Αριθμός 570 /2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Αριστείδη Καλουτσάκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Εταιρείας ……….. που αναγγέλθηκε επ΄ ονόματι και για λογαριασμό της εταιρείας …………… η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο εκκαλών κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 26.9.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019) ανακοπή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2725/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ανακόπτων και ήδη εκκαλών με την από 15.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ προσδιορισμού στο Εφετείο ……../2020) η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 517 Κ.Πολ.Δ, η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Αν υπάρχει αναγκαστική ομοδικία, η έφεση πρέπει να απευθύνεται κατά όλων των ομοδίκων, αλλιώς απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Ως “διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη” νοούνται από την άνω διάταξη εκείνοι, οι οποίοι από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι δικάσθηκαν, με αυτήν και διετέλεσαν αντίδικοι του εκκαλούντος (Ολ ΑΠ 11/1992 ΕλλΔνη 33, 759, ΕΑ 2199/1992 ΕλλΔνη 34, 217 ΕΑ 308/1993 ΝοΒ 42.196). Συνεπώς αν η έφεση στρέφεται κατά προσώπου (φυσικού ή νομικού) που κατά την πρωτόδικη δίκη, δε διετέλεσε αντίδικος του εκκαλούντος, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη και εξ επαγγέλματος (ΕΑ 2199/1992 ό.π). Δεν είναι δε επιτρεπτός ο με δήλωση του εκκαλούντος στο ακροατήριο καθορισμός του διαδίκου ή ως διάδικος. Ούτε, τέλος, η δήλωση των διαδίκων ότι συμφωνούν να θεωρηθεί διάδικος κάποιος που δεν αναφέρεται στην έφεση, μπορεί να αναπληρώσει την προδικασία και να άρει το από την έλλειψη αυτή απαράδεκτο (Β. Βαθρακοκοίλης, Κ.Πολ.Δ, Έκδοση 1995, άρθρο 517, αριθ.1, σελ. 214) (ΑΠ 598/2021, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ, άρθρ. 517 σελ. 911 αρ. 11, Χ.Απαλαγάκη Κ.Πολ.Δ, Ερμηνεία κατ’ άρθρο ,άρθ. 517 σελ. 1413 επ., Κυριάκος Οικονόμου Η ΕΦΕΣΗ Συστηματική κατ’ άρθρο ερμηνεία του Κ.Πολ.Δ έκδ.2017, άρθρο 517 σελ. 95 επ., 110-112).
Στην προκειμένη περίπτωση αρμόδια (άρθ. 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 3999/2011) φέρεται για συζήτηση η από 15.12.2020 (αριθ.καταθ. ………./16.12.2020) έφεση του ανακόπτοντος ήδη εκκαλούντος, κατά της υπ’ αριθ. 2725/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, και απέρριψε την από 26.9.2019 ανακοπή (αριθ.καταθ. ………./2019) του αυτού ανακόπτοντος ήδη εκκαλούντος. Η έφεση αυτή στρέφεται κατά της εταιρείας με την επωνυμία «……………», η οποία όπως προκύπτει, από το επίσημο αντίγραφο της εκκαλούμενης αποφάσεως, δεν υπήρξε διάδικος κατά την πρωτοβάθμια δίκη. Αντίθετα διάδικος και αντίδικος του εκκαλούντος κατά τη δίκη αυτή υπήρξε, όπως προκύπτει από το πιο πάνω αντίγραφο της εκκαλούμενης αποφάσεως, η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία “……..”, με Α.Φ.Μ ………….. που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ……….), εναντίον της οποίας δεν στρέφεται η έφεση. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παραπάνω, η υπό κρίση έφεση, στρεφόμενη κατά προσώπου, που δεν ήταν διάδικος κατά την πρωτοβάθμια δίκη, είναι κατ’ αυτεπάγγελτο έλεγχο και σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, απαράδεκτη, και πρέπει για το λόγο αυτό να απορριφθεί, λαμβανομένου υπόψη ότι κατά βασική αρχή το δικονομικού δικαίου δεν μπορεί να διεξαχθεί διαγνωστική δίκη, στην οποία το πρόσωπο εμφανίζεται ως αντιπρόσωπος άλλου (Κ.Πολ.Δ 62). Πρέπει, δε, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου ποσού εκατό (100) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρ. 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ), ενώ δεν επιβάλλονται δικαστικά έξοδα σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ερημοδικίας του νομικού προσώπου – μη διαδίκου κατά του οποίου απευθύνεται η υπό κρίση έφεση, και της μη υποβολής του σε αυτά (δικαστικά έξοδα – βλ.την υπ’ αριθ. …./11.1.2021 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή περιφέρειας Εφετείου Αθηνών, ……….).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εταιρείας με την επωνυμία “………….”.
Απορρίπτει ως απαράδεκτη την έφεση κατά της με αριθμό 2725/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Διατάσσει την εισαγωγή του κατατεθέντος με το με αριθ. ……/6.10.2020 διπλότυπο είσπραξης, ποσού εκατό (100) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου του εκκαλούντος.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