Αριθμός απόφασης 61/2022

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης 61/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ 2ο

Αποτελούμενο από την Δικαστή Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη και από την Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις …….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του εκκαλούντος – εναγόμενου: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Στρατηγόπουλο (ΑΜ …….. Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).

Του εφεσίβλητου – ενάγοντος: …………., ο οποίος δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 20.07.2015 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2015 και ειδικό …./2015 αγωγή του, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το ως άνω Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 3765/2017 απόφασή του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Ήδη ο εκκαλών – εναγόμενος προσβάλλει την απόφαση αυτή με την από 28.03.2018 έφεσή του που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …/28.03.2018 και ειδικό …./28.03.2018 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …/13.07.2020 και ειδικό …./13.07.2020, για την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος – εναγόμενου δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσε δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τις διατάξεις των άρθρων 226 παρ. 2 και 498 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι μετά την άσκηση της έφεσης κάθε διάδικος μπορεί να ζητήσει τον προσδιορισμό δικασίμου, αν προσαγάγει στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου αντίγραφα του δικογράφου της έφεσης και της προσβαλλόμενης απόφασης, ο δε γραμματέας, με βάση τη σημείωση στο αντίγραφο της έφεσης της ημέρας και ώρας συζήτησής της, την εγγράφει στο πινάκιο του δικαστηρίου, όπου σημειώνει το όνομα και το επώνυμο των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους, καθώς και το αντικείμενο της δίκης. Η επίσπευση της έφεσης για συζήτηση γίνεται με κλήση, κάτω από το αντίγραφο του δικογράφου της έφεσης που έχει κατατεθεί ή και με αυτοτελές δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του καλούντος τριάντα ημέρες πριν από τη δικάσιμο, αν αυτός διαμένει στην Ελλάδα, και εξήντα ημέρες αν διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής, η οποία δεν αναπληρώνεται από την με οποιοδήποτε άλλο τρόπο γνώση του προσδιορισμού της δικασίμου από το διάδικο που δεν κλητεύθηκε (ΕφΠειρ 28/2016 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, εάν ο εφεσίβλητος δεν εμφανισθεί ή δεν λάβει μέρος κανονικά στη συζήτηση, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έχει υποχρέωση να ερευνήσει την ύπαρξη ή μη κλητεύσεώς του, εάν δε κατά την συζήτηση της εφέσεως ερημοδικεί ο εφεσίβλητος, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών, εφόσον αυτός επέσπευσε τη συζήτηση ή κλήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως να παραστεί σε αυτή, σύμφωνα με τα άρθρα 271 και 524 παρ. 4 εδ. α’ του ΚΠολΔ, (ΕφΑθ 3212/2004 ΕλλΔνη 2005. 558, Σαμουήλ, Η έφεση κατά τον ΚΠολΔ, έκδ. 2003, παρ. 1078 έως 1080, σελ. 406-407). Το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του το εισαγωγικό της δίκης έγγραφο, τα πρακτικά και τις πρωτόδικες προτάσεις του απόντος διάδικου, τα πρακτικά και τις εκθέσεις εξέτασης των μαρτύρων, τα οποία οφείλει με ποινή απαραδέκτου της συζητήσεως να προσκομίσει ο εκκαλών, ο οποίος παρίσταται (ΑΠ 862/2000 ΕλλΔνη 2001. 157, ΕφΑθ 4804/2006 ΕλλΔνη 2007. 06, ΕφΑθ 242/2001 ΕλλΔνη 2002. 815). Εάν ο εφεσίβλητος δεν κλητεύθηκε ή δεν κλητεύθηκε νομίμως ή εμπροθέσμως, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση (ΜονΕφΠειρ 279/2015 ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση φέρεται προς συζήτηση η κρινόμενη από 28.03.2018 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3765/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 20.07.2015 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2015 και ειδικό …./2015 αγωγή του εφεσίβλητου – ενάγοντος. Από την πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό ../28.03.2018 και ειδικό …/28.03.2018 της γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στην ένδικη έφεση, προκύπτει ότι την 28.03.2018 ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος – εναγόμενου ……….. κατέθεσε την ανωτέρω έφεση στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Επιπλέον, από την έκθεση κατάθεσης και ορισμού δικασίμου με αριθμό γενικό …/13.07.2020 και ειδικό …/13.07.2020 της γραμματέως του Εφετείου Πειραιώς που υπάρχει συνημμένη στην ανωτέρω έφεση, προκύπτει ότι με μέριμνα της πληρεξούσιας δικηγόρου του εφεσίβλητου – ενάγοντος ………. ορίστηκε νόμιμα ως δικάσιμος για την εκδίκαση της ένδικης έφεσης ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η αναφερομένη στην αρχή της παρούσας,ήτοι τη συζήτηση της κρινόμενης έφεσης επέσπευσε ο εφεσίβλητος – ενάγων, ο οποίος και επέδωσε ακριβές αντίγραφό της, κάτω από την οποία υπήρχαν αναγεγραμμένες η πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό ../28.03.2018 και ειδικό …/28.03.2018 της γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η πράξη κατάθεσης έφεσης και ορισμού δικασίμου με αριθμό γενικό …/13.07.2020 και ειδικό …./13.07.2020 της γραμματέως του Εφετείου Πειραιώς και η κλήση προς τον εκκαλούντα – εναγόμενο, ως παραλήπτη του δικογράφου, να παραστεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και να συμμετάσχει στη συζήτηση της ένδικης έφεσης (βλ. Τη σχετική από 20.07.2020 επισημείωση του δικαστικού επιμελητή ……. επί του προσκομιζόμενου από τον εκκαλούντα – εναγόμενο αντιγράφου της κρινόμενης από 28.03.2018 έφεσης). Όπως δε προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο προς συζήτηση της έφεσης και κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο εφεσίβλητος – ενάγων δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε κατέθεσε έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ότι επιθυμεί να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς την εμφάνισή του στο ακροατήριο, με έγγραφες προτάσεις. Επομένως, εφόσον ερημοδικεί ο εφεσίβλητος – ενάγων που επισπεύδει τη συζήτηση της έφεσης, πρέπει, σύμφωνα και με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, να δικαστεί ερήμην, πλην όμως η διαδικασία θα προχωρήσει σαν να ήταν και αυτός παρών (άρθρο 524 παρ. 4 εδ. α’ του ΚΠολΔ), δεδομένου ότι προσκομίσθηκαν από τον παριστάμενο εκκαλούντα – εναγόμενο αντίγραφα του εισαγωγικού δικογράφου και των προτάσεων του αντιδίκου του που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και τα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, σύμφωνα με το άρθρο 524 παρ. 4 εδ. β’ του ΚΠολΔ.

Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3765/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 20.07.2015 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2015 και ειδικό …../2015 αγωγή του εφεσίβλητου – ενάγοντος, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1-2, 498, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η έφεση ασκήθηκε μετά την 01.01.2016), δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα – εναγόμενο την 02.03.2018 (βλ. Τη σχετική από 02.03.2018 επισημείωση του δικαστικού επιμελητή …….. επί του προσκομιζόμενου αντιγράφου της υπ’ αριθ. 3765/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), η δε κρινόμενη από 28.03.2018 έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, όπως προκύπτει από την πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό …./28.03.2018 και ειδικό …../28.03.2018 της γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στην ένδικη έφεση. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στη συνέχεια, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία, το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έφεσης έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα – εναγόμενο το παράβολο των 100,00 ευρώ που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 και τα άρθρα 35 παρ. 2 και 45 του Ν. 4446/2016.

