ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός 575/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του, Βασιλική Πλάκα η οποία κατέθεσε δήλωση (άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ)..
Της ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Της εταιρίας …………. η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ανάργυρο Κουτσούκο.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 1-9-2015 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ……../2015 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 7443/2017 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου με την οποία η υπόθεση παραπέμφθηκε προς εκδίκαση ενώπιον του κριθέντος ως αρμόδιου Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Η αγωγή εισήχθη στο Δικαστήριο αυτό προς εκδίκαση με την από 19-9-2017 και με αριθμ. έκθ. κατάθ. ………/2017 κλήση, εκδόθηκε δε η 3659/2018 απόφαση με την οποία η αγωγή έγινε μερικά δεκτή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε η εναγομένη ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με την από 16-11-2018 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ………../16-11-2018 και στο Εφετείο ………/2018 έφεση, η οποία προσδιορίστηκε για συζήτηση στην δικάσιμο της 10-10-2019 μετά την οποία εκδόθηκε η 212/2020 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου η οποία κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης λόγω μη κλήτευσης της εκκαλούσας. Ήδη με την από 25-9-2020 και αριθμ. έκθ. κατάθ. ………/2020 κλήση του εφεσίβλητου επαναφέρεται προς συζήτηση η άνω έφεση κατά την άνω αναφερόμενη δικάσιμο κατά την οποία ο πληρεξούσιος δικηγόρος της καθ’ ης η κλήση-εκκαλούσας έλαβε το λόγο και αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε και η πληρεξουσία δικηγόρος του καλούντος-εφεσίβλητου ανέπτυξε τις απόψεις της με τις προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 25-9-2020 κλήση παραδεκτά και νόμιμα φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος αρμόδιου (άρθρο 19 ΚΠολΔ) Δικαστηρίου, η με αριθμ. έκθ. κατάθ. …………/16-11-2018, έφεση της ηττηθείσας εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας κατά της με αριθμό 3659/1-8-2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς μετά την έκδοση της 212/2020 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτησή της λόγω μη κλήτευσης της εκκαλούσας κατ’ αυτήν. Η εκκαλούμενη απόφαση εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων και δέχθηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη την από 1-9-2015 και με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……..//2015 αγωγή. Η προς κρίση έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα μέσα στην οριζόμενη στο άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ προθεσμία δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται από τα έγγραφα της δικογραφίας ούτε άλλωστε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ. 1, 517 , 518 παρ. 2 και 520 ΚΠολΔ), κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, μέσα στα διαγραφόμενα από αυτούς όρια (άρθρα 532, 533 παρ. 1ΚΠολΔ), καθώς έχει κατατεθεί το προβλεπόμενο στο άρθρο 495 παρ. 3Αβ ΚΠολΔ παράβολο για την άσκησή της. Ο ενάγων με την από 1-9-2015 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι κατάρτισε με την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία σύμβαση ασφάλισης ενός ταχύπλοου σκάφους που του ανήκε και συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων η κάλυψη αυτού από κίνδυνο κλοπής, ολικής ή μερικής. Ότι στο χρονικό διάστημα από 1-4-2014 έως 4-5-2014, επισκεπτόμενος το σκάφος του που ήταν τοποθετημένο στην ξηρά στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Ελληνικού «………..», διαπίστωσε ότι είχαν από αυτό αφαιρεθεί σε δυο διαφορετικά χρονικά περιστατικά τα αναφερόμενα στην αγωγή υλικά και εξαρτήματα καθώς και τα ελικοπηδάλια των δυο μηχανών κίνησης του σκάφους, συνολικής αξίας αντίστοιχα 3.500 ευρώ και 24.304,80 ευρώ. Ότι αν και ο ίδιος κατήγγειλε άμεσα τα περιστατικά κλοπών στο οικείο αστυνομικό τμήμα και ειδοποίησε έγκαιρα την εναγομένη ώστε να αποζημιωθεί, η τελευταία με την από 27-5-2015 επιστολή που του απέστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αρνήθηκε να τον αποζημιώσει επικαλούμενη, κυρίως, αμέλεια του ίδιου ως προς τη φύλαξη του σκάφους και ελλιπή περιφρούρηση των περιουσιακών του στοιχείων, συγκεκριμένα παραβίαση της ρήτρας θαλαμηγών 9.2. Με βάση το άνω ιστορικό και όσα ειδικότερα αναφέρονται στο αγωγικό δικόγραφο ο ενάγων, ισχυριζόμενος περαιτέρω ότι ο ίδιος ήταν συνεπής με τις συμβατικές του υποχρεώσεις και επικαλούμενος την καταβολή αποζημίωσης από την εναγομένη για προγενέστερο περιστατικό κλοπής στο σκάφος του στον ίδιο χώρο το έτος 2013, ζήτησε να υποχρεωθεί αυτή να του καταβάλει το ποσό των 3.500 + 24.304,80 = 27.804,80 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση την αγωγή ως ορισμένη και νόμιμη και στη συνέχεια ως ουσιαστικά βάσιμη, εν μέρει και συγκεκριμένα για το ποσό των 1.000 ευρώ για το πρώτο περιστατικό κλοπής και το ποσό των 24.304,8 ευρώ (πλήρως) για το δεύτερο περιστατικό. Ήδη η εναγόμενη εταιρία με την κρινόμενη έφεσή της παραπονείται για την κρίση αυτή και για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ζητά την αποδοχή της έφεσής της με σκοπό την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της αγωγής στο σύνολό της. Α. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522, 524 παρ. 1, 525 παρ. 1 και 536 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το Εφετείο, στο οποίο με την άσκηση της έφεσης μεταβιβάζεται η υπόθεση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την ίδια και τους, τυχόν, πρόσθετους λόγους, έχει ως προς την αγωγή την ίδια εξουσία που έχει και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και, συνεπώς, μπορεί και χωρίς την υποβολή ειδικού παραπόνου να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το παραδεκτό και το νόμω βάσιμο αυτής και να την απορρίψει στην περίπτωση που ασκήθηκε απαράδεκτα ή δεν στηρίζεται στο νόμο, αρκεί από το αποτέλεσμα αυτό να μην καθίσταται χειρότερη η θέση του εκκαλούντος, χωρίς να συντρέξει κάποια από τις περιπτώσεις του άρθρου 536 ΚΠολΔ (ΑΠ 1631/2017, 769/2017, 258/2015, 356/2013 δημοσ στην τνπ ΝΟΜΟΣ). Πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση όπου ο εναγόμενος άσκησε έφεση και η αγωγή έγινε πρωτοδίκως δεκτή κατ’ ουσίαν, ολικώς ή εν μέρει, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, αν κρίνει ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη, αόριστη ή απαράδεκτη (ΑΠ 258/2015 δημοσ στην τνπ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1472/2012 ΝοΒ 2013.760, ΑΠ 298/2010 ΝοΒ 2011.979), εξαφανίζει την απόφαση – καθώς δεν αρκεί απλή αντικατάσταση της αιτιολογίας, κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, αφού η απόρριψη της αγωγής για τους ως άνω τυπικούς λόγους οδηγεί σε διαφορετικό διατακτικό – και απορρίπτει την αγωγή για έναν από τους ως άνω τυπικούς λόγους και χωρίς την υποβολή ειδικού παραπόνου, αρκεί ο εκκαλών να ζητά την απόρριψή της, έστω και για άλλους λόγους και να μην εκδοθεί επιβλαβέστερη γι’ αυτόν απόφαση (άρθρο 536 παρ. 1ΚΠολΔ χωρίς αντέφεση του ενάγοντος) και αυτό διότι η κατά τα άνω απόφαση είναι ευνοϊκότερη για τον εκκαλούντα από την προσβληθείσα (ΑΠ 140/2019, 258/2015, 92/2015 δημοσ στην τνπ ΝΟΜΟΣ). Β. Από το συνδυασμό των άρθρων 111 παρ. 2, 118 αρ. 4 και 216 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων τα οποία απαιτούνται για τη νομική της θεμελίωση, η έλλειψη δε ή η ανεπαρκής και ασαφής αναφορά κάποιου από τα γεγονότα αυτά, δηλαδή η αοριστία της αγωγής, συνιστά έλλειψη της, επί ποινή απαραδέκτου, επιβαλλόμενης προδικασίας, η οποία εξετάζεται από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 1056/2002 ΕλλΔνη 45.84). Περαιτέρω, μεταξύ άλλων, για το ορισμένο της αγωγής, το δικόγραφο αυτής πρέπει να περιέχει και ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, έτσι ώστε να παρέχεται στο μεν δικαστήριο η δυνατότητα διεξαγωγής των οικείων αποδείξεων, στο δε εναγόμενο η ευχέρεια άμυνας (ΑΠ 1056/2002 ΕλλΔνη 45.84). Στην προκειμένη περίπτωση ο ενάγων με την κρινόμενη από 1-9-2015 αγωγή του, επικαλούμενος την κατάρτιση με την εναγόμενη εταιρία σύμβασης ασφάλισης του περιγραφόμενου σ’ αυτήν ιδιωτικού του σκάφους αναψυχής, με την οποία προβλεπόταν η κάλυψη αυτού και από κίνδυνο κλοπής και, στη συνέχεια, επικαλούμενος περιστατικό κλοπής από το εσωτερικό του σκάφους διαφόρων αντικειμένων, ζητά να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει ως αποζημίωση για την εν λόγω αιτία συνολικά το ποσό των 3.500 ευρώ. Στο αγωγικό δικόγραφο αναφέρονται τα κλαπέντα αντικείμενα χωρίς να προσδιορίζονται κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ως προς το είδος τους και τον αριθμό τους (λευκά είδη, ρούχα, σχοινιά, διάφορα ανοξείδωτα ναυτικά κλειδιά), την εταιρία κατασκευής σε όσα εξ αυτών ήταν δυνατό (τηλεόραση, τηλεχειριστήρια, εργάτης άγκυρας, κιάλια, φορτιστής μπαταρίας), αν ήταν καινούργια ή μεταχειρισμένα και ιδίως χωρίς να προσδιορίζει την αξία κάθε ενός χωριστά. Μόνο η αόριστη περιγραφή και η αναφορά συλλήβδην του ποσού των 3.500 ευρώ ως συνολική αξία αυτών, δεν αρκεί για την πληρότητα της αγωγής, η οποία ως προς το κεφάλαιο αυτό είναι αόριστη, αφού παραλείπεται οποιαδήποτε περαιτέρω εξειδίκευση του εν λόγω ποσού, έτσι ώστε αφενός μεν το Δικαστήριο να μπορεί να κρίνει περί της ουσιαστικής βασιμότητας της αντίστοιχης ένδικης αξίωσης, αφετέρου δε να παρέχεται στη εναγομένη η δυνατότητα άμυνας, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα με στοιχ Β. Αυτή δε η αοριστία, η οποία ελέγχεται και αυτεπαγγέλτως, όπως αναφέρεται ανωτέρω με στοιχ.Α , δεν θεραπεύθηκε, όπως ήταν δυνατό με τις προτάσεις (άρθρο 236 ΚΠολΔ) ενώ δεν μπορεί να θεραπευθεί από την εκτίμηση των αποδείξεων, καθιστά την αγωγή απορριπτέα, εν μέρει, ως απαράδεκτη. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε ότι η κρινόμενη αγωγή ήταν στο σύνολό της ορισμένη και στη συνέχεια δέχθηκε αυτήν ως βάσιμη κατ’ ουσίαν μερικά, επιδικάζοντας μέρος της αιτουμένης αξίας, έσφαλε ως προς την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου. Κατά συνέπεια, κατόπιν αυτεπάγγελτης έρευνας του ορισμένου της αγωγής από το παρόν Δικαστήριο (σχετ. ανωτέρω υπό στοιχ. Α), πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και, αφού διακρατηθεί η υπόθεση και εκδικασθεί εκ νέου η αγωγή (άρθρο 535 παρ. 1ΚΠολΔ), να απορριφθεί η ως άνω αγωγική αξίωση ως αόριστη. Γ. Σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 1 εδάφιο α του άρθρου 529 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με εκείνη του άρθρου 16 παρ. 5 του Ν. 2915/2001 και ήδη ισχύει από την 1η-01-2002 (άρθρο 15 του Ν. 2943/2005), στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπεται να γίνει επίκληση και προσαγωγή νέων αποδεικτικών μέσων, ενώ, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί να αποκρούσει τα αποδεικτικά μέσα, που προσάγονται πρώτη φορά σε αυτό, ως απαράδεκτα, αν, κατά την κρίση του, ο διάδικος δεν τα είχε προσκομίσει στην πρωτόδικη δίκη από πρόθεση στρεψοδικίας ή από βαριά αμέλεια. Ως νέα αποδεικτικά μέσα, κατά την έννοια της αμέσως πιο πάνω διάταξης, θεωρούνται είτε αυτά που δεν υποβλήθηκαν καθόλου πρωτόδικα, είτε αυτά που υποβλήθηκαν μεν πρωτόδικα, αλλά απαράδεκτα, όπως λ.χ. εκπρόθεσμα ή χωρίς επίκληση ή χωρίς νόμιμη σήμανση κ.λπ., είναι δε αδιάφορο αν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποφάνθηκε ρητά για το απαράδεκτο των εν λόγω αποδεικτικών μέσων ή το αντιπαρήλθε σιωπηρά. Η διάταξη, εξάλλου, του άρθρου 529 παρ. 1 εδάφιο α ΚΠολΔ είναι γενική και έτσι περιλαμβάνει, χωρίς διακρίσεις, όλα τα αποδεικτικά μέσα που επιτρέπονται από το νόμο, δηλαδή τόσο τα αποδεικτικά, που απόκεινται στην πρωτοβουλία των διαδίκων (όπως έγγραφα, όρκος) ή παρέχουν άμεση ή έμμεση απόδειξη (τεκμήρια), όσο και εκείνα η απόδειξη των οποίων μπορεί να διαταχθεί, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά των διαδίκων (όπως αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη, ΕΠ 858/2014 δημοσ στην τνπ ΝΟΜΟΣ). Από την εκτίμηση των ενώπιον του Δικαστηρίου προσκομιζόμενων αποδεικτικών μέσων και συγκεκριμένα των καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάστηκαν ένορκα με επιμέλεια των διαδίκων ενώπιον τόσο του πρωτοβάθμιου αναρμόδιου Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του εκδόσαντος την εκκαλουμένη Δικαστηρίου δεδομένου ότι οι διαδικαστικές πράξεις που γίνονται ενώπιον του αναρμόδιου Δικαστηρίου είναι έγκυρες και δεν απαιτείται η επανάληψή τους, (σχετ. τα με αριθμό 7443/2017 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και τα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση), των με αριθμούς ……./24-1-2017 και ……/24-1-2017 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθήνας ………, τις οποίες προσκόμισε ο ενάγων μετά από νομότυπη κλήτευση της εναγομένης (σχετ. η ………../18-1-2017 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή ………), των με αριθμούς ………/22-9-2021 και ………/22-9-2021 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς …….. που προσκομίζει η εναγόμενη εταιρία μετά από νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος (σχετ. η ……/16-9-2021 έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή ………) , οι οποίες λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αν και λήφθηκαν μετά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αφού, κατά την κρίση του και σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην υπό στοιχ Γ. σκέψη, δεν προσκομίστηκαν ενώπιον του από πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριά αμέλεια της εκκαλούσας-εναγομένης, απορριπτόμενου ως άνευ αντικειμένου του τρίτου λόγου της υπό κρίση έφεσης με τον οποίο η τελευταία παραπονείται για την μη λήψη υπόψη της …………/27-11-2017 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρος ………… ως ανυπόστατου αποδεικτικού μέσου, της οποίας μάρτυρος προσκομίζει νομότυπα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου την άνω αναφερόμενη με αριθμό ……../2021 ένορκη βεβαίωση. Στη συνέχεια, (από την εκτίμηση) του συνόλου των νομότυπα προσκομιζόμενων με επίκληση εγγράφων είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς έμμεση, για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, απόδειξη σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και των όσων οι διάδικοι ισχυρίζονται και συνομολογούν (άρθρα 336 και 352 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Όπως συνομολογείται από αμφότερα τα διάδικα μέρη δυνάμει του με αριθμό ………….. ασφαλιστηρίου συμβολαίου, που υπογράφηκε στην Αθήνα, το 2010 και των πρόσθετων πράξεων με τις οποίες ανανεωνόταν η αρχική σύμβαση ανά δώδεκα μήνες, μεταξύ του ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητου, κυρίου του ταχύπλοου σκάφους αναψυχής «Α», με αριθμό λεμβολογίου Πειραιά …………, έτους κατασκευής 2009 και της εναγόμενης και ήδη εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρείας, η τελευταία, για την περίοδο από ώρα 12.00 της 19-4-2013 μέχρι ώρα 12.00 της 19-4-2014 και από ώρα 12.00 της 19-4-2014 μέχρι ώρα 19-4-2015, είχε ασφαλίσει το σκάφος με τις μηχανές και το λοιπό εξοπλισμό αυτού κατά των θαλάσσιων κινδύνων, αντί συμφωνηθέντος ετήσιου ασφαλίστρου ποσού 590,91 ευρώ και με ασφαλιζόμενη αξία 80.000,00 ευρώ. Ενόψει των ανωτέρω συνομολογούμενων περιστατικών σε συνδυασμό με το άρθρο 346 ΚΠολΔ σύμφωνα με το οποίο τα αποδεικτικά μέσα που έχει προσκομίσει ένας διάδικος λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο και για την απόδειξη των ισχυρισμών του άλλου διαδίκου, καθίσταται αλυσιτελής, άνευ αντικειμένου και απορριπτέος επομένως ο τέταρτος λόγος της έφεσης κατά το σκέλος αυτού με το οποίο η εναγομένη παραπονείται για το ότι η εκκαλουμένη δέχθηκε ως βάσιμη την αγωγή ενώ δεν αναφέρεται στο δικόγραφό της ο ακριβής αριθμός των πρόσθετων πράξεων με το οποίο