ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 509/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αναστάσιο Αναστασίου, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………… τον οποίο στο ακροατήριο εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος του Ειρήνη Ανδρουλάκη και
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ – ΕΚΚΑΛΟΥΣΩΝ: 1] ανώνυμης ναυτιλιακής εταιρίας …….. και 2] ανώνυμης ναυτιλιακής εταιρίας ……………., τις οποίες αμφότερες στο ακροατήριο εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος τους Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.
Ο εκκαλών – εφεσίβλητος …………. άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 14.12.2018 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../17.12.2018 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 1860/2020 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που την δέχθηκε εν μέρει ως και ουσιαστικά βάσιμη.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αμφότερες οι αντίδικες πλευρές και, συγκεκριμένα, ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητος με την από 24.7.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……/27.7.2020 έφεση και οι εναγόμενες και ήδη εφεσίβλητες – εκκαλούσες με την από 6.8.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …../7.8.2020 έφεση, η συζήτηση των οποίων προσδιορίστηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 18ης.3.2021, κατά την οποία όμως αυτές δεν εκφωνήθηκαν λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων εξαιτίας του ιού COVID-19 και για το λόγο αυτό, στη συνέχεια, ορίστηκε αυτεπαγγέλτως, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 του Ν. 4786/2021, δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος – εφεσίβλητου, αφού έλαβε το λόγο από τον Δικαστή, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, ενώ η πληρεξούσια δικηγόρος των εφεσίβλητων – εκκαλουσών εταιριών, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Οι κρινόμενες αντίθετες α) από 24.7.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς ……../27.7.2020 και αριθμό εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς ……./29.7.2020 έφεση του εκκαλούντος – ενάγοντος [Α΄ έφεση] και β) από 6.8.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς …./7.8.2020 και αριθμό εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς …./7.8.2020 έφεση των εκκαλουσών – εναγομένων [Β΄ έφεση], οι οποίες δεν εκφωνήθηκαν κατά την αρχικώς για τη συζήτησή τους ορισθείσα δικάσιμο της 18ης.3.2021, εξαιτίας της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων για την προστασία της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID – 19 και για το λόγο αυτό νομίμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 του Ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α 43/23.3.2021), επαναπροσδιορίσθηκαν αυτεπαγγέλτως για την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο με την υπ’ αριθμ. 89/15.4.2021 Πράξη της Προέδρου Εφετών Πειραιώς Σπυριδούλας Μακρή, που ορίστηκε προς τούτο από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και οι οποίες (εφέσεις) στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 1860/2020 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3, 621 ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ) και δέχθηκε εν μέρει ως και ουσιαστικά βάσιμη την από 14.12.2018 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …../17.12.2018 αγωγή του πρώτου κατά των λοιπών, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως ούτε παρήλθε η νόμιμη καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της στις 11.5.2020, ενώ για το παραδεκτό τους, μολονότι ασκήθηκαν μετά την ισχύ του άρθρου 12 § 2 του Ν. 4055/2012, δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου, λόγω της φύσεως της διαφοράς ως εργατικής. Εφόσον δε οι ένδικες εφέσεις αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό την διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 § 1 εδαφ. α και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ, πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία, για να ελεγχθούν το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 εδαφ. α ΚΠολΔ.
ΙΙ. Με την αγωγή του ο …………… ισχυρίστηκε ότι με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που συνήψε στον Πειραιά με την πρώτη εναγόμενη ανώνυμη ναυτιλιακή εταιρία, πλοιοκτήτρια καθ’ όλο το επίδικο χρονικό διάστημα των υπό ελληνική σημαία επιβατηγών – οχηματαγωγών (Ε/Γ – 0/Γ) ακτοπλοϊκών πλοίων ΝΡ και Α, ολικής χωρητικότητας δεκατεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα πέντε κόρων και τριάντα οκτώ εκατοστών (14.535,38 κ.ο.χ.) και χιλίων πεντακοσίων ενενήντα οκτώ κόρων και δεκαεννέα εκατοστών (1.598,19 κ.ο.χ.) αντίστοιχα, πλην του χρονικού διαστήματος από 2.10.2018 έως και 1.11.2018, οπότε τον εφοπλισμό του πρώτου είχε αναλάβει νομότυπα η δεύτερη εναγόμενη ανώνυμη ναυτιλιακή εταιρία, ναυτολογήθηκε σ’ αυτά με την ειδικότητα του δεύτερου μάγειρα, αντί των προβλεπόμενων από τις συλλογικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας (στο εξής ΣΣΝΕ) των πληρωμάτων των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων των ετών 2016 και 2017 μηνιαίου μισθού και επιδομάτων, παρείχε δε έκτοτε τις υπηρεσίες του στα ίδια πλοίο, που εκτελούσαν καθημερινώς ακτοπλοϊκά δρομολόγια, μεταξύ των οποίων και δρομολόγια εξπρές, εργαζόμενος ημερησίως επί δεκατέσσερις [14] ώρες κατά τις ένδικες τέσσερις [4] διαδοχικές ναυτολογήσεις του εντός του χρονικού διαστήματος από 20.3.2017 έως 1.11.2018, οπότε και λύθηκε η τελευταία σύμβασή του τύποις μεν με κοινή συναίνεση αυτού και του πλοιάρχου του πλοίου ΝΡ, στο οποίο τότε υπηρετούσε, στην πραγματικότητα όμως λόγω καταγγελίας της εργασιακής του σύμβασης από αυτόν, προκειμένου να μειωθεί η οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου, χωρίς να έχει συντρέξει δικό του παράπτωμα. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούμενος περαιτέρω ότι απασχολήθηκε χωρίς να λάβει το σύνολο των αποδοχών του που αντιστοιχούσαν στις ώρες υπερωριακής εργασίας του κατά τις καθημερινές ημέρες, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες και χωρίς να συνυπολογιστούν αυτές στο σύνολό τους για τον προσδιορισμό και την καταβολή της αναλογίας των επιδομάτων δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2017 και 2018, τα οποία δικαιούται ούτε τη νόμιμη αποζημίωση διανυκτέρευσης ούτε πλήρη την πρόσθετη αμοιβή του για την εκτέλεση των δρομολογίων εξπρές, που εκτέλεσε το πλοίο κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα, ζητούσε ο ενάγων, με την επίκληση κυρίως μεν των εργασιακών του συμβάσεων και επικουρικώς των περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεων του ΑΚ και όπως το αρχικώς συνολικά καταψηφιστικό αίτημά του παραδεκτώς περιορίστηκε πρωτοδίκως σε εν μέρει αναγνωριστικό, κατά ποσοστό 2/3 εφ’ εκάστου αγωγικού κονδυλίου, να του επιδικαστεί το συνολικό χρηματικό ποσό των σαράντα επτά χιλιάδων τριακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και τριάντα εννέα λεπτών (47.389,39 €) για διαφορές αποδοχών υπερωριακής απασχόλησης, για μη καταβληθείσα αποζημίωση λόγω διανυκτερεύσεων που δεν του χορηγήθηκαν, για αποζημίωση απολύσεως και για διαφορές επιδομάτων εορτών, ως και πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα της τελευταίας αποναυτολογήσεώς του άλλως από την επίδοση της αγωγής. Ειδικότερα, ο ενάγων ζήτησε Α] να αναγνωριστεί η υποχρέωση α] της πρώτης εναγόμενης, πλοιοκτήτριας των ως άνω πλοίων κατά το χρονικό διάστημα από 20.3.2017 έως 1.10.2018, να του καταβάλει για αμοιβή υπερωριών, αποζημίωση λόγω μη χορήγησης διανυκτερεύσεων, αναλογίες εορταστικών επιδομάτων και διαφορά πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές το χρηματικό ποσό των είκοσι επτά χιλιάδων τετρακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ και ενενήντα λεπτών (27.471,90 €) και β] αμφοτέρων των εναγομένων, κυρίας και εφοπλίστριας του Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου ΝΡ κατά το χρονικό διάστημα από 2.10.2018 έως 1.11.2018, να του καταβάλουν, ενεχόμενες προς τούτο εις ολόκληρον, το χρηματικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων εκατόν είκοσι ενός ευρώ και τριών λεπτών (4.121,03 €) για τις ίδιες ως άνω αιτίες και για αποζημίωση απολύσεως και Β] να υποχρεωθούν α] η πρώτη εναγόμενη, ως πλοιοκτήτρια των πλοίων, να του καταβάλει για τις ίδιες ως άνω υπό στοιχ. Αα αιτίες το χρηματικό ποσό των δεκατριών χιλιάδων επτακοσίων τριάντα πέντε ευρώ και ενενήντα τριών λεπτών (13.735,95 €) και β] αμφότερες οι εναγόμενες, υπό τις ιδιότητες που είχαν κατά το χρονικό διάστημα που το πλοίο ΝΡ τελούσε υπό εφοπλισμό, να του καταβάλουν εις ολόκληρον το χρηματικό ποσό των δύο χιλιάδων εξήντα ευρώ και πενήντα ενός λεπτών (2.060,51 €) για τις αυτές όπως ανωτέρω υπό στοιχ. Αβ αιτίες. Με την εκκαλούμενη απόφαση η αγωγή αυτή κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη, κατά τη συμβατική όμως μόνον βάση της, ακολούθως δε, με την παραδοχή, μεταξύ άλλων, ότι η ημερήσια απασχόληση του ενάγοντος ανερχόταν σε ένδεκα (11) ώρες κατά μέσο όρο, έγινε κατά ένα μέρος δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και, συγκεκριμένα, Α] αναγνωρίστηκε η υποχρέωση καταβολής προς τον ενάγοντα α] της πρώτης εναγόμενης του χρηματικού ποσού των έξι χιλιάδων εξακοσίων τριάντα πέντε ευρώ και σαράντα εννέα λεπτών (6.635,49 €) και β] αμφοτέρων των εναγομένων του χρηματικού ποσού των χιλίων τριακοσίων σαράντα οκτώ ευρώ και τεσσάρων λεπτών (1.348,04 €), ευθυνομένων εις ολόκληρον, της πρώτης όμως από αυτές περιορισμένα δια του πλοίου ΝΡ και μέχρι της αξίας του και Β] υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στον ενάγοντα α] η μεν πρώτη εναγόμενη το χρηματικό ποσό των δεκατριών χιλιάδων εκατόν εξήντα πέντε ευρώ και ενενήντα ενός λεπτών (13.165,91 €) και β] αμφότερες οι εναγόμενες το χρηματικό ποσό των χιλίων εννιακοσίων ενενήντα επτά ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (1.997,28 €), ενεχόμενες εις ολόκληρον, η πρώτη όμως περιορισμένα ως ανωτέρω, όπως τα επιμέρους επιδικασθέντα κονδύλια αναλύονται στο διατακτικό της, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της λύσεως της τελευταίας σύμβασης ναυτικής εργασίας του ενάγοντος και μέχρι την πλήρη εξόφληση, πλην του κονδυλίου της αποζημίωσης απολύσεως, που κρίθηκε τοκοφόρο από το μεταγενέστερο χρονικό σημείο της επίδοσης της αγωγής. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται ήδη με τις ένδικες εφέσεις τους αμφότερες οι διάδικες πλευρές και, αποδίδοντάς της εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, όπως και κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, ζητούν την ουσιαστική παραδοχή των εφέσεών τους, την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, την αναδίκαση της υποθέσεως από το Δικαστήριο τούτο και την εν συνόλω παραδοχή ή απόρριψη της αγωγής αντιστοίχως, χωρίς, όμως, να πλήττουν τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης σχετικά με το κονδύλι της αποζημιώσεως που κρίθηκε ότι δικαιούται ο ενάγων επειδή δεν του χορηγήθηκαν οι προβλεπόμενες στις εφαρμοσθείσες ΣΣΝΕ διανυκτερεύσεις εκτός πλοίου.
