ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 661/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη γραμματέα Δ.Π.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 29-1-2016 και με αρ. κατάθ. …….. έφεση του ηττηθέντος εναγομένου-ενάγοντος κατά της υπ’ αριθμ. 4423/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 681Β ΚΠολΔ και δέχθηκε εν μέρει τις από 7-3-2012 (αρ. κατάθ. ……..) και 3-11-2014 (αρ. κατάθ. ………) αγωγές της ενάγουσας, ενώ απέρριψε την από 2-1-2015 (αρ. κατάθ. …….) αγωγή του εναγομένου, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 § 1, 498, 500, 511, 513, 516, 517, 518 § 1 ΚΠολΔ), εντός τριάντα ημερών από την επίδοση σε αυτόν της εκκαλούμενης απόφασης, η οποία έλαβε χώρα στις 30-12-2015 (βλ. με αρ. ……. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου Πειραιά ……). Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της και κατά το μέρος που μεταβιβάζεται η υπόθεση στο παρόν δικαστήριο (άρθρα 522 και 533 § 1 ΚΠολΔ).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1390 εδ. α’, 1485, 1486, 1489 § 2 και 1493 ΑΚ προκύπτει ότι, και οι δύο γονείς του ανήλικου τέκνου, που δεν μπορεί να διατραφεί από δικούς του πόρους, είναι υποχρεωμένοι να διατρέφουν αυτό, καθένας ανάλογα με την οικονομική του δυνατότητα. Το μέτρο της διατροφής του ανηλίκου τέκνου, η οποία περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρησή του, καθώς και τα έξοδα της ανατροφής του και της εκπαίδευσής του γενικά, προσδιορίζεται από τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του. Η συνεισφορά των γονέων στη διατροφή του τέκνου τους γίνεται με την προσωπική εργασία τους, τα εισοδήματα τους και την περιουσία τους, χωρίς καμία διάκριση ανάμεσα στις δυνάμεις τους αυτές. Ο εναγόμενος, γονέας, προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής του τέκνου του, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση (άρθρο 262 ΚΠολΔ) ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του τέκνου τους, οπότε με την απόδειξη του ισχυρισμού αυτού, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΠ 120/2013, ΑΠ 680/2010, ΑΠ 416/2007 ΝΟΜΟΣ). Η προβολή του ανωτέρω ισχυρισμού από τον υπόχρεο προς διατροφή εναγόμενο λειτουργεί ως ένσταση και πρέπει να συντελεστεί στο ακροατήριο, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά την έναρξη της συζητήσεως της υποθέσεως με σχετική σαφή και ορισμένη δήλωση, που καταχωρίζεται στα πρακτικά. Στην περίπτωση, όμως, που με την αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου, αλλά μόνον το μέρος, το οποίο, κατά την άποψη του ενάγοντος, πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο γονέα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού και του άλλου γονέα (του μη εναγομένου), ο αμυντικός ισχυρισμός, ότι η αναλογία αυτή είναι διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στην αγωγή, λειτουργεί ως άρνηση. Στην περίπτωση αυτή ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα προς τα πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύουν εκατέρωθεν (ΕΠειρ 486/2015, ΕΑ 856/2010, ΕΘ 2944/2004 ΝΟΜΟΣ).
Με την από 7-3-2012 αγωγή, που άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, ατομικά και με την ιδιότητα της ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων της, ζήτησε, όπως παραδεκτά περιόρισε το αίτημα για διατροφή από καταψηφιστικό σε εν μέρει αναγνωριστικό, 1) να ανατεθεί η επιμέλεια των ανηλίκων δίδυμων τέκνων, που απέκτησε με τον εν διαστάσει εναγόμενο σύζυγο της, …………, αποκλειστικά στην ίδια, διότι τούτο επιβάλλει το συμφέρον τους, 2)να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, πατέρας των ανηλίκων τέκνων τους, να της καταβάλλει, με την ιδιότητα της ως ασκούσα την επιμέλεια αυτών και για λογαριασμό τους, την πρώτη ημέρα κάθε μήνα, ως συνεισφορά του στην ανάλογη τακτική μηνιαία διατροφή τους, τα ποσά των 390 € για την ………….. και των 310 € για τον …………….., για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, νομιμότοκα από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης, και να αναγνωριστεί ότι οφείλει να της καταβάλλει, επιπλέον, για την ίδια αιτία, τα ποσά των 110 € και των 90 € αντίστοιχα για καθένα, διότι τα ανήλικα αδυνατούν να διατρέφουν τον εαυτό τους, αφού στερούνται εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και περιουσίας, 3) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικά της έξοδα. Επίσης, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του ίδιου ως άνω δικαστηρίου και την από 3-11-2014 αγωγή της, με την οποία, αφού παραιτήθηκε από το αίτημα περί ανάθεσης στην ίδια της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων, και αφού έτρεψε εν μέρει το καταψηφιστικό αίτημα διατροφής σε αναγνωριστικό, ζήτησε 1)να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προκαταβάλλει