Αριθμός 399 /2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α. ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ………………… και 2) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας ……………….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Θεοδώρα Ρουβά (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……………… και 2) ………………, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Τρύφωνα Βασίλαινα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Β. ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Σοφία Χανιωτάκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Αλλοδαπής εταιρίας …………………., εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Μαρία Παντσίδου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησαν α) οι υπό στοιχ Α εφεσίβλητες την από 18.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020) αγωγή και β) η υπό στοιχ Β εκκαλούσα την από 16.3.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021) αγωγή, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2019/2021 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την πρώτη και απέρριψε την δεύτερη εξ αυτών. .
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου α) οι εναγόμενοι της υπό στοιχ α αγωγής και ήδη υπό στοιχ Α εκκαλούντες με την από 5.11.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου ……../2021, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ………./2021) έφεσή τους και β) η ενάγουσα της υπό στοιχ β αγωγή και ήδη υπό στοιχ Β εκκαλούσα με την από 23.11.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου …………/2021, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου …………/2021) έφεσή της. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: Α) η από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. …………../9-11-2021) έφεση: 1) του ……. και 2) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…………» κατά: 1) της …….. και 2) της ……………. και Β) η από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………./23-11-2021) έφεση της ………. κατά: της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «………», που εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……….». Οι εφέσεις αυτές, οι οποίες στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 2019/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 614 παρ. 6 ΚΠολΔ ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών) διαφορών, πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και για οικονομία χρόνου και εξόδων (άρθρα 31 και 246 ΚΠολΔ).
Οι ως άνω υπό κρίση εφέσεις έχουν ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αρμοδίως δε, φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες εκάστης των ως άνω εφέσεων το νόμιμο παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, οι εφέσεις αυτές να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), αφού συνεκδικασθούν, κατά τα ανωτέρω.
Στην από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/22-12-2020) αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, οι ενάγουσες ισχυρίζονταν ότι, στον αναφερόμενο σ’ αυτή τόπο και χρόνο και κάτω από τις περιγραφόμενες συνθήκες, συγκρούσθηκαν η οδηγούμενη από τον …………. υπ’ αριθμ.κυκλ. …… δίκυκλη μοτοσυκλέτα με το υπ’ αριθμ. κυκλ. …… IXΕ αυτοκίνητο, ασφαλισμένο για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία του στη δεύτερη των εναγομένων ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «……..», το οποίο (αυτοκίνητο) οδηγούσε ο πρώτος των εναγομένων, ………. και ότι το ανωτέρω ατύχημα, κατά το οποίο προκλήθηκε ο θανάσιμος τραυματισμός του οδηγού της μοτοσυκλέτας, οφειλόταν σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του αυτοκινήτου. Ζητούσαν δε, για το λόγο αυτό, οι ενάγουσες (σύζυγος και θυγατέρα του θανόντος αντιστοίχως) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν σε ολόκληρο νομιμοτόκως τα ακόλουθα χρηματικά ποσά: α) στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των 2.557,40 ευρώ, για έξοδα κηδείας του συζύγου της και για αποζημίωση, λόγω καταστροφής της δίκυκλης μοτοσυκλέτας του ανωτέρω, την αξίωση στην οποία (αποζημίωση) απέκτησε λόγω καθολικής διαδοχής, καθώς επίσης και το ποσό των 150.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και β) στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των 150.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Με προφορική δε δήλωσή τους, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι ενάγουσες παραδεκτώς έτρεψαν σε έντοκα αναγνωριστικά (άρθρα 223 εδ.β, 294, 295§1, 297 ΚΠολΔ), τα αγωγικά κονδύλια, που αναφέρονται στη χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης.
