ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 51/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Καλούντων – Β´ Εκκαλούντων – Εφεσίβλητων: 1)…… και 2) ……….. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Ψάρρο. Και
Καθ’ ης η κλήση – Εφεσίβλητης – Α´ Εκκαλούσας: …………. η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο Κωνσταντινιά Στάμου.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 16.11.2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2011 αγωγή, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το τελευταίο με την οριστική του απόφαση 2473/2015 δέθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής η ενάγουσα άσκησε την από 19.11.2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2015 έφεση (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στο Εφετείο …../2015) και οι εναγόμενοι (άσκησαν) την από 7.6.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2016 έφεση (αριθμός έκθεσης κατάθεσης στο Εφετείο ……./ 2016). Η συζήτηση των εφέσεων προσδιορίστηκε για τις 6.10.2016, οπότε αναβλήθηκε για τις 19.10.2017 και συζητήθηκαν. Το Δικαστήριο με την απόφασή του 244/2018 διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και με την απόφαση 728/2018 αντικαταστάθηκε ο ορισθείς πραγματογνώμονας. Ήδη, με την από 7.7.2020 κλήση των υπό στοιχείο Β´ εκκαλούντων – εφεσίβλητων προσδιορίστηκε η συζήτηση των ανωτέρω εφέσεων για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Νόμιμα φέρονται για περαιτέρω συζήτηση οι από 19.11.2015 και από 7.6.2016 αντίθετες εφέσεις των διαδίκων, μετά τη διεξαγωγή της πραγματογνωμοσύνης, που διατάχθηκε με την απόφαση 244/2018 του Δικαστηρίου τούτου. Σημειωτέον ότι οι προτάσεις, που κατατέθηκαν από την εκκαλούσα στην υπό στοιχείο Α´ έφεση κατά την παρούσα συζήτηση, μετά την επανάληψη της συζήτησης των ανωτέρω εφέσεων, λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο Β´ έφεση, εφαρμοζόμενης της διάταξης του άρθρου 254 του Κ.Πολ.Δ., όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και ισχύει από 1.1.2016, σύμφωνα με τη μεταβατική διάταξη της παρ. 4 του άρθρου ένατου αυτού (ν. 4335/2015), εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις (όπως αυτή του άρθρου 524 του Κ.Πολ.Δ., που επίσης τροποποιήθηκε με το ν. 4335/2015).
ΙΙ. Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, τις ένορκες βεβαιώσεις …/30.1.2012 και …../9.5.2013, που λήφθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κορίνθου, ύστερα από νόμιμη κλήτευση των εφεσίβλητων (κατά την ισχύουσα τότε διάταξη του άρθρου 270 παρ. 2 εδ. γ΄ του Κ.Πολ.