ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Περίληψη
σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου και σύμβαση ανεξάρτητων υπηρεσιών-έννοια και διακρίσεις-νομικός χαρακτηρισμός από το δικαστήριο”
Αριθμός απόφασης 507/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, την οποία όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο, Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος (ενάγοντος), …………. ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Παλαιολόγου Παλαιολόγου, με δήλωση κατ’άρθρο 242 § 2 του ΚΠολΔ.
Της εφεσίβλητης (εναγομένης), ανώνυμης εταιρείας …………….., η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Γεωργίου Παυλή.
Ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 21-6-2018 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …………../13-7-2018) αγωγή του, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ. 832/2020 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία αυτή απορρίφθηκε στο σύνολό της.
Ο ενάγων με την από 2-5-2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………/8-7-2020) έφεσή του, η οποία προσδιορίσθηκε προς συζήτηση, για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο, προσβάλλει την ανωτέρω πρωτόδικη απόφαση.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις, που κατέθεσε, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος δεν εμφανίστηκε αλλά παραστάθηκε με δήλωση, κατ’άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ, και προκατέθεσε τις προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 § 13 του ίδιου νόμου), η από 2 -5-2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………./8-7-2020) έφεση του ενάγοντος, ως ολικά ηττηθέντος πρωτοδίκως διαδίκου, κατά της υπ’ αριθ. 832/2020 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 677 επ. του ΚΠολΔ), και απέρριψε στο σύνολό της την από 21-6-2018 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………./13-7-2018) αγωγή του, περί αναγνώρισης οφειλής επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, λόγω του τραυματισμού του από εργατικό ατύχημα συνδεόμενο με τη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας που τον συνέδεε με την εναγομένη.
Η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως [άρθρα 495 § § 1,2, 499, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517, 518 § 2, όπως το τελευταίο ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α.87/23-7-2015) που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού)], δηλαδή πριν την παρέλευση διετίας από τη δημοσίευσή της, εφόσον δεν γίνεται επίκληση ούτε προκύπτει επίδοσή της προς ή από τον εκκαλούντα, ούτε άλλος λόγος απαραδέκτου, μη απαιτούμενης της κατάθεσης παραβόλου, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς (άρθρο 495 παρ.3 εδ. τελευταίο, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια πιο πάνω ειδική διαδικασία.
Ο ενάγων με την ανωτέρω αγωγή του ισχυρίστηκε, ότι προσελήφθη από την εναγομένη στις 13-3-2008, ως πολιτικός μηχανικός, και έκτοτε τις προσέφερε αδιαλείπτως τις υπηρεσίες του, με εξαίρεση το χρονικό διάστημα μετά το ισχαιμικό επεισόδιο που υπέστη στις 3-12-2015, μέχρι τις 16-1-2017 που του ανακοινώθηκε από αυτήν η λήξη της εργασιακής του σχέσης, αναλαμβάνοντας το έργο, αρχικά της κατασκευής και στη συνέχεια της συντήρησης και επέκτασης ξενοδοχειακής της μονάδας στην Κω, υπαγόμενος στον άμεσο έλεγχο και την εποπτεία του διοικητικού της συμβουλίου, δυνάμει των από 13-3-2008 και 13-1-2014 έγγραφων συμβάσεων ανεξάρτητων υπηρεσιών ορισμένου χρόνου, με μηνιαίες μικτές αποδοχές ύψους 2.000 ευρώ, από τον Ιανουάριο του έτους 2013, 5.000 ευρώ και από τον Αύγουστο του έτους 2016, 2.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ, και ότι οι συμβάσεις αυτές δεν δικαιολογούνταν από τη φύση, το είδος και το σκοπό της εργασίας του ούτε υπαγορευόταν από κάποιον ειδικό λόγο αλλά χαρακτηρίστηκαν κατ’επίφαση και με σκοπό καταστρατήγησης των δικαιωμάτων του ως τέτοιες, ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της εναγομένης. Ότι το ισχαιμικό επεισόδιο που υπέστη στις 3-12-2015 συνιστά εργατικό ατύχημα, επισυμβάν επ’αφορμή της εργασίας του, συνεπεία της υπέρμετρης σωματικής και ψυχικής του καταπόνησης, από υπαιτιότητα (αμέλεια) των εκπροσώπων της εναγομένης, οι οποίοι τον υποχρέωσαν να εργαστεί εντατικά υπό ασυνήθιστους όρους και συνθήκες εργασίας, για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν στην ξενοδοχειακή μονάδα, μετά από έντονη καταιγίδα και βροχόπτωση μεγάλης έκτασης και έντασης, που έλαβε χώρα στην περιοχή στις 22-10-2015. Ακολούθως, κατόπιν επιτρεπτής μετατροπής του αιτήματός της από καταψηφιστικό εξ ολοκλήρου σε αναγνωριστικό, ζητούσε να αναγνωριστεί ότι : α/ Με την εναγομένη συνδεόταν με μία ενιαία σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αρχόμενη από 13-3-2008 έως τις 16-1-2017, β/Το εγκεφαλικό που υπέστη συνιστά εργατικό ατύχημα, γ/ Η εναγομένη του οφείλει για επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, και αδείας, των ετών 2013 έως 2017, το ποσό των 32.138,9 ευρώ, όπως ειδικότερα αναλύεται, καθώς και το ποσό των 60.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη, συνεπεία του εργατικού ατυχήματος, με τον νόμιμο τόκο αφ’ης στιγμής κάθε επιμέρους κονδύλιο κατέστη απαιτητό και επικουρικά από την επίδοσή της, και να επιβληθούν σε βάρος της τα δικαστικά του έξοδα.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη, με την οποία αυτή απορρίφθηκε στο σύνολό της, ως ουσιαστικά αβάσιμη, με το σκεπτικό ότι η σχέση που συνέδεε τον ενάγοντα με την εναγομένη ήταν πράγματι εκείνη των ανεξάρτητων υπηρεσιών και όχι της εξαρτημένης εργασίας. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο ενάγων και ήδη εκκαλών, με τους λόγους της έφεσής του, που ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί, μετά την τυπική παραδοχή της, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ακολούθως, να γίνει δεκτή η αγωγή του στο σύνολό της, και να επιβληθούν τα δικαστικά του έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος της εναγομένης.
Κατά το άρθρο 1 του ν.551/1915 “περί ευθύνης προς αποζημίωσιν των εξ ατυχημάτων εν τη εργασία παθόντων εργατών ή υπαλλήλων”, όπως κωδικοποιήθηκε με το β.δ. της 24-7/25-8-1920 και διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 38 εδ. α’ του ΕισΝΑΚ, ως ατύχημα από βίαιο συμβάν, το οποίο επήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής σε εργάτη ή υπάλληλο των εργασιών ή επιχειρήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 του ίδιου νόμου (“εργατικό ατύχημα”), θεωρείται κάθε βλάβη η οποία είναι αποτέλεσμα βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, άσχετου μεν προς τη σύσταση του οργανισμού του παθόντος και τη βαθμιαία φθορά του από τις συνθήκες της εργασίας, αλλά συνδεόμενου οπωσδήποτε μ’ αυτή λόγω της εμφάνισής του κατά την εκτέλεσή της ή εξ αφορμής αυτής. Εξ αφορμής της εργασίας θεωρείται το ατύχημα όταν, παρά το γεγονός ότι λαμβάνει χώρα εκτός του τόπου ή του χρόνου εργασίας και δεν επέρχεται ως άμεση συνέπεια της εκτέλεσης αυτής, εμφανίζει με την εργασία μια σχέση αιτίου και αποτελέσματος υπό την έννοια ότι χωρίς την υποχρέωση του εργαζόμενου προς παροχής εργασίας δεν θα είχαν δημιουργηθεί οι ιδιαίτερες και αναγκαίες για την επέλευση του ατυχήματος πραγματικές συνθήκες [ΑΠ 1072/2018 ΑΠ 959/2018 , ΕφΠειρ 281/2014 ΕφΑθ (Μον) 423/2020 αδημ. ΤΝΠ : ΝΟΜΟΣ»].
