ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 402/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ)”, …………..καθολικού διαδόχου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του, Γαρυφαλιά Φραντζή, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Αναστάσιο Πουλικάκο, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Το εκκαλούν είχε ασκήσει ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά του ήδη εφεσίβλητου και του Ελληνικού Δημοσίου την από 20-2-2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020) ανακοπή κατά πίνακα κατάταξης. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά με την 3634/2020 απόφασή του (ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών) απέρριψε την ανακοπή κατά του πρώτου καθ’ου- ήδη εφεσίβλητου. Την παραπάνω απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου το ανακόπτον και ήδη εκκαλούν Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία “Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (e- ΕΦΚΑ)” με την από 21.4.2021, με Γ.Α.Κ. …./2021 και με Ε.Α.Κ. …../2021 κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά την 21.4.2021, έφεση. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 21.5.2021 με Γ.Α.Κ. …../2021 και Ε.Α.Κ. …../2021, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, που παραστάθηκαν με δήλωση, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 21.4.2021 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …./2021 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …./2021) έφεση του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ)» κατά του ………….. προς εξαφάνιση της 3634/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία περιουσιακών διαφορών), το οποίο δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων την από 20.2.2020 (με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………/2020) ανακοπή του εκκαλούντος που απευθυνόταν κατά του εφεσίβλητου και κατά του Ελληνικού Δημοσίου (σε συνεκδίκαση με την από 24.2.2020 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………/2020 ανακοπή του Ελληνικού Δημοσίου), με αίτημα τη μεταρρύθμιση του υπ’ αριθ. …../2020 πίνακα κατάταξης δανειστών της συμβολαιογράφου Αθηνών …………., με τον οποίο διανεμήθηκε το επιτευχθέν εκπλειστηρίασμα από πλειστηριασμό ακινήτου του οφειλέτη …….. και με σκοπό να καταταγεί το ανακόπτον (εκκαλούν) στη θέση του επισπεύδοντος δανειστή (νυν εφεσίβλητου), απέρριψε την ανακοπή ως προς αυτόνέχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα στις 21.4.2021, κατ’ άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 25.11.2020, χωρίς από κάποιο στοιχείο να προκύπτει επίδοση αυτής από τον ένα διάδικο στον άλλο και χωρίς να έχει παρέλθει από τη δημοσίευσή της διετία. Πρέπει, λοιπόν, η έφεση, η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου για να δικασθεί με την ίδια διαδικασία των περιουσιακών διαφορών κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο του μοναδικού λόγου της. Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της εφέσεως δεν απαιτείται για τον εκκαλούντα e-ΕΦΚΑ η κατάθεση παραβόλου κατ’ άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ, καθώς με το άρθρο 62 παρ.3 περ. Θ’ του ν. 4387/2016 εξαιρείται από τη σχετική υποχρέωση.
