Αριθμός 520/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξουσία του δικηγόρο Μαρία Εμμανουήλ (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Κωνσταντίνο Τσιρώνη.
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17.7.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3343/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 8.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………/2020) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ……./2020 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 3343/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 4-11-2020 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 8-12-2020 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ.με κωδικό ……/2020 παράβολο).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση ο ενάγων ιστορούσε ότι σε παρατήρηση που απηύθυνε σε άγνωστη γυναίκα που είχε εισέλθει στον κήπο της οικίας του και ξερίζωνε λουλούδια, ο εναγόμενος, η μητέρα του και ο πεθερός του οι οποίοι είχαν αντιληφθεί το συμβάν καθώς κάθονταν σε μπαλκόνι της απέναντι οικοδομής αποδοκίμασαν και χλεύασαν την συμπεριφορά του, ενώ λίγο αργότερα ο εναγόμενος κατέβηκε και επιτέθηκε στον ενάγοντα χτυπώντας τον με γροθιές στο κεφάλι και ιδίως στο πρόσωπο, εξυβρίζοντας και απειλώντας τον παράλληλα με συνέπεια να μεταφερθεί στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκαν βλάβες στο πρόσωπο και ιδίως στο αριστερό μάτι εξαιτίας των οποίων έπρεπε να απέχει από την εργασία του αρχικά για δέκα συνεχείς ημέρες. Ζήτησε δε, βάσει των διατάξεων περί προσβολής της προσωπικότητας, αλλά και κείνων περί αδικοπραξιών, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σ΄αυτόν το ποσό των 80,98 ευρώ το οποίο κατέβαλε στο νοσοκομείο για τις εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθη και περαιτέρω, ν΄αναγνωριστεί, όπως παραδεκτά περιορίστηκε εν μέρει το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής σε αναγνωριστικό, ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτόν λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από τις άδικες πράξεις που τέλεσε σε βάρος του χρηματική ικανοποίηση ύψους 50.000 ευρώ εκ του οποίου να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 10.000 ευρώ αφαιρουμένου του ποσού των 44 ευρώ το οποίο επιδικάσθηκε σ΄αυτόν ως πολιτικώς ενάγοντα από το ποινικό δικαστήριο το οποίο τον καταδίκασε για τις σωματικές βλάβες που του προκάλεσε, αμφότερα δε τα κονδύλια με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Επί της νομίμου αυτής αγωγής (άρθρα 914, 932, 299, 345, 346, 57 και 59 ΑΚ 333, 361, 308 ΠΚ), εξεδόθη η εκκαλουμένη με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν με την αιτιολογία ότι η αξίωση του ενάγοντος έχει υποπέσει σε παραγραφή καθώς η αγωγή ασκήθηκε μετά πάροδο πενταετίας από της τελέσεως των αδίκων πράξεων. Ήδη κατά της αποφάσης αυτής βάλλει ο ενάγων παραπονούμενος για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την παραδοχή της αγωγής του.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αξίωση αποζημίωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες, δεν αποκλείεται, κατά δε το άρθρο 59 ΑΚ και στην περίπτωση του άρθρου 57 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού, που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Τέτοιο προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι και η τιμή, η υπόληψη, η υγεία και η σωματική ακεραιότητα κάθε ανθρώπου.