενης στην αγωγή καταγγελίας στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Περαιτέρω δε, απορρίφθηκε λόγω μη καταβολής του δικαστικού ενσήμου η ανταγωγή που είχε ασκήσει η δέκατη εναγόμενη – εκκαλούσα, …………… με την οποία ιστορούσε ότι η ενάγουσα – εφεσίβλητη, διέδωσε σε βάρος της τα αναφερόμενα στην ανταγωγή ψευδή περιστατικά με συνέπεια να υποστεί ηθική βλάβη προς αποκατάσταση της οποίας είχε ζητήσει ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 50.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της ασκήσεως της ανταγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η με αριθμό 3538/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία έγινε μερικώς δεκτή η αγωγή ως προς την εκκαλούσα (δέκατη εναγόμενη), η οποία υποχρεώθηκε να καταβάλει στην ενάγουσα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 7000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. ΄Ηδη, κατά των αποφάσεων αυτών βάλλει η εκκαλούσα -δέκατη εναγόμενη παραπονούμενη για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση των ανωτέρω αποφάσεων και την απόρριψη της αγωγής της αντιδίκου της. Κατά της υπ΄αριθμόν 3538/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά βάλλει και η εφεσίβλητη – ενάγουσα με την αντέφεση και ζητεί την μεταρρύθμιση αυτής και την καθ΄ολοκληρίαν παραδοχή της αγωγής της. Με τον πρώτο λόγο έφεσης η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη έλαβε υπόψη του ως μαρτυρικές καταθέσεις τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που εξέδωσε την υπ΄αριθμόν 5052/2013 απόφαση και περιέχονται στα ταυτάριθμα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως (εκ παραδρομής στην απόφαση αναφέρεται ότι οι καταθέσεις περιέχονται στα με αριθμό 3538/2019 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά), ενώ έπρεπε να τις λάβει υπόψη του ως δικαστικά τεκμήρια καθόσον η συζήτηση μετά την οποία εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 5052/2013 απόφαση με την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της υπόθεσης μέχρις αμετάκλητης περάτωσης της ποινικής δίκης δεν ήταν πρώτη συζήτηση της υπόθεσης αφού σύμφωνα με το προ του ν 4335/2015 καθεστώς δεν θεωρείται συζήτηση της υπόθεσης εκείνη κατά την οποία αναβλήθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος καθόσον στην προκειμένη περίπτωση η συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 5052/2013 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου θεωρείται πρώτη συζήτηση της υπόθεσης αφού όχι μόνο άρχισε η εκδίκαση αυτής αλλά ολοκληρώθηκε και η διαδικασία δοθέντος ότι σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 281 ΚΠολΔ «Συζήτηση θεωρείται εκείνη κατά την οποία εκφωνήθηκε η υπόθεση και άρχισε η εκδίκαση της, ανεξάρτητα από το αν το δικαστήριο άρχισε ή όχι να εξετάζει την ουσία της». Συνεπώς, ο λόγος αυτός πρέπει ν΄απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος. Με τον δεύτερο λόγο έφεσης η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχτηκε την καθ΄υλην αρμοδιότητα αυτού και απέρριψε σιγή την σχετική ένσταση που προέβαλε η εκκαλούσα καθόσον καθ΄υλην αρμόδιο για την εκδίκαση αγωγής προσβολής της προσωπικότητας είναι το Πολυμελές Πρωτοδικείο και όχι ο Μονομελές Πρωτοδικείο αφού δεν έχει περιουσιακό χαρακτήρα και λόγω συναφείας καθίσταται αρμόδιο και για την εκδίκαση της σωρευόμενης αγωγής ηθικής βλάβης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος καθόσον από το περιεχόμενο της αγωγής σαφώς προκύπτει ότι