Δ.), όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης .. και …/25.1.2012 του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ………. ως προς την πρώτη και .. και …/2.5.2013 του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……. ως προς τη δεύτερη – γενομένου δεκτού του δεύτερου λόγου της έφεσης της υπό στοιχείο Α΄ εκκαλούσας, κατά το μέρος που παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψιν του την τελευταία αυτή ένορκη βεβαίωση, με το αιτιολογικό ότι δεν αποδείχθηκε πως οι εφεσίβλητοι είχαν κληθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα – την ένορκη βεβαίωση …../26.9.2016, που δόθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κορίνθου, ύστερα από νόμιμη κλήτευση των εφεσίβλητων, κατ’ άρθρο 422 του Κ.Πολ.Δ., όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης … και …./15.9.2016 του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών ……. και των ενόρκων βεβαιώσεων … και …/20.11.2012, που δόθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Καλαυρίας ………., ύστερα από νόμιμη κλήτευσης της υπό στοιχείο Α΄ εκκαλούσας, κατ’ άρθρο 270 παρ. 2 εδ. γ΄ του Κ.Πολ.Δ., όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης ……./15.11.2012 της αρμόδιας δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Κορίνθου ………., την από Μάρτιο 2020 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Πολιτικού Μηχανικού – Υγιεινολόγου ……….., που διατάχθηκε με την απόφαση 244/2018 του Δικαστηρίου τούτου (ο αρχικά ορισθείς πραγματογνώμονας αντικαταστάθηκε με την απόφαση 728/2018 του ίδιου Δικαστηρίου), καθώς και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα, για άμεση ή έμμεση απόδειξη, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών που προσκομίζουν και επικαλούνται, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση είναι κυρία ενός οικοπέδου το οποίο βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλης Πόρου της Τροιζηνίας, στην περιοχή … επί της πλατείας ……. και της οδού …….., το οποίο έχει εμβαδόν 93 τ.μ. Τούτο, συνορεύει ανατολικά με δημοτική οδό, δυτικά με ιδιοκτησία των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο B΄ έφεση, βόρεια με ιδιοκτησία κληρονόμων …… και νότια με την οδό ……….. Στο οικόπεδο αυτό της πρώτης έχει ανεγερθεί παλιό διώροφο κτίσμα, αποτελούμενο από ισόγειο όροφο, εμβαδού 58,06 τ.μ, που χρησιμοποιείται ως κατάστημα, και πρώτο όροφο, εμβαδού 79,10 τ.μ., που χρησιμοποιείται ως κατοικία. Όλο το ανωτέρω κτίσμα η ίδια εκκαλούσα (στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση) είχε εκμισθώσει, με το από 21/2/2001 ιδιωτικό συμφωνητικό, στον ………., για τη χρήση του ισογείου ως καφετέριας – μεζεδοπωλείου – γλυκοπωλείου και του πρώτου ορόφου ως κατοικίας του. Το δυτικά κείμενο ακίνητο, του οποίου την κυριότητα οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο B΄ έφεση απέκτησαν κατά ποσοστό ½ εξ αδιαίρετου ο καθένας με το συμβόλαιο ……../8.11.2007 του συμβολαιογράφου Καλαυρίας …….., που έχει μεταγραφεί νόμιμα, είναι οικόπεδο με εμβαδόν 81,75 τ.μ., η υφιστάμενη δε, σ’ αυτό οικία, αποτελείται από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο όροφο, εμβαδού 69,75 τ.