Αριθμός 383/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Θεοδώρα Μαζαράκη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………., ενεργούσας ατομικώς και ως ασκούσας την επιμέλεια των δύο ανήλικων τέκνων τους, ………….η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Ευφημία Κεφαλιάκου.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17.4.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1905/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 28.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………./2020) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 127 ΑΚ και 63 Κ.Πολ.Δ συνάγεται ότι αυτός που συμπλήρωσε το 18ο έτος της ηλικίας του είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία και μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο ως διάδικος με το δικό του όνομα. Επομένως μετά την ενηλικίωσή του μέχρι τούδε ανίκανου να παρίσταται στο δικαστήριο ως διάδικος με το δικό του όνομα, παύει αυτοδικαίως η αντιπροσωπευτική εξουσία του νομίμου αντιπροσώπου, ήτοι του ασκούντος κατά το άρθρο 1526 παρ. 2 ΑΚ, την επιμέλεια του προσώπου του, στις περιπτώσεις διακοπής της συμβιώσεως των γονέων, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου τους. Τυχόν διαδικαστικές πράξεις επιχειρούμενες στο όνομα των γονέων ως αντιπροσώπων του τέκνου, μετά την ενηλικίωσή του, είναι απαράδεκτος, (ΑΠ 1975/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 808/2017, Εφ.Πατρών 41/2008 ΤΝΠ ΔΣΑ). Αν μετά την άσκηση έφεσης και μέχρι την ημερομηνία της εκδίκασής της ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου ενηλικιώθηκε ο ανήλικος διάδικος που έως εκείνη τη στιγμή εκπροσωπείτο στη δίκη από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα γονείς του, τότε με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου τους δικηγόρου γνωστοποιείται η ενηλικίωσή του και η συνέχιση της εκκρεμούς δίκης από τον ίδιο τον ενηλικιωθέντα. Η έφεση, η οποία απευθύνεται κατά του νομίμου αντιπροσώπου, παρά το γεγονός ότι ο εκπροσωπούμενος από αυτόν διάδικος απέκτησε την ικανότητα να παρίσταται στο δικαστήριο λόγω ενηλικίωσης, πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη (Χαρούλα Απαλαγάκη Κ.Πολ.Δ Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 6η έκδοση, άρθ. 63 σελ. 204-204 αρ. 2, Εφ.Αθ. 91/2017, Εφ.Λαρ. 409/2014, Εφ.Αθ. 10634/1998, Εφ.Αθ. 2472/1998 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Α)Στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο η κρινόμενη από 28.7.2020 έφεση του εναγομένου ήδη εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθ. 105/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η 17.4.2019 αγωγή της . ……, μεταξύ άλλων, και υπό την ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, ….. που γεννήθηκε στις 12.8.2002 και της … που γεννήθηκε στις 18.2.2005 με την οποία ζήτησε να της καταβάλει ο εναγόμενος πρώην σύζυγός της και ήδη εκκαλών για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της μηνιαία σε χρήμα διατροφή.
Όπως προκύπτει από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, ο εκπροσωπούμενος από την έχουσα προσωρινά την επιμέλεια ενάγουσα μητέρα του, δυνάμει της υπ’ αριθ. 439/2019 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά την πρωτοβάθμια δίκη, ανήλικος Δημήτριος ενηλικιώθηκε στις 12.8.2020, μετά την άσκηση της υπό κρίση έφεσης (αριθ.καταθ. ………./28.7.2020) και μέχρι την ημερομηνία της εκδίκασής της (έφεσης) ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο (7.10.2021). Επομένως, ως προς το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ….. που έχει ήδη ενηλικιωθεί κατά την εκδίκαση της υπό κρίση εφέσεως, γεγονός γνωστό στον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα-πατέρα του (βλ.προτάσεις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου/Βεβαίωση Οικογενειακής Κατάστασης νομίμως προσαγόμενη από τον εκκαλούντα), έχει παύσει αυτοδικαίως η αντιπροσωπευτική εξουσία της ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου του (ΑΚ 1516 παρ. 2) ενάγουσας ήδη εφεσιβλήτου μητέρας του. Κατά συνέπεια η έφεση, η οποία απευθύνεται κατά της ενάγουσας ήδη εφεσιβλήτου ως νόμιμης αντιπροσώπου του εκπροσωπούμενου από αυτή και ήδη ενηλικιωθέντος τέκνου τους (διαδίκων) ….., πρέπει, κατά τα αμέσως ανωτέρω εκτεθέντα στη νομική σκέψη, να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Δικαστικά έξοδα δεν επιβάλλονται σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του, ελλείψει σχετικού αιτήματος (Κ.Πολ.Δ 191 παρ. 2, 106, 183).
