Αριθμός 39/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Ανδρεοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Δημήτριο Παπαδημητρίου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ………. και 2) ……….. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Αναστάσιο Πλαγιαννάκο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17.8.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3701/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 24.12.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………./2020) αρχικά η 18η.2.2021, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 11-2-2021 έως 22-3-2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α 43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 93/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 254 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο, η οποία έχει κηρυχθεί περαιωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υποθέσεως ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η παρεχόμενη από την παραπάνω διάταξη ευχέρεια περιλαμβάνει τη δυνατότητα του δικαστηρίου να διατάξει, πλην άλλων, την προσκομιδή των αναγκαίων για το σχηματισμό της κρίσεώς του εγγράφων ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων που, αν και γίνεται επίκλησή τους, δεν προσκομίστηκαν (ΑΠ 412/2020, 1212/2017, ΑΠ 2114/2009, ΑΠ 145/2011, ΝΟΜΟΣ).
Η υπό κρίση, από 24-12-2019 (………/2019), έφεση του ενάγοντος, κατά της υπ’ αριθμόν 3701/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά τη νέα τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (495παρ1 και 2, 511, 513παρ1 περ β’, 516παρ1, 517περ α΄, 518παρ1, 520παρ1 ΚΠολΔ), ενώ έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο για τα παραδεκτό της συζητήσεώς της (495παρ3Αβ ΚΠολΔ). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (533παρ1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
Με την από 17-8-2018 (……/2018) αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ο ενάγων και ήδη εκκαλών, εκθέτει ότι με δύο έγγραφες δανειακές συμβάσεις που καταρτίστηκαν στις 15-12-2006 και στις 8-1-2007 αντιστοίχως, μεταξύ αυτού, ως δανειστή και των εναγομένων ως δανειοληπτών, τους δάνεισε το συνολικό χρηματικό ποσό των 235.000€ (117.754,75€ και 117.245,25€, αντιστοίχως), το οποίο συμφωνήθηκε να του επιστραφεί, ατόκως στις 14-2-2007, των δανειοληπτών ευθυνομένων εις ολόκληρον για την καταβολή του. Ότι, σε εγγύηση της καταβολής των ανωτέρω επιμέρους ποσών, ο πρώτος εναγόμενος εξέδωσε δύο συναλλαγματικές εις διαταγήν του ενάγοντος, με τις αντίστοιχες των δανείων ημεροχρονολογίες εκδόσεως, αποδοχής της δεύτερης εναγόμενης, λήξεως στις 14-2-2007. Ότι, αν και παρήλθε η ανωτέρω ημεροχρονολογία επιστροφής του δανείου, οι εναγόμενοι εξακολουθούν να το οφείλουν. Ότι, μετά από έρευνα που διενήργησε αναφορικώς με την οικονομική τους κατάσταση διαπίστωσε ότι αυτή ήταν δυσχερής και η περιουσία τους επιβαρυμένη. Με αυτό το ιστορικό, ο ενάγων ζήτησε να αναγνωρισθεί, μετά το νομότυπο με τις προτάσεις περιορισμό του αιτήματος σε αναγνωριστικό, ότι οι εναγόμενοι είναι υποχρεωμένοι να του καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον ο καθένας το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από της ανωτέρω δήλης ημέρας επιστροφής του άλλως από της επιδόσεως της αγωγής. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η εκκαλουμένη, η οποία απέρριψε την αγωγή, ως ουσιαστικώς αβάσιμη. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως στρέφεται ο εκκαλών – ενάγων με την κρινομένη έφεσή του, αιτιώμενος εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνισή της, με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή του.