Εξάλλου, στην από 16-3-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……./16-3-2021) αγωγή της ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, η ενάγουσα, ……………., αναφερόμενη στο παραπάνω αυτοκινητικό ατύχημα, ισχυριζόταν ότι αυτό έλαβε χώρα από αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού της υπ’ αριθμ. κυκλ. …… δίκυκλης μοτοσικλέτας (……….), ο οποίος, παραβιάζοντας τον ευρισκόμενο στην πορεία του κόκκινο σηματοδότη, επέπεσε με σφοδρότητα στην αριστερή πλευρά του υπ’ αριθμ. κυκλ. ……. IXΕ οχήματος ιδιοκτησίας της, το οποίο οδηγούσε ο σύζυγός της, ………. και προξένησε σ’ αυτό τις αναφερόμενες στην αγωγή υλικές ζημίες. Κατόπιν δε νομότυπης τροπής του καταφηφιστικού αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό, με προφορική δήλωση η οποία έγινε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ζητούσε να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγόμενης αλλοδαπής ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……», που εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………», στην οποία ήταν ασφαλισμένη η δίκυκλη μοτοσυκλέτα για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 1.752,40 ευρώ (1252,40 ευρώ για τη ζημία του οχήματος και 500 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού συνεκδίκασε τις ως άνω αγωγές, με την προσβαλλόμενη απόφαση απέρριψε την από 16-3-2021 (με αριθμ. κατάθ. …../16-3-2021) αγωγή και δέχθηκε εν μέρει την από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/22-12-2020) αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες των δύο εφέσεων και ζητούν να εξαφανισθεί. Ακολούθως, οι μεν εκκαλούντες της από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……/9-11-2021) έφεσης ζητούν να απορριφθεί η από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……./22-12-2020) εναντίον τους αγωγή, η δε εκκαλούσα της από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. …………/23-11-2021) έφεσης ζητεί να γίνει δεκτή η από 16-3-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………/16-3-2021) αγωγή της.
Κατά το άρθρο 914Α.Κ., όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 297 και 298 Α.Κ. Από τη διάταξη του άρθρου 914 Α.Κ. προκύπτει, ειδικότερα, ότι, για να υπάρχει αδικοπραξία και συνεπώς υποχρέωση αποζημίωσης του παθόντος, απαιτείται να συντρέχουν αθροιστικά παράνομη συμπεριφορά του δράστη, συνιστάμενη σε πράξη ή παράλειψή του, που, με την εξαίρεση των περιπτώσεων αντικειμενικής ευθύνης, πρέπει να είναι υπαίτια, δηλαδή να οφείλεται σε δόλο ή αμέλειά του και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημιογόνου συμπεριφοράς, πράξης ή παράλειψης και της ζημίας που επήλθε, περιουσιακής ή μη. Η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ ορισμένης πράξης ή παράλειψης και ορισμένου επιζήμιου αποτελέσματος, που κρίνεται κατά τις διατάξεις των άρθρων 297 και 298 Α.Κ., εξαρτάται από το αν η πράξη ή παράλειψη, αφενός μεν αποτέλεσε έναν από τους αναγκαίους όρους του αποτελέσματος, που, αν αυτός έλειπε, αυτό δεν θα επερχόταν, αφετέρου δε μόνη της και αντικειμενικά λαμβανόμενη, αν ήταν ικανή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και με τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων, να επιφέρει το αποτέλεσμα αυτό. Εξάλλου, η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου δεν αποκλείεται από το γεγονός ότι στο αποτέλεσμα συνετέλεσαν και ιδιαίτερες περιστάσεις του βλαβέντος ή ειδική προδιάθεση του ίδιου του παθόντος ή όταν, μετά την επέλευση του επιβλαβούς αποτελέσματος, επέρχεται άλλο γεγονός, το οποίο επιτείνει το αποτέλεσμα, που έχει επέλθει, στην επίταση όμως αυτή συντείνει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ήδη το βλαπτόμενο πρόσωπο εξαιτίας του προηγούμενου γεγονότος (βλ. ΑΠ 874/2020, ΑΠ 1257/2001 ΝΟΜΟΣ).