μ. του κάθε ορόφου. Ο δεύτερος όροφος ήταν ασκεπής και κατεδαφιστέος, επειδή είχε ανεγερθεί χωρίς οικοδομική άδεια, αφού, σύμφωνα με την έκθεση αυτοψίας 13/07/6.2.2007 του Τμήματος Ελέγχου Κατασκευών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, είχαν κατασκευαστεί αυθαίρετα περιμετρικοί τοίχοι, σενάζ και εξώστες από οπλισμένο σκυρόδεμα χωρίς στηθαία. Για την κατεδάφισή του, χορηγήθηκε στους ίδιους εκκαλούντες, από την ίδια Διεύθυνση της Πολεοδομίας, προθεσμία πέντε ημερών, σύμφωνα με το με αριθμό πρωτοκόλλου ………/19.11.2007 έγγραφο, οι τελευταίοι δε, προέβησαν στην κατεδάφιση των ανωτέρω αυθαίρετων κατασκευών, όπως διαπιστώθηκε κατά την αυτοψία των αρμόδιων υπαλλήλων της Πολεοδομίας, που έλαβε χώρα στις 6.12.2007. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των εργασιών της κατεδάφισης, προκληθήκαν φθορές στην υδρορροή του κτίσματος της υπό στοιχείο Α΄ εκκαλούσας, η οποία βρίσκεται στο όριο των δύο ιδιοκτησιών, με αποτέλεσμα τα όμβρια ύδατα να μην απομακρύνονται από τη στέγη του κτίσματός της, μέσω της υδρορροής, αλλά να εισέρχονται σε αυτό και να προκαλούνται φθορές στα επιχρίσματα των τοίχων του πρώτου ορόφου. Τούτο έγινε αντιληπτό από τον μισθωτή ……….., ο οποίος το κατάγγειλε στο Α.Τ. Πόρου, κατόπιν δε, τηλεφωνικής επικοινωνίας των αρμόδιων αστυνομικών οργάνων προς το δεύτερο εναγόμενο, ο τελευταίος διαβεβαίωσε ότι πρόκειται να αποκαταστήσει πλήρως τη φθορά. Πράγματι όπως αποδεικνύεται, τόσο από το ../ …/24.3.2008 έγγραφο της Πολεοδομίας Πειραιώς, όσο και από την από 8.3.2008 υπεύθυνη δήλωση του ως άνω μισθωτή της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, προς τη Διεύθυνση Πολεοδομίας Πειραιά, στην οποία δήλωσε ότι επισκευάσθηκε η υδρορροή (λούκι) και αποκαταστάθηκαν οι ζημίες εντός του κτιρίου και δεν διατηρεί καμία απαίτηση από τους γείτονες – εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση. Μετά την κατεδάφιση των ως άνω αυθαίρετων κατασκευών, οι τελευταίοι αποφάσισαν να προσθέσουν στέγη στην πιο πάνω κατοικία τους και εκδόθηκε προς τούτο η άδεια οικοδομής …/17.12.2008 της Πολεοδομίας Πειραιά. Ωστόσο, πριν οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση ξεκινήσουν τις σχετικές εργασίες, η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, επέδωσε σ’ αυτούς, στις 13.2.2009, την από 31.1.2009 εξώδικη πρόσκληση και διαμαρτυρία, στην οποία ισχυρίστηκε ότι κατά τις βροχές του Δεκεμβρίου του έτους 2008, δημιουργήθηκαν ζημίες στην οικοδομή της από την υδρορροή της μεσοτοιχίας, οι οποίες οφείλονταν στο γεγονός ότι, κατά τις εργασίες επισκευής της από τους εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση, το Δεκέμβριο του έτους 2007, έγιναν κακοτεχνίες. Επίσης, με το ίδιο εξώδικο ισχυρίστηκε ότι, σύμφωνα με την από Ιανουάριο του έτους 2009 τεχνική έκθεση της Πολιτικού Μηχανικού ……….., ύστερα από αυτοψία στις 30.12.2008, η υδρορροή της μεσοτοιχίας δεν πληροί τις σωστές ρύσεις για την πλήρη απορροή των υδάτων, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει η υδρορροή και στη συνέχεια τα νερά να εισχωρούν στη στέγη κάτω από τα κεραμίδια της οικοδομής της και ότι, εξαιτίας