ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 556/2021
ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Παρασκευή Μπερσή Εφέτη, Ηλία Σταυρόπουλο Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα, Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις …… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του εκκαλούντος : Νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Επιτροπή Εγχωρίου Περιουσίας Κυθήρων και Αντικυθήρων», εδρεύοντος στα Κύθηρα Κυθήρων, νόμιμα εκπροσωπουμένου, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του, Δημήτριο Καλλίγερο και Άννα Κουνιάκη με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2).
Των εφεσιβλήτων : 1) …………. και 2) ……….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο τους, Παρασκευή Δέδε.
Το εκκαλούν άσκησε την με αρ. κατ. ………/2014 αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, το οποίο με την υπ’ αρ. 4053/2019 απόφασή του την απέρριψε κατ’ ουσία.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε το εκκαλούν με την από 4.6.2020 (………./2020) έφεση και ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2), απαλλασσομένου του εκκαλούντος από την υποχρέωση κατάθεσης σχετικού παραβόλου (αρ. 28 παρ. 4 Ν. 2579/1998). Είναι συνεπώς τυπικά δεκτή και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσία.
Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, το ενάγον εκκαλούν ζήτησε να αναγνωριστεί κύριος ενός ακινήτου μετά των επ’ αυτού δύο κτισμάτων του (υπό στ. Ι και ΙΙ), κειμένου στην πόλη των Κυθήρων, περιγραφομένου λεπτομερώς κατά θέση, έκταση και όρια στην αγωγή, αφενός μεν επειδή αυτά είναι κοινόχρηστα, προορισμένα για την εξυπηρέτηση δημοτικού – κοινοτικού σκοπού, αφετέρου δε επειδή δια των εκπροσώπων του ασκούσε όλες τις προσιδιάζουσες στα εν λόγω ακίνητα πράξεις νομής από το έτος 1817 μέχρι και σήμερα συνεχώς και αδιαλείπτως και ότι οι εναγόμενοι αμφισβητούν την κυριότητά του για το υπό στ. ΙΙ κτίσμα, ισχυριζόμενοι ότι τούτο ανήκει στην παρακείμενη όμορη ιδιοκτησία τους, κατέχουν δε παράνομα το δώμα και την υπόγεια αποθήκη αυτού, γι’ αυτό και ζήτησε να υποχρεωθούν να του το αποδώσουν. Οι εναγόμενοι με τις πρωτοδίκως κατατεθειμένες προτάσεις τους αρνήθηκαν την αγωγή και επιπλέον ισχυρίστηκαν ότι το επίδικο ακίνητο υπό στ. ΙΙ (δώμα, ισόγειο και υπόγειο) άνηκε στην παρακείμενη όμορη ιδιοκτησία τους, γνωστή με το όνομα «. …..», μετά της οποίας αποτελεί ενιαίο λειτουργικό σύνολο, περιλαμβάνεται στους τίτλους ιδιοκτησίας τους από το έτος 1912 και εφεξής και, επιπλέον, από τότε ασκούσαν επ’ αυτού πράξεις νομής οι δικαιοπάροχοί τους, απώτατοι και απώτεροι, τις οποίες συνέχισαν και οι ίδιοι μέχρι σήμερα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε κατ’ ουσία την αγωγή, δεχόμενο τους ισχυρισμούς των εναγομένων εφεσιβλήτων. Εναντίον αυτής της απόφασης παραπονείται το εκκαλούν για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί αυτή να εξαφανιστεί και να γίνει δεκτή κατ’ ουσία η αγωγή του.