σ’ αυτήν, μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, για λογαριασμό των παραπάνω ανηλίκων τέκνων τους, ως μέρος της τακτικής σε χρήμα μηνιαίας διατροφής τους, το ποσό των 300 € για την ………… και το ποσό των 350 € για τον ……., για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής (ήτοι διατροφή για μεταγενέστερο διάστημα από αυτό της πρώτης αγωγής), νομιμότοκα από την καθυστέρηση κάθε δόσης, και να αναγνωρισθεί ότι οφείλει να της καταβάλλει επιπλέον, ως υπόλοιπο της μηνιαίας διατροφής των ανηλίκων τέκνων τους, τα ποσά των 215 € και των 225 € αντίστοιχα για κάθε ανήλικο, καθώς αυτά στερούνται εισοδημάτων από οποιαδήποτε αιτία και δεν μπορούν να αυτοδιατραφούν, 2) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικά της έξοδα. Ο εναγόμενος, εξάλλου, άσκησε ενώπιον του αυτού δικαστηρίου την από 2-1-2015 αγωγή του, με την οποία ζητούσε να ανατεθεί αποκλειστικά στον ίδιο η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων, που απέκτησε από τον γάμο του με την εναγομένη-ως άνω ενάγουσα, με την οποία βρίσκεται ήδη σε διάσταση, διότι αυτό επιβάλλει το συμφέρον τους, καθώς και να καταδικαστεί η τελευταία στα δικαστικά του έξοδα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ανωτέρω αγωγές, απέρριψε ως ουσία αβάσιμη την από 2-1-2015 (αντίθετη ως προς την επιμέλεια) αγωγή του εναγομένου και δέχτηκε εν μέρει ως ουσία βάσιμες τις άλλες δύο αγωγές. Ειδικότερα, ανέθεσε την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα τους και υποχρέωσε τον εναγόμενο πατέρα τους να καταβάλλει ως τακτική μηνιαία διατροφή τους, για μεν χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της από 7-3-2012 αγωγής, το ποσό των 140 ευρώ για την ……… και το ποσό των 120 ευρώ για τον ………., για δε το χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της από 3-11-2014 αγωγής, το ποσό των 180 ευρώ για την …….. και το ποσό των 150 ευρώ για τον ……… Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονείται ο εναγόμενος με την ένδικη έφεση του για τους λόγους που εκθέτει σ’ αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί, αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να γίνει δεκτή η δική του αγωγή και να περιοριστούν τα επιδικασθέντα για τα ανήλικα τέκνα του ποσά διατροφής.
Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από τις με αρ. …. και …… ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …… και ……. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά, ……, οι οποίες λήφθηκαν με πρωτοβουλία του εναγομένου-ενάγοντος μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της αντιδίκου του, από τις με αρ. ….. και …….. ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……. και ………. ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, οι οποίες λήφθηκαν με πρωτοβουλία της ενάγουσας-εναγομένης μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του αντιδίκου της, από την με ημερομηνία 26-1-2015 έκθεση κοινωνικής έρευνας της ………, κοινωνικής λειτουργού του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Προαγωγής της Δημόσιας Υγείας του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, η οποία λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 681 Γ § 2 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδικότερη μνεία παρακάτω, χωρίς ωστόσο να παραληφθεί ουδένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, αποδεικνύονται τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο στον Πειραιά την 27-7-2003 και από τον γάμο αυτόν απέκτησαν δύο δίδυμα τέκνα, την ……… και τον ………, που γεννήθηκαν στις 12-1-2010, ηλικίας κατά τον χρόνο συζήτησης στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο περίπου 5 ½ χρονών. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε αρμονικά και τελικά διασπάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2011, οπότε ο εναγόμενος-ενάγων μετοίκησε από την οικογενειακή στέγη, ενώ ήδη έχει εκδοθεί η υπ’ αρ. 2325/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία λύθηκε ο μεταξύ τους γάμος, χωρίς όμως να προκύπτει εάν αυτή έχει καταστεί αμετάκλητη. Ακολούθως, δυνάμει της υπ’ αρ. 742/7-2-2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα-εναγομένη η άσκηση της επιμέλειας των ως άνω ανηλίκων τέκνων τους, υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει σ’ αυτήν τα ποσά των 110 € και 90 € μηνιαίως ως προσωρινή διατροφή των ανηλίκων, παραχωρήθηκε στην ενάγουσα και στα ανήλικα η αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του εναγομένου με τα ανήλικα τέκνα του. Η απόφαση αυτή, κατά το σκέλος της περί επικοινωνίας, απώλεσε αυτοδικαίως την ισχύ της, λόγω μη άσκησης τακτικής αγωγής εκ μέρους του εναγομένου εντός τριάντα ημερών από τη δημοσίευση της. Γι’ αυτό ο εναγόμενος με την από 2-2-2015 αίτηση του ζήτησε εκ νέου