των ανωτέρω, έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα στην οικοδομή της, όπως υγρασία στους τοίχους, με συγκέντρωση υδάτων σε αυτούς, αποκόλληση ενός εσωτερικού δρομικού εγκάρσιου τοίχου και ζημίες στην ξυλεία της στέγης. Περαιτέρω, οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση, ύστερα από την κατεδάφιση των ανωτέρω παράνομων κατασκευών, που είχαν διαπιστωθεί με την από 6.2.2007 έκθεση αυτοψίας της Πολεοδομίας Πειραιώς, ζήτησαν με αίτησή τους από την ίδια υπηρεσία, τη διενέργεια νέας αυτοψίας, προκειμένου, να μπορέσουν να προβούν στην κατασκευή της στέγης τους. Η αυτοψία αυτή έλαβε χώρα στις 26.2.2009 από τους τεχνικούς υπαλλήλους της Πολεοδομίας ….. και ……….., κατά την οποία, σύμφωνα με το με αριθμό πρωτοκόλλου …………./25.5.2009 έγγραφο της ίδιας υπηρεσίας, «διαπιστώθηκαν ίχνη υγρασίας στον όροφο της οικοδομής στην τοιχοποιία παρά το αριστερό κοινό όριο με την ιδιοκτησία κ. …………… Από τον έλεγχο που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε ότι το λούκι απορροής των ομβρίων, από την κεραμοσκεπή της οικοδομής, ήταν κακώς τοποθετημένο με αποτέλεσμα τα νερά να εισχωρούν κάτω από αυτό και να δημιουργούν το πρόβλημα στην τοιχοποιία του Α΄ ορόφου». Κατόπιν τούτου, αναφέρθηκε ότι η ιδιοκτήτρια της οικοδομής (εκκαλούσα στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση) έπρεπε να επισκευάσει το λούκι. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση, με βάση την πιο πάνω οικοδομική άδεια, προέβησαν από τον Οκτώβριο του έτους 2009 σε εργασίες τοποθέτησης νέας κεραμοσκεπής στην κατοικία τους, οι εργασίες κατασκευής της οποίας ολοκληρώθηκαν έως τον Ιανουάριο του έτους 2010. Από τις φωτογραφίες που προσκομίζουν οι υπό στοιχείο Β΄ εκκαλούντες αποδεικνύεται η κακή κατάσταση των κεραμιδιών της στέγης της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, στα τέλη του 2008 (παλαιά σπασμένα κεραμίδια με βρύα, κάποια αποκολλημένα), η κατάστασή τους στις αρχές του έτους 2009, όταν η τελευταία προέβη σε πρόχειρη επιδιόρθωσή τους (αλλαγή μερικών μόνο κεραμιδιών και τοποθέτηση άσπρου τσιμέντου για να καλυφθούν τα κενά μεταξύ τους), καθώς και τοποθέτηση τσιμέντου στο τέλος των κεραμιδιών, όπου συνδέονται με την υδρορροή της. Το χρονικό διάστημα των εργασιών αυτών της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, προκύπτει από το ότι στις ίδιες φωτογραφίες, στην όμορη στέγη των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση έχουν αφαιρεθεί οι αυθαίρετες κατασκευές, ενώ δεν έχουν ξεκινήσει οι εργασίες κατασκευής της στέγης τους. Εξάλλου, κατά την εκτέλεση των εργασιών αυτών, το ίδιο χρονικό διάστημα, η ίδια εκκαλούσα αντικατέστησε και την υδρορροή της, σύμφωνα και με την ομολογία της στην από 16.11.2011 αγωγή της (επί της οποίας οι υπό κρίση εφέσεις). Εξάλλου, οι φωτογραφία που προσκομίζει (η ίδια εκκαλούσα) σε προγενέστερο χρονικό διάστημα (το έτος 2001), στην οποία αποτυπώνεται η καλή κατάσταση του ακινήτου της, έχει