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και η κατάθεσή της περιέχεται στα με αρ. 1817/2016 πρακτικά του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (συνεδρίαση της 9.10.2015), από όλα τα μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα (στα οποία, χωρίς να χρειάζεται να αναφέρονται ειδικά, συμπεριλαμβάνονται ιδιωτικές τεχνικές γνωμοδοτήσεις και πραγματογνωμοσύνες, δικαστική πραγματογνωμοσύνη στα πλαίσια άλλης δίκης (ΑΠ 1534/2017, ΑΠ 981/2012, ΑΠ 976/2009 δημ. ιστοσελ. Αρείου Πάγου), τα πρακτικά της 6ης.6ου.2012 συνεδρίασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με αρ. 187/2013 με τις περιέχουσες σ’ αυτά μαρτυρικές καταθέσεις στα πλαίσια άλλης δίκης, τις ένορκες βεβαιώσεις ληφθείσες στα πλαίσια άλλων δικών (ΑΠ 750/2014, ΑΠ 254/2013 δημ. ιστοσελ. Αρείου Πάγου), καθώς και τα τεχνικά σχέδια, σχεδιαγράμματα και τοπογραφικά διαγράμματα), από τη διενεργηθείσα δικαστική πραγματογνωμοσύνη του ορισθέντος με την υπ’ αρ. 1817/2016 απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου πολιτικού μηχανικού, …………., τα συμπεράσματα της οποίας περιέχονται στην με αρ. κατ. ………../2017 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, όπως αυτή διορθώθηκε με την με αρ. ../2018 όμοια έκθεση, από τη θεώρηση – επισκόπηση των μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών που προσκόμισαν με επίκληση οι διάδικοι, από τις με αρ. …./2015 και …./2015 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων, ……. και της συμβ/φου Αθηνών, ……….. αντίστοιχα, που προσκόμισαν με επίκληση οι εφεσίβλητοι και οι οποίες ελήφθησαν κατόπιν εμπρόθεσμης και νομότυπης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. την με αρ. ………/8.9.2015), από την με αρ. ……../2021 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβ/φου Κρωπίας ………….., που προσκόμισαν με επίκληση οι εφεσίβλητοι, η οποία ελήφθη κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. την ………/29.9.2021 έκθεση του δικ. επιμ. …………), χωρίς να λαμβάνονται υπόψη, ούτε και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, οι με αρ. ………/2020, … και …../2020 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών (η 1η) και Ειρηνοδίκη Κυθήρων (οι άλλες δύο), που προσκόμισε και επικαλέστηκε το εκκαλούν, για τις οποίες δεν προκύπτει ότι ελήφθησαν μετά νομότυπης προηγούμενης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς, αφού δεν προσκόμισε ούτε και επικαλέστηκε με τις προτάσεις του σχετικό αποδεικτικό επίδοσης, ενώ η απλή αναφορά των με αρ. …/29.7.2020 και …/22.7.2020 εκθέσεων επιδόσεων του δικ. επιμ. ………… των κλητεύσεων των αντιδίκων στις με αρ. … και …./2020 ένορκες βεβαιώσεις, τις οποίες (εκθέσεις επίδοσης) δεν επικαλέστηκε με τις προτάσεις του το εκκαλούν και δεν προσκόμισε, δεν αρκεί για το παραδεκτό της λήψης των ενόρκων βεβαιώσεων (ΑΠ 946/2018 ΑΠ 601/2011 δημ. ιστοσελ. Αρείου Πάγου), γιατί έτσι δεν δύναται να ελεγχθεί το νομότυπο της προηγούμενης κλήτευσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 422 ΚΠολΔ {αφού αυτές ελήφθησαν μετά την ισχύ (από 1.1.2016) του άρθρ. 1 του Ν. 4335/2015}, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Το επίδικο ακίνητο είναι ένα ισόγειο κτίσμα επιφάνειας 63,89 τ.