Εξάλλου, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 299, 914, 932 του ΑΚ, 1 και 16 του ν. 551/1915, που κωδικοποιήθηκε με το β.δ. της 24.7/25.8.1920, προκύπτει ότι για να δικαιούται ο παθών σε εργατικό ατύχημα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή, σε περίπτωση θανάτου του, οι συγγενείς του χρηματική ικανοποίηση, λόγω ψυχικής οδύνης, αρκεί να συντέλεσε στην επέλευση του ατυχήματος πταίσμα του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν, με την έννοια του άρθρου 914 του ΑΚ, δηλαδή της υπαίτιας ζημιογόνου πράξης ή παράλειψης (ΑΠ 1212/2019, ΑΠ 834/2019, ΑΠ 80/2016, ΑΠ 1256/2014, ΑΠ 1383/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), επομένως, αρκεί να συντρέχει οποιαδήποτε αμέλεια αυτών και όχι μόνο η ειδική αμέλεια ως προς την τήρηση των όρων ασφαλείας του άρθρου 16 παρ. 1 του κ.ν. 551/1915 (ΑΠ 518/2017 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 80/2016, ό.π, ΑΠ 561/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Πταίσμα του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν μπορεί να θεμελιωθεί και στο ότι δεν τηρήθηκαν απ’ αυτούς οι διατάξεις νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών, που επιβάλλουν τους όρους ασφαλείας για τη διαφύλαξη της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας και της ζωής των εργαζομένων, σύμφωνα με το άρθρο 662 του ΑΚ (ΑΠ 80/2016 ό.π, ΑΠ 757/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Αμέλεια υπάρχει όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια που απαιτείται στις συναλλαγές (ΑΠ 14/2021, ΑΠ 13/2020, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 834/2019 ό.π, ΑΠ 517/2019 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), την οποία κάθε συνετός άνθρωπος του κύκλου δραστηριότητας του ζημιώσαντος, κατά κρίση αντικειμενική, όφειλε και μπορούσε, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, να καταβάλει (ΑΠ 394/2020, ΑΠ 253/2020, ΑΠ 78/2020, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 517/2019 ό.π).
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος, ……………, που εξετάστηκε με επιμέλεια του ενάγοντος ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων και οι προσκομιζόμενες από τον ενάγοντα-εκκαλούντα μετ’επικλήσεως -77 συνολικά – φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), καθώς και τις υπ’αριθμ. ……. και ………./25-1-2019 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……… και ………., αντίστοιχα, ενώπιον της συμβολαιογράφου Ηρακλείου, ………. και της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, αντίστοιχα, που ελήφθησαν με επιμέλεια της εναγομένης, μετά από εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος (υπ’αριθμ. ……../22-1-2019 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιώς, …………), τις υπ’αριθμ. ………./31-1-2019 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …………., αντίστοιχα, ενώπιον του συμβολαιογράφου Κω, …….., και την υπ’αριθμ. ……../31-1-2019 ένορκη βεβαίωση της ………. ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, …………, οι οποίες λήφθησαν με επιμέλεια του ενάγοντος, εντός της προθεσμίας προσθήκης-αντίκρουσης, ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με κλήτευση της εναγομένης, δια δηλώσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου του, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά [ΑΠ 509/2011, Νοβ 2011.1863, ΕφΠειρ (Μον) 475/2018 αδημ. ΤΝΠ : ΝΟΜΟΣ] και περιείχε όλα τα στοιχεία που ορίζονται στο άρθρο 422 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο δεύτερο του ν.4335/2015 και εφαρμόζεται όταν η σχετική κλήση λαμβάνει χώρα μετά την έναρξη της ισχύος του ν.4335/2015, δηλαδή την 1-1-2016 (ΑΠ 667/2020, ΕφΑθ 2201/2019 αδημ. ΤΝΠ : ΝΟΜΟΣ), και παραδεκτώς λαμβάνονται υπόψη, κατ΄άρθρο 529 παρ. 1 του ΚΠολΔ, ανεξαρτήτως του ότι οι προσκομιζόμενες από τον ενάγοντα ένορκες βεβαιώσεις υποβλήθηκαν απαραδέκτως πρωτοδίκως, όλες πλην εκείνης του ………, που δεν ελήφθη υπόψη, ως υπεράριθμη, διότι δεν κατέτειναν σε απόκρουση ισχυρισμού, που προτάθηκε κατά τη συζήτηση (άρθρο 591 παρ.1 περ. στ) του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του ν.4335/2015) [ΕφΔωδ(Μον) 29/2021, ΕφΑθ (Μον) 81/2019 αδημ. ΤΝΠ :ΝΟΜΟΣ], διότι η εντός της προθεσμίας αντίκρουσης δοθείσα ένορκη βεβαίωση (ανεξάρτητα του αν και με ποιές προϋποθέσεις λαμβάνεται υπόψη από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο) επιτρεπτώς προσκομίζεται στο εφετείο και μάλιστα κατά μείζονα λόγο αφού ενώπιον αυτού επιτρέπονται και νέα αποδεικτικά μέσα, άρα και ένορκες βεβαιώσεις που δόθηκαν ακόμη και μετά την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης [ΑΠ 692/2017, ΕφΑθ 2201/2019, ΕφΛαρ (Μον) 245/2019 αδημ. ΤΝΠ : ΝΟΜΟΣ], εφόσον οι ένορκες αυτές βεβαιώσεις δεν υπερβαίνουν τον επιτρεπόμενο πλέον αριθμό, λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Δυνάμει του από 13-3-2008 ιδιωτικού συμφωνητικού, που συνήψαν οι διάδικοι, ο ενάγων, ο οποίος διέμενε και δραστηριοποιείτο επαγγελματικά ως πολιτικός μηχανικός στη νήσο Κω, ανέλαβε τον έλεγχο της κατασκευής και υλοποίησης ξενοδοχειακής μονάδας, σε ιδιόκτητη έκταση της εναγομένης, την οποία είχε αναλάβει, ως ανάδοχος, η εργοληπτική εταιρεία «. …………….». Η επιλογή του ήταν αποτέλεσμα της καλής μεταξύ τους αντίστοιχης συνεργασίας στο παρελθόν, κατά την κατασκευή του ξενοδοχειακού συγκροτήματος «…………» από το 1987 έως το 1995 και «……………». Επιπλέον, εξυπηρετούσε τα επιχειρηματικά συμφέροντα της εναγομένης, η οποία είχε έδρα στην Αθήνα και δεν είχε γνώση, όπως εκείνος, των τοπικών συνθηκών, ούτε ήταν ευχερής γι’αυτήν η αναζήτηση και ανεύρεση τεχνιτών που δραστηριοποιούνταν στον τομέα των οικοδομικών κατασκευών στη συγκεκριμένη περιοχή. Ειδικότερα, ο