ληφθεί από το δρόμο, με αποτέλεσμα να μην φαίνεται η κατάσταση της στέγης της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η τελευταία, στις 3.5.2010 απέστειλε στους εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση την από 20.4.2010 εξώδικη διαμαρτυρία – πρόσκληση, στην οποία ισχυριζόταν ότι, εξαιτίας των εργασιών, που εκτέλεσαν στη στέγη της οικίας τους και ολοκληρώθηκαν τον Ιανουάριο του έτους 2010, εισήλθαν ξανά όμβρια ύδατα στην ιδιοκτησία της, με αποτέλεσμα να έχουν προκληθεί εκτεταμένες φθορές στη στέγη της οικοδομής της, στην ψευδοροφή και στα επιχρίσματα των εσωτερικών τοίχων. Ωστόσο, σύμφωνα με την από Μάρτιο 2020 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του Πολιτικού Μηχανικού – Υγιεινολόγου …………….., που διατάχθηκε με τη μη οριστική απόφαση 244/2018 του Δικαστηρίου τούτου, η εικόνα του σκελετού της στέγης της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση (ζευκτά, ψαλίδια, πετσώματα), όπου διακρίνεται καθαρά η διάβρωση, αποσάθρωση, σκέβρωμα και αλλοίωση του χρώματός τους, συνηγορεί στο συμπέρασμα ότι η εισροή των υδάτων ήταν πολύ προγενέστερη του χρονικού διαστήματος από Δεκέμβριο 2007 έως Ιανουάριο 2010, μακρόχρονη και πολυετής και δεν μπορεί να οφείλεται στις εισροές όμβριων υδάτων, κατά τις τρεις ημερομηνίες των έντονων βροχοπτώσεων (Δεκεμβρίου 2007, Δεκεμβρίου 2008 και Ιανουαρίου 2010), όσο ισχυρές και να ήσαν αυτές και όσα ύδατα και να εισέρρευσαν στο εσωτερικό της στέγης. Με βάση τα ανωτέρω ο ίδιος πραγματογνώμονας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αποτέλεσμα οι ανωτέρω φθορές δεν οφείλονταν στα ύδατα, που πιθανόν εισέρρευσαν στο εσωτερικό της στέγης κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα. Σημειωτέον ότι η ίδια κατάσταση εμφανιζόταν σε όλη την επιφάνεια της στέγης και όχι μόνο στα χαμηλότερα ξύλα, κοντά στην υδρορροή. Εξάλλου, η εικόνα, το μέγεθος, η μορφή και η έκταση των φθορών και της διάβρωσης των ξύλινων στοιχείων της οροφής (ζευκτά, ψαλίδια, δοκάρια, πετσώματα κλπ.), συνηγορούν στο ότι αυτές δεν μπορεί να προέρχονται από τα όμβρια ύδατα, τα οποία συγκεντρώνονταν στην υδρορροή ή υδρορροές στο όριο των ιδιοκτησιών (κτισμάτων) των διαδίκων. Τούτο διότι: α) οι φθορές στις ξύλινες κατασκευές της οροφής, εντοπίζονται κατά κύριο λόγο σε υψηλότερα σημεία της, όπου δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν τα όμβρια ύδατα της υδρορροής, οι δε, φθορές και η αποσάθρωση των ζευκτών, δοκαριών κλπ., προέρχονται κατά μεγάλο ποσοστό από τα όμβρια νερά τα οποία εισέρρεαν στο εσωτερικό της στέγης από τις οπές των σπασμένων κεραμιδιών και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, για αρκετές δεκαετίες, σύμφωνα με την εκτίμηση του ως άνω πραγματογνώμονα και β) η παροχετευτικότητα των υδρορροών, ακόμη και στην περίπτωση της παλαιότητας και της κακότεχνης κατασκευής τους, είναι πολλαπλάσια των μέγιστων υψών υετού, (βροχοπτώσεων), όχι μόνο κατά τις τρεις συγκεκριμένες