Ο ενάγων στην από 20.07.2015 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2015 και ειδικό …./2015 αγωγή του, την οποία άσκησε, κατά την τακτική διαδικασία, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εξέθετε ότι είναι επιχειρηματίας, διατηρώντας επιχείρηση υγειονομικού ενδιαφέροντος, και ειδικότερα καφέ – μπαρ με το διακριτικό τίτλο “………..” στη Σαλαμίνα επί της ………,και ότι ο εναγόμενος είναι ιδιοκτήτης όμορης εξοχικής κατοικίας, ότι ο εναγόμενος,υποκινούμενος από ιδιοτελή κίνητρα εναντίον του προσώπου του, προσέβαλε παρανόμως και υπαιτίως το δικαίωμα στην προσωπικότητά του με αδικοπρακτική συμπεριφορά που συνίσταται στην τέλεση σε βάρος του των αξιόποινων πράξεων της συκοφαντικής δυσφήμισης και της εξύβρισης, και ειδικότερα ότι την 02.03.2015 και την 29.06.2015, αντίστοιχα, διέλαβε τα αναφερόμενα στην αγωγή ψευδή και συκοφαντικά σε βάρος του γεγονότα και ταυτόχρονα προέβη σε ανάρμοστους και απαξιωτικούς προς την τιμή και την υπόληψή του χαρακτηρισμούς, στην υπ’ αριθ. Πρωτ. ………/02.03.2015 έγγραφη καταγγελία που υπέβαλε ενώπιον της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής με θέμα «Πολεοδομικές και τυχόν άλλες παραβάσεις στην οικοδομή επί της …….., στη περιοχή …, στο … – Σαλαμίνας, Αριθ. Φερόμενης Άδειας ……… Ημερ. 16-10-2010», καθώς και στην υπ’ αριθ. Πρωτ. …./29.06.2015 έγγραφη καταγγελία που υπέβαλε ενώπιον της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων (Πρώην Νομαρχία) με θέμα «Καταγγελία παρανόμου σύνδεσης παροχής ρεύματος στο κτήριο επί της ………, όπου λειτουργεί Κέντρο Διασκέδασης με την επωνυμία “…” στο …. – Σαλαμίνας», ότι τα ψευδή γεγονότα που ο εναγόμενος ισχυρίσθηκε ενώπιον τρίτων, καθώς και οι ανάρμοστοι και απαξιωτικοί σε βάρος του χαρακτηρισμοί, θίγουν την τιμή και την υπόληψή του, ο δε εναγόμενος τελούσε εν γνώσει της αναλήθειας αυτών και είχε σκοπό να πλήξει το ήθος του ως ατόμου, αλλά και να κλονίσει την επαγγελματική του θέση και την επιχειρηματική του φήμη. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητούσε, μετά από παραδεκτό κατ’ άρθρα 223, 295 και 297 του ΚΠολΔ περιορισμό των αγωγικών αιτημάτων, με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και επαναλήφθηκε στις έγγραφες προτάσεις αυτού ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη από την προαναφερόμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά, το ποσό των 1.000,00 ευρώ, και να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούται ο εναγόμενος να του καταβάλει για την ίδια ως άνω αιτία, το ποσό των 99.045,00 ευρώ, χωρίς συνυπολογισμό του ποσού των 45,00 ευρώ ως προς το οποίο επιφυλάχθηκε να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων στα ποινικά Δικαστήρια, τα ποσά δε αυτά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 3765/2017 οριστική απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, πλην του παρεπόμενου αιτήματος περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής ως προς το αναγνωριστικό αίτημά της, έκανε αυτή εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης το ποσό των 1.000,00 ευρώ, νομιμοτόκως από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι πλήρους εξόφλησης, ενώ αναγνώρισε την υποχρέωση αυτού να του καταβάλει για την ίδια ως άνω αιτία, το ποσό των 1.000,00 ευρώ, νομιμοτόκως από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι πλήρους εξόφλησης, και καταδίκασε τον εναγόμενο στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών – εναγόμενος με την κρινόμενη από 28.03.2018 έφεσή του για τους περιεχόμενους σε αυτήν λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της προκειμένου να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.

Σύμφωνα με το άρθρο 57 του ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να ζητήσει την άρση της προσβολής και τη μη επανάληψή της στο μέλλον. Αξίωση αποζημίωσης, κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις (άρθρα 914 επ. του ΑΚ), δεν αποκλείεται, ύστερα από  αίτηση του προσβληθέντος, όπως και αξίωση ικανοποίησης της ηθικής βλάβης, δοθέντος ότι ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, περιεχόμενο του οποίου αποτελεί και η προστασία της προσωπικότητάς του, προστατεύεται και από το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 και 2 αυτού). Προσβολή προσωπικότητας συνιστούν πράξεις, που περιέχουν ονειδισμό ή αμφισβήτηση της προσωπικής και επαγγελματικής προσωπικότητας του ατόμου, ακόμα και αν αυτές τον καθιστούν απλά ύποπτο ότι μετέρχεται ανέντιμες μεθόδους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του ή άλλων εκφάνσεων της ζωής του. Άλλωστε, από τις προαναφερόμενες νομικές διατάξεις, προκύπτει ότι η προσβολή είναι παράνομη, όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή σε ενάσκηση μικρότερης σπουδαιότητας δικαιώματος ή κάτω από περιστάσεις που καθιστούν καταχρηστική την άσκησή του. Ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος, μόνο ως προς την αξίωση άρσης της προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον, ενώ για την αξίωση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης απαιτεί και το στοιχείο της υπαιτιότητας (ΟλΑΠ 812/1980 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1735/2009 ΝΟΜΟΣ). Προσβολή προσωπικότητας μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 του ΠΚ. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 ΠΚ, όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλο γεγονός, που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφήμησης, και αν το γεγονός αυτό είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι τούτο είναι ψευδές τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Έτσι, για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης αμφοτέρων των άνω εγκλημάτων απαιτείται ισχυρισμός ή διάδοση από τον υπαίτιο, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλο γεγονότος, που θα μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του. Από τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 362 και 363 ΠΚ προκύπτει ότι για την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται: α) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου, β) το γεγονός να είναι δυνατό να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου αυτού προσώπου, και γ) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές. Έτσι σε περίπτωση που ο δράστης δεν γνώριζε το ψεύδος του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ή είχε αμφιβολίες γι’ αυτό, δεν στοιχειοθετείται μεν το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος άλλου, παραμένει όμως ως έγκλημα η απλή δυσφήμιση, που προσβάλλει επίσης την προσωπικότητα του άλλου σε βαθμό μη ανεκτό από την έννομη τάξη. Ωστόσο ως αστικό αδίκημα η δυσφήμηση θεμελιώνεται υποκειμενικά και σε απλή αμέλεια του δράστη και συνεπώς όποιος από πρόθεση ή από αμέλεια ισχυρίζεται ή διαδίδει προς τρίτους γεγονότα αναληθή που βλάπτουν την επαγγελματική ή γενικότερα την οικονομική ελευθερία άλλου και κατ’ αυτή την έννοια θίγουν την τιμή και την υπόληψή του, προσβάλλοντας παράνομα την προσωπικότητά του, έχει υποχρέωση, εφόσον γνωρίζει ή υπαίτια αγνοεί την αναλήθεια των γεγονότων αυτών, να αποζημιώσει τον άλλο και να ικανοποιήσει και την ηθική βλάβη του, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 367 παρ. 1 του ΠΚ περιπτώσεις, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του, τόσο ως ποινικό, όσο και ως αστικό αδίκημα (ΑΠ 1662/2005 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 64/2015 ΝΟΜΟΣ). Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση, που προέρχεται ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο. Αντίθετα διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της από άλλον γενομένης ανακοίνωσης. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Αυτό το οποίο αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτον στις αισθήσεις και δυνάμενο να αποδειχθεί, αντίκειται δε προς την ηθική και ευπρέπεια. Αντικείμενο προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του φυσικού προσώπου. Ο νόμος θεωρεί ως προστατευόμενο αγαθό την τιμή ή την υπόληψη του προσώπου, το οποίο είναι μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας και κινείται στα πλαίσια της συναλλακτικής ευθύτητας. Η τιμή του προσώπου θεμελιώνεται επί της ηθικής αξίας, η οποία πηγή έχει την ατομικότητα και εκδηλώνεται με πράξεις ή παραλείψεις. Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσης, ακόμη δε και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας, δηλαδή, μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται με το γεγονός κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικώς να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική του βαρύτητα, άλλως μπορεί να αποτελούν εξύβριση κατά το άρθρο 361 του ΠΚ (ΑΠ 265/2015 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά το άρθρο 367 παρ. 1 περ. α – δ’ του ΠΚ, το άδικο των προβλεπόμενων στα άρθρα 361 επ. του ίδιου Κώδικα πράξεων αίρεται, μεταξύ των άλλων περιπτώσεων, που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις (περ. γ’ και δ’). Ως δικαιολογημένο ενδιαφέρον νοείται η επιδίωξη σκοπού (δημόσιου ή ιδιωτικού, ηθικής ή υλικής φύσης), ο οποίος αναγνωρίζεται από το δίκαιο ως άξιος προστασίας. Βασική περίπτωση της παρούσας δικαιολογητικής περίπτωσης αποτελεί το ότι η προσβλητική της τιμής εξωτερίκευση ήταν εύλογη και αναγκαία για την προστασία του συμφέροντος του δράστη, δηλαδή ότι αποτελεί, με βάση τις συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης, το επιβαλλόμενο και αντικειμενικώς αναγκαίο μέτρο προς διαφύλαξη του δικαιώματος, χωρίς το οποίο η διαφύλαξή του δεν ήταν δυνατή (βλ. Μ. Μαργαρίτη, Ποινικός Κώδικας, έκδ. 2003, άρθρο 367 παρ. 5 με τις εκεί παραπομπές σε θεωρία και νομολογία). Η διάταξη του άρθρου 367 του ΠΚ για την ενότητα της έννομης τάξης εφαρμόζεται αναλογικά και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 57 – 59 και 914 επ. του ΑΚ. Επομένως, αιρομένου του άδικου χαρακτήρα των προαναφερθεισών αξιόποινων πράξεων (με την επιφύλαξη, όπως κατωτέρω, της διάταξης του άρθρου 367 παρ. 2 του ΠΚ), αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Έτσι, η προβολή περίπτωσης του άρθρου 367 παρ. 1 του ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος (ένσταση), λόγω άρσης του παρανόμου της προσβολής. Όμως, ο άδικος χαρακτήρας της πράξης, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις που περιέχει, δεν αίρεται λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος και συνεπώς παραμένει η ποινική ευθύνη του δράστη, άρα και η υποχρέωσή του προς αποζημίωση κατά το αστικό δίκαιο, όταν συντρέχει μία από τις περιπτώσεις της διάταξης του άρθρου 367 παρ. 2 του ΠΚ, δηλαδή, όταν οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης των άρθρων 363-362 του ΠΚ, ή όταν από τον τρόπο εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή πρόθεση που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής του άλλου, περιστατικά που προτείνονται κατ’ αντένσταση από τον ενάγοντα κατά της ένστασης του εναγομένου από τις διατάξεις του άρθρου 367 παρ. 1 του ΠΚ (ΑΠ 265/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 109/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 271/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 532/2011 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΠατρ 335/2017 ΝΟΜΟΣ). Τέλος, από τις διατάξεις του άρθρου 527 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015, προκύπτει ότι είναι απαράδεκτη η προβολή για πρώτη φορά στην κατ’ έφεση δίκη πραγματικών ισχυρισμών, που δεν προτάθηκαν ή δεν προτάθηκαν παραδεκτά στην πρωτόδικη δίκη, εκτός αν προτείνονται από τον εφεσίβλητο ως υπεράσπιση κατά της έφεσης και δεν μεταβάλλεται η πραγματική βάση της αγωγής, ή γεννήθηκαν μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ή λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως ή μπορεί να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, ή το Δικαστήριο κρίνει ότι οι πραγματικοί ισχυρισμοί δεν προβλήθηκαν έγκαιρα με τις προτάσεις από δικαιολογημένη αιτία, ή αν αυτοί προέκυψαν για πρώτη φορά μεταγενέστερα, ή αν αποδεικνύονται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου. Ως νέοι ισχυρισμοί νοούνται μόνο οι αυτοτελείς πραγματικοί ισχυρισμοί που τείνουν σε θεμελίωση, παρακώλυση ή κατάλυση ουσιαστικού δικαιώματος και στοιχειοθετούν τη βάση ένστασης, αντένστασης ή άλλης αυτοτελούς αίτησης για παροχή έννομης προστασίας, το δε απαράδεκτο της προβολής τους λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο. Σε όλες τις περιπτώσεις της βραδείας προβολής ισχυρισμού το Δικαστήριο της ουσίας διαμορφώνει την αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του ως προς το αν είναι ή όχι δικαιολογημένη η βραδεία προβολή αυτού ή ως προς το αν συντρέχει ή όχι κατά περίπτωση μία από τις παραπάνω προϋποθέσεις μετά από έρευνα των στοιχείων της δικογραφίας(ΟλΑΠ 12/1991 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1087/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 752/2011 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 821/1998 ΕλλΔνη 1999. 107, ΕφΠειρ 619/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 211/2014 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, ο εκκαλών – εναγόμενος προβάλει για πρώτη φορά με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ένσταση κατ’ άρθρο 367 παρ. 1 του ΠΚ, επικαλούμενος ότι αίρεται ο άδικος χαρακτήρας της πράξης της εξύβρισης λόγω συνδρομής δικαιολογημένου ενδιαφέροντος στο πρόσωπό του για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας του ιδίου, των μελών της οικογένειάς του, αλλά και των θαμώνων του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος που διατηρούσε ο εφεσίβλητος – ενάγων, από την παράνομη και επικίνδυνη λειτουργία ηλεκτρογεννήτριας στον υπόγειο χώρο του καταστήματος. Η προβολή του εν λόγω καταλυτικού της αγωγής ισχυρισμού, που δεν είχε προταθεί πρωτοδίκως, ανεξαρτήτως του ότι δεν προτείνεται με το δικόγραφο της έφεσης, αλλά με τις προτάσεις του εκκαλούντος ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, είναι προεχόντως απαράδεκτη στην κατ’έφεση δίκη, για τον λόγο ότι ο εκκαλών δεν επικαλέστηκε, ούτε απέδειξε ότι συντρέχει κάποια από τις ανωτέρω περιπτώσεις, που να δικαιολογεί την βραδεία προβολή του, και ειδικότερα ότι η ιστορική βάση της ένστασης αυτής προέκυψε μετά τη συζήτηση της διαφοράς στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, είτε ότι αποδεικνύεται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου, είτε ότι συντρέχει δικαιολογημένη αιτία μη έγκαιρης προβολής του, και συνεπώς, κρίνεται απορριπτέος, ως απαράδεκτος.

Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται μετ’ επικλήσεως, είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ’ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (βλ. ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004. 723), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι γείτονες, αφού επί σειρά ετών η οικογένεια του ενάγοντος, και συγκεκριμένα ο πατέρας αυτού ……….. από το έτος 1986 και μετά τον θάνατό τουτο έτος 2009 ο ίδιος ο ενάγων, διατηρούσε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, και ειδικότερα κέντρο διασκέδασης με το διακριτικό τίτλο αρχικά «……..» και στη συνέχεια “…..”, στη Σαλαμίνα επί της …………., ο δε εναγόμενος είναι ιδιοκτήτης όμορης εξοχικής κατοικίας, που βρίσκεται επί της ………. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι οι μεταξύ των διαδίκων σχέσεις υπήρξαν αρμονικές μέχρι τον θάνατο του πατέρα του ενάγοντος, επιπλέον δε ο τελευταίος είχε μισθώσει τμήμα της κατοικίας του εναγόμενου για την εξυπηρέτηση των αναγκών της ανωτέρω επιχείρησής του, όπως κατέθεσε και η εξετασθείσα στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο μάρτυρας ανταπόδειξης, σύζυγος του εναγόμενου …………….. Οι σχέσεις των διαδίκων διαταράχθηκαν μετά τον θάνατο του πατέρα του ενάγοντος, όταν ο τελευταίος ανέλαβε την εκμετάλλευση της ανωτέρω επιχείρησης και εκδόθηκε στο όνομά του η υπ’ αριθ. ………/01.04.2010 άδεια λειτουργίας καταστήματος «Κέντρο διασκέδασης με συγκρότηση καφέ μπαρ», σε αντικατάσταση της υπ’ αριθ. ……../05.08.1988 άδειας λειτουργίας καταστήματος «Κέντρο διασκέδασης με συγκρότηση καφέ μπαρ» που είχε χορηγηθεί στον πατέρα του ενάγοντος. Στη συνέχεια, ο ενάγων μεταβίβασε την ανωτέρω επιχείρηση στην εταιρεία«………» και για τον λόγο αυτό εκδόθηκε η υπ’ αριθ. ………./28.03.2014 άδεια ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος «Κέντρο διασκέδασης με συγκρότηση καφέ μπαρ» σε αντικατάσταση της προαναφερόμενης υπ’ αριθ. ……./01.04.2010 άδειας. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι μετά από πολυάριθμες καταγγελίες του εναγόμενου στις αρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες, ήτοι στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, στο Δήμο Σαλαμίνας στη Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών και στη Διεύθυνση Υπηρεσίας Δόμησης και Γενικού Σχεδιασμού Πόλης, στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Σαλαμίνας, στην Περιφέρεια Αττικής Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας Τμήμα Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου, έγιναν πολλαπλοί έλεγχοι στο κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “……..” και διαπιστώθηκαν υγειονομικές παραβάσεις, καθώς και ουσιώδης τροποποίηση των υγειονομικών όρων λειτουργίας του. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. ……./30.07.2013 έγγραφο της Περιφέρειας Αττικής Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας Τμήμα Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου που απευθύνεται στο Δήμο Σαλαμίνας, στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, στο Γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Νήσων, στον εναγόμενο και στον ενάγοντα, στο εν λόγω κατάστημα διαπιστώθηκαν υγειονομικές παραβάσεις, καθώς και παραβίαση των συνθηκών λειτουργίας του, κάνοντας χρήση μουσικής στον υπαίθριο χώρο και λειτουργώντας ως υπαίθριο κέντρο διασκέδασης, αφού στον περιβάλλοντα χώρο διαπιστώθηκε η εγκατάσταση ηχείων για αναπαραγωγή μουσικής και η χρήση μουσικής με μέγιστη επαναλαμβανόμενη ηχοστάθμη 85 DB, η ανάπτυξη καθισμάτων για την εξυπηρέτηση των πελατών, η ύπαρξη κολυμβητικής δεξαμενής για διακοσμητικούς λόγους, χωρίς περίφραξη, η χρήση μουσικής με ανοιχτή πόρτα και ανοιχτό το μισό τμήμα της οροφής του στεγασμένου χώρου, η ύπαρξη διαμορφωμένου ανοιχτού χώρου με υγειονομική συγκρότηση για την παρασκευή και προσφορά ποτών, και για τους λόγους αυτούς συστήθηκε στην αρμόδια αδειοδοτούσα δημοτική αρχή να πράξει άμεσα όσα προβλέπονται εκ του νόμου. Επιπλέον, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ………/15.09.2014 έγγραφο της ιδίας ως άνωυπηρεσίας που απευθύνεται στο Δήμο Σαλαμίνας, στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, στο Γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Νήσων και στον εναγόμενο, επισημαίνεται ότι με έγγραφα της Περιφέρειας Αττικής Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας Τμήμα Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου, γνωστοποιήθηκε στο Δήμο Σαλαμίνας η ουσιώδης τροποποίηση των υγειονομικών όρων λειτουργίας του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “………”, καθώς και θέματα σχετικά με τη νομιμότητα των κατασκευών, το άνοιγμα οροφής κλπ.που πρέπει να διερευνηθούν αρμοδίως, και ως εκ τούτου ότι ο Δήμος Σαλαμίνας, ως αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή, οφείλει να διαβιβάσει στην αρμόδια επιτροπή ελέγχου κέντρων διασκέδασης το φάκελο με τα θεωρημένα σχεδιαγράμματα κάτοψης, βάσει των οποίων εκδόθηκε η αρχική άδεια ίδρυσης και λειτουργίας του καταστήματος καθώς και η αντικατάστασή της. Αναφέρεται επίσης στο εν λόγω έγγραφο ότι σύμφωνα με τις υπ’ αριθ……/13.08.2014 και …/28.08.2014 έγγραφες καταγγελίες του εναγόμενου, δημιουργείται ηχορύπανση από τη λειτουργία της μουσικής του ανωτέρω κέντρου διασκέδασης κυρίως κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες μέχρι πρωίας, ακόμη και έως της 8^ης πρωινής ώρας τις ημέρες Παρασκευή και Σάββατο της θερινής περιόδου (Μάιο έως και Οκτώβριο), και για τους λόγους αυτούς πρέπει οι υπηρεσίες στις οποίες αποστέλλεται το έγγραφο να πράξουν τα νόμιμα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους. Επίσης, στο προσκομιζόμενο υπ’ αριθ.