Αριθμός 398/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………. ενεργούντος ως Συνδίκου πτώχευσης της μονοπρόσωπης ανώνυμης εταιρίας ……………, ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης εταιρίας ………………. εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Αλέξιο Ρουσσόπουλο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 22.2.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 458/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, η οποία, αφού απέρριψε ό,τι κρίθηκε ως απορριπτέο, δέχθηκε κατά τα λοιπά την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 29.6.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………../2020) αρχικά η 22α.4.2021, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 10.4.2021 έως και 26.4.2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α 43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 129/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Ζωής Καραχάλιου, Εφέτη, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο της 11η.11.2021, μετά δε από αναβολή, στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο εκκαλών, παραστάς αυτοπροσώπως, ως δικηγόρος, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 29.6.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/2020 έφεση του ηττηθέντος στον πρώτο βαθμό συνδίκου της πτωχεύσεως της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία ………. μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρία – τουριστικές επιχειρήσεις – κτηματικές συναλλαγές κατά της με αριθμό 458/2020 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614επ. 591 του ΚΠολΔ) επί της με αριθμό κατάθεσης ………./2019 αγωγής έχει ασκηθεί νομότυπα ενώπιον του γραμματέα του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με ταυτόχρονη κατάθεση του ηλεκτρονικού παραβόλου με αριθμό …………../2020 ποσού 100 ευρώ που ορίζει το άρθρο 495 αρ. 3 του ΚΠολΔ και εμπρόθεσμα εντός της τριακονθήμερης προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης δεδομένου ότι αυτή κοινοποιήθηκε στις 6.3.2020 (495 επ., 511 επ. και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ,) και η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε, όπως ήδη προαναφέρθηκε, στις 29.6.2020, δεδομένου ότι με το άρθρο 74 του 4670/2020 ” 1. Το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 – 31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων. Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία.” Σημειωτέον ότι επαναπροσδιορίστηκε για να συζητηθεί για τις, οπότε και αναβλήθηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 22.4.2021 οπότε και αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, με τη με αριθμό 129/2021 πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 (φεκ α’43/23.3.2021) περί αυτεπάγγελτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων των οποίων η συζήτηση ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρο της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων από 10.4.2021 έως 26.4.2021, αφού είχε ματαιωθεί η συζήτηση της στις 22.4.2021. Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστική άποψη ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρα 532 και 533 παρ.1 του ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία, με την οποία εκδόθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση. Να σημειωθεί ότι ο εκκαλών απαλλάσσεται της υποχρέωσης να προσκομίσει την προείσπραξη περί βεβαίωσης καταβολής στον οικείο δικηγορικό σύλλογο εισφορών κλπ διότι παρίσταται αυτοπροσώπως (βλ. άρθρο 7 παρ. 8β του ν. 4205/2013.