μ. με υπόγειο κάτωθι αυτού επιφάνειας 17,60 τ.μ., που βρίσκεται εντός του οικισμού των Κυθήρων και ορίζεται βόρεια με επαρχιακή οδό ………, από την οποία βρίσκεται σε χαμηλότερη στάθμη λόγω υψομετρικής διαφοράς, νότια με την δημοτική οδό …….., δυτικά με κοινόχρηστη καμαροσκεπή δημοτική στοά και ύπερθεν αυτής με ιδιοκτησία των εναγομένων και ανατολικά με τον αύλειο χώρο της παλαιάς Δημοτικής Αγοράς με την ονομασία «………». Στο ενσωματωμένο στην αγωγή από Δεκεμβρίου 2008 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ………… το ακίνητο αυτό χαρακτηρίζεται με το στοιχείο (ΙΙ). Οι διάδικοι ερίζουν για το αν το ως άνω ακίνητο περιλαμβάνεται στους τίτλους ιδιοκτησίας, που αφορούν την παρακείμενη όμορη ιδιοκτησία των εναγομένων, αποτελώντας έτσι ένα ενιαίο σύνολο με αυτή ή όχι, οπότε περιλαμβάνεται στην εγχώρια διακοινοτική περιουσία του ενάγοντος και ειδικότερα στο χώρο της παλαιάς δημοτικής αγοράς (……….), ως πράγμα προορισμένο για την εξυπηρέτηση δημοτικού – κοινοτικού σκοπού (αρθρ. 84 παρ. 1 α του Ν. 1416/1984 και 966 ΑΚ). Οι τίτλοι που επικαλούνται οι εναγόμενοι, βάσει των οποίων απέκτησαν την κυριότητα της παρακείμενης ιδιοκτησία τους, γνωστής και με την ονομασία «……….», η οποία, ως κτισμένη προ του 1830, έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη ως αρχαίο μνημείο (Ν. 3028/2002), σύμφωνα με τα έγγραφα της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (βλ. τα αρ. πρωτ. 167/17.3.2004 και 269/22.5.2007 έγγραφα της εν λόγω Εφορείας) είναι τα ακολούθως νομίμως μεταγεγραμμένα συμβόλαια : Τα υπ’ αρ. …./1912 και …./1915 συμβόλαια του συμβ/φου Κυθήρων …………., το υπ’ αρ. …/1919 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβ/φου Κυθήρων ………., το …./1921 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβ/φου ……….., το υπ’ αρ. …./1981 συμβόλαιο δωρεάς της συμβ/φου ………. και το υπ’ αρ. ………/1991 συμβόλαιο γονικής παροχής του συμβολαιογραφούντα Ειρηνοδίκη Κυθήρων ……….. Με το ………./2019 ως άνω συμβόλαιο ο απώτερος δικαιοπάροχος των εναγομένων, παππούς τους, ………., αγόρασε από τον ……….. μία οικία που περιγράφεται ως αποτελούμενη από δύο δωμάτια και ένα υπόγειο με την εμβασία της (δικαίωμα δηλαδή διόδου) και αυλή εντός της πόλης των Κυθήρων, παρά την κοινοτική αγορά, που συνορεύει με οικία κληρονόμων …, οικία ……. και οικία . ……….. Όπως γίνεται αντιληπτό από την ως άνω περιγραφή του ακινήτου, αυτό είναι περίκλειστο, δεν έχει δηλαδή επαφή με τον επαρχιακό δρόμο … ή τον δημοτικό δρόμο …, γι’ αυτό και