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα ανταποδείξεως ………….., αρχιμάγειρα στο πλοίο ΝΡ, στο οποίο συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα, ως προϊστάμενός του, η οποία περιέχεται στα υπ’ αμφοτέρων των διαδίκων επικαλούμενα και προσκομιζόμενα, ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση, πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, των με αριθμούς ………/12.9.2019 και ………/16.9.2019 ενόρκων ενώπιον της Συμβολαιογράφου Θήρας ………… η πρώτη και της Ειρηνοδίκη Πειραιώς η δεύτερη, βεβαιώσεων των ………. και …………….., αντιστοίχως, που με την ειδικότητα του δεύτερου μάγειρα ο πρώτος και του τρίτου μάγειρα ο δεύτερος συνυπηρέτησαν και αυτοί με τον ενάγοντα στο ίδιο πλοίο κατά τα έτη 2017 και 2018, οι οποίες ελήφθησαν με την επιμέλεια του ενάγοντος και κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κατ’ άρθρα 421 και 422 ΚΠολΔ κλητεύσεως των αντιδίκων του, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς …./9.9.2019 και …./9.9.2019 επιδοτήριες εκθέσεις του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …….., σε συνδυασμό με την από 5.9.2019 κλήση προς τις εναγόμενες, οι οποίες όλες (κατάθεση και ένορκες βεβαιώσεις) εκτιμώνται κατά το μέτρο της γνώσεως και το βαθμό της αξιοπιστίας εκάστου μαρτυρούντος, χωρίς το γεγονός ότι ο ………. τυγχάνει αντίδικος των εναγομένων, επειδή έχει ασκήσει εναντίον τους άλλη, δική του, αγωγή με το ίδιο αντικείμενο να αποκλείει μόνον αυτό την αποδεικτική αξία των λεγομένων του, καθώς και του συνόλου των εγγράφων, που οι διάδικοι νομότυπα με επίκληση προσκομίζουν, προκειμένου να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σε συνδυασμό προς τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους, αναφέρονται στα πιο κάτω ειδικώς μνημονευόμενα θέματα αποδείξεως και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 261 εδαφ. β, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά: Με διαδοχικές συμβάσεις εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν όλες στον Πειραιά, μεταξύ του ενάγοντος, Έλληνα απογεγραμμένου ναυτικού, κατόχου του με αριθμό ……/15.4.2016 πτυχίου αρχιμαγείρου, που του χορηγήθηκε από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στις 15.4.2016 και του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγόμενης ανώνυμης ναυτιλιακής εταιρίας, πλοιοκτήτριας έως την 1.10.2018 των υπό ελληνική σημαία επιβατηγών – οχηματαγωγών (Ε/Γ – Ο/Γ) ακτοπλοϊκών πλοίων ΝΡ, νηολογημένου στο λιμένα του Πειραιώς με αύξοντα αριθμό εγγραφής …., ολικής χωρητικότητας δεκατεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα πέντε κόρων και τριάντα οκτώ εκατοστών (14535,38), με αριθμό ΙΜΟ …. και Α, εγγεγραμμένου στο ίδιο νηολόγιο με αύξοντα αριθμό εγγραφής ……, ολικής χωρητικότητας χιλίων πεντακοσίων ενενήντα οκτώ κόρων και δεκαεννέα εκατοστών (1.598,19), με αριθμό ΙΜΟ ……., ο απασχολούμενος στα πλοία της με την ειδικότητα του δεύτερου μάγειρα ήδη από το έτος 2015, όπως δεν αμφισβητείται, ενάγων ναυτολογήθηκε εκ νέου με την αυτή ειδικότητα, αντί των αποδοχών των προβλεπομένων από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΝΕ των πληρωμάτων των πλοίων της ακτοπλοΐας. Η πρώτη των ενδίκων σύμβαση καταρτίστηκε στις 20.3.2017 και δυνάμει αυτής ο ενάγων παρείχε τις υπηρεσίες του στο πλοίο ΝΡ μέχρι τις 19.4.2017, οπότε μετατέθηκε στο πλοίο Α, στο οποίο απασχολήθηκε με την ίδια ειδικότητα από την επομένη (20.4.2017) έως τις 27.10.2017, οπότε και απολύθηκε στο λιμένα του Λαυρίου με κοινή συναίνεση αυτού και του πλοιάρχου. Επαναπροσλήφθηκε δε την 1η.4.2018 στο πλοίο ΝΡ και απασχολήθηκε σ’ αυτό με την ίδια ειδικότητα μέχρι τις 11.4.2018, οπότε αποναυτολογήθηκε στο Πέραμα για την ίδια αιτία (αμοιβαία συναίνεση). Ακολούθησε μία [1] ακόμη ναυτολόγησή του στο ίδιο πλοίο και με την αυτή ειδικότητα στις 10.5.2018, που διήρκεσε μέχρι την 1η.11.2018, οπότε αποναυτολογήθηκε στον Πειραιά με αμοιβαία συναίνεση αυτού και του πλοιάρχου, όπως (δεν αμφισβητείται ότι) σημειώθηκε στο ναυτικό του φυλλάδιο. Για τη σημείωση αυτή και την πραγματική αιτία της αποναυτολογήσεώς του θα γίνει λόγος εκτενέστερα πιο κάτω. Στις 2.10.2018 με κοινή δήλωση των εναγομένων προς την αρμόδια λιμενική αρχή ο εφοπλισμός του Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου ΝΡ ανατέθηκε στη δεύτερη εναγόμενη ναυτιλιακή εταιρία, η οποία ανέλαβε την εκμετάλλευσή του στο όνομά της και για δικό της λογαριασμό. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το πλοίο ΝΡ εκτελούσε κατά το χρονικό διάστημα από 31.3.2017 έως 9.4.2017, κατόπιν σχετικών αποφάσεων του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τακτικό δρομολόγιο, με αναχώρηση από τον Πειραιά στις 16:00 κάθε Δευτέρας, Τετάρτης και Παρασκευής, προς Σύρο, Μύκονο, Άγιο Κήρυκο Ικαρίας, Φούρνους (εκτός από το δρομολόγιο της Τετάρτης), Καρλόβασι και Βαθύ Σάμου, όπου κατέπλεε στις 3:35 της Τρίτης και της Παρασκευής και στις 3:05 της Πέμπτης, με επιστροφή, μέσω των ίδιων λιμένων, στον Πειραιά στις 23:50 της Τρίτης, στις 23:20 της Πέμπτης και στις 23:50 της Κυριακής, καθώς το Σάββατο το πλοίο δεν εκτελούσε δρομολόγιο επιστροφής. Κατά το χρονικό διάστημα από 10.4.2017 έως 18.4.2017 το πλοίο εκτελούσε επιπλέον κάθε Τρίτη και Πέμπτη δρομολόγιο από Πειραιά, απ’ όπου αναχωρούσε στις 16:00, προς Σύρο, Μύκονο, Πάτμο (μόνο στο δρομολόγιο της Πέμπτης), Άγιο Κήρυκο, Φούρνους και Βαθύ Σάμου, όπου κατέπλεε στις 3:00 της Τετάρτης και στις 5:20 της Παρασκευής, ενώ εκτελούσε επιπλέον και το δρομολόγιο επιστροφής την Τετάρτη, αναχωρώντας στις 12:15 από το Βαθύ, για να αφιχθεί στο λιμάνι του Πειραιώς στις 23:20. Κατά το χρονικό διάστημα από 12.6.2017 έως 1.10.2017 το πλοίο αναχωρούσε κάθε Δευτέρα και Παρασκευή στις 14:00 από τον Πειραιά με τελικό προορισμό το λιμάνι της Καβάλας, όπου κατέπλεε στις 20:00 της Τρίτης και στις 22:00 του Σαββάτου, έχοντας προηγουμένως προσεγγίσει πολλούς λιμένες (Πάρου, Νάξου, Πάτμου, Άγιου Κήρυκα, Φούρνων, Βαθύ, Χίου, Μυτιλήνης, Λήμνου). Τέλος, από 11.6.2018 έως 16.9.2018 το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη με επιστροφή στην αφετηρία. Ειδικότερα, κάθε Τρίτη αναχωρούσε από τον Πειραιά στις 21:00, προσέγγιζε στη Χίο στις 4:30 της Τετάρτης και κατέπλεε στις 7:45 στη Μυτιλήνη, απ’ όπου αναχωρούσε στις 20:00 προς Χίο (άφιξη στις 22:45 και αναχώρηση στις 23:45) και Πειραιά, όπου κατέπλεε στις 6:45 το πρωί της Πέμπτης. Στις 21:00 της ίδιας ημέρας αναχωρούσε από την αφετηρία του στις 21:00, για να καταπλεύσει στη Χίο στις 4:30 της Παρασκευής και στη Μυτιλήνη στις 7:45, από όπου αναχωρούσε στις 9:00, με διαδοχικούς προορισμούς τη Χίο (κατάπλους στις 11:45 και αναχώρηση στις 12:15 και τον Πειραιά (κατάπλους στις 19:45), από όπου αναχωρούσε για το επόμενο δρομολόγιο στις 21:55 της ίδιας ημέρας. Στις 5:25 του Σαββάτου κατέπλεε στο λιμάνι της Χίου και στις 8:40 στο λιμάνι της Μυτιλήνης, από όπου αναχωρούσε και πάλι στις 10:00, για Χίο (άφιξη στις 12:45) και Πειραιά (άφιξη στις 20:45). Την ίδια ημέρα το πλοίο ξεκινούσε επόμενο δρομολόγιο, αναχωρώντας από τον Πειραιά στις 22:55 για Χίο (άφιξη στις 6:25), Μυτιλήνη (άφιξη στις 9:40 και αναχώρηση στις 11:00), Χίο (άφιξη στις 13:45) και Πειραιά, όπου κατέπλεε στις 21:45 της Κυριακής, με νέα άμεση αναχώρηση στις 23:55 πάλι για Χίο (άφιξη στις 7:25) και Μυτιλήνη (άφιξη στις 10:40). Από εκεί απέπλεε στις 20:00 της Δευτέρας, με προορισμούς τη Χίο (άφιξη στις 22:45) και τον Πειραιά (κατάπλους στις 6:45 της Τρίτης). Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι στο ως άνω πλοίο, στην υπηρεσία του μαγειρείου, ήταν ναυτολογημένοι, σύμφωνα με την οργανική σύνθεση αυτού, ένας [1] αρχιμάγειρας, ένας [1] μάγειρας Α΄, δύο [2] μάγειροι Β΄, δύο [2] μάγειροι Γ’ και τρεις [3] χυτροκαθαριστές, η σύνθεση δε αυτή μειωνόταν κατά το 1/3 κατά τη χειμερινή περίοδο. Τα ανωτέρω σχετικά με τη μεταβολή του φορέα εκμετάλλευσης του Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου ΝΡ, τα δρομολόγιά του και την οργανική σύνθεση του πληρώματος που απασχολούταν στην υπηρεσία των μαγειρείων του έγιναν δεκτά από την εκκαλουμένη και δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους, προκύπτουν άλλωστε εξ εγγράφων. Το πλοίο είχε μία [1] τραπεζαρία πληρώματος και μία [1] αξιωματικών, μία [1] τραπεζαρία επιβατών και τους χώρους του μαγειρείου, όπου εργαζόταν ο ενάγων. Η υπηρεσία μαγειρείου του πλοίου ήταν επιφορτισμένη με την προετοιμασία