Αριθμός 382/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Οκτωβρίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Ιωάννη Δημητράκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………..ατομικώς και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησαν α) ο εκκαλών την από 14.1.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2020) αγωγή και β) η εφεσίβλητη την από 23.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) αγωγή, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1196/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την πρώτη και δέχθηκε εν μέρει την δεύτερη εξ αυτών.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων της α΄ αγωγής-εναγόμενος της β΄ αγωγής και ήδη εκκαλών με την από 27.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………../2020) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η παρ. 4 του άρθρου 524 Κ.Πολ.Δ, δεν τροποποιήθηκε με το Ν. 4334/2015 και παραμένει σε ισχύ όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 44 παρ. 1 του Ν. 3994/2011. Η παράγραφος αυτή προβλέπει ότι σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσιβλήτου στην έφεση δεν συνάγεται ομολογία του βάσιμου των προβαλλόμενων λόγων της έφεσης, αλλά, υπό την προϋπόθεση από αυτόν της συζήτησης ή της νόμιμης κλήτευσης του από τον εκκαλούντα, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν παρών (Χ. Απαλαγάκη, Κ.Πολ.Δ, Ερμηνεία Κατ’ Άρθρο, άρθ. 524 σελ. 1454 αρ. 10).
Από την υπ’ αριθ. …/16.10.2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας Εφετείου Αθηνών, ………), με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, την οποία επικαλείται και προσκομίζει ο εκκαλών, που επισπεύδει τη συζήτηση, προκύπτει ότι κατόπιν έγγραφης παραγγελίας του νομίμως εκπροσωπήσαντα αυτόν, κατά τη συζήτηση ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, πληρεξουσίου δικηγόρου του, Ιωάννη Δημητράκη, ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση έφεσης, με πράξεις κατάθεσης δικογράφου και ορισμού δικασίμου για τη σημειούμενη στην αρχή της παρούσας (7.10.2021) και κλήση προς εμφάνιση κατά τη συζήτηση αυτής, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εφεσίβλητη. Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του πινακίου της εν λόγω δικασίμου ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Επομένως, η συζήτηση, πρέπει να προχωρήσει παρά τη δικονομική απουσία της σαν να είναι και αυτή παρούσα (άρθ. 524 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ).
Η κρινόμενη από 27.7.2020 (αριθ.καταθ. ………/2020) έφεση του εναγομένου της από 23.10.2019 (αριθ.καταθ. ……./2019) αγωγής και ήδη εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθ. 1196/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθ. 529 παρ. 3, ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015), αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης ούτε έχει παρέλθει διετία από τη δημοσίευσή της (εκκαλούμενης απόφασης/2.4.2020) που περάτωσε τη δίκη (άρθρα 495 παρ. 1, 498, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2014). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο Κ.Πολ.Δ.
Α) Η ενάγουσα με την από 23.10.2019 (αριθ.καταθ. ………./2019) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ζήτησε, α)να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε αυτήν ατομικά, μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 345 ευρώ εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την κοινοποίηση της αγωγής, για το λόγο ότι αυτός (εναγόμενος) είναι αποκλειστικά υπαίτιος για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους και αυτή (ενάγουσα) αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες διατροφής της από εισοδήματα ή την περιουσία της, β)να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει μηνιαία σε χρήμα διατροφή για το ανήλικο τέκνο τους ……….., ποσού 810 ευρώ, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, για το λόγο ότι το τέκνο τους αυτό στερείται εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων και λόγω της ανηλικότητάς του αδυνατεί να αυτοδιατραφεί.
