Αριθμός 29/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Δήμητρα Πρεβέντη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Ιωάννη Τσάκωνα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η αρχικώς ενάγουσα ………., κάτοικος ……. Αττικής, ενεργούσα με την ιδιότητά της ως ασκούσα οριστικά και αποκλειστικά την επιμέλεια του (τότε) ανήλικου γιού της ……… (ήδη εφεσιβλήτου), ο οποίος έχει ήδη ενηλικιωθεί και συνεχίζει τη δίκη ατομικώς άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 21.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ.2328/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 22.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………./2020) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 2328/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 592 παρ.3 ΚΠολΔ), παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 23-7-2020, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ.2 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας, καθόσον δεν προέκυψε επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 21-10-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2019 αγωγή, ο ήδη ενηλικιωθείς ενάγων, που κατά την άσκηση της εκπροσωπούταν από την έχουσα την επιμέλεια του προσώπου του, μητέρα του, στρεφόμενος κατά του πατέρα του, εξέθετε ότι εξαιτίας των εκπαιδευτικών του αναγκών δεν δύναται να εργασθεί για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, επιπλέον, δε, στερείται περιουσίας και εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και συνεπώς δεν είναι σε θέση να αυτοδιατραφεί, και ότι ο εναγόμενος πατέρας του δύναται, κατά τα λεπτομερώς αναφερόμενα στην αγωγή, να συνεισφέρει στην κάλυψη των διατροφικών του αναγκών, και ζητούσε για τον λόγο αυτό να υποχρεωθεί ο τελευταίος να του καταβάλει τακτική μηνιαία διατροφή, ποσού 1.010 ευρώ, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, για το διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως τις 20-12-2020, νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής εκάστης δόσης και μέχρι εξοφλήσεως. Επι της ως άνω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία ο εναγόμενος υποχρεώθηκε να καταβάλει στον ενάγοντα για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 650 ευρώ για το επίδικο χρονικό διάστημα. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη ο εναγόμενος με την ένδικη έφεση του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, με σκοπό να απορριφθεί εξ ολοκλήρου η σε βάρος του αγωγή, άλλως να μεταρρυθμισθεί αυτή και να περιορισθεί η επιδικαζόμενη σε βάρος του διατροφή στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως.
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων είναι τέκνο του εναγομένου και της ……….. και γεννήθηκε στις 27-12-2001 κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Η έγγαμη συμβίωση των γονέων του διασπάστηκε οριστικά την άνοιξη του έτους 2016 και ο μεταξύ τους γάμος λύθηκε με τη με αριθμό 4395/2017 ήδη αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ενώ με την με αριθμό 3786/2017 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του ενάγοντος και της ομοίως ανήλικης αδερφής του, ………, (γενν. 14-1-2005) στην μητέρα τους, με την οποία αυτοί έκτοτε διαμένουν, αρχικά στην κατοικία, που αποτελούσε την οικογενειακή τους στέγη, στον Πειραιά, και στη συνέχεια στην πατρική οικία της τελευταίας στο Κερατσίνι, όπου εγκαταστάθηκαν, επειδή, λόγω υπέρογκων οφειλών προς τη ΔΕΗ, διεκόπη η ηλεκτροδότηση της οικίας τους. Ήδη δε ο ενάγων, μετά την επιτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο φοιτά από το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020 στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο Τμήμα Φυσικής, και έχει προς τούτο μισθώσει διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης, όπου και διαμένει, για το οποίο καταβάλει μηνιαίως μίσθωμα, ποσού 300 ευρώ, βαρυνόμενος επιπλέον και με τα σχετικά λειτουργικά του έξοδα (αυτόνομη θέρμανση, ύδρευση, ηλεκτροφωτισμό). Ο εναγόμενος αμφισβητεί το ως άνω ποσό του καταβαλλόμενου μισθώματος, διότι στο προσκομιζόμενο από 26-9-2019 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης αναγράφεται το μικρότερο ποσό των 120 ευρώ. Ωστόσο, όπως κατέθεσε μετά λόγου γνώσεως το ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η μάρτυς του ενάγοντος, θεία του, η κατάθεση της οποίας κρίνεται αρκούντως αξιόπιστη, το υπερβάλλον ποσό του μισθώματος συμφωνήθηκε προφορικά μεταξύ των μερών. Εξάλλου, ενδεικτικό της