ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
4ο τμήμα
Αριθμός απόφασης 41/ 2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(4ο τμήμα)
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Ε.Τ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : : ………, ως ασκούσας οριστικά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της …………που υπήχθη στο καθεστώς παροχής νομικής βοήθειας και εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια της Δικηγόρο του Δέσποινα Λουκά (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ).
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια του Δικηγόρο Βασιλική Νικολακάκου (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
Η ενάγουσα με την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου υιού της ……. άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 18-6-2018 και με αριθμό κατάθεσης ………../2018, αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η με αρ. 3473/2019 απόφαση του άνω Δικαστηρίου, που δίκασε την αγωγή με την ειδική διαδικασία των διαφορών από οικογένεια το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση και έκανε αυτή εν μέρει δεκτή.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 18.6.2020 και με αρ. καταθ. ………./2020 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων, παραστάθηκαν με δηλώσεις του άρθρου 242 § 2 ΚΠολΔ και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις τους.
AΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 18.6.2020 και με αρ. καταθ. ………/2020 έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας, κατά της με αρ. 3473/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι δεν ασκήθηκε στις 18.6.2020, πρίν την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης (27.1.2021 άρθρο 518 §1). Είναι, συνεπώς, παραδεκτή και πρέπει να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία (άρθρο 681 Β ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 674 § 2 α’ αυτού και ήδη άρθρα 592 επ. ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 1, άρθρο ένατο του ν.4335/2015). Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της έφεσης δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, καθόσον οι διαφορές των άρθρων 681Β ΚΠολΔ, όπως η προκειμένη, εξαιρούνται ρητά από το νόμο (άρθρο 495 § 3 εδ. τελ. ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα ως ασκούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της ………, που απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου της με τον εναγόμενο, ζήτησε με την ανωτέρω ιδιότητά της να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της καταβάλει το ποσό των 800 € μηνιαίως ως συνεισφορά του εναγόμενου στη μηνιαία διατροφή του τέκνου της, καταβλητέο εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μήνα και για το χρονικό διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο, από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης. Η υπόθεση εκδικάσθηκε αντιμωλία των διαδίκων και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με αρ. 3473/2019 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος να καταβάλει στην ενάγουσα με την ανωτέρω ιδιότητά της, το ποσό των 250 € ως διατροφή του τέκνου για λογαριασμό αυτού στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα και για το χρονικό διάστημα 2 ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο, από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα εκπροσωπώντας το άνω τέκνο της για τους λόγους που εκθέτει με την έφεσή του, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του, δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτήρησης και εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσής του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις. Εξάλλου, η κατά τα ως άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 § 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Επομένως, ο εναγόμενος γονέας προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 1489 § 2 ΑΚ και 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγομένου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα. Σε περίπτωση που με την αγωγή ζητείται μόνο η καταβολή της συνεισφοράς του εναγόμενου γονέα, ο σχετικός ισχυρισμός λειτουργεί ως άρνηση και στην περίπτωση αυτή ο συσχετικός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύονται εκατέρωθεν (ΑΠ 995/2019, ΑΠ 1612/2017, ΑΠ 1156/2017, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 120/2013, ΑΠ 1033/2011, ΕφΠειρ 479/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από τις ένορκες στο καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, (βλ. πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού), καθώς και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν νόμιμα με επίκληση οι διάδικοι, στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο γάμο, ο οποίος έχει ήδη από 8-3-2012 λυθεί αμετάκλητα (βλ. την με αριθμό 301/2012 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, εκδοθείσα κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, σε