Αριθμός 521/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ-ΑΝΤΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……….. η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Αθανάσιο Λαμπρόπουλο.
ΚΑΘ΄ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΑΝΤΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: …………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Χριστίνα Βαβέτση.
Η καλούσα-εφεσίβλητη-αντεκκαλούσα άσκησε ενώπιον Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 26.10.2016 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2016) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 5063/2017 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο και διέταξε τη διενέργεια γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης και η υπ΄ αριθμ. 1575/2019 αυτού, που δέχθηκε την αγωγή.
Τις ανωτέρω δύο αποφάσεις προσέβαλε η εναγόμενη και ήδη καθ΄ ης κλήση-εκκαλούσα-αντεφεσίβλητη ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με την από 28.6.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………../2019) η 7η.5.2020, οπότε ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών και λοιπών Δικαστηρίων της Χώρας, για προληπτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας έναντι του κορωνοϊού COVID-19. Με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 26.5.2020 (ΓAK/EAK …………/2020) κλήση της καλούσας-εφεσίβλητης-αντεκκαλούσας,η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς εκδίκαση ενώπιον αυτού, στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Την υπ΄ αριθμ. 1575/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου και η ενάγουσα και ήδη καλούσα-εφεσίβλητη-αντεκκαλούσα με την από 26.5.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2020) αντέφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: α) η από 28-6-2019 (με αριθμ. κατάθ. ………/1-7-2019) έφεση της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας, ……….. και β) η από 26-5-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………./27-5-2020) αντέφεση της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης, …………, που στρέφονται η μεν πρώτη κατά της με αριθμ. 1575/2019 οριστικής απόφασης και της με αριθμ. 5063/2017 μη οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η δε δεύτερη κατά της ως άνω με αριθμ. 1575/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία. Οι ως άνω έφεση και αντέφεση έχουν ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1, 523του ΚΠολΔ), αρμοδίως, δε, φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ), ενώ έχει κατατεθεί το απαιτούμενο παράβολο για την άσκηση της έφεσης, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση και η αντέφεση να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν, περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), συνεκδικαζόμενες, λόγω του παρακολουθηματικού χαρακτήρα της αντέφεσης σε σχέση με την έφεση.
Στην από 26-10-2016 (με αριθμ. κατάθ. ………../27-10-2016) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά η ενάγουσα ιστορούσε ότι στις 10-9-2006 απεβίωσε ο αδελφός της …………, κάτοικος εν ζωή Πειραιά, που είχε στην κυριότητά του τα αναφερόμενα περιουσιακά στοιχεία, καταλείποντας μοναδική εξ αδιαθέτου κληρονόμο του την ίδια (ενάγουσα). Ότι, με την από 17-4-2006 φερόμενη ως ιδιόγραφη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε νόμιμα, ο ως άνω αποβιώσας φέρεται ότι εγκατέστησε ως κληρονόμο του στα παραπάνω ακίνητα, αξίας 57.161,14 ευρώ, την εναγομένη. Ότι η ανωτέρω διαθήκη, στην πραγματικότητα, δεν γράφηκε και δεν υπογράφηκε από το θανόντα, αλλά συντάχθηκε εξ ολοκλήρου από τρίτο πρόσωπο, που ενεργούσε για λογαριασμό της εναγομένης. Με βάση τα ανωτέρω, η ενάγουσα ζητούσε να αναγνωριστεί η ακυρότητα της ως άνω διαθήκης, να αναγνωριστεί η ίδια (ενάγουσα) ως μοναδική εξ αδιαθέτου κληρονόμος του θανόντος και να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. ……./2016 πράξη αποδοχής κληρονομίας και οποιαδήποτε άλλη πράξη μεταβίβασης επί των ανωτέρω ακινήτων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αρχικά, εξέδωσε τη με αριθμ. 5063/2017 μη οριστική απόφαση, με την οποία διέταξε τη διενέργεια γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης και, ακολούθως, τη με αριθμ. 1575/2019 οριστική απόφαση, με την οποία έκανε δεκτή την αγωγή. Σημειώνεται ότι η τελευταία αυτή απόφαση διορθώθηκε με τη με αριθμ. 3596/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Κατά της ως άνω οριστικής και της προηγηθείσας μη οριστικής απόφασης παραπονείται η εκκαλούσα της έφεσης και κατά της οριστικής απόφασης παραπονείται η αντεκκαλούσα της αντέφεσης, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητούν δε να εξαφανισθούν και, ακολούθως, η μεν εκκαλούσα ζητεί να απορριφθεί η αγωγή, η δε αντεκκαλούσα να της επιδικαστεί υψηλότερη δικαστική δαπάνη.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 14 – 18 ΚΠολΔ συνάγεται ότι στην αρμοδιότητα των πολυμελών πρωτοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές ιδιωτικού δικαίου, που δεν επιδέχονται χρηματική αποτίμηση και συγχρόνως δεν περιλαμβάνονται στην εξαιρετική αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων κατά το άρθρο 17 ΚΠολΔ. Διαφορές ανεπίδεκτες χρηματικής αποτίμησης είναι εκείνες, που το αντικείμενό τους από τη φύση του δεν έχει χρηματική αξία, έστω και αν η έκβαση της δίκης μπορεί να εμφανίσει οικονομικές παρενέργειες. Στις διαφορές αυτές περιλαμβάνεται και η αγωγή αναγνώρισης της ακυρότητας διαθήκης (βλ. ΕφΔωδ.84/2017, ΕφΔυτΣτερ.17/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 8930/1980 ΕλΔ 1981/337, Κεραμέα Κονδύλη – Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, τ. Ι, υπό άρθρο 18, σημ. 1, σελ. 62).
