ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 80/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη – Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφε-τείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Καλούντων – Εκκαλούντων: 1) ………….., ως ομορρύθμου εταίρου και διαχειριστή της λυθείσας και εκκαθαρισθείσας εταιρίας …………. και 2) ……….., ως ετερόρρυθμου εταίρου της ως άνω εταιρίας, …………… οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο Αγγελική Παπαδοπούλου, με δήλωση.
Καθ’ ης η κλήση – Εφεσίβλητης: εταιρίας …………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Μαρία Παύλου, με δήλωση.
Οι ανακόπτοντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 2.9.2013 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2013 ανακοπή, την οποία άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την απόφασή του 1079/2018 δέχθηκε εν μέρει την ανακοπή. Κατά της τελευταίας (απόφασης) δύο εκ των ανακοπτόντων άσκησαν την από 17.4.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2018 έφεση, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τις 4.4.2019, οπότε ματαιώθηκε η συζήτησή της. Εξάλλου, με την από 25.2.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2020 κλήση οι εκκαλούντες ζήτησαν και προσδιορίστηκε νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της ως άνω έφεσης η 18.3.2021, αλλά δεν διεξήχθη λόγω προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων. Ήδη, με την πράξη 95/2021 της Προέδρου Εφετών, που ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, η οποία (πράξη) έλαβε τον ίδιο αριθμό έκθεσης κατάθεσης με αυτόν της κατάθεσης της ως άνω κλήσης, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (………/2020), προσδιορίστηκε η συζήτησή της αυτεπάγγελτα, κατ’ άρθρο 21 του ν. 4786/2021, για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της (από το πινάκιο) και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ύστερα από δήλωσή τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκαν στο Δικαστήριο, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Νόμιμα φέρεται για συζήτηση, με την Πράξη 95/2021 της Προέδρου Εφετών Πειραιώς, η από 25.2.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2020 κλήση, με την οποία εισάγεται η από 17.4.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018 έφεση, κατ’ άρθρο 21 του ν. 4786/2021, μετά τον ορισμό νέας δικασίμου, ύστερα από τη μη διεξαγωγή της συζήτησής της, κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 18.3.2021, λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων.
ΙI. Κατά το άρθρο 76 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ. αναγκαστική ομοδικία υπάρχει, εκτός των άλλων περιπτώσεων και όταν η ισχύς της απόφασης που θα εκδοθεί εκτείνεται σε όλους τους ομοδίκους. Τούτο συμβαίνει, κατά τα άρθρα 329 και 920 του Κ.Πολ.Δ. και στην περίπτωση κατά την οποία ενάγονται η ετερόρρυθμη εταιρία (Α.Π. 681/2016 και Α.Π. 1332/2011 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”) ή η ομόρρυθμη εταιρία και ατομικώς οι ομόρρυθμοι εταίροι της για υποχρεώσεις της εταιρίας (Α.Π. 970/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Α.Π. 262/2015 στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, Α.Π. 1240/2011 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Μιχ. Μαργαρίτης – Α. Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠΟΛΔ, έκδοση 2η 2018, τόμ. Ι, άρθρο 76, αρ. 7). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 76 παρ. 4 του ίδιου ως άνω Κώδικα, η άσκηση των ενδίκων μέσων από κάποιον από τους ομοδίκους της παρ. 1 έχει αποτέλεσμα και για τους άλλους, τούτο δε υπό την έννοια ότι αν ένας αναγκαίος ομόδικος ασκήσει ένδικο μέσο, θεωρούνται από το νόμο ότι ασκούν αυτό και οι ομόδικοί του, παρόλο που αδράνησαν (Α.Π. 970/2019 και Μ. Μαργαρίτης – Α. Μαργαρίτη, ό.