Για τον ενηλικιωθέντα ……., για τον οποίο δεν γνωστοποιήθηκε με προφορική δήλωση πληρεξουσίου δικηγόρου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου η ενηλικίωσή του και η συνέχιση πλέον της διαδικασίας με τη συμμετοχή του ιδίου στο δικό του όνομα, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπό κρίση εφέσεως.
Β)Κατά τα λοιπά, ως προς το νομίμως εκπροσωπούμενο από την μητέρα του ήδη εφεσίβλητη ανήλικο τέκνο των διαδίκων, κρινόμενη από 28.7.2020 (αριθ.καταθ. ………../2020) έφεση του εναγομένου ήδη εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθ. 1905/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθ. 592 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015), αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν.3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθόσον η εκκαλουμένη κοινοποιήθηκε στον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα την 29.6.2020 (βλ.σχετική επισημείωση επί αυτής του δικαστικού επιμελητή, ……………) και ο τελευταίος άσκησε την υπό κρίση έφεση την 28.7.2020, όπως προκύπτει από την έκθεση κατάθεσης της αρμόδιας Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά, ήτοι πριν την πάροδο τριάντα (30) ημερών από τον ως άνω χρόνο κοινοποιήσεως αυτής (άρθρ. 495 παρ. 1, 498, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ). Πρέπει, επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), ως προς τη νόμιμα εκπροσωπούμενη ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων ……., δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο Κ.Πολ.Δ.
Η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη, με την από 17.4.2019 (αριθ.καταθ. …………/2019) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, όπως αυτή παραδεκτά περιορίστηκε, ζήτησε, α)να λυθεί ο γάμος της με τον εναγόμενο, λόγω ισχυρού κλονισμού της έγγαμης σχέσης τους, από λόγους αναγόμενους στο πρόσωπο του εναγομένου, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη γι’ αυτή, β)ως ασκούσα προσωρινά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της που απέκτησε με τον εν διαστάσει σύζυγό της, 1)να της ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, 2)να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει για λογαριασμό των τέκνων τους, που αδυνατούν να αυτοδιατραφούν, μηνιαία διατροφή σε χρήμα, ποσού 705 ευρώ για τον ανήλικο υιό τους και 690 ευρώ για την ανήλικη θυγατέρα τους, για το χρονικό διάστημα έως την ενηλικίωσή τους από την επίδοση της από 17.12.2018 αίτησης για επιδίκαση προσωρινής διατροφής άλλως από την επίδοση της αγωγής, γ)να της παραχωρηθεί οριστικά η αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης με την οικοσκευή της και να διαταχθεί η μετοίκηση του εναγομένου από αυτήν, με απειλή χρηματικής ποινής του εναγομένου για κάθε μελλοντική διατάραξη της κατοχής της ίδιας της ενάγουσας επί της οικογενειακής στέγης, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην δικαστική της δαπάνη. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του αφού δέχθηκε, ότι αυτή (αγωγή) είναι νόμιμη, ως στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 340, 345, 346, 1389, 1390, 1393, 1394, 1438, 1439 εδ.1 και 2, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1513, 1513, 1514, 1516 παρ. 2, 1518 ΑΚ, 176, 907, 908, 910, 947 εδ.