των γευμάτων του πληρώματος και των επιβατών του. Για το πλήρωμα το πρωινό γεύμα διαρκούσε από τις 7:00 έως τις 8:30, το μεσημεριανό από τις 11:30 έως τις 13:30 και το βραδινό από τις 18:00 έως τις 20:30, ενώ το μεσημεριανό γεύμα των επιβατών προσφερόταν στην τραπεζαρία του πλοίου, που ήταν προορισμένη γι’ αυτούς, από τις 11:30 – 12:00 έως τις 14:00 – 15:00 και το βραδινό από τις 19:00 έως τις 21:30 περίπου. Η σύνθεση του πληρώματος της υπηρεσίας μαγειρείου επέτρεπε την απασχόληση καθενός από τα μέλη του ορισμένες μόνον ώρες της ημέρας και όχι καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της. Έτσι, ο ενάγων αναλάμβανε εργασία κάθε πρωί στις 10:00 και δεν μετείχε στην προετοιμασία του πρωινού γεύματος του πληρώματος αλλά απασχολούταν με την προπαρασκευή των μεσημεριανών γευμάτων του πληρώματος και των επιβατών, την τακτοποίηση των τροφίμων, των ψυγείων κλπ μετά την ολοκλήρωσή τους, την προετοιμασία των βραδινών γευμάτων και τον καθαρισμό και την εν γένει τακτοποίηση του μαγειρείου μετά το κλείσιμο εκάστης τραπεζαρίας το βράδυ, οπότε περάτωνε την ημερήσια εργασία του περίπου στις 22:00. Να σημειωθεί εδώ, πρώτον, ότι τα πρόχειρα γεύματα που διέθεταν τα μπαρ του πλοίου στους επιβάτες κατά τη διάρκεια των πλόων δεν επιβάρυναν την υπηρεσία μαγειρείου, παρά μόνο με την έψησή τους, αφού τα προσφερόμενα προϊόντα ήταν προπαρασκευασμένα και, δεύτερον, ότι, όταν το πλοίο εκτελούσε εξπρές δρομολόγια κατά τη θερινή περίοδο του έτους 2018, δηλαδή κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή της χρονικής περιόδου από 11.6.2018 έως 16.9.2018, προσφερόταν στους επιβάτες και δεύτερο βραδινό γεύμα με την αναχώρηση του πλοίου από τον Πειραιά, με αποτέλεσμα η αντίστοιχη τραπεζαρία να είναι σε λειτουργία επί δύο [2] έως τρεις [3] ώρες. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι ο ενάγων απασχολούταν ημερησίως από τις 10:00 το πρωί έως το κλείσιμο του μαγειρείου το βράδυ, έχοντας εκ των συνθηκών που επικρατούσαν τη δυνατότητα για ένα ενδιάμεσο διάλειμμα ανάπαυσης διάρκειας μιας [1] ώρας περίπου μετά την προετοιμασία των μεσημεριανών γευμάτων και μέχρι το κλείσιμο εκάστης τραπεζαρίας για μεσημέρι. Το ίδιο ωράριο εργασίας τηρούσε ο ενάγων και κατά το χρονικό διάστημα που ο εφοπλισμός του πλοίου ΝΡ είχε ανατεθεί στη δεύτερη εναγόμενη. Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι το Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο Α, στο οποίο ο ενάγων απασχολήθηκε από 20.4.2017 έως 27.10.2017, εκτελούσε καθημερινά κυκλικά δρομολόγια, μεταξύ του λιμένα του Λαυρίου και νήσων των Κυκλάδων (Μήλος, Κίμωλος, Σίφνος, Σέριφος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Σύρος, Κέα, Κύθνος). Συγκεκριμένα, κάθε Δευτέρα αναχωρούσε από τη Μήλο στις 6:00 με τελικό προορισμό το Λαύριο, όπου κατέπλεε στις 22:50, κάθε Τρίτη αναχωρούσε από το Λαύριο στις 5:00 με τελικό προορισμό την Πάρο, όπου κατέπλεε στις 20:45, κάθε Τετάρτη αναχωρούσε από την Πάρο στις 5:00, για να επιστρέψει εκεί στις 22:00, κάθε Πέμπτη αναχωρούσε από την Πάρο στις 5:30 με τελικό προορισμό το Λαύριο, όπου κατέπλεε στις 16:45, κάθε Παρασκευή αναχωρούσε από το Λαύριο στις 6:00 με τελικό προορισμό τη Μήλο, όπου κατέπλεε στις 21:45, κάθε Σάββατο αναχωρούσε από τη Μήλο στις 6:00, όπου και επέστρεφε στις 23:20, για να αποπλεύσει αμέσως στις 23:30 προκειμένου να εκτελέσει ένα [1] δρομολόγιο προς Πάρο και να επιστρέψει στη Μήλο στις 11:30 της Κυριακής, να αναχωρήσει ξανά στις 11:35 και να επιστρέψει εκεί στις 23:55 της ίδιας ημέρας. Ο ενάγων ήταν ο μοναδικός μάγειρας του πλοίου και είχε τη βοήθεια μόνον ενός [1] χυτροκαθαριστή. Τούτο, όμως, συνέβαινε επειδή το πλοίο δεν παρείχε γεύματα στους επιβάτες και η υπηρεσία του μαγειρείου του λειτουργούσε μόνον για την προετοιμασία των γευμάτων του πληρώματος, που αριθμούσε τριάντα δύο [32] μέλη, όπως και ο ενάγων συνομολογεί. Έτσι, στα καθήκοντά του ανήκε η παρασκευή και το σερβίρισμα των γευμάτων μόνον για τα μέλη του πληρώματος, ενώ σε σχέση με τα έτοιμα γεύματα που διατίθεντο από τα μπαρ έκανε μόνο το ψήσιμο. Ειδικότερα, ο ενάγων αναλάμβανε εργασία στις 6:00 περίπου κάθε πρωί, για την προετοιμασία του πρωινού του πληρώματος και