ενάγων ορίστηκε εκπρόσωπος-τεχνικός σύμβουλος της εναγομένης, με την υποχρέωση της ανεξάρτητης παρακολούθησης και του ελέγχου της ποιότητας των εργασιών κατά την κατασκευή του έργου. Στις συμβατικές του υποχρεώσεις, όπως αυτές αποτυπώνονται στο άρθρο 2 του εν λόγω συμφωνητικού, περιλαμβάνονταν, επίσης, η παρακολούθηση της τήρησης του χρονοδιαγράμματος των εργασιών από την εργολήπτρια εταιρεία, ο σχολιασμός των εισηγήσεων αυτής σχετικά με τις πληρωμές και τον έλεγχο των πινακίων, η σύνταξη και υποβολή στον πρόεδρο της εναγομένης ανά τακτά διαστήματα, συνοπτικών εκθέσεων για την πορεία του έργου, η ενημέρωσή του για οποιαδήποτε τυχόν προβλήματα ανέκυπταν κατά την πρόοδο του έργου, με ταυτόχρονη εισήγηση λύσεων επ’αυτών, η προσέλευσή του μία τουλάχιστον φορά τον μήνα στα γραφεία της εταιρείας για σύσκεψη με τον πρόεδρο της εναγομένης και ενημέρωσή του όσον αφορά το έργο, της εταιρείας υποχρεούμενης να καλύπτει τα έξοδα της αεροπορικής του μετάβασης. Συμφωνήθηκε ακόμη η συνεργασία του με την ομάδα επίβλεψης του έργου ή και την ανάδοχο και τους υπεργολάβους της με άμεση συνδρομή και παροχή πάσης φύσεως δυνατής βοήθειας και πληροφοριών, σε σχέση με τις τοπικές συνθήκες, η κοινοποίηση στην εργοδότρια κάθε αλληλογραφίας που τυχόν θα αντάλλαζε με την ομάδα επίβλεψης και τον ανάδοχο και τους υπεργολάβους, η συμμετοχή του στον έλεγχο των επιμετρήσεων και των πρωτοκόλλων αφανών εργασιών, στον έλεγχο των πρωτοκόλλων κανονισμού τιμών μονάδας νέων εργασιών και πιστοποιήσεων, με τα συνοδευτικά στοιχεία και η ενημέρωση της εργοδότριας για την εξέλιξη και την ολοκλήρωση κάθε σταδίου κατασκευής, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα ή τυχόν παρέκκλισή του. Ο ίδιος υποχρεούτο να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια προς τους αρμόδιους φορείς για την έγκαιρη πραγματοποίηση των απαιτούμενων παροχών και συνδέσεων (νερού, ηλεκτρικού ρεύματος, τηλεπικοινωνιών και διάθεσης των λυμάτων του ξενοδοχείου), με το δίκτυο των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας και να παρέχει στην ανάδοχο όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις και να φροντίζει να καταβάλλονται απ’ευθείας στους παραπάνω φορείς όλα τα απαιτούμενα τέλη και δικαιώματα (εγγυήσεις, άπαξ εισφορές κλπ) προκειμένου να υλοποιηθούν οι συνδέσεις αυτές. Επίσης, υποχρεούτο να φροντίζει για την εξασφάλιση των εγκρίσεων ενός πρόσθετου αριθμού ειδικών μελετών, όπως ενδεικτικά του πιστοποιητικού πυρασφάλειας, τήρησης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, της προσωρινής αποθήκευσης και αποκομιδής των στερεών απορριμμάτων κλπ, από τις αρμόδιες αρχές στο πλαίσιο του χρονοδιαγράμματος, στο όνομα της εργοδότριας αλλά με μέριμνα και δαπάνες της αναδόχου. Όφειλε να εξασφαλίζει ότι η ανάδοχος θα τηρούσε την υποχρέωσή της να αναθέσει επί μέρους εργολαβικές συμβάσεις σε υπεργολάβους με εντοπιότητα στον Νομό Δωδεκανήσου, ώστε οι αξίες των ανατιθέμενων έργων να μην υπολείπονται κατ’ελάχιστο όριο αλλά και να μην υπερβαίνουν κατά μέγιστο όριο τις επιμέρους αξίες των έργων, όπως είχαν διαμορφωθεί με την προσφορά της ανά κατηγορία ομάδας εργασιών, και όπως αυτά καθορίζονται στη Σύμβαση. Για την έγκριση του εκάστοτε υπεργολάβου θα έπρεπε να υποβληθεί στην εναγομένη, κοινή αίτηση αυτού και της αναδόχου, καθώς και το σχετικό συμφωνητικό, με αναγραφή σε αυτό των οριζόμενων στοιχείων. Εξαιτίας της γνώσης των τοπικών συνθηκών που διέθετε, όφειλε να διευκολύνει την ανάδοχο στην επιλογή των κατάλληλων υπεργολάβων και να προβαίνει στις κατάλληλες εισηγήσεις, ώστε να απορρίπτονται ή να απομακρύνονται οι ακατάλληλοι. Πλέον αυτών, θα έπρεπε να ελέγχει την ποιότητα και ποσότητα των υλικών, του μηχανολογικού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού που θα ενσωματώνονταν στο έργο, ενώ όταν επρόκειτο για εργασίες που η ποσοτική τους επαλήθευση δεν θα ήταν δυνατή στην τελική μορφή του έργου, ο ενάγων θα έπρεπε να συμμετέχει στην επιτροπή καταμέτρησης, χαρακτηρισμού και σύνταξης πρωτοκόλλων παραλαβής αφανών εργασιών. Ακόμη, ορίστηκε μέλος της επιτροπής προσωρινής παραλαβής, που θα παραλάμβανε το έργο ποσοτικά, ποιοτικά και από απόψεως τήρησης της συμβατικής προθεσμίας, αλλά και της επιτροπής οριστικής παραλαβής του. Εάν προέκυπτε ανάγκη εκτέλεσης πρόσθετων εργασιών, μη προβλεπόμενων στο αρχικό έργο, και η εναγομένη αποφάσιζε την εκτέλεσή τους απολογιστικά, ο ενάγων θα έπρεπε να επιμεληθεί τη σύνταξη ειδικού ημερολογίου, στο οποίο θα καταγράφονταν καθημερινά ή ανά ώρα εργασίας, το απασχολούμενο προσωπικό, κατά ειδικότητα, τα μηχανήματα ή και άλλα μέσα, τα χρησιμοποιηθέντα υλικά, οι εκτελούμενες εργασίες περιγραφικά και κατά θέση του έργου και κάθε άλλο στοιχείο για την τεκμηρίωση της ορθολογιστικής διαχείρισης των μέσων, των υλικών και της αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, ενώ σε περίπτωση απευθείας προμήθειας ειδικού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού, που δεν περιλαμβανόταν στο ανατεθέν αρχικά έργο, από την εργοδότρια, θα συμμετείχε στη διαμόρφωση των τευχών των κατά περίπτωση μειοδοτικών διαγωνισμών και θα αποτελούσε μέλος της επιτροπής παραλαβής του σχετικού υλικού. Επίσης, θα υπήρχε ένας τουλάχιστον υπάλληλος, υπό τις εντολές του, που θα προσλαμβανόταν από την εργοδότρια και θα παρείχε επί τόπου της υπηρεσίες του στο έργο, και ο οποίος θα τον επικουρούσε με δική του ευθύνη. Κατά τη συμφωνία των μερών, ο ενάγων θα παρείχε τις υπηρεσίες του όσο διάστημα διαρκούσε η κατασκευή και αποπεράτωση του έργου, ενώ κατά τη δωδεκάμηνη περίοδο εγγύησης και υποχρεωτικής συντήρησης από την ανάδοχο, θα παρείχε τις υπηρεσίες του σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του έργου