έχει δικαίωμα διέλευσης (εμβασία) διαμέσου άλλης παρακείμενης βορείως όμορης ιδιοκτησίας, αυτής του ………. και σήμερα …….., που εφάπτεται με τον επαρχιακό δρόμο …… Στο από Δεκέμβριο 2002 σχέδιο ισόγειας κάτοψης του αρχιτέκτονα ……… η οικία αυτή εμφαίνεται με τα στοιχεία ΘΣΡΔ’ΔΕΖΘ και στην αντίστοιχη κάτοψη του υπογείου του ίδιου ορίζεται ως ΑΠΟΘΗΚΗ 4. Με το …../1921 ως άνω συμβόλαιο ο ίδιος δικαιοπάροχος των εναγομένων, …….., αγόρασε από τον ……… μια οικία στην πόλη των Κυθήρων, εν μέρει διώροφη και εν μέρει τριώροφη, που συνορεύει με επαρχιακή και δημοτική οδό, με δημοτική αγορά, με οικία ……….. και με οικία και κήπο ………… Ο δε …….. είχε αποκτήσει αυτήν με το …../1915 ως άνω συμβόλαιο από τη ………. και αυτή είχε αποκτήσει αυτήν με το ………/1912 ως άνω συμβόλαιο με την αυτή περιγραφή σε αμφότερα τα συμβόλαια, όπως περιγράφεται και στο ……../1921 συμβόλαιο. Πρόκειται για την οικία κληρονόμων …, η οποία αναφέρεται ότι συνορεύει με την οικία που αγόρασε με το προγενέστερο συμβόλαιο …./2019 ο ………. από τον ……….. Από την ως άνω περιγραφή της εν λόγω οικίας προκύπτει ότι αυτή είναι διώροφη και τριώροφη και ότι συνορεύει με τη δημοτική οδό ………. αλλά και με τον επαρχιακό δρόμο ………….. Με βάση τα ως άνω συμπεράσματα η εν λόγω οικία, που αγόρασε ο ……….., συμπεριλαμβάνει και το επίδικο ακίνητο (υπό στ. ΙΙ του τοπογραφικού σχεδιαγράμματος της αγωγής). Και τούτο γιατί : Α) Αν η εν λόγω οικία (αγορά με το ……./1921 συμβόλαιο) δεν περιλάμβανε και το υπό στοιχείο ΙΙ κτίσμα της αγωγής, τότε το ανατολικό όριο αυτής θα σταματούσε στην γραμμή ΑΒΓ, που εμφαίνεται στο από Δεκεμβρίου 2008 τοπογραφικό διάγραμμα της αγωγής, δηλαδή μέχρι τη ευθεία γραμμή εκείνη που το τμήμα της οικίας βρίσκεται ύπερθεν της κοινόχρηστης δημοτικής στοάς. Έτσι όμως, με αυτό το συλλογισμό, η εν λόγω οικία δεν θα συνορεύει καθόλου με την επαρχιακή οδό …………. και στο βόρειο τμήμα της θα συνορεύει μόνο με την αυλή της οικίας (πρώην οικία . ………….), που αγόρασε ο ………… . με το ……./2019 συμβόλαιο και μετά απ’ αυτή με τη βόρεια είσοδο της υπόγειας κοινόχρηστης στοάς, που βρίσκεται κάτωθι αυτής (η είσοδος είναι χαμηλότερα περίπου 2 μέτρα από το επίπεδο της αυλής). Β) Μη συμπεριλαμβανομένου του επιδίκου στην οικία που αγόρασε ο .. με το ………/1921 συμβόλαιο, η εν λόγω οικία καθίσταται περίκλειστη, αφού δεν έχει επαφή με δρόμο και ούτε δικαίωμα διόδου από άλλη ιδιοκτησία, συμπέρασμα όμως που έρχεται σε αντίθεση με την περιγραφή του ως άνω συμβολαίου, στο οποίο ορίζεται η οικία συνορεύουσα με επαρχιακό δρόμο (………….), ενώ δεν γίνεται καθόλου λόγος για δικαίωμα διόδου (διέλευσης ή εμβασίας). Γ) Από την επισκόπηση – θεώρηση των προσκομιζομένων μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών συνάγεται ότι, αν δεν συμπεριληφθεί το επίδικο στην ως άνω οικία (…./1921 συμβόλαιο), τότε αυτή έχει κτιστεί σ’ ένα μόνο επίπεδο και είναι τριώροφη από την πλευρά της οδού …. και