Με τον μοναδικό λόγο της έφεσής του το εκκαλούν-ανακόπτον υποστηρίζει ότι με την υπ’ αριθ. ………../2019 έκθεση αναγκαστικού πλειστηριασμού ακινήτου της συμβ/φου Αθηνών . …… και με επίσπευση του εφεσίβλητου, εκπλειστηριάσθηκε η ανήκουσα στον οφειλέτη ……. ακίνητη περιουσία, η οποία κατασχέθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. ……../2019 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικ. επιμελητή Αθηνών ………., δηλαδή μια οριζόντια ιδιοκτησία- διαμέρισμα με στοιχεία Β-1 δεύτερου ορόφου, πολυκατοικίας κείμενης στον Πειραιά (οδός ………..). Ότι κατά τη διενέργεια του πλειστηριασμού υπερθεμάτισε ο επισπεύδων ……….. (εφεσίβλητος), στον οποίο και κατακυρώθηκε το κατά τα άνω κατασχεθέν ακίνητο, αντί του ποσού των 68.500 ευρώ συνολικά. Ότι ο καθ’ ου ο εν λόγω πλειστηριασμός, ………. είχε δημιουργήσει οφειλές προς τον ΕΦΚΑ και συγκεκριμένα, όσες λεπτομερώς αναφέρονται στις υπ’ αριθ. ……../21-11-2019 και υπ’ αριθ. ………./21-11-2019 αναγγελίες που αφορούν η μεν πρώτη, οφειλή 518,04 ευρώ προς τον ΕΦΚΑ, η οποία προέκυψε από μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών χρονικής περιόδου από 1.1.2017 έως 31.5.2017 και η δεύτερη, οφειλή 146.805,50 ευρώ προς τον Ο.Α.Ε.Ε., η οποία προέκυψε επίσης από μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών χρονικής περιόδου από 1.10.1994 έως 31.12.2016. Ότι μετά τη διενέργεια του ένδικου πλειστηριασμού στις 13.11.2019 και συγκεκριμένα στις 20.1.2020 συντάχθηκε από την επί του πλειστηριασμού υπάλληλο ο προσβαλλόμενος πίνακας κατάταξης, με τον οποία αφού αφαιρέθηκαν από το εκπλειστηρίασμα των 68.500 ευρώ, τα έξοδα της εκτελέσεως προ πάσης κατατάξεως των δανειστών ποσού 4.047,76 ευρώ συνολικά, επί του απομένοντος εκπλειστηριάσματος των 64.452,24 ευρώ κατατάχθηκαν: 1) Στο 25% του εναπομείναντος εκπλειστηριάσματος, η αναγγελθείσα Δ.Ο.Υ. Α’ Πειραιά οριστικά, προνομιακά και σύμμετρα για το ποσό των 4.028,26 ευρώ και το αναγγελθέν …… ….., οριστικά, προνομιακά και σύμμετρα για το ποσό των 12.084,80 ευρώ. 2) Στο 65% του εναπομείναντος εκπλειστηριάσματος: Ο επισπεύδων …….. οριστικά και προνομιακά στο ποσό των 41.893,96 ευρώ. 3) Στο 10% του εναπομείναντος εκπλειστηριάσματος: Ο επισπεύδων ……….. οριστικά για το ποσό των 1.276,40 ευρώ, η αναγγελθείσα Δ.Ο.Υ. Α’ Πειραιά οριστικά, προνομιακά και σύμμετρα για το ποσό των 573,88 ευρώ, το αναγγελθέν …………. οριστικά, προνομιακά και σύμμετρα για το ποσό των 1.156,16 ευρώ και ο επισπεύδων ……….. οριστικά για το ποσό των 3.440,27 ευρώ. Ότι στη συνέχεια και επειδή εξαντλήθηκε το εκπλειστηρίασμα, δεν κατατάχθηκε άλλος δανειστής. Ότι κατά του ως άνω πίνακα κατάταξης δανειστών ασκήθηκαν η από 20.2.2020 (υπ’ αριθ. κατ. δικογρ. ………/2020) ανακοπή του e- ΕΦΚΑ και η από 24.2.2020 (υπ’ αριθ. κατ. δικογρ. ………../2020) ανακοπή του Ελληνικού Δημοσίου, επί των οποίων συνεκδικαζομένων, εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε η δεύτερη (ανακοπή του Ελληνικού Δημοσίου) και έγινε δεκτή η πρώτη (ανακοπή του e-ΕΦΚΑ) μόνο όμως ως προς το μέρος που αυτή στρεφόταν κατά του Ελληνικού Δημοσίου και απορρίφθηκε ως προς το μέρος που στρεφόταν κατά του επισπεύδοντος, πρώτου καθ’ου η ανακοπή- ήδη εφεσίβλητου, με την αιτιολογία ότι ορθά η επί του πλειστηριασμού υπάλληλος εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 975 και 977 ΚΠολΔ, όπως αυτές τροποποιήθηκαν από τον ν. 4335/2015, διαιρώντας το εναπομείναν εκπλειστηρίασμα, μετά την προαφαίρεση των εξόδων εκτέλεσης, σε ποσοστά 25%, 65% και 10% διότι η ύπαρξη και η έκταση προνομίων στα πλαίσια του πίνακα κατάταξης κρίνεται με βάση το δίκαιο που ισχύει κατά τον χρόνο της σύνταξης αυτού. Ότι ωστόσο κατά τον σχετικό λόγο έφεσης η υπάλληλος του πλειστηριασμού έσφαλε κατά τη σύνταξη του πίνακα κατάταξης καθώς εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 975 και 977 ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου όγδοου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 και μοίρασε το πλειστηρίασμα κατά τα παραπάνω ποσοστά, ικανοποιώντας αντίστοιχα τους αναγγελθέντες δανειστές από τα παραπάνω διαμοιρασθέντα ποσά, ενώ όφειλε να εφαρμόσει την προγενέστερη διάταξη του άρθρου 975 ΚΠολΔ, όπως αυτή ίσχυε μετά την τροποποίησή της με τις διατάξεις των άρθρων 56 του ν. 3994/2011 και 19 παρ.10 του ν. 4055/2012 και ισχύει στις περιπτώσεις που ο πίνακας κατάταξης συντάσσεται μετά τις 2.4.2012 και να ικανοποιηθεί προνομιακά το ανακόπτον-εκκαλούν, οπότε ομοίως εσφαλμένη ως προς την εφαρμογή του νόμου τυγχάνει και η εκκαλούμενη απόφαση και συνεπώς κατ’ αποδοχή του σχετικού λόγου έφεσης,πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, με σκοπό να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 20.2.2020 ανακοπή του e-ΕΦΚΑ, να μεταρρυθμισθεί ο προσβαλλόμενος πίνακας κατάταξης ώστε να καταταγεί το ανακόπτον οριστικά και προνομιακά στην τρίτη τάξη του άρθρου 975 ΚΠολΔ και προ οιασδήποτε κατατάξεως του πρώτου καθ’ ου η ανακοπή ………, για το ποσό των 46.610,63 ευρώ, πλέον του ποσού για το οποίο έχει ήδη καταταγεί, μέχρι την ολοσχερή εξόφληση των αναγγελθεισών απαιτήσεών του, με ταυτόχρονη και ισόποση αποβολή του πρώτου καθ’ ου η ανακοπή. Τούτο, καθώς σχετικά με την εφαρμογή των νέων διατάξεων του ν. 4335/2015, ορίζει η μεταβατική διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου ένατου του αυτού άρθρου 1 του εν λόγω νόμου ότι “Οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά τις 1.1.2016”, στην προκειμένη δε περίπτωση αντίγραφο εξ απογράφου της υπ’ αριθ……../2012 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που ήταν ο εκτελεστός τίτλος, βάσει του οποίου διενεργήθηκε η αναγκαστική εκτέλεση επιδόθηκε με επιταγή προς εκτέλεση στον οφειλέτη στις 13.9.2012. Ότι ο νόμος θέτει το στοιχείο του χρόνου της επίδοσης του πρώτου απογράφου ως κρίσιμο για την εφαρμογή ή όχι των συγκεκριμένων διατάξεων και ότι εάν επιλεγόταν από το νόμο ως κρίσιμο στοιχείο ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση που οδήγησε στον επίμαχο πλειστηριασμό οι άνω διατάξεις θα το όριζαν ρητά. Ότι τα αντίθετα δεχθείσα η εκκαλούμενη απόφαση, έσφαλε και πρέπει να εξαφανισθεί, προκειμένου να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 20.2.2020 (υπ’ αριθ. κατ. ………../2020) ανακοπή του e-ΕΦΚΑ.
Επί του λόγου αυτού εφέσεως σημειώνονται τα εξής: Οι νόμοι που ρυθμίζουν τη συνδρομή των δανειστών στη διαδικασία της κατάταξης στον συντασσόμενο από τον υπάλληλο του πλειστηριασμού πίνακα κατάταξης, λόγω μη επάρκειας του πλειστηριάσματος για την κάλυψη των απαιτήσεων όλων των αναγγελθέντων δανειστών, επί αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του οφειλέτη δεν αφορούν, κυρίως τα ίδια τα δικαιώματα, αλλά κανονίζουν τον τρόπο της ενάσκησής τους επί της ομάδας περιουσίας που υπάρχει σε ορισμένο χρόνο. Επομένως και τα καθιερούμενα από τους νόμους αυτούς προνόμια κρίνονται όχι σύμφωνα με το νόμο που ισχύει κατά το χρόνο της γένεσης του δικαιώματος ή της έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά σύμφωνα με αυτόν που ισχύει κατά το χρόνο της κατάταξης, αφού η λόγω του προνομίου προτίμηση δεν αποτελεί στοιχείο της απαίτησης, αλλά αφορά τη σχέση των απαιτήσεων μεταξύ τους, λόγω της συνδρομής περισσοτέρων δανειστών. Το αντίθετο δεν συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 50 παρ. 1 ΕισΝΚΠολΔ, που ορίζει, ότι οι σχετικές με την αναγκαστική εκτέλεση διατάξεις του ΚΠολΔ εφαρμόζονται στις εκτελέσεις που αρχίζουν από την εισαγωγή του και