Αριθμός 75/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α. ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ)», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από το Διοικητή του, ως καθολικού διαδόχου του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του Δικηγόρο Σεβαστή Πειραντάκου.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας …………. και εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αθανάσιο Ρήγα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ) και 2) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας …………. και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.
Β. ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Ανδρικογιαννόπουλο Αναστάσιο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΥΠΕΡ ΗΣ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας …………….η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 1. Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΦΚΑ)», που εδρεύει στην Αθήνα, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, ως καθολικού διαδόχου του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ – ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ (Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ – ΝΠΔΔ, νόμος 4445/2016), το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του Δικηγόρο Σεβαστή Πειραντάκου και 2. Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας …………..
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατέθεσαν α) το Ελληνικό Δημόσιο την από 7.1.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………) ανακοπή και β) το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης ΕΦΚΑ» την από 11.1.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………..) ανακοπή, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2453/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε τις ως άνω ανακοπές.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου α) το υπό στοιχ Α ήδη εκκαλούν (ανακόπτον της β΄ ως άνω ανακοπής) με την από 23.6.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ………., ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ……….) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 22α.4.2021, μετά δε από αναβολή, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης και β) η υπό στοιχ Β ήδη εκουσίως αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα με την από 12.8.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………….) εκούσια αυτοτελή πρόσθετη παρεμβαση, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια Δικηγόρος του υπό στοιχ Α εκκαλούντος, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, οι δε πληρεξούσιοι Δικηγόροι των λοιπών παρασταθέντων διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού: Α) η από 23-6-2020 (αρ. καταθ. …../2020) έφεση του πρωτοδίκως ηττηθέντος ανακόπτοντος Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΦΚΑ)» σε βάρος των εφεσιβλήτων-καθ΄ ων η ανακοπή α) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας …………… και β) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας …………. και κατά της υπ΄ αρ. 2453/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 591 επ., 979 και 933 επ. ΚΠολΔ, αντιμωλία των διαδίκων, (με την οποία απορρίφθηκε η υπ΄ αρ. καταθ. ………/2019 ανακοπή περί μεταρρύθμισης του υπ΄ αρ. ……../11-12-2018 πίνακα κατάταξης δανειστών της Συμβολαιογράφου Αθηνών …………..) και Β) η από 12-8-2021 (αρ. καταθ. ……/2021) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση (κατ΄ άρθρο 83 του ΚΠολΔ) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….» που ασκήθηκε το πρώτον ενώπιον του παρόντος Εφετείου υπέρ της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «…………….» κατά α) του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΦΚΑ)» και β) της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «……………..». Των δικογράφων αυτών (έφεσης και αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης) πρέπει να διαταχθεί η συνεκδίκαση, λόγω της σχέσης τους ως κυρίου και παρεπομένου (άρθρα 31 παρ. 1, 246, 524 και 591 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 2 εδ. α΄ του ΚΠολΔ «Αμέσως μετά την κατάθεση της αγωγής ο γραμματέας, με βάση τη σημείωση στο πρωτότυπο της αγωγής της ημέρας και ώρας συζήτησής της, την εγγράφει στο πινάκιο του δικαστηρίου, όπου σημειώνει το όνομα και το επώνυμο των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους, καθώς και το αντικείμενο της δίκης.». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής η εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο στην τακτική (και ειδική) διαδικασία δεν αποτελεί στοιχείο της προδικασίας, ούτε προϋπόθεση του παραδεκτού της ίδιας διαδικαστικής πράξης, αλλά μόνο προϋπόθεση της συζητήσεως (ΑΠ 1518/2010, ΑΠ 938/2009 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 2412/2009 ΕλλΔνη 2010.572).Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 80 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι τρίτος μπορεί να ασκήσει σε εκκρεμή μεταξύ άλλων δίκη πρόσθετη παρέμβαση για την υποστήριξη κάποιου διαδίκου μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, συνεπώς για πρώτη φορά και ενώπιον του Αρείου Πάγου (και του Εφετείου), περιοριζόμενος σε μόνη την υποστήριξη ή αντίκρουση των λόγων της αναίρεσης (και της έφεσης αντίστοιχα), εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 81 παρ. 1 και 215 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η πρόσθετη παρέμβαση ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή, δηλαδή με κατάθεση του δικογράφου στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνεται, που είναι αναγκαίο στοιχείο της προδικασίας και ολοκληρώνεται με την κοινοποίηση αυτής στους διαδίκους (ΑΠ 1736/2017). Αν η κοινοποίηση δεν έγινε σε έναν από τους διαδίκους, ενώ κοινοποιήθηκε στους λοιπούς, η παρέμβαση δεν μπορεί να συζητηθεί ούτε ως προς τους διαδίκους που έγινε η κοινοποίηση (ΕφΠειρ 672/1992), αλλά το Δικαστήριο θα πρέπει να αναβάλει τη συζήτηση της κύριας δίκης προς συνεκδίκαση με την παρέμβαση (ΕφΑθ 9676/1986, Β. Βαθρακοκοίλη: ΚΠολΔ, τομ. Α΄, εκ. 1995, άρθρο 81, σελ. 572, αρ. 4, Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα: Ερμηνεία ΚΠολΔ, τομ. Ι,εκ. 2000, άρθρο 81, σελ. 189, αρ. 1). Κατόπιν τούτων σε περίπτωση παρέμβασης, η οποία δεν εγγράφηκε στο οικείο πινάκιο μόνο για έναν από τους διαδίκους, δεν μπορεί να συζητηθεί η υπόθεση ούτε ως προς τους διαδίκους για τους οποίους εγγράφηκε, η συζήτηση δε της κύριας δίκης αναβάλλεται προς συνεκδίκαση με την παρέμβαση. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 83 του ΚΠολΔ, αν η ισχύς της απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση προς τον αντίδικό του, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 76 μέχρι 78 του ίδιου Κώδικα (ΚΠολΔ). Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αποφασιστικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης, δηλαδή των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της διαπλαστικής ενέργειας αυτής στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικό του. Το δικονομικό δικαίωμα της άσκησης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης παρέχεται όχι λόγω της πιθανής εκδήλωσης δυσμενών ενεργειών της απόφασης σε βάρος τρίτου, αλλά λόγω της δεσμευτικότητας αυτών που θα κριθούν στην ήδη εκκρεμή δίκη, όσον αφορά σχέσεις του παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άλλης διαδικασίας. Με την άσκηση της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ο παρεμβαίνων, χωρίς να εισάγει στη δίκη μια νέα έννομη σχέση, αντιδικεί για την ήδη εκκρεμή έννομη σχέση, η διάγνωση της οποίας επισύρει την επέκταση της ισχύος της απόφασης. Η ασκούμενη κατά το άρθρο 83 του ΚΠολΔ αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση δημιουργεί περιορισμένου περιεχομένου επιγενόμενη αναγκαία ομοδικία του παρεμβαίνοντος με το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, στο μέτρο που ο παρεμβαίνων θεωρείται κατά πλάσμα δικαίου ως αναγκαίος ομόδικος με τις παρεχόμενες δικονομικές εξουσίες αυτού, χωρίς όμως να έχει στη διάθεσή του διαδικαστικές ευχέρειες που προσιδιάζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του κυρίου διαδίκου (ΑΠ 1485/2006, ΑΠ 91/2005, ΑΠ 1248/1998). Ως αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να θεωρηθεί και εκείνη την οποία ασκεί αυτός που έγινε διάδοχος του διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το πέρας αυτής (άρθρο 225 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αφού το δεδικασμένο από τη δίκη ισχύει υπέρ και κατά αυτού κατά το άρθρο 325 αρ. 2 του ΚΠολΔ (ΑΠ 1564/2017, ΑΠ 1731/2011, ΑΠ 1191/2003, ΕφΘεσ 570/2019). Λόγω δε της δημιουργούμενης αναγκαστικής ομοδικίας για τους ομοδίκους που απουσιάζουν, δεν επέρχονται οι συνέπειες της ερημοδικίας, αλλά αυτοί αντιπροσωπεύονται από τους παριστάμενους ομοδίκους τους (ΑΠ 192/2012, ΑΠ 1332/2011, ΑΠ 1230/2008, ΑΠ 1145/2007, ΕφΛαρ 212/2015, ΕφΛαρ 343/2012, ΕφΙωαν 75/2005, ΕφΑθ. 205/2002, Β. Βαθρακοκοίλη: Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση ΚΠολΔ,τομ. Α΄, άρθρο 76 σελ. 523, παρ. 33, Κεραμέως/Κονδύλη/Νίκα: Ερμηνεία ΚΠολΔ, τομ. Ι, άρθρο 83, σελ. 193, παρ. 1 και άρθρο 76, σελ. 178, παρ. 7). Συγκεκριμένα δε, σε περίπτωση αναγκαστικής ομοδικίας στη δίκη επί εφέσεως, αν κάποιος από τους αναγκαίους ομοδίκους δεν εκπροσωπηθεί από πληρεξούσιο Δικηγόρο, πλην όμως, έχει κλητευθεί νομίμως είτε από τον αντίδικό του, είτε από αναγκαίο ομόδικο, τότε η συζήτηση χωρεί νομίμως και ως προς τον απολειπόμενο αυτόν αναγκαίο ομόδικο (ΑΠ 756/2017, ΑΠ 681/2016), αφού, αν και δεν παραστάθηκε, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται από τον αναγκαίο ομόδικό του (ΑΠ 368/2019).