τη ρύθμιση της επικοινωνίας με τα ανήλικα τέκνα του και εκδόθηκε η με αρ. 1096/2015 απόφαση του ιδίου ως άνω δικαστηρίου, με την οποία καθορίστηκε ο τρόπος επικοινωνίας του εναγομένου με τα ανήλικα τέκνα του ως εξής :1) Κάθε πρώτο και τρίτο παρασκευοσαββατοκύριακο κάθε μήνα από ώρα 18:00 της Παρασκευής έως ώρα 18:00 της Κυριακής, 2) κάθε Δευτέρα και Πέμπτη της εβδομάδας που δεν επικοινωνεί το παρασκευοσαββατοκύριακο, από ώρα 18:00 έως ώρα 21:00, 3) κάθε Τετάρτη της εβδομάδας που επικοινωνεί το παρασκευοσαββατοκύριακο, από ώρα 18:00 έως ώρα 21:00, 4) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων-Νέου Έτους, τα μεν ζυγά έτη από ώρα 11:00 της 24/12 έως ώρα 12:00 της 31/12, τα δε μονά έτη από ώρα 11:00 της 31/12 έως ώρα 12:00 της 7/1, 5) κατά τις εορτές του Πάσχα, τα μεν ζυγά έτη από ώρα 11:00 της Μ. Δευτέρας έως ώρα 10:00 της Κυριακής του Πάσχα, τα δε μονά έτη από ώρα 11:00 της Κυριακής του Πάσχα έως ώρα 10:00 του Σαββάτου μετά το Πάσχα και 6) κατά τις θερινές διακοπές, τα μεν ζυγά έτη από ώρα 12:00 της 10/7 έως ώρα 20:00 της 31/7, τα δε μονά έτη από ώρα 12:00 της 1/8 έως ώρα 20:00 της 20/8. Επίσης, όρισε ότι, προκειμένου να αποφεύγονται οι διαπληκτισμοί και τα φραστικά επεισόδια ανάμεσα στον εναγόμενο και την οικογένεια της ενάγουσας, ο εναγόμενος θα παραλαμβάνει τα ανήλικα τέκνα του από την ενάγουσα μητέρα τους πλησίον της οικίας της, στη γωνία της οδού ………… και θα τα επιστρέφει στο ίδιο μέρος. Στο διάστημα, πάντως, που μεσολάβησε από τότε που έπαυσε η ισχύς της με αρ. 742/2012 απόφασης μέχρι την έκδοση της ως άνω με αρ. 1096/18-7-2015 απόφασης, με την ανοχή της ενάγουσας, ο εναγόμενος επικοινωνούσε με τα ανήλικα τέκνα του ακολουθώντας, κατά βάση, τον τρόπο επικοινωνίας που είχε ορίσει το δικαστήριο με την υπ’ αρ. 742/2012 απόφαση του. Εξάλλου, με την υπ’ αρ. 1097/2015 απόφαση του ιδίου ως άνω δικαστηρίου μεταρρυθμίστηκε η προαναφερόμενη υπ’ αρ. 742/2012 απόφαση και κατά το σκέλος της οφειλόμενης προσωρινής διατροφής προς τα ανήλικα και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει το ποσό των 140 € για την ……… και το ποσό των 120 € για τον ………. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων ………, γεννήθηκε με ορθοπρωκτική και ουρογεννητική δυσπλασία, που ονομάζεται αμάρα (cloaca-κλοάκη), κατά την οποία το ουροποιητικό, το πεπτικό και το γεννητικό σύστημα έχουν μία κοινή έξοδο (ατρησία ορθού και κοινή εκβολή ορθού, κόλπου και ουρήθρας), για την αποκατάσταση της οποίας υποβλήθηκε αρχικά σε χειρουργική επέμβαση στην Ελλάδα. Στη συνέχεια όμως, επειδή η κατάστασή της δεν ήταν αντιμετωπίσιμη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα, μεταφέρθηκε σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο στο Σινσινάτι, στις ΗΠΑ, όπου υποβλήθηκε σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις, στις 28-9-2010 και στις 31-1-2011, με τις οποίες η ως άνω ανατομική ανωμαλία αποκαταστάθηκε. Όμως, για την ομαλή μελλοντική εξέλιξη της υγείας της ανήλικης και προκειμένου να αποφευχθούν νέες χειρουργικές επεμβάσεις για αρκετό χρόνο απαιτήθηκε ένα ιδιαίτερα επίμονο και απαιτητικό πρόγραμμα αποκατάστασης (διαστολές ορθού, αλλαγές στομίας, υποκλισμοί κλ), με το οποίο ασχολήθηκε κυρίως η ενάγουσα, η οποία σήκωσε και το κύριο βάρος των επαφών με τους ιατρούς του αλλοδαπού ιατρικού κέντρου προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Το γεγονός ότι η ανωτέρω δυσπλασία της ανήλικης έχει αποκατασταθεί και δύναται να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες, που ταιριάζουν σε πλήρως υγιή παιδιά της ηλικίας της, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα χρειάζεται η καθημερινή εγρήγορση των γονέων της και ιδίως της μητέρας της, με την οποία κατοικεί, με παρακολούθηση του ρυθμού κενώσεων της και τακτικό, ανά εξάμηνο, εργαστηριακό και υπερηχογραφικό έλεγχο, καθώς και λήψη φαρμακευτικής αγωγής εφ’ όρου ζωής. Για το πόσο σημαντική είναι η τακτική παρακολούθηση της υγείας της ανήλικης στην μετέπειτα ζωή της το με ημερομηνία 24-1-2012 έγγραφο του Κέντρου Ορθοκολίτιδας στο Σινσινάτι Οχάιο των ΗΠΑ, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι, «οι ασθενείς τους είναι ασθενείς εφ’ όρου ζωής», και ειδικά για την ανήλικη ……… ότι, «χρειάζεται συνεχή επαφή με το Κέντρο μας. Είναι ανάγκη να είμαστε βέβαιοι ότι ακολουθεί ένα καθημερινό πρόγραμμα διαχείρισης του εντέρου της προκειμένου να βοηθηθεί στο να αποφύγει νοσηλείες. Χρειάζεται ουρολογική παρακολούθηση προκειμένου να εξασφαλίσει επαναλαμβανόμενη και συνεχή υποστήριξη και εκτίμηση της νεφρικής της λειτουργίας», ενώ στο από 27-1-2012 ιατρικό σημείωμα του ο χειρουργός παίδων, δ/ντής του παιδοχειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου παίδων «ΜΗΤΕΡΑ», ……….., σημειώνει ότι, «Η πιστή εφαρμογή των οδηγιών και η νοσηλευτική