ότι η αναγκαστική εκτέλεση θεωρείται ότι άρχισε από την επίδοση της επιταγής, γιατί η διάταξη αυτή δεν εισάγει γενικό κανόνα διαχρονικού δικαίου για όλες τις πράξεις της αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά ρυθμίζει ειδικώς την εφαρμογή του ΚΠολΔ σε θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης εν σχέσει προς το προγενέστερο αυτού δικονομικό δίκαιο (Ολ ΑΠ 21/1994, ΑΠ 1056/2020, ΑΠ 1441/2017, ΑΠ 1404/2007, ΑΠ 1340/2004). Εξάλλου, με τη διάταξη του άρθρου ένατου παρ.3 του ν. 4335/2015 «Μεταβατικές και άλλες διατάξεις» ορίζεται ότι οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1.1.2016. Περαιτέρω, με τη διάταξη του άρθρου 43 του ν. 4715/2020 «Ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας κλπ», το οποίο φέρει τον τίτλο «Ερμηνευτική διάταξη ως προς το χρόνο εφαρμογής των νόμων 4335/2015 και 4336/2015 σε εκκρεμείς διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης και ήδη κηρυχθείσες πτωχεύσεις» ορίζεται στο εδ. α’ αυτού ότι κατά την αληθή τους έννοια οι διατάξεις του άρθρου ογδόου του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (δηλαδή οι τροποποιήσεις που επέφερε ο νόμος αυτός στο δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης) δεν έχουν εφαρμογή σε διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και σε πτωχεύσεις που είχαν ήδη κηρυχθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παραπάνω νόμου, στο δε εδ. β` ότι για την κατάταξη των πιστωτών στην παραπάνω πρώτη περίπτωση λαμβάνεται υπόψη το δίκαιο που ίσχυε κατά τον χρόνο επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση και της υποβολής της αίτησης για την κήρυξη της πτώχευσης. Σύμφωνα με την ως άνω διάταξη του άρθρου 43 του ν. 4715/2020, που είναι γνήσια ερμηνευτική και ως εκ τούτου έχει αναδρομική δύναμη, το προϊσχύσαν δίκαιο θα εφαρμόζεται σε όλα τα ζητήματα αναγκαστικής- εκτέλεσης, περιλαμβανομένου και του ζητήματος της κατάταξης των δανειστών στο σχετικό πίνακα, όταν η επιταγή με βάση την οποία άρχισε η εκτέλεση, είχε επιδοθεί πριν την 1.1.2016. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η ως άνω σαφής βούληση του νομοθέτη αναφέρεται μόνο στο πιο πάνω συγκεκριμένο ζήτημα και δεν αναιρεί τα πιο πάνω γενικώς ισχύοντα για τα προνόμια, ενόψει της απόλυτης ειδικότητας της σχετικής ρύθμισης. Περαιτέρω, ως επιταγή νοείται εκείνη που επιστηρίζει την περαιτέρω κύρια εκτελεστική διαδικασία, η οποία αρχίζει με την επιβολή κατάσχεσης επί χρηματικών απαιτήσεων, όχι δε τυχόν προηγούμενες επιταγές, κατόπιν των οποίων δεν επακολούθησε κατάσχεση εντός έτους ή και άλλες περαιτέρω πράξεις της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, ή εφόσον από τις τυχόν πράξεις που έγιναν εντός έτους με βάση την πρώτη επιταγή προς εκτέλεση παραιτήθηκε ο επισπεύδων δανειστής, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των δικονομικών τους συνεπειών κατ’ άρθρ.926 παρ. 2 ΚΠολΔ (πρβλ. ΑΠ 1151/2021 στην ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠειρ 47/2022 στην efeteio-peir.gr, αντίθετη ως προς το γνήσιο ερμηνευτικό της διάταξης του άρθρου 43 του ν. 4715/2020 αλλά σύμφωνη ως προς το ποια θεωρείται ως κρίσιμη επιταγή προς εκτέλεση για την εφαρμογή του άρθρου 1.9 του ν.4335/2015 η ΜονΕφΘεσσ 49/2022 στην ΤΝΠ Νόμος). Στην προκειμένη περίπτωση από την επισκόπηση της εκκαλούμενης απόφασης προκύπτει ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε τον πιο πάνω λόγο ανακοπής του ανακόπτοντος-νυν εκκαλούντος ΕΦΚΑ κατά του πρώτου καθ’ ου η ανακοπή-νυν εφεσίβλητου προς μεταρρύθμιση του προσβαλλόμενου