Αριθμός 431/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Ιωάννη Τόλη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ………. και 2) ………….οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Δήμητρα Τσιπελίκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 6.3.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2020) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2014/2021 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 20.10.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………./2021) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 20.10.2021 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/2.11.2021 έφεση του ηττηθέντος στον πρώτο βαθμό ενάγοντος ήδη εκκαλούντος κατά της με αριθμό 2014/2021 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614επ. 591 του ΚΠολΔ) επί της με αριθμό κατάθεσης ………./26.5.2020 αγωγής έχει ασκηθεί νομότυπα ενώπιον του γραμματέα του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με ταυτόχρονη κατάθεση του ηλεκτρονικού παραβόλου με αριθμό ……….. ποσού 100 ευρώ που ορίζει το άρθρο 495 αρ. 3 του ΚΠολΔ και εμπρόθεσμα εντός της μη γνήσιας διετούς προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης δεδομένου ότι δεν προκύπτει επίδοση της ούτε οι διάδικοι επικαλούνται τέτοια (495 επ., 511 επ. και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ, όπως το τελευταίο ισχύει μετά το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015) δεδομένου ότι η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στις 2.11.2021 ενώ η εκκαλουμένη δημοσιεύθηκε στις 27.9.2021. Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστική άποψη ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρα 532 και 533 παρ.1 του ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία, με την οποία εκδόθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, και κατά το μέρος, που μεταβιβάζεται η υπόθεση, με την έφεση, στο δευτεροβάθμιο αυτό δικαστήριο (άρθρο 522 και 533 εδ. 2 ΚΠολΔ).
Με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου από 6.3.2020 με αριθμό ………../26.5.2020 αγωγή του ο ήδη εκκαλών ενάγων εξέθετε ότι έχει ποσοστό συγκυριότητας 50% επί του οικοπέδου και αποκλειστική κυριότητα των οριζοντίων ιδιοκτησιών ισογείου και τρίτου ορόφου με το δικαίωμα υψούν και κατασκευής υπογείου της επί της οδού ………… στο Πέραµα Αττικής (οικογενειακής) τριώροφης πολυκατοικίας, η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάµει της υπ’αριθµ. …/1978 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας του συµβολαιογράφου Αθηνών ………, που μεταγράφηκε νόμιμα και ότι οι ήδη εφεσίβλητες εναγόμενες έχουν ποσοστό συγκυριότητας 50% επί του οικοπέδου και αποκλειστική κυριότητα των πρώτου και δευτέρου ορόφου, όπως αναλυτικά αναφερόταν στην αγωγή. Ότι οι τελευταίες έχουν προβεί σε σωρεία παράνοµων και αυθαίρετων κατασκευών τόσο στις οριζόντιες ιδιοκτησίες τους (του Α’ και Β’ υπέρ του ισογείου ορόφου) όσο και σε κοινόχρηστους χώρους, καθ’υπέρβαση της με αριθμό …/1973 οικοδοµικής αδείας, οι οποίες αντίκεινται στον Πολεοδοµικό Κανονισµό, τον Κανονισµό Πυροπροστασίας, τον Κτιριακό Κανονισµό, δηλαδή σε κατασκευή στεγασμένου λεβητοστασίου με καπνοδόχο, προσθήκες στους εξώστες πρώτου και δευτέρου ορόφου, κατασκευή καπνοδόχου στο κλιμακοστάσιο, νέες σωληνώσεις δικτύου αποχέτευσης στην πίσω πλευρά της οικοδοµής διατοµής Φ100 µήκους 6,60 µµ + 280 µ, ο οποίος διέρχεται από το µέσον του µήκους του εξώστη των πρώτου και δευτέρου ορόφων και καταλήγει σε φρεάτιο στον ακάλυπτο χώρο, τοποθέτηση µεταλλικής δεξαµενής πετρελαίου επί της οροφής του Γ’ ορόφου καθώς και γαλβανιζέ σωλήνα διατοµής Φ1 για την πλήρωση µε πετρέλαιο της ως άνω δεξαµενής συνολικού ύψους περίπου 20 μέτρων και τοποθέτηση ηλιακού θερμοσίφωνα επιφανείας περίπου 2 τετραγωνικών μέτρων επί της πλάκας της απόληξης του κλιµακοστασίου. Ότι’ αυτός µόλις αντιλήφθηκε τις αυθαιρεσίες αυτές το πρώτον κατά µήνα