της φροντίδα, εν πολλοίς πολύπλοκη, είναι ιδιαίτερης σημασίας για την ευτυχή και υγιή εξέλιξη της υγείας της, με την προϋπόθεση ότι εκτελούνται με ακρίβεια καθόσον λόγω της λεπτής ισορροπίας μεταξύ των διαφόρων συστημάτων η πιθανότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων καταστάσεων είναι πάντοτε πολύ υψηλή». Εξάλλου, η παιδίατρος-νεογνολόγος ……….., η οποία, όπως αναφέρει στο προσκομιζόμενο ιατρικό της σημείωμα παρακολουθεί τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων από την γέννηση τους και επί μία διετία (ήτοι μέχρι το 2012), επισημαίνει ότι η στενή παρακολούθηση και η τήρηση του προγράμματος, που έχει οριστεί από τους θεράποντες ιατρούς, πρέπει να συνεχιστεί για 3-5 έτη. Επίσης, αμφότερα τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, από της γεννήσεως τους, η οποία ήταν πρόωρη, έπασχαν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση για την αποφυγή της οποίας ελάμβαναν ειδικό σκεύασμα γάλακτος, ενώ ο ………. από το 2014 διαγνώστηκε με διαταραχές άρθρωσης και λεπτής κίνησης καθώς και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, για την αντιμετώπιση των οποίων υποβλήθηκε σε εξειδικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα. Από τα παραπάνω συνάγεται λοιπόν, ότι επρόκειτο για δύο παιδιά, που από της γεννήσεως τους χρειάζονται επαυξημένη φροντίδα από τους γονείς τους. Ιδιαίτερα, η δύσκολη κατάσταση της υγείας της ανήλικης ………, στην αντιμετώπιση της οποίας η ενάγουσα-εναγομένη μητέρα της ανάλωνε καθημερινά, για μεγάλο χρονικό διάστημα, όλα τα αποθέματα σωματικής και ψυχικής δύναμης, που είχε, έχοντας παράλληλα την ευθύνη για την ανατροφή και του έτερου, ίδιας ηλικίας, τέκνου της, ήταν το κομβικό γεγονός που συνέβαλε σημαντικά στο να δημιουργηθεί ένας άρρηκτος συναισθηματικός και ψυχικός δεσμός ανάμεσα στα ανήλικα τέκνα και τη μητέρα τους, της οποίας μάλιστα η φυσική παρουσία έγινε αποκλειστική από τότε που διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωση της με τον εναγόμενο-ενάγοντα πατέρα τους. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι ο εναγόμενος-ενάγων δεν συνέβαλε στην αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος υγείας της ανήλικης κόρης του, με την ενεργή παρουσία του κατά τις δύο επεμβάσεις στο εξωτερικό ή ότι δεν συμμετείχε στην ανατροφή των τέκνων του, αφού αυτός, από της διασπάσεως της έγγαμης συμβίωσης ασκούσε το δικαίωμα επικοινωνίας μαζί τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ’ αρ. 742/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) έχοντας την ευθύνη για την φροντίδα τους τόσο καθημερινές όσο και τα σαββατοκύριακα, που αυτά διανυκτέρευαν μαζί του. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την μικρή ηλικία των τέκνων και την αδήριτη ανάγκη για διατήρηση της σταθερότητας του περιβάλλοντος, στο οποίο αναπτύσσονται από την ηλικία των δύο ετών και έκτοτε, τους ισχυρούς δεσμούς αγάπης και αφοσίωσης που έχουν αναπτυχθεί ανάμεσα σε αυτά και την ενάγουσα μητέρα τους, τις βιοτικές συνθήκες των ανηλίκων αλλά και τις προσωπικές ιδιότητες των διαδίκων, κρίνεται ότι το αληθινό συμφέρον τους επιβάλλει να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας αυτών αποκλειστικά στην ενάγουσα-εναγομένη μητέρα τους, με την οποία ήδη διαμένουν και η οποία τα φροντίζει με στοργή και αγάπη και ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις απέναντι τους. Η λύση αυτή τυγχάνει προφανώς επωφελής για τα ανήλικα, καθόσον με τον τρόπο αυτό αφενός καλύπτεται η ιδιαίτερη, ενόψει και της ηλικίας τους, ανάγκη τους για μητρική αγάπη, στοργή και φροντίδα, και αφετέρου διασφαλίζεται το ενδιαφέρον και η ενεργός συμμετοχή του πατέρα τους, ο οποίος θα διατηρήσει την από κοινού με την ενάγουσα άσκηση των λοιπών λειτουργιών της γονικής μέριμνας σε κάθε κρίσιμο ζήτημα που τα αφορά. Πέραν τούτου, η απομάκρυνση των ανηλίκων από την οικία της μητέρας τους, όπου διαμένουν μέχρι σήμερα, θα μπορούσε να τους δημιουργήσει αισθήματα ανασφάλειας και κλονισμού και να θέσει σε κίνδυνο την ψυχοσωματική τους υγεία, θα επέφερε διατάραξη στον μέχρι σήμερα τρόπο ζωής τους και κατά συνέπεια δυσμενείς συνέπειες στην σωστή και ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας τους, αφού θα διέκοπτε τη συνέχεια και σταθερότητα των συνθηκών διαβίωσης τους. Ο εναγόμενος-ενάγων ισχυρίζεται ότι η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους δεν θα πρέπει να ανατεθεί στην ενάγουσα-εναγομένη επικαλούμενος την ασταθή ψυχική κατάστασή της, που χαρακτηρίζεται από έντονη επιθετικότητα, το ακατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης των ανηλίκων, εν μέσω καθημερινών συγκρούσεων της ενάγουσας-εναγομένης με τα μέλη της πατρικής της οικογένειας, το γεγονός της συγκατοίκησης της με τον νέο σύντροφο της στην οικία, που διαμένει