Αριθμός 2/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τη δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ Δέσποινα Ντουρντουρέκα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Γρηγόριο Μανουσάκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 15.3.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2018 ) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3267/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου το εναγόμενο και ήδη εκκαλούν με την από 21.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………../2019) αρχικά η 5η.11.2020 και μετά από αναβολή, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ του εκκαλούντος και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 3267/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία με την παρουσία των διαδίκων, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 23-10-2019, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης στις 24-9-2019 στο εναγόμενο (βλ. τη με αριθμό ……/24-9-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς, ….. .). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 15-3-2018 (αρ. κατάθ. ……../2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ο ενάγων, και ήδη εφεσίβλητος, εξέθετε ότι κατέστη κύριος ενός περιγραφομένου κατά θέση, έκταση, και όρια γεωτεμαχίου, έκτασης 215,50 τμ, κείμενου στη θέση «………. .» Αιαντείου Σαλαμίνας, με ΚΑΕΚ ………, με παράγωγο τρόπο δυνάμει των αναφερόμενων στην αγωγή, νομίμως μεταγραφέντων τίτλων, άλλως με βάση τα προσόντα της τακτικής, άλλως έκτακτης χρησικτησίας, και με προσμέτρηση του χρόνου νομής των δικαιοπαρόχων του, τους οποίους διαδέχθηκε στη νομή του επιδίκου, και οι οποίοι ασκούσαν σε αυτό τις αναφερόμενες πράξεις φυσικής εξουσίασης, συνεχώς και αδιαλείπτως, με καλή πίστη και διάνοια κυρίου από το έτος 1949, οπότε και μεταβιβάστηκε ως τμήμα μείζονος έκτασης δυνάμει του νομίμως μεταγραμμένου υπ’ αριθμ. ……/14-2-1949 οριστικού παραχωρητήριου του Υπουργείου Γεωργίας κατά κυριότητα στον απώτερο δικαιοπάροχο του, …….., και ότι κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης της περιοχής, το εν λόγω ακίνητο καταχωρίστηκε ως ανήκον στο εναγόμενο, Ελληνικό Δημόσιο, με συνέπεια να προσβάλλεται το δικαίωμα της κυριότητας του ιδίου επ’αυτού. Ζητούσε δε, να αναγνωρισθεί ο ίδιος αποκλειστικός κύριος του επιδίκου, να διορθωθεί σχετικά η πρώτη εγγραφή στο κτηματολογικό φύλλο του γεωτεμαχίου, καθώς και να υποχρεωθεί η προϊσταμένη του Κτηματολογικού Γραφείου να προβεί στη καταχώρηση της απόφασης, που θα εκδοθεί. Επι της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία, αφού απορρίφθηκε ως μη νόμιμο το αγωγικό αίτημα να διαταχθεί η προϊσταμένη του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας να προβεί στην αιτούμενη καταχώρηση της απόφασης, η αγωγή έγινε δεκτή κατά τα λοιπά ως κατ’ουσίαν βάσιμη. Κατά της αποφάσεως αυτής στρέφεται το εναγόμενο με την υπό κρίση έφεση του, επικαλούμενο εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, ώστε η σε βάρος του αγωγή να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν.
ΙΙΙ. Με τον πρώτο λόγο της έφεσης το εκκαλούν παραπονείται, διότι η αγωγή δεν απορρίφθηκε λόγω αοριστίας, παρόλο που δεν προσδιορίζεται στο δικόγραφο της η θέση του επιδίκου εντός της μείζονος έκτασης των 7 στρεμμάτων, της οποίας αυτό φέρεται αρχικώς να ήταν τμήμα. Ωστόσο, τούτο δεν αποτελεί αναγκαίο στοιχείο του ορισμένου της υπο κρίση αγωγής, δεδομένου ότι επίδικο είναι το ακίνητο με αριθμό ΚΑΕΚ …………, που περιγράφεται με σαφήνεια κατά θέση και όρια, και όχι η αρχική ευρύτερη έκταση των 7 στρεμμάτων.