Β)Ο ενάγων-εναγόμενος με την από 14.1.2020 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ζήτησε, να αναγνωριστεί η ανυπαρξία δικαιώματος της εναγομένης μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου αξίωσης διατροφής για την κάλυψη των αναγκών της ίδιας και να αναγνωριστεί η ακυρότητα της από 23.10.2019(αριθ.καταθ. ………/2019) αγωγής της εναγομένης-ενάγουσας ως προς το αίτημα υποχρέωσής του σε καταβολή διατροφής ποσού 345 ευρώ για την ιδία για δύο έτη, λόγω της αμετάκλητης λύσης του γάμου τους και της μη συνδρομής καμμίας από τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις γέννησης της σχετικής αξίωσης μετά τη λύση του γάμου τους. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ανωτέρω αγωγές, με την εκκαλούμενη απόφαση του, Α)Απέρριψε ως απαράδεκτη την από 14.1.2020 (αριθ.καταθ. ……../2020) αγωγή του ενάγοντος ………, καταδικάζοντας αυτόν στα δικαστικά έξοδα της εναγομένης, ποσού τριακοσίων (300) ευρώ, Β)Δέχτηκε εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμη την από 23.10.2019 (αριθ.καταθ. ………/2019) αγωγή της ενάγουσας – εναγομένης ήδη εφεσιβλήτου και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 450 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής και ως προς το κεφάλαιο που έγινε εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, η από 23.10.2019 αγωγή της ενάγουσας ήδη εφεσίβλητης, παραπονείται τώρα ο εναγόμενος της ως άνω αγωγής (23.10.2019) και ήδη εκκαλών, με τους διαλαμβανόμενους σε αυτή (έφεση) λόγους, που ανάγονται, κατ’ ορθή εκτίμηση, σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση κατά το προσβαλλόμενο μέρος, προκειμένου να απορριφθεί η από 23.10.2019 αγωγή της ενάγουσας.
Στην προκειμένη περίπτωση από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα αποδείξεως, ……….., και την χωρίς όρκο κατάθεση του εναγομένου (ήδη εκκαλούντα), που εξετάστηκαν ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχοντα στα προσαγόμενα και επικαλούμενα από τον εκκαλούντα πρακτικά του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκτιμώμενες (άρθρο 340 Κ.Πολ.Δ) χωριστά και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις, ανάλογα με τον τρόπο της γνώσης και το βαθμό της αξιοπιστίας του κάθε ενός από αυτούς (μάρτυρα-διαδίκου), και από όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία προσκομίζει ο εκκαλών για άμεση απόδειξη αλλά και για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339, 395 και 529 Κ.Πολ.Δ), καθώς και από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθ. 444 παρ. 3, 448 παρ. 2, 45 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 28.12.1997 στον Πειραιά και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν ένα τέκνο, την ……., που γεννήθηκε στις 13.6.2004. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, και διασπάστηκε οριστικά τον Αύγουστο του έτους 2011, οπότε ο εναγόμενος εγκατέλειψε την συζυγική οικία. Με την υπ’ αριθ. 3442/2012 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων στην ενάγουσα μητέρα της, ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας αυτής (ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων) με τον εναγόμενο πατέρα της και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλλει σε αυτή (ενάγουσα – μητέρα της ανήλικης ………), ως διατροφή αυτής (ανήλικης θυγατέρας τους), το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως. Τελικά, ο μεταξύ των διαδίκων γάμος λύθηκε, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2254/3.6.2015 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία έχει καταστεί αμετάκλητη (11.2.2019). Το ως άνω ανήλικο τέκνο των διαδίκων από το χρόνο της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων διαμένει με την ενάγουσα – μητέρα του, στην οποία έχει ανατεθεί η επιμέλειά του, στερείται παντελώς εισοδημάτων και περιουσίας και δεν έχει λόγω της ηλικίας του και των αναγκών εκπαιδεύσεως του, τη δυνατότητα να αυτοδιατραφεί, ούτε να εργαστεί για να αποκομίσει τα αναγκαία χρήματα για τη συντήρησή του. Επομένως, δικαιούται διατροφής έναντι των γονέων του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους για το επίδικο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τις διατάξεις ων άρθρων 1486 παρ. 2 και 1489 παρ. 2 Α.