Πρωτ. ………../24.07.2015 έγγραφο της ιδίας ως άνω υπηρεσίας με θέμα «Αποτέλεσμα αυτοψίας», που απευθύνεται στο Δήμο Σαλαμίνας, στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, στη Διοίκηση Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Πειραιά, στο Γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Νήσων, στον εναγόμενο και στην εταιρεία «…………», στην οποία είχε μεταβιβασθεί το κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “……….”, αναφέρεται ότι αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας μετέβησαν την 22.06.2015 στο εν λόγω κατάστημα και κατόπιν υγειονομικού ελέγχου διαπιστώθηκαν οι κάτωθι παραβάσεις: «α) ανάπτυξη καθισμάτων και τραπεζιών στον εσωτερικό (στεγασμένο) χώρο και στον υπαίθριο χώρο της επιχείρησης χωρίς να αναφέρονται στην άδεια λειτουργίας, β) ύπαρξη στον υπαίθριο χώρο της επιχείρησης διαμορφωμένου χώρου (μπαρ) με υγειονομική συγκρότηση άνευ αδείας καθώς και επέκταση που συνιστά ουσιώδη τροποποίηση των υγειονομικών όρων λειτουργίας της επιχείρησης, γ) ύπαρξη δεξαμενής με νερό περιμετρικά της οποίας υπήρχε σχοινί, πάγκος και επιγραφή ότι «Απαγορεύεται το κολύμπι», η οποία, κατά δήλωση του υπευθύνου του καταστήματος ………., χρησιμοποιείται μόνο για διακόσμηση, το νερό της οποίας ήταν σε καλή κατάσταση (διαυγές χωρίς εστίες κουνουπιών), αλλά η λειτουργία της προϋποθέτει ειδική άδεια, δ) στη μεσοτοιχία της επιχείρησης με τον αύλειο χώρο της όμορης κατοικίας του εναγόμενου και προς την πλευρά αυτού υπήρχε έξοδος πλαστικού σωλήνα αποχέτευσης, η οποία είχε πρόσφατα τσιμενταριστεί καθώς και πλαστικός σωλήνας παροχής πόσιμου νερού ο οποίος, κατά δήλωση του Νικόλαου Δημητράκη, χρησιμοποιείται για την κάλυψη των αναγκών του προαναφερόμενου υπαίθριου μπαρ της επιχείρησης, ε) στην πίσω πλευρά της επιχείρησης και σε επαφή με αυτή υπήρχε πρόχειρα στεγασμένος χώρος από δομικά υλικά (τσιμεντόλιθους) και σιδηροκατασκευή (λαμαρίνες) με μεγάλα ανοίγματα στην οροφή και στις πλευρές αυτού, ο οποίος, κατά δήλωση του εναγόμενου, ανήκει στην επιχείρηση, ενώ έξωθεν αυτού υπήρχαν διάσπαρτες ποσότητες από αδρανή υλικά, οικιακά απορρίμματα (πλαστικά, μπουκάλια, χαρτιά κλπ), λάστιχα αυτοκινήτων κλπ., και επί του εδάφους υπήρχε ένα φρεάτιο ανοιχτό διαστάσεων 40X40 περίπου με ακάθαρτα ύδατα εντός αυτού το οποίο, σύμφωνα με τον εναγόμενο, αποτελεί το φρεάτιο βόθρου της επιχείρησης, η δε προπεριγραφόμενη κατάσταση δημιουργεί ανθυγιεινές και οχληρές καταστάσεις και για την εξάλειψη τους επιβάλλεται η άμεση απομάκρυνση των άχρηστων αντικειμένων και η διερεύνηση τυχόν παράνομης διάθεσης λυμάτων-νομιμότητας του αποχετευτικού συστήματος και η λήψη των απαιτούμενων μέτρων, και ως εκ τούτου ο Δήμος Σαλαμίνας ως αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή και όλες οι υπηρεσίες, στις οποίες αποστέλλεται το εν λόγω έγγραφο, πρέπει να λάβουν τα απαιτούμενα εκ του νόμου μέτρα». Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι μετά από μηνύσεις που υπέβαλε ο εναγόμενος σε βάρος των υπευθύνων του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “………”, οι αστυνομικοί του αρμοδίου Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας διενήργησαν ελέγχους, κατά τους οποίους διαπιστώθηκε η τέλεση αξιόποινων πράξεων και σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε βάρος των υπαιτίων. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. ………./04.08.2013 έγγραφο του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας, την 13.07.2013, την 28.07.2013 και την 04.08.2013 υποβλήθηκε μήνυση από τον εναγόμενο σε βάρος των υπευθύνων του καταστήματος και ακολουθήθηκε η αυτόφωρη διαδικασία για πλημμεληματικές παραβάσεις. Επίσης, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα υπ’ αριθ. ……../27.09.2014,………./27.09.2014 και ………./27.09.2014 έγγραφα του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας, που κοινοποιήθηκαν στον εναγόμενο, κατόπιν ελέγχου της αστυνομίας στο εν λόγω κατάστημα διαπιστώθηκε ότι διαπράττεται διατάραξη ησυχίας και υπεβλήθη μήνυση. Σύμφωνα δε με το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. ……….’/02.05.2015 έγγραφο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής Διεύθυνση Αστυνομίας Πειραιά, το οποίο, ομοίως, κοινοποιήθηκε στον εναγόμενο, στα πλαίσια ελέγχων εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας στο εν λόγω νυχτερινό κέντρο διαπιστώθηκαν παραβάσεις σχετικά μετην τροποποίηση των όρων λειτουργίας της κατεχόμενης άδειας, καθώς και διατάραξη ησυχίας των περίοικων, εφαρμόστηκε η νόμιμη διαδικασία, ήτοι η υποβολή μηνύσεων, ενημερώθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες για περαιτέρω ενέργειες, ενώ δόθηκαν κατευθυντήριες εντολές – οδηγίες στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας για εντατικοποίηση των ελέγχων, προκειμένου να εξαλειφθούν παντελώς όλα τα αναφυόμενα προβλήματα. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι την Άνοιξη του έτους 2015, ο ενάγων, έχοντας μεταβιβάσει στην εταιρεία «………..» το κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “……..”, ετοιμαζόταν να θέσει σε λειτουργία νέο κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με το διακριτικό τίτλο “……….”,που βρίσκεται στη Σαλαμίνα επί της ………,δίπλα στο κατάστημα με το διακριτικό τίτλο “…….”και στην εξοχική οικία του εναγόμενου. Ακολούθως, την 02.03.2015, ο εναγόμενος επικαλούμενος ότι ενεργεί «εκ μέρους των χιλιοταλαιπωρημένων πολιτών περιοίκων» απηύθυνε την επίδικη υπ’ αριθ. Πρωτ. ………/02.03.2015 έγγραφη καταγγελία προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής με θέμα «Πολεοδομικές και τυχόν άλλες παραβάσεις στην οικοδομή επί της ………., στη περιοχή ….., στο …… – Σαλαμίνας, Αριθ. Φερόμενης Άδειας …….. Ημερ. 16-10-2010»,στην οποία ανέφερε τα ακόλουθα: «Σε συνέχεια των καταγγελιών – διαμαρτυριών μας, της 28-2-2015, σχετικά με την παραβατική λειτουργία του κέντρου “…” πρώην «….», επί της …….., καταγγέλλουμε ότι παραπλήσια, με το αναφερόμενο κέντρο, στο ….., ανεγείρεται οικοδομή, αγνώστου προορισμού, δηλαδή δεν είναι γνωστό τι είδους κέντρο εκμετάλλευσης θα προκύψει, και σύμφωνα με πληροφορίες μας, έχει στενούς επιχειρηματικούς δεσμούς με την εκμετάλλευση του καταγγελομένου κέντρου. Παρακαλούμε θερμάγια να προληφθούν τυχόν δυσάρεστες συνέπειες από τυχόν πολεοδομικές και λοιπές παραβάσεις και στη συνέχεια αδειοδότηση και λειτουργία του καινούριου «φρούτου» που