ημερομηνίες, αλλά και των μέγιστων καταμετρηθέντων σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδος, αν όχι παγκοσμίως. Σημειωτέον ότι για την εύρεση του ωριαίου ύψους βροχόπτωσης, λήφθηκε υπόψη από τον πραγματογνώμονα, το ύψος της ημερήσιας βροχόπτωσης, κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες (Δεκεμβρίου 2007, Δεκεμβρίου 2008 και Ιανουαρίου 2010), οι οποίες, κατά τη γνώμη των διαδίκων ήταν μέγιστες – ακραίες. Εξάλλου, οι φθορές στον ξύλινο σκελετό επεκτείνονταν σε όλη την επιφάνεια της στέγης και όχι μόνο προς την πλευρά της υδρορροής και κατά μήκος αυτής (στο κάτω μέρος). Αυτό επιβεβαιώνει το ότι οι φθορές αυτές, οφείλονται κατά κύριο λόγο στα σπασμένα κεραμίδια, τα οποία εντοπίζονται σε όλη την έκταση της στέγης. Οι φθορές των ξύλινων στοιχείων, στα χαμηλότερα σημεία της στέγης, καθώς και οι υγρασίες στην τοιχοποιία των πίσω δωματίων (υπνοδωματίου) οφείλονταν αποκλειστικά σε δύο λόγους, στο ότι η πίσω πλευρά των κατοικιών των διαδίκων εφάπτονται των ορεινών όγκων (βράχων) του λόφου στον οποίο ακουμπούν (εφάπτονται) οι πίσω τοίχοι τους και στο ότι κατά την προσομοίωση βροχόπτωσης με το λάστιχο ποτίσματος με νερό της ύδρευσης, απουσιάζει σε μεγάλη έκταση, αν όχι παντελώς, η μόνωση (στεγανοποίηση) με μονωτικό κονίαμα (υλικό, λάσπη) της κάτω πλευράς των κεραμιδιών προς την υδρορροή. Από εκεί, κατέληξε ο ως άνω πραγματογνώμονας, ότι θα πρέπει και μετά την τοποθέτηση νέων κεραμιδιών στην στέγη της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, να εισρέει μεγάλο μέρος των όμβριων υδάτων εντός της τοιχοποιίας και της στέγης, ακόμη και σε περιπτώσεις όχι έντονων βροχοπτώσεων. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια ως άνω έκθεση πραγματογνωμοσύνης συμπεραίνεται με απόλυτη βεβαιότητα, ότι για την πρόκληση της ως άνω ζημίας στην οικία της τελευταίας δεν αρκούσε η εισροή όμβριων υδάτων κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες, Δεκέμβριος 2007, Δεκέμβριος 2008, Ιανουάριος 2010, όσα κεραμίδια και να ήταν σπασμένα στην πλευρά αυτή της στέγης προς την πλευρά του κτίσματος των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση. Τούτο τεκμηριώνεται από την όψη της ξύλινης στέγης (ζευκτά, ψαλίδια, δοκάρια, πετσώματα κλπ.), τα οποία είναι μαυρισμένα (παλαιότητα) και αποσαθρωμένα, σάπια σε μεγάλη έκταση, κάτι το οποίο οφείλεται σε μακροχρόνια, πολύχρονη εισροή όμβριων υδάτων στο εσωτερικό της στέγης. Ως εκ τούτου, καταλήγει ο πραγματογνώμονας, ότι δεν είναι σημαντικός, αν όχι αδιάφορος, ο αριθμός των σπασμένων κεραμιδιών και σε ποια έκταση ήταν σπασμένα κεραμίδια της στέγης από την συγκεκριμένη πλευρά της, έτσι ώστε να προκληθούν οι εξεταζόμενες φθορές τις συγκεκριμένες τρεις ημερομηνίες. Ωστόσο, όπως φαίνεται και από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, τα κεραμίδια της στέγης ήταν σε άθλια κατάσταση πολλά των οποίων ήταν σπασμένα με μεγάλες τρύπες και κενά, ήταν μουχλιασμένα με ίχνη βρύων και