η ενάγουσα θεμελιώνει την αγωγή της στις διατάξεις περί αδικοπραξιών (άρθρα 914, 299, 932 ΑΚ και 363 σε συνδυασμό με 361 ΠΚ) καθώς σε ολόκληρο το κείμενο αυτής αναφέρεται ότι οι εναγόμενοι διέσπειραν ψευδή και συκοφαντικά σε βάρος της γεγονότα γνωστοποιώντας την περιλαμβανόμενη στην αγωγή ψευδή καταγγελία που συνέταξαν στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, το οποίο την διαβίβασε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Ο Άγιος Παντελεήμων», το οποίο στα πλαίσια της νομίμου διαδικασίας την διαβίβασε στο Κέντρο Υγείας …………. και για την οποία (καταγγελία) η ενάγουσα κατέθεσε μήνυση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιώς για συκοφαντική δυσφήμηση ζητώντας την άσκηση ποινικής δίωξης των εννέα πρώτων των εναγομένων ως φυσικών αυτουργών και της δέκατης εξ αυτών ως ηθικής αυτουργού της πράξης αυτής, ενώ δεν παρέλειψε ν΄αναλύσει και την έννοια της διατάξεως του άρθρου 363 ΠΚ που αναφέρεται στην συκοφαντική δυσφήμηση αλλά και την έννοια του δόλου που απαιτείται για την στοιχειοθέτηση της πράξης αυτής. Το γεγονός δε ότι μεταξύ των αιτημάτων της αγωγής περιλαμβάνεται και κείνο της παύσης της προσβολής της προσωπικότητας της ενάγουσας και της παράλειψης κάθε προσβολής της προσωπικότητας αυτής στο μέλλον δεν μεταβάλλει το περιεχόμενο της αγωγής, ούτε επαρκεί για την θεμελίωση της αγωγής πέραν των διατάξεων αδικοπραξιών (914, 932 ΑΚ) και στις διατάξεις περί προσβολής της προσωπικότητας των άρθρων 57 και 59 ΑΚ αφού το αίτημα αυτό δεν υποστηρίζεται από το λοιπό περιεχόμενο της αγωγής. Είναι δε, δικαίωμα του διαδίκου να επιλέξει μία εκ των περισσοτέρων νομικών βάσεων, στις οποίες δύναται με τα αυτά πραγματικά περιστατικά να θεμελιωθεί η αγωγή του. Συνακόλουθα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ήταν καθ΄υλην αρμόδιο για την εκδίκαση της αγωγής αυτής, η οποία στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 914,299,932, 346 ΑΚ, 363 σε συνδυασμό με 362 ΠΚ και 176,191 παρ 2 ΚΠολΔ και όχι και σε κείνες των άρθρων 57 και 59 ΑΚ, όπως δέχτηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Ενόψει της παραδοχής αυτής, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ουσίαν καθώς δεν αρκεί στην προκειμένη περίπτωση η αντικατάσταση της αιτιολογίας αυτής με την απάλειψη των άρθρων 57 και 59 ΑΚ. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που περιέχονται στα υπ΄αριθμόν 5052/2013 πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 25-11-2010 κατατέθηκε στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας με αριθμό πρωτοκόλλου ….. έγγραφο που φέρει τον τίτλο «ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ» με το ακόλουθο περιεχόμενο : «Οι παρακάτω κάτοικοι της περιοχής Νικαίας σας καταγγέλλουμε την υπάλληλο ……….. που υπηρετεί στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ …… ως επισκέπτρια υγείας, δεν παρουσιάζεται στην εργασία της σχεδόν εβδομαδιαίως εδώ και μήνες, με την πρόφαση ασθένειας, ενώ την συναντάμε καθημερινά σε βόλτες για ψώνια και σε παιδικές χαρές. Επειδή είναι για τις μέρες αυτές που παιρνάμε κρίση και αρκετοί από εμάς είναι άνεργοι και κάτι τέτοιο είναι πρόκληση και αναίδεια πως το Δημόσιο πληρώνει τέτοιους ανύπαρκτους υπαλλήλους, παρακαλουμε να διορθωθεί η αδικία και απέναντι στους συναδέλφους της και απέναντι των κατοίκων της ……. ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΕΣ ……………. Η απάντησή σας παρακαλούμε να σταλεί στην Δ/νση ………….