Από τις νομίμως ληφθείσες ένορκες βεβαιώσεις με αριθμούς …../24-12-208 (ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς), … και …./7-12-2018 (ενώπιον της συμ/φου Αθηνών ……….), με επιμέλεια του ενάγοντος η πρώτη και των εναγομένων οι λοιπές, τα έγγραφα που νομίμως μετ’επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι για να ληφθούν υπόψη ως τέτοια και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Ο εκκαλών / ενάγων, αρχιτέκτων – μηχανικός και εφεσίβλητος εναγόμενος, έμπορος, συνδεόμενοι με μακρόχρονη φιλία, συνέστησαν, την 1-7-2004, την εδρεύουσα στον Πειραιά, ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «……..», με διάρκεια (μετά από παράταση) έως τις 30-6-2010, συνδιαχειριστές τους δύο εταίρους και με αντικείμενο την ανέγερση οικοδομών επί ιδιόκτητων οικοπέδων ή επί οικοπέδων τρίτων, με το σύστημα της αντιπαροχής. Το αποτελούμενο από 6.000€ αρχικό κεφάλαιο καταβλήθηκε κατά το ποσό των 4.500€ από τον εναγόμενο και κατά το υπόλοιπο ποσό των 1.500€ από τον ενάγοντα, με αντίστοιχη συμμετοχή τους στα κέρδη και τις ζημίες. Η εταιρία καταχωρήθηκε νομίμως στα οικεία βιβλία του Πρωτοδικείου Πειραιά. Ακολούθως, στις 13-7-2004 και δυνάμει του …./2004 συμβολαίου της συμ/φου Αθηνών ……….., η εταιρία προέβη στην αγορά ενός οικοπέδου 256,19τμ, ευρισκομένου στο Παλαιό Φάληρο, επί της οδού ………., έναντι πιστωθέντος τιμήματος 320.000€, όπως αυτό αναγράφεται στο ανωτέρω συμβόλαιο. Εν συνεχεία, δυνάμει της ………./20-7-2004 σύμβασης πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, η εταιρία έλαβε πίστωση από την Τράπεζα Πειραιώς, μέχρι του ποσού των 960.000€, για την εκπλήρωση του σκοπού της και δη για την εξόφληση του ανωτέρω τιμήματος (δυνάμει της ………/13-7-2005 πράξεως εξοφλήσεως) και την ανέγερση οικοδομής επί του ανωτέρω οικοπέδου, με παράλληλη εγγραφή προσημειώσεως υποθήκης υπέρ της Τράπεζας, ύψους 1.200.000€, δυνάμει της ………/28-7-2004 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Επίσης, δυνάμει της ……../23-10-2006 Πράξης συστάσεως οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας της ίδιας ανωτέρω συμ/φου, η ανωτέρω εταιρία, ως εργολήπτρια, ανέλαβε την ανέγερση επί του αγορασθέντος οικοπέδου επταώροφης οικοδομής με δώμα, δυνάμει της ………/28-7-2005 άδειας οικοδομής, αναθεωρηθείσας στις 30-6-2006. Επίσης, δυνάμει ………./4-12-2006 συμβολαίου της ίδιας ανωτέρω συμ/φου (όπως αυτό διορθώθηκε δυνάμει του …../30-1-2007 συμβολαίου της) οι εφεσίβλητοι αγόρασαν κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου ο καθένας ένα διαμέρισμα της ανωτέρω οικοδομής, η οποία τότε βρισκόταν στο στάδιο ολοκλήρωσης του σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα, κείμενο σε τμήμα του 6ου υπέρ το ισόγειο και του 7ου ορόφου, αντιστοίχως (συνδεόμενων με εσωτερική σκάλα), συνολικής επιφάνειας 105,26τμ, μία αποθήκη με στοιχεία Απ-3 και μία κλειστή υπόγεια θέση στάθμευσης με στοιχεία ΘΣΤ-2, αντί αναγραφομένου τιμήματος 221.251,54€ (συμπίπτοντος με την αντικειμενική αξία του), το οποίο συμφωνήθηκε να καταβληθεί από δάνειο που θα ελάμβαναν οι αγοραστές από την …….Bank, το οποίο είχε εγκριθεί (όπως αναφέρεται στο συμβόλαιο) και πάντως έπρεπε να χορηγηθεί το αργότερο έως τις 5-1-2007. Επίσης, δυνάμει του …./27-5-2010 συμβολαίου της ανωτέρω συμ/φου οι εφεσίβλητοι προέβησαν σε αγορά μιας ακόμη αποθήκης