μαζί με τα ανήλικα τέκνα τους, και την καταχρηστική άσκηση εκ μέρους της ενάγουσας της επιμέλειας θέτοντας προσκόμματα στην επικοινωνία του με τα ανήλικα τέκνα του. Οι αιτιάσεις αυτές κρίνονται απορριπτέες ως ουσιαστικά αβάσιμες. Ειδικότερα, είναι αληθές ότι, στο παρελθόν η ενάγουσα αντιμετώπιζε προβλήματα, που αφορούσαν την έκφραση του θυμού και στη διαχείριση των προβλημάτων υγείας της κόρης της σε ψυχολογικό επίπεδο – όπως είναι αναμενόμενο, ενόψει του ότι η ανήλικη από την νεογνική ηλικία ακόμη έπρεπε να υποβληθεί σε δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, την προετοιμασία για τις οποίες και την φροντίδα στο μετεγχειρητικό στάδιο είχε αναλάβει κυρίως η ίδια, ως μητέρα, έχοντας ταυτόχρονα την αγωνία για την φροντίδα και του άλλου παιδιού τους, που επίσης είχε γεννηθεί πρόωρα-, πλην όμως ήδη σε συνεργασία με την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία κατάφερε να διαχειριστεί επιτυχώς τα εν λόγω προβλήματα και να δημιουργήσει ένα ψυχολογικά ασφαλές πλαίσιο διαβίωσης τόσο για την ίδια όσο και για τα ανήλικα τέκνα της και ως εκ τούτου οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι πλέον αρκετά ικανοποιητικές. Τα ανήλικα έως και το σχολικό έτος 2014-2015 φοιτούσαν σε δημόσιο παιδικό σταθμό με πολύ καλή προσαρμογή, ενώ ήδη και οι σχέσεις της ενάγουσας με τους γονείς της, οι οποίοι διαμένουν στο ισόγειο της ίδιας πολυκατοικίας, είναι πλέον αρμονικές και μάλιστα αυτοί τη στηρίζουν και τη συνδράμουν στη φροντίδα των ανηλίκων. Όσον αφορά στον σύντροφο της ενάγουσας, ……….., δεν συγκατοικεί με αυτήν και τα ανήλικα τέκνα, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο εναγόμενος, λόγω έλλειψης χώρου. Παρά ταύτα βρίσκεται κοντά της αρκετές ώρες ημερησίως, τη συνοδεύει και τη συνδράμει στις καθημερινές ανάγκες φροντίδας των ανηλίκων καθώς και στην απαιτητική ιατρική φροντίδα της θυγατέρας της, ενώ στο μέλλον σχεδιάζουν την επέκταση του σπιτιού και τη δημιουργία μίας νέας οικογένειας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η επιλογή νέου συντρόφου και συγκατοίκηση μαζί του, δεν μπορεί να θεωρηθεί από μόνη του στοιχείο, που καθιστά την ενάγουσα-εναγομένη ακατάλληλη μητέρα. Συνεπώς, το οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο διαβιούν τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων με την ενάγουσα-εναγομένη μητέρα τους, όπως έχει διαμορφωθεί μετά από τις αλλαγές, που έχει επιτύχει η τελευταία, τόσο στις σχέσεις της με τους γονείς της όσο και στην προσωπική της ζωή, εξασφαλίζει ένα σταθερό και υγιές συναισθηματικά περιβάλλον για την ανατροφή τους. Τέλος, όσον αφορά τις αιτιάσεις του εναγομένου-ενάγοντος περί παρεμπόδισης εκ μέρους της ενάγουσας της επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα του, αποδείχθηκε ότι μετά την έκδοση της υπ’ αρ. 742/7-2-2012 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, που για πρώτη φορά μετά τη διάσταση των διαδίκων ρύθμισε την επικοινωνία του ενάγοντος-εναγομένου με τα ανήλικα τέκνα του, μέχρι και την αυτοδίκαιη άρση της ισχύος της, όπως προαναφέρθηκε (ένα μήνα μετά την έκδοση της χωρίς να κατατεθεί τακτική αγωγή από μέρους του εναγομένου), η ενάγουσα τέσσερις φορές δεν επέτρεψε την επικοινωνία αυτών, σύμφωνα με τα από 18-2-2012, 20-2-2012, 3-3-2012 και 7-3-2012 αντίγραφα από το βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Δραπετσώνας, το οποίο κλήθηκε για να διευθετήσει τη διαφορά μετά από καταγγελία του εναγομένου-ενάγοντος. Για την άρνηση της στις ημερομηνίες 15, 18 και 19-2-2012, ωστόσο, η ενάγουσα-εναγομένη επικαλέστηκε ασθένεια των τέκνων της, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τη με ημερομηνία 6-3-2012 βεβαίωση την ΔΗΚΕΠΑ, που λειτουργούσε τον βρεφικό σταθμό Κερατσινίου-Δραπετσώνας, όπου φιλοξενούνταν τα ανήλικα, από την οποία προκύπτει ότι τις άνω ημερομηνίες τα ανήλικα δεν προσήλθαν ούτε στον βρεφικό σταθμό. Μετά την 7-3-2012, η αστυνομία κλήθηκε αρκετές φορές από τον εναγόμενο-ενάγοντα για διάφορα άλλα παράπονα εναντίον της ενάγουσας-εναγομένης, όχι όμως για την παρεμπόδιση της επικοινωνίας με τα ανήλικα. Αυτός απευθύνεται και πάλι στις αστυνομικές αρχές για μην παράδοση των ανηλίκων από την ενάγουσα-ενάγουσα από τον Φεβρουάριο του 2015 και έπειτα, όπως στις 21/2, 30/5, 1/6, 11/9 και 16/9/2015, ημερομηνίες στις οποίες η τελευταία απουσίαζε από την οικία της. Εντούτοις, θα πρέπει να τονιστεί ότι το διάστημα από 7-3-2012, οπότε έπαυσε αυτοδίκαια η ισχύς της προαναφερόμενης υπ’ αρ. 742/2012 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, μέχρι 19-6-2015, που δημοσιεύτηκε η με αρ. 1096/2015 απόφαση, η οποία ρύθμιζε εκ νέου προσωρινά την επικοινωνία του εναγομένου-ενάγοντος με τα ανήλικα τέκνα του δεν υπήρξε άλλη απόφαση σε ισχύ, που να καθορίζει την άσκηση του δικαιώματος