Αριθμός 396 /2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΝΤΕΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας …………, 2) ……….. και 3) Ανώνυμης εταιρείας ……….. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Ευφημία Τσιλικιώτη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………., ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο καθ΄ ου η κλήση-εφεσίβλητος (από κοινού με τους …………., ως ασκούντες τη γονική μέριμνα και επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους ………… -μη διαδίκους στην παρούσα δίκη) άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 15.7.2015 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2015) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1386/2017 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή, ενώ επιπλέον ως προς τον πρώτο ενάγοντα (ήδη καθ΄ου η κλήση-εφεσίβλητο ………) διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης για τους λόγους που σε αυτή αναφέρονται. Με την, κατατεθείσα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από 24.7.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2017) κλήση του πρώτου εκ των εναγόντων και ήδη καθ΄ου η κλήση-εφεσιβλήτου, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του προαναφερόμενου Δικαστηρίου, και συζητήσεως γενομένης εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4376/2018 απόφαση αυτού, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι εναγόμενοι και ήδη καλούντες-εκκαλούντες με την από 20.11.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………/2018) αρχικά η 7η.11.2019, μετά δε από διαδοχικές αναβολές η 4η.2.2021 και η 20η.5.2021, οπότε συζητήσεως γενομένης, εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 299/2021 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Με την κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 22.7.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2021) κλήση των καλούντων-εκκαλούντων η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον αυτού στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος των καλούντων-εκκαλούντων, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με το από 22.7.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2021 δικόγραφο κλήσης προς συζήτηση επαναφέρεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, μετά την έκδοση της μη οριστικής με αριθμό 299/2021 απόφασης του δικαστηρίου τούτου και τα αναφερόμενα στο διατακτικό αυτής, η από 20.11.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2018 έφεση των κατά ένα μέρος ηττηθέντων εναγομένων κατά της με αριθμό 4376/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία περί περιουσιακών διαφορών (άρθρα 621επ του ΚΠολΔ) με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2015 αγωγής και κατά το μέρος που επανεισήχθη προς συζήτηση με το με αριθμό 4091/2017 δικόγραφο κλήσης.
Κατά το άρθρο 254 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην κατ` έφεση δίκη (άρθρο 524 § 1 ΚΠολΔ): «το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζητήσεως στο ακροατήριο η οποία έχει κηρυχθεί περατωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υποθέσεως ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία, που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η απόφαση μνημονεύει απαραιτήτως τα ειδικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο της επαναλαμβανόμενης συζήτησης. Η συζήτηση αυτή θεωρείται συνέχεια της προηγούμενης». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι η επαναλαμβανόμενη συζήτηση θεωρείται συνέχεια της προηγουμένης, με την έννοια ότι πρόκειται για δύο συνεχόμενα δικονομικά στάδια που συνθέτουν μία και μόνη συζήτηση, ένα αδιάσπαστο δικονομικό σύνολο, ως εκ τούτου δε και όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 254, 271 επ., 280 ΚΠολΔ εάν κάποιος παρέστη κανονικά κατά την προηγουμένη συζήτηση, κατά την οποία διατάχθηκε η επανάληψη, όπως και στην αντίστροφη περίπτωση, όταν δηλ. δεν παρέστη στην αρχική αλλά μόνο στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση δικάζεται κατ` αντιμωλία (β. Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ, Ερμηνευτική-νομολογιακή ανάλυση, τ. Β`, σ. 165). Ισχυρισμοί μπορούν να προβληθούν παραδεκτώς για πρώτη φορά και κατά την επαναλαμβανόμενη συζήτηση, αφού έως τη δεύτερη εκφώνηση της υπόθεσης αυτή θεωρείται ότι διαρκεί (ΕφΔωδ 212/2009 ΤΝΠ-Νόμος). Κατά συνέπεια δεν απαιτείται η κατάθεση νέων προτάσεων ούτε η επίκληση νέων αποδεικτικών μέσων ή η επανυποβολή των ενστάσεων. Επιπλέον, δεν είναι αναγκαία η παράσταση του διαδίκου στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση. Ο διάδικος που παρίσταται νόμιμα σε ένα από τα δύο στάδια, ενώ απουσιάζει από το άλλο δικάζεται κατ`αντιμωλία (ΕφΠατρ 463/2009, ΕφΘεσ 2976/2005 δημ. ΝΟΜΟΣ).