Κ. Ο εναγόμενος πατέρας της ανήλικης ……. υπηρετεί στην ……., ως … Τα μηνιαία εισοδήματά του, από την εργασία του, για το χρονικό διάστημα για το οποίο ζητείται η διατροφή (ΑΚ 1487 εδ.1), ανέρχονται στο ποσό των 1600 ευρώ, το οποίο μηνιαίο εισόδημα δεν αμφισβητείται ειδικά και συγκεκριμένα από αυτόν (εναγόμενο) και από το οποίο δεν αφαιρούνται οι κρατήσεις φόρου εισοδήματος (ΟλΑΠ 2/1994), απλώς η σχετική δαπάνη συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική ανάγκη. Επίσης ο εναγόμενος, α)είναι αποκλειστικά κύριος ακινήτου επιφανείας 63 τ.μ που βρίσκεται στον πρώτο όροφο στη ….. Αττικής επί της οδού ……., το οποίο λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό των πάσης φύσεως εισοδημάτων αυτού (υπόχρεου εναγομένου), ο οποίος υποχρεούται, κατόπιν μιας μικρής ανακαίνισης και εκτεταμένης καθαριότητας, να αξιοποιήσει τούτο (ακίνητο ιδιοκτησίας του), κατάλληλα, ήτοι εκμισθώνοντας το ως άνω περιουσιακό στοιχείο, β)Έχει στην ψιλή κυριότητά του ακίνητο επιφανείας 51 τ.μ, που βρίσκεται στο ισόγειο της οικοδομής του ως άνω ακινήτου, ήτοι στη …. Αττικής επί της οδού ………., γ)Έχει επίσης στην κυριότητά του κατά ποσοστό 16,659% εξ αδιαιρέτου ένα καλλιεργήσιμο αγρό, συνολικής εκτάσεως 4.400 τ.μ που βρίσκεται στη θέση … της κοινότητας ….. του Δήμου Ιωαννιτών, τα οποία λαμβάνονται υπόψη ως στοιχεία προσδιοριστικά της περιουσίας του υπόχρεου εναγόμενου, βάσει της οποίας υπολογίζεται το εισόδημά του. Επίσης έχει στην κυριότητά του Ι.Χ.Ε επιβατικό α αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής “VOLKSWAGEN”, τύπο “PASSAT” έτους κατασκευής 2005, το οποίο, όπως ο ίδιος (εναγόμενος) κατάθεσε “είναι κλειδωμένο σε ένα πάρκινγκ” και για το οποίο δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνεται με τις συνήθεις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησής του, ενώ αυτό (Ι.Χ.Ε) δεν υπολογίζεται στα περιουσιακά στοιχεία αυτού (υπόχρεου εναγομένου). Το ένδικο χρονικό διάστημα για το οποίο ζητείται διατροφή, αποδείχθηκε ότι δεν βαρύνεται με χρέη ληξιπρόθεσμα και απαιτητά προς τραπεζικά ιδρύματα, Δ.Ο.Υ, τρίτους. Βαρύνεται αυτός, βάσει της από 11.11.2019 προσωρινής διαταγής του Ειρηνοδίκη Πειραιά για την καταβολή προσωρινά δόσεων, ύψους 180 ευρώ, στο πλαίσιο προστασίας του ν.3869/2010. Όμως το χρέος αυτό δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματα αυτού (εναγομένου), ούτε λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό των οικονομικών του δυνατοτήτων ως λοιπή υποχρέωση αυτού (υπόχρεου εναγομένου), καθόσον δεν αποδείχθηκε ότι υπάρχει δικαιολογημένη αφορμή για την δημιουργία του, είτε για την αντιμετώπιση οικογενειακών υποχρεώσεων. Ο εναγόμενος ήδη εκκαλών διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στον Πειραιά, επί της οδού …………, και επιβαρύνεται με μηνιαίο μίσθωμα ποσού 250 ευρώ, καθώς και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, θέρμανση). Κατά τα λοιπά οι δαπάνες επιβίωσής του είναι οι συνήθεις ανδρών αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας και οικονομικής κατάστασης. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει. Ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, δεν βαρύνεται κατά νόμο με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων πλην της ανήλικης θυγατέρας του. Η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη, η οποία κατά τη διάρκεια του γάμου της με τον εναγόμενο εμφαίνονταν από το έτος 2005 έως και 31.12.2011 ότι διατηρεί ατομική επιχείρηση με αντικείμενο την είσπραξη ασφαλίστρων, αμοιβών, εισφορών κλπ, λόγω του ασυμβίβαστου του επαγγέλματος του εναγομένου, ο οποίος ήταν ο κύριος της ατομικής επιχείρησης και εικονικά ασκούσε υποκρυπτόμενος ουσιαστικά την διαχείριση, δεν εργάσθηκε καθόλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης προσφέροντας αποκλειστικά τις προσωπικές της υπηρεσίες στην οικογενειακή τους στέγη για την ικανοποίηση των οικογενειακών τους αναγκών. Η ενάγουσα, όπως δέχθηκε και η προσβαλλόμενη, ενόψει της ηλικίας της, της κατάστασης της υγείας της, των προσωπικών περιστάσεών της και της έλλειψης προϋπηρεσίας και επαγγελματικής ειδικεύσεως, δύναται να εξεύρει εργασία, ώστε να εξασφαλίσει το ποσό των 200 ευρώ τουλάχιστον μηνιαίως, έτσι ώστε να αποκτήσει σταθερό εισόδημα. Έχει στην αποκλειστική κυριότητά της διαμέρισμα επιφανείας 69 τ.μ που βρίσκεται στον Πειραιά επί της οδού ………. που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη και στο οποίο διαμένει με την ανήλικη θυγατέρα της, χωρίς να επιβαρύνεται με δαπάνη μηνιαίου μισθώματος, πλην των λειτουργικών δαπανών της εν λόγω οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, θέρμανση κλπ), κατά το μέρος που της αναλογούν. Περαιτέρω, η ενάγουσα τυγχάνει συγκυρία, κατά ποσοστό “1)16,66% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας σε ποσοστό επί ενός οικοπέδου, επιφάνειας 175,54 τ.μ, κείμενου στη θέση “………” στα Γλυκά Νερά Αττικής, 2)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός οικοπέδου, επιφάνειας 452,99 τ.μ, κείμενου στη θέση “………….” στην Πάρο, 3)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός οικοπέδου, επιφάνειας 98,98 τ.μ εντός του οποίου βρίσκεται ημιτελές κτίσμα, επιφάνειας 48,90 τ.μ, έτους κατασκευής 1900, κείμενου στη θέση “…” στην Πάρο, 4)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός οικοπέδου, επιφάνειας 341,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “…..” στην Πάρο, 5)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί αγροτεμαχίου, επιφάνειας 4.037,25 τ.μ, κείμενου στη θέση “……” στην Πάρο, επί του οποίου βρίσκεται αποθήκη, επιφάνειας 14,62 τ.μ, έτους κατασκευής 1994, 6)33,33% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας ενός αγροτεμαχίου, επιφάνειας 461,62 τ.μ, κείμενου στη θέση “……..” στη Ραφήνα Αττικής, επί της οποίας είναι χτισμένη μια μονοκατοικία, επιφάνειας 135,41 τ.μ, με βοηθητικούς χώρους επιφάνειας 19,93 τ.μ, έτους κατασκευής 2003, 7)33,33% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί αποθήκης, επιφάνειας 6,46 τ.μ, έτους κατασκευής 1982, κείμενου στη θέση “……” στη Ραφήνα Αττικής, 8)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου με ελιές, επιφάνειας 6.627,10 τ.μ, κείμενου στη θέση “……” στην Πάρο, 9)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 5.140,90 τ.μ, κείμενου στη θέση “……” στην Πάρο, 10)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 4.085,70 τ.μ, κείμενου στη θέση “…..” στην Πάρο, 11)5,55% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 5.646,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “….” στην Πάρο, 12)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 10.365,40 τ.μ, κείμενο στη θέση “…. ή …..” στην Πάρο, 13)1,38% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός χέρσου αγροτεμαχίου, επιφάνειας 100.000 τ.