του, πλην όμως, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η ενάγουσα-εναγομένη είχε συναινέσει στο να διατηρείται αυτή (η επικοινωνία), παρά τις δυσκολίες στην συνεννόηση που είχε με τον εναγόμενο -ενάγοντα, οι οποίες οδηγούσαν συχνά σε έντονες διενέξεις μεταξύ τους, ακόμη και παρουσία των ανηλίκων. Ενόψει των παραπάνω εκτεθέντων, συνολικά εκτιμώμενης της συμπεριφοράς και των συγκρουσιακών σχέσεων των διαδίκων (γεγονός μάλιστα που οδήγησε το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων να ορίσει με την υπ’ αρ. 1096/2015 απόφαση του, ότι ο πατέρας θα παραλαμβάνει τα ανήλικα, όχι από την οικία τους, αλλά από χώρο λίγο μακρύτερα από αυτήν), η κάποιες – στις πιο πάνω αναφερόμενες περιπτώσεις- φορές άρνηση της ενάγουσας-εναγομένης να επιτρέψει την επικοινωνία των ανηλίκων με τον εναγόμενο-ενάγοντα πατέρα τους, δεν αρκεί για να θεωρηθεί ότι αυτή ασκεί καταχρηστικά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, αξιολογώντας αφενός την διάθεσή της να υπάρχει αυτή η επικοινωνία καθ’ όλο το διάστημα, που δεν υπήρχε δικαστική απόφαση, αφετέρου την αδράνεια του εναγομένου-ενάγοντος, όλο το διάστημα από τον Μάρτιο του 2012 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2015 (που άσκησε σχετική αίτηση) να απευθυνθεί στο δικαστήριο, είτε με τακτική αγωγή είτε με αίτηση για νέα προσωρινή ρύθμιση της επικοινωνίας, εφόσον πράγματι θεωρούσε ότι τα προσκόμματα από μέρους της ενάγουσας-εναγομένης έφταναν σε τέτοιο βαθμό, ώστε ουσιαστικά να αποκλείει την επαφή με τα ανήλικα τέκνα του. Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, κρίνεται αβάσιμος ο προαναφερθείς ισχυρισμός του εναγομένου-ενάγοντος.
Περαιτέρω, από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος εργαζόταν ως περιοδεύων πωλητής βιβλίων στην εταιρεία με την επωνυμία «…………» (ήδη «……….») με καθαρές μηνιαίες αποδοχές ποσού 802 € το έτος 2012, οι οποίες το έτος 2014 μειώθηκαν σε 790 €, ενώ από 5-8-2015 ανήλθαν σε 643 €. Με την από 31-1-2016 καταγγελία σύμβασης εργασίας απολύθηκε από την εργασία του λαμβάνοντας το ποσό της αποζημίωσης εκ 1.778 €. Εξάλλου, οι καθαρές ετήσιες αποδοχές του, σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες φορολογικές του δηλώσεις, ανήλθαν για το οικονομικό έτος 2013 (δηλαδή τα εισοδήματα του κατά το διάστημα από 1-1-2012 μέχρι 31-12-2012) σε 10.566,06 € (ήτοι 880,50 € μηνιαίως), για το οικονομικό έτος 2014 (δηλαδή τα εισοδήματα του κατά το διάστημα από 1-1-2013 μέχρι 31-12-2013) σε 10.441,55 € (ήτοι 870, 13 € μηνιαίως) και για το φορολογικό έτος 2014 (δηλαδή τα εισοδήματα του κατά το διάστημα από 1-1-2014 μέχρι 31-12-2014) σε 10.972,98 € (ήτοι 914,40 € μηνιαίως). Το γεγονός, ωστόσο, ότι είναι άνεργος από 1-2-2016 δεν ασκεί καμία έννομη επιρροή, καθόσον αυτός θα μπορούσε να αναζητήσει εργασία κατάλληλη για την ηλικία του (56 ετών), την κατάσταση της υγείας του (δεν αποδείχθηκε ότι έχει κάποιο πρόβλημα υγείας), τις προσωπικές του ικανότητες και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ώστε να αποκτήσει εισόδημα. Ως εκ τούτου κρίνεται ότι ο ενάγων έχει τη δυνατότητα να εργαστεί με την ως άνω ιδιότητα του, σε ανάλογη εργασία με αυτήν που έκανε προηγουμένως, και να αποκομίσει μηνιαίο εισόδημα ποσού 600 € περίπου, το οποίο συνυπολογίζεται για τον προσδιορισμό του ποσού της διατροφής των ανηλίκων τέκνων του στις οικονομικές του δυνάμεις. Ακόμη, αυτός είναι ψιλός κύριος ενός διαμερίσματος Α’ ορόφου, επί της οδού …. αρ. ….., στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη Αττικής, επιφάνειας 104,03 τμ., όπου μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης διαμένει με την επικαρπώτρια μητέρα του, χωρίς να καταβάλλει μίσθωμα. Είναι, επίσης, συγκύριος κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου μίας δίκυκλης μοτοσικλέτας, εργοστασίου κατασκευής HONDA XRV 750, κυλινδρισμού 742 κ.εκ. και με έτος πρώτης κυκλοφορίας το 1995. Αυτός βαρύνεται με την εξόφληση των οφειλών από δύο πιστωτικές κάρτες της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος, το υπόλοιπο των οποίων στις 30-6-2014 ανερχόταν σε 4.469,82 € και 911,44 € και η ελάχιστη μηνιαία δόση για καθεμία από τις οποίες ανέρχεται σε 50 € και 20 € αντίστοιχα. Αναφορικά, όμως, με την εν λόγω δαπάνη, αυτή δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματα του υποχρέου, όπως π.