ισόγειο από την πλευρά της οδού ………….. Αυτό όμως δεν ταιριάζει στην περιγραφή της στο ως άνω συμβόλαιο, όπου γίνεται λόγος για εν μέρει τριώροφη και εν μέρει διώροφη οικία και σ’ αυτή ταιριάζει μόνο αν συμπεριληφθεί και το επίδικο ακίνητο υπό στ. ΙΙ της αγωγής και έτσι η εν λόγω οικία θεωρηθεί ότι έχει κτιστεί σε δύο επίπεδα, ένα αυτό του επιδίκου, που από την πλευρά της οδού …. είναι διώροφο και ένα του υπόλοιπου τμήματος της οικίας που βρίσκεται δυτικότερα, είναι ψηλότερο και είναι τριώροφο από την πλευρά της οδού …….., αμφότερα δε τα τμήματα ισόγεια από την πλευρά της οδού ………….. Δ) Αν πράγματι το επίδικο δεν περιλαμβανόταν στον τίτλο …./1921 και αυτό άνηκε στο ενάγον ως δεύτερο κτίριο (υπό στ. ΙΙ) της παλαιάς δημοτικής αγοράς, όπως ισχυρίζεται, τότε στο συμβόλαιο 3099/2019, με το οποίο ο . …… (δικαιοπάροχος των εναγομένων) αγόρασε την πρώτη οικία (του . ………….) μετά της αυλής της και του δικαιώματος διόδου (εμβασία), στην περιγραφή αυτής δεν θα έλεγε ότι συνορεύει μόνο με οικία κληρονόμων …………. (αυτή που αγόρασε ο ……. με το ………./1921 συμβόλαιο), που βρίσκεται ανατολικά και νότια, αλλά θα έλεγε ότι συνορεύει και με παλαιά δημοτική αγορά, δηλαδή με το επίδικο που βρίσκεται στα ανατολικά της αυλής της, που όμως δεν το αναφέρει. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο ………… αγόρασε πρώτα την οικία του . …………. (με το …./1919 συμβόλαιο) και στη συνέχεια αγόρασε την παρακείμενη νοτίως και ανατολικά της οικία των κληρονόμων …………. (με το …./1921 συμβόλαιο), στην οποία περιλαμβάνεται και το επίδικο ακίνητο. Και οι δύο οικίες μαζί αποτελούν την «………….». Είναι κτισμένη προ του 1830 και είναι αρχαίο μνημείο σύμφωνα με το Ν. 3028/2002. Ειδικώς, το επίδικο ακίνητο είναι ένα κτίσμα με ισόγειο και υπόγειο. Το ισόγειο αυτού (63,89 τ.μ) είναι κτισμένο κατά τα ¾ του μήκους του με τη γεωμετρική αρχιτεκτονική φόρμα των σταυροθολίων, που η στήριξή τους γίνεται σε στύλους και όχι σε συμπαγή τοιχοποιία, δημιουργώντας έτσι συμμετρική στατική συμπεριφορά και ευέλικτη διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου, ο οποίος αποκτά ανοίγματα από πολλές πλευρές και κατά το υπόλοιπο ¼ του μήκους του είναι καμαροσκεπές. Η πρόσβαση σ’ αυτό ανέκαθεν γινόταν και γίνεται από τον κοινόχρηστο αύλειο χώρο της παλαιάς δημοτικής αγοράς. Κάτωθι αυτού (του καμαροσκεπούς τμήματος) βρίσκεται η υπόγεια αποθήκη (17,60 τ.μ.), η πρόσβαση στην οποία γίνεται από την κοινόχρηστη σκεπαστή στοά που βρίσκεται δυτικά του ισογείου και ενώνει τις οδούς …………. και … Η ως άνω οικία περιήλθε στους εναγόμενους, ισομερώς και αδιαιρέτως, δυνάμει του νομίμως μεταγεγραμμένου στο Υποθηκοφυλακείο Κυθήρων (τ. … α.α. …) υπ’ αρ. ………./1991 ως άνω συμβολαίου γονικής παροχής ψιλής κυριότητας από τη μητέρα τους, ………….