Περαιτέρω, κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά δε το άρθρο 932 ΑΚ σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής και της σωματικής ακεραιότητας αυτού. Για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914 και 932 ΑΚ θα πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγόρευε συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιο τμήμα δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απειλή, σωματική βλάβη που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361,333 και 308 ΠΚ Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 937 ΑΚ, η απαίτηση από αδικοπραξία παραγράφεται μετά πενταετία αφότου ο παθών έμαθε τη ζημία και τον υπαίτιο σε αποζημίωση, εάν δε η αδικοπραξία αποτελεί συνάμα κολάσιμη πράξη που κατά τον ποινικό νόμο υπόκειται σε μακρότερη παραγραφή, αυτή ισχύει και για την απαίτηση αποζημίωσης. Στην παραπάνω πενταετή παραγραφή υπόκειται και η, κατ’ άρθρο 932 ΑΚ, αξίωση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης. Για τη διαπίστωση αν η ποινική παραγραφή της καλύπτουσας την αδικοπραξία κολάσιμης πράξης είναι μακρότερη ή όχι της αστικής παραγραφής, λαμβάνεται υπόψη ο χαρακτηρισμός της κολάσιμης πράξης ως κακουργήματος, πλημμελήματος ή πταίσματος και η προβλεπόμενη από τον ποινικό κώδικα ή άλλους ποινικούς νόμους παραγραφή, όπως αυτή, ως προς τη διάρκειά της, καθορίζεται στο άρθρο 111 ΠΚ ή άλλο ειδικό ποινικό νόμο και η οποία, προκειμένου για τα πλημμελήματα, είναι πενταετής και, κατά τη διάταξη του άρθρου 17 ΠΚ, αρχίζει από το χρόνο, κατά τον οποίο ο υπαίτιος ενήργησε ή όφειλε να ενεργήσει, δηλαδή, η αφετηρία της ποινικής παραγραφής μπορεί να είναι διαφορετική από εκείνη της αστικής από αδικοπραξία απαίτησης, κατά το άρθρο 937 παρ.1 ΑΚ {0ΑΠ (ποιν) 1101/2017, ΑΠ (ποιν)944/2011}. Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 261 ΑΚ η παραγραφή διακόπτεται με την έγερση της αγωγής, δηλαδή με την επίδοση αναγνωριστικής ή καταψηφιστικής αγωγής (ΑΠ 1405/2019, ΑΠ 950/2015). Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 261 ΑΚ και 221 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι, σε περίπτωση άσκησης της αγωγής για μέρος μόνο της αξίωσης για αποζημίωση, η επίδοση της αγωγής διακόπτει την παραγραφή μόνο για το μέρος αυτό, ως προς το οποίο δημιουργείται αντιστοίχως εκκρεμοδικία (ΑΠ 1025/2017, ΑΠ 59/2016, ΑΠ 1010/2015). Τέτοια άσκηση αγωγής, που διακόπτει την παραγραφή, συνιστά και η, κατά την ποινική διαδικασία, νομότυπη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής για το ποσό που αιτείται ο πολιτικώς ενάγων (ΑΠ 1508/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Από τις υπ΄αριθμούς … και …/22-11-2019 ένορκες βεβαιώσεις της συμβολαιογράφου Αθηνών, ……. που δόθηκαν επιμελεία του ενάγοντος κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του αντιδίκου του (βλ. υπ΄αριθμόν ……./18-11-2019 έκθεση επιδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ………) και όλα τα έγγραφα που οι διάδικο προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι υπ΄αριθμούς … και …./2019 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά που δόθηκαν επιμελεία του εναγόμενου κατόπιν κλήτευσης του αντιδίκου του (βλ. υπ΄αριθμόν …../22-11-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ……….) καθόσον δεν αναφέρεται σ΄αυτές ούτε η ημέρα, ούτε ο μήνας, ούτε το έτος που δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και ως εκ τούτου δεν δύναται να ερευνηθεί η νομότυπη κλήτευση του εναγόμενου, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 