χ. από το μισθό του, αλλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το ποσόν της οφειλής αυτής, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβιώσεώς του (ΑΠ 120/2013, ΑΠ 837/2009, ΕΠειρ 749/2014 ΝΟΜΟΣ). Άλλη περιουσία ή εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει ο εναγόμενος. Αυτός δεν βαρύνεται με τη διατροφή κατά νόμο άλλου προσώπου, πλην των δύο ανήλικων τέκνων του, ενώ έχει να αντιμετωπίσει τις προσωπικές δαπάνες διατροφής και εν γένει διαβιώσεως του. Η ενάγουσα έως τον Ιούλιο του 2015 εργαζόταν ως υπάλληλος γραφείου στη διαφημιστική εταιρεία με την επωνυμία «……….» με καθαρές μηνιαίες αποδοχές, οι οποίες κατά το έτος 2012 ανέρχονταν στο ποσό των 970,43 €, όπως προκύπτει από την φορολογική δήλωση οικονομικού έτους 2013, σύμφωνα με την οποία τα καθαρά ετήσια εισοδήματα της ανήλθαν σε 11.645,20 €, ενώ από το έτος 2014 έως την καταγγελία της σύμβασης της στις 31-7-1015 ανέρχονταν στο καθαρό ποσό των 549,19 €, όπως προκύπτει από την φορολογική δήλωση του φορολογικού έτους 2014, σύμφωνα με την οποία τα καθαρά ετήσια εισοδήματα από την εργασία της ανήλθαν σε 6.590,31 €. Ήδη τυγχάνει άνεργη, πλην όμως, εφόσον αποδεικνύεται ότι είναι υγιής, αυτή δύναται να εργαστεί σε εργασία κατάλληλη για την ηλικία της (38 ετών), την κατάσταση της υγείας της, τις προσωπικές της ικανότητες και τις λοιπές βιοτικές της συνθήκες, ώστε να αποκτήσει εισόδημα. Γι’ αυτό κρίνεται ότι η ενάγουσα έχει τη δυνατότητα να εργαστεί με την ως άνω ιδιότητα της, σε ανάλογη εργασία με αυτήν που έκανε προηγουμένως, και να αποκομίσει μηνιαίο εισόδημα ποσού 500 € περίπου, το οποίο συνυπολογίζεται για τον προσδιορισμό του ποσού της διατροφής των ανηλίκων τέκνων της στις οικονομικές της δυνάμεις. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα διέμενε μαζί με τα ανήλικα τέκνα της αρχικά, μέχρι τον Ιούλιο του 2012, στην πρώην συζυγική οικία, ήτοι ένα μισθωμένο διαμέρισμα του τρίτου ορόφου πολυκατοικίας, επί της οδού . … αρ. ….. στη Δραπετσώνα, για το οποίο κατέβαλε μηνιαίο μίσθωμα 500 €, ενώ έκτοτε κατοικεί μαζί με αυτά σε ιδιόκτητη κατοικία των γονέων της, οι οποίοι της έχουν παραχωρήσει τη χρήση και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, πλην όμως βαρύνεται με τις αναλογούσες σε αυτήν δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας της οικίας. Ακόμη, αυτή επιβαρύνεται με τα έξοδα διατροφής, ενδύσεως, ψυχαγωγίας κλπ, που αντιστοιχούν σε άτομο της ηλικίας της, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει οποιαδήποτε άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων στερούνται εισοδημάτων από περιουσία και οποιωνδήποτε άλλων οικονομικών πόρων και δεν είναι δυνατόν, βέβαια, να εργαστούν λόγω της ανηλικότητας τους, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους. Συνεπώς, έχουν αξίωση διατροφής έναντι των γονέων τους, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων φοιτούσαν αρχικά σε δημόσιο παιδικό σταθμό και ήδη φοιτούν σε δημόσιο νηπιαγωγείο. Η ανήλικη ……… γεννήθηκε με την προαναφερόμενη σπάνια συγγενή ανατομική ανωμαλία, η οποία έχει ήδη αποκατασταθεί και η πορεία της υγείας της, όπως εκτέθηκε και παραπάνω, παρακολουθείται περιοδικά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οπότε υποβάλλεται σε ιατρικές εξετάσεις, ενώ για την δυσκοιλιότητα ή δυσλειτουργία του εντέρου λαμβάνει ειδικό σκεύασμα (αρχικά το «little tammies» και ήδη το «Ex lax»), το οποίο αποστέλλεται από φιλικό πρόσωπο που κατοικεί στις ΗΠΑ, για την προμήθεια του οποίου η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι καταβάλλει 80 ευρώ μηνιαίως. Ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι δεν υφίσταται τέτοια δαπάνη, καθόσον η αποστολή του συγκεκριμένου σκευάσματος γίνεται δωρεάν από φιλικό τους πρόσωπο, για την οποία επιμελείται ο ίδιος, και σε κάθε περίπτωση η σχετική δαπάνη είναι πολύ μικρότερη, αφού η αξία του κάθε σκευάσματος είναι 3,99 δολάρια ΗΠΑ. Πράγματι, όπως παραδέχεται και η ίδια η ενάγουσα, το εν λόγω σκεύασμα, μέχρι και το 2013, αποστελλόταν από την φίλη τους ………, κάτοικο ΗΠΑ, με φροντίδα της ενάγουσας, για την προμήθεια του οποίου κατέβαλε κατά μέσο όρο το ποσό των 80 ευρώ μηνιαίως. Από το 2013 μέχρι το 2015 η προμήθεια του σκευάσματος, γινόταν μέσω φιλικού τους προσώπου, την ……, κατόπιν συνεννοήσεως με τον εναγόμενο, ωστόσο, στη συνέχεια, η προμήθεια του γινόταν μετά από επικοινωνία της ίδιας της ενάγουσας με την …….., χωρίς τη μεσολάβηση του εναγομένου, κάποιες φορές δωρεάν, συνήθως, όμως, με καταβολή της σχετικής. Εξάλλου, το γεγονός ότι η αξία του τεμαχίου του σκευάσματος ανέρχεται στην τιμή που επικαλείται ο εναγόμενος δεν αναιρεί το ύψος της συνολικής δαπάνης, στην οποία υποβάλλεται η ενάγουσα για την προμήθειά του, αφού δεν αποδείχθηκε ότι το ένα τεμάχιο αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της ανήλικης για ολόκληρο το μήνα. Όσον αφορά τις λοιπές δαπάνες, που απαιτούνται για τις ιατρικές εξετάσεις, στις οποίες υποβάλλεται η ανήλικη, αυτές καλύπτονται εν μέρει μόνο από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο υπάγεται ενώ το υπόλοιπο ποσό, το οποίο εκτιμάται σε 20 ευρώ περίπου μηνιαίως, καθόσον, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, οι γονείς ενίοτε προσφεύγουν σε ιατρούς, που