συνέχιζε απασχολούμενος με την προπαρασκευή του μεσημεριανού γεύματος, ενώ ολοκλήρωνε αυτή μετά το βραδινό γεύμα και την τακτοποίηση του χώρου του μαγειρείου, περίπου στις 20:00, έχοντας λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν και σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, τη δυνατότητα αναπαύσεως κατά το ενδιάμεσο διάστημα επί τρίωρο περίπου. Από όσα προαναφέρθηκαν συνάγεται ότι η φύση και το αντικείμενο της απασχόλησης του ενάγοντος σε συνδυασμό προς τα δρομολόγια των ως άνω πλοίων επέβαλαν την παροχή εργασίας εκ μέρους του διάρκειας καθ’ εκάστη, συμπεριλαμβανομένων Σαββάτων, Κυριακών και αργιών, ένδεκα [11] ωρών. Ενόψει αυτών ο αγωγικός ισχυρισμός περί δεκατετράωρης καθημερινής εργασίας του ενάγοντος δεν κρίνεται πειστικός για το πέραν των ως άνω διαπιστωμένων ωρών της σε ημερήσια βάση απασχόλησής του μέρος του. Το ίδιο ισχύει και με τους ισχυρισμούς των εναγομένων που διατείνονται ότι η καθημερινή απασχόληση του ενάγοντος ουδέποτε υπερέβη τις δέκα [10] ώρες και ότι για την υπερωριακή αυτή εργασία του έχει εξοφληθεί πλήρως. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ίδια, προσηκόντως το νόμο εφάρμοσε και ορθώς το αποδεικτικό υλικό εκτίμησε. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο πρώτος λόγος εκάστης των ενδίκων εφέσεως, με τον οποίο κάθε εκκαλούσα πλευρά μέμφεται την πρωτοβάθμια κρίση για εσφαλμένο προσδιορισμό της ημερήσιας διάρκειας της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος, χωρίς, σημειωτέον, να πλήττει ταυτόχρονα τον αριθμητικό υπολογισμό της υπερωριακής αμοιβής του από την εκκαλουμένη ούτε τον αριθμό των καθημερινών, Κυριακών, Σαββάτων και αργιών, με βάση τις οποίες αυτή προσδιορίστηκε ούτε και το ωρομίσθιο που εφαρμόστηκε για τον καθορισμό του ποσού της αμοιβής του (ανά ώρα υπερωριακής εργασίας του). Για την πληρότητα της αιτιολογίας της παρούσας να σημειωθεί εδώ και ότι το συμπέρασμα περί ενδεκάωρης κατά μέσο όρο ημερήσιας απασχόλησης του ενάγοντος [και] στο Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο ΝΡ δεν παραλλάσσει, μολονότι κατά τη χρονική περίοδο από 11.6.2018 έως και 16.9.2018 και κατά τα εξπρές δρομολόγια εκάστης Παρασκευής, Σαββάτου και Κυριακής, αυτό προσέφερε βραδινό γεύμα στους επιβάτες δύο [2] δρομολογίων, αυτών προς και από τον Πειραιά, αφενός μεν επειδή δεν αποδεικνύεται ότι η υπηρεσία του μαγειρείου του προετοίμαζε ξεχωριστά και σε άλλες ώρες κατά τις ημέρες αυτές τα γεύματα κάθε δρομολογίου και, αφετέρου, διότι καθ’ εκάστη Τρίτη και Πέμπτη του ιδίου χρονικού διαστήματος το εν λόγω πλοίο δεν βρισκόταν εν πλω από την άφιξή του στον Πειραιά (6:45) μέχρι την αναχώρησή του από εκεί (21:00), με αποτέλεσμα η υποχρέωση των μελών της υπηρεσίας μαγειρείου κατά τις ημέρες αυτές να περιορίζεται στην προπαρασκευή μεσημεριανού γεύματος μόνο για το πλήρωμα που αριθμούσε ενενήντα [90] μέλη και όχι για έως χίλιους [1.000] επιβάτες που μετέφερε κατά την εκτέλεση των δρομολογίων του και αντίστοιχα να μειώνεται ο χρόνος της ημερήσιας απασχόλησής τους. Να σημειωθεί ακόμα ότι το γεγονός ότι η παραπάνω υπερωριακή εργασία του ενάγοντος δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγομένη, δια του προεστημένου οργάνου της, σύμφωνα με το νόμο και την οικεία ΣΣΝΕ, όπως και το γεγονός ότι ο ενάγων υπέγραφε το εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος του. Ομοίως, ο ισχυρισμός που προβλήθηκε πρωτοδίκως από τις εναγόμενες και επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της έφεσής τους, περί του ότι καθ’ όλη την διάρκεια των ναυτολογήσεών του ο ενάγων ουδέποτε εξέφρασε παράπονο σχετικά με τις ώρες της εργασίας του λαμβάνοντας τις μηνιαίες αποδοχές του, χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη, δεν αναιρεί το αποδεικνυόμενο γεγονός ότι αυτός απασχολούταν υπερωριακώς. Άλλωστε, η ανεπιφύλακτη προσυπογραφή των μισθοδοτικών λογαριασμών εκ μέρους του ενάγοντος δε συνιστά ούτε συνεπάγεται παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του και σε κάθε περίπτωση είναι άνευ έννομης επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του, που πηγάζουν είτε από τον νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας είναι άκυρη.