Σεπτέµβριο του 2015, αιτήθηκε από τις εφεσίβλητες την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, και επειδή αυτές αδιαφόρησαν αναγκάστηκε να προσφύγει στην πολεοδομία που πραγματοποίησε αυτοψία διαπίστωσε παραβάσεις και επέβαλε τα σχετικά πρόστιμα. Ότι οι ανωτέρω κατασκευές θέτουν σε κίνδυνο τη στατικότητα και την ασφάλεια της οικοδοµής, ενώ παράλληλα παρεµποδίζεται αυτός στην ελεύθερη χρήση των κοινόχρηστων χώρων. Με βάση το ιστορικό αυτό ο ήδη εκκαλών αιτήθηκε να υποχρεωθούν οι ήδη εφεσίβλητες εναγόµενες να προβούν στην κατεδάφιση και αφαίρεση όλων των προαναφερόµενων αυθαίρετων κατασκευών και εγκαταστάσεων που παράνοµα είχαν ανεγείρει άλλως να επιτραπεί σ’αυτόν να προβεί στις ανωτέρω ενέργειες µε δαπάνες τους και να παραλείψουν στο µέλλον οποιαδήποτε ενέργεια που θα παρακωλύει τη χρήση των κοινόχρηστων χώρων µε την απειλή κατά των αντιδίκων του χρηµατική ποινή 3.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) µήνα για κάθε παράβαση των διατάξεων της απόφασης που θα εκδοθεί. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφού διαπίστωσε ότι έχει τηρηθεί η προδικασία του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 4640/2019 (διαμεσολάβηση) διότι προσκομίστηκε το σχετικό έντυπο έκρινε ότι έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 17 παρ. 3 και 29 του ΚΠολΔ κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών των άρθρων 614 παρ. 2 σε συνδυασµό µε άρθρο 620 του ΚΠολΔ. Έκρινε ορισμένη και με έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 1002, 1117 ΑΚ, 54 ΕισΝΑΚ, 1, 2 παρ. 1, 2, 4 παρ. 1, 5 και 13 παρ. 1 Ν. 3741/1929 «Περί της ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», καθώς και των άρθρων 945 παρ. 1, 947 παρ. 1 και 176 ΚΠολΔ την αγωγή και στη συνέχεια την απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα ο εκκαλών ενάγων με την κρινόμενη έφεση του και τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους, παραπονούμενος για κακή εκτίμηση αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της προκειμένου να γίνει δεκτή η αγωγή του ως ουσιαστικά βάσιμη.
Από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 του ν 3741/1929 “περί οριζοντίου ιδιοκτησίας” και 1117 ΑΚ προκύπτει, ότι κοινόχρηστα μέρη οικοδομής αποτελούν μέρη του όλου ακινήτου, τα οποία χρησιμεύουν σε κοινή χρήση όλων των συγκυρίων όπως είναι ιδίως το έδαφος, τα θεμέλια, οι πρωτότοιχοι, η στέγη, η αυλή, οι φωταγωγοί κλπ. Από τις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1 και 2 και 5 παρ. 1 του ίδιου ως άνω νόμου προκύπτει περαιτέρω ότι σε περίπτωση που δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών για τον τρόπο χρήσης των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών της οικοδομής, κάθε συνιδιοκτήτης, δικαιούται να προβαίνει σε απόλυτη χρήση των εν λόγω μερών, να ενεργεί επισκευές και ανανεώσεις αυτών, καθώς και μεταβολές και προσθήκες αυτών, με τον όρο όμως ότι δεν θα παραβλάπτει τη χρήση και τα δικαιώματα των άλλων συνιδιοκτητών, δεν θα μειώνει την ασφάλεια του οικοδομήματος και δεν θα μεταβάλλει τον συνήθη προορισμό τους. Αν και πότε θίγονται τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών ή υπάρχει μεταβολή του συνήθους προορισμού των κοινών μερών με τη χρήση τους από ορισμένους συνιδιοκτήτες, κρίνεται κατά περίπτωση με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες και στο πλαίσιο του γενικότερου συμφέροντος της ομαλής λειτουργίας της σχέσης της οροφοκτησίας. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, για να θεωρηθεί η άσκηση του δικαιώματος καταχρηστική, πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου ή από την πραγματική κατάσταση που δημιουργήθηκε ή τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά, τα οποία, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκησή του κατά τις περί δικαίου ή ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου (ΟλΑΠ 17/1995 δημ. νόμος).