α΄ Κ.Πολ.Δ, πλην του αιτήματος περί μετοίκησης του εναγομένου από την οικογενειακή στέγη, το οποίο κρίθηκε απορριπτέο ως απαράδεκτο, καθόσον συνιστά ασφαλιστικό μέτρο (άρθρ. 735 Κ.Πολ.Δ), και κατ’ ουσίαν βάσιμη εν μέρει, 1)Απάγγειλε τη λύση του γάμου των διαδίκων, που τελέστηκε στον Πειραιά την ………, 2)Ανέθεσε οριστικά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων, …. και …., στην ενάγουσα-μητέρα τους, 3)Επιδίκασε σε αυτή για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων αυτών (διαδίκων) μηνιαία σε χρήμα διατροφή, ποσού 600 ευρώ για το …. και 350 ευρώ για την …., για το χρονικό διάστημα από 17.12.2018 έως, α) την ενηλικίωση 12.8.2020 για τον …., β) 18.2.2023 για την …., 3)Παραχώρησε οριστικά χωρίς αντάλλαγμα στην ενάγουσα την αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης και του εντός αυτής οικιακό εξοπλισμό, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 300 ευρώ για κάθε παραβίαση της διατάξεως αυτής και κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις (διατροφής, παραχώρησης χρήσης οικογενειακής στέγης, απειλής χρηματικής ποινής). Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών, με την υπό κρίση έφεσή του, για τους διαλαμβανόμενους σε αυτή (έφεση) λόγους, που ανάγονται, κατ’ ορθή εκτίμηση, σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ως προς το κεφάλαιο της εκκαλούμενης απόφασης με την οποία έγινε δεκτή η από 17.4.2019 αγωγή της ενάγουσας ήδη εφεσίβλητης, και αφορά την επιδίκαση διατροφής για τα ανήλικα τέκνα του, … και …., χωρίς να προβάλλει κανένα παράπονο κατά της εκκαλούμενης απόφασης ως προς τα λοιπά ως άνω κεφάλαια, και ζητεί, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και απορριφθεί η από 17.4.2019 αγωγή, ως προς το κεφάλαιο που πλήττεται με αυτή.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 του ΑΚ, προκύπτει ότι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπή η συμβίωσή τους, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και αν τούτο έχει περιουσία, εφόσον όμως τα εισοδήματα από αυτήν ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρησή του έξοδα και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή καθώς και την επαγγελματική και την εν γένι εκπαίδευσή του (βλ.ΑΠ 416/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η διατροφή προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα, εκτός αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι να καταβληθεί με άλλο τρόπο. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου σε συνδυασμό με την εκπαίδευσή και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου. Εκείνος ο γονέας ο οποίος έχει την επιμέλεια του τέκνου μπορεί να συνυπολογίσει καθετί που συνδέεται με την εξαιτίας αυτής πραγματική διάθεση χρημάτων για τις ανάγκες του τέκνου καθώς και άλλες παροχές σε είδος, οι οποίες απορρέουν από τη συνοίκηση, η οποία, κατά κανόνα, συνοδεύει την επιμέλεια. Η αποτίμηση πάντως των ιδιαίτερων φροντίδων και παροχών του γονέα που έχει την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου είναι δυσχερείς (βλ. ΕφΑθ 4902/1995, ΕλλΔνη 37/1117, ΕΑ 10372/ΝοΒ 35/555). Για τον προσδιορισμό του προσήκοντος μέτρου της ανατροφής κατ’ αρχήν λαμβάνονται υπ’ όψιν και αξιολογούνται τα εισοδήματα των γονέων απ’ οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου. Συνθήκες ζωής νοούνται οι όροι διαβίωσης χωρίς να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις και η σπατάλη χρημάτων (βλ. ΕφΑθ 1984/2008, ΕλλΔνη 49/1099 – ΕΑ 15715/1998, ΝοΒ 38/80). Η διατροφή θα μειώνεται κάτω από το επίπεδο διαβίωσης του δικαιούχου, αν οι δυνατότητες του υπόχρεου είναι περιορισμένες και δεν επαρκούν (βλ.πρακτικά Συντ.Προσχ.και Αιτιολογική έκθεση σελ. 133 ΕΑ 4902/1995 ό.π). Εξάλλου, η κατά τα άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 εδ.2 ΑΚ ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Για την αποτίμηση αυτών των δυνάμεων λαμβάνονται υπ’ όψη τα εισοδήματα και η περιουσία εκάστου γονέα, καθώς και οι δυνατότητες για προσωπική εργασία αυτών. Υπό την έννοια αυτή, ως δυνάμεις λογίζονται οι εν γένει οικονομικές δυνατότητες, της οποίες, κατά τις αρχές της καλής πίστης (άρθρο 288 ΑΚ), διαθέτει ή είναι σε θέση να αναπτύξει ή να ποριστεί ο κάθε γονέας, με την κατάλληλη αξιοποίηση όχι μόνο του κεφαλαίου της περιουσίας του, αλλά και της εκάστοτε δυνατότητός του για εργασία, που είναι πρόσφορη για την εκπλήρωση της σχετικής υποχρέωσης διατροφής(ΑΠ 1507/2001 Δικ 44/1592, όπως και οι ΕφΠειρ 909/2005, ΕΑ 951/2004, ΕφΠειρ 155/2004 στη ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 8716/2003 Δικ 2004/146, ΕφΛαρ 473/2003 ΝΟΜΟΣ και Κ.Γραμμένο, Δικ.Διατροφές Β΄ έκδοση, σελ. 52 επ.). Ο εναγόμενος γονέας, προς καταβολή ολοκλήρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 262 Κ.Πολ.Δ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, μικρότερη ή υπέρτερη σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγομένου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στις οικονομικές δυνατότητες και στη βάση αυτών στην υποχρέωση συνεισφοράς του άλλο γονέα (βλ. ΑΠ 416/2007 Δημ.ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 380/2002, Δημ.ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, σε περίπτωση μη καταβολής της ένστασης αυτής, δεν μπορεί το δικαστήριο να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως την οικονομική δυνατότητα του άλλου γονέα και να κανονίσει, ανάλογα με τις δυνάμεις του κάθε γονέα, το επιδικαστέο σε βάρος του εναγομένου ποσό της διατροφής (ΑΠ 416/2007 ό.π). Όμως, σε περίπτωση που, σύμφωνα και με τα ανωτέρω εκτιθέμενα, με την αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου, αλλά μόνο το μέρος, το οποίο κατά την άποψη του ενάγοντος πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο γονέα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού και του άλλου γονέως (του εναγομένου), ο αμυντικός ισχυρισμός ότι η αναλογία αυτή είναι διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στην αγωγή, λειτουργεί ως άρνηση. Τότε, ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά και δη ισχυρισμού στα πρακτικά ή τις προτάσεις του εναγομένου (ΕφΘεσσαλ.1101/2002, ΕφΘεσσαλ.1303/2019 ό.π).