8-5-2009 και περί ώρα 20.00 ο ενάγων ο οποίος βρισκόταν εντός της οικίας του επί της οδού ……….., αντιλήφθηκε μια άγνωστη σ΄αυτόν γυναίκα να ξεριζώνει λουλούδια από τον κήπο του. Εξήλθε εκ της οικίας του και παρατήρησε την γυναίκα για την πράξη της ζητώντας της ν΄απομακρυνθεί από τον κήπο του. Το συμβάν αντιλήφθηκε ο εναγόμενος, ο πεθερός και η μητέρα αυτού οι οποίοι καθονταν σε μπαλκόνι της απέναντι οικοδομής και έσπευσαν ν΄αποδοκιμάσουν και να χλευάσουν τον ενάγοντα για την αντίδρασή του αυτή απευθύνοντας σ΄αυτόν ατιμωτικές εκφράσεις, ενώ χειροκρότησαν κιόλας. Σε διαμαρτυρία του ενάγοντος για την στάση τους αυτή κατέβηκαν στο χώρο όπου βρισκόταν ο ενάγων και ο εναγόμενος κατάφερε σ΄αυτόν χτυπήματα με τις γροθιές του στο κεφάλι και ιδίως στο πρόσωπο, απειλώντας τον ταυτόχρονα ότι θα τον σκοτώσει, με συνέπεια να ακινητοποιηθεί ο ενάγων και να βρεθεί σε αδυναμία να αντιδράσει. Διεκομίσθη από την σύζυγό του στο «Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας Θριάσιο» όπου υπεβλήθη σε ακτινολογικό, οφθαλμολογικό και γναθοχειρουργικό έλεγχο και διαπιστώθηκε αιμάτωμα δεξιού πτερυγίου με θλαστικό τραύμα, υποδόριο εμφύσημα αριστερής παρειάς, αριστερού βλεφάρου, παρουσία αέρα οπισθοβολβικά, αριστερά ενδοκωνικά, μερική κατάληψη από υγρο αριστερού ιγμορείου άντρου, αριστερής ηθμοειδούς κυψέλης, κατάγματα ρινικά, έσω τοιχώματος αριστερού ιγμορείου άντρου και πιθανώς και πρόσθιου τοιχώματος, οίδημα και εκχύμωση αριστερού οφθαλμου,, περιορισμός της οφθαλμοκινητικότητας του αριστερού οφθαλμού, αδυναμία βυθοσκόπησης λόγω οιδήματος των βλεφάρων, πιθανό κάταγμα οροφής κόγχων, περικογχικό οίδημα και αιμάτωμα άνω και κάτω βλεφάρου αριστερά και πιθανό ρωγμώδες κάταγμα ζυγωματοκογχικού συμπλέγματος αριστερά. Κατέβαλε δε, στο νοσοκομείο για πανοραμική ακτινογραφία οδόντων 4 ευρώ, για ακτινογραφία οφθαλμικών κόγχων 3,43 ευρώ, για αξονική τομογραφία οφθαλμικών κόγχων 71,11 ευρώ, για ακτινογραφία ρινικών οστών 2,44 ευρώ και συνολικά το ποσό των 80,98 ευρώ, ενώ υπέστη και ηθική βλάβη από τον βαρύτατο τραυματισμό του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι την επομένη (9-5-2009) ο ενάγων κατέθεσε σε βάρος του εναγόμενου έγκληση για τις σωματικές βλάβες που υπέστη και τις λοιπές αξιόποινες πράξεις που τέλεσε σε βάρος του ο εναγόμενος και δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής για το ποσό των 44 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης επιφυλασσόμενος για την διεκδίκηση μεγαλύτερου ποσού. Στις 10-10-2014 εκδικάσθηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά η υπόθεση και ο εναγόμενος καταδικάσθηκε για την πράξης της εκ προθέσεως πρόκλησης σωματικών βλαβών σε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών, ενώ ως προς τις πράξεις της εξύβρισης και της απειλής έπαυσε υφ΄όρον η δίωξη σύμφωνα με το νόμο 4193/2013. Ακολούθως, ο εναγόμενος άσκησε έφεση και στις 14-10-2016 εξεδόθη η υπ΄αριθμον ΑΤ – 4643/2016 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιως με την οποία καταδικάσθηκε ο εναγόμενος για την πράξη της εκ προθέσεως πρόκλησης σωματικών βλαβών σε ποινή φυλάκισης εξ (6) μηνών. Εν τω μεταξύ στις 8-8-2014 ο εναγόμενος κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την με αριθμό κατάθεσης ………../2014 αγωγή την οποία επέδωσε στον εναγόμενο την 23-11-2015 διώκοντας ως αποζημίωση το ποσό των 80,98 ευρώ που κατέβαλε στο νοσοκομείο καθώς και χρηματική ικανοποίηση 50.