Από την από 4.8.2021 και με αριθμό …/2021 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ……. που οι εκκαλούντες καλούντες επικαλούνται και προσκομίζουν, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο του δικογράφου κλήσης προς συζήτηση της προαναφερόμενης εφέσεως, κατά της με αριθμό 4376/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας επιδόθηκε νόμιμα δια επιδόσεως στον πληρεξούσιο δικηγόρο του καθού η κλήση πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσίβλητου (άρθρο 143 του ΚΠολΔ) και πριν τριάντα ημέρες, κατ’άρθρο 498 παρ. 2 του ΚΠολΔ που κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο δεν πήρε μέρος στην συζήτηση αυτής. Το Δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτός παρών (άρθρο 524 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Με την προαναφερόμενη αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούµενη απόφαση, μετά τη με αριθμό …../17 κλήση του πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσιβλήτου, αυτός και οι ομόδικοι συγγενείς του εξέθεταν ότι στον τόπο, χρόνο και υπό τις συνθήκες που ανέφεραν ειδικότερα στην αγωγή τους συνέβη τροχαίο αυτοκινητικό ατύχηµα από αποκλειστική υπαιτιότητα του εδώ δευτέρου εκκαλούντος οδηγού του με αριθμό κυκλοφορίας …… ηλεκτροκίνητου οχήµατος (τρόλεϊ), κυριότητας της δεύτερης των εναγοµένων (ήδη τρίτη εκκαλούσα), που ήταν ασφαλισµένο για την αστική κάλυψη των έναντι τρίτων ζηµιών στην τρίτη των εναγοµένων ασφαλιστική εταιρεία (πρώτη εκκαλούσα), συνεπεία του οποίου (ατυχήµατος) επήλθε τελικά ο θάνατος της ………….., συζύγου του εδώ εφεσιβλήτου, η οποία επέβαινε στο ανωτέρω όχηµα. Με βάση το ιστορικό αυτό και αφού μετέτρεψαν σε αναγνωριστική την αγωγή τους, αιτήθηκαν να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εκκαλούντες, υπό τις προαναφερόµενες ιδιότητές τους, να καταβάλουν εις ολόκληρον στον πρώτο εφεσίβλητο ενάγοντα 1) το ποσό των εκατόν είκοσι (120) ευρω για αγορά ειδικού στρώµατος, 2) το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα (7.680) ευρώ που κατέβαλε σε κέντρο αποθεραπείας για τη νοσηλεία της συζύγου του, 3) το ποσό των σαράντα πέντε (45) ευρώ το οποίο κατέβαλε για τη μεταφορά της συζύγου του από το ανωτέρω κέντρο στην κλινική µε την επωνυµία «…….», 4) το ποσό των εννιακοσίων πενήντα (950) ευρώ που κατέβαλε στην παραπάνω κλινική για τη νοσηλεία της συζύγου του, 5) το ποσό των τριάντα (30) ευρώ που κατέβαλε στη ……., που διατηρεί φαρµακείο, 6) το ποσό των χιλίων τετρακοσίων πενήντα επτά (1.457) ευρώ για έξοδα κηδείας της συζύγου του, 7) το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων (18.000) ευρώ, γιατί θα στερηθεί για πέντε (5) έτη τις προσωπικές υπηρεσίες της συζύγου του, της οποίας η συνεισφορά αποτιµάται σε δέκα ευρώ ηµερησίως, και 8) το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ ως χρηµατική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστη, καθώς και στους λοιπούς ενάγοντες τα ακόλουθα ποσά : το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ στον δεύτερο εξ αυτών, το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ στην τρίτη εξ αυτών, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ στον τέταρτο εξ αυτών, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ στον πέμπτο εξ αυτών, το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ στην έκτη εξ αυτών και το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ στον έβδομο εξ αυτών ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν, όλα τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την με αριθμό 1386/2017 απόφαση του έκρινε ότι είναι το καθ’υλην και κατά τόπον αρμόδιο προς εκδίκαση της υπόθεσης, η οποία έκρινε ότι έχει έρεισμα στο νόμο. Ως προς τα αγωγικά αιτήματα περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης και αποζημιωσης λόγω στέρησης διατροφής το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς εξέδωσε την οριστική με αριθμό 1386/2017 απόφαση του, µε την οποία δέχθηκε κατά ένα μέρος την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη αναγνωρίζοντας ότι οι εναγόμενοι όφειλαν να καταβάλουν στον πρώτο ενάγοντα αποζημίωση λόγω στέρησης διατροφής και χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και