Στη συνέχεια, το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας διαβίβασε την καταγγελία αυτή με σχετικό έγγραφο που έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου ………../1-12-2010 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Ο Άγιος Παντελεήμων», το οποίο σύμφωνα με την διοικητική διαδικασία, διαβίβασε με σχετικό έγγραφο που έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου ………./3-12-2010 την καταγγελία αυτή στο Κέντρο Υγείας ………. όπου η ενάγουσα παρέχει τις υπηρεσίες της στον Κλάδο Επισκεπτριών Υγείας ως Επισκέπτρια Υγείας. Λόγω της καταγγελίας αυτής το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Αγιος Παντελεήμων» με το με αριθμό πρωτ. ………/7-12-2010 έγγραφο του, το οποίο απέστειλε στην 2η Δ.Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου απάντησε ότι η ενάγουσα από 23 έως 24 Νοεμβρίου 2009 βρισκόταν σε κανονική άδεια, από 1-12-2009 έως 5-2-2010 είχε αναρρωτική άδεια, από 23 έως 25 Φεβρουαρίου 2010 βρισκόταν σε κανονική άδεια, από 8 έως 19 Μαρτίου 2010 βρισκόταν σε κανονική άδεια, από 22 έως 26 Μαρτίου 2010 είχε αναρρωτική άδεια από 21 έως 23 Μαΐου 2010 είχε εκπαιδευτική άδεια, από 5 έως 9 Ιουλίου 2010 είχε εκπαιδευτική άδεια, από 9 έως 27 Αυγούστου 2010 τελούσε σε κανονική άδεια, από 30 έως 31 Αυγούστου 2010 ήταν ασθενής, στις 13-9-2010 τελούσε σε κανονική άδεια, από 20 έως 24 Σεπτεμβρίου 2020 είχε λάβει εκπαιδευτική άδεια, στις 6-10-2010 είχε λάβει γονική άδεια, από 4 έως 5 Νοεμβρίου 2010 είχε λάβει εκπαιδευτική άδεια, από 22 έως 26 Νοεμβρίου 2010 είχε λάβει εκπαιδευτική άδεια και στις 30 Νοεμβρίου 2010 είχε λάβει γονική άδεια, το δε υπόλοιπο χρονικό διάστημα βρισκόταν στην υπηρεσία της ανελλιπώς. Την απάντηση αυτή το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» κοινοποίησε στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Υγείας, στο γραφείο του Διοικητή του Νοσοκομείου και στην Διευθύντρια του Κέντρου Υγείας …… Την ανωτέρω καταγγελία συνέταξε και κατέθεσε στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας η εναγόμενη προκειμένου να ελεγχθεί η ενάγουσα ως προς τις ημέρες απουσίας της από την υπηρεσία της καθώς είχαν διαταραχθεί οι μεταξύ τους σχέσεις εξαιτίας διαφωνιών που είχαν ανακύψει ενόψει της ιδιότητας της διαχειρίστριας της οικοδομής επί της οδού ………….. Πειραιώς που είχε η εναγόμενη και κείνης της ενοίκου στην αυτή οικοδομή που είχε η ενάγουσα σχετικά με την κατανάλωση κοινοχρήστου ρεύματος από την ενάγουσα και την από μέρους της τοποθέτηση κάμερας στην είσοδο του διαμερίσματός της. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι η εναγόμενη συνέταξε και κατέθεσε την ανωτέρω καταγγελία ενώ γνώριζε ότι το περιεχόμενο αυτής ήταν ψευδές και ότι η ενάγουσα απουσίαζε νομίμως από την εργασία της, αλλά πιστεύοντας ότι η επί πολλές ημέρες απουσία της ενάγουσας από την εργασία της ήταν αδικαιολόγητη αφού την έβλεπε ως σύνοικος στην αυτή οικοδομή να εκτελεί κατά τις ημέρες που απουσίαζε από την εργασία της κανονικά τα καθήκοντά της ως μητέρα και ως νοικοκυρά απορριπτομένου αντίθετου ισχυρισμού και πρώτου λόγου αντέφεσης της ενάγουσας ως αβάσιμου κατ΄ουσίαν. Εξάλλου, η εναγομένη δεν ισχυρίστηκε ότι η εφεσίβλητη απουσίαζε από την εργασία της χωρίς να έχει εφοδιαστεί με αναρρωτική άδεια, δηλαδή ότι επιτρεπόταν σ΄αυτήν ν΄απέχει από την εργασία της χωρίς να έχει λάβει αναρρωτική άδεια, αλλά αντιθέτως ότι η αναρρωτική άδεια που ελάμβανε δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα διότι δεν ήταν ασθενής αφού εκτελούσε κανονικά τις οικιακές