Από τις διατάξεις των άρθρων 9, 31 και 218ΚΠολΔσυνάγεται ότι, όταν στο ίδιο δικόγραφο σωρεύονται περισσότερες απαιτήσεις, του ίδιου ενάγοντος κατά του ίδιου εναγομένου, η σώρευση των οποίων αποτελεί δικαίωμα του ενάγοντος, η αρμοδιότητα, ανεξαρτήτως αν οι απαιτήσεις απορρέουν από την ίδια ιστορική και νομική αιτία ή όχι, προσδιορίζεται από το σύνολο των απαιτήσεων, παρά την αυτοτέλεια κάθε σωρευόμενης απαίτησης έναντι των άλλων. Αν οι σωρευόμενες απαιτήσεις ή κάποια από αυτές δεν είναι αποτιμητή σε χρήμα ή υπάγεται στην εξαιρετική αρμοδιότητα του ειρηνοδικείου ή του μονομελούς πρωτοδικείου, συνυπολογισμός δεν χωρεί. Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο θα ερευνήσει την αρμοδιότητα για κάθε απαίτηση, ανάλογα με το ποσό αν είναι αποτιμητή σε χρήμα και ανάλογα με τη φύση της, αν δεν είναι αποτιμητή σε χρήμα. Αν για κάθε μία είναι αρμόδιο το δικαστήριο, στο οποίο απευθύνεται η αγωγή, θα εκδικαστούν από αυτό, ενώ, αλλιώς, το δικαστήριο θα κρατήσει εκείνη, για την οποία έχει αρμοδιότητα και θα παραπέμψει την άλλη, για την οποία δεν έχει αρμοδιότητα, στο αρμόδιο δικαστήριο, εκτός αν έχουν συνάφεια μεταξύ των. Στην τελευταία δε περίπτωση, της συνάφειας, θα εφαρμοστούν οι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 31 του ΚΠολΔ, οπότε, στην αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου υπάγεται και η σωρευόμενη συναφής απαίτηση, για την οποία καθ’ ύλην αρμόδιο είναι το μονομελές πρωτοδικείο (βλ. ΕφΠειρ.459/2016, ΕφΛαρ. 317/2015, ΕφΔωδ 188/2004 ΝΟΜΟΣ, Β.Βαθρακοκοίλη, Ερμηνεία ΚΠολΔτόμ. Α`, άρθρο 9, αριθμ. 12, 14, σελ. 132, 133)
Εξάλλου, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των άρθρων 46, 522, 533 παρ. 2 και 535 παρ. 2 του ΚΠολΔ, το Εφετείο, στο οποίο μεταβιβάζεται η υπόθεση με την άσκηση της έφεσης, εξετάζει αυτεπαγγέλτως, στα πλαίσια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος, και χωρίς την υποβολή με την έφεση ειδικού παραπόνου, τόσο την ίδια αυτού υλική αρμοδιότητα, όσο και του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου (η καθ’ ύλην αναρμοδιότητα του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου μπορεί να προταθεί με λόγο έφεσης και από το διάδικο στην κατ’ έφεση δίκη) και, εάν κρίνει ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ήταν υλικά αναρμόδιο για την εκδίκαση της αγωγής, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, υποχρεούται να εξαφανίσει την πρωτόδικη απόφαση και να παραπέμψει την υπόθεση στο αρμόδιο Δικαστήριο, εκτός αν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 47ΚΠολΔ, δηλαδή πρωτοβάθμια εκδίκαση της αγωγής από δικαστήριο ανώτερο από το πράγματι αρμόδιο (βλ. ΕφΛαμ.(Μον) 43/2021 ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΑθ 315/2013 ΔΕΕ 2013/788, Σ. Σαμουήλ: Η έφεση, έκδ. ΣΤ, σελ. 366- 371).
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προεκτέθηκε, στην ως άνω αγωγή υφίσταται αντικειμενική σώρευση αγωγών και το αίτημα της πρώτης εξ αυτών είναι η αναγνώριση της ακυρότητας της ως άνω επίμαχης διαθήκης. Δεδομένου δε ότι, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, η διαφορά αυτή, ως ανεπίδεκτη χρηματικής αποτίμησης, υπάγεται στην αρμοδιότητα του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, αρμόδιο για την εκδίκαση αυτής αλλά και για τη σωρευόμενη συναφή απαίτηση είναι, όπως προαναφέρθηκε, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Έσφαλε, επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε ότι ήταν αρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης, όπως διατείνεται και η εκκαλούσα με τον πρώτο λόγο της έφεσης. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, ακολούθως δε, κατ’ άρθρο 46 ΚΠολΔ, πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση προς εκδίκαση στο αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Εξάλλου, ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η ως άνω από 26-5-2020 αντέφεση. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου, που κατατέθηκε από την εκκαλούσα για την κατάθεση της έφεσης (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, τόσο της έφεσης για αμφοτέρους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, όσο και της αντέφεσης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατ’ άρθρο 179 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων α) την από 28-6-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../1-7-2019) έφεση της ……… και β) την από 26-5-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/27-5-2020) αντέφεση της …………
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 28-6-2019 (με αριθμ. κατάθ. ………../1-7-2019) έφεση κατά το τυπικό και ουσιαστικό της μέρος.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη με αριθμ. 1575/2019 οριστική απόφαση και τη με αριθμ. 5063/2017 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την από 26-10-2016 (με αριθμ. κατάθ. …………/27-10-2016) αγωγή.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την ως άνω αγωγή προς εκδίκαση στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά.
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την επιστροφή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της έφεσης, στην καταθέσασα.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά το τυπικό μέρος και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 26-5-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/27-5-2020) αντέφεση κατά το ουσιαστικό της μέρος.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, τόσο της έφεσης για αμφοτέρους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, όσο και της αντέφεσης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας,
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 29 Οκτωβρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