στους λοιπούς ενάγοντες χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Αυτές οι οριστικές διατάξεις εξαφανίστηκαν με τη με αριθμό 518/2018 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου το οποίο έκρινε ότι ο εδώ εκκαλών οδηγός του λεωφορείου δεν είχε υπαιτιότητα ως προς τον τραυματισμό του συγγενικού προσώπου του εφεσιβλήτου και των ομοδίκων του το οποίο και απεβίωσε λίγο μετά και απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμα τα αγωγικά κονδύλια. Να σημειωθεί ότι με την εξαφανισθείσα απόφαση χωρίστηκε η υπόθεση μόνο ως προς τα έξοδα νοσηλείας και κηδείας που αφορούσαν τον πρώτο ενάγοντα και εδώ εφεσίβλητο σύζυγο της θανούσας …………. Το δικαστήριο συγκεκριμένα διέταξε την επανάληψη της συζήτησης προκειµένου να προσκοµιστεί µε επιµέλεια του ιδίου βεβαίωση της αρµόδιας υπηρεσίας του ασφαλιστικού φορέα της θανούσας Παναγιώτας συζ. ……….., περί του αν αυτή ή ο πρώτος ενάγων κα εδώ εφεσίβλητος έλαβε, ή αν δικαιούτο να απαιτήσει, λόγω του ενδίκου ατυχήµατος από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο η ανωτέρω υπαγόταν χρηµατικά ποσά για αγορά ειδικού στρώµατος, νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης, µεταφορά από το κέντρο αποκατάστασης σε µονάδα φροντίδας ηλικιωµένων, δαπάνη για παραµονή σε µονάδα φροντίδας ηλικιωµένων, αγορά φαρµάκων και έξοδα κηδείας. Στη συνέχεια με την εδώ εκκαλούµενη απόφαση το πρωτοβάθµιο Δικαστήριο δέχθηκε κατά ένα µέρος την ανωτέρω αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση των εδώ εκκαλούντων να καταβάλουν εις ολόκληρον στον πρώτο των εναγόντων εδώ εφεσίβλητο το συνολικό ποσό των 10.082 ευρώ για έξοδα νοσηλείας, δαπάνες αγοράς ορθοπαιδικών και φαρμάκων για έξοδα κηδείας με το νόμιμο τόκο επιδικίας. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες µε την ένδικη έφεσή τους για κακή εκτίμηση αποδείξεων επικαλούμενοι το δεδικασμένο ως προς το θέμα της υπαιτιότητας που κρίθηκε με τη με αριθμό 518/2018 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλούµενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η σε βάρος τους αγωγή κατά το μέρος που εισήχθη προς συζήτηση με το με αριθμό …../2017 δικόγραφο κλήσης. Να σημειωθεί ότι με τη με αριθμό 299/2021 μη οριστική απόφαση του δικαστηρίου τούτου κρίθηκε εμπρόθεσμη η έφεση. Στη συνέχεια μετά τον αυτοτελή ισχυρισμό του εφεσιβλήτου ότι κατά της με αριθμό 518/2018 τελεσίδικης απόφασης του Δικαστηρίου τούτου έχει ασκηθεί το έκτακτο ένδικο μέσο της αναιρέσεως (με αριθμό ………../2018), την οποία και προσκόμιζε μετ’επικλήσεως και η αναίρεση εκδικάστηκε στις 6.11.2020 από το δ’ πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου αναβλήθηκε η έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας της κρινόμενης εφέσεως, μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του δ’ τμήματος του Αρείου Πάγου επί της αιτήσεως αναιρέσεως.
Από τις διατάξεις των άρθρων 321, 322, 324 και 331 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν έχει αχθεί με αγωγή προς δικαστική διάγνωση μια έννομη σχέση από την τελεσίδικη επ` αυτής απόφαση παράγεται δεδικασμένο και για κάθε ζήτημα που εξετάστηκε και αναγκαίως κρίθηκε για τη διάγνωση της έννομης σχέσεως, εφόσον το δικαστήριο είχε υλική αρμοδιότητα να αποφανθεί επί του ζητήματος αυτού. Το δεδικασμένο ανακύπτει όταν ακολούθως το ζήτημα αυτό εμφανίζεται ως προδικαστικό σε μεταγενέστερη δίκη μεταξύ των ίδιων διαδίκων. Επίσης η ενέργεια του δεδικασμένου προϋποθέτει ότι η μεταγενέστερη δίκη αναφέρεται στο ίδιο αντικείμενο και στηρίζεται στην ίδια ιστορική και νομική αιτία (ΑΠ 424/2015 δημ. νομος). Εξάλλου, από την ως άνω διάταξη του άρθρου 522 του ΚΠολΔ, προκύπτει και ότι επί αγωγής αποζημίωσης από αδικοπραξία αν ο εκκαλών με την έφεση προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως προς την υπαιτιότητα, συμπροσβάλλεται και το κεφάλαιο της αποζημίωσης για υλικές ζημίες, αλλά και για χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης (ή ψυχικής οδύνης), γιατί στο εκκληθέν κεφάλαιο της υπαιτιότητας περιλαμβάνεται και το κεφάλαιο της αποζημίωσης, το οποίο συνέχεται αναγκαστικά με το κεφάλαιο της υπαιτιότητας (ΑΠ 1092/2002 ΕλλΔνη 45.152, ΕφΠειρ 517/2015 δημ. νόμος).
