Αριθμός 418/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α.ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ………… και 2) ………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Δέσποινα Μαγγίδα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……….. και 2) ……….., οι οποίες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Β. ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ασφαλιστικής εταιρείας …………, εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Νικόλαο Πολίτη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …….. και 2) …………., οι οποίες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο
Οι υπό στοιχ Α και Β εφεσίβλητες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 20.2.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3024/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) οι πρώτος και δεύτερος εκ των εναγομένων και ήδη υπό στοιχ Α εκκαλούντες με την από 20.7.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ……./2021, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ……./2021) έφεσή τους και β) η τρίτη εκ των εναγομένων και ήδη υπό στοιχ Β εκκαλούσα με την από 20.9.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου …../2021, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………/2021) έφεσή της. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρασταθέντων διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου φέρονται προς κρίση: α) η από 20-7-2021 (γεν.αριθμ.καταθ…../2021) έφεση των: ………κατά των : ………. και β) η από 20-9-2020 (γεν.αριθμ.καταθ…./2021) έφεση της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…………» κατά των : ………….
Οι υπό κρίση εφέσεις κατά της υπ΄αριθμ. 3024/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρ.614 παρ.1 ΚΠολΔ), έχουν ασκηθεί νομότυπα με την κατάθεση δικογράφου στην γραμματεία του δικαστηρίου, που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση (αρ. 495§1, 511 επ. Κ.Πολ.Δ.) και εμπρόθεσμα, καθόσον από τα στοιχεία της δικογραφίας, δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ενώ εξάλλου δεν παρήλθε γι’ αυτό η καταχρηστική προθεσμία των δύο (2) ετών από τη δημοσίευση της προσβαλλομένης απόφασης (30-08-2019) σύμφωνα με το άρθρο 518 § 2 ΚΠολΔ, ως ισχύει μετά την αντικατάσταση της ανωτέρω παραγράφου από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015, που εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από την 1.1.2016 ένδικα μέσα, όπως στην προκειμένη περίπτωση (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 498, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1 , 517 και 518 παρ. 1 και 147 παρ. 2 του ΚΠολΔ).
Πρέπει, επομένως, να γίνουν τυπικά δεκτές (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρ. 533 παρ.1του ίδιου Κώδικα), από το παρόν Δικαστήριο, το οποίο είναι καθ` ύλην αρμόδιο για την εκδίκασή τους (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως αυτό ισχύει μετά την τροποποίησή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 3994/2011), αφου συνεκδικασθούν, λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας, επειδή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31,246,524 ΚΠολΔ), δοθέντος ότι για το παραδεκτό της συζήτησής τους έχουν κατατεθεί από τους εκκαλούντες τα σχετικά παράβολα κατ΄άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ ως ισχύει κατά το χρόνο άσκησης των ένδικων εφέσεων. Σημειώνεται δε ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση τυγχάνουν εφαρμογής οι νέες διατάξεις του ν. 4335/2015, κατά το μέρος που τροποποίησαν τις διατάξεις του τρίτου βιβλίου του ΚΠολΔ (άρθρα 495 – 590 ΚΠολΔ), οι οποίες αφορούν και τα ένδικα, μέσα, δεδομένου ότι, κατά την μεταβατική διάταξη του άρθρου 1 άρθρου ένατου παρ. 2 του ως άνω νόμου, οι διατάξεις αυτές τυγχάνουν εφαρμογής για τα ένδικα μέσα τα κατατιθέμενα από την 1.1.2016 και εφεξής, όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Αν ο εφεσίβλητος δεν εμφανισθεί ή δεν λάβει μέρος κανονικά στη συζήτηση, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έχει υποχρέωση να ερευνήσει την ύπαρξη ή μη κλητεύσεώς του. Στις υποθέσεις που δικάζονται κατά τη διαδικασία ενώπιον των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, αν κατά την συζήτηση της εφέσεως ερημοδικεί ο εφεσίβλητος, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών, εφόσον αυτός επέσπευσε τη συζήτηση ή κλήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως να παραστεί σ΄αυτή, σύμφωνα με τα άρθρα 271 και 524 παρ.4 εδ. α` του ΚΠολΔ, (ΕφΑθ 3212/2004 ΕλλΔνη 2005.558, βλ. επ. Σαμ. Σαμουήλ, η έφεση κατά τον ΚΠολΔ έκδ. 2003 παρ.1078 έως 1080 σελ.406,4070), το δε Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του το εισαγωγικό της δίκης έγγραφο, τις πρωτόδικες προτάσεις του απόντος διαδίκου, τα πρακτικά και τις πρωτόδικες προτάσεις του απόντος διάδικου, τα πρακτικά και τις εκθέσεις εξέτασης των μαρτύρων τα οποία οφείλει με ποινή απαραδέκτου της συζητήσεως να προσκομίσει ο εκκαλών, ο οποίος παρίσταται. (ΕφΑΘ 4804/2006, ΕλλΔνη 2007.06, ΕφΑΘ 242/2001, ΕλλΔνη 2002.815). Αν ο εφεσίβλητος δεν κλητεύθηκε ή δεν κλητεύθηκε νομίμως ή εμπροθέσμως, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση.