ανανεώθηκε το αρχικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Με βάση το εν λόγω ασφαλιστήριο συμβόλαιο συμφωνήθηκε με τους Ειδικούς Όρους αυτού (σελ. 5 του συμβολαίου και της ισχύουσας από 19-4-2014 έως 19-4-2015 πρόσθετης πράξης με αριθμό …………..) ότι το σκάφος κατά τη διάρκεια του ελλιμενισμού /παροπλισμού πρέπει να αγκυροβολεί σε αναγνωρισμένους και ασφαλείς λιμένες ή μαρίνες ΕΟΤ και/ή να φυλάσσεται σε κατάλληλο περιφραγμένο-κλειδωμένο χώρο ή οργανωμένο Parking σκαφών. Στο κεφάλαιο του ίδιου συμβολαίου με επικεφαλίδα «Ασφαλισμένοι Κίνδυνοι-Καλύψεις» σελ. 22 περιέχεται ενότητα με τίτλο «Προϋποθέσεις Ασφαλιστικής Κάλυψης» μέρος της οποίας είναι η παράγραφος στη σελ. 23 στην οποία εμπεριέχεται η συμφωνία των μερών ότι, όταν το θαλάσσιο μέσο αναψυχής βρίσκεται στην ξηρά σε trailer, πρέπει υποχρεωτικά να φυλάσσεται αυτό (το σκάφος), ο εξωλέμβιος κινητήρας, οι μηχανές και όλος γενικά ο εξοπλισμός και εξαρτήματά του σε κλειστό χώρο, ασφαλισμένο με λουκέτα ή κλειδαριές ασφαλείας ή σε ειδικό χώρο φύλαξης σκαφών (boat parking) έναντι συμφωνηθέντος τιμήματος φύλαξης, περιφραγμένο και εφοδιασμένο με μέτρα ασφαλείας και φύλαξης, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά 24ωρη φύλαξη, φωτισμό και οποιοδήποτε άλλο εύλογο μέτρο απαιτείται για την ασφάλειά του. Τμήμα του ίδιου πάντα ασφαλιστηρίου συμβολαίου το οποίο συμφωνήθηκε να διέπεται από το ελληνικό δίκαιο αποτέλεσαν και οι αναφερόμενες στο οικείο κεφάλαιό του Ρήτρες του Ινστιτούτου Ασφαλιστών του Λονδίνου της 1.11.1985 περί σκαφών αναψυχής (Institute Yacht clauses) μεταξύ των οποίων και η ρήτρα 9 με τον τίτλο «Κίνδυνοι». Σύμφωνα με την εν λόγω ρήτρα υπό την αίρεση των εξαιρέσεων της ασφάλισης και υπό την προϋπόθεση ότι «τοιαύτη ζημιά ή απώλεια δεν προκύπτει από την έλλειψη επαρκούς επιμέλειας από τους ασφαλισμένους πλοιοκτήτες ή διαχειριστές», η ασφάλιση καλύπτει ζημιά ή απώλεια στο ασφαλισμένο αντικείμενο η οποία προκαλείται από την κλοπή ολοκλήρου του σκάφους, ή της (των) λέμβου (λέμβων), ή εξωλέμβιου (εξωλέμβιων) κινητήρα (κινητήρων), με την προϋπόθεση ότι είναι ασφαλώς προσδεμένα στο πλοίο ή στην (στις) λέμβο (λέμβους) με αντικλεπτικό σύστημα, σαν συμπλήρωμα της κανονικής μεθόδου προσδέσεως ή την κλοπή κατόπιν βίαιας εισόδου στο πλοίο ή στον τόπο αποθηκεύσεως ή επισκευής των μηχανών περιλαμβανομένου (περιλαμβανομένων) του (των) εξωλέμβιου (εξωλέμβιων) κινητήρα (κινητήρων), των συνέργων ή των εφοδίων. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το άρθρο 11 των Γενικών Όρων του ένδικου συμβολαίου, ο Συμβαλλόμενος και Ασφαλισμένος υποχρεούται σε όλη την διάρκεια ασφάλισης να λαμβάνει με δική του δαπάνη όλα τα αναγκαία και εύλογα προληπτικά μέτρα προστασίας και φύλαξης της ασφαλισμένης περιουσίας σαν να μην ήταν ασφαλισμένος και εάν το απαιτήσουν οι περιστάσεις πρέπει να λάβει και πρόσθετα μέτρα ασφαλείας για την πρόληψη ζημιάς στα ασφαλισμένα περιουσιακά στοιχεία. Με βάση επομένως το περιεχόμενο της μεταξύ των διαδίκων ασφαλιστικής σύμβασης, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο προαναφερόμενο συμβόλαιο και τις πρόσθετες πράξεις αυτού, ο ενάγων ως ασφαλισμένος είχε, όπως αβίαστα προκύπτει από την ανάγνωσή του, την, συμβατική, υποχρέωση όταν το σκάφος του δεν είναι ελλιμενισμένο αλλά βρίσκεται στην ξηρά να φυλάσσει αυτό είτε σε κατάλληλο κλειστό χώρο, κλειδωμένο με λουκέτα ή κλειδαριές, είτε σε ειδικό χώρο φύλαξης σκαφών, επιχείρηση-boat parking δηλαδή που παρέχει αντίστοιχες υπηρεσίες αντί συμφωνηθέντος τιμήματος και ο οποίος θα πρέπει να είναι περιφραγμένος και εφοδιασμένος με μέτρα ασφαλείας και φύλαξης τα οποία απαριθμούνται στο συμβόλαιο ενδεικτικά και είναι η 24ωρη φύλαξη, φωτισμός ή οποιοδήποτε εύλογο μέτρο απαιτείται για την ασφάλειά του. Στην προκειμένη περίπτωση ο ενάγων, όπως ο ίδιος αναφέρει, χρησιμοποιούσε για τον άνω σκοπό, την εκτός θάλασσας φύλαξη του σκάφους του και ιδίως κατά τον παροπλισμό του τους χειμερινούς μήνες, τις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Ελληνικού «…………. » του οποίου ο ίδιος ήταν μέλος από το έτος 2009. Σύμφωνα με το προσκομιζόμενο καταστατικό του εν λόγω Ομίλου που ιδρύθηκε το έτος 2005, σκοπός αυτού είναι η ανάπτυξη των ναυταθλητικών αθλημάτων, η παρόρμηση για την αγάπη προς τη θάλασσα, η προστασία του περιβάλλοντος και εν γένει η συμβολή του στην πρόοδο του ελληνικού αθλητισμού με την λειτουργία διαφόρων τμημάτων αθλημάτων, όπως ενδεικτικά: ιστιοπλοΐας και ιστιοσανίδας, κανόε-καγιάκ, κωπηλασίας, υποβρύχιας δραστηριότητας-καθαρισμού και οικολογικής προστασίας του βυθού (άρθρο 2 του καταστατικού). Μέσα δε για την επίτευξη των ως άνω σκοπών του είναι σύμφωνα με το άρθρο 3, η συμμετοχή των αθλητών του σωματείου στα επίσημα πρωταθλήματα που διοργανώνονται από τους αρμόδιους φορείς, επίσης σε πανελλήνιους ή διασυλλογικούς αγώνες, η δημιουργία διαλέξεων, συγκεντρώσεων, εκδρομών, εορτών κ.