ΙΙΙ. Από όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, και από την υπ’ αριθμ. …/2018 ένορκη βεβαίωση του ………. ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, η οποία λήφθηκε με επιμέλεια του ενάγοντος, μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγομένου (βλ. την υπ’ αριθμ. ……/6-6-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ………), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……../2-4-2001, νομίμως μεταγραμμένου, συμβολαίου γονικής παροχής αγροτικού ακινήτου του συμβολαιογράφου Νίκαιας, ……….. ο ενάγων απέκτησε λόγω γονικής παροχής από τον πατέρα του, ………., την κυριότητα σε ένα αγροτεμάχιο στη θέση «……….» ή «……..» της κτηματικής περιφέρειας Αιαντείου Σαλαμίνας και ήδη Δήμου Σαλαμίνας, έκτασης 215 τμ, και ήδη 171 τμ σύμφωνα με το κτηματολόγιο, εντός του οποίου υπάρχει ισόγεια λυόμενη οικία , εμβαδού 38,10 τμ, το οποίο εμφαίνεται με αλφαβητικά στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Α στο με ημερομηνία 18-5-1992 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, που προσαρτάται στο κατωτέρω αναφερόμενο υπ’ αριθμ. ……../21-5-1992 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Νίκαιας ………, και το οποίο ήδη φέρει ΚΑΕΚ ………… Το εν λόγω ακίνητο περιήλθε στον δικαιοπάροχο του ενάγοντος, ……….., με αγορά από τον ……… δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……../21-5-1992 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Νίκαιας, …….., σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. ………../4-11-1993 πράξη εξόφλησης και κατάργησης διαλυτικής αίρεσης του ίδιου συμβολαιογράφου, που μεταγράφησαν νόμιμα, και στον τελευταίο, ……., με αγορά από τους ……….., δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……/15-4-1977 συμβολαίου πώλησης του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας, ………, σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. ……../30-7-1986 πράξη εξόφλησης και κατάργησης διαλυτικής αίρεσης του ίδιου συμβολαιογράφου, ομοίως νομίμως μεταγραμμένων. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι ως άνω πωλητές, …………, είχαν αποκτήσει μείζονα έκταση 7 στρεμμάτων, τμήμα της οποίας αποτελεί το επίδικο, έκαστος κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του θανόντος στις 2-8-1975 πατρός τους, …….., δυνάμει της υπ’ αριθμ. ……./1976 νόμιμα μεταγραμμένης δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας, …….. Τέλος, ο κληρονομούμενος, …….., είχε αποκτήσει την ευρύτερη αυτή έκταση των 7 στρεμμάτων από το εναγόμενο, Ελληνικό Δημόσιο, δυνάμει του με αριθμό πρωτ. …. υπ’ αριθμ. …/14-2-1949 οριστικού τίτλου του Υπουργείου Γεωργίας – Γενική Διεύθυνση Δασών, νομίμως μεταγεγραμμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Α.Ν. 857/1937 “περί παραχωρήσεως δημοσίων και κοινοτικών δασικών εκτάσεων δια σκοπούς γεωργικούς και δενδροκομικής εκμεταλλεύσεως”. Η ως άνω μεγαλύτερη έκταση, όπως αποδείχθηκε, ουδόλως εμπίπτει στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως διατείνεται το εναγόμενο, με τον σχετικό τρίτο λόγο έφεσης, που τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον εκχερσώθηκε με σκοπό την αγροτική εκμετάλλευση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του Α.Ν. 857/1937, όπως αναφέρεται σχετικά και στον ως άνω τίτλο (οριστικό παραχωρητήριο), σύμφωνα με το οποίο “βεβαιούται ότι ενηργήσατε την εκχέρσωσιν και καλλιέργειαν., .