θα προκύψει, και έτσι έχουμε επανάληψη λειτουργίας, όπως της επί τόσα χρόνια παραβατικής λειτουργίας του καταγγελλόμενου κέντρου, δυστυχώς άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος, παρά τις καταγγελίες και διαμαρτυρίες μας, ελέγξατε με τις υπηρεσίες σας, απευθείας εάν και εφόσον, οι σχετικές άδειες και λοιπές προϋποθέσεις κατασκευής (σύμφωνα και με τον αναγραφόμενο, φερόμενο αριθμό αδείας στη σχετική πινακίδα στην οικοδομή),αλλά και την τυχόν περαιτέρω αδειοδότηση λειτουργίας, όπως έχουν εκδοθεί ή πρόκειται να εκδοθούν από τις δημοτικές υπηρεσίες του Δήμου Σαλαμίνας, να είναι σύννομες, να συνάδουν και να συμφωνούν με τις ισχύουσες διατάξεις, για την περιοχή της γειτονιάς μας, εντός του οικοδομικού σχεδίου της περιοχής (Οικοδομικό Τετράγωνο …). Περιμέναμε την τοποθέτησή σας, για να υποβάλλουμε και την καινούργια καταγγελία και την διαμαρτυρία μας, ελπίζοντας σε μια ουσιαστική αλλαγή των πραγμάτων. Παρακαλούμε θερμά επιληφθείτε του θέματος, δείχνοντας επιτέλους ότι υπάρχει στην πατρίδα μας κοινωνική δικαίωση και πρόθεση καταπολέμησης της διαφθοράς και διαπλοκής, ξεκαθαρίζοντας αυτήν την πραγματικά «δύσοσμη κατάσταση», τερματίζοντας την πολύχρονη ταλαιπωρία μας. Στη διάθεσή σας για οιαδήποτε διευκρίνιση, επεξήγηση η περαιτέρω ενέργεια απαιτηθεί». Σε απάντηση της εν λόγω καταγγελίας που διαβιβάστηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής στο Δήμο Σαλαμίνας,απεστάλη στον εναγόμενο το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ.Πρωτ. ………../30.06.2015 έγγραφο του Δήμου Σαλαμίνας Διεύθυνση Υπηρεσίας Δόμησης και Γενικού Σχεδιασμού Πόλης, με το οποίο τον ενημέρωνε αφενός ότι οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται επί της ……., εντός του Οικοδομικού Τετραγώνου ….., καθορίζονται με χρήση γης «Τουρισμός – Αναψυχή» σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 8 του Π.Δ. 23-2-87 (ΦΕΚ 166/Δ/87), αφετέρου ότι για την οικοδομή που ανεγείρεται στο σημείο που βρίσκεται το κατάστημα με το διακριτικό τίτλο “…….” έχει εκδοθεί η υπ’ αριθ. ……/2006 άδεια οικοδομής για την ανέγερση «Νέου ισογείου καταστήματος με πατάρι και υπόγειο», μετά την από 05.10.2006 αίτηση του πατέρα του ενάγοντος, και ότι το κτίσμα έχει υπαχθεί, από την 11.02.2015, στις διατάξεις του Ν. 4178/2013, κατόπιν της υπ’ αριθ. ……. δήλωσης υπαγωγής, για τις ακόλουθες κατασκευές σύμφωνα με την τεχνική έκθεση της δήλωσης υπαγωγής: α) κλείσιμο εξωστών στο ισόγειο και στο πατάρι, β) προσθήκη τμήματος παταριού, γ) αλλαγή χρήσης τμήματος υπογείου σε χώρο κύριας χρήσης κουζίνας του καταστήματος, δ) διαμόρφωση αποθηκών στο υπόγειο, ε) διαμόρφωση οπών και κλιμάκων στις οροφές όλων των επιπέδων, στ) διαμόρφωση του ακάλυπτου, ζ) αλλαγή στη χωροθέτηση των θέσεων στάθμευσης, η) επέκταση του εξώστη ισογείου στο τμήμα της πρασιάς, θ) κατασκευή απόληξης κλιμακοστασίου. Επιπλέον από την προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. ……. δήλωση ένταξης Ν. 4178/2013 που εκδόθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, προέκυψε ότι ο ενάγων είχε εξοφλήσει μέχρι την 17.02.2015 ποσοστό 33,33% του τέλους υπαγωγής και παρέμεναν ανεξόφλητες οι μηνιαίες δόσεις, ύψους 221,14 ευρώ, που ήταν καταβλητέες από την 10.02.2016 έως την 10.02.2020. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι την 12.05.2015 ο ενάγων υπέβαλε την υπ’ αριθ. Πρωτ. ……. αίτηση προς τον Δήμο Σαλαμίνας για την έκδοση της απαιτούμενης άδειας λειτουργίας του καταστήματος με το διακριτικό τίτλο “………” και ακολούθως εκδόθηκε η υπ’ αριθ. ……/26.06.2015 άδεια ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος «Επιχείρηση αναψυχής – κατά κύριο λόγο οινοπνευματωδών ποτών». Εντούτοις, η λειτουργία του εν λόγω καταστήματος έλαβε χώρα τον Απρίλιο του έτους 2015, ήτοι πριν την έκδοση της προαναφερόμενης άδειας λειτουργίας, καθόσον ο ενάγων επιθυμούσε να προλάβει την έναρξη της θερινής σεζόν που πραγματοποιείτο το Πάσχα κάθε χρόνου, όπως κατέθεσε και η εξετασθείσα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου μάρτυρας απόδειξης. Επιπλέον, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. …………/26.08.2015 έγγραφο του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας, την 15.08.2015, την 16.08.2015 και την 22.08.2015 υποβλήθηκε μήνυση από τον εναγόμενο σε βάρος του υπευθύνου του καταστήματος με το διακριτικό τίτλο “…………” και διενεργήθηκαν έλεγχοι από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα, ενώ με την υπ’ αριθ. …………. απόφαση του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας το κατάστημα σφραγίστηκε προσωρινά, διότι βεβαιώθηκαν από τα αστυνομικά όργανα τρεις συνολικά παραβάσεις μουσικής εντός του ίδιου έτους (άνευ αδείας της αρμόδιας αρχής). Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι την 29.06.2015, ο εναγόμενος απηύθυνε την επίδικη υπ’ αριθ. Πρωτ. …../29.06.2015 έγγραφη καταγγελία προς την Περιφερειακή Ενότητα Νήσων (Πρώην Νομαρχία) με θέμα «Καταγγελία παρανόμου σύνδεσης παροχής ρεύματος στο κτήριο επί της …… – Σαλαμίνας αρ. …, όπου λειτουργεί Κέντρο Διασκέδασης με την επωνυμία “……” στο ……. – Σαλαμίνας», στην οποία ανέφερε τα ακόλουθα: «Σας γνωρίζουμε ότι είχαμε βάσιμες πληροφορίες ότι το αναφερόμενο κτίριο ρευματοδοτείται παράνομα από το παραπλήσιο κτίριο στην ……… – Σαλαμίνας με αριθμό ……., όπου συστεγάζονται κατάστημα πώλησης χρωμάτων και βιομηχανικών υλικών και βιοτεχνικό εργαστήριο κατασκευής σιδήρων-αλουμινένιων κουφωμάτων μετά παρακείμενης οικίας. Την Πέμπτη 25/6/2015 επισκεφτήκαμε το αρμόδιο γραφείο ΔΕΔΔΗΕ και πληροφορήσαμε σχετικά τον προϊστάμενο διευθυντή κ. ………., ο οποίος μας ενημέρωσε ότι οι υπηρεσίες της Δ/νσης του δεν είναι αρμόδιες για να επιληφθούν και μας καθοδήγησε με οδηγίες για να απευθυνθούμε στην υπηρεσία σας. Θέλουμε όμως να σας πληροφορήσουμε σχετικά ότι την Παρασκευή 26/6/2015 και περί τις 19.30 περίπου το απόγευμα, δημιουργήθηκε φραστικό επεισόδιο μεταξύ εμού και του ………, ο οποίος παρουσιάστηκε ως εκπρόσωπος της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται το κέντρο διασκέδασης με την επωνυμία “………” και παρουσία μαρτύρων συγγενικών μου προσώπων, αλλά και προσωπικού που εργάζεται στο κέντρο του, ομολόγησε και απεδέχθη ότι έχει γίνει η παράνομη σύνδεση και μας παρακάλεσε να μη προχωρήσουμε περαιτέρω. Όπως είναι γνωστό, η παράνομη ρευματοληψία συνεπάγεται πάρα πολλές αυστηρές συνέπειες, αλλά το κυριότερο εγκυμονεί πλείστους όσους κινδύνους (ατυχήματος, πυρκαγιάς κ.