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης (…………), που εξετάστηκε μετά από πρόταση της ενάγουσας ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα προσαγόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους, ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση, πρακτικά του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκτιμώμενη (άρθρο 340 Κ.Πολ.Δ) χωριστά και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις, ανάλογα με τον τρόπο γνώσης και τον βαθμό της αξιοπιστίας αυτής (μάρτυρος) και από όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία προσκομίζουν οι διάδικοι για άμεση απόδειξη αλλά και για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339, 395 και 529 Κ.Πολ.Δ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινή πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν κατά τον θρησκευτικό τύπο νόμιμο γάμο στον Πειραιά στις ……. και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο τέκνα τον …, που γεννήθηκε στις 12.9.2002 ήδη ενηλικιωθέντα από 12.8.2022 και την ανήλικη ακόμη …. που γεννήθηκε στις 18.2.2005. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάστηκε οριστικά τον Σεπτέμβριο 2018, και η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη διαμένει με τα ανήλικα τέκνα της στην πρώην οικογενειακή στέγη, συγκυριότητας των διαδίκων κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου στον καθένα, που βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής επί της οδού ……….., η οποία έχει επιφάνεια 124,70 τ.μ ως προς τους κύριους χώρους και 45,03 τ.μ ως προς τους βοηθητικούς χώρους. Η εν λόγω μονοκατοικία (μεζονέτα) έχει διαμορφωθεί σε πρώτο και δεύτερο όροφο, που αποτελεί την πρώην οικογενειακή στέγη, το ισόγειο ως ανεξάρτητη κατοικία, η χρήση της οποίας έχει παραχωρηθεί για τη διαμονή της μητέρας του εναγομένου και το υπόγειο χώρο, που είναι αδιαμόρφωτος. Με την υπ’ αριθ. 439/2019 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ανατέθηκε προσωρινά σε αυτή (ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη) η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, και επιδικάσθηκε μηνιαία σε χρήμα για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων το ποσό των 300 ευρώ και 270 ευρώ αντιστοίχως για κάθε ένα από αυτά (ανήλικα τέκνα). Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ….. αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, αφού δεν έχει δική του περιουσία ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή και επί πλέον, δεν έχει τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας της και των σπουδών της να εργαστεί. Ως εκ τούτου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα έχει αξίωση διατροφής και από τους δύο γονείς της, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους (άρθ. 1489 εδ.β΄ Α.Κ). Ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, εργάζεται στο ….. Νοσοκομείο .. ως … καθώς και στην ασφαλιστική εταιρεία “…….” ως συνοδός νοσηλευτή με καθαρές μηνιαίες αποδοχές, για το χρονικό διάστημα για το οποίο ζητείται η διατροφή, ανερχόμενες συνολικά από 2.082 έως 2221 ευρώ (βλ.εκκαθαριστικά σημειώματα Δ.Ο.Υ ΝΙΚΑΙΑΣ φορολογικού έτους 2018, 2020/μηνιαία εκκαθαριστικά μισθοδοσίας τέλη 2018 έως και Οκτωβρίου 2021), συμπεριλαμβανομένης αμοιβής για τακτική υπερωριακή απασχόληση, απασχόληση Κυριακές και αργίες, νυκτερινής απασχόλησης. Ο εναγόμενος ήδη εκκαλών διαμένει από την έναρξη της διαστάσεως των διαδίκων στον κατάλληλα διαμορφωμένο για κατοικία, υπόγειο χώρο της πρώην οικογενειακής στέγης και συνεπώς δεν επιβαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, παρά μόνο με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση, νερό, τηλέφωνο), καθόσον δεν αποδείχθηκε η μίσθωση κατοικίας κατά το ένδικο χρονικό διάστημα και η καταβολή μηνιαίου μισθώματος, ούτε άλλωστε επικαλείται αυτός (εκκαλών) αντίστοιχα ως άνω πραγματικά περιστατικά. Είναι επικαρπωτής οικοπέδου μετά της επί αυτού οικίας που βρίσκεται στη ….. Ν. Λέσβου, κατά ποσοστό 50%. Το ως άνω ακίνητο εντάσσεται στα περιουσιακά του στοιχεία και λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό των οικονομικών του δυνατοτήτων (Ολ ΑΠ 9/1991), παρά το ότι αποδείχθηκε ότι δεν του αποφέρει κάποιο εισόδημα κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, πλην όμως δύναται να το αξιοποιήσει ώστε να το καταστήσει προσοδοφόριο (Εφ.