κάποια είχαν μετατοπισθεί από την θέση τους. Εξάλλου, η όψη και η κατάσταση της ξύλινης υποδομής της στέγης (ζευκτά, δοκάρια, ψαλίδια, πετσώματα) και οι υφιστάμενες φθορές, δεν δικαιολογούνται από την εισροή όμβριων υδάτων μόνο τις τρεις συγκεκριμένες ημερομηνίες (Δεκέμβριος 2007, Δεκέμβριος 2008 και Ιανουάριος 2010). Ήταν αδύνατο μόνο από την εισροή όμβριων υδάτων, κατά τις πιο πάνω ημερομηνίες να προκλήθηκαν οι αναφερόμενενες φθορές στην ξύλινη στέγη της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση, αυτές δε, για να προκύψουν έπρεπε η εισροή όμβριων υδάτων να ήταν με βεβαιότητα μακρόχρονη, πολυετής (δύο – τριών δεκαετιών). Επίσης, με βάση την ίδια πραγματογνωμοσύνη, δεν διαπιστώθηκαν κάποιες φθορές από την βραχυχρόνια τοποθέτηση πέντε (5) δοκαριών (λακάκια), τα οποία τοποθετήθηκαν από το συνεργείο κατεδάφισης, απομάκρυνσης των τούβλων της εξωτερικής τοιχοποιίας του δευτέρου ορόφου της κατοικίας των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση, όπως φαίνεται από προσκομιζόμενο φωτογραφικό υλικό. Σημειωτέον ότι, ως προς το θέμα που τέθηκε στον πραγματογνώμονα, με την απόφαση 244/2018 του Δικαστηρίου τούτου, σχετικά με την αντικατάσταση του παλαιού πετσώματος από νέες ξύλινες σανίδες, διαπίστωσε ότι εκτός από ένα μικρό κομμάτι το πολύ 0.5 τ.μ., το οποίο διακρίνεται και από το διαφορετικό, έντονο πράσινο χρώμα του από την υπόλοιπη επιφάνεια, η οποία εμφανίζει έντονο μαυρισμένο από την παλαιότητα χρώμα. Αυτό επιβεβαιώνει χωρίς αμφισβήτηση ότι στην συντριπτική επιφάνεια της στέγης δεν έχει γίνει από την εκκαλούσα στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση αντικατάσταση του παλαιού πετσώματος από νέες ξύλινες σανίδες, εκτός από την ως άνω πολύ μικρή επιφάνεια. Σχετικά με το αν έχουν τοποθετηθεί στεγανωτική μεμβράνη και υλικό θερμομόνωσης, δεν κατέστη εφικτό κατά τις δύο επιθεωρήσεις – αυτοψίες να διαπιστωθεί εάν έχουν πραγματοποιηθεί τέτοιου είδους εργασίες, διότι αυτό προϋπέθετε την προηγούμενη απομάκρυνση – αποξήλωση κεραμιδιών. Τα ανωτέρω συμπεράσματα, στα οποία κατέληξε ο ορισθείς από το Δικαστήριο πραγματογνώμονας επιβεβαιώνονται και από τις καταθέσεις της μάρτυρα και των ενόρκως βεβαιωσάντων, που εξετάστηκαν με επιμέλεια των υπό στοιχείο Β΄ εκκαλούντων, ενώ δεν μπορούν να αναιρεθούν από τις αντίστοιχες καταθέσεις αυτών, της υπό στοιχείο Α΄ εκκαλούσας. Κατά συνέπεια, δεν αποδείχθηκε ότι οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β΄ έφεση προκάλεσαν τις αναφερόμενες στην από 16.11.2011 φθορές στη στέγη της οικίας της πρώτης. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε διαφορετικά, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και κατ’ επέκταση εφάρμοσε το νόμο, και πρέπει να γίνουν δεκτοί και ως ουσιαστικά βάσιμοι οι τρίτος και δεύτερος λόγοι της έφεσης των υπό στοιχείο Β΄ εκκαλούντων, απορριπτομένων ως ουσιαστικά αβάσιμων όλων των λόγων της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο Α΄ έφεση.