συνδυασμό με την με αριθμό …./8-3-2012 έκθεση παραίτησης από ένδικα μέσα που δηλώθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς, από τον δικηγόρο Πειραιώς ……….., ως πληρεξούσιο των διαδίκων, δυνάμει του με αριθμό …/17-11-2011 πληρεξουσίου της Συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., και το με αριθμό ……/8-3-2012 πιστοποιητικό περί μη ασκήσεως ενδίκων μέσων της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς). Από το γάμο τους αυτό οι διάδικοι απέκτησαν ένα τέκνο, τον ………., ο οποίος γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής, στις ………2004 και είναι, συνεπώς, σήμερα ακόμη ανήλικος. Με το από 25-2-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο επικυρώθηκε, δυνάμει της ανωτέρω αποφάσεως (αρ. 301/2012) του Δικαστηρίου τούτου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), η οποία έχει ήδη, όπως προεκτέθηκε, καταστεί αμετάκλητη, οι διάδικοι συμφώνησαν να ανατεθεί η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους στη μητέρα του, ήδη ενάγουσα, με την οποία και εκείνο διαμένει. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ηλικίας 14 ετών, φοιτά στη Γ΄Γυμνασίου σε δημόσιο σχολείο και παρακολουθεί φροντιστηριακά μαθήματα Αγγλικής γλώσσας. Δεν διαθέτει κανένα περιουσιακό στοιχείο, ούτε εισόδημα από οποιαδήποτε πηγή, λόγω δε της ηλικίας του, δεν μπορεί να ασκήσει βιοποριστικό επάγγελμα και να εξασφαλίσει τη διατροφή του με τις δικές του δυνάμεις. Δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας οι δε ανάγκες της διατροφής του είναι οι συνήθεις των εφήβων της ηλικίας του. Επομένως, και οι δύο γονείς του έχουν υποχρέωση να το διατρέφουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του (άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ). Ο εναγόμενος πατέρας του ανηλίκου είναι επιχειρηματίας, δραστηριοποιούμενος στο χώρος της εστίασης, καθώς τον επίδικο χρόνο, έως τουλάχιστον την 30.11.2018, διατηρούσε επιχείρηση καφενείου – σνακ μπαρ στην ……… Αττικής με διακριτικό τίτλο «………..». Η μίσθωση του καταστήματος αυτού λύθηκε δυνάμει του από 30.11.2018 ιδιωτικού συμφωνητικού και ήδη στο συγκεκριμένο κατάστημα από τον Ιανουάριο του 2019 φαίνεται ότι δραστηριοποιείται ο ………. (βλ. την από 17.1.2019 έναρξη επιτηδεύματος). Έχει χρέη προς το ΕΦΚΑ ποσού 52.946,45 € πλέον χρεών προς το Δημόσιο (εισόδημα) 3.592,97 € και προς τη ΔΕΗ με ποσό δόσης 113 € μηνιαίως έως την 21.1.2019. Για το φορολογικό έτος 2018 δήλωσε μηδενικό εισόδημα, όμως κρίθηκε ότι έχει τεκμαρτό φορολογητέο εισόδημα 9.033,33 € και του επιβλήθηκε φόρος εισοδήματος 903,86 €. Παρόλα αυτά το καλοκαίρι του 2018 ο εναγόμενος διέμεινε σε πολυτελές ξενοδοχείο στην ημεδαπή (…..) και πραγματοποίησε ταξίδι στο Καναδά, τα έξοδα των οποίων είναι βέβαιο ότι δεν καλύφθηκαν μόνο από την σύντροφό του, όπως ισχυρίστηκε. Σε φωτογραφίες του των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε από το μέσο κοινωνικής δικτύωσης facebook (που συνιστά επιτρεπτό αποδεικτικό μέσο αφού πρόκειται για αναρτήσεις που έκανε ο ίδιος σε κοινή θέα των χρηστών του διαδικτύου, ανεξαρτήτως του ότι χρειάζεται κωδικός για να εισέλθεις γενικά στο “Facebook” Βλ. σχετ. (ΟλΑΠ 1 /2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 57/2021, ΕφΛαρ 201/2019, ΕφΑθ 3323/2018 ΤΝΠ ΔΣΑ, K. Tομαράς «Είναι πράγματι παράνομα αποδεικτικά μέσα τα μηνύματα κινητού τηλεφώνου «sms»;» ΕφΑΔΠΔ 7/2018, ΕφΠειρ 55/2020) φαίνεται ο ίδιος το Δεκέμβριο του 2018 να προβαίνει σε ανακαίνιση του ιδίου καταστήματος, ενώ παρόλο που όπως εκτέθηκε την επιχείρηση καφέ στο ίδιο κατάστημα (…………..) φαίνεται ότι συνεχίζει τρίτος δεν προσκομίζεται νεώτερο συμφωνητικό μίσθωσης, ούτε συμφωνητικό μεταβίβασης του εξοπλισμού του καταστήματος. Επίσης ο εναγόμενος δεν προσκομίζει κάποιο άλλο αποδεικτικό στοιχείο για την μετέπειτα δραστηριότητά του (ένταξή του στο ταμείο ανεργίας, πρόσληψή του ως υπαλλήλου). Κατόπιν των ανωτέρω εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο εναγόμενος εξακολούθησε να δραστηριοποιείται στο συγκεκριμένο κατάστημα έως τουλάχιστον το τέλος Iανουαρίου 2019. Από τη δραστηριότητα του αυτή κρίνεται ότι εσόδευε κατά μέσο όρο το ποσό των 1.300 € μηνιαίως, έως το άνω χρονικό διάστημα, ενώ μετέπειτα ήταν σε θέση να έχει μηνιαίο εισόδημα αναλόγως της ηλικίας του (50 ετών χωρίς προβλήματα υγείας) και των ικανοτήτων του, τουλάχιστον 700 €. Έχει στην κυριότητα του ένα Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο μάρκας «MERCEDES» τύπου SLK 200, κυβισμού 2.000 κ.