Πατρ. 746/2003, Εφ.Πατρ. 480/2004, Εφ.Λαρ. 50/2013 ΝΟΜΟΣ, Γεωργιάδη/Σταθόπουλο, άρθ. 1487 σελ. 720 αρ. 30). Είναι αποκλειστικά κύριος κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου μονοκατοικίας (μεζονέτας) που βρίσκεται, όπως προεκτέθηκε, στη Νίκαια Αττικής, επί της οδού …………, που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη, στην οποία διαμένει η ενάγουσα, συγκυρία κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου, με τον ενηλικιωθέντα ήδη ….., και την ανήλικη θυγατέρα τους, η χρήση της οποίας έχει παραχωρηθεί χωρίς αντάλλαγμα οριστικά σε αυτή (ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη), με την υπ’ αριθ. 1905/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (εκκαλούμενη), ως προς το οποίο κεφάλαιο δεν προσβάλλεται (εκκαλούμενη απόφαση) με λόγο έφεσης, ήτοι οριστικά παραχώρηση της χρήσης, χωρίς αντάλλαγμα. Αυτός (εναγόμενος ήδη εκκαλών) βαρύνεται με την καταβολή μηνιαίας τοκοχρεωλυτικής δόσης ποσού 234,45 ευρώ, για την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου που έχει λάβει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, η οποία (δόση δανείου), δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά του, απλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία μειώνεται κατά το αντίστοιχο ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του και ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη. Επιπλέον δεν αφαιρείται από τα εισοδήματά του ο φόρος εισοδήματος, αλλά απλά συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη. Λοιπές υποχρεώσεις (χρέη ληξιπρόθεσμα και απαιτητά προς τραπεζικά ιδρύματα, Δ.Ο.Υ τρίτους) αποδείχθηκε ότι δεν βαρύνουν τον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, για το οποίο ζητείται η διατροφή. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβιώσεώς του είναι οι συνήθεις ανδρών αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ο οποίος δεν βαρύνεται κατά νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων πλην της ανήλικης θυγατέρας του. Η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη, υπό την προαναφερόμενη ιδιότητά της της ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης ……, είναι νοσηλεύτρια και εργάζεται στο …. Νοσοκομείο …. με καθαρές μηνιαίες αποδοχές ανερχόμενες σε 1100 ευρώ .Έχει στην κυριότητά της κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου μονοκατοικία (μεζονέτα) που βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής επί της οδού …………., που αποτελεί την πρώην οικογενειακή στέγη, και στην οποία συγκύριος κατά το υπόλοιπο ποσοστό 50% είναι ο εναγόμενος. Αυτή (ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη) βαρύνεται με την καταβολή μηνιαίας τοκοχρεωλυτικής δόσης ποσού 560 ευρώ για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου που έχει λάβει από κοινού με τον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, η οποία (δόση δανείου), δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά της, απλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας της, η οποία μειώνεται κατά το αντίστοιχο ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής της και ως επιπλέον βιοτική της ανάγκη. Περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πληγή δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει. Διαμένει με το ενήλικο τέκνο της ….. και την ανήλικη θυγατέρα της …. στην ως άνω πρώην οικογενειακή στέγη, η χρήση της οποίας, όπως προεκτέθηκε έχει παραχωρηθεί σε αυτή οριστικά, με την υπ’ αρ. 1905/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, και χωρίς αντάλλαγμα, με συνέπεια να επιβαρύνεται μόνον με τις λειτουργικές δαπάνες της εν λόγω οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, θέρμανση κλπ) κατά το μέρος που της αναλογούν, ενώ δεν βαρύνεται κατά νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων πλην του ανηλίκου τέκνου της. Κατά τα λοιπά οι ανάγκες διαβίωσης της είναι οι συνήθεις γυναικών αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας και οικονομικής κατάστασης, ενώ δεν βαρύνεται με λοιπές υποχρεώσεις (ληξιπρόθεσμα και απαιτητά χρέη), πέραν της αποπληρωμής της ως άνω δόσεως από το στεγαστικό δάνειο. Περαιτέρω, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, …., κατά τον χρόνο ασκήσεως της ένδικης αγωγής, ήταν μαθήτρια της Γ΄ Τάξης Δημόσιου Γυμνασίου. Η ανήλικη …. παρακολουθούσε εξωσχολικά μαθήματα Αγγλικής Γλώσσας έως τον Ιανουάριο 2020, έναντι μηνιαίων διδάκτρων ύψους 120 ευρώ, συνεχίζει να παρακολουθεί μαθήματα εκμάθησης Γερμανικής Γλώσσας έναντι μηνιαίων διδάκτρων ύψους 100 ευρώ, στα οποία (ποσά) συμπεριλαμβάνονται και η δαπάνη αγοράς ξενόγλωσσων βιβλίων. Η ανήλικη ….. παρακολουθεί επίσης και μαθήματα χορού, για τα οποία καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 100 ευρώ και για αγορά των συναφών ειδών ένδυσης και υπόδησης (στολές, παπούτσια), το ποσό των 35 ευρώ. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων, όπως, προεκτέθηκε, διαμένει με τη μητέρα της στην προαναφερόμενη πρώην οικογενειακή στέγη συγκυριότητας κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου των γονέων της, και, ως εκ τούτου δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώματος κατοικίας, εκτός από τη συμμετοχή στα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας τους κατά το μέρος που αναλογεί στον καθένα. Οι λοιπές δαπάνες διαβιώσεώς της, όπως τροφής, ενδύσεως, υποδήσεως, ψυχαγωγίας, ανατροφής, εκπαιδεύσεως, παραθερισμού, είναι οι συνήθεις δαπάνες διαβιώσεως τέκνων της ιδίας ηλικίας και περιουσιακής καταστάσεως των γονέων της. Τέλος, η συνήθης ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων, καλύπτονται κυρίως από τον ασφαλιστικό φορέα των γονέων τους και επιπλέον από την εργοδοτική παροχής της ομαδικής ασφάλισης που παρέχεται στον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα από την συμπληρωματική εργασία του στην ασφαλιστική εταιρεία “……..”, χωρίς όμως να αποδεικνύεται ποσό που αντιστοιχεί για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αγωγή για την ανήλικη θυγατέρα του, και οι ειδικότερες παροχές αυτής (ομαδικής ασφάλισης) για αυτή (ανήλικη …..). Η ανήλικη …, έχει αυξημένη δαπάνη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ειδικότερα για την πραγματοποίηση του εμβολίου μηνιγγίτιδας, κόστους 200 ευρώ, το οποίο δεν καλύπτεται από τους ασφαλιστικούς φορείς των γονέων. Με βάση επομένως τις ως άνω οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ανέρχεται σε 550 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες της, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της (ηλικία τόπος κατοικίας, ανάγκες εκπαίδευσης, οικονομικές δυνατότητες των γονέων, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 839/2009) και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη συντήρηση, τη διατροφή, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, την αναλογία συμμετοχής της στις λειτουργικές δαπάνες της κατοικίας που διαμένει, το παραθερισμό, την ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη. Στο ποσό αυτό συνυπολογίζεται και η προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχόλησης της ενάγουσας για την περιποίηση και φροντίδα του, καθώς και η παροχή στέγης (κατά το ανήκον σε καθένα από τους γονείς ποσοστό συγκυριότητας). Από το παραπάνω ποσό, ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, κατόπιν συνεκτιμήσεως όλων των ανωτέρω και σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες, είναι σε θέση να καταβάλλει για το επίδικο χρονικό διάστημα στην ενάγουσα για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους …., ως τακτική μηνιαία διατροφή, μέσα στις πρώτες πέντε ημέρες κάθε μήνα, το ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ. Το ποσό αυτό δύναται και οφείλει να καταβάλει ο εναγόμενος, ως συμμετοχή του και μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου τέκνου του, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, με