ΙΙΙ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η από 19.11.2015 (υπό στοιχείο Α΄) έφεση της ενάγουσας ……….. ως ουσιαστικά αβάσιμη, να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των παραβόλων (…….. σειράς Α του ΤΑΧΔΙΚ, ……….. σειράς Α του δημοσίου), συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ, που κατατέθηκαν από την εκκαλούσα και να καταδι-καστεί η τελευταία, λόγω της ήττας της (άρθρα 69 παρ. 1, 68 παρ. 1, 2, 63 παρ. 1 στοιχ. i περ. α του ν. 4194/2013, 176, 183 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ), στη δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων, κατόπιν του σχετικού αιτήματός τους, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό. Περαιτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η από 7.6.2016 (υπό στοιχείο Β΄) έφεση των εναγομένων ……. και …….. και ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη οριστική απόφαση 2473/2015 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 §1 του Κ.Πολ.Δ.) και αφού ερευνηθεί η από 16.11.2011 αγωγή της ……….., να απορριφθεί αυτή ως ουσιαστικά αβάσιμη. Επίσης, εφόσον έγινε δεκτή η υπό στοιχείο Β´ έφεση και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου των διακοσίων (200) ευρώ, που κατέθεσαν με τα παράβολα ……… σειράς Α του ΤΑΧΔΙΚ, ……… σειράς Α του δημοσίου, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ. Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί η ενάγουσα – εφεσίβλητη, λόγω της ήττας της, στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εναγομένων – εκκαλούντων, κατόπιν του σχετικού αιτήματός τους και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 69 παρ. 1, 68 παρ. 1, 2, 63 παρ. 1 στοιχ. i περ. α του ν. 4194/2013, 176, 183 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Σημειωτέον ότι στα δικαστικά έξοδα θα περιληφθεί και η αμοιβή του πραγματογνώμονα, όπως αιτούνται οι εναγόμενοι – εκκαλούντες, η οποία πρέπει να καθοριστεί κατά δίκαιη κρίση στο ποσό των 3.000 ευρώ και όχι σ’ αυτό των 4.960 ευρώ, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών 53/19.3.2020 του πραγματογνώμονα.
ΙV. Οι εκκαλούντες στην υπό στοιχείο Β´ έφεση, τόσο με την τελευταία, όσο και με τις προτάσεις τους ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ζητούν την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, ώστε να τους επιστραφεί το ποσό των 2.000 ευρώ, που κατέβαλαν στην εφεσίβλητη στην ίδια έφεση, σε εκούσια συμμόρφωση της εκκαλούμενης απόφασης, με το νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταβολής του (17.2.2016), άλλως από την επίδοση της παρούσας, άλλως από την επίδοσή της. Η αίτηση αυτή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 914 του Κ.Πολ.Δ., ενώ το αίτημα για την καταβολή του τόκων είναι νόμιμο από την επίδοση της απόφασης του Δικαστηρίου τούτου (Α.Π. 51/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”), πρέπει δε να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη, αφού η καταβολή του αιτούμενου ποσού προαποδεικνύεται από το από 27.10.2015 ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των διαδίκων, με το οποίο συμφωνήθηκε η καταβολή του σε τέσσερις άτοκες δόσεις, σε συνδυασμό με τις τέσσερις αποδείξεις καταβολής ποσού πεντακοσίων (500) ευρώ η καθεμία, με ημερομηνίες 14.11.2015, 15.12.2015, 17.1.2016 και 17.2.2016, στο λογαριασμό της ως άνω εφεσίβλητης στην ……..
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 19.11.2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2015 (υπό στοιχείο Α´) έφεση της ……… και την από 7.6.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2016 (υπό στοιχείο Β´) έφεση των ………. και ………..
Δέχεται τυπικά αυτές.
Απορρίπτει κατ’ ουσία την από 19.11.2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2015 (υπό στοιχείο Α´) έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή των κατατεθέντων από αυτήν παραβόλων των διακοσίων (200) ευρώ, που αναφέρονται στο σκεπτικό, στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει την εκκαλούσα – ………., στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
Δέχεται κατ’ ουσία την από 7.6.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2016 (υπό στοιχείο Β´) έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη οριστική απόφαση 2473/2015 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 16.11.2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2011 αγωγή.
Απορρίπτει αυτήν.
Διατάσσει την επιστροφή στους εκκαλούντες των κατατεθέντων από αυτούς παραβόλων των διακοσίων (200) ευρώ, που αναφέρονται στο σκεπτικό.
Καταδικάζει την ενάγουσα …….. στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων ………. και ……… και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500) ευρώ.
Δέχεται το αίτημα των εκκαλούντων στην υπό στοιχείο Β´ έφεση περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση.
Υποχρεώνει την εφεσίβλητη ……….. να καταβάλλει στους εκκαλούντες ………. και ………. το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση σ’ αυτήν της παρούσας απόφασης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, την 1η Φεβρουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