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με αριθμό κατάθεσης ………/2019 αγωγή της, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρία με έδρα τον ……… ισχυρίστηκε ότι είχε εκμισθώσει στην ήδη πτωχεύσασα Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «…………..»: α) με το από 27-3-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό τον πέμπτο (50) υπέρ του ισογείου όροφο κτιρίου που έχει πρόσοψη επί της οδού …………. και είσοδο από την οδό ………. στον Πειραιά, επιφανείας 1.000 τμ έναντι μηνιαίου μισθώματος 3.500 ευρώ και β) με το από 15-3-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό την υπό στοιχ. Α+Β+Γ οριζόντια ιδιοκτησία του τέταρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου από την οδό ………… και έκτου πάνω από το ισόγειο ορόφου του κτιρίου, με πρόσοψη επί της οδού ……….., επιφανείας 420 τμ, έναντι μηνιαίου μισθώματος 1.300 ευρώ. Ότι, παρότι η μισθώτρια έκανε ακώλυτη χρήση αμφοτέρων των μισθίων, ηρνείτο από δυστροπία να της καταβάλει τα οφειλόμενα μισθώματα, με αποτέλεσμα αυτή (η εφεσίβλητη) να ζητήσει και να πετύχει την έκδοση σε βάρος αυτής των αναφερόμενων στο δικόγραφο διαταγών απόδοσης μισθίου του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, σε εκτέλεση των οποίων στις 25.11.2015 την απέβαλε βιαίως από τα μίσθια. Ότι, εντούτοις, η μισθώτρια εταιρεία ήδη πτωχεύσασα αρνήθηκε να παραλάβει τα εισκομισθέντα κινητά πράγματά της, τα οποία βρίσκονταν στα ως άνω πρώην μίσθια και δεν αποτελούσαν αντικείμενο της αναγκαστικής εκτέλεσης, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η εφεσίβλητη, προκειμένου να εκμισθώσει την υπό στοιχ. Α+Β+Γ οριζόντια ιδιοκτησία της, να μεταφέρει τα κινητά πράγματα, που βρίσκονταν στην ιδιοκτησία αυτή, στον 5ο υπέρ του ισογείου όροφο, εντός του οποίου εξάλλου βρίσκονταν και τα υπόλοιπα εισκομισθέντα της. Ότι η αποβληθείσα μισθώτρια εταιρεία με τη με αριθμό 1563/30-6-2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κηρύχθηκε σε πτώχευση, σύνδικος δε αυτής διορίστηκε ο ήδη εκκαλών εναγόμενος, ο οποίος και ανέλαβε καθήκοντα από την 1-7-2016. Ότι αν και ο τελευταίος οχλήθηκε δεν μερίμνησε για την άμεση εκκένωση του πρώην μίσθιου χώρου του πέμπτου ορόφου, απομακρύνοντας τα κινητά πράγματα της πτωχεύσασας και αποβληθείσας μισθώτριας, αλλά της στέρησε υπαιτίως την ελεύθερη χρήση της εν λόγω ιδιοκτησίας της, την οποία χρησιμοποιούσε ο ίδιος αυθαίρετα ως χώρο αποθήκευσης της κινητής πτωχευτικής περιουσίας μέχρις ότου ολοκληρωθεί η πτωχευτική διαδικασία εκποίησής της, ήτοι έως τις 28-2-2018, χωρίς, όμως, να της καταβάλει στην ενάγουσα αντίστοιχο ποσό αποζημίωσης για τη χρήση αυτή, κατ’ άρθρο 601 ΑΚ, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 3.000 ευρώ μηνιαίως. Επικουρικά εξέθεσε ότι ο ήδη εκκαλών εναγόμενος σύνδικος παραβιάζοντας υπαιτίως την κατά το άρθρο 599 ΑΚ υποχρέωσή του να απομακρύνει από τον χώρο του πρώην μισθίου το σύνολο των εισκομισθέντων κινητών, της στέρησε τη δυνατότητα νέας εκμίσθωσης του χώρου σε τρίτον ζημιώνοντάς την έτσι κατά το αυτό ποσό των 3.000 ευρώ που θα εισέπραττε μηνιαίως ως μίσθωμα κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων για το παραπάνω χρονικό διάστημα (ήτοι από 1-7-2016 έως 26-2- 2018) και ότι ακολούθως αυτή δικαιούται για τον χρόνο μετά την πτώχευση της πρώην μισθώτριας, το συνολικό ποσό των 59.600 ευρώ. Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης περιόρισε το αγωγικό της αίτημα σε έντοκο αναγνωριστικό. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16 αρ. και 29 παρ. 1 του ΚΠολΔ προς εκδίκαση της υπόθεσης κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – μισθωτικών διαφορών, έκρινε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για ομαδική και όχι πτωχευτική απαίτηση αρμοδιότητας του πτωχευτικού δικαστηρίου, απέρριψε ως μη νόμιμη την κύρια βάση και έκρινε ότι έχει έρεισμα στο νόμο και μάλιστα τα άρθρα 298, 335, 342 επ, 346, 599 ΑΚ η επικουρική βάση της αγωγής, την οποία, αφού απέρριψε ως νομικά αβάσιμο ισχυρισμό περί καταχρήσεως δικαιώματος και ως απαράδεκτο ισχυρισμό περί μη περιορισμού της έκτασης της ζημίας, δέχθηκε στο σύνολο της κατ’ουσίαν αναγνωρίζοντας ότι ο εκκαλών εδώ σύνδικος οφείλει να καταβάλει εντόκως από την επίδοση της αγωγής το ποσό των 59.600 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα ο εκκαλών σύνδικος με την κρινόμενη έφεση του και τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους παραπονούμενος για εσφαλμένη εφαρμογή νόμου και κακή εκτίμηση αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της προκειμένου να απορριφθεί η αγωγή.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 1 του ΠτΚ, όπως αυτή ισχύει μετά την τροποποίησή της με την παρ. 1 υποπαρ. Γ.3. του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α’ 94/14.8.2015) και ισχύει στις πτωχεύσεις που δεν εφαρμόζεται ο ν. 4446/2016, “1. Συμβάσεις διαρκούς χαρακτήρα διατηρούν την ισχύ τους, εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά στο νόμο. Εξαιρούνται οι χρηματοοικονομικές συμβάσεις, οι οποίες μπορούν να πάψουν να ισχύουν ή να τροποποιηθούν ως συνέπεια της πτώχευσης κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτές.”. Η εξακολούθηση όμως, σύμφωνα με την άνω διάταξη, της διαρκούς σύμβασης και μετά την κήρυξη της πτώχευσης παράγει ομαδικά πιστώματα, με αποτέλεσμα να προκαλείται τεμαχισμός της διάρκειάς της (ΕφΘεσ 269/2020 Αρμ 2021, 602, δημ. σε νόμος). Ο τεμαχισμός αυτός αντανακλάται στη χρηματική παροχή που οφείλεται από την πλευρά του πτωχεύσαντος και συγκεκριμένα, η παροχή, εφόσον μεν αντιστοιχεί στον πριν από την κήρυξη της πτώχευσης χρόνο, αποτελεί αντικείμενο πτωχευτικής απαίτησης και εκπληρώνεται με το μέρισμα, εφόσον δε αντιστοιχεί στο χρόνο μετά την κήρυξη της πτώχευσης, καθίσταται, κατά τις περιστάσεις, αντικείμενο είτε ομαδικής απαίτησης (άρθρο 30 ΠτΚ), το οποίο όμως προϋποθέτει ενέργειες του συνδίκου και η οποία ικανοποιείται πριν από τις πτωχευτικές απαιτήσεις (Κ. Παμπούκη, ΕπισκΕμπΔ 2008, σ. 501, Ευαγ. Περάκη, Πτωχευτικό Δίκαιο, έκδ. 2010, σ. 252), είτε πτωχευτικής απαίτησης. Η θέση δηλαδή του αντισυμβαλλομένου του πτωχού σε μία συνεχιζόμενη διαρκή σύμβαση ως πτωχευτικού ή ομαδικού πιστωτή για τις μετά την κήρυξη της πτώχευσης γεννώμενες απαιτήσεις του, εξαρτάται από τις πράξεις του συνδίκου. Έτσι, επί διαρκών συμβάσεων, επί των οποίων η παροχή του άλλου μέρους προς τον πτωχό πράγματι συνεχίζεται, οι γεννώμενες και μετά την κήρυξη της πτώχευσης απαιτήσεις θα παραμείνουν πτωχευτικές έως ότου καταγγελθούν από τον σύνδικο ή το άλλο μέρος (άρθρο 32 ΠτΚ). Όταν όμως οι διαρκείς συμβάσεις συνεχίζονται οποτεδήποτε μετά την κήρυξη της πτώχευσης με ιδιαίτερη ενέργεια του συνδίκου (συμφωνία παράτασης ή εκ νέου σύναψη σχέσης μετά από καταγγελία του