επί της ανωτέρω οικοδομής (υπό στοιχεία Απ-2), αντί αναγραφομένου τιμήματος (ίσου προς την αντικειμενική αξία) ποσού 1.027,86€. Ακόμη αποδείχθηκε, ότι δυνάμει του …../15-12-2006 συμβολαίου της ίδιας συμ/φου, οι εφεσίβλητοι αγόρασαν κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου ο καθένας, ένα διαμέρισμα του Β υπέρ το ισόγειο ορόφου, επιφανείας 110,18τμ, επί αποπερατωμένης οικοδομής, επί της οδού ……….., στο Κερατσίνι, που είχε ανεγερθεί δυνάμει της ………./2002 οικοδομικής άδειας από τον εκκαλούντα, ως εργολήπτη, αντί αναγραφομένου τιμήματος (ίσου προς την αντικειμενική του αξία) ποσού 117.245,25€. Το δε τίμημα συμφωνήθηκε να καταβληθεί από δάνειο που θα ελάμβαναν οι αγοραστές από την Τράπεζα …. και που πάντως έπρεπε να χορηγηθεί το αργότερο έως τις 15-1-2007. Όσον αφορά το τελευταίο αυτό τίμημα, φέρεται να εξοφλήθηκε από τους αγοραστές εφεσίβλητους, δυνάμει της …./12-1-2007 πράξεως εξοφλήσεως υπολοίπου τιμήματος, της ίδιας συμ/φου. Παράλληλα αποδείχθηκε, ότι με δύο έγγραφες δανειακές συμβάσεις που καταρτίστηκαν στις 15-12-2006 και στις 8-1-2007 αντιστοίχως, μεταξύ του εκκαλούντος, ως δανειστή και των εφεσιβλήτων ως δανειοληπτών, φέρεται ότι ο πρώτος τους δάνεισε το συνολικό χρηματικό ποσό των 235.000€ (117.754,75€ και 117.245,25€, αντιστοίχως), το οποίο συμφωνήθηκε να του επιστραφεί, ατόκως στις 14-2-2007, των δανειοληπτών ευθυνομένων εις ολόκληρον για την καταβολή του. Επίσης, σε εγγύηση της καταβολής των ανωτέρω επιμέρους ποσών, ο πρώτος εφεσίβλητος εξέδωσε δύο συναλλαγματικές εις διαταγήν του εκκαλούντος, με τις αντίστοιχες των δανείων ημεροχρονολογίες εκδόσεως, αποδοχής της δεύτερης εφεσίβλητης, λήξεως στις 14-2-2007. Το ανωτέρω ποσό δεν επιστράφηκε από τους εφεσίβλητους. Εντούτοις, οι διάδικοι δίνουν αλληλοσυγκρουόμενες εκδοχές για το ποσό των 235.000€, που κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, δάνεισε τμηματικά στους εναγομένους, όπως προαναφέρθηκε. Ειδικότερα, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι το ποσό αυτό προοριζόταν για να διευκολύνει τους εφεσίβλητους οικονομικά, καθώς αντιμετώπιζαν πιεστικές ταμειακές υποχρεώσεις στην επιχείρηση που διατηρούσαν, με την επωνυμία «…………» και αντικείμενο το εμπόριο χάρτου. Αντιθέτως, οι εφεσίβλητοι αντιτείνουν ότι, επειδή ο εκκαλών δυσκολευόταν να εισφέρει οικονομικά στην εργολήπτρια εταιρία που είχαν συστήσει, τους πρότεινε να αγοράσουν το δεύτερο από τα ανωτέρω διαμερίσματα, αντί πραγματικού τιμήματος 235.000€, από δάνειο που θα ελάμβαναν οι τελευταίοι από την Τράπεζα ………., και κατά τον τρόπο αυτό θα εισέρρεε χρήμα στην εργολήπτρια εταιρία. Τα δε ιδιωτικά συμφωνητικά ήταν εικονικά και υπογράφηκαν για πρόσθετη εγγύηση του εκκαλούντος σε περίπτωση που δεν θα λάμβανε χώρα η λήψη του στεγαστικού δανείου. Πράγματι, οι εφεσίβλητοι προέβησαν στη σύναψη της από 26-12-2006 σύμβασης στεγαστικού δανείου με την ανωτέρω τράπεζα, ποσού 346.150 chf (ελβετικών φράγκων), νόμισμα το οποίο προτιμούσαν πολλοί δανειολήπτες κατ’εκείνο το χρονικό διάστημα, λόγω της ευνοϊκής ισοτιμίας του με το ευρώ, το οποίο κατά τους ισχυρισμούς τους αντιστοιχούσε σε 235.000€, χωρίς όμως να επικαλούνται την ισοτιμία των δύο νομισμάτων κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου. Σύμφωνα δε με τον 2παρ4 όρο της ανωτέρω συμβάσεως «Αν ο οφειλέτης την