και όσο χρονικό διάστημα το έκρινε σκόπιμο η εργοδότρια, ενώ σε περίπτωση αναστολής των εργασιών κατασκευής, δεν θα παρείχε τις υπηρεσίες του, εκτός εάν άλλως συμφωνείτο (άρθρο 3). Η αμοιβή για την εργασία του, η οποία ήταν προσωποπαγής, μη δυνάμενου να εκχωρήσει σε τρίτον την εκπόνηση μέρους ή του συνόλου της εργασίας του, χωρίς τη συναίνεση της εναγομένης (άρθρο 6) καθορίστηκε στο ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως, υποκείμενη στην κατά νόμον παρακράτηση φόρου ποσοστού 20 %, αυτού υποχρεούμενου να εκδίδει δελτίο παροχής υπηρεσιών για τις αμοιβές του (άρθρο 4). Τέλος, η σύμβαση θα μπορούσε να καταγγελθεί αζημίως οποτεδήποτε και από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος (άρθρο 5). Ο ενάγων, κατά τη διάρκεια της κατασκευής του έργου, τήρησε πράγματι τις συμβατικές του υποχρεώσεις, γεγονός που δεν αμφισβητείται από την εναγομένη, έχοντας πρωτίστως οργανωτικό ρόλο στην εκτέλεση των σχετικών εργασιών, ανευρίσκοντας ουσιαστικά ο ίδιος τα συνεργεία των υπεργολάβων για τις επιμέρους εργασίες, και συντονίζοντας τις εργασίες τους, επιλύοντας διάφορα τεχνικά ζητήματα, σε συνεννόηση πάντοτε με τη διοίκηση της εναγομένης και συμμετέχοντας σε κοινές συσκέψεις με αυτήν, όπου παρείχε την απαιτούμενη κατά τη σύμβαση ενημέρωση. Ακόμη, στο πλαίσιο των καθηκόντων του, υπέβαλε προτάσεις για διάφορα θέματα, όπως εκείνο της απορροής των ομβρίων υδάτων, την κατασκευή στραγγιστήρων, την αξιοποίηση της κτηματικής μερίδας που αγοράστηκε από την εναγομένη το έτος 2007 και τη δημιουργία δευτερεύουσας εισόδου για να εισέρχονται τα οχήματα για την τροφοδοσία του ξενοδοχείου και την αποκομιδή των απορριμμάτων. Διέθετε δικό του γραφείο στον χώρο του ξενοδοχείο, όπου βρισκόταν καθημερινά, εντός του ωραρίου εργασίας των συνεργείων των υπεργολάβων, όπως άλλωστε επιβαλλόταν από τη φύση των καθηκόντων του, ώστε να είναι σε θέση να ελέγχει την εργασία τους, να συντονίζει την εργασία των διαφόρων συνεργείων, προγραμματίζοντας τις εργασίες που επρόκειτο να εκτελεστούν καθημερινά, και προβαίνοντας, μεταξύ άλλων, στις απαραίτητες επιμετρήσεις και την τήρηση του χρονοδιαγράμματος, για τα οποία ενημέρωνε και τη διοίκηση της εταιρείας, παίρνοντας οδηγίες από αυτήν. Παρ’όλο δηλαδή που τα συνεργεία των εργολάβων επιλέγονταν από τον ίδιο, αφού μόνον εκείνος γνώριζε τους επαγγελματίες τεχνίτες της περιοχής, η επιλογή τους αυτή τελούσε έστω υπό την έστω τυπική έγκριση της εναγομένης, την οποία όφειλε παράλληλα να ενημερώνει και ενημέρωνε πράγματι για την πορεία της κατασκευής, λαμβάνοντας και σχετικές οδηγίες. Βεβαιώνεται, επίσης, ότι ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης (………) επενέβαινε σε τεχνικά θέματα. Και ναι μεν η υποχρέωση καθημερινής παρουσίας του στον τόπο κατασκευής της ξενοδοχειακής μονάδας, πλην κάποιων εξαιρέσεων, που όμως δεν είναι αντιπροσωπευτικές των συνθηκών εργασίας του, δεν αναγράφεται ρητά στο κείμενο της σύμβασης, με βάση όσα προεκτέθηκαν, αποτελούσε αυτονόητη συνέπεια της φύσεως και του αντικειμένου αυτής. Ακόμη και στην περίπτωση που ανέκυπτε ανάγκη εκτέλεσης πρόσθετων εργασιών απολογιστικά, παρ’ότι δεν διατυπώνεται ρητώς στο συμφωνητικό, προβλέφθηκαν καθημερινές ή ανά ώρα καταγραφές από τον ίδιο, στο ειδικό ημερολόγιο, που θα συνέτασσε και, επομένως, και πάλι καθημερινή παρουσία του στον τόπο των εργασιών.
Το έργο ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του έτους 2009, και η συμβατική υποχρέωση της εργολήπτριας για τη συντήρησή του έληξε στις 31-5-2010 (σχετ. το υπ’αριθμ. πρωτ………./23-10-2009 έγγραφο του διευθυντή έργου της εργολήπτριας, ……….). Παρ’όλ’αυτά η ανάγκη προληπτικής συντήρησής του, επισκευών αλλά και βελτιωτικών παρεμβάσεων, όπως η διευθέτηση του ρέματος ανατολικά του ξενοδοχείου, ώστε φερτά υλικά να δημιουργούν αμμώδη ζώνη μεγαλύτερου πλάτους στην παρακείμενη ακτή, ήταν διαρκής, αφού επρόκειτο για μία μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα 5 αστέρων ΑΑ΄τάξης πολυτελείας, 600 κλινών, σε έκταση 73 στρεμμάτων, και αυτός είναι ο λόγος, που παρά την κατ’αρχήν λήξη της συμβατικής σχέσης που συνέδεε τους διαδίκους, ο ενάγων εξακολούθησε να απασχολείται αδιαλείπτως μέχρι και τις 13-1-2014, που υπεγράφη νέο συμφωνητικό, με αποτέλεσμα η εργασία του να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, εξυπηρετώντας τις διαρκείς ανάγκες της εναγομένης στη συγκεκριμένη ξενοδοχειακή μονάδα. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά δεν αμφισβητήθηκε από την ίδια, η οποία παραλείπει να προσδιορίσει το χρονικό σημείο ολοκλήρωσης της κατασκευής του αρχικού έργου και να διευκρινίσει την αιτία της συνέχισης της απασχόλησης του ενάγοντος, παρά τη σχετική συμβατική πρόβλεψη περί λήξης της συνεργασίας τους, εφόσον φαινομενικά δεν υπήρχε πλέον αντικείμενο εργασίας γι’αυτόν. Παράλληλα, επιβεβαιώνεται η μαρτυρία της συζύγου του, ως προς το ότι η συνεργασία τους εξ αρχής είχε προοιωνιστεί ότι θα ήταν μόνιμη. Έτσι, για παράδειγμα, το έτος 2013 αποκαταστάθηκε η καθίζηση της πισίνας, ενώ όλο το χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη των εργασιών επέκτασης της ξενοδοχειακής μονάδας, εκτελέστηκαν και κάποιες πρόσθετες εργασίες, με τις οδηγίες του, και συγκεκριμένα, αποστραγγιστικά έργα μικρής κλίμακας, όπως χαντάκια και στραγγιστήρια, κανάλι απορροής ομβρίων υδάτων στη βεράντα του κεντρικού μπαρ στο κεντρικό κτίριο, και στραγγιστικά έργα στο δώμα το ίδιου κτιρίου, και τον Αύγουστο του έτους 2015 διενεργήθηκαν εργασίες στην οπίσθια είσοδο του κτιρίου. Όλο αυτό το διάστημα, το πλαίσιο των καθηκόντων του παρέμενε το ίδιο, με εκείνο της φάσης της κατασκευής, δηλαδή επέλεγε υπεργολάβους, επέβλεπε τις εργασίες τους, δίνοντάς τους οδηγίες, προέβαινε