πίνακα κατάταξης ώστε να εφαρμοσθεί το δίκαιο που ίσχυε πριν τον ν. 4335/2015, με βάση την πρώτη επιταγή προς πληρωμή που επιδόθηκε στον καθ’ου η εκτέλεση πριν την 1.1.2016, ως μη νόμιμο με το παρακάτω σκεπτικό: «…διότι, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, το δίκαιο των προνομίων κρίνεται με βάση το δίκαιο που ισχύει κατά τον χρόνο σύνταξης του πίνακα κατάταξης, και, στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον, με βάση τα ιστορούμενα, ο προσβαλλόμενος πίνακας συντάχθηκε την 20.01.2020, δηλαδή μετά την έναρξη εφαρμογής του Ν. 4335/2015 (1-1-2016), ορθά η υπάλληλος του πλειστηριασμού εφάρμοσε τις νέες διατάξεις των άρθρων 975 και 977 ΚΠολΔ. Σημειώνεται ότι το άρθρο 43 του Ν. 4335/2020, που εισάγει μη γνήσιο ερμηνευτικό κανόνα, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, δεν έχει αναδρομική ισχύ, με βάση το άρθρο 77 παρ.2 του Συντάγματος, και, επομένως δεν έχει εφαρμογή στην κρινόμενη ανακοπή, διότι ο προσβαλλόμενος πίνακας συντάχθηκε στις 20-1-2020, δηλαδή πριν τη δημοσίευση του ως άνω νομοθετήματος (1-8-2020). Όμως, ακόμη και εάν το Δικαστήριο τούτο είχε καταλήξει στην κρίση ότι η παραπάνω διάταξη είναι γνήσια ερμηνευτική (βλ. σχετ. ΜονΠρωτΚορ 142/2020 Δημοσίευση Αρμ2020. 1516επ., η οποία διατυπώνει την κρίση ότι πρόκειται για γνήσια ερμηνευτική διάταξη), με αποτέλεσμα αυτή να τυγχάνει αναδρομικής εφαρμογής, με βάση το άρθρο 77 παρ.1 Συντάγματος, και πάλι ο προβλεπόμενος λόγος της ανακοπής είναι μη νόμιμος, διότι, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη νομική σκέψη που παρατέθηκε παραπάνω, κρίσιμος χρόνος για την εφαρμογή ή μη του νέου δικαίου της αναγκαστικής εκτέλεσης είναι ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση που οδήγησε στην έναρξη της κύριας εκτελεστικής διαδικασίας δια της επιβολής κατάσχεσης και στη συνέχεια στη διενέργεια του πλειστηριασμού, και εν προκειμένω κρίσιμος χρόνος είναι η 23-11-2018, δηλαδή η ημερομηνία κατά την οποία, με βάση τα ιστορούμενα, επιδόθηκε η από 23-11-2018 επιταγή προς πληρωμή (στην οποία στηρίζεται η επίδικη κατάσχεση που έγινε με την υπ’ αριθμ. ……/21-3-2019 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών ……………), ενώ δεν είναι κρίσιμος ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση, δηλαδή η 13-9-2012 καθόσον από τον χρόνο εκείνο είχε περάσει χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο του έτους μέχρι την κατάσχεση που έγινε με την προαναφερόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, και άρα αυτή (πρώτη επιταγή) είχε αποβάλλει την ισχύ της και δεν μπορούσε να στηρίξει περαιτέρω πράξεις εκτέλεσης. Συνακόλουθα, η από 20-2-2020 (αριθμ. καταθ. δικογρ. …………./2020) ανακοπή του ΕΦΚΑ πρέπει να απορριφθεί ως προς τον πρώτο καθ’ου- επισπεύδοντα δανειστή…». Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε τον σχετικό λόγο ανακοπής ως μη νόμιμο με δύο επάλληλες αιτιολογίες. Εν προκειμένω, το εκκαλούν, υποστηρίζει με τον μοναδικό λόγο της έφεσής του ότι αντίγραφο εξ απογράφου της ως άνω υπ’ αριθ. ……/2012 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με επιταγή προς πληρωμή επιδόθηκε στον οφειλέτη από τον πρώτο καθ’ου- ήδη εφεσίβλητο επισπεύδοντα την εκτέλεση στις 13.9.2012, χωρίς το εκκαλούν να αμφισβητεί το γενόμενο δεκτό στην εκκαλούμενη απόφαση ότι η εκτελεστική διαδικασία που ολοκληρώθηκε με τον ένδικο πλειστηριασμό προχώρησε όχι με βάση την πρώτη χρονικά επιταγή προς πληρωμή που επιδόθηκε στις 13.9.2012, αλλά με βάση μεταγενέστερη επιταγή που επιδόθηκε στον καθ’ ου η εκτέλεση στις 23.11.2018, πλην