Από τα ήδη προσκομιζόμενα με επίκληση προαναφερόμενα έγγραφα αποδεικνύεται ότι η αίτηση αναιρέσεως κατά της με αριθμό 518/2018 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου απορρίφθηκε και συνεπώς δεν πληρώθηκε η καταχρηστική διαλυτική της υποστάσεως της με αριθμό 518/2018 τελεσίδικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου η οποία έκρινε ότι το δεύτερο εκκαλούντα δε βαρύνει υπαιτιότητα ως προς το τροχαίο ατύχημα που προηγήθηκε του θανάτου του συγγενικού προσώπου του πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσιβλήτου. Το Δικαστήριο που εξέδωσε τη με αριθμό 518/2018 απόφαση είχε υλική αρμοδιότητα να αποφανθεί επί του ζητήματος της υπαιτιότητας κα συνεπώς το δεδικασμένο από την κρίση του αυτή ανακύπτει ως προδικαστικό στην παρούσα δίκη που αφορά αγωγικά αιτήματα ετέρου συγγενικού προσώπου της θανούσας. Με δεδομένο ακολούθως ότι κεφάλαια αποζημίωσης και υπαιτιότητας συνέχονται αναγκαστικά θα πρέπει να γίνει δεκτός στην ουσία του ο μοναδικός λόγος της κρινόμενης εφέσεως, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη με αριθμό 4376/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κρατήσει το παρόν δικαστήριο και να δικάσει στην ουσία της την υπόθεση (άρθρο 535 του ΚΠολΔ) επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2015 αγωγής κατά το μέρος που επανεισήχθη προς συζήτηση με το με αριθμό …./2017 δικόγραφο κλήσης και θα την απορρίψει ως ουσιαστικά αβάσιμη λόγω του δεδικασμένου επί του προδικαστικού εδώ ζητήματος της υπαιτιότητας που απορρέει από τη με αριθμό 518/2018 τελεσίδικη και ήδη αμετάκλητη απόφαση αυτού του Δικαστηρίου. Επίσης θα αποδοθεί στους εκκαλούντες σύμφωνα με το άρθρο 495 παρ. 3 εδ. τελ. του ΚΠολΔ το παράβολο εφέσεως με αριθμό κατάθεσης ……../2018 αφού η έφεση γίνεται δεκτή κατ’ουσίαν ως προς τον πρώτο και ήδη μοναδικό εφεσίβλητο. Λόγω της ερημοδικίας του πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσιβλήτου θα οριστεί το προκαταβληθέν παράβολο για την περίπτωση της ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας εναντίον της παρούσης. Τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας βαρύνουν τον πρώτο και ήδη μοναδικό εφεσίβλητο λόγω της ήττας του, σύμφωνα με τα όσα θα οριστούν ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική απουσία του πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσιβλήτου και μετά την επανάληψη της συζήτησης την από 20.11.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2018 έφεση κατά της με αριθμό 4376/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία περί περιουσιακών διαφορών με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2015 αγωγής κατά το μέρος που επανεισήχθη προς συζήτηση με το με αριθμό …./2017 δικόγραφο κλήσης
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ
Δέχεται κατ’ουσίαν την έφεση
Εξαφανίζει τη με αριθμό 4376/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
Κρατεί κατά το μέρος αυτό και Αναδικάζει την υπόθεση επί της από και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2015 αγωγής κατά το μέρος που επανεισήχθη προς συζήτηση με το με αριθμό ……../2017 δικόγραφο κλήσης
Απορρίπτει την αγωγή
Επιβάλλει σε βάρος του πρώτου και ήδη μοναδικού εφεσιβλήτου τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, δηλαδή το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου εφέσεως με αριθμό ………./2018 στους καταθέσαντες εκκαλούντες
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 30 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και της πληρεξουσίας δικηγόρου των καλούντων-εκκαλούντων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