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, της χωρίς όρκο εξέτασης των διαδίκων (……… και ……..) και όλων των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 28-3-2016 και περί ώρα 12:20 (μεσημέρι), ο ….. …….., οδηγούσε την υπ’ αριθμ. κυκλ. ……. δίκυκλη μοτοσυκλέτα ιδιοκτησίας του, η οποία ήταν ασφαλισμένη για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο και αντιπροσωπεύεται νόμιμα στην Ελλάδα από την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……………». Ο ανωτέρω οδηγός εκινείτο επί της οδού Αγχιάλου στον Πειραιά Αττικής με κατεύθυνση από το Κερατσίνι προς την Αγία Σοφία. Η οδός αυτή είναι ασφαλτοστρωμένη, μονόδρομος, με πλάτος 7,3 μέτρα και ευθεία στο σημείο εκείνο που διασταυρώνεται με την κάθετη αυτής οδό Αγ. Δημητρίου. Η τελευταία αυτή οδός είναι επίσης ασφαλτοστρωμένη, μονόδρομος, ευθεία, ελάχιστα ανωφερής, πλάτους 5,50 μέτρων. Κατά τον ίδιο χρόνο, επί της οδού Αγ. Δημητρίου έβαινε ο εναγόμενος ……, οδηγώντας το υπ’ αριθμ. κυκλ. ……. ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της ………., το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την αστική ευθύνη προς τρίτους από την κυκλοφορία του στην ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «….. . ..», ήδη μετονομασθείσα σε «………..». Στη συμβολή των οδών Αγχιάλου και Αγ. Δημητρίου η κυκλοφορία ρυθμίζεται από φωτεινούς σηματοδότες, οι οποίοι, κατά τον ανωτέρω χρόνο, ήταν σε κανονική λειτουργία. Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι στις δύο ως άνω διασταυρούμενες οδούς συνηθίζεται, ιδίως σε ώρες αιχμής, να σταθμεύουν αυτοκίνητα και από τις δύο πλευρές τους, γι’ αυτό το διαθέσιμο πλάτος τους για την κυκλοφορία των οχημάτων μειώνεται σημαντικά, έτσι ώστε κατ’ ουσίαν είναι λειτουργική μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας σε κάθε οδό. Λόγω δε της ως άνω στάθμευσης των οχημάτων και της θέσης των κτιρίων στην παραπάνω διασταύρωση, η ορατότητα των κινούμενων οδηγών στην κάθε οδό για την τυχόν διέλευση άλλων οχημάτων στην άλλη οδό, είναι πολύ περιορισμένη. Κατά τον ανωτέρω χρόνο, ο οδηγός της μοτοσυκλέτας …….., κινούμενος επί της οδού Αγχιάλου, όταν προσέγγισε τη διασταύρωση με την οδό Αγ. Δημητρίου, επειδή η ένδειξη του σηματοδότη στην πορεία του ήταν κόκκινη, σταμάτησε προ αυτού και μάλιστα πρώτος στη σειρά σε σχέση με τα υπόλοιπα οχήματα, αναμένοντας την αλλαγή του φωτός από κόκκινο σε πράσινο. Εξάλλου, κατά τον ίδιο χρόνο, ο οδηγός του υπ’ αριθμ. κυκλ. ……….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, κινούμενος στο μέσο της οδού Αγ. Δημητρίου, λόγω της στάθμευσης εκατέρωθεν της οδού οχημάτων, μολονότι είδε από ικανή απόσταση, 30 μέτρων περίπου, ότι η ένδειξη του σηματοδότη στην πορεία του ήταν πορτοκαλί και θα μπορούσε ευχερώς, ενόψει και της μικρής ταχύτητας του οχήματός του (30 χλμ/ωρα περίπου), να το ακινητοποιήσει προ της διασταύρωσης, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 6§1β, 12§1, 26§1 και 4 του ΚΟΚ, επιτάχυνε την ταχύτητα του οχήματός του, για να προλάβει την αλλαγή του σηματοδότη σε κόκκινη, πλην όμως αυτό δεν συνέβη, με αποτέλεσμα να εισέλθει στη διασταύρωση όταν ήδη η ένδειξη του προ αυτού σηματοδότη είχε γίνει κόκκινη. Όμως, ήδη η ένδειξη του σηματοδότη, για τους κινούμενος επί της οδού Αγχιάλου, είχε καταστεί πράσινη και ο ………..ξεκίνησε αμέσως μετά την αλλαγή, καθόσον, όπως προεκτέθηκε, είχε σταματήσει πρώτος προ του σηματοδότη. Ενόψει δε αυτής της εκκίνησής του, η ταχύτητά του ήταν μικρή. Ενόσω, όμως εισερχόταν στη διασταύρωση, διέκρινε από μικρή