λπ. εκδηλώσεων για την ψυχαγωγία των μελών του συλλόγου και των οικογενειών τους, η αρμονική συνεργασία και επικοινωνία με άλλα όμοια σωματεία, η απόκτηση όλων των απαραίτητων σκαφών και λοιπών υλικών αναγκαίων για τη λειτουργία των αθλητικών τμημάτων και εν γένει κάθε πρόσφορο μέσο για την επίτευξη των σκοπών του Σωματείου σύμφωνα με τις αθλητικές παραδόσεις και πολιτιστικά δρώμενα. Το άρθρο 4 του καταστατικού αναφέρεται στο πως αποκτά κάποιος την ιδιότητα του μέλους του Σωματείου και ορίζεται ειδικότερα στην παράγραφο με στοιχ. στ ότι όσοι από τα μέλη του σωματείου είναι κύριοι σκάφους δικαιούνται να ελλιμενίζουν αυτό στον χώρο που θα εξασφαλίσει με νόμιμη διαδικασία το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου. Προβλέφθηκε δε με το ίδιο άρθρο η κατάρτιση μέχρι την 13-9-2006 Κανονισμού Λιμένος που θα ρυθμίζει την εύρυθμη λειτουργία του λιμένα καθώς και την αντιμετώπιση ειδικών αναγκών και προβλημάτων, ωστόσο τέτοιος Κανονισμός δεν αποδείχθηκε ότι συντάχθηκε μέχρι τη συζήτηση της αγωγής. Περαιτέρω στο άρθρο 6 με τον τίτλο «δικαιώματα υποχρεώσεις μελών» ορίζεται ότι τα μέλη του σωματείου καταβάλλουν δικαίωμα εγγραφής και ετήσια συνδρομή τα ποσά των οποίων καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται κατά τις περιστάσεις με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου και εγκρίνονται από τη γενική συνέλευση. Στο άρθρο 9 του ίδιου καταστατικού περιγράφονται οι πόροι του Σωματείου οι οποίοι μεταξύ άλλων είναι τα ποσά που προέρχονται από τις αμέσως προηγουμένως αναφερόμενες υποχρεώσεις των μελών του Σωματείου, ήτοι δικαιώματα εγγραφής και εισφορές, ακόμα οι επιχορηγήσεις για τη διοργάνωση αγώνων, οι πρόσοδοι και τα έσοδα από την εκμετάλλευση ή εκμίσθωση της περιουσίας αυτού ή των παραχωρηθέντων στο Σωματείο περιουσιακών στοιχείων, οι δωρεές κλπ, τα έσοδα από διοργάνωση πάσης φύσεως εκδηλώσεων του ομίλου και από την τυχόν λειτουργία εντευκτηρίου. Τόσο στα προαναφερόμενα άρθρα του Καταστατικού του εν λόγω Ναυτικού Ομίλου όσο και στα λοιπά που προβλέπουν τα διάφορα όργανα αυτού και τις αρμοδιότητές τους, δεν γίνεται λόγος για τις εγκαταστάσεις φύλαξης των σκαφών, τον τρόπο λειτουργίας τους και την οργάνωση αυτών, ενώ ουδόλως προβλέπεται οποιοδήποτε αντίτιμο για την χρήση του παραχωρούμενου στα μέλη χώρου για την εναπόθεση των σκαφών τους. Ο ενάγων, όπως ο ίδιος αναφέρει στην αγωγή του ως ενεργό μέλος του Ναυτικού Ομίλου, τοποθετούσε το σκάφος του στις χερσαίες εγκαταστάσεις αυτού, αντί ουδόλως προσδιοριζόμενου αντιτίμου, σε περίκλειστο τμήμα γης το οποίο έφερε περίφραξη με συρματόπλεγμα, δυο πόρτες που κλείδωναν με λουκέτο, σύστημα παρακολούθησης με κάμερες και φύλακα ο οποίος εργαζόταν καθημερινά με αντικείμενο την επίβλεψη του χώρου εναπόθεσης σκαφών των μελών – αθλητών αλλά και των μελών – φίλων του σωματείου. Όπως προκύπτει από τα εκτιθέμενα στην αγωγή ο χώρος φύλαξης του σκάφους σαφώς δεν είναι ο κλειστός και κλειδωμένος με κλειδαριές ασφαλείας χώρος που συμφωνήθηκε με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, άλλωστε ούτε ο ίδιος ο ενάγων το επικαλείται, οπότε ερευνητέο απομένει αν ο χώρος των χερσαίων εγκαταστάσεων του Ομίλου ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά που συμφωνήθηκαν με το ίδιο συμβόλαιο να φέρει αυτός και συγκεκριμένα αν ήταν χώρος στάθμευσης σκαφών έναντι συμφωνηθέντος τιμήματος φύλαξης, περιφραγμένος και εφοδιασμένος με μέτρα ασφαλείας και φύλαξης, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά 24ωρη φύλαξη, φωτισμό και οποιοδήποτε άλλο εύλογο μέτρο ασφαλείας. Από την εκτίμηση του συνόλου των άνω αναφερόμενων αποδεικτικών μέσων αποδεικνύεται ότι ο χώρος των εγκαταστάσεων του Ομίλου τόσο ο θαλάσσιος όσο και ο χερσαίος είχε παραχωρηθεί σ’ αυτόν από το Δήμο Ελληνικού, αποτελείτο από ελλιπώς περιφραγμένη έκταση προσβάσιμη σε οποιονδήποτε ήθελε να προσεγγίσει, από τον παράδρομο της παραλιακής λεωφόρου στο ύψος του παλαιού αερολιμένα του Ελληνικού, στο κέντρο δε του εν λόγω χώρου βρισκόταν μικρότερη έκταση περιφραγμένη. Κατά τον Μάρτιο 2013 ο ενάγων ενημέρωσε την εναγομένη για περιστατικό κλοπής που συνέβη στο σκάφος του και τότε η τελευταία όρισε την εταιρία ……………. προς διερεύνηση και μόνο του περιστατικού, η οποία δια του ναυπηγού-μηχανικού ………….. προέβη σε επιθεώρηση του σκάφους. Κατά την διενέργεια της επιθεώρησης αυτής διαπιστώθηκε ότι το σκάφος του ενάγοντος βρισκόταν στηριγμένο σε βαρέλια και ξύλινους τάκους στη νότια νοτιοανατολική πλευρά του Ομίλου, εκτός του χώρου περίφραξης των εγκαταστάσεων του τελευταίου, όπου η πρόσβαση ήταν εντελώς ελεύθερη από την πλευρά της θάλασσας. Διαπίστωσε ακόμα ο ίδιος επιθεωρητής ότι μέσα στον περιφραγμένο χώρο των εγκαταστάσεων του Ομίλου και σε απόσταση περί τα 20 μέτρα από το σκάφος «Α» του ενάγοντος υπήρχε κάμερα ασφαλείας τοποθετημένη σε κολώνα, πάνω στην οποία βρισκόταν και ένας προβολέας για την παροχή υψηλής έντασης φωτισμού στο χώρο των σταθμευμένων σκαφών μεταξύ των οποίων και το άνω σκάφος. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο αυτοχαρακτηρισθείς ως πρόεδρος του Ομίλου, ………….., στον εν λόγω επιθεωρητή, ο οποίος συνέταξε την από Ιούνιο 2013 έκθεση πραγματογνωμοσύνης, η κάμερα δεν είχε την δυνατότητα λόγω ελλιπούς εμβέλειας να έχει ευδιάκριτη λήψη της θέσης του «Α» και επομένως δεν αποτύπωσε ευκρινείς εικόνες στο καταγραφικό με το οποίο ήταν συνδεδεμένη. Ο ίδιος δήλωσε ακόμα ότι υπήρχε μόνιμη συνεργασία με φύλακα του οποίου θυμόταν το όνομα (……….) αλλά του διέφευγε το επώνυμο και ο οποίος εκτελούσε περιπολίες κάθε βράδυ από τα μεσάνυχτα έως ώρα επτά το πρωί της επομένης, μόνο όμως στον περιφραγμένο χώρο των εγκαταστάσεων του Ομίλου και όχι σε εκείνον που βρισκόταν το σκάφος του ενάγοντος. Τέλος δήλωσε ότι για την στάθμευση των σκαφών στη ξηρά δεν πληρώνει κανένα μέλος του Ομίλου πέραν της προκαθορισμένης συνδρομής του, άλλωστε ούτε ο ενάγων ανέφερε ούτε οποιοσδήποτε μάρτυρας απόδειξης κατέθεσε ποιο συγκεκριμένα ποσό καταβαλλόταν ως αντίτιμο φύλαξης και ακόμα, ο εν λόγω μάρτυρας, πρόσθεσε ότι ο φύλακας δεν αντιλήφθηκε τις πέντε κλοπές που έγιναν το ίδιο βράδυ που σημειώθηκε η κλοπή στο σκάφος του ενάγοντος, μεταξύ 22-3-2013 και 23-3-2013. Πλέον αυτών δήλωσε ότι τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους σημειώθηκε και άλλη μαζική κλοπή βοηθητικών εξωλέμβιων μηχανών, ενώ ο επιθεωρητής ….. .. στην έκθεση που συνέταξε, ανέφερε ότι, όπως είχε πληροφορηθεί στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, το προηγούμενο καλοκαίρι είχε συμβεί παρόμοια υπόθεση κλοπής εξοπλισμού από σκάφος στο χώρο του Ομίλου καθώς και κλοπή τρέιλερ. Επισημαίνεται δε στο σημείο αυτό ότι ο ………. όταν εξετάστηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ως μάρτυρας απόδειξης, προσπαθώντας να βεβαιώσει ότι καταβαλλόταν αντίτιμο φύλαξης για την εναπόθεση σκαφών ισχυρίστηκε, αντιφάσκοντας με όσα δήλωσε στον επιθεωρητή ……….., ότι ο Όμιλος έπαιρνε χρήματα για τη φύλαξη υπό τη μορφή δωρεών ή συνδρομών. Ωστόσο αυτό είναι αντίθετο με τον σκοπό και το είδος του Σωματείου το οποίο δεν έχει τη δυνατότητα να κερδοσκοπεί με βάση το καταστατικό του που ορίζει ρητά και με σαφήνεια ποιοι είναι οι σκοποί του και ποιοι οι πόροι του, παραβλέπει δε ο μάρτυρας ότι τα μέλη του Ομίλου υποχρεούνταν σε ετήσια εισφορά και δικαιούνταν εξ αυτού και μόνο του λόγου να χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις του, χωρίς αυτό να καθιδρύει μεταξύ τους σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης, όπως σε μια εμπορική επιχείρηση στάθμευσης σκαφών, για αυτό άλλωστε και οι προσκομισθείσες βεβαιώσεις του Ν.Α.Ο.ΕΛ, που δεν υπογράφονται από τον ανωτέρω …………., κάνουν λόγο για απόθεση και φιλοξενία σκαφών και όχι για φύλαξη. Στη συνέχεια ο ενάγων επέλεξε για τον παροπλισμό του σκάφους του τους χειμερινούς μήνες της επόμενης περιόδου να το τοποθετήσει σε βάσεις μέσα στον πλήρως περιφραγμένο χώρο του Ομίλου, σε θέση νότια νοτιοανατολικά και σε αρκετή απόσταση από τις κτιριακές εγκαταστάσεις του Ομίλου. Στις 10-4-2014 ανάγγειλε στην εναγομένη κλοπή υλικών από το σκάφος του καθώς, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, επισκεπτόμενος αυτό στις 9-4-2014 διαπίστωσε να έχει διαρρηχθεί η πόρτα εισόδου στην καμπίνα του και να έχουν αφαιρεθεί από το εσωτερικό του διάφορα αντικείμενα. Ο ίδιος επιθεωρητής, αφού έλαβε εντολή από την εναγομένη να επισκεφθεί εκ νέου το ασφαλισμένο σκάφος και να επιθεωρήσει και ερευνήσει το νέο περιστατικό κλοπής, μετέβη στις 10-4-2014 στο χώρο του ίδιου πάντα Ομίλου με την παρουσία του ενάγοντος, όπως κάθε φορά, οπότε και διαπίστωσε ότι η κάμερα που βρισκόταν πάνω σε κολώνα ακριβώς απέναντι από το σκάφος έλειπε, αυτή η οποία κατά τα λεγόμενα του ………….. σε προηγούμενη τηλεφωνική επικοινωνία με τον επιθεωρητή, κατέγραφε το χώρο καθημερινά και κατά την διάρκεια όλου του 24ώρου. Ο εν λόγω επιθεωρητής, όπως σημειώνει στην από Μάρτιο 2015 έκθεση πραγματογνωμοσύνης που συνέταξε συνεπικουρούμενος από τον ……………. ναυπηγό-μηχανολόγο, ενόψει του δεύτερου περιστατικού κλοπής που διερευνούσαν, ανέφερε ότι δεν διαπιστώθηκε παραβίαση της περίφραξης του χώρου όπου βρισκόταν το ασφαλισμένο σκάφος, ωστόσο ήταν εφικτό κάποιος να μεταφέρει τα κλοπιμαία πάνω από την περίφραξη του χώρου σε πρόσωπο που μπορεί να πλησιάσει αυτήν από τον μερικώς περιφραγμένο χώρο, εκτός εκείνου που βρισκόταν το σκάφος κατά το χρόνο του δεύτερου περιστατικού, ο οποίος όπως επισημάνθηκε ήδη, ήταν ανοικτός από την πλευρά της θάλασσας από όπου και μπορούσε κάποιος να εισέλθει σ’ αυτόν και να πλησιάσει το σκάφος του ενάγοντος από την εξωτερική πλευρά της περίφραξης, ύψους περί τα δυο μέτρα. Κατά τον εμφανιζόμενο ως πρόεδρο του Ομίλου ………. με τον οποίο συναντήθηκε και πάλι, στο πλαίσιο της εντολής του, ο επιθεωρητής της ασφαλιστικής εταιρίας, όλες οι λήψεις από τις κάμερες που διαθέτει ο χώρος των εγκαταστάσεων αποτυπώνονταν σε καταγραφικό μηχάνημα στο οποίο ήταν συνδεδεμένη και η αφαιρεθείσα απέναντι από το σκάφος κάμερα, ωστόσο καμία καταγραφή των κινήσεων ή των προσώπων των δραστών δεν είχε γίνει. Ο ίδιος επανέλαβε την ύπαρξη φύλακα τις νυκτερινές ώρες που πραγματοποιεί πεζές περιπολίες σε όλη την περίμετρο των χερσαίων εγκαταστάσεων, αρνήθηκε ωστόσο να αναφέρει τα στοιχεία αυτού, αποστερώντας από τον επιθεωρητή τη δυνατότητα προσωπικής επικοινωνίας με τον φύλακα. Σύμφωνα δε με όσα εκθέτουν στην από τον Μάρτιο 2015 έκθεσή τους οι δυο επιθεωρητές, στις (δυο) βεβαιώσεις που τους χορήγησε ο Όμιλος σχετικά με το χρονικό διάστημα στο οποίο φιλοξενείται το ασφαλισμένο σκάφος στις εγκαταστάσεις του και τα μέτρα ασφαλείας που αυτές διαθέτουν και οι οποίες προσκομίζονται, δεν υπογράφονται από τον ……….. αλλά από τον ………. ως Πρόεδρο και τον …………. ως Γενικό Γραμματέα. Τον Μάιο 2015 η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία έδωσε στους ίδιους επιθεωρητές νέα, τρίτη, εντολή προς διερεύνηση άλλου περιστατικού κλοπής στο σκάφος του ενάγοντος, μετά την από 5-5-2014 αναγγελία του τελευταίου στην πρώτη σύμφωνα με την οποία, κατά την επίσκεψή του στο σκάφος του στις 4-5-2014, διαπίστωσε την αφαίρεση των δυο ελικοπηδαλίων των μηχανών του. Συγκεκριμένα άγνωστος ή άγνωστοι φέρεται να αφαίρεσαν από το ασφαλισμένο σκάφος τα ποδάρια μάρκας DUO PRO BRAVO 3 με τις ανοξείδωτες προπέλες που έφεραν οι δυο έσω-έξω μηχανές του μάρκας MERCRUISER 265 HP. Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις των επιθεωρητών που μετέβησαν στις εγκαταστάσεις του Ομίλου αυθημερόν με την αναγγελία, στο νοτιοανατολικό τμήμα των ορίων του Ομίλου και σε απόσταση περί τα δέκα μέτρα από το σκάφος η συρμάτινη περίφραξη ύψους δυο μέτρων, έφερε κάθετη τομή μήκους 1,50 μέτρου ενώ η κάμερα ασφαλείας που υπήρχε σε κολώνα απέναντι από το σκάφος εξακολουθούσε να λείπει. Οι επιθεωρητές συναντήθηκαν και κατ’ αυτήν την έρευνα με το ίδιο πρόσωπο που εμφανιζόταν ως πρόεδρος του Ομίλου τον …………., σύμφωνα με τον οποίο η φθορά της περίφραξης και η αφαίρεση της επανατοποθετηθείσας μετά το δεύτερο περιστατικό κλοπής κάμερας, έγιναν, όπως διαπίστωσε το προσωπικό του Ομίλου, το πρωί της 29ης-4-2014 χωρίς ωστόσο κανείς εξ αυτών να παρατηρήσει αν τότε τα ελικοπηδάλια ήταν στην θέση τους. Μάλιστα συμπλήρωσε ότι πιθανολογεί ότι η αφαίρεση αυτών έγινε το βράδυ της 28ης-4-2014 και αυτό διότι την επόμενη το πρωί βρέθηκε παραβιασμένη η περίφραξη και εκείνη την ημέρα δηλώθηκε στον Όμιλο κλοπή εξοπλισμού (και) από άλλο σκάφος ευρισκόμενο στο χώρο του. Πρόσθεσε δε ότι σχετικά με την επίμαχη κάμερα ασφαλείας που επίσης αφαιρέθηκε από τους ίδιους άγνωστους δράστες το βράδυ της 28ης-4-2014, στο καταγραφικό μηχάνημα με το οποίο ήταν συνδεδεμένη, όπως και οι λοιπές κάμερες του χώρου, δεν είχε γίνει ουδεμία αποτύπωση. Ο ίδιος, τέλος, ανέφερε στους επιθεωρητές ότι το καταγραφικό μηχάνημα δεν λειτουργούσε κατά την 28η και 29η Απριλίου 2014 για αυτό και το αντικατέστησαν με άλλο πιο σύγχρονο που είχε τη δυνατότητα εγγραφής, απεριόριστης διάρκειας, ενώ αρνήθηκε και αυτήν την φορά να αποκαλύψει τα στοιχεία ταυτότητας του φύλακα, τα οποία παραμένουν άγνωστα μέχρι και σήμερα. Μετά και το τελευταίο περιστατικό κλοπής σε βάρος του σκάφους του ο ενάγων το μετέφερε σε άλλο χώρο ενώ δεν ανανεώθηκε η μεταξύ των διαδίκων ασφαλιστική σύμβαση. Από όλα τα αμέσως παραπάνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά αποδεικνύεται περαιτέρω ότι ο χερσαίος χώρος όπου τα μέλη του Ν.Α.Ο.ΕΛ «…………..» εναπόθεταν τα σκάφη τους δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις εκείνες που όριζε η ένδικη ασφαλιστική σύμβαση για να χαρακτηριστεί ως ασφαλής χώρος (ειδικές διατάξεις, ασφαλισμένοι κίνδυνοι, σελ 23 του συμβολαίου). Δεν παρείχε πρωτίστως 24ωρη φύλαξη και κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν παρείχε καθόλου φύλαξη αφού αφενός μεν δεν κατονομάζεται το ένα πρόσωπο που εκτελούσε καθήκοντα φύλακα, τα οποία ακόμα και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι πράγματι τα εκτελούσε, αυτό συνέβαινε μόνο τις νυχτερινές ώρες ενώ τις λοιπές ώρες ο χώρος ήταν χωρίς φύλαξη, αφετέρου δε λόγω των συνεχών, αλλεπάλληλων και μαζικών περιστατικών κλοπών που συνέβαιναν σ’ αυτόν δημιουργώντας την εικόνα ενός χώρου κυριολεκτικά «έρμαιου» στις επιθυμίες των κλεπτών οι οποίοι είχαν όλο το χρόνο και την άνεση να αφαιρέσουν ακόμα και τα ελικοπηδάλια από το σκάφος, να τα μεταφέρουν περί τα δέκα μέτρα μέχρι το σημείο όπου είχαν ανοίξει την περίφραξη και στη συνέχεια να τα απομακρύνουν από τον απερίφρακτο χώρο του Ομίλου, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί, χωρίς να καταγραφεί ουδεμία κίνησή τους, χωρίς να ακουστεί ο παραμικρός θόρυβος από όλη αυτήν τη δραστηριότητα των κλεπτών που απομάκρυναν αντικείμενα βάρους περί τα πενήντα κιλά. Περαιτέρω όσον αφορά τις κάμερες ασφαλείας από όσα έγιναν δεκτά ως αποδειχθέντα με βάση τις τρεις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης που προσκομίζει η εναγομένη και ουδόλως αντικρούονται από τον ενάγοντα, φαίνεται ότι είχαν διακοσμητικό ρόλο γιατί ουδέποτε κατέγραψαν δράστες κλοπών ή οποιαδήποτε κίνηση αυτών, αφαιρούνταν χωρίς κανένα εμπόδιο από αυτούς και ιδίως χωρίς οι αρμόδιοι του Ομίλου να είναι σε θέση να γνωρίζουν το χρόνο που αφαιρέθηκαν. Οι τελευταίοι εξάλλου δεν μεριμνούσαν και για την άμεση αντικατάστασή τους καθώς ενδεικτικά κατά το τρίτο περιστατικό κλοπής ενώ αποδέχονται ότι η κάμερα αφαιρέθηκε στις 28 ή 29 Απριλίου, αυτή δεν είχε αντικατασταθεί μέχρι την επίσκεψη των επιθεωρητών στις 5-5-2014, πέραν του ότι και να είχε επανατοποθετηθεί, δεν θα υπήρχε καμία καταγραφή λόγω παλαιότητας του καταγραφικού με το οποίο ήταν συνδεδεμένη. Από αυτά καταμαρτυρείται ότι ο χώρος πέραν της περίφραξης που ευχερώς κάποιος την έκοβε παρά την ύπαρξη φωτισμού, στον οποίο εισερχόταν ομοίως ευχερώς και αφαιρούσε οτιδήποτε ήθελε από οποιοδήποτε σκάφος χωρίς να γίνει αντιληπτός, δεν παρείχε καμία ασφάλεια με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται στην περιγραφή του ασφαλιστηρίου συμβολαίου για αυτό ακριβώς ο ενάγων το μετέφερε τελικά σε άλλο χώρο, ενώ ουδέποτε αναζήτησε από τον ΝΑΟΕΛ ευθύνες ως προς τις υποχρεώσεις με τις οποίες βαρυνόταν με βάση την σύμβαση αμειβόμενης παρακαταθήκης που ο ίδιος (ο ενάγων) ισχυρίζεται ότι σύναψε μαζί του. Ο τελευταίος πέραν της παραβίασης της ως άνω συμβατικής του υποχρέωσης ως προς την επιλογή του χώρου φύλαξης του ασφαλισμένου σκάφους, παραβίασε την εκ του άρθρου 