όμως ισχυρίζεται ότι κρίσιμος χρόνος για την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4335/2015 με χρονικό όριο την 1.1.2016, σχετικά με την κατάταξη των προνομίων των δανειστών στον συντασσόμενο πίνακα κατάταξης από τον υπάλληλο του πλειστηριασμού δεν είναι ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση που οδήγησε στον επίμαχο πλειστηριασμό, αλλά ο χρόνος επίδοσης της πρώτης χρονικά επιταγής προς πληρωμή, έστω και αν παρήλθε χρόνος άνω του έτους από την επίδοσή της, όπως δέχθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με αποτέλεσμα η κατάσχεση της περιουσίας του οφειλέτη να στηριχθεί στη νεότερη επιταγή προς εκτέλεση. Ο λόγος αυτός της έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος, έστω και αν από τις δύο επάλληλες αιτιολογίες βάσει των οποίων απέρριψε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο την από 20.2.2020 ανακοπή του νυν εκκαλούντος, η πρώτη (ήτοι ότι κρίσιμος χρόνος ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο των προνομίων είναι εν προκειμένω ο χρόνος σύνταξης του πίνακα κατάταξης) δεν είναι νομικά ορθή, πλην όμως είναι νομικά ορθή η δεύτερη αιτιολογία, ήτοι ότι υπό την εκδοχή ότι κρίσιμος χρόνος ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο για την κατάταξη των δανειστών στον πίνακα κατάταξης κατά το άρθρο 43 του ν. 4715/2020 είναι ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση, τότε ως τέτοιος λογίζεται ο χρόνος επίδοσης εκείνης της επιταγής που οδήγησε στην έναρξη της κύριας εκτελεστικής διαδικασίας δια της επιβολής κατάσχεσης και στη συνέχεια στη διενέργεια του πλειστηριασμού, ήτοι εν προκειμένω η 23.11.2018, οπότε ορθά εφαρμόστηκαν κατά τη σύνταξη του προσβαλλόμενου πίνακα κατάταξης από την υπάλληλο του πλειστηριασμού οι διατάξεις των άρθρων 975 και 977 ΚΠολΔ, όπως αυτές ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από τις διατάξεις του ν. 4335/2015. Πρέπει, λοιπόν, να απορριφθεί η υπό κρίση έφεση, καθώς το διατακτικό της εκκαλούμενης απόφασης που απέρριψε την ανακοπή κατά του εφεσίβλητου ήταν ορθό, αφού απαλειφθεί όμως η πρώτη από τις δύο αιτιολογίες που στήριξαν την απόρριψη του σχετικού λόγου ανακοπής του εκκαλούντος ως μη νόμιμη στην εκκαλούμενη απόφαση, παραμένουσας σε ισχύ της δεύτερης επάλληλης αιτιολογίας της εκκαλούμενης απόφασης, όπως συμπληρώνεται από τις νομικές σκέψεις της παρούσας απόφασης κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, γενομένου δεκτού ότι οι διατάξεις του άρθρου 43 του ν. 4715/2020 είναι γνήσια ερμηνευτικές. Τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας βαρύνουν κατόπιν σχετικού αιτήματός της τον ηττηθέντα εκκαλούντα σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, όχι όμως μειωμένα και ανεξαρτήτως αν το παραπάνω Ν.Π.Δ.Δ. απολαύει, βάσει διατάξεως νόμου, των απαλλαγών, ατελειών και προνομίων του Δημοσίου, αφού η νομική υπεράσπιση της ένδικης υπόθεσης του εκκαλούντος δεν διεξήχθη από αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (βλ. ΑΠ 144/2021, 1203/2019, 1073/2019, 366/2017 στην ΤΝΠ Νόμος), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 21.4.2021 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2021 και Ε.Α.Κ. …./2021 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …./2021) έφεση κατά της 3634/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία περιουσιακών διαφορών).
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος και ορίζει αυτά στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 30.6.2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