κατάρτισης της ως άνω πρόσθετης προφορικής συμφωνίας είναι και το γεγονός ότι στο εν λόγω ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης αναφέρεται ως καταβληθείσα εγγύηση το ποσό των 300 ευρώ, και όχι αυτό των 120 ευρώ, όπως θα συνέβαινε, εφόσον αυτό ήταν και το ποσό του συμφωνηθέντος μισθώματος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μέρος του ως άνω μισθώματος μπορεί να καλυφθεί με το χορηγούμενο δυνάμει της με αριθμό 140832/Ζ1/25-8-2017 ΚΥΑ στεγαστικό επίδομα, ποσού 1000 ευρώ ανά έτος (84 ευρώ το μήνα), για την καταβολή του οποίου η μάρτυς του ενάγοντος κατέθεσε ότι αυτός πληροί τις προϋποθέσεις. Τέλος, όπως προέκυψε, ο ενάγων απώλεσε ανυπαίτια την προθεσμία να υποβάλει αίτηση για χορήγηση στέγης στη φοιτητική εστία, ενώ σύμφωνα με την κατάθεση της ίδιας ως άνω μάρτυρα, αυτός προτίθεται να το πράξει το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. Επιπλέον, ο ενάγων πέραν των ως άνω δαπανών βαρύνεται και με τις αναλογούσες σ’ αυτόν λειτουργικές δαπάνες της κατοικίας της μητέρας του στο Κερατσίνι, και για όσο χρόνο ενοικεί πλέον σε αυτήν, δηλαδή κατά κύριο λόγο κατά την περίοδο των διακοπών των εορτών και του θέρους, ενώ για τις μετακινήσεις του με ΚΤΕΛ από τα Ιωάννινα στο Πειραιά, μετ’επιστροφής, τρεις φορές τον χρόνο δαπανά το ποσό των 43 ευρώ (φοιτητικό εισιτήριο) χ 3 (δηλαδή 129 ευρώ ετησίως), και αναγόμενο σε μηνιαία βάση, το ποσό των 10,75 ευρώ, και για τις μεταβάσεις του με αστικό λεωφορείο από την κατοικία του στα Ιωάννινα στην Σχολή του, για την παρακολούθηση των μαθημάτων του, το ποσό 20 ευρώ το μήνα. Τέλος, οι λοιπές ανάγκες συντήρησης του, δηλαδή τροφής, ένδυσης, άθλησης και ψυχαγωγίας είναι οι συνήθεις, που απαιτούνται για φοιτητές της ίδιας με αυτόν ηλικίας, λαμβανομένου υπόψη περαιτέρω και του γεγονότος ότι μπορεί να σιτίζεται δωρεάν στην Φοιτητική Λέσχη. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε, ο ενάγων δεν έχει περιουσία προσοδοφόρα ή απρόσοδη, ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή, ενώ δεν εργάζεται, ούτε έχει τη δυνατότητα να εργασθεί λόγω της παρακολουθήσεως των μαθημάτων του και της αναγκαίας καθημερινής μελέτης. Επομένως, λόγω της αδυναμίας του να αυτοσυντηρηθεί, έχει έναντι των γονέων του δικαίωμα διατροφής σε χρήμα, κατά μήνα προκαταβαλλομένης, που θα καλύπτει όλες τις δαπάνες διαβιώσεως του. Εξ αυτών, ο εναγόμενος πατέρας του εργάζεται ως οδηγός φορτηγού μεταφοράς κρεάτων στην εταιρεία με την επωνυμία «………….» και αποκερδαίνει μηνιαίως το καθαρό ποσό των 1653 ευρώ (δηλωθέν φορολογητέο εισόδημα 23.762,91 ευρώ μείον 3551,25 ευρώ παρακρατηθέντος φόρου και 373,58 ευρώ ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης : 12), σύμφωνα με την βεβαίωση αποδοχών περιόδου 1-1-2018 έως 31-12-2018 και το εκκαθαριστικό σημείωμα φορολογικού έτους 2018. Αυτός από τον Οκτώβριο του έτους 2019 διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στον Ίλιον, όπου διαμένει με τη νέα του σύζυγο, και βαρύνεται με το ήμισυ του καταβαλλόμενου μισθώματος, ποσού 200 ευρώ, δηλαδή με 100 ευρώ μηνιαίως, πλέον των αναλογουσών σ’ αυτόν λειτουργικών δαπανών του. Επίσης, έχει την ψιλή κυριότητα ενός διαμερίσματος στον ισόγειο όροφο, επιφανείας 72,03 τ.μ., σε οικοδομή επί της οδού ……… (πρώην οικογενειακή στέγη) στον Πειραιά. Πέραν των ανωτέρω, ο εναγόμενος δεν αποδείχθηκε, ότι έχει άλλα περιουσιακά στοιχεία, ενώ δυνάμει της με αριθμό 3307/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς βαρύνεται μέχρι την 19-12-2020 με την τακτική μηνιαία διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του, ……, ποσού 350 ευρώ, και της πρώην συζύγου του, ποσού 200 ευρώ. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο, για το οποίο καταβάλει μηνιαίως δόση, ποσού 200 ευρώ. Ωστόσο, αυτό δεν προαφαιρείται από το εισόδημα του, αλλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η μητέρα του ενάγοντος, ……….., διαμένει στην πατρική της οικία, με την ανήλικη θυγατέρα της, και τους υπέργηρους γονείς της, τους οποίους φροντίζει, επειδή αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, ως φιλοξενούμενη δε, δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, παρά μόνον με τις αναλογούσες σε αυτήν σχετικές λειτουργικές δαπάνες της πατρικής οικίας. Αυτή έως το έτος 2005 εργαζόταν ως καθαρίστρια, αλλά έκτοτε λόγω των αυξημένων οικογενειακών υποχρεώσεων της, απασχολούταν αποκλειστικά με την φροντίδα των τέκνων και των αναγκών του συζυγικού οίκου. Ωστόσο, κατά τον χρόνο συζήτησης πρωτοδίκως της αγωγής, ήταν 43 ετών και