άλλου μέρους) για τις ανάγκες ιδίως της διαδικασίας ή της αποφασισθείσας συνέχισης της επιχείρησης του πτωχού, οι γεννώμενες εφεξής απαιτήσεις του αντισυμβαλλομένου μέρους θα είναι ομαδικές (άρθρο 30 ΠτΚ, βλ. Σπ. Ψυχομάνη, Πτωχευτικό Δίκαιο και Δίκαιο ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, έκδ. 2017, σ. 309-310). Ειδικά στην περίπτωση της πτώχευσης του μισθωτού, τα μέχρι την πτώχευση οφειλόμενα μισθώματα αποτελούν πτωχευτική απαίτηση του εκμισθωτού, ενώ τα μετά την κήρυξη της πτώχευσης οφειλόμενα μισθώματα συνιστούν ομαδική απαίτηση (εφόσον η ομάδα των πιστωτών υπεισέρχεται στη θέση του μισθωτού), (Κοτσίρης, Πτωχ. Δ., σελ. 230 επ., Ρόκας, Πτωχ. Δ., σελ. 204, Λεβαντής, Πτωχ. Δ., σελ. 104). Αυτό έχει σημασία διότι ως γνωστόν, οι πτωχευτικοί πιστωτές υπόκεινται στην πτωχευτική διαδικασία (με αναγγελία των πτωχευτικών δανειστών, επαλήθευση των απαιτήσεων τους και σύμμετρη ικανοποίηση, η δε τοκοφορία των απαιτήσεων τους παύει με την κήρυξη της πτώχευσης), ενώ οι ομαδικοί πιστωτές μπορούν να εγείρουν αγωγή κατά του συνδίκου (ως διοικητού της πτωχευτικής περιουσίας) και – αποκτώντας τίτλο εκτελεστό – να ικανοποιηθούν μόνο από την πτωχευτική περιουσία, προηγούμενοι των πτωχευτικών πιστωτών (Κοτσίρης, ό.π., σελ. 150-1). Κατά την κρατούσα γνώμη (Ρόκας, ό.π., σελ. 138), οφειλέτης των ομαδικών πιστωτών είναι ο πτωχός, καθότι φορέας της πτωχευτικής περιουσίας, η οποία διοικείται από το σύνδικο. Μάλιστα στον κανόνα της ικανοποίησης τους μόνο από την πτωχευτική περιουσία κατά προνομιακή θέση, υφίσταται εξαίρεση για την περίπτωση πιστωτών, έναντι των οποίων ο πτωχεύσας ευθυνόταν προσωπικώς ήδη προ της κηρύξεως της πτωχεύσεως και οι οποίοι, κατόπιν, κατέστησαν ομαδικοί πιστωτές, λόγω υποκαταστάσεως της ομάδας (αρθρ. 672 ΕμπΝ), γιατί αυτοί μπορούν να ικανοποιηθούν και από την πτωχευτική και από τη μεταπτωχευτική περιουσία απεριορίστως, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας, χωρίς να περιμένουν την περάτωση αυτής (Κοτσίρης, ό.π., σελ. 152).
Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη δημόσιας συνεδρίασης, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρο 336 παρ. 3 του ΚΠολΔ), τα διδάγματα της κοινής λογικής και πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης: Η εφεσίβλητη είχε εκμισθώσει στην ήδη πτωχεύσασα μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………….» και τον διακριτικό τίτλο «…………..»: α) με το από 27-3-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό τον πέμπτο (50) υπέρ του ισογείου όροφο κτιρίου με πρόσοψη επί της οδού …………. και είσοδο από την οδό ………. στον Πειραιά, επιφανείας 1.000 τμ έναντι μηνιαίου μισθώματος 3.500 ευρώ και β) με το από 15-3-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό την υπό στοιχ. Α+Β+Γ οριζόντια ιδιοκτησία του τέταρτου πάνω από το ισόγειο ορόφου από την οδό …………….. . και έκτου πάνω από το ισόγειο ορόφου του κτιρίου, με πρόσοψη επί της οδού …………….. , επιφανείας 420 τμ, έναντι μηνιαίου μισθώματος 1.300 ευρώ. Η μισθώτρια από δυστροπία δεν κατέβαλε τα μισθώματα, και η εφεσίβλητη αν και δεν αναφέρει στο δικόγραφο της αγωγής ότι κατήγγειλε τη μίσθωση αιτήθηκε την έκδοση των με αριθμό. …./2015 και …/2015 διαταγών απόδοσης μισθίου του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, αντίγραφα των οποίων εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού η ενάγουσα επέδωσε στη μισθώτρια στις 2-11-2015 και αυτό είχε ως συνέπεια τη