Στην προκειμένη περίπτωση, από τις υπ΄αριθμ ………..΄και ……΄/ 29-12-2021 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ……… καθώς και τις υπ΄αριθμ……..΄και …….΄/ 09-11-2012 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ………., που προσκομίζουν και επικαλούνται οι εκκαλούντες (και των δύο ως ανω εφέσεων) αντίστοιχα, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο τόσο της από 20-07-2021 (υπο στοιχ. α΄) υπο κρίση έφεσης, όσο και της από 20-09-2020 (υπο στοιχ.β΄) υπο κρίση έφεσης κατά της ως ανω υπ΄αριθμ.3024/ 2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στις εφεσίβλητες. Οι τελευταίες όμως δεν εμφανίσθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου. Ωστόσο η διαδικασία θα προχωρήσει σαν να ήταν και αυτές παρούσες (524 παρ.4 ΚΠολΔ), χωρίς δηλαδή η ως άνω έγκυρη ερημοδικία των εφεσίβλητων ως προς τις εφέσεις να σημαίνει ομολογία του βάσιμου των προβαλλόμενων λόγων των ένδικων εφέσεων (ΕφΠατρ 463/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, βλ. και Νίκα, «Πολιτική Δικονομία III -Ένδικα Μέσα», εκδ. 2007, § 114, σελ. 232-233 – ΑΌ. Μήτσου, σε Λεοντή «Ένδικα Μέσα και Βοηθήματα στην Πολιτική Δίκη», έκδ. 2018, αρ. περιθ. 389, σελ. 170).
Εν προκειμένω, οι ενάγουσες και ήδη εφεσίβλητες στις κρινόμενες υπο στοιχ.α΄ και β΄ εφέσεις, …….., με την από 20-2-2018 (αριθμ.καταθ………./21-2-2018) αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, στρεφόμενες κατά των : 1. ……… και ήδη πρώτο εκκαλούντα στην υπο στοιχ. α΄ έφεση 2. …….. και ήδη δεύτερο εκκαλούντα στην υπο στοιχ. α΄ έφεση και 3. Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία « Ι……..» και ήδη εκκαλούσας στην υπο στοιχ. β΄ έφεση, έξέθεσαν ότι από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, ………., οδηγού του υπ΄αριθμ.κυκλ. ………. ΔΧ φορτηγού οχήματος, το οποίο έσυρε επικαθήμενο όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ……, που ανήκε στον δεύτερο εναγόμενο και ήταν ασφαλισμένο στην τρίτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, προκλήθηκε στις 11-11-2015 και περι ώρα 01.20 π.μ. στην Λεωφόρο Κηφισού, στο ύψος Αγ. Ιώαννη Ρέντη στο ρεύμα προς Λαμία στην έξοδο προς Νίκαια – Οδ. Θηβών, αυτοκινητικό ατύχημα με την υπ΄αριθμ.κυκλ. ……… δίκυκλη μοτοσυκλέτα ιδιοκτησίας του ……………, υιού της πρώτης των εναγουσών και αδελφού της δεύτερης ενάγουσας, την οποία οδηγούσε ο ίδιος, που είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του, κάτω από τις συνθήκες που αναφέρονται αναλυτικά σ΄αυτήν (αγωγή).
Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του αγωγικού αιτήματος, από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό (άρθρ.223,295 297 ΚΠολΔ), οι ενάγουσες ζήτησαν να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος, στην πρώτη εξ αυτών (εναγουσών) το ποσό των 350.000,00 ευρώ (αφαιρουμένου του ποσού των 44,00 ευρώ για το οποίο πρόκειται να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων στα αρμόδια ποινικά δικαστήρια) και στην δεύτερη ενάγουσα το ποσό των 250.000,00 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του συγγενή τους, νομιμοτόκως τα ανωτέρω ποσά από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Ακόμη ζήτησαν να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησομένη απόφαση και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική τους δαπάνη.
Επι της αγωγής αυτής εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο ως ανω Δικαστήριο η εκκαλουμένη υπ΄αριθμ.3024/2019 απόφαση η οποία, αφου απέρριψε ως μη νόμιμο το παρεπόμενο αγωγικό αίτημα περι κηρυξης της εκδοθησομένης απόφασης προσωρινά εκτελεστής (μετα τον ως ανω περιορισμό του καταψηφιστικού σε αναγνωριστικό, αιτήματος της αγωγής), έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη, αναγνώρισε ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος ως χρηματική ικανοποίηση, στην μεν πρώτη ενάγουσα το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000,00) ευρώ, στην δε δεύτερη ενάγουσα το ποσό των ογδόντα χιλιάδων (80.000,00) ευρώ, νομιμοτόκως τα ποσά αυτά από την επομένη ημέρα της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση και τέλος καταδίκασε τους εναγόμενους στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγουσών, τα οποία όρισε στο ποσό των πέντε χιλιάδων πεντακοσίων (5.500,00) ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται ήδη οι εκκαλούντες με τις κρινόμενες εφέσεις τους για τους λόγους που αναφέρονται σ` αυτές, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε στη συνέχεια να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 4 του ΚΠολΔ : «Σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσίβλητου ως προς την έφεση η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών. Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος ως προς την αντέφεση. Ο παριστάμενος διάδικος υποχρεούται μέσα σε πέντε ημέρες από τη συζήτηση να προσκομίσει αντίγραφα του εισαγωγικού δικογράφου και των προτάσεων του αντιδίκου του, που κατατέθηκαν στην πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και τα πρακτικά και τις εκθέσεις που λήφθηκαν κατ`αυτήν. Διαφορετικά κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση». Την παραπάνω υποχρέωση του παρισταμένου εκκαλούντος και τη συνέπεια από την μη τήρηση αυτής, ρύθμιζαν οι διατάξεις των άρθρων 531 παρ 2 και 279 παρ 3 του ΚΠολΔ. οι οποίες καταργήθηκαν με το Ν. 2915/2001, από το συνδυασμό των οποίων συνάγεται ότι επί ερημοδικίας του εφεσίβλητου, ακόμη και κατά την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν αυτός παρών, το δε δικαστήριο λαμβάνει υπόψη το εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης, όλες τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από το διάδικο που δεν εμφανίστηκε κατά τις προηγούμενες συζητήσεις της υποθέσεως στο ίδιο δικαστήριο και τα πρακτικά που συντάχθηκαν γι` αυτές, καθώς και τα αντίγραφα των εκθέσεων για την εξέταση των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, πραγματογνωμοσύνης ή αυτοψίας που έχουν συνταχθεί και τα οποία είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει μέσα σε τρεις ημέρες από τη συζήτηση ο παριστάμενος διάδικος. Σε περίπτωση που ο παριστάμενος εκκαλών