υγιής και μπορούσε, παρά την έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων, να αποκομίσει εισόδημα από μερική, έστω και περιστασιακή, απασχόληση και δη από εργασία ανάλογη με τις δυνατότητές της, την οποία κατά τις αρχές της καλής πίστης (άρθρο 288 του ΑΚ (βλ. ΑΠ 1016/2019, ΜονΕφΑιγ 69/2020 στην ΤΝΠ Νόμος), λαμβανομένων και των συνθηκών που επικρατούσαν κατά τον επίδικο χρόνο στην αγορά εργασίας, όφειλε να αναζητήσει, προκειμένου να απασχοληθεί επικερδώς, από την οποία εδύνατο να λαμβάνει ως μηνιαίο μισθό κατ’ ελάχιστο το ποσό των 250 ευρώ, κατά μερική ουσιαστική παραδοχή της σχετικής ένστασης, που είχε νόμιμα υποβάλλει πρωτοδίκως ο εναγόμενος και παραδεκτά επαναφέρει με τον τρίτο λόγο της έφεσης του. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε, ότι αυτή διαθέτει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ούτε ότι κακόπιστα απέφυγε να εισπράξει επίδομα τέκνου ή μέρισμα κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο εναγόμενος ομοίως με τον τρίτο λόγο της έφεσης του. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, οι δαπάνες διατροφής του ενάγοντα πρέπει να καθορισθούν στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως, που είναι ανάλογες με τις πραγματικές του απαραίτητες ανάγκες, τις οικονομικές δυνατότητες και τις συνθήκες ζωής των γονέων του. Κατά συνέπεια, αυτός δικαιούται να λαμβάνει διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κάθε μήνα, από τους υπόχρεους γονείς του, οι οποίοι ενέχονται, έκαστος, ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 του ΑΚ. Με τα δεδομένα αυτά η συνεισφορά του εναγόμενου στη μηνιαία διατροφή του ενάγοντος για το μετά την επίδοση της αγωγής χρονικό διάστημα και μέχρι 20-12-2020 (επίδικο χρονικό διάστημα), πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως, που δύναται να καταβάλει χωρίς να κινδυνεύσει η δική του διατροφή ενώ το υπόλοιπο ποσό, δύναται να καλύπτει η μητέρα του ενάγοντος, ως έχουσα κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής του, με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών και των λοιπών, συνδεομένων με τη συνοίκηση τους παροχών, λαμβανομένης υπόψη και της παροχής σε χρήμα από το εισόδημα που θα αποκόμιζε, εάν είχε αναζητήσει και βρει κατάλληλη γι’ αυτήν εργασία, ως έχουσα, κατά νόμο, συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής του, κατά μερική παραδοχή της προβληθείσας και πρωτοδίκως ένστασης περί υποχρεώσεως συνεισφοράς αυτής (άρθρο 1489 παρ.2 ΑΚ), την οποία ο εκκαλών παραδεκτά επαναφέρει με τον τρίτο λόγο της έφεσης του. Συνακόλουθα, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα εφεσίβλητο το ποσό των 650 ευρώ μηνιαίως, ως συνεισφορά στη κατά νόμο διατροφή του, έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, και γι’ αυτό και πρέπει, γενομένων δεκτών των σχετικών λόγων της έφεσης του εναγόμενου, να γίνει αυτή δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και, αφού κρατηθεί η υπόθεση να δικασθεί εκ νέου η αγωγή από το Δικαστήριο τούτο και να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος στην πληρωμή του ως άνω ποσού διατροφής στον ενάγοντα, για το μετά την επίδοση της αγωγής χρονικό διάστημα έως 20-12-2020, το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης. Τέλος πρέπει η δικαστική δαπάνη αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας να συμψηφιστεί μεταξύ των διαδίκων λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρα 183, 179 ΚΠολΔ), ενώ το προκαταβληθέν κατά την κατάθεση της έφεσης παράβολο, ποσού 100,00 ευρώ πρέπει να αποδοθεί στον εκκαλούντα (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση με παρόντες τους διαδίκους.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση κατά της με αριθμό 2328/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στον εκκαλούντα, του με αριθμό ……………/2020 παραβόλου, συνολικού ποσού, εκατό (100) ευρώ. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 2328/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την από 21-10-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2019 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικώς την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα κατά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, ως μηνιαία διατροφή, το ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής έως 20-12-2020, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης. ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 20 Ιανουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