και οικογενειακές υποχρεώσεις της. Το θέμα αυτό ούτε διερευνήθηκε, ούτε απαντήθηκε με το προαναφερόμενο έγγραφο του Κέντρου Υγείας …… Κρίνεται δε, εύλογη η αμφιβολία της εναγόμενης ως προς την νομιμότητα της απουσίας της εφεσίβλητης από την εργασία της καθόσον σε χρονικό διάστημα ενός έτους (από 23-11-2009 μέχρι 30-11-2010) απουσίασε η ενάγουσα από την εργασία της 131 ημέρες, δηλαδή για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών. Είναι δε, αυτονόητο ότι λόγω των προσωπικών δεδομένων δεν θα μπορούσε να γνωρίζει και την αιτία για την οποία η ενάγουσα απείχε από την εργασία της αφού πέραν των ημερών που απείχε λόγω ασθένειας, επιπρόσθετα απείχε και λόγω εκπαιδευτικής άδειας και λόγω γονικής άδειας και λόγω κανονικής άδειας. Ωστόσο, η εναγόμενη υπερέβη το μέτρο στις εκφράσεις της καθώς με την καταγγελία αυτή δεν εξέφρασε απλώς την απορία της για την αιτία που τόσο συχνά απουσίαζε η ενάγουσα από την υπηρεσία της ενώ ταυτόχρονα ανταποκρινόταν ως υγιής στα οικιακά και οικογενειακά της βάρη, αλλά ισχυρίστηκε ότι απουσίαζε από την εργασία της επικαλούμενη ασθένεια χωρίς να είναι πράγματι ασθενής κοροϊδεύοντας με τον τρόπο αυτό την υπηρεσία της και τους συναδέλφους της. Το γεγονός αυτό αποτελεί δυσφήμηση για την ενάγουσα διότι μείωσε την προσωπική και επαγγελματική τιμή αυτής και την υπόληψη της στους συναδέλφους της, καθώς έλαβαν γνώση της καταγγελίας αυτής υπάλληλοι του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, υπάλληλοι του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας «Ο Άγιος Παντελεήμων» και οι προϊστάμενοι αυτής στο Κέντρο Υγείας ………… Κρίνεται δε, απορριπτέα η ένσταση δικαιολογημένου ενδιαφέροντος που προέβαλε η εναγόμενη συνιστάμενη στο ότι η καταγγελία στόχευε σε έλεγχο και μόνο της εφεσίβλητης λόγω της μακρόχρονης (επι 131 ημέρες) αποχής αυτής από την εργασία της και όχι σε καταφρόνηση και καταδίωξη αυτής διότι η εναγόμενη υπερέβη το μέτρο στις εκφράσεις της, όπως προαναφέρθηκε με σκοπό την τρώση της τιμής και της υπόληψης της ενάγουσας. Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι δεν αποδείχθηκε ότι συνεπεία της καταγγελίας αυτής καταρρακώθηκε η οικογενειακή συνοχή της ενάγουσας με αποτέλεσμα της διάζευξη αυτής όπως ισχυρίζεται η τελευταία με τον δεύτερο λόγο αντέφεσης, ο οποίος συνακόλουθα κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος κατ΄ ουσίαν. Ως εκ τούτου η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να επιδικαστεί σ΄αυτήν χρηματική ικανοποίηση λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών τέλεσης της σε βάρος της δυσφήμησης, του είδους του αδικήματος αυτού, του βαθμού πταίσματος της εναγόμενης, του γεγονότος ότι η απάντηση του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» σχετικά με τις ημέρες δικαιολογημένης απουσίας της ενάγουσας από την εργασία της κοινοποιήθηκε σε όσους είχε διαβιβαστεί η καταγγελία, αλλά και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών. Ειδικότερα, η εναγόμενη είναι συνταξιούχος του ΙΚΑ με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 18.000 ευρώ και ιδιοκτήτρια ενός ΙΧΕ αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής ΚΙA CEED, έτους κατασκευής 2014 καθώς και ενός διαμερίσματος στο οποίο διαμένει το οποίο αγόρασε με δάνειο με μηνιαίες δόσεις 321,29 ευρώ εκάστη, διάρκειας έως 31-12-2039 απορριπτομένου ως αβάσιμου του ισχυρισμού της ενάγουσας και τρίτου λόγου αντέφεσης περί οικονομικής ευρωστίας αυτής. Από την άλλη πλευρά η εφεσίβλητη είναι διαζευγμένη με δύο ανήλικα παιδιά σε εφηβική ηλικία και παρέχει τις υπηρεσίες της ως Επισκέπτρια υγείας στο Κέντρο Υγείας ……………. και ήδη ως Υπεύθυνη του Υγειονομικού Χάρτη του Κέντρου Υγείας …………….., αλλά και ως επιστημονικός συνεργάτης των Τ.