παραχωρούμεν υμίν οριστικώς κατά πλήρες δικαίωμα ιδιοκτησίας δημόσια δασική έκταση στρεμμάτων 7 κείμενη στη θέση ……… περιφέρειας Αιαντείου…”. Επιπλέον δε, με το υπ’ αριθμ. πρωτ. …../13-7-1981 έγγραφο του Δασάρχη Πειραιά βεβαιώνεται, ότι η έκταση των 7 στρεμμάτων, που αναφέρεται στην υπ’ αριθμ. …../1976 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………. και παραχωρήθηκε με τον 19/1949 οριστικό τίτλο, δεν είναι δάσος ή δασική έκταση. Εξάλλου, και στο άρθ. 17 του ν. 3208/2003 “Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις” (Α` 303) ορίζεται ότι: «1. Δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική εκμετάλλευση με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρούς ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθ. 14 έως και 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης και εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια αποτελούν ιδιωτικά αγροκτήματα, και δεν υπάγονται καθοιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας». Για τον λόγο δε αυτό, εξάλλου, αβάσιμος τυγχάνει και ο περί ακυρότητας της γενομένης κατάτμησης της ευρύτερης έκτασης ισχυρισμός του εναγόμενου, που επιχειρεί να θεμελιώσει στη διάταξη του άρθρου 60 παρ. 1 του δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969), ο οποίος παραδεκτά μεν επαναφέρεται ως (τέταρτος) λόγος έφεσης, πλην, όμως, τυγχάνει απορριπτέος. Ακόμη αποδείχθηκε ότι εντός του επιδίκου καλλιεργούνταν εξ αρχής αμπελώνες από τον απώτερο δικαιοπάροχο του ενάγοντος, ……….. και μέχρι τον θάνατο του, ακολούθως δε σε αυτό ασκούσαν τις αρμόζουσες στη φύση του υλικές διακατοχικές πράξεις άπαντες οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες του, που το καθάριζαν και το επέβλεπαν, ουδέποτε αποβληθέντες από τη νομή του, ενώ εξ αυτών, ο ……….. ανήγειρε εντός αυτού την υφιστάμενη λυόμενη, που νομιμοποιήθηκε με αίτηση του κατά τις διατάξεις του ν. 1773/1983, όπου και διέμενε κατά τακτικά χρονικά διαστήματα και ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Επισημαίνεται δε τέλος, ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει εκδοθεί σε βάρος του ενάγοντος ή των δικαιοπάροχων του πρωτόκολλο αποβολής από την επίδικη έκταση ή καθορισμού αποζημιώσεως, όπως θα έδει, εφόσον επρόκειτο για δημόσιο κτήμα. Περαιτέρω, η κτηματική περιοχή, στην οποία βρίσκεται το επίδικο ακίνητο κηρύχθηκε υπό κτηματογράφηση σύμφωνα με το Ν. 2308/1995, η δε διαδικασία περαιώθηκε ήδη και ημερομηνία έναρξης του κτηματολογίου ορίστηκε η 12η-2-2007. Ωστόσο, κατά την τηρούμενη διαδικασία κτηματογράφησης στο κτηματολογικό φύλλο του επιδίκου γεωτεμαχίου που έλαβε ΚΑΕΚ ………….., καταχωρίστηκε ως δικαιούχος, κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, το εναγόμενο. Σύμφωνα, όμως, με τα προεκτεθέντα η εν λόγω πρώτη εγγραφή τυγχάνει ανακριβής και προσβάλλει το εμπράγματο δικαίωμα του ενάγοντος και συνεπώς συντρέχει λόγος διόρθωσης αυτής. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τα ίδια πραγματικά περιστατικά και αναγνώρισε τον ενάγοντα ως αποκλειστικό κύριο του επιδίκου, ακολούθως δε, διέταξε την αντίστοιχη διόρθωση της ως άνω ανακριβούς πρώτης εγγραφής στο Κτηματολογικό Γραφείο του Δήμου Σαλαμίνας, δεν έσφαλε και ορθώς το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και όσα αντίθετα υποστηρίζει το εναγόμενο με τους λόγους της κρινόμενης έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα, όπως και η έφεση στο σύνολο της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του, (176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), αλλά μειωμένα, (22 αρθρ. 1 ν. 3693/1957, σε συνδ. με άρθρ. 7, 9 νδ 2698/1993), σύμφωνα με όσα ειδικότερα αναφέρονται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την έφεση κατά της με αριθμό 3267/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την παρουσία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση τυπικά και απορρίπτει αυτήν κατ’ουσίαν.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, σε βάρος του εκκαλούντος, και τα ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 5 Ιανουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων, της δικαστικής πληρεξουσίας ΝΣΚ του εκκαλούντος και του πληρεξουσίου δικηγόρου του εφεσιβλήτου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