μέτρο τις ανάγκες του τέκνου του, και λαμβανομένων υπόψη, των προσωπικών του εξόδων, των λειτουργικών δαπανών της οικίας, στο υπόγειο χώρο της πρώην οικογενειακής στέγης, που διαμένει των ως άνω λοιπών υποχρεώσεών του, χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή. Επιπλέον, λαμβάνεται υπόψη και συνεκτιμάται και η κατά τα άνω παραχώρηση της χρήσης της πρώην οικογενειακής στέγης κατά το ποσοστό που ανήκει σε αυτόν (εναγόμενο), δυνάμει της υπ’ αρ. 1905/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, και κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 1393 ΑΚ (ΑΠ 1630/2002, Εφ.Αθ. 6856/2007, Α.Κ Ερμηνεία Κατ’ Άρθρο Ν.Τριάντος, 4η έκδοση, άρθ. 1393 σελ. 573 αρ. 8), κατόπιν παραδοχής του σχετικού ισχυρισμού του εναγομένου ήδη εκκαλούντος. Το υπόλοιπο ποσό της δικαιούμενης διατροφής της ανήλικης οφείλει να το καλύψει η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη. Ο επιμερισμός αυτός μεταξύ των γονέων της ανήλικης ….., γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σύμφωνα με τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά καθώς η επίκληση διαφορετικής αναλογίας συμμετοχής στις ανάγκες διατροφής της ανήλικης από την επικαλούμενη στην αγωγή συνιστά άρνηση και όχι ένσταση, (Εφ.Αθ. 856/2020, Εφ.Πειρ. 476/2016, Εφ.Πειρ. 749/2014). Επιπλέον, στη μηνιαία διατροφή περιλαμβάνονται όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου (ΑΚ 1493) με αντικειμενικό σκοπό της, να καλύψει διαρκείς ανάγκες (ΑΚ 1496) επιβίωσης του δικαιούχου, οι οποίες κατανέμονται σε μηνιαία βάση ανεξαρτήτως του χρόνου πραγματοποίησής τους, όπως π.χ δαπάνες θέρμανσης, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, δαπάνες διακοπών. Επομένως, το σύνολο της απαιτούμενης ανάλογης διατροφής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ……, ανέρχονται σε 550 ευρώ και ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλλει ως συμμετοχή του το ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα έως και τον χρόνο ενηλικίωσης της ανήλικης …. την 18.2.2023, νομιμότοκα από τον χρόνο επίδοσης στον υπόχρεο (εναγόμενο ήδη εκκαλούντα) της επίδοσης της αίτησης προσωρινής επιδίκασης διατροφής (ΑΚ 340, 1498, Εφ.Πειρ. 201/2020, Εφ.Θεσσαλ. 1302/2020, ΤΝΠ) που συνιστά όχληση του υποχρέου, ήτοι από 17.12.2018 έως και την εξόφληση. Κατά συνέπεια η εκκαλούμενη απόφαση που δέχθηκε τα ίδια, και έστω και συνοπτικά, με ελλιπή και εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, ιδίως ως προς το συνολικό ύψος των μηνιαίων εισοδημάτων των διαδίκων, επιδίκασε το ίδιο ως άνω ποσό ως συμμετοχή του εναγομένου στη διατροφή του ανηλίκου τέκνου του ……, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Συνεπώς, με τη παράθεση των ορθών αιτιολογιών χωρίς εξαφάνιση της εκκαλούμενης (άρθ. 534 του Κ.Πολ.Δ), πρέπει οι σχετικοί λόγοι της έφεσης του εναγομένου, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, όπως και η έφεση στο σύνολό της, να απορριφθεί στην ουσία της ως αβάσιμη. Ο εκκαλών πρέπει να καταδικαστεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας του (άρθ. 106, 176, 183, 191 παρ. 2, 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), όπως ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Α)Απορρίπτει την από 28.7.2020 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 1905/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά της ενάγουσας ως νόμιμης αντιπροσώπου του εκπροσωπούμενου από αυτή και ήδη ενηλικιωθέντα ……
Κηρύσσει απαράδεκτη την συζήτηση της υπό κρίση από 28.7.2020 (αριθ.καταθ. …………/2020) έφεσης ως προς τον ενηλικιωθέντα ……..
Β)Δέχεται τυπικά την υπό κρίση από 28.7.2020 (αριθ.καταθ. ……../2020) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 1905/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ως προς την ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη ως νόμιμης αντιπροσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων …….
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας και τα ορίζει σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 27 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