ημέρα της εκταμίευσης επιθυμεί το ισάξιο των εκταμιευθέντων ελβετικών φράγκων σε ευρώ, η μετατροπή θα γίνει με βάση την ισοτιμία του οικείου συναλλάγματος, όπως αυτή θα προκύψει από τη διατραπεζική αγορά συναλλάγματος». Μετά την προβολή του ανωτέρω ισχυρισμού από τους εφεσίβλητους, ο εκκαλών, αν και στην αγωγή του (το δικόγραφο της οποίας παραδεκτώς επισκοπείται στο παρόν στάδιο) αναφέρει ότι τους κατέβαλε το ανωτέρω συνολικό ποσό ως δάνειο για την αντιμετώπιση πιεστικών αναγκών χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στη σύμβαση αγοράς του διαμερίσματος στο Κερατσίνι, εντούτοις στις προτάσεις του αναφέρει μια διαφορετική εκδοχή, αφού για πρώτη φορά κάνει λόγο για την αγορά του διαμερίσματος στο Κερατσίνι, την οποία αιτιολογεί ως ακολούθως, ότι δηλαδή ήταν μία πρόταση τραπεζικού υπαλλήλου, φίλου των εφεσιβλήτων, για τη χορήγηση σε αυτούς δανείου και την εξασφάλιση της τράπεζας με την εγγραφή προσημείωσης σε ελεύθερο βαρών ακίνητο, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρει και ότι «Συγκεκριμένα, η πρόταση ήταν να πωλήσω εγώ ο εκκαλών στους εφεσίβλητους το με στοιχεία Β-1 διαμέρισμα… ώστε να καταστεί δυνατή η λήψη από αυτούς στεγαστικού δανείου από την «Τράπεζα …….» … και να υπογραφούν μεταξύ εμού και των εφεσιβλήτων δύο συμφωνητικά δανείου, το ένα να αντιστοιχεί στο ποσό του τιμήματος της πώλησης του διαμερίσματος, το οποίο όμως δεν θα μου κατέβαλαν από το ληφθησόμενο δάνειο της Τράπεζας ……, αλλά με την εκταμίευση του ποσού αυτού οι εφεσίβλητοι θα κάλυπταν τις αναγκαίες άμεσες υποχρεώσεις τους και θα αναλάμβαναν την υποχρέωση να μου καταβάλουν το ποσό αυτό εξ ιδίων χρημάτων, από άλλη πηγή, ενώ το υπόλοιπο ποσό, μέχρι τη συμπλήρωση του ποσού των 235.000€, θα ελάμβαναν από εμένα σε μετρητά και θα υπογραφόταν μεταξύ μας ένα δεύτερο ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου που θα αντιστοιχούσε στο χρηματικό ποσό που είχα τη δυνατότητα να τους καταβάλω σε μετρητά, λόγω δανείου». Εντούτοις, από την ανωτέρω περικοπή, δημιουργείται αμφιβολία ως προς εάν ο ενάγων / εκκαλών κατέβαλε πράγματι και τα δύο ποσά που αναφέρονται στα επικαλούμενα ιδιωτικά συμφωνητικά. Επίσης, δεν εξηγεί με πειστικό τρόπο, για ποιό λόγο οι εφεσίβλητοι να προβούν σε τραπεζικό δανεισμό, με τη λήψη στεγαστικού δανείου, για την κάλυψη των άμεσων αναγκών τους, επιβαρύνοντας υπέρμετρα την οικονομική τους θέση, αφού μπορούσαν να δανεισθούν απευθείας από αυτόν το ποσό των 235.000€ (και ενώ είχαν ήδη λάβει και άλλο στεγαστικό δάνειο για την αγορά του διαμερίσματος στο Φάληρο, τον 12ο/2006). Επίσης, ως προς την πράξη εξοφλήσεως αναφέρονται δύο διαφορετικές εκδοχές, αφού ο εκκαλών αναφέρει ότι την υπέγραψε γιατί δήθεν αποτελούσε προϋπόθεση για τη λήψη του δανείου από τους εφεσίβλητους, γεγονός που αντιβαίνει στην τραπεζική πρακτική, αφού η λήψη στεγαστικού δανείου γίνεται ακριβώς για το λόγο αυτό δηλαδή για την εξόφληση του τιμήματος του προς αγοράν ακινήτου και δεν την προϋποθέτει. Από την άλλη πλευρά, οι εναγόμενοι επικαλούνται μία σύμβαση στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, στην οποία όμως αφενός δεν αναγράφεται το ακίνητο που πρόκειται να αγορασθεί, κατά την πάγια τραπεζική πρακτική, ενώ επιπλέον φέρονται να λαμβάνουν δάνειο για «αγορά και επισκευή / αποπεράτωση κατοικίας», καθήν στιγμήν το ακίνητο που φέρεται ότι αγοράσθηκε ήταν νεόδμητο και ολοκληρωμένο. Συνεπώς, το παρόν Δικαστήριο, ενόψει των εκατέρωθεν αντικρουόμενων ισχυρισμών του εκκαλούντος / ενάγοντος και των εφεσιβλήτων / εναγομένων, δεν μπορεί να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση για τα πραγματικά γεγονότα, που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης και συντελούν στη διάγνωση της βασιμότητας της αγωγής, αναφορικά με την κατάρτιση των ένδικων ή μη συμβάσεων δανείου, την πραγματική καταβολή των χρημάτων και την τυχόν εικονικότητά τους (συμβάσεων), που υποκρύπτει άλλη σχέση μεταξύ των διαδίκων. Ενόψει των ανωτέρω αντιφάσεων, το Δικαστήριο κρίνει ότι, πριν από την έρευνα των λόγων της έφεσης, πρέπει να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης (254 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε, ώστε κατά τη νέα συζήτηση, αφενός να παραστεί ο εκκαλών και να δώσει διευκρινίσεις και αφετέρου να προσκομιστούν από τους εφεσίβλητους, τα αναφερόμενα στο διατακτικό έγγραφα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Διατάσσει την επανάληψη της συζήτησης προκειμένου κατά τη νέα δικάσιμο : 1) Να εμφανισθεί αυτοπροσώπως ενώπιον του Δικαστηρίου ο εκκαλών, ώστε α) να δώσει διευκρινίσεις για το εάν και με ποιό τρόπο κατέβαλε στους εφεσίβλητους τα ποσά που επικαλείται στα ένδικα ιδιωτικά συμφωνητικά, προσκομίζοντας αντίστοιχα παραστατικά δηλαδή πλησιόχρονα αποδεικτικά αναλήψεως από τραπεζικό λογαριασμό και β) να απαντήσει στο ερώτημα γιατί χρειάστηκε αυτός ο σχεδιασμός μέσω της λήψης στεγαστικού δανείου από τους εφεσίβλητους, εάν εκείνος είχε τη δυνατότητα να τους δανείσει το ανωτέρω συνολικό ποσό, για το οποίο φέρεται να έλαβε και δύο συν/κές, ως εγγύηση. 2) Οι εφεσίβλητοι να προσκομίσουν α) την κίνηση του λογαριασμού που τηρήθηκε από την Τράπεζα …. για το στεγαστικό δάνειο των 346.150 chf /ελβετικών φράγκων (δυνάμει της από 26-12-2006 σύμβασης στεγαστικού δανείου), από όπου θα προκύψει εάν αυτό πράγματι καταβλήθηκε στον πωλητή του διαμερίσματος στο Κερατσίνι είτε με έκδοση επιταγής εις διαταγήν του ή οπισθογραφηθείσα εις διαταγήν του ή με απευθείας μεταφορά σε τραπεζικό λογαριασμό του, πριν από την υπογραφή της πράξεως εξοφλήσεως, β) αν αφορούσε μόνο το αναγραφόμενο στο συμβόλαιο τίμημα ή και το, κατ’αυτούς, εκτός συμβολαίου τίμημα, γ) επίσημο έγγραφο από το οποίο να προκύπτει η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ ελβετικού φράγκου και ευρώ κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου (το οποίο θα προκύπτει και από τον ίδιο το λογαριασμό και το ποσό που πιστώθηκε, κατά την εκταμίευσή του, στον τηρηθέντα τραπεζικό λογαριασμό) και δ) τη σύμβαση του στεγαστικού δανείου με την ……… Bank, δυνάμει του οποίου αγοράστηκε το διαμέρισμα στο Π. Φάληρο, ώστε να γίνει σύγκριση μεταξύ των δύο στεγαστικών δανειακών συμβάσεων, που έχουν υπογραφεί με μικρή χρονική απόσταση.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Ιανουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
| Και αντ΄ αυτής, λόγω προαγωγής
και αναχωρήσεώς της, η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Αγγελική Κόφφα, Πρόεδρος Εφετών |
Και αντ΄ αυτής λόγω αποσπάσεως και αναχωρήσεώς της, η ορισθείσα από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Τριανταφυλλιά Λαμπροπούλου, Γραμματέας |