Ε.Ι. Αθηνών έχοντας συμμετάσχει σε επιστημονικές έρευνες που αφορούν στην παχυσαρκία των ανηλίκων και στα λοιμώδη νοσήματα παιδιών σχολικής ηλικίας, σε επιμορφωτικά σεμινάρια και σε επιστημονικά συνέδρια. Κατόπιν αυτών η χρηματική ικανοποίηση πρέπει να οριστεί βάσει της αρχής της αναλογικότητας, η οποία επιβάλλεται να τηρείται κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενου ποσού ως γενική νομική αρχή και δη αυξημένης τυπικής ισχύος (Ολ ΑΠ 9/2015) στο ποσο των 1.200 ευρώ στο οποίο δεν περιλαμβάνεται το ποσό των 44 ευρώ το οποίο επιδικάσθηκε σ΄αυτήν λόγω ηθικής βλάβης με την υπ΄αριθμόν 3819/2017 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά με την οποία καταδικάστηκε η εναγομένη ως φυσικός αυτουργός συκοφαντικής δυσφήμησης και συγκεκριμένα κρίθηκε ένοχη του ότι στη Νίκαια την 24-11-2010 συνέταξε την ανωτέρω καταγγελία την οποία κατέθεσε στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας με αριθμό πρωτοκόλλου ………../2010, η οποία διαβιβάστηκε και γνωστοποιήθηκε στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας «Ο Άγιος Παντελεήμων» με αριθμό πρωτοκόλλου ……./1-12-2010 και ακολούθως, στο Κέντρο Υγείας ……….. την 3-12-2010 με αριθμό πρωτοκόλλου ………../2010 ενώ γνώριζε ότι οι περιεχόμενοι στην καταγγελία ισχυρισμοί της ήταν ψευδείς διότι η εφεσίβλητη δεν έλειπε αδικαιολόγητα από την υπηρεσία της και ήταν πρόσφοροι να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη αυτής. Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι η ποινική αυτή απόφαση δεν δεσμεύει το παρόν Δικαστήριο αφού βάσει της διάκρισης των δικαιοδοσιών δεν καθιερώνεται δεδικασμένο στην αστική δίκη από απόφαση του ποινικού δικαστηρίου (ΟλΑΠ 4/2020). Κατ΄ακολουθίαν, πρέπει ν΄απορριφθεί η αντέφεση ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν και να γίνει δεκτή η έφεση ως βάσιμη και κατ΄ ουσίαν. Περαιτέρω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 1200ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας – εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγόμενης – εκκαλούσας λόγω της μερικής ήττας αυτής (άρθρα 178, 183 και 191 παρ 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, ενώ δεν πρέπει να επιβληθούν έξοδα σε βάρος της εφεσίβλητης λόγω της απόρριψης της αντέφεσης καθόσον η εκκαλούσα δεν υπεβλήθη σε ιδιαίτερα έξοδα για την απόκρουσης αυτής. Πρέπει, επίσης, να διαταχθεί και η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στην εκκαλούσα λόγω της παραδοχής της εφέσεως (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ έφεση και αντέφεση
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αντέφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 3538/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ………./2011 αγωγή που απευθύνεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των χιλίων διακοσίων (1200) ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα – εναγόμενη σε μέρος των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης ενάγουσας το οποίο ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500 ) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στην εκκαλούσα
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 25 Οκτωβρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