….., παρακρατηθείσας της επικαρπίας υπέρ της παρέχουσας και του συζύγου της, μετά δε το θάνατο και των δύο (1996 και 1999) αυτής αποσβεσθείσας, άλλως συνενωθείσας μετά της ψιλής κυριότητας στο πρόσωπο των εναγομένων. Η παρέχουσα μητέρα τους είχε αποκτήσει αυτή, κατά τα 4/5 εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του νομίμως μεταγεγραμμένου (τ… α.α. …….. του ίδιου ως άνω υποθ/κείου) υπ’ αρ. ………/1981 ως άνω δωρητηρίου συμβολαίου από τις τέσσερις αδελφές της (…………..) συγκληρονόμους με αυτήν του άνευ διαθήκης αποβιώσαντος την 8.9.1931 πατέρα τους …………. Από το θάνατο δε αυτού η …………… ασκούσε όλες τις προσιδιάζουσες στο ακίνητο (ενιαία οικία περιλαμβάνουσα και το επίδικο) πράξεις νομής, για λογαριασμό της και για λογαριασμό των αδερφών της, έως το θάνατό της, χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί από κανέναν, όπως συντήρηση, οίκηση, επίβλεψη, φύτευση λουλουδιών, χρήση του δώματος του ισογείου επιδίκου ως βεράντας κι αυλής και χώρου αναψυχής, τοποθέτηση θύρας εισόδου σ’ αυτό από την εμπρόσθια κειμένη σε επαφή με την οδό …………. αυλή και δίφυλλης θύρας στην είσοδο αυτής της αυλής από την οδό …………., χρήση των αποθηκών προς φύλαξη ζωοτροφών, παραχώρηση το έτος 1950 της χρήσης του ισόγειου επίδικου κτίσματος των σταυροθολίων στην τότε κοινότητα Κυθήρων για αποθήκες. Επομένως, το επίδικο ακίνητο υπό στοιχεία ΙΙ του τοπογραφικού διαγράμματος της αγωγής περιλαμβάνεται στην ιδιοκτησία των εναγόμενων «………..» και όχι στην παλαιά κοινόχρηστη ως εκ του δημοτικού – κοινοτικού προορισμού της δημοτική αγορά (………) ιδιοκτησίας του ενάγοντος. Προς επίρρωση του συμπεράσματος αυτού είναι και το γεγονός ότι στο από Ιουνίου 1901 διάγραμμα διευθέτησης της κεντρικής οδού της πόλης των Κυθήρων το επίδικο εμφαίνεται ως ενιαίο σύνολο με την «…………» και χωριστά από την κοινόχρηστη Αγορά (……….) ιδιοκτησίας του ενάγοντος. Δεν αποδείχθηκε ότι το επίδικο ήταν το αρχικό κτίσμα της παλαιά αγοράς που έκτισαν οι Άγγλοι το έτος 1854. Άλλωστε όπως παρατηρεί και ο πολιτικό μηχανικός ………… στην από 29.11.2020 2η συμπληρωματική τεχνική έκθεσή του κατόπιν ανάθεσης αυτής υπό του ενάγοντος, η κατασκευή των αποθηκών με τη μορφή σταυροθολίων είναι ενετικής αρχιτεκτονικής (όπως, σημειωτέον, ενετική είναι και η προέλευση του ονόματος …………. των απώτερων δικαιοπαρόχων των εναγομένων, αρχικών ιδιοκτητών της οικίας μετά του επιδίκου κτίσματος) και όχι αγγλικής και χρονολογείται προ του 1800. Επομένως δεν είναι δυνατόν αυτό να είναι το αρχικό κτίσμα του ………., που έχτισαν οι Άγγλοι το 1854 και χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο (Ν. 1469/1950) με την ΥΑ Γ/2081/33846/10.7.1985 ΦΕΚ 584Β/30.9.1985, στην περιγραφή της οποίας γίνεται λόγος για ισόγειο κεραμοσκεπές κτίσμα με κύρια όψη διαμορφωμένη σε στοά με τέσσερα τόξα που στηρίζονται σε απλές κολώνες και όχι κατασκευή με τη μορφή σταυροθολίων που θα παρέπεμπε σε αρχαίο μνημείο προ του 1830. Σχετικά με τους ισχυρισμούς του ενάγοντος ότι δυνάμει εργολαβικών συμβολαίων (…./1989 και ……../1900), που