Από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, όταν εκφωνήθηκε η ένδικη έφεση από το οικείο πινάκιο (συνεκφωνούμενη με την ένδικη αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση), το εκκαλούν εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο του …………. και η πρώτη των εφεσιβλήτων εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της …………… (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ), ενώ η δεύτερη των εφεσιβλήτωνδεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο {αν και κλητεύθηκε, βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από το εκκαλούν υπ΄ αρ. ……./7-7-2020 έκθεση επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …………. από την οποία προκύπτει ότι κλητεύθηκε για τη δικάσιμο της 22-4-2021, οπότε η συζήτηση της έφεσης αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, η δε ως άνω αναβολή της συζήτησης και η εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο θεωρείται ως κλήτευση ως προς όλους τους διαδίκους [άρθρο 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην κατ΄ έφεση δίκη κατ΄ άρθρο 498 παρ. 2 του ιδίου Κώδικα (ΑΠ 960/2012, ΕφΚρητ183/2009)]και συνεπώς δικάζεται ερήμην}. Περαιτέρω όσον αφορά την αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι ενώ η ένδικη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……………..» [που, κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από το οικείο πινάκιο στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της ………….. (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ)], υπέρ της δεύτερης των εφεσιβλήτων [που δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο (αν και κλητεύθηκε, βλ. την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα υπ΄ αρ. ……../16-9-2021 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών …………)], στρέφεται και κατά της πρώτης των εφεσιβλήτων, Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «……………», κατά την εγγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο σημειώθηκε σ΄ αυτό μόνο η επωνυμία του πρώτου των καθ΄ ων αυτή, ήτοι του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΦΚΑ)», [το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο του ……………..], δεν σημειώθηκε, όμως, η επωνυμία και της δεύτερης των καθ΄ ων αυτής (αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης), ήτοι της ως άνω Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «……………». Επομένως, πρέπει, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της ένδικης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ως προς όλους τους διαδίκους αυτής και λόγω του παρεπόμενου χαρακτήρα της (αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης) σε σχέση με την κύρια δίκη της ένδικης έφεσης (πρβλ. ΕφΠειρ 171/2021), πρέπει να αναβληθεί η συζήτηση της έφεσης (που αφορά δίκη περί την εκτέλεση), ως προς όλους τους διαδίκους, προς συνεκδίκαση με την ως άνω αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, αφού η τελευταία (αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση) δεν μπορεί να εκδικαστεί αυτοτελώς (πρβλ. ΕφΠειρ 451/2020).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει α) την από 23-6-2020 (αρ. καταθ. ……./2020) έφεση, ερήμην της δεύτερης των εφεσιβλήτων και κατ΄ αντιμωλίαν του εκκαλούντος και της πρώτης των εφεσιβλήτων, και β) την από 12-8-2021 (αρ. καταθ. ……./2021) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση.
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης.
Αναβάλλει τη συζήτηση της έφεσης προς συνεκδίκαση με την αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 14η Φεβρουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