σε έλεγχο ποιότητας και ποσότητας των υλικών, όριζε το χρονοδιάγραμμα και επόπτευε την τήρησή του, προϋπολόγιζε τις δαπάνες, συνέλεγε τιμολόγια και τα απέστελνε προς έγκριση στην εναγομένη, καταβάλλοντας για λογαριασμό της τις οφειλόμενες αμοιβές, τελώντας πάντοτε υπό τις οδηγίες της εναγομένης και προβαίνοντας σε ενημέρωσή της. Εκτιμάται, ωστόσο, με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, ότι η ανάγκη παρουσίας του δεν ήταν η ίδια, όπως στη φάση της κατασκευής του ξενοδοχείου και έτσι κάποιες ημέρες προσερχόταν αργότερα, περί τις 09.00 έως 10.00 το πρωϊ ή δεν προσερχόταν καθόλου, γεγονός που αποτελούσε την εξαίρεση και όχι τον κανόνα και δεν διαφοροποιούσε ουσιαστικά το ωράριο εργασίας του και την έλλειψη δυνατότητας καθορισμού του, με δική του πρωτοβουλία και μόνον, εφόσον θα έπρεπε να είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση της εναγομένης, εξυπηρετώντας τις τεχνικές ανάγκες της ξενοδοχειακής της μονάδας. Άλλωστε, εκ των πραγμάτων απουσίαζε μία φορά τον μήνα, κατά μέσο όρο, μεταβαίνοντας στην Αθήνα για την ενημέρωση των εκπροσώπων της εναγομένης. Το ύψος της αμοιβής του και ο τρόπος καταβολής της επίσης δεν μεταβλήθηκαν. Στη συνέχεια, με το από 13-1-2014 νεώτερο ιδιωτικό συμφωνητικό που συνυπέγραψαν τα μέρη, ο ενάγων, παράλληλα με τα καθήκοντα συντήρησης της ξενοδοχειακής μονάδας, ανέλαβε τον έλεγχο της κατασκευής της επέκτασης του ξενοδοχείου, με την προσθήκη 195 ακόμη κλινών και κατοικιών προσωπικού, κτιρίου πλυντηρίων και εστιατορίου. Το πλαίσιο των καθηκόντων του παρέμεινε και σε αυτή τη φάση το ίδιο, με επιβεβλημένη και πάλι την καθημερινή και πολύωρη απασχόλησή του. Έτσι, εξηγείται και το γεγονός ότι η αμοιβή του αυξήθηκε στο ποσό των 5.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ, μη υποκείμενη σε καμία κράτηση, πλην της παρακρατήσεως φόρου 20 %. Το έργο ολοκληρώθηκε περί το καλοκαίρι του έτους 2015 αλλά ο ενάγων συνέχισε και πάλι να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στις 21-10-2015, λόγω μεγάλης βροχόπτωσης στην Κω πλημμύρισαν κυρίως οι χώροι του υπογείου του ξενοδοχείου με λάσπη, που έπρεπε να απαντληθούν και να γίνει απολύμανση των χώρων και αφαλάτωση και καθαρισμός των παραθύρων του υπογείου, και να προκληθούν σημαντικές ζημίες, μεταξύ άλλων, στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό (καταστροφή υποσταθμού και των δύο γεννητριών, κλιματιστικών μονάδων, θαλάμου κατάψυξης υπογείου κλπ), που έχρηζαν αντικατάστασης. Ο ενάγων δεν βρισκόταν στο νησί αλλά στην Αθήνα, απ’όπου επέστρεψε την επομένη. Κατά τη μαρτυρία της συζύγου του, η μετάβασή του εκεί έγινε προκειμένου να έχει συνάντηση με εκπροσώπους της τεχνικής εταιρείας ………, η οποία είχε αναλάβει το έργο της επέκτασης της ξενοδοχειακής μονάδας της εναγομένης. Επακολούθησαν συσκέψεις με τη συμμετοχή του ενάγοντος, στελεχών της εναγομένης και εξωτερικών συνεργατών, για την αντιμετώπιση των ζημιών και την οργάνωση της αποκατάστασής τους, ενώ κατέστη αναγκαία και η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, τη μελέτη για τα οποία εκπόνησε ο αρχιτέκτονας ……….. Όλες οι εργασίες έπρεπε να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατόν, πριν επιδεινωθεί ο καιρός ώστε να προληφθούν και άλλες ζημίες. Αρχικά έγινε αναλυτική καταγραφή ζημιών στον πάγιο εξοπλισμό, η οποία κατά δήλωση της διευθύντριας του ξενοδοχείου εκείνη την εποχή, και μάρτυρα ανταπόδειξης, ………., διενεργήθηκε από την ίδια και τον υποδιευθυντή, ……….., ενώ λήφθησαν προσφορές από διάφορες επιχειρήσεις από την άνω διευθύντρια είτε απευθείας από την εναγομένη. Πέραν των στοιχείων του εξοπλισμού που αντικαταστάθηκαν, βάσει προσφορών που έλαβε η εναγομένη, για την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών απασχολήθηκαν διάφορα συνεργεία υπεργολάβων, μεταξύ των οποίων και εκείνο του εξετασθέντος εργολάβου οικοδομών ……., ο οποίος ανέλαβε την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, την οποία, ελλείψει άλλου μηχανικού επιμελήθηκε ο ενάγων. Αυτός αναζήτησε συνεργεία εργολάβων, των οποίων την εργασία, οργάνωσε, συντόνιζε, ήλεγχε, παρέχοντας τις απαραίτητες οδηγίες, χωρίς να υπογραφεί νέο συμφωνητικό με την εναγομένη. Ενώ συνεχίζονταν οι εργασίες αποκατάστασης με εντατικούς ρυθμούς, που απαιτούσαν πολύωρη παρουσία και εργασία του ενάγοντος, στις 3-12-2015, λίγο μετά την επιστροφή του στο σπίτι, αυτός υπέστη αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο και διεκομίσθη στην Αθήνα για την ιατρική του αντιμετώπιση. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, παρέμεινε νοσηλευόμενος για ενάμισυ μήνα και στη συνέχεια φιλοξενήθηκε στο τμήμα αποκατάστασης του νοσοκομείου ΚΑΤ μέχρι τις 15-7-2016. Λίγο μετά την επιστροφή του στην Κω, επανήλθε στην εργασία του, μετακινούμενος με αναπηρικό καροτσάκι και υποβοηθούμενος από άλλο άτομο, ενώ οι εργασίες αποκατάστασης, λόγω της πλημμύρας τον προηγούμενο Οκτώβριο, είχαν ήδη ολοκληρωθεί περί τον μήνα Απρίλιο του έτους 2016. Προϊόντος του χρόνου, η κατάσταση της υγείας του βελτιώθηκε, με αποτέλεσμα να μπορεί να μετακινείται με βακτηρία και να δίνει οδηγίες στους τεχνίτες συντήρησης. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, χωρίς να μεσολαβήσει και πάλι υπογραφή νεώτερου συμφωνητικού, η εναγομένη του ανακοίνωσε μείωση του μισθού του σε 2.000 ευρώ μηνιαίως και στις 16-1-2017, την απόλυσή του με επίκληση περικοπών. Κατά τους ισχυρισμούς του, που δεν αντικρούστηκαν από την εναγομένη και τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά στοιχεία, μετά την απόλυσή του προσελήφθη στη θέση του άλλο άτομο. Αποχωρώντας δεν προέβαλε καμία αξίωση πέραν του υπολοίπου της ήδη ληφθείσας αποζημίωσης απόλυσης, έχοντας λάβει ήδη το ποσό των 10.000 ευρώ στις 24-1-2017 και απομένοντας, κατά τους ισχυρισμούς του, υπόλοιπο 1.666 ευρώ και μέρους της αμοιβής του, για το χρονικό διάστημα από 1η έως 16-1-2017, ύψους 1.000 ευρώ. Τελικά, και τα ποσά αυτά του καταβλήθηκαν-συνολικά μετά ΦΠΑ 13.649,22 ευρώ- με αποτέλεσμα ο ίδιος να υπογράψει και να παραδώσει στην εναγομένη υπεύθυνη δήλωσή του, με την οποία δήλωνε ότι δεν διατηρεί καμία αξίωση κατ’αυτής. Για τα ποσά αυτά εκδόθηκε-προχρονολογημένη- απόδειξη την 1-1-2017, συνολικού ποσού 13.649,22 ευρώ, με αιτιολογία την αποζημίωση απόλυσης και λύσης της συνεργασίας του (υπ’αριθμ. ……/1-1-2017 απόδειξη παροχής υπηρεσιών). Για πρώτη φορά, στο από 28-11-2017 εξώδικό του, επικαλούμενος την ιδιότητά του ως τεχνικού συμβούλου της εναγομένης, και θεωρώντας ότι η σχέση που τον συνέδεε με αυτήν ήταν εκείνη της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, όπως συνάγεται από το αντικείμενο της εργασίας του, το οποίο παραθέτει ενδεικτικά, και την καθημερινή απασχόλησή του, και μάλιστα ότι ασκούσε διευθυντικά καθήκοντα, ζητούσε την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και ηθικής του βλάβης. Η εναγομένη, στα δύο-από κάθε πλευρά- εξώδικα που αντηλλάγησαν μεταξύ τους αρνήθηκε τους ισχυρισμούς του, επισημαίνοντας ότι με ελεύθερη βούλησή του συνυπέγραψε τα προαναφερθέντα ιδιωτικά συμφωνητικά. Αποδείχθηκε, επίσης, ότι καθ’όλο το διάστημα της απασχόλησής του, για τις αμοιβές που ελάμβανε ο ενάγων εξέδιδε και παρέδιδε στην εναγομένη, βάσει των συμφωνηθέντων, με τα παραπάνω ιδιωτικά συμφωνητικά, αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, οι οποίες ανέγραφαν ως αιτιολογία : α/ αρχικά μέχρι και τον Νοέμβριο του 2011, την παρακολούθηση και διεύθυνση εκτέλεση του έργου της στην Κω, β/ από τον Δεκέμβριο του έτους 2011, που το έργο είχε ολοκληρωθεί, την παρακολούθηση της συντήρησής του, γ/ Τον Ιανουάριο του 2014, την παρακολούθηση ανέγερσης επέκτασης και από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, τη διεύθυνση εκτέλεσης του έργου της επέκτασης, η ίδια αιτιολογία δε αναγράφεται στις αποδείξεις Ιουλίου και Αυγούστου 2016, μετά την επιστροφή του στην εργασία του, δ/ από τον Σεπτέμβριο 2016 έως και τον Ιανουάριο 2017, την επίβλεψη συντήρησης. Πλέον των αμοιβών που ελάμβανε σταθερά, έλαβε από την εναγομένη : 1/ το ποσό των 1.740 ευρώ τον Απρίλιο του έτους 2012 και των 580 ευρώ τον Φεβρουάριο του έτους 2013 για πολεοδομικές τακτοποιήσεις και, επιπλέον, τη δεύτερη φορά, για την εκπόνηση αρχιτεκτονικής και στατικής μελέτης που αφορούσε το μπαρ στην παραλία (υπ’αριθμ. …../21-4-2012 και …………../12-2-2013 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών). 2/ το ποσό των 10.850 ευρώ τον Δεκέμβριο του έτους 2016, για μελέτη και επίβλεψη υπερύψωσης περιφράξεων και εισόδων ξενοδοχείου (υπ’αριθμ. ……./1-12-2016 και ……../3-12-2016 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών). 3/ το ποσό των 23.400 ευρώ τον Αύγουστο του έτους 2016, με την αιτιολογία της επίβλεψης αντιπλημμυρικών έργων στο ξενοδοχείο (υπ’αριθμ. ……./2-8-2016 απόδειξη παροχής υπηρεσιών). 4/ το ποσό των 10.000 ευρώ στις 7-6-2016, μέσω τραπεζικού εμβάσματος. Από τις προσκομιζόμενες επίσης από τον ίδιο αποδείξεις, ελλείπουν εκείνες, με αριθμ. …….., που εκδόθηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2010 και Μαρτίου 2011 και δεν αφορούσαν αμοιβές που του καταβλήθηκαν από την εναγομένη αλλά από τρίτους, ενώ υπάρχουν και πέντε αποδείξεις για το έτος 2008, με αριθμ. ………, εκ των οποίων προσκομίζονται μόνον οι τρεις πρώτες, που αφορούν αμοιβές ύψους 98, 36,08 και 34,67 ευρώ για εργασίες τρίτων στην Κω, και συγκεκριμένα την αμοιβή του για την εργασία της επίβλεψης οικοδομής, για λογαριασμό των … και … …., για επίβλεψη δύο νέων διώροφων κατοικιών των …. και ……… και για επίβλεψη στατικών για λογαριασμό του ………, αντίστοιχα (υπ’αριθμ. ………/30-6-2008 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών). Ακόμη, στις 22-11-2014 έλαβε το ποσό των 3.000 ευρώ, για εκπόνηση πραγματογνωμοσύνης, για διανομή ακινήτων, για λογαριασμό της …….. στο ……. Αχαϊας. Με βάση, επίσης, το αναλυτικό υπόμνημα επιστημονικών δραστηριοτήτων του, τον Οκτώβριο του 2009 εκπόνησε αρχιτεκτονική και στατική μελέτη και είχε την επίβλεψη ανέγερσης διπλοκατοικίας, για λογαριασμό της ………… στην Κω, τον Μάρτιο του 2010 εκπόνησε αρχιτεκτονική και στατική μελέτη και είχε την επίβλεψη ανέγερσης κατοικίας, για λογαριασμό του ……… και της …….. στην Κω, τον Δεκέμβριο 2010 εκπόνησε αρχιτεκτονική και στατική μελέτη και είχε την επίβλεψη επέκτασης εξοχικής κατοικίας για λογαριασμό του ……….. στην Κω, τον Σεπτέμβριο του έτους 2013, εκπόνησε αρχιτεκτονική μελέτη και είχε την επίβλεψη ανακαίνισης και διαρρύθμισης κτιρίου κατοικιών, για λογαριασμό της ………… στην Κω, τον Απρίλιο του ίδιου έτους, εκπόνησε τη στατική μελέτη αντιστήριξης των πρανών άνωθεν μνημείου Θόλου στο Νότιο Τμήμα Αρχαίας Αγοράς της Κω και τον Ιούλιο 2013, εκπόνησε τη μελέτη αποκατάστασης όψεων σε διατηρητέο κτίριο στην Κυψέλη, ιδιοκτησίας της ……., που ήταν συγγενικό του πρόσωπο. Σύμφωνα με το έντυπο συγκεντρωτικής κατάστασης πελατών του που προσκομίζει αποδεικνύεται ότι το 2013 εισέπραξε από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αιγαιακών Σπουδών, το ποσό των 1.700 ευρώ, και το 2015 το ποσό των 3.448,28 ευρώ, και το ίδιο έτος εισέπραξε το επιπλέον ποσό των 140 ευρώ, από την εταιρεία ………., ενώ η αμοιβή του για τα προαναφερθέντα έργα δεν αποδεικνύεται. Επίσης, την εποχή που απασχολείτο στην εναγομένη είχε την ιδιότητα του αντιπροέδρου του …….. Δωδεκανήσου και του Προέδρου και του ποδοσφαιρικού σωματείου του ……… της Κω, δεν συνόδευε όμως ο ίδιος, αλλά ο έφορος, …………., την ομάδα εκτός Κω.