Από τις ένορκες καταθέσεις των µαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και εμπεριέχονται στα ταυτάριθµα με την εκκαλουμένη πρακτικά δηµόσιας συνεδρίασης, όλα ανεξαιρέτως τα νοµίµως µετ’ επικλήσεως προσκοµιζόµενα από τους διαδίκους έγγραφα στα οποία συμπεριλαμβάνεται η από 30-10-2019 τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονα – µηχανικού ……….., τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας, (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγµατικά περιστατικά: ο εκκαλών που είναι αδερφός της πρώτης εφεσίβλητης και θείος της δεύτερης και έχει την πλήρη κυριότητα α) του ισογείου χώρου οικοδοµής, της κείµενης επί της οδού ………. στο Πέραµα Αττικής τριώροφης (οικογενειακής) πολυκατοικίας, ο οποίος αποτελείται από τρία διαµερίσµατα επιφανείας 50,00 τµ εκάστου µε ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 8%, 6% και 6% εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα, β) του διαµερίσµατος σε πρώτη (Α’) εσοχή του Γ’ πάνω από το ισόγειο ορόφου, επιφανείας 60,00 τµ, µε ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 30% εξ αδιαιρέτου και γ) του δικαιώµατος ανέγερσης οσωνδήποτε ορόφων ή ορόφου επί του δώµατος του Γ’ υπέρ το ισόγειο ορόφου. Οι εφεσίβλητες (µητέρα και κόρη αντίστοιχα) είναι συγκύριες κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου η κάθε μία : α) ενός διαµερίσµατος του Α’ πάνω από το ισόγειο ορόφου, επιφανείας 70,00 τµ µε ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 25% εξ αδιαιρέτου και β) ενός διαµερίσµατος του 8′ πάνω από το ισόγειο ορόφου, επιφανείας 70,00 τµ µε ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 25% εξ αδιαιρέτου. Αν και για την ανέγερση της εν λόγω πολυκατοικίας, η οποία υπήχθη στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ καταρτίστηκε η με αριθμό ………../1978 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας του συµβολαιογράφου Αθηνών ………, που μεταγράφηκε νόμιμα και εκδόθηκε η με αριθμό ………./1973 οικοδοµική άδεια του Πολεοδοµικού Γραφείου Πειραιώς και μάλιστα µε επιµέλεια του τότε ιδιοκτήτη αυτής (πατέρα του εκκαλούντος και της πρώτης εφεσίβλητης και παππού της, σε µεταγενέστερο χρονικό διάστηµα ο ως άνω κοινός δικαιοπάροχός τους (…………), αλλά και οι εδώ διάδικοι προέβησαν σε σηµαντικές αυθαίρετες κατασκευές – επεκτάσεις σε όλους ανεξαίρετα τους χώρους αυτής (οικοδοµής) καθ’υπέρβαση της ανωτέρω αδείας, οι οποίες βεβαιώθηκαν πολεοδοµικά µετά από αυτοψία που διενεργήθηκε στην οικοδοµή από υπαλλήλους του Πολεοδοµικού Γραφείου Πειραιά. Οι τελευταίοι επιλήφθηκαν του θέματος μετά από καταγγελία του εκκαλούντος το έτος 2016, οπότε και επιβλήθηκαν τα ανάλογα πρόστιµα σύμφωνα με την από 29.2.2016 με αριθμό ΦΑ ……….. έκθεση αυτοψίας της Πολεοδοµίας Πειραιώς. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή διαπιστώθηκαν στην οικοδομή αυθαιρεσίες ορισμένες εκ των οποίων περιγράφονται στην αγωγή του ήδη εκκαλούντος και ειδικότερα α) κατασκευή στεγασµένου χώρου λεβητοστασίου διαστάσεων περίπου 1,20 µ χ 1,25 µ επί του εξώστη του πρώτου ορόφου, β) προσθήκη κατ’επέκταση του εξώστη Α’ ορόφου επί ακαλύπτου στα ανατολικά διαστάσεων 1,82 µ χ 2,70 µ και 0,45 χ 2,55 µ, ήτοι συνολικής επιφανείας 6,06 τµ, γ) κατασκευή καπνοδόχου λεβητοστασίου Α’ ορόφου στηριζόµενη στο βορειοδυτικό άκρο της οικοδοµής από ελενίτ διατοµής 0,28 χ 0,28 ύψους 11,50 µ, δ) κατασκευή χώρου διαστάσεων περίπου 3,50 µ χ 1,20 