δεν είναι συμβεβλημένοι με τα ασφαλιστικά ταμεία. Εξάλλου, από τον Σεπτέμβριο του έτους 2014 αμφότερα τα ανήλικα τέκνα λαμβάνουν μέρος, σε εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως είθισται για τα παιδιά της ηλικίας τους (μαθήματα κολύμβησης στον αθλητικό σύλλογο «ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΣΦΠ», μαθήματα μουσικής, ρυθμική γυμναστική στο Δημοτικό Αθλητικό Σύλλογο Δραπετσώνας, μπαλέτο κλ), οι οποίες ενίοτε αλλάζουν ανάλογα με τις επιθυμίες των ανηλίκων και το σχολικό τους πρόγραμμα. Η δαπάνη για τις δραστηριότητες αυτές ανέρχονται κατά μέσο όρο για κάθε παιδί σε 40 € το μήνα. Επίσης, ο ανήλικος ………., όπως προαναφέρθηκε, πάσχει από διαταραχές άρθρωσης, λεπτής κίνησης και εμφανίζει συμπτώματα συμβατά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα και ως εκ τούτου μέχρι και το καλοκαίρι του 2016 (βλ. με αρ. πρωτ. ……. ιατρικό πιστοποιητικό του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης) είχε ανάγκη από πρόγραμμα παρέμβασης περιλαμβάνον εργοθεραπείες, λογοθεραπείες, συνεδρίες ειδικής διαπαιδαγώγησης, κλ, η δαπάνη όμως για το οποίο καλύπτεται από τον ασφαλιστικό οργανισμό, στον οποίο είναι ασφαλισμένος. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης των ανηλίκων τέκνων (διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, παραθερισμού κλ) είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών αντίστοιχης ηλικίας με αυτή των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και της αυτής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Με βάση, συνεπώς, τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των γονέων τους, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, η ανάλογη διατροφή, η οποία προσδιορίζεται από τις ανάγκες των ανηλίκων, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής τους και περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα για τη διατροφή, εκπαίδευση και εν γένει διαβίωση τους, προσδιορίζεται α) για το επίδικο διάστημα, που αφορά η από 7-3-2012 αγωγή (από 9-3-2012 έως 8-3-2014), στο ποσό των 280 ευρώ μηνιαίως για την ……… και στο ποσό των 240 ευρώ για τον ………, β) για το επίδικο διάστημα, που αφορά η από 3-11-2014 αγωγή (από 25-12-2014 έως 24-12-2017), στο ποσό των 320 ευρώ για την ……… και στο ποσό των 260 ευρώ για τον ………. Ακολούθως, για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς, που βαρύνει τους διαδίκους, πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας εκάστου στο σύνολο των οικονομικών δυνατοτήτων τους, που προαναφέρθηκαν. Ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά, που αποδείχθηκαν εκατέρωθεν, πρέπει να γίνει αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, καθόσον με την αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες των ανηλίκων, αλλά μόνο το μέρος το οποίο, κατά την άποψη της ενάγουσας μητέρας, βαρύνει τον εναγόμενο πατέρα τους. Με τα δεδομένα αυτά ο εναγόμενος πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή των ανηλίκων τέκνων του, που προσδιορίζεται με τα κριτήρια που προαναφέρθηκαν, α) για το επίδικο διάστημα, που αφορά η από 7-3-2012 αγωγή, κατά το ποσό των 140 ευρώ μηνιαίως για την ……… και κατά το ποσό των 120 ευρώ για τον ………, β) για το επίδικο διάστημα, που αφορά η 3-11-2014 αγωγή, κατά το ποσό των 180 ευρώ μηνιαίως για την ……… και κατά το ποσό των 150 ευρώ για τον ………. Τα ποσά αυτά, που αντιστοιχούν στην προς συνεισφορά υποχρέωση του εναγομένου, πρέπει να καταβάλλει ο τελευταίος κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ενώ κατά τα υπόλοιπα ποσά συμμετέχει η ενάγουσα μητέρα τους με τα εισοδήματα της και κυρίως με την παροχή των προσωπικών της υπηρεσιών στη φροντίδα και ανατροφή τους, που είναι αποτιμητές σε χρήμα και συνδέονται σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής με τη συνοίκηση. Τα ως άνω ποσά ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλλει με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση σε συσχετισμό με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας. Με βάση τα παραπάνω, συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία (ως προς τον προσδιορισμό των οικονομικών αναγκών των ανηλίκων), η οποία, όμως, αντικαθίσταται από την αιτιολογία της παρούσας, κατέληξε στο ίδιο αποτέλεσμα ως προς την επιδικασθείσα διατροφή για τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει οι αντίθετοι περί τούτου λόγοι έφεσης να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι. Επομένως, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη και τα δικαστικά έξοδα για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρα 179, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ ουσία.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 30-10-2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