IV. Η απόρριψη του πρώτου λόγου εκάστης εφέσεως συμπαρασύρει σε απόρριψη και τον δεύτερο λόγο καθεμίας από αυτές, με τον οποίο κάθε εκκαλούσα πλευρά αιτιάται την εκκαλουμένη για, κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, λανθασμένο υπολογισμό των εορταστικών επιδομάτων του ενάγοντος, επειδή προς τούτο, αντιστοίχως, είτε δεν λήφθηκαν υπόψη οι αυξημένες ώρες υπερωριακής απασχόλησής του, όπως εκτέθηκαν στην αγωγή είτε συνυπολογίστηκαν περισσότερες από τις πραγματικές ώρες υπερωρίας του. Και τούτο διότι η ουσιαστική έρευνά τους θα προϋπέθετε την παραδοχή των συναφών ισχυρισμών των διαδίκων, που όμως ήδη απορρίφθηκαν. Να σημειωθεί ότι οι ένδικες εφέσεις δεν αμφισβητούν το μαθηματικό τρόπο εξαγωγής του οφειλόμενου προς τον ενάγοντα ποσού που αντιστοιχεί στα ως άνω επιδόματα, τον οποίο ακολούθησε η εκκαλουμένη, παρά μόνον το ύψος των αμοιβών για την υπερωριακή απασχόλησή του, το οποίο, όμως, όπως προαναφέρθηκε, ορθά με βάση την ημερήσια διάρκειά της υπολογίστηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
V. Ίδια, απορριπτική, κρίση προσήκει και ως προς τον τρίτο λόγο εκάστης εφέσεως, με τον οποίο πλήττεται εκατέρωθεν η διάταξη της εκκαλουμένης, που κατά μερική παραδοχή της αγωγής επιδίκασε στον ενάγοντα (αναγνωριστικώς κατά τα 2/3 και καταψηφιστικώς κατά τα λοιπά) το χρηματικό ποσό των εννιακοσίων δέκα ευρώ και ογδόντα λεπτών (910,80 €) σε βάρος της πρώτης εναγομένης, ως πρόσθετη αμοιβή του για τα δρομολόγια εξπρές που εκτέλεσε το Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο ΝΡ κατά τη θερινή περίοδο του έτους 2018. Και τούτο διότι οι αιτιάσεις κατά της εκκαλουμένης δεν αναφέρονται στην ορθότητα της εφαρμογής του άρθρου 33 § 3 και 4 εκάστης ΣΣΝΕ που κρίθηκε εφαρμοστέα ούτε στον προσδιορισμό του αριθμού των κυκλικών δρομολογίων που εκτελούσε το πλοίο κάθε εβδομάδα ούτε των ωρών της πρόωρης αναχώρησής του από την αφετηρία του (πριν την παρέλευση εξαώρου από του κατάπλου του στον Πειραιά) ούτε της διάρκειας εκάστου κυκλικού ταξιδιού αλλά εξαντλούνται στην αμφισβήτηση του μέσου όρου της μηνιαίας υπερωριακής αμοιβής του ενάγοντος που, ορθώς κατά τα ανωτέρω, δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και τον οποίο συνυπολόγισε για την εξαγωγή της, αναλογούσας σε κάθε δρομολόγιο εξπρές και της συνολικής για το επίδικο χρονικό διάστημα, πρόσθετης αμοιβής του ενάγοντος για την αιτία αυτή. Το ίδιο ισχύει και ως προς τον τέταρτο λόγο της ένδικης Α΄ έφεσης, με τον οποίο ο εκκαλών – ενάγων μέμφεται την εκκαλουμένη για μόνο τον εσφαλμένο προσδιορισμό της αποζημίωσής του για την χωρίς υπαιτιότητά του, όπως πιο κάτω θα εκτεθεί, απόλυσή του από το πλοίο ΝΡ, επειδή προς τούτο δεν συνυπολόγισε τις αυξημένες ώρες της υπερωριακής απασχόλησής του, όπως τις εξέθεσε μεν στην αγωγή του, όμως δεν αποδείχθηκαν.