μ, κείμενου στη θέση … στην Πάρο, 14)3,70% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός πολυετούς αγροτεμαχίου, επιφάνειας 4.000,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “…” στην Πάρο, 15)3,70% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 2.000,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “………..” στην Πάρο, 16)33,3% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 50,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “……” στην Πάρο, 17)11,11% εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας επί ενός αγροτεμαχίου, επιφάνειας 1.306,00, κείμενου στη θέση “………..” στην Ελαφόνησο Λακωνίας στην Πάρο, 18)16,66% εξ αδιαιρέτου επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 5.740,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “……..” στην Ελαφόνησο Λακωνίας στην Πάρο, 19)16,66% εξ αδιαιρέτου επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 5.910,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “…………” στην Ελαφόνησο Λακωνίας στην Πάρο και 20)16,66% εξ αδιαιρέτου επί ενός αγροτεμαχίου μονοετούς καλλιέργειας, επιφάνειας 7.080,00 τ.μ, κείμενου στη θέση “………..”. Από την ακίνητη περιουσία της η ενάγουσα εισπράττει εισόδημα ποσού 1.064,00 ευρώ ετησίως, και τα ακίνητα αυτά λαμβάνονται υπόψη, ως στοιχεία προσδιορισμού της περιουσίας της ενάγουσας ήδη εφεσίβλητης.
Κατά τα λοιπά οι ανάγκες διαβίωσής της είναι οι συνήθεις γυναικών, αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας και οικονομικής κατάστασης. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει η ενάγουσα. Περαιτέρω το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ………., φοιτούσε κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής στην Α΄ τάξη Δημοσίου Λυκείου. Πέραν των μαθημάτων του Σχολείου της δεν παρακολουθεί άλλα φροντιστηριακά μαθήματα ή μαθήματα ξένης γλώσσας. Η ενάγουσα δεν ισχυρίζεται άλλωστε τούτο με την αγωγή της και δεν προσκομίζει ούτε επικαλείται σχετικές αποδείξεις καταβολής διδάκτρων. Διαμένει, όπως προεκτέθηκε με την μητέρα του, και ως εκ τούτου δεν βαρύνεται με δαπάνες μισθώματος κατοικίας, εκτός από τη συμμετοχή στα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας τους κατά το μέρος που του αναλογεί. Οι δαπάνες διαβίωσής του, όπως τροφής, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, ανατροφής, εκπαίδευσης, παραθερισμού και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι οι συνήθεις δαπάνες διαβίωσης τέκνων της ιδίας ηλικίας και περιουσιακής κατάστασης των γονέων του. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες του εναγομένου και τις εν γένει περιστάσεις, καθώς και τις ανάγκες της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής της η κατά μήνα διατροφή της ανέρχεται στο ποσό των 450 ευρώ. Το ποσό αυτό ο εναγόμενος είναι υπόχρεος να καταβάλει εξ ολοκλήρου, καθόσον δεν προτάθηκε ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου ένσταση για συνεισφορά της ενάγουσας, με βάση τις οικονομικές δυνατότητές της, στη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας της (Κ.Πολ.Δ 262, 591 παρ. 1 πεδ.δ΄ , όπως ισχύουν μετά τις ρυθμίσεις του Ν. 4335/2015 και την ισχύ του από 1.1.2016, ΑΚ 1489 παρ. 2, Καλλιρόη Παντελίδου Το Διαζύγιο και οι Συνέπειές του 2η έκδοση/ 2019, σελ. 264 αριθ. 154, σελ. 294 αρ. 181, σελ. 295 αρ. 182, 183). Άν ήθελε εκτιμηθεί, ότι ο εκκαλών, προτείνει τον ως άνω ισχυρισμό, ο οποίο συνιστά ένσταση, το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με το δικόγραφο της έφεσης, αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, καθόσον τα περιστατικά που τον απαρτίζουν, δεν προέκυψαν μετά την τελευταία ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου συζήτηση της υποθέσεως και δεν αποδεικνύονται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία της εφεσίβλητης ενάγουσας, ο δε εκκαλών – εναγόμενος δεν επικαλείται δικαιολογημένη αιτία της μη έγκαιρης πρότασης του (Κ.