δεν προσκομίζει τις προτάσεις που υποβλήθηκαν στον πρώτο βαθμό, από τον μη εμφανισθέντα εφεσίβλητο ή τις εκθέσεις εξετάσεως των μαρτύρων του ερημοδικούντος εφεσιβλήτου, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση, λόγω της αδυναμίας του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου να κρίνει επί της διαφοράς από τις ελλείψεις αυτές (ΑΠ 502/1981-ΑΠ 179/1974-ΑΠ 862/2000 ΕλλΔ/νη 2001.157, ΕφΠειρ 170/2016 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαμ 140/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 242/2001 ΕλλΔ/νη 2002.818, ΕφΠατρ 217/ 2018, ΕφΠατρ 463/ 2021, ΕφΠειρ 804/2014, ΕφΑθ 15526/ 1988 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Επί παραλείψεως δε κηρύξεως του ανωτέρω προσωρινού απαραδέκτου, που επιβάλλεται από το νόμο προεχόντως προς κατοχύρωση του θεμελιώδους δικονομικού δικαιώματος της υπερασπίσεως (άρθρο 110 παρ 2 του ΚΠολΔ), ιδρύεται λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 559 αρ 14 του ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 12/2000-ΑΠ 122/2003 ΕλλΔ/νη 2003.1326). Όλα τα ανωτέρω επιβάλλονται και εφαρμόζονται και υπό την ισχύ του άρθρου 524 παρ 4 του ΚΠολΔ, μετά την κατάργηση των άρθρων 531 παρ. 2 και 279 παρ. 3 του ΚΠολΔ, στηρίζουν μεν την ανάγκη να μην μεταβάλλεται η υπόσταση της εκκαλουμένης αποφάσεως από την απλή απουσία ή σιωπή των διαδίκων, κατοχυρώνουν δε το θεμελιώδες δικονομικό δικαίωμα της υπερασπίσεως (άρθρο 110 παρ. 2 του ΚΠολΔ, βλ. ΕφΠειρ 170/2016 ό.π.).
Στην προκειμένη περίπτωση : Α. Οι παριστάμενοι εκκαλούντες στην από 20-7-2021 (υπο στοιχ.α΄) έφεση δεν επικαλούνται στις προτάσεις τους ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και δεν προσκομίζουν, όπως έχουν νομική υποχρέωση κατά τα προαναφερθέντα, νομίμως επικυρωμένα αντίγραφα α) του εισαγωγικού δικογράφου δηλαδή της από 20-2-2018 (αριθμ.καταθ. ………/21-2-2018) αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, της οποίας την απόρριψη ζητούν (δεν προσκομίζεται αν και την επικαλούνται) και β) των προτάσεων που οι ενάγουσες (και ήδη ερήμην εφεσίβλητες) κατέθεσαν στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά τη συζήτηση, μετά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη 3024/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Β. Η παρισταμένη εκκαλούσα στην από 20-09-2020 (υπο στοιχ. β΄) έφεση δεν επικαλείται στις προτάσεις της ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και δεν προσκομίζει, όπως έχει νομική υποχρέωση κατά τα προαναφερθέντα, νομίμως επικυρωμένο αντίγραφο του εισαγωγικού δικογράφου δηλαδή της από 20-2-2018 (αριθμ.καταθ. …………./21-2-2018) αγωγής (των εναγουσών και ήδη ερήμην εφεσιβλήτων) ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, της οποίας την απόρριψη ζητεί.
Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην αμέσως προηγηθείσα νομική σκέψη, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση των υπο κρίση εφέσεων.
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι διατάξεις περι ορισμού παραβόλου προς άσκηση ανακοπής ερημοδικίας και περι δικαστικής δαπάνης, δεν θα περιληφθούν στην παρούσα, διοτι η απόφαση αυτή δεν είναι οριστική (ΑΠ 989/2009, ΕφΔωδ 288/2017, ΕφΛαμ 140/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει ερήμην των εφεσιβλήτων και κατ΄αντιμωλίαν των λοιπών διαδίκων : α) την από 20-7-2021 (γεν.αριθμ.καταθ…../2021) έφεση και β) την από 20-9-2020 (γεν.αριθμ.καταθ…../2021) έφεση κατά της υπ΄αριθμ. 3024/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών).
Δέχεται τυπικά αυτές (εφέσεις). Και
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 6 Ιουλίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