σύναψε ο Δήμος Κυθήρων, κατασκευάστηκε και ανακαινίστηκε η παλαιά Δημοτική Αγορά, δεν αποδείχθηκε ότι αυτοί αφορούσαν το επίδικο ισόγειο κτίσμα (υπό στ. ΙΙ της αγωγής). Ενώ ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι το επίδικο κτίστηκε πριν την υπόλοιπη οικία των εναγομένων δεν αποδείχθηκε. Σε κάθε περίπτωση πάντως όλη η «……….» είναι κτισμένη προ του 1830, όπως έχει αποφανθεί και η 1η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (βλ. ανωτ.), οπότε μπορεί να έχει κτιστεί και προ του 1800, όπου εφαρμοζόταν η ενετική αρχιτεκτονική των σταυροθολίων, οπωσδήποτε πάντως ήταν μια ενιαία οικία μετά του επιδίκου το έτος 1912, οπότε και η . …………. απέκτησε την οικία μετά του επιδίκου (……./1912 συμβόλαιο). Περαιτέρω, επί του επιδίκου ισογείου και υπογείου κτίσματος το ενάγον δεν άσκησε ποτέ πράξεις νομής, δηλαδή πράξεις φυσικής εξουσίασης διανοία κυρίου. Από το έτος 1950 και μετά, κατόπιν παραχώρησης του ισογείου κτίσματος των σταυροθολίων από την μητέρα των εναγομένων ………., χρησιμοποιούσε αυτό ως αποθήκη για την τοποθέτηση πραγμάτων και υλικών (χρησάμενος) και το έτος 1980 το περιέκλεισε, με τη συναίνεση της παρέχουσας, με κουφώματα για καλύτερη φύλαξη και συντήρηση των κινητών πραγμάτων που αποθήκευε. Πάντοτε όμως τη απόλυτη εξουσίαση τούτου διανοία κυρίου είχε η ……. …, με άδεια της οποίας γίνονταν οι οποίες προσθήκες ή κατασκευές στο επίδικο. Η δε παραχώρηση του κτίσματος της παλαιά δημοτικής αγοράς στην Αγροτική Τράπεζα για πολιτιστικό κέντρο, το έτος 1979 από την τότε Κοινότητα Κυθήρων, για την οποία κάνει λόγω το ενάγον αυτή αφορά το χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο μνημείο κεραμοσκεπές κτίσμα υπό στ. Ι της αγωγής και όχι το επίδικο. Κατόπιν των ανωτέρω το τελευταίο ουδέποτε περιήλθε στην κυριότητα του ενάγοντος, είτε ως κοινόχρηστου πράγματος είτε με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, ενώ ανήκει στην ιδιοκτησία των εναγομένων, ως αναπόσπαστο τμήμα της «…………….». Τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις και εφάρμοσε το νόμο. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα από το εκκαλούν ενάγον κρίνονται αβάσιμα και απορριπτέα, γι’ αυτό και πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση έφεση κατ’ ουσία. Τέλος η δικαστική δαπάνη των εφεσιβλήτων αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εκκαλούντος (ΚΠολΔ 183, 176), μειωμένη κατά τη διάταξη του άρθρου 84 παρ. 3 του Ν. 1416/1984.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Καταδικάζει το εκκαλούν στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εφεσιβλήτων αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας, που καθορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 21 Οκτωβρίου 2021 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη συνεδρίαση, στις 17 Νοεμβρίου 2021 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