λήξη των μισθώσεων. Μετά τη με αριθμό …./25-11-2015 έκθεση βιαίας αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………. αποβλήθηκε η μισθώτρια από το μίσθιο του πέμπτου ορόφου και μετά τη με αριθμό …/25-11-2015 έκθεσης βιαίας αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……….. αποβλήθηκε η μισθώτρια από το υπό στοιχ. Α+Β+Γ μίσθιο, εγκαταστάθηκε δε σε αυτά η επισπεύδουσα την εκτέλεση εφεσίβλητη, ενώ ορίστηκε φύλακας και μεσεγγυούχος των κινητών πραγμάτων, που βρέθηκαν στα μίσθια, η υπάλληλος της εφεσίβλητης …….., στην οποία παραδόθηκαν και τα νέα κλειδιά των μισθίων. Προκειμένου να εκμισθώσει την υπό στοιχ. Α+Β+Γ οριζόντια ιδιοκτησία της η εφεσίβλητη, σύμφωνα με τα όσα καθ’υποφοράν αναφέρει και ομολογεί στην αγωγή της αναγκάστηκε να μεταφέρει τα κινητά πράγματα, που βρίσκονταν στην ιδιοκτησία αυτή, στον 5ο υπέρ του ισογείου όροφο, εντός του οποίου εξάλλου βρίσκονταν και τα υπόλοιπα εισκομισθέντα της αποβληθείσας μισθώτριας. Αυτά ήταν αναλώσιμα και πάγιος εξοπλισμός (έπιπλα, είδη γραφεία, ηλεκτρικές συσκευές) τα οποία, όπως προαναφέρθηκε παραδόθηκαν στην …….. προς φύλαξη. Περαιτέρω με τη με αριθμό 1563/30-6-2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, μετά από αίτηση των εργαζομένων της «……….», κηρύχθηκε η αποβληθείσα μισθώτρια σε πτώχευση, σύνδικος δε αυτής διορίστηκε ο ήδη εκκαλών, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του από την 1-7-2016. Αυτός όπως συνομολογείται αυθημερόν, μετέβη στους χώρους των ως άνω πρώην μισθίων προκειμένου να προβεί στην σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας της πτωχής εταιρείας, οπότε και ενημερώθηκε σχετικά με τις προαναφερόμενες εξώσεις αλλά και την αποθήκευση των εισκομισθέντων της πτωχευσάσης πλέον εταιρείας στον ιδιόκτητο χώρο του πέμπτου ορόφου, λόγω της άρνησης της τελευταίας να τα παραλάβει κατά τον χρόνο της αποβολής της από τα μίσθια ακίνητα. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 6 του ν. 3588/2007 μεσεγγυούχος των κινητών είχε οριστεί η υπάλληλος της εφεσίβλητης, ο εκκαλών προέβη σε έκθεση αρνητικής σφράγισης και στη συνέχεια κάθε φορά που έπρεπε να κάνει καταγραφή των πραγμάτων ή να τα επιδείξει στους υποψήφιους υπερθεματιστές ή να παραλάβει εκπλειστηριασθέντα, κανόνιζε συνάντηση με τη μεσεγγυούχο υπάλληλο της εφεσίβλητης που κατείχε τα κλειδιά του χώρου τα οποία δεν του είχαν παραδοθεί, προκειμένου να τα παραδώσει στον υπερθεματιστή, ενώ συντασσόταν η σχετική απόδειξη παραλαβής των κινητών από το μεσεγγυούχο. Να σημειωθεί ότι ήδη από τις 5.1.2017 αυτός είχε συντάξει την έκθεση απογραφής του άρθρου 70 του ν. 3588/2007 στην οποία τόνιζε την ανάγκη άμεσης εκποίησης κάποιων κινητών αντικειμένων που υπόκειντο σε φθορά (άρθρο 67 του ν. 3588/2007), ενώ εξέθετε ότι η μεταφορά των υπόλοιπων κινητών θα ήταν ασύμφορη διότι θα απαιτούσε μίσθωση γερανού και μεγάλου χώρου αποθήκευσης και πρότεινε την άμεση πώληση όλων των κινητών. Ο εκκαλών έλαβε μετά από αιτήσεις του από την Εισηγήτρια Δικαστή σύμφωνα με το άρθρο 77 του ν. 3588/2007 άδειες εκποιήσεως των κινητών και πέτυχε με μειωμένη τιμή εκκίνησης σε επαναληπτικό πλειστηριασμό στις 22.2.2018 να εκποιήσει το σύνολο του κινητού εξοπλισμού της πτωχής και από την 1.3.2018 η εφεσίβλητη επαναμίσθωσε το χώρο έναντι μηνιαίου μισθώματος εκ 3.000 ευρώ (πλέον χαρτοσήμου) σύμφωνα με το σχετικό αντίγραφο της με αριθμό ……../19-3-2019 απόδειξης υποβολής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας της ΑΑΔΕ. Η εφεσίβλητη από τις 27.7.2017 είχε αποστείλει εξώδικη όχληση στον εκκαλούντα δηλώνοντας την επιθυμία της να εκκενωθεί άμεσα ο χώρος στον οποίο η ίδια είχε μεταφέρει τον κινητό εξοπλισμό της πτωχής, ενώ τόνιζε ότι οι δαπάνες κοινοχρήστων για το χρόνο μετά την πτώχευση ανέρχονταν στο ποσό των 24.000 ευρώ, τα οποία είχε η ίδια εξοφλήσει. Από όλα τα παραπάνω όμως δεν αποδείχθηκε ότι η αποθήκευση του κινητού εξοπλισμού της πτωχής οφείλεται σε ιδιαίτερες ενέργειες του συνδίκου, οι οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 30 του πτωχευτικού κώδικα, δημιουργούν ομαδική απαίτηση που ικανοποιείται προνομιακά και νομιμοτόκως, παρόλο που γεννήθηκε μετά την κήρυξη της πτώχευσης, διότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει ιδιαίτερη ενέργεια συνδίκου (δηλαδή σύναψη νέας μίσθωσης του χώρου μετά την αποβολή της μισθώτριας) και δεν αρκεί η παράλειψη του να μεταφέρει άμεσα σε άλλο χώρο, δηλαδή η διατήρηση της κατάστασης που η εφεσίβλητη επέλεξε να δημιουργήσει μετά την εκ μέρους της καταγγελία της μίσθωσης με την αποβολή της μισθώτριας που στη συνέχεια πτώχευσε. Αντίθετα αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών επέδειξε σύμφωνα με το άρθρο 80 του πτωχευτικού κώδικα την επιμέλεια του συνετού συνδίκου – διαφορετικά θα είχε αντικατασταθεί είτε με αίτηση είτε με αυτεπάγγελτη πράξη της Εισηγήτριας Δικαστού -, τα διαφυγόντα δε κέρδη της εφεσίβλητης αντιθέτως συνιστούν μια πτωχευτική απαίτηση την οποία η εφεσίβλητη δικαιούται να αναζητήσει με την πτωχευτική διαδικασία (αναγγελία, επαλήθευση σύμμετρη ικανοποίηση και χωρίς τόκους) του άρθρου 21 παρ. 2 του ν. 3577/2007 από το πτωχευτικό Δικαστήριο (άρθρα 53 και 54 του πτωχευτικού κώδικα) πλέον των δαπανών κοινοχρήστων εφόσον τις έχει καταβάλει. Επομένως κατά παραδοχή των τριών πρώτων συναφών λόγων εφέσεως περί εσφαλμένης εκτίμησης αποδεικτικού υλικού θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση. Θα κρατηθεί από το παρόν δικαστήριο και θα δικαστεί στην ουσία της (άρθρο 535 του ΚΠολΔ) η από 22.2.2019 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1713/819/2019 αγωγή περί διαφυγόντων κερδών της ενάγουσας, η οποία κατά την επικουρική της βάση που ερευνήθηκε στην ουσία από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κρίνεται απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη διότι η φερόμενη απαίτηση της δεν είναι ομαδική αλλά πτωχευτική. Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, θα συμψηφιστούν λόγω της δυσχερούς ερμηνείας των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν (άρθρο 179 του ΚΠολΔ). Θα διαταχθεί τέλος η απόδοση του παραβόλου εφέσεως στον καταθέσαντα διότι γίνεται δεκτό το ένδικο μέσο (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων την από 29.6.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………./2020 έφεση κατά της με αριθμό 458/2020 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών επί της με αριθμό κατάθεσης …………/2019 αγωγής
Δέχεται την έφεση
Εξαφανίζει τη με αριθμό 458/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά
Κρατεί την υπόθεση και αναδικάζει επί της ………../2019 αγωγής
Απορρίπτει αυτήν
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων μερών.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου εφέσεως στον καταθέσαντα εκκαλούντα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 30 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