Από όλα όσα προεκτέθηκαν, συνάγεται ότι ο ενάγων απολάμβανε την εμπιστοσύνη της εναγομένης, εκπροσωπώντας την ουσιαστικά στον τόπο εκτέλεσης του έργου, λόγω της επαγγελματικής του εμπειρίας και της γνώσης των τοπικών συνθηκών και επαγγελματιών, με ρόλο κυρίως οργανωτικό, συντονιστικό και ενημερωτικό, υποκείμενος σε νομική και προσωπική εξάρτηση από την εναγομένη, η οποία δια των νομίμων εκπροσώπων της έδινε στον ίδιο εντολές και οδηγίες, ως προς τον τρόπο αλλά και τον χρόνο παροχής της εργασίας του, ασκώντας και σχετική εποπτεία. Δεν είχε ελευθερία καθορισμού του ωραρίου εργασίας του και η παρουσία του στον χώρο του ξενοδοχείου, όπου διέθετε δικό του γραφείο, μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών των επιμέρους συνεργείων, δεν υπαγορευόταν απλώς και μόνον από την ανάγκη ορθής και αποτελεσματικής, υπό την επίβλεψή του, εκτέλεσης του έργου, με βάση τις εκάστοτε ανάγκες αλλά και τις εκτελούμενες εργασίες, αλλά ήταν απόρροια και της υποχρέωσής του να παρέχει την εργασία του σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, με κάποιες εξαιρέσεις, που όμως δεν αλλοιώνουν τους όρους της απασχόλησής του. Επιπλέον, οι πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε, λόγω των επιστημονικών του γνώσεων και της εμπειρίας του, εκφράζονταν υπό τη μορφή προτάσεων προς την εναγομένη και τελούσαν υπό την έγκρισή της. Εξάλλου, κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της ολοκλήρωσης του αρχικού έργου και την έναρξη κατασκευής της επέκτασης της ξενοδοχειακής μονάδας, για το οποίο η απασχόληση του ενάγοντος δεν καλύπτετο από έγγραφη συμφωνία, αλλά και μετέπειτα, ο ίδιος είχε αναλάβει και την προληπτική συντήρηση αλλά και την αποκατάσταση ζημιών και την εκτέλεση βελτιωτικών έργων αναβάθμισης, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα μέρη απέβλεπαν στην παροχή της εργασίας του αυτής καθεαυτής και όχι σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, του ενάγοντος, ενεργούντος πάντοτε υπό τις οδηγίες της εναγομένης. Έτσι, όταν επισυνέβη η καταστροφική πλημμύρα τον Οκτώβριο του έτους 2015, ήταν αυτονόητο ότι εκείνος θα συμμετείχε, με την ίδια ιδιότητα και όρους, στις εργασίες αποκατάστασης, και δεν απαιτήθηκε ιδιαίτερη συμφωνία αλλά ούτε και διαφοροποίηση του μισθού του. Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου, ότι η αμοιβή του δεν διαφοροποιήθηκε όλο αυτό το χρονικό διάστημα της απασχόλησής του, μέχρι δηλαδή την έναρξη των εργασιών της επέκτασης, ανεξαρτήτως των αναγκών που προέκυπταν κάθε μήνα, αλλά και μετέπειτα, μη εξαρτώμενη δηλαδή από κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Επιπλέον, μετά την απόλυσή του, προσελήφθη άλλο άτομο στη θέση του και πρέπει να θεωρηθεί βέβαιον ότι, αν δεν είχε επισυμβεί ο τραυματισμός του, εξ αιτίας του οποίου μειώθηκε σημαντικά η ικανότητά του προς εργασία, αυτός θα εξακολουθούσε να απασχολείται στην εναγομένη. Άλλωστε ο ίδιος δεν διέθετε δικό του επαγγελματικό χώρο και οι μενονωμένες εργασίες που προσέφερε σε τρίτους, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, δεν αναιρούν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το είδος της εργασιακής σχέσης που τον συνέδεε με την εναγομένη, πέραν του ότι, όπως τουλάχιστον βεβαίωσε η σύζυγός του, οι περισσότερες από αυτές, ήταν εργασίες που εκτελούσε η ίδια και τιμολογούσε ο σύζυγός της, διότι, ως υπάλληλος του Δήμου Κω, δεν μπορούσε να εμφανίζει εξωυπηρεσιακή απασχόληση, με αποτέλεσμα να μην είναι βέβαιον ότι όλες αυτές οι εργασίες εκτελέστηκαν προσωπικά από τον ίδιο. Έτσι, από την εκτίμηση των όρων και συνθηκών παροχής της εργασίας του, αλλά και όσα επιπλέον προαναφέρθηκαν, συνάγονται ενδείξεις εξάρτησης του ενάγοντος από την εναγομένη, τέτοιες, που προσιδιάζουν σε σύμβαση εξαρτημένης εργασίας και μάλιστα αορίστου χρόνου και όχι ανεξάρτητων υπηρεσιών, αφού η έκταση των υποχρεώσεών του, ως προς τα χρονικά πλαίσια της παροχής της εργασίας του αφενός και τη συμμόρφωσή του προς τις εντολές και οδηγίες της εναγομένης αφετέρου, υποδηλώνουν ποιοτικά ισχυρή δέσμευση και εξάρτησή του από αυτήν, ανεξαρτήτως του νομικού χαρακτηρισμού της σχέσης από τους διαδίκους, όπως αυτή αποτυπώνεται στα παραπάνω ιδιωτικά συμφωνητικά, και του γεγονότος ότι για την αμοιβή του εξέδιδε αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και δεν αξίωσε διαχρονικά τα επιδόματα που δικαιούτο ως μισθωτός. Η δήλωσή του, επίσης, ότι δεν διατηρεί αξιώσεις έναντι της εναγομένης, κατά την αποχώρησή του, δεν έχει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, βαρύνουσα σημασία, ειδικώς αν ληφθεί υπόψη ότι αυτός, σύμφωνα και με το κείμενο αυτής, ευελπιστούσε σε άμεση μελλοντική συνεργασία. Στοιχείο που ενισχύει την παραδοχή αυτή αποτελεί και το ότι, όταν απαιτήθηκαν πρόσθετες εργασίες εκ μέρους του, όπως οι πολεοδομικές τακτοποιήσεις κατά τα έτη 2012 και 2013, και η μελέτη και επίβλεψη υπερύψωσης περιφράξεων και εισόδων ξενοδοχείου, τον Δεκέμβριο του έτους 2016, αυτός έλαβε πρόσθετη αμοιβή γι’αυτές. Άλλωστε, και η ίδια η εναγομένη, αναγνωρίζοντας το είδος της εργασιακής του σχέσης, του κατέβαλε τον Αύγουστο του 2016 το ποσό των 23.400 ευρώ, με την αιτιολογία της επίβλεψης αντιπλημμυρικών έργων, εννοώντας την περίοδο μετά την πλημμύρα τον Οκτώβριο του έτους 2015, στην πραγματικότητα, όμως, το ποσό αυτό είχε δοθεί εν είδει αποζημίωσής του, εξαιτίας της βλάβης της υγείας του και της αποχής από την εργασία του, που καταβάλλεται μόνον επί συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας, καθώς για τη συγκεκριμένη εργασία είχε λάβει ήδη την προβλεπόμενη αμοιβή του. Επιπλέον, μετά από αίτησή του του κατέβαλε και το ποσό των 13. 649,22 ευρώ, ως αποζημίωση απολύσεως, η οποία επίσης προβλέπεται μόνον επί συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας. Για τις καταβολές αυτές, η εναγομένη δεν προτείνει κάποια πειστική αιτιολογία και η αναγραφή της προαναφερθείσας αιτιολογίας για την καταβολή των 23.400 ευρώ δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, αλλά λόγω της σχέσης που τυπικά τους συνέδεε δεν μπορούσε να αναγραφεί η πραγματική αιτία. Δεν αποδείχθηκε, ωστόσο, ότι ασκούσε διευθυντικά καθήκοντα, αφού δεν του είχαν ανατεθεί καθήκοντα γενικότερης διεύθυνσης όλης της επιχείρησης ή σημαντικού τομέα αυτής, έτσι ώστε να επηρεάζει αποφασιστικά τις κατευθύνσεις και την εξέλιξη της επιχείρησης αλλά και να διακρίνεται εμφανώς από τους άλλους υπαλλήλους, διαθέτοντας πρωτοβουλία και ανεξαρτησία υψηλού βαθμού. Επομένως, καθίσταται απαραίτητη η ιδιαίτερη ρύθμιση της σχέσης του με την εναγομένη και δικαιολογείται η ειδική προστασία από το εργατικό δίκαιο. Συνεπώς, του οφείλονται : 1) Για δώρο Χριστουγέννων : α/ του έτους 2013, το ποσό των 2.000 ευρώ, β/ του έτους 2014 και 2015, το ποσό των 10.000 (2 Χ 5.000) ευρώ, γ/ του έτους 2016, τα ποσό των 2.000 ευρώ, 2) Για δώρο Πάσχα : α/ του έτους 2013, το ποσό των 1.000 ευρώ, β/ των ετών 2014, 2015 και 2016, το ποσό των 7.500 (3 Χ 2.500) ευρώ και γ/ αναλογία δώρου Πάσχα 2017-κατά το σχετικό αγωγικό αίτημα- το ποσό των 138,90 ευρώ, (άρθρα 1 παρ.1, 2 παρ.5και 10 παρ.1 της ΥΑ 19040/1981), 3) Για επίδομα αδείας : α/ του έτους 2013, το ποσό των 1.000 ευρώ, β/ των ετών 2014, 2015 και 2016, το ποσό των 7.500 (3 Χ 2.500) ευρώ, και γ/ του έτους 2017, το ποσό των 1.000 ευρώ (άρθρα 5 παρ.4 και 5 του αν.539/1945, 3 παρ.16 του ν.4504/1966), και συνολικά των 32.138,90 ευρώ, κατά την κύρια βάση της αγωγής του, με τον νόμιμο τόκο για τα μεν δώρα Χριστουγέννων, από την 1η Ιανουαρίου του επομένου έτους, για τα δώρα Πάσχα, από την 1η Μαΐου του αντίστοιχου έτους και για τα επιδόματα αδείας, από την 1η Ιανουαρίου του επομένου έτους και, ειδικώς, για την αναλογία του επιδόματος αυτού για το έτος 2017, από τις 17-1-2017, δηλαδή την επομένη της λήξης της εργασιακής σχέσης του.