Πολ.Δ 527 αρ. 5 και 6 εδ.τελευταίο, όπως το άρθρο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015 ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015, Εφ.Πατρ. 195/2020, Εφ.Πειρ. 610/2020, Εφ.Πειρ. 49/2006, Εφ.Δωδ. 195/2003, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) Ενόψει των ανωτέρω, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, το Δικαστήριο κρίνει, ότι το ως άνω ποσό που απαιτείται για τη διατροφή της ανήλικης …………, ο εναγόμενος, σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες είναι σε θέση να καταβάλλει κάθε μήνα. Το ποσό (450 ευρώ μηνιαίως) είναι σε θέση να καταβάλει ο εναγόμενος χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή. Άλλωστε, περίπτωση διακινδύνευσης της διατροφής του εναγομένου με την καταβολή του ως άνω ποσού στο ανήλικο τέκνο του, όπως οι δυνατότητες και οι υποχρεώσεις του αναλύθηκαν ανωτέρω δεν υφίσταται. Ούτε αποδείχθηκαν περιστατικά από τα οποία να συνάγεται η κρίση ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων μπορεί να στραφεί εναντίον μόνο της μητέρας του για την αναγκαία και ανάλογη διατροφή του, αφού αρκείται μόνο στην καταγραφή των δικών του υποχρεώσεων διαβίωσης, και της αόριστης επικλήσεως οικονομικής υπεροχής της ενάγουσας μητέρας. Γι’ αυτό η ένσταση του εναγομένου (για διακινδύνευση της δικής του διατροφής), που είναι νόμιμη γιατί επικαλείται, ότι το τέκνο του μπορεί να στραφεί εναντίον της υπόχρεης μητέρας του (άρθρο 1487 εδ.β΄ Α.Κ), όπως παραδεκτά πρότεινε πρωτόδικα ο εναγόμενος και την επαναφέρει με τον σχετικό λόγο της έφεσης, είναι ουσιαστικά αβάσιμος, αφού για την ευδοκίμηση της τελευταίας απαιτείται αδυναμία του εναγομένου να καταβάλει την οφειλόμενη διατροφή, λόγω διακινδύνευσης της δικής του. Κατά συνέπεια η εκκαλούμενη απόφαση που δέθηκε τα ίδια και έστω με ελλιπή αιτιολογία, επιδίκασε το ίδιο ποσό ως διατροφή του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Δεν έσφαλε και γι’ αυτό με συμπλήρωση των αιτιολογιών χωρίς εξαφάνιση της εκκαλουμένης (άρθ. 534 Κ.Πολ.Δ), πρέπει οι αντίθετοι λόγοι της υπό κρίση έφεσης του εναγομένου, με τους οποίους παραπονείται για το ως άνω ύψος του ποσού διατροφής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων που επιδικάστηκε, απόρριψης της ένστασης διακινδύνευσης ως κατ’ ουσίαν αβάσιμης και του ισχυρισμού περί συνεισφοράς της ενάγουσας, να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Κατά συνέπεια τούτων και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος για έρευνα πρέπει η υπό κρίση έφεση να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη στο σύνολό της. Τέλος, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εφεσιβλήτου που δικάσθηκε ερήμην, το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης (άρθ. 501, 503 παρ. 1, 505 παρ. 2 περ.γ΄ Κ.Πολ.Δ), όπως στο διατακτικό. Ο εκκαλών δεν καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του παρόντα βαθμού δικαιοδοσία, λόγω της ερημοδικίας της εφεσιβλήτου και της έλλειψης νόμιμου σχετικού αιτήματος (άρθ. 106, 191 παρ. 2, 591 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εφεσίβλητης.
Ορίζει το παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από την εφεσίβλητη σε βάρος της παρούσας απόφασης το ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
Δέχεται τυπικά την από 27.7.2020 (αριθ.καταθ. ………/2020) έφεση, κατά της υ’ αριθ. 1196/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσία.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 27 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου του εκκαλούντος.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