π, άρθρο 76, αρ. 20). Στην περίπτωση δε αυτή (της πλασματικής άσκησης του ένδικου μέσου) πρέπει οι μη ασκήσαντες αναγκαίοι ομόδικοι να καλούνται σε όλες τις συζητήσεις του ένδικου μέσου (άρθρα 76 παρ. 3 και 110 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.), αλλιώς η συζήτηση αυτού κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους. Συνεπώς, αν το ένδικο μέσο της έφεσης ασκήθηκε από κάποιον από τους αναγκαίους ομοδίκους, οι μη ασκήσαντες αυτό αναγκαίοι ομόδικοι πρέπει να κλητεύονται στη δίκη για την έφεση, αφού κατέστησαν διάδικοι με την έφεση του αναγκαίου ομοδίκου τους, διαφορετικά η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη για όλους, κατ’ εφαρμογή των ως άνω διατάξεων (Α.Π. 197/2020, Α.Π. 970/2019, Α.Π. 223/2018 και Α.Π. 1946/2017 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 72, 777, 778 του A.K., 249, 268 και 281 του ν. 4072/2012 και 62 του Κ.Πολ.Δ., συνάγεται ότι όποιος έχει την ικανότητα να είναι υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, έχει και την ικανότητα να είναι διάδικος. Η ικανότητα δε αυτή, η οποία αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση της δίκης, εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως, σε κάθε στάση της δίκης. Η λύση του νομικού προσώπου της ομόρρυθμης εταιρίας δεν θίγει την ικανότητά της να είναι υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, συνεπώς και την ικανότητα διεξαγωγής των δικών της, διότι και μετά τη λύση της, η νομική προσωπικότητα της εταιρίας λογίζεται υφισταμένη, εφόσον τούτο απαιτείται για τις ανάγκες και προς το σκοπό της εκκαθάρισης. Εφεξής η εταιρεία εκπροσωπείται από τους εκκαθαριστές, οι οποίοι είναι οι ίδιοι οι εταίροι, αν δεν διορίστηκαν εκκαθαριστές με συμφωνία των εταίρων ή από το Δικαστήριο (ποιν. Α.Π. 1996/2019, Α.Π. 748/2017, Α.Π. 224/2016 και Εφ.Αθ. 3865/2020 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Ακόμη και μετά τη λήξη των εργασιών της εκκαθάρισης, αν διαπιστωθεί, ότι υπάρχει κάποια εκκρεμότητα, όπως απαίτηση ή χρέος της εταιρίας, επαναλαμβάνονται και πάλι οι εργασίες της εκκαθάρισης και συνεχίζεται η εκπροσώπηση της λυθείσας εταιρίας από τους εκκαθαριστές. Η εκκαθάριση, η οποία ακολουθεί την λύση της εταιρίας και έχει ως σκοπό τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων, που υπάρχουν, διαφέρει της αναβίωσης, η οποία έχει ως σκοπό την επαναλειτουργία της λυθείσας εταιρίας και για να υπάρξει απαιτείται ομόφωνη απόφαση των εταίρων. Το στάδιο της εκκαθάρισης ομόρρυθμης εταιρίας δεν παύει πριν εξοφληθούν όλες οι υποχρεώσεις αυτής και, εάν, μετά τη λήξη των εργασιών της εκκαθάρισης, διαπιστωθεί η ύπαρξη εταιρικής απαίτησης ή εταιρικού χρέους, τότε επαναλαμβάνονται οι εργασίες εκκαθάρισης και συνεχίζεται η εκπροσώπηση της εταιρίας από τον εκκαθαριστή (ποιν. Α.Π. 1996/2019 όπ., Α.Π. 748/2017 ό.π. και Α.Π. 224/2016 ό.π.). Κατά το στάδιο δε αυτό φορέας των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων της εταιρίας είναι το νομικό πρόσωπο αυτής, το οποίο και κινεί της σχετικές δίκες, εκπροσωπούμενο από τον εκκαθαριστή (ποιν. Α.Π. 1996/2019 ό.π., Α.Π. 224/2016 ό.π., ΕφΑθ 3865/2020 ό.π.). Τα ανωτέρω ισχύουν ακόμα και όταν επήλθε ήδη τυπική λήξη της εκκαθάρισης της εταιρίας, που επέρχεται με τη λογοδοσία των εκκαθαριστών και τη δημοσίευση του ισολογισμού της εκκαθάρισης, η ατελής δε δημοσιότητα, που ισχύει αναφορικά με την εκκαθάριση, δεν οδηγεί σε διαφορετικό συμπέρασμα. Ειδικότερα, κατά την έναρξη και την περάτωση της εκκαθάρισης, οι εκκαθαριστές συντάσσουν ισολογισμό. Μετά την περάτωση της εκκαθάρισης η εταιρία διαγράφεται από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.Μ.Η.), το οποίο αποτελεί Μητρώο Εμπορικής Δημοσιότητας και αντικατέστησε το Μητρώο Ανωνύμων Εταιριών (Μ.Α.Ε.), που τηρούνταν στις Νομαρχίες και τα βιβλία Εταιριών (Ε.Π.Ε. και Προσωπικών), που τηρούνταν στα Πρωτοδικεία. Από την καταχώριση στο Γ.Ε.Μ.Η. η ομόρρυθμη εταιρία αποκτά νομική προσωπικότητα (άρθρο 251 παρ. 2 του ν. 4072/2012). Η καταχώριση της διαγραφής στο Γ.Ε.Μ.Η. έχει σχετικά συστατικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι χωρίς αυτή δεν επέρχεται περάτωση της ομόρρυθμης εταιρίας. Αν, όμως, διαπιστωθεί, ότι η εταιρία είχε και άλλη περιουσία, δεν επέρχεται η περάτωσή της, έστω και αν είχε διαγραφεί στο Γ.Ε.Μ.Η., λόγω δε του σχετικά συστατικού χαρακτήρα της διαγραφής, δεν θίγεται η νομική προσωπικότητα της εταιρίας, εάν η εκκαθάριση δεν έχει πράγματι περατωθεί (ποιν. Α.Π. 1996/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”).