Περαιτέρω, το έμφρακτο εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη ο ενάγων, έλαβε χώρα μετά την επιστροφή στην οικία του στις 3-12-2015. Κατά τους ισχυρισμούς του, που επιβεβαιώνονται από τους μάρτυρες απόδειξης, που εξετάστηκαν ενώπιον του ακροατηρίου και συμβολαιογράφων, προηγήθηκε ένα διάστημα εντατικής εργασίας του, υπό συνθήκες κόπωσης και άγχους, καθώς οι ζημίες ήταν εκτεταμένες και υπήρχε χρονική πίεση αποκατάστασής τους, καθώς και έντονη διαφωνία του με τον πρόεδρο του δσ της εναγομένης (………..), ο οποίος μετ’επιτάσεως του ζητούσε να εκτελέσει εργασία, με την οποία ο ενάγων ήταν αντίθετος. Ο ίδιος δεν αντιμετώπιζε προηγουμένως οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας ενώ συμμετείχε σε αθλητικές δραστηριότητες. Επισημαίνεται ότι, με βάση την από 18-1-2016 ιατρική βεβαίωση της νευρολόγου του νοσοκομείου Υγεία, ……………, όταν ο ενάγων μεταφέρθηκε στην Αθήνα στις 4-12-2015, υποβλήθηκε σε αγγειογραφία αγγείων τραχήλου, όπου διαπιστώθηκε μαλακή πλάκα στην έσω καρωτίδα δεξιά, που προκαλούσε στένωση, 40-50 %, και την επόμενη μέρα παρουσίασε επιδείνωση της κλινικής του εικόνα, οπότε διαπιστώθηκε, μετά από μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, αιμορραγική μετατροπή του εμφράκτου που είχε υποστεί με συνοδό οίδημα εγκεφάλου, οπότε υποβλήθηκε σε κρανιακή αποσυμπίεση. Μετεγχειρητικά, κατά την έξοδό του του συνεστήθη φαρμακευτική αγωγή, που περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, και το φάρμακο Crestor, που χρησιμοποιείται σε περίπτωση υψηλών επιπέδων χοληστερόλης, προς αποφυγή –περαιτέρω-εναπόθεσης λιπαρών (αθηρωματικών πλακών) στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, προκαλώντας τη στένωσή τους, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η παροχή αίματος, στην καρδιά ή στον εγκέφαλο, οδηγώντας σε καρδιακή προσβολή ή σε εγκεφαλικό. Υπό τα δεδομένα αυτά, παρ’ότι δεν υπάρχει σχετική ιατρική γνωμάτευση που να συνδέει τη βλάβη της υγείας του ενάγοντος, με την εργασία του το προηγούμενο διάστημα, συνάγεται, με βάση τα γνωστά από τα πορίσματα της επιστήμης, διδάγματα της κοινής πείρας, ότι οι πιεστικές συνθήκες εργασίας του αποτέλεσαν εκλυτικό παράγοντα του εγκεφαλικού επεισοδίου, που υπέστη, ανεξαρτήτως της προϋπάρχουσας στένωσης της δεξιάς καρωτίδας του. Υπό την παραδοχή αυτή, πρέπει να θεωρηθεί εργατικό ατύχημα, διότι, συνέβη εξ αφορμής της εργασίας του, εμφανίζοντας μία σχέση αιτίου και αποτελέσματος με αυτήν, σύμφωνα με όσα συναφώς προεκτέθηκαν, υπό την έννοια ότι χωρίς την υποχρέωση του εργαζόμενου προς παροχή εργασίας δεν θα είχαν δημιουργηθεί οι ιδιαίτερες και αναγκαίες για την επέλευση του ατυχήματος πραγματικές συνθήκες. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αποδοθεί σε αμέλεια των εκπροσώπων της εναγομένης, όπως η έννοιά της προσδιορίστηκε στην οικεία σκέψη, έστω και ελαφρά, δηλαδή σε συμπεριφορά-έστω και ελαφρώς- αποκλίνουσα από εκείνη του μέσου συνετού ανθρώπου του κύκλου δραστηριότητας της εναγομένης, καθώς η ανάγκη ολοκλήρωσης εργασιών σε συγκεκριμένο χρόνο ιδίως σε τεχνικά έργα είναι συνήθης και οφείλεται είτε στην ύπαρξη συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος είτε σε άλλους λόγους, όπως εν προκειμένω που υπήρχε ο φόβος επιδείνωσης του καιρού και πρόκλησης και άλλων ζημιών. Άλλωστε, επρόκειτο για εργαζόμενο ο οποίος δεν είχε γνωστοποιήσει οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, δεν κάπνιζε ούτε ήταν υπέρβαρος, και ο ίδιος, όπως και όλοι οι συμμετέχοντες στις εργασίες, συμμορφώθηκε προς το χρονοδιάγραμμα που αποφασίστηκε από κοινού με την εναγομένη. Ως εκ τούτου, ελλείψει πταίσματος των εκπροσώπων της εναγομένης, δεν δημιουργείται υποχρέωσή της προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης του.
Συνεπώς, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που απέρριψε την αγωγή, δεχόμενο ότι η σχέση που συνέδεε τους διαδίκους ήταν εκείνη των ανεξάρτητων υπηρεσιών και ότι το εγκεφαλικό που υπέστη δεν οφείλεται στην εντατικοποίηση των δυνάμεών του για την αντιμετώπιση των ζημιών της πλημμύρας που έλαβε χώρα στις 21-10-2015, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει κατά παραδοχή των δύο λόγων εφέσεων, στους οποίους αυτή αναπτύσσεται, ως βάσιμων και κατ’ουσίαν, να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση, και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη στο σύνολό της, κατ’άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνατΚρ 79/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014 Αρμ 2015.288). Ακολούθως, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), να γίνει δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 32.138,90 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο, για κάθε επιμέρους ποσό, από την επομένη, που αυτό κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, κατά τα διαλαμβανόμενο στο σκεπτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να κατανεμηθούν τα έξοδα των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ τους, ανάλογα προς την έκταση της νίκης και ήττας τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (106, 176, 179, 183 και 191 § 2 του ΚΠολΔ, 63 § 1iα 2, 68 § 1, 69 παρ.1 εδ.α΄, 166 και παράρτημα Ι Β του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 2-5-2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………./8-7-2020) έφεση του ενάγοντος, κατά της υπ’αριθμ. 832/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.
ΚΡΑΤΕΙ την από 21-6-2018 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …………/13-7-2018)αγωγή και τη δικάζει κατ’ουσίαν.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη-εφεσίβλητη να καταβάλει στον ενάγοντα-εκκαλούντα, το ποσό των τριάντα δύο χιλιάδων εκατόν τριάντα οκτώ ευρώ και ενενήντα λεπτών, με τον νόμιμο τόκο, για κάθε επιμέρους ποσό, για τα μεν δώρα Χριστουγέννων και τα επιδόματα αδείας, από την 1η Ιανουαρίου του επομένου έτους, για τα δώρα Πάσχα, από την 1η Μαΐου του ίδιου έτους και, ειδικώς, για την αναλογία επιδόματος αδείας του έτους 2017 από τις 17-1-2017, και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης-εφεσίβλητης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος-εκκαλούντος, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων εκατό (2.100) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 19-10-2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