εκ. με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας το έτος 2000, το οποίο πλέον δεν έχει μεγάλη αξία. Άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν προέκυψε ότι διαθέτει ο εναγόμενος, ο οποίος βαρύνεται με δαπάνη μίσθωσης κατοικίας 400 € μηνιαίως. Τα χρέη, τα οποία οφείλει, όπως αναφέρθηκαν προηγουμένως δεν θα προαφαιρεθούν από το εισόδημά του, αλλά συνεκτιμώνται στις οικονομικές του δυνάμεις ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης του (ΑΠ 953/2015, ΑΠ 120/2013, ΑΠ 1330/2011, ΑΠ 204/2010, ΑΠ 837/2009, ΑΠ 471/2005, ΕφΔωδ 195/2013, ΕφΠειρ 158/2008, ΕφΠειρ 399/2005 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). H ενάγουσα από την πλευρά της απασχολήθηκε ως υπάλληλος στην ασφαλιστική εταιρία ………. μέχρι το Μάϊο του 2012 και κατόπιν παρέμεινε άνεργη. Κατά την άσκηση της ένδικης από 18-6-2018 αγωγής ήταν 47 ετών χωρίς να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, που να την καθιστούν ανίκανη ή περιορισμένα ικανή για εργασία και συνεπώς είναι σε θέση να εργαστεί έστω σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, προκειμένου να εξασφαλίσει εισόδημα τουλάχιστον 400,00 ευρώ μηνιαίως. Σημειώνεται ότι ως οικονομικές δυνάμεις, με την έννοια της διάταξης του άρθρου 1489 παρ. 2 Α.Κ., νοούνται όχι μόνο εκείνες που πηγάζουν από την υπάρχουσα περιουσία – εισοδήματα κάθε συζύγου, αλλά και την ικανότητα του για τη δημιουργία πόρων με ανάλογη προς τις δυνάμεις και τις ικανότητες του εργασία, σε συνδυασμό και με την καλή πίστη (βλ. ΑΠ 1016/2019, ΑΠ 1507/2001 ΝοΒ 2002. 1658, ΕφΠειρ 432/2016 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώσεως κατοικίας, καθώς φιλοξενείται από τη μητέρα της στην ιδιόκτητη κατοικία της τελευταίας, όπου διαμένει και το ανήλικο τέκνο της, βαρύνεται, ωστόσο, με αναλογία στις λειτουργικές ανάγκες της οικίας αυτής. Έχει επιπλέον στην κυριότητα της ένα αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ………. Με αυτά τα δεδομένα η διατροφή του ανήλικου …… για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως το τέλος Iανουαρίου 2019 πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 450 € μηνιαίως και για το μετέπειτα χρονικό διάστημα στο ποσό των 400 €. Το καθένα από τα ποσά αυτά για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα εξάγεται από τις άνω οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη συντήρηση, τη διατροφή, την ψυχαγωγία, εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του τέκνου των διαδίκων, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του. Από το ποσό αυτό ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλει το ποσό των 340,00 € για το διάστημα έως τέλος Iανουαρίου 2019 και το ποσό των 250,00 € για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, ως συμμετοχή του στη μηνιαία διατροφή του τέκνου των διαδίκων καθώς με την αγωγή ζητείται μόνο η καταβολή του ποσού, που αντιστοιχεί στην συνεισφορά του εναγόμενου στην ανάλογη διατροφή του ενάγοντος όχι το συνολικό ποσό της διατροφής του. Το λοιπό ποσό βαρύνεται η ενάγουσα μητέρα του τόσο με τα εισοδήματά της όσο και με την παροχή της προσωπικής φροντίδας και απασχόλησης που συνδέεται με τη συνοίκησή της με αυτό. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο έκρινε ότι ο εναγόμενος όφειλε να καταβάλει στην ενάγουσα για λογαριασμό του υιού των διαδίκων το ποσό των 250,00 € ως διατροφή αυτού μηνιαίως, για όλο το χρονικό διάστημα, έσφαλε. Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, κατά παραδοχή του λόγου περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων. Στη συνέχεια, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή κατά ένα μέρος ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην εφεσίβλητη ενάγουσα με την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ……., μηνιαίως στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα το ποσό των 340,00 € από την επίδοση της αγωγής έως τέλος Iανουαρίου 2019 και το ποσό των 250,00 € για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, έως τη συμπλήρωση δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης έως την εξόφληση. Σε βάρος του εφεσίβλητου εναγόμενου θα πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του καλούντος – εκκαλούντος, κατά το παρεπόμενο αίτημά του (άρθρα 183 και 178 ΚΠολΔ). Σε βάρος του εναγόμενου – εκκαλούντος πρέπει να επιβληθούν μέρος των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, υπέρ του Δημοσίου (άρθρα 178, 183 ΚΠολΔ, 12 ν. 3226/2004).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και στην ουσία της την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη, με αρ. 3473/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε με την ειδική διαδικασία των διαφορών από οικογένεια το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 18-6-2018 και με αριθμό κατάθεσης ………../2018 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στην ενάγουσα, υπό την ιδιότητά της ως ασκούσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της ………. μηνιαίως στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, το ποσό των 340,00 (τριακοσίων σαράντα) € για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής, έως τέλος Iανουαρίου 2019 και το ποσό των (250,00) διακοσίων πενήντα € για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, έως τη συμπλήρωση δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης έως την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) €.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 31-1-2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