α.) και με δεδομένο ότι το κέντρο διασκέδασης λειτουργεί από τις αρχές Απριλίου ε.ε. «νομότυπα», με αδειοδότηση των αρμόδιων υπηρεσιών του Δήμου Σαλαμίνας, αλλά και συνεπαγόμενων γνωμοδοτήσεων Αστυνομικών Διευθύνσεων Πειραιά, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σαλαμίνας, αλλά βέβαια και των Υπηρεσιών Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων. Πιθανόν μετά τις ενέργειές μας, διεκόπη η παράνομη ρευματοληψία ή ηλεκτροδοτείται περιστασιακά με φορητή γεννήτρια, παρακαλούμε για τις ενέργειές σας. Παρακαλούμε ενημερώστε μας για το αποτέλεσμα των ενεργειών σας, το οποίο να κοινοποιήσετε και στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Σαλαμίνας, Υγειονομικές Υπηρεσίες, και εάν απαιτείται και στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, και βέβαια ΔΕΔΔΗΕ Σαλαμίνας. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την προσοχή σας και των άμεσων κατά το δυνατόν των ενεργειών σας». Σε απάντηση της εν λόγω καταγγελίας του εναγόμενου που διαβιβάστηκε από την Περιφερειακή Ενότητα Νήσων στη ΔΕΔΔΗΕ Πρακτορείο Σαλαμίνας, στο Δήμο Σαλαμίνας, στο Αστυνομικό Τμήμα Σαλαμίνας, στον ενάγοντα και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, εκδόθηκε το προσκομιζόμενου π’ αριθ. ……/21.07.2015 έγγραφο της Διεύθυνσης Περιφέρειας Αττικής Πρακτορείο Σαλαμίνας, από το οποίο προκύπτει ότι διενεργήθηκε αυτοψία στο ανωτέρω κατάστημα και διαπιστώθηκε ότι δεν είναι συνδεδεμένο με το δίκτυο της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ και ότι δεν είχε υποβληθεί μέχρι την 21.07.2015 αίτηση ηλεκτροδότησης. Επίσης, εκδόθηκε το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ.Πρωτ. ………….’/26.08.2015 έγγραφο του Αστυνομικού Τμήματος Σαλαμίνας,από το οποίο προκύπτει ότι διενεργήθηκε έλεγχος στο κατάστημα με το διακριτικό τίτλο “…………” και διαπιστώθηκε ότι είχε θέσει σε λειτουργία στερεοφωνικό συγκρότημα άνευ άδειας της αρμόδιας αρχής με τη χρήση ηλεκτρογεννήτριας. Όπως δε προκύπτει από το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. …../01.09.2015 έγγραφο της Περιφέρειας Αττικής Γενική Δ/νση Ανάπτυξης Δ/νση Ανάπτυξης Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Τμήμα Αδειών Ανάπτυξης, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων,την 24.08.2015 πραγματοποιήθηκε έλεγχος στο εν λόγω κατάστημα και διαπιστώθηκε ότι αυτό δεν ρευματοδοτείται από παραπλήσιο κτίριο που βρίσκεται στον αριθμό ….. και αφορά κατάστημα πώλησης χρωμάτων και βιομηχανικών υλικών, ότι η εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση του κτιρίου δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει τοποθετηθεί γενικός ηλεκτρικός πίνακας, ούτε έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα προστασίας στη σύνδεση-τοποθέτηση των καλωδίων, ότι στο χώρο του υπογείου υπήρχε γεννήτρια, η οποία, κατά τον έλεγχο ήταν εκτός λειτουργίας, αλλά μπορούσε να τεθεί σε λειτουργία και να καλύψει τις ανάγκες ηλεκτροδότησης του κτιρίου, σύμφωνα και με τη δήλωση του ενάγοντος ιδιοκτήτη του κτιρίου. Κατόπιν των αποδειχθέντων ως άνω πραγματικών περιστατικών προέκυψε ότι μετά από αλλεπάλληλες καταγγελίες του εναγόμενου επί σειρά ετών, απευθυνόμενες αρχικά στις αρμόδιες υπηρεσίες της Σαλαμίνας και, στη συνέχεια, στις κεντρικές υπηρεσίες ευρισκόμενες στην Αθήνα και στον Πειραιά, διενεργήθηκαν πολυάριθμοι έλεγχοι στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος με τους διακριτικούς τίτλους “…” και “…….”, αντίστοιχα, και διαπιστώθηκαν επανειλημμένες παραβάσεις στη λειτουργία αυτών, σύμφωνα και με όσα προαναφέρθηκαν. Για τους λόγους αυτούς ο εναγόμενος με την ένδικη από 02.03.2015 καταγγελία του ενώπιον της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, και ενόψει της αποδεδειγμένης παραβατικής λειτουργίας του καταστήματος με το διακριτικό τίτλο “…..”, το οποίο ανήκε στον ενάγοντα έως το Μάρτιο του έτους 2014, κατά τα προαναφερθέντα,ζήτησε να ελεγχθεί η τήρηση της νομιμότητας εκ μέρους του τελευταίου αναφορικά με τη λειτουργία του καταστήματος με το διακριτικό τίτλο “………..”, που συνιστούσε τη νέα επιχειρηματική του δραστηριότητα του, καθώς και τυχόν πολεοδομικές παραβάσεις στην οικοδομή που θα στεγαζόταν τοεν λόγω κατάστημα. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι πράγματι υφίσταντο αυθαίρετες κατασκευές στην οικοδομή, εξαιτίας των οποίων αυτή υπήχθη στις διατάξεις του Ν. 4178/2013, κατόπιν της υπ’ αριθ. …… δήλωσης υπαγωγής που υποβλήθηκε από τον ενάγοντα. Εντούτοις, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε ότι υπήρξε διαπλοκή του ενάγοντος και διαφθορά των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών με σκοπό τη συνέχιση της παραβατικής λειτουργίας του καταστήματος με το διακριτικό τίτλο “………..”, όπως αναληθώς υποστήριξε ο εναγόμενος στην ένδικη από 02.03.2015 καταγγελία του, στην οποία δεν κατονομάζει μεν ευθέως τον ενάγοντα, πλην όμως αναφέρεται εμμέσως στο πρόσωπό του ως αυτό του επιχειρηματία που εκμεταλλεύεται το εν λόγω κέντρο διασκέδασης. Ειδικότερα, δεν αποδείχθηκε ότι η παραβατική λειτουργία των ως άνω καταστημάτων ταυτίζεται με την ύπαρξη κυκλώματος διαφθοράς και διαπλοκής των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών, υπό την έννοια της αλληλεξάρτησης συμφερόντων, με σκοπό τη διευκόλυνση της ανομίας και τον πορισμό οφέλους εκ μέρους του ενάγοντος ως επιχειρηματία που είχε την εκμετάλλευση των καταστημάτων. Αντιθέτως, αποδείχθηκε ότι οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες ανταποκρίθηκαν στα συνεχή αιτήματα του εναγόμενου και προέβησαν στις επιβεβλημένες κατά νόμο ενέργειες, διενεργώντας τους απαραίτητους ελέγχους, κατά τους οποίους διαπιστώθηκαν