11 των Γενικών Όρων επιβαλλόμενη υποχρέωση σύμφωνα με την οποία καθ’ όλη τη διάρκεια της ασφάλισης όφειλε να λαμβάνει όλα τα αναγκαία και εύλογα προληπτικά μέτρα προστασίας και φύλαξης της ασφαλισμένης περιουσίας του σαν να μην ήταν ασφαλισμένος και εάν το απαιτήσουν οι περιστάσεις να λάβει και πρόσθετα μέτρα ασφαλείας για πρόληψη ζημιάς σ’ αυτά. Ο ενάγων παρά τα συνεχή περιστατικά διαρρήξεων και αφαίρεσης αντικειμένων τόσο από το σκάφος του όσο και από άλλα σκάφη, σε προγενέστερο από τις σε βάρος του κλοπές χρόνο αλλά και σε μεταγενέστερο, δεν φρόντισε να λάβει οποιοδήποτε μέτρο προστασίας του περιουσιακού του στοιχείου, δεν ζήτησε από τον Όμιλο επίταση των μέτρων φύλαξης, ούτε μετέφερε το σκάφος έγκαιρα σε ασφαλέστερο χώρο ώστε να φυλάσσεται επιμελώς και να μην είναι ευχερής η αφαίρεση αντικειμένων και εξοπλισμού του, παρά μόνο μετά το τρίτο περιστατικό κλοπής όπου τα αφαιρεθέντα αντικείμενα ήταν πλέον μεγάλης αξίας και η αφαίρεσή τους καθιστούσε το σκάφος ανίκανο να πλεύσει. Αποθέτοντας το σκάφος στις όλως πλημμελώς, κατά τρόπο πρόχειρο και ανεύθυνο, φυλασσόμενες εγκαταστάσεις του άνω αναφερόμενου Ομίλου, καθιστούσε αυτό ευχερώς προσβάσιμο σε οποιονδήποτε τρίτο παραλείποντας με την εν λόγω συμπεριφορά του να επιδείξει την επιμέλεια του ανασφάλιστου που όφειλε σύμφωνα με την ασφαλιστική σύμβαση να επιδείξει ως προς την προστασία του περιουσιακού του στοιχείου ενώ η ίδια συμπεριφορά ταυτόχρονα αποτελούσε παραβίαση της Ρήτρας 9.2 του Ινστιτούτου των Ασφαλιστών του Λονδίνου σύμφωνα με την οποία η ζημία του ασφαλισμένου από κλοπή καλύπτεται όταν δεν προκύπτει από την έλλειψη επαρκούς επιμέλειας. Ο ενάγων δεν επέδειξε καμία επιμέλεια ως προς τη φύλαξη του σκάφους του ούτε άλλωστε την επιβαλλόμενη από το άρθρο 13 των Γενικών Όρων κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποτροπή, διάσωση ή περιορισμό της ζημιάς του ασφαλισμένου σκάφους, δεδομένου ότι, όπως αποδείχθηκε, χρησιμοποιούσε τις εγκαταστάσεις του Ομίλου ο οποίος δεν παρείχε υπηρεσίες φύλαξης όπως μια εμπορική επιχείρηση στάθμευσης σκαφών, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ασφαλιστική σύμβαση, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι επέδειξε επιμέλεια όταν μετά το πρώτο περιστατικό κλοπής μετέφερε το σκάφος στην περιφραγμένη περιοχή του Ομίλου, αφού ήταν γνωστό ότι και εκεί δεν υπήρχε η επιβαλλόμενη φύλαξη, ότι η περίφραξη ήταν απλή και σε ύψος τέτοιο που εύκολα μπορούσε κάποιος να υπερπηδήσει και ότι είχαν συμβεί κλοπές και σε άλλα σκάφη που βρίσκονταν στο χώρο αυτό, ενώ καμία καταγραφή από τις κάμερες ασφαλείας δεν υπήρχε για την παράνομη δράση των κλεπτών. Η από μέρους του ενάγοντος πολλαπλή παραβίαση των συμβατικών του υποχρεώσεων οδηγεί στην απαλλαγή της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας να καλύψει τις ζημίες που υπέστη από την απώλεια των ελικοπηδαλίων καθώς σύμφωνα με το άρθρο 19 των Γενικών Όρων της σύμβασης, η πιστή τήρηση των όρων (Γενικών και Ειδικών), ειδικών διατάξεων και πρόσθετων πράξεων του ασφαλιστηρίου από τον Συμβαλλόμενο ή τον Ασφαλισμένο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ευθύνη της Εταιρίας να ενεργήσει οποιαδήποτε καταβολή σύμφωνα με αυτό. Σε κανέναν όρο ή ειδική διάταξη του ασφαλιστηρίου συμβολαίου δεν προβλέφθηκε ότι η επιλογή του χώρου φύλαξης του σκάφους τελούσε υπό την έγκριση της Εταιρίας ή ότι από την έλλειψη εναντίωσής της θα συνάγεται αποδοχή του από μέρους της. Αυτό διότι είχαν καθοριστεί με σαφήνεια οι υποχρεώσεις κάθε συμβαλλόμενου μέρους και η επιλογή του χώρου αυτού σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονταν στο συμβόλαιο ανήκε αποκλειστικά στις υποχρεώσεις του ενάγοντος. Κατά συνέπεια η σχετική αγωγική αξίωση με την οποία επιδιώκει ο ενάγων την αποζημίωσή του λόγω της κλοπής των ελικοπηδαλίων είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη και επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο δέχθηκε αυτήν ως ουσιαστικά βάσιμη εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και θα πρέπει κατά παραδοχή του πέμπτου λόγου της έφεσης να γίνει αυτή δεκτή και αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το και κεφάλαιο αυτό και συζητηθεί η αγωγή κατά το μέρος που κρίθηκε ορισμένη, να απορριφθεί αυτή ως ουσιαστικά αβάσιμη, επιβαλλομένων των δικαστικών εξόδων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, της εκκαλούσας κατόπιν παραδοχής σχετικού αιτήματός της σε βάρος του εφεσίβλητου σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της απόφασης (άρθρα) 176, 183 και 191 ΚΠολΔ). Τέλος θα πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου για την άσκηση της έφεσης στην εκκαλούσα σύμφωνα με όσα ομοίως ορίζονται στο διατακτικό της απόφασης (άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων την με αριθμ. έκθ. κατάθ. …………/16-11-2018 έφεση κατά της με αριθμό 3659/1-8-2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την από 1-9-2015 και με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……/2015 αγωγή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας της εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας σε βάρος του εφεσίβλητου και τα ορίζει σε χίλια επτακόσια (1.700) ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στις 26 Νοεμβρίου 2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