VI. Τέλος, από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι την 1η.11.2018 ο ενάγων αποναυτολογήθηκε από το πλοίο ΝΡ και ως αιτία της απολύσεώς του στο ναυτικό του φυλλάδιο, το οποίο δεν προσκομίζεται, φέρεται ότι αναγράφηκε η αμοιβαία συναίνεση αυτού και του πλοιάρχου. Η απόλυσή του όμως αυτή συνέπεσε με τη μετάβαση από τη θερινή στη χειμερινή περίοδο λειτουργίας του πλοίου, οπότε η πλοιοκτησία του είχε τη νόμιμη ευχέρεια να προβεί σε μείωση της οργανικής σύνθεσης της υπηρεσίας των μαγειρείων του κατά το 1/3 των κατά το θέρος απασχολούμενων ναυτικών, καταβάλλοντας βεβαίως τις νόμιμες αποζημιώσεις. Μεταξύ αυτών που δε θα μετείχαν στη χειμερινή οργανική σύνθεση κρίθηκε ότι έπρεπε να είναι και ο ενάγων, ο οποίος αποναυτολογήθηκε γι’ αυτό το λόγο και όχι με κοινή συναίνεση. Τα ανωτέρω προκύπτουν ανενδοίαστα από την κατάθεση του μάρτυρα ανταποδείξεως, αρχιμάγειρα του εν λόγω πλοίου κατά το κρίσιμο χρονικό σημείο, που γνωρίζει το λόγο της απολύσεως του ενάγοντος, καθώς και τη σχετική πάγια πρακτική της τότε πλοιοκτήτριάς του. Ούτε από την κατάθεση αυτή ούτε από άλλο αποδεικτικό στοιχείο συνάγεται παράπτωμα του ενάγοντος που να οδήγησε στην απόλυσή του και να οφείλεται σε υπαιτιότητά του. Επομένως, η αποναυτολόγησή του ορθώς κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι επήλθε συνεπεία μονομερούς καταγγελίας της εργασιακής του σύμβασης από τον πλοίαρχο, για λόγο που δεν ενέπιπτε στην εξαίρεση του άρθρου 75 § 2 ΚΙΝΔ, κατά την οποία ο ναυτικός δεν δικαιούται της κατ’ άρθρο 72 ΚΙΝΔ αποζημίωσης, εάν η καταγγελία της σύμβασης έγινε από πταίσμα αυτού και, συνεπώς, ορθώς και συννόμως του επιδικάστηκε αποζημίωση απόλυσης. Με τον τέταρτο και τελευταίο λόγο της Β΄ εφέσεως οι εκκαλούσες δεν αμφισβητούν τα παραπάνω γεγονότα αλλά περιορίζονται στην προβολή μόνου του ισχυρισμού ότι η κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου δεν είναι νόμιμη, επειδή, όπως εκτιμάται, ο λόγος της απολύσεως αναγράφηκε στο ναυτικό του φυλλάδιο του ενάγοντος με κοινή δήλωση αυτού και του πλοιάρχου ενώπιον της λιμενικής αρχής του άρθρου 105 2 του ΝΔ 187/1973, με αποτέλεσμα η επίκληση, κατ’ αποτέλεσμα, εικονικότητας της δήλωσης αυτής να προσκρούει στον αποκλεισμό της εικονικότητας οποιασδήποτε δηλώσεως γίνεται ενώπιον δημόσιας αρχής. Ανεξαρτήτως του ότι η βασιμότητά του δεν αποδεικνύεται, αφού ο ενάγων αρνείται την αυτοπρόσωπη εμφάνιση του ενώπιον του Λιμεναρχείου Πειραιώς, χωρίς οι εναγόμενες να ανταποδεικνύουν, ο ίδιος ισχυρισμός είναι απορριπτέος α] ως αλυσιτελής, επειδή, στο βαθμό που δεν αμφισβητείται η αληθής αιτία της απολύσεως του ενάγοντος (δηλαδή η μείωση της συνθέσεως του πληρώματος), η κοινή δήλωση περί της (φαινόμενης) αιτίας της του πλοιάρχου και του πληρώματος, και αν υποτεθεί ότι έγινε ενώπιον της Λιμενικής Αρχής, δε συγκροτεί το πραγματικό της εικονικής δικαιοπραξίας αλλά εκείνης που έγινε προς καταστρατήγηση των διατάξεων του νόμου και, υπό την έννοια αυτή, δεν δεσμεύει τον ενάγοντα, αφού ισοδυναμεί με παραίτησή του από τα νόμιμα δικαιώματά του (εδώ του δικαιώματός του στην αποζημίωση της άνευ υπαιτιότητάς του απολύσεώς του από τον πλοίαρχο), η οποία, όπως προαναφέρθηκε, δεν ασκεί έννομη επιρροή και β] ως νομικά αβάσιμος, αφού ναι μεν εικονικότητα δε χωρεί στις πράξεις που γίνονται με σύμπραξη δημόσιας αρχής, εφόσον όμως η αρχή αυτή εκφράζει βούληση συμπράξεως και δεν προβαίνει σε απλή καταγραφή ή πιστοποίηση της πράξεως, προκειμένου να τηρηθεί ο αναγκαίος τύπος αυτής (ΑΠ 713/2006, ΑρχΝ 2007/202 = Δνη 2008/1025, ΑΠ 552/1994, Δνη 1995/1243 = ΝοΒ 1995/695, ΕφΑθ. 6038/2004, Δνη 2005/856), όπως συμβαίνει με την καταχώρηση ενώπιον της λιμενικής αρχής στο ναυτικό φυλλάδιο του ναυτικού της απολύσεώς του και της αιτίας της, η οποία μάλιστα ούτε ως αναγκαίος τύπος της αποναυτολόγησης μπορεί να θεωρηθεί, επειδή η παράλειψή της συνεπάγεται μόνον πειθαρχικές κυρώσεις και δεν προκαλεί ακυρότητα (ΜονΕφΠειρ. 109/2019, ΕΝαυτΔ 2019/112, ΜονΕφΠειρ. 539/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
V. Μετά από αυτά και επειδή δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι έφεσης προς έρευνα, πρέπει οι ένδικες εφέσεις να απορριφθούν αμφότερες ως κατ’ ουσίαν αβάσιμες, ενώ τα δικαστικά έξοδα των αντιδίκων για το δεύτερο δικαιοδοτικό βαθμό (άρθρα 176, 183 και 191 2 ΚΠολΔ), για την επιδίκαση των οποίων έχει υποβληθεί αίτημα και τα οποία, ενόψει της ταυτότητας του περιουσιακού αντικειμένου της διαφοράς που κατήχθη στη δευτεροβάθμια κρίση, ανέρχονται στο ίδιο ποσό υπέρ κάθε νικήτριας εκκαλούσας πλευράς, πρέπει να συμψηφιστούν εν όλω μεταξύ τους, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 178 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζοντας κατ’ αντιμωλία των διαδίκων τις εφέσεις κατά της υπ’ αριθμ. 1860/2020 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Δέχεται αυτές τυπικά και τις απορρίπτει κατ’ ουσίαν.
Συμψηφίζει ολικώς μεταξύ των διαδίκων τη δικαστική τους δαπάνη.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Αυγούστου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