οι προαναφερόμενες παραβάσεις στη λειτουργία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος με τους διακριτικούς τίτλους “……” και “………”. Άλλωστε, ούτε ο ίδιος ο εναγόμενος δεν επικαλέσθηκε συγκεκριμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του περί ύπαρξης κυκλώματος διαφθοράς και διαπλοκής των αρμόδιων δημοσίων υπηρεσιών με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ενάγοντος και τη συγκάλυψη της ανομίας στη λειτουργία του καταστήματός του με το διακριτικό τίτλο “………..”, αλλά αρκέσθηκε στην επίκληση αόριστων ισχυρισμών περί ύπαρξης φιλικής σχέσης μεταξύ του ενάγοντος επιχειρηματία και δημότη Σαλαμίνας με την Δημοτική Αρχή Σαλαμίνας, η εκλογή της οποίας εξαρτάται από τις καλές σχέσεις αυτής με την τοπική κοινωνία. Επομένως, τα προαναφερόμενα συκοφαντικά σε βάρος του ενάγοντος γεγονότα που περιλαμβάνονται στην ένδικη από 02.03.2015 καταγγελία του εναγόμενου περί ύπαρξης διαφθοράς και διαπλοκής και περί «δύσοσμης» κατάστασης, είναι εξ ολοκλήρου ψευδή, ο δε εναγόμενος τελούσε εν γνώσει της αναλήθειας αυτών των γεγονότων, των οποίων έλαβαν γνώση οι υπάλληλοι της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, στην οποία απευθυνόταν η καταγγελία, αλλά και οι υπάλληλοι των λοιπών ως άνω δημοσίων υπηρεσιών στις οποίες αυτή διαβιβάσθηκε. Επιπλέον, ο προαναφερόμενος χαρακτηρισμός του καταστήματος του ενάγοντος με το διακριτικό τίτλο “………” ως «καινούριου φρούτου» που εμπεριέχεται στην ένδικη από 02.03.2015 καταγγελία του εναγόμενου, συνιστά αξιολογική κρίση με περιφρονητικό χαρακτήρα, ο δε εναγόμενος τελούσε εν γνώσει ότι αυτή μπορούσε να προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος. Από τα αποδειχθέντα ως άνω πραγματικά περιστατικά προέκυψε ότι ο εναγόμενος με την από 02.03.2015 καταγγελία του προσέβαλε την τιμή του ενάγοντος, επιπλέον δε ισχυρίσθηκε ενώπιον τρίτων τα προαναφερόμενα ψευδή γεγονότα, τα οποία γνώριζε ότι ήταν αναληθή και πρόσφορα να βλάψουν την επαγγελματική και την κοινωνική εικόνα του ενάγοντος και κατ’ αυτήν την έννοια να θίξουν την τιμή και την υπόληψή του, ενώ είχε σκοπό να πλήξει το ήθος αυτού ως ατόμου και να κλονίσει την επαγγελματική του θέση και την επιχειρηματική του φήμη, προσβάλλοντας παράνομα την προσωπικότητά του. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι τα αναφερόμενα στην επίδικη από 29.06.2015 έγγραφη καταγγελία του εναγόμενου προς την Περιφερειακή Ενότητα Νήσων περί παράνομης ρευματοδότησης του καταστήματος του ενάγοντος με το διακριτικό τίτλο “………” ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, κατά τα προαναφερθέντα, χωρίς εν προκειμένω να προέκυψε σκοπός καταφρόνησης του προσώπου του ενάγοντος, αφού οι εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τον εναγόμενο δεν υπερέβαιναν το προσήκον μέτρο σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Συνεπώς, ο εναγόμενος με την από 29.06.2015 έγγραφη καταγγελία του δεν τέλεσε σε βάρος του ενάγοντος ούτε το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης (άρθρο 363 του ΠΚ), για την στοιχειοθέτηση του οποίου απαιτείται αναγκαίως το γεγονός που ισχυρίζεται ή διαδίδει ο δράστης να είναι ψευδές, αλλά ούτε και το αδίκημα της απλής δυσφήμησης ή της εξύβρισης (άρθρα 361 και 362 του ΠΚ), καθώς οι ανωτέρω αληθείς ισχυρισμοί αυτού δεν συνοδεύονταν από άλλες υποτιμητικές ή απαξιωτικές για τον ενάγοντα εκφράσεις, από τις οποίες να προκύπτει σκοπός εξύβρισης αυτού, κατά τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη.Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγόμενου που συνίσταται στην τέλεση σε βάρος του ενάγοντος των αξιόποινων πράξεων της συκοφαντικής δυσφήμησης και της εξύβρισης και, υπό τις ειδικές περιστάσεις που προεκτέθηκαν, ο ενάγων, που είχε αναπτύξει μακρόχρονη επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή της Σαλαμίνας, υποβλήθηκε σε ψυχική ταλαιπωρία και υπέστη θλίψη και στεναχώρια, καθόσον προσβλήθηκε η τιμή και η υπόληψή του, και συνεπώς δικαιούται χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια για όλα τα ανωτέρω δεν έσφαλε, αλλά ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του εκκαλούντος – εναγόμενου που διαλαμβάνονται στον πρώτο, στον δεύτερο και στον τρίτο λόγο της υπό κρίση έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.

Ενόψει αυτών και δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν, ενώ πρέπει να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο κατ’ άρθρο 495 του ΚΠολΔ το παράβολο για το παραδεκτό της έφεσης που προκατέβαλε ο εκκαλών, λόγω της ήττας του. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται υπέρ του εφεσίβλητου, σε βάρος του εκκαλούντος, ως ηττηθέντος διαδίκου, αφού αυτός δεν παραστάθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και δεν υπέβαλε σχετικό αίτημα. Τέλος, πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση που ο εφεσίβλητος ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αφού στη δίκη αυτή δεν μπορεί να αποκλεισθεί εκ των προτέρων το έννομο συμφέρον του απόντος διαδίκου, να ασκήσει κατά της απόφασης που εκδόθηκε ερήμην του, ανακοπή ερημοδικίας, τις δε προϋποθέσεις του παραδεκτού αυτής, όπως είναι και η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για την άσκησή της, θα κρίνει μόνο το Δικαστήριο που θα δικάσει την ανακοπή ερημοδικίας (βλ. ΟλΑΠ 15/2001 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1596/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 58/2021 ΝΟΜΟΣ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει ερήμην του εφεσίβλητου – ενάγοντος την από 28.03.2018 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3765/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία.

Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση.

Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου υπέρ Δημοσίου υπ’ αριθ. ………../2018 ηλεκτρονικό παράβολο, ποσού εκατό (100,00) ευρώ που προκατέβαλε ο εκκαλών – εναγόμενος.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 7-2-2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