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη από τις άδικες πράξεις αφαιρουμένου του ποσού των 44 ευρώ ως προς το οποίο άσκησε το δικαίωμά του ενώπιον του ποινικου δικαστηρίου. Επί της αγωγής αυτής εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 1025/2019 απόφαση με την οποία η αγωγή απορρίφθηκε ως αόριστη. Στη συνέχεια, την 19-7-2019 ο ενάγων κατέθεσε ενώπιον του αυτού Δικαστηρίου την κρινόμενη αγωγή (με αριθμό κατάθεσης ………./2019) διώκοντας τα αυτά ως άνω ποσά αφαιρουμένου του ποσού των 44 ευρώ ως προς το οποίο είχε ασκήσει το δικαίωμα του ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου. Ωστόσο, από της τελέσεως των πράξεων αυτών (8-5-2009) μέχρι την κατάθεση της πρώτης εκ των ανωτέρω αγωγών (8-8-2014) πολύ δε περισσότερο μέχρις επιδόσεως αυτής (23-11-2015) παρήλθε πενταετία καθώς ο εναγόμενος την ημέρα της τελέσεως της πράξης γνώριζε τον υπαίτιο των πράξεων αυτών γι΄αυτό άλλωστε την επομένη ημέρα κατεμήνυσε αυτόν ονομαστικά ενώ είναι αυτονόητο ότι ήταν σε γνώση οι σωματικές βλάβες που προξένησε σ΄αυτόν ο εναγόμενος και ως εκ τούτου η παραγραφή των αξιώσεων του ενάγοντος άρχισε από της επομένης της τελέσεως σε βάρος των ανωτέρω πράξεων οι οποίες από ποινικής απόψεως είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα (άρθρα 361,333 και 309 ΠΚ) και υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή και όχι σε μακρότερη παραγραφή σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 111παρ 3 ΠΚ. Ως εκ τούτου οι αξιώσεις εκ των αδικοπραξιών αυτών έχουν παραγραφεί καθώς οι απαιτήσεις από αδικοπραξία σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 937 ΑΚ παραγράφονται μετά από πενταετία αφότου ο παθών έμαθε τη ζημία και τον υπόχρεο σε αποζημίωση εκτός αν η αδικοπραξία αποτελεί συνάμα και κολάσιμη πράξη, η οποία κατά τον ποινικό νόμο υπόκειται σε μακρότερη παραγραφή οπότε η μακρότερη παραγραφή ισχύει και για την απαίτηση από αποζημίωση, περίπτωση η οποία δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση. Κρίνεται δε, απορριπτέος ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι οι αξιώσεις του θεμελιώνονται στις διατάξεις περί προσβολής της προσωπικότητας και υπόκεινται σε εικοσαετή παραγραφή καθόσον σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 ΑΚ για τις αξιώσεις αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης συνεπεία προσβολής της προσωπικότητας εφαρμόζονται οι περί αδικοπραξιών διατάξεις μεταξύ των οποίων και κείνες περί παραγραφής και επομένως υπόκεινται στην παραγραφή των αξιώσεων από αδικοπραξία, ήτοι στην πενταετή παραγραφή αφότου ο παθών έμαθε τη ζημία και τον υπόχρεο σε αποζημίωση. Ο ενάγων προέβαλε αρχικά με το δικόγραφο της αγωγής καθ΄υποφοράν (σελ 7), αλλα και με το δικόγραφο της εφέσεως παραδεκτά καθώς αποδεικνύεται με έγγραφα (άρθρο 527 περ 6 ΚΠολΔ) την αντένσταση ότι η πενταετής παραγραφή έχει διακοπεί καθόσον είχε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής κατά την υποβολή της εγκλήσεως (9-5-2009) η οποία εξομοιώνεται με άσκηση της αγωγής κατ΄αρθρο 261 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 101 παρ 1 του ν 4139/2013 και επομένως μέχρις εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης από το ποινικό δικαστήριο ο χρόνος παραγραφής δεν είχε συμπληρωθεί. Η αντένσταση αυτή, η οποία είναι νόμιμη {άρθρο 261 ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 101 παρ 1 του ν 4139/ 2013, το οποίο εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση καθόσον η ένδικη υπόθεση ήταν εκκρεμής κατα το χρόνο τροποποίησης της διάταξης (άρθρο 261 παρ 3 ΑΚ)}, πρέπει ν΄ απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν. Ειδικότερα, από την επισκόπηση του σώματος της εγκλήσεως που υπέβαλε ο ενάγων προκύπτει ότι στις 9-5-2009 ο ενάγων ζήτησε την ποινική δίωξη του εναγόμενου για τις προαναφερόμενες πράξεις που τέλεσε σε βάρος του και δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη για 44 ευρώ επιφυλασσόμενος να διεκδικήσει το υπόλοιπο ποσό της ηθικής βλάβης για τον τραυματισμό του και τις λοιπές αξιόποινες πράξεις που τέλεσε σε βάρος του ο εναγόμενος. Στη συνέχεια παραπέμφθηκε ο εναγόμενος ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς για σωματική βλάβη εκ προθέσεως, εξύβριση και απειλή και κατά την εκδίκαση της υπόθεσης (10-10-2014) ο ενάγων δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής λόγω ηθικής βλάβης για 44 ευρώ με την επιφύλαξη ν΄ασκήσει πλήρως τα δικαιώματά του ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, ποσό το οποίο και επιδικάσθηκε στον ενάγοντα με την υπ΄αριθμόν ΑΜ 7344/2014 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς καθώς κρίθηκε ένοχος ο εναγόμενος για την πράξη της σωματικής βλάβης εκ προθέσεως ενώ ως προς τις λοιπές πράξεις έπαψε υφ΄ορον η ποινική δίωξη, όπως προαναφέρθηκε. Επι ασκηθείσας εφέσεως του εναγομένου εξεδόθη η υπ΄αριθμόν ΑΤ 4643/2016 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς με την οποία κρίθηκε και πάλι ένοχος ο εναγόμενος για την πράξη της σωματικής βλάβης εκ προθέσεως και επιδικάσθηκε στον ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 44 ευρώ. Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι ο ενάγων παραστάθηκε ως πολιτικώς ενάγων τόσο κατα την υποβολή της εγκλήσεως του, όσο και κατά την εκδίκαση των κατηγοριών σε πρώτο και δεύτερο βαθμό για μέρος μόνο της απαίτησής του και συγκεκριμένα μόνο για το ποσό των 44 ευρώ ως προς το οποίο δημιουργήθηκε εκκρεμοδικία και ως προς το οποίο και μόνο επήλθε διακοπή της παραγραφής, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της απόφασης και όχι και για το αιτούμενο με την κρινόμενη αγωγή ποσό των (50.000 – 44 =) 49.956 + 80,98 ευρω, ως προς το οποίο ουδεμία διακοπή της παραγραφής επήλθε. Επομένως, κατά τον χρόνο κατάθεσης (8-8-2014) της αρχικής με αριθμό …./2019 αγωγής είχε ήδη παραγραφεί η αξίωση του ενάγοντος. Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω η κρινόμενη με αριθμό καταθεσης ………../2019 αγωγή πρέπει ν΄απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δεν δίκασε την αντένσταση της διακοπής της παραγραφής υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον βάσιμο περί αυτού λόγο της εφέσεως η οποία ως εκ τούτου πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ΄ουσίαν, περαιτέρω δε, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο, να δικαστεί κατ ΄ουσίαν και ν΄απορριφθεί η αγωγή. Τα δικαστικά έξοδα και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων καθόσον η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα 183, 191 παρ 2 και 179 ΚΠολΔ όπως αντικατασταθηκε με το άρθρο 8 του ν 4842/2021). Τέλος, πρέπει, ενόψει της παραδοχής της έφεσης, να επιστραφεί στον εκκαλούντα και το κατατεθέν παράβολο άσκησης έφεσης (αρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 3343/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ……./2019 αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στον εκκαλούντα
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 29 Αυγούστου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