µ από αλουµινοκατασκευή επί του εξώστη δευτέρου ορόφου, ε) κατασκευή καπνοδόχου τετράγωνης διατοµής 0,40 χ 0,40 επί του κλιµακοστασίου από τη στάθµη του δευτέρου ορόφου, στ) νέες σωληνώσεις δικτύου αποχέτευσης από pvc στην πίσω πλευρά της οικοδοµής µήκους 6,60 µµ + 280 µ, ο οποίος διέρχεται από το µέσον του µήκους του εξώστη των πρώτου και δευτέρου ορόφων και καταλήγει σε φρεάτιο στον ακάλυπτο χώρο, ζ) τοποθέτηση µεταλλικής δεξαµενής πετρελαίου επί της οροφής του τρίτου ορόφου καθώς και γαλβανιζέ σωλήνα για την πλήρωση µε πετρέλαιο της ως άνω δεξαµενής συνολικού ύψους περίπου 20,00 µ και η) τοποθέτηση ηλιακού συλλέκτη επιφανείας περίπου 2,00 τµ επί της πλάκας της απόληξης του κλιµακοστασίου. Οι παραβάσεις αυτές έχουν πλέον τακτοποιηθεί πολεοδοµικά από τους διαδίκους µε βάση τις διατάξεις του ν. 4178/2013 και 4495/2017 (βλ προσκοµιζόµενες βεβαιώσεις περαίωσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής) και καταβάλλονται στα σχετικά πρόστιμα διατήρησης, ενώ ρητά αναγράφεται ότι οι επεκτάσεις του πρώτου ορόφου έγιναν το έτος 1971 και του δευτέρου ορόφου το έτος 1973. Ο εκκαλών με την αγωγή του αιτήθηκε την κατεδάφιση – αφαίρεση των παραπάνω ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε συναίνεσε στις κατασκευές αυτές, και ότι τις πληροφορήθηκε το Σεπτέµβριο του 2015, όταν µετακόµισε ο γιός του ………. στην ισόγεια κατοικία του και επιπροσθέτως ο εκκαλών επιχείρησε να εκµισθώσει την ιδιοκτησία του τρίτου υπέρ του ισογείου ορόφου. Επιπλέον παραπονείται για την ουσιαστική κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου που έκρινε ότι, οι ως άνω αυθαίρετες κατασκευές – επεκτάσεις στις οριζόντιες ιδιοκτησίες των εφεσιβλήτων έγιναν σε πλήρη γνώση και µε την προηγούµενη ρητή συγκατάθεση του εκκαλούντος ισχυριζόμενος ότι οιαδήποτε κατασκευή του κοινού ανιόντος δεν θα μπορούσε να γίνει με τη συναίνεση του διότι αυτός δεν είχε δικαιοπρακτική βούληση λόγω ανηλικότητας εκείνη την εποχή. Μάλιστα ζήτησε προκειμένου να παραγραφούν τα σε βάρος του πρόστιμα, όπως αναγράφεται στην από το Φεβρουάριο του 2020 έκθεση του αρχιτέκτονα μηχανικού ………… τη σύνταξη της παραπάνω έκθεσης. Ο μάρτυρας του που συνέταξε και την παραπάνω έκθεση για την παραγραφή των προστίμων σε βάρος του εκκαλούντος, όπως ρητά αναφέρεται σε αυτή, αναφέρει στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι η μορφή που έχει το κλιμακοστάσιο και η επέκταση της οικοδομής κατά ένα μέτρο προς τον ακάλυπτο έγινε κατά την κατασκευή αυτής, ενώ ο μάρτυρας αποφεύγει να αναφερθεί στο χρόνο κατασκευής των αναγραφόμενων στην αγωγή αυθαιρεσιών που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις τακτοποίησης της πολεοδομίας, καθώς αναφέρει ότι ο εντολέας του που μένει στο διπλανό τον κάλεσε το 2019 για να συντάξει έκθεση για τις αυθαιρεσίες για τις οποίες παραπονείται με την αγωγή, ενώ η μάρτυρας των εφεσιβλήτων ………. αναφέρει κατηγορηματικά ότι όλες οι κατασκευές έχουν γίνει από τον κοινό ανιόντα τους που ήταν εργολάβος τη δεκαετία του 1970. Επιπλέον από τα δικαστικά τεκμήρια που συνάγονται από τις με αριθμό 4417/2017 (ήδη αμετάκλητη σύμφωνα με σχετικό πιστοποιητικό) και 3301/2020 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς αποδεικνύεται ότι τα διάδικα μέρη έχουν πρόσφατη και προγενέστερη της παρούσας αντιδικίας διότι ο εκκαλών το μήνα Νοέμβριο του 2017 τοποθέτησε στην απόληξη του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου επί του ηλιακού δώματος και επί της πλάκας οροφής του τρίτου πάνω από το ισόγειο ορόφου, σε άμεση επαφή με τη θύρα του ως άνω κλιμακοστασίου, μεταλλικό φράκτη και ότι υποχρεώθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να τον αφαιρέσει διότι κρίθηκε ότι αποστερεί έτσι τη χρήση του κοινόχρηστου ηλιακού δώματος της οικοδομής, ενώ με προγενέστερη απόφαση (4417/2017) υποχρεώθηκε να παραδώσει το κλειδί δώματος που είχε κατασκευάσει στην ταράτσα. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη με αριθμό ΦΑ ……. έκθεση αυτοψίας που διενεργήθηκε οι αυθαίρετες επεμβάσεις στην οικοδομή (επέκταση στον ακάλυπτο, κατασκευή εξώστη και στηθαίου) παρόµοιας φύσης και διαπιστώνονται και στο ισόγειο και τον τρίτο όροφο κυριότητας του εκκαλούντος. Επιπλέον για να τοποθετηθεί η σύνδεση των νέων σωληνώσεων του αποχετευτικού δικτύου λόγω φθοράς των παλαιότερων κα για τις οποίες παραπονείται ο εκκαλών με την αγωγή του επετράπη η πρόσβαση των εφεσιβλήτων στο διαµέρισµα του ισογείου ορόφου ιδιοκτησίας του εκκαλούντος, όπου και διαµένει ο υιός αυτού. Σε κάθε περίπτωση η τοποθέτηση ηλιακού θερμοσίφωνα στο δώμα της οικοδομής και η διετής συντήρηση αυτού με αντικατάσταση του κλπ είναι πλέον επιβεβλημένη για την εξοικονόμηση ενέργειας, αφού δεν προκαλεί βλάβη στην στατικότητα του κτιρίου όπως αβάσιμα παραπονείται ο εκκαλών, αλλά αντίθετα αυτή είναι επωφελής κατασκευή. Ειδικά μάλιστα ως προς το ηλιακό θερμοσίφωνα το αίτημα το εκκαλούντος περί αφαιρέσεως του καθιστά την άσκηση του δικαιώματος του καταχρηστικό διότι υπερβαίνει και μάλιστα ολοφάνερα τα όρια τα οποία επιβάλουν στην άσκησή του η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του και επομένως, κατά τη διάταξη του άρθρου 281 AK απαγορευμένη, κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού των εφεσιβλήτων που νομίμως προτάθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και επαναφέρεται ενώπιον αυτού του δικαστηρίου. Κρίνοντας έτσι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με αιτιολογία που εδώ συμπληρώνεται κατ’άρθρο 534 του ΚΠολΔ, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και τα όσα περί του αντιθέτου αναγράφονται στο μοναδικό λόγο της κρινόμενης έφεσης είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν. Κατόπιν όλων των ανωτέρω και με δεδομένο ότι δεν υφίσταται προς εξέταση άλλος λόγος έφεσης, πρέπει κατ` ακολουθίαν να απορριφθεί αυτή ως κατ` ουσίαν αβάσιμη. Επίσης πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παράβολου εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο, σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ. Τέλος τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος τους, να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων λόγω της ήττας τους (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων την από 20.10.2021 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../2.11.2021 έφεση κατά της με αριθμό 2014/2021 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων επί της από 6.3.2020 με αριθμό κατάθεσης ……../26.5.2020 αγωγής
Δέχεται τυπικά την έφεση, και
Απορρίπτει αυτή κατ`ουσίαν.
Διατάσσει την εισαγωγή του ηλεκτρονικού παράβολου της εφέσεως με κωδικό …………. ποσού 100 ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
Επιβάλλει εις βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 13 Ιουλίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