Τα ανωτέρω ισχύουν και για την ετερόρρυθμη εταιρία, αφού ελλείψει ειδικής ρύθμισης, εφαρμόζονται οι διατάξεις για την ετερόρρυθμη εταιρία (άρθρο 271 παρ. 2 του ν. 4072/2012).
ΙΙΙ. Στην προκείμενη περίπτωση εισάγεται προς συζήτηση η από 17.4.2018 έφεση κατά της οριστικής απόφασης 1079/2018 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους και δέχθηκε εν μέρει την από 2.9.2013 ανακοπή του άρθρου 633 παρ. 2 του Κ.ΠολΔ., κατά της διαταγής πληρωμής …./2013 του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Με την ανωτέρω ανακοπή, που ασκήθηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου από την ετερόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «……….», καθώς και από τους δύο εταίρους αυτής, …….. και …….. – ομόρρυθμο και ετερόρρυθμη εταίρους αντίστοιχα και στράφηκε κατά της εταιρίας με την επωνυμία “…………”, ζητήθηκε, για τους αναφερόμενους λόγους, η ακύρωση της ως άνω διαταγής πληρωμής του Δικαστή του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία υποχρεώθηκαν (οι ανακόπτοντες) να καταβάλουν στην καθ’ ης η ανακοπή – εταιρία (ήδη εφεσίβλητη), το ποσό των 56.159,97 ευρώ, πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων, ως προερχόμενο από πιστωτικούς τίτλους (γραμμάτια εις διαταγήν και συναλλαγματικές). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, δέχθηκε εν μέρει την ανακοπή, ακύρωσε εν μέρει την προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής (ως προς την απαίτηση της καθ’ ης από τα γραμμάτια εις διαταγήν) και επικύρωσε αυτήν κατά τα λοιπά (ως προς την απαίτηση της καθ’ ης από τις συναλλαγματικές). Κατά της τελευταίας απόφασης παραπονούνται ήδη οι δεύτερος και τρίτη ανακόπτοντες, ……… και ……… – ομόρρυθμος και ετερόρρυθμη εταίροι αντίστοιχα, με την υπό κρίση έφεσή τους για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, ζητώντας την ακύρωση της ως άνω διαταγής πληρωμής στο σύνολό της. Όμως, η έφεση ασκήθηκε, όπως προαναφέρθηκε, μόνο από τους δύο εταίρους – ομόρρυθμο και ετερόρρυθμη, όχι δε και από την πρώτη ανακόπτουσα – ετερόρρυθμη εταιρία «……………..», η οποία, αν και αναγκαία ομόδικος, κατά τα εκτεθέντα στην ανωτέρω νομική σκέψη, δεν κλήθηκε να παραστεί, ούτε παρέστη στη δίκη, ενώ οι εκκαλούντες – ανακόπτοντες δεν επικαλούνται σχετική κλήτευσή της προς τούτο, ούτε προκύπτει τέτοια κλήτευση από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν. Κατόπιν τούτων και δεδομένου ότι η μη παριστάμενη ως άνω αναγκαία ομόδικος θεωρείται επίσης ως εκκαλούσα και, συνακόλουθα, δικαιούται να παραστεί και να ακουστεί στη συζήτηση επί της ασκηθείσας υπό κρίση έφεσης, θα πρέπει, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ίδια νομική σκέψη, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτησή της (έφεσης), προκειμένου να κλητευθεί η ως άνω αναγκαία ομόδικος των εκκαλούντων, ετερόρρυθμη εταιρία «…………..», ζήτημα το οποίο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο ως αναφερόμενο στην προδικασία. Σημειωτέον ότι σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ανωτέρω νομική σκέψη, τα ανωτέρω ισχύουν ακόμα και στην περίπτωση, που επήλθε ήδη η τυπική λήξη της εκκαθάρισης της εταιρίας, αφού υπάρχει αξίωση τρίτου κατά της τελευταίας, που ανάγεται σε χρόνο προ του πέρατος της εκκαθάρισης (Α.Π. 96/2005 Ελλ.Δ/νη 2005, σελ. 1475), διότι εάν, μετά τη λήξη των εργασιών της (εκκαθάρισης), διαπιστωθεί η ύπαρξη εταιρικής απαίτησης ή εταιρικού χρέους, τότε επαναλαμβάνονται οι εργασίες της (εκκαθάρισης) και συνεχίζεται η εκπροσώπηση της εταιρίας από τον εκκαθαριστή.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη την συζήτηση της από 17.4.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2018 έφεσης των ……. και ………..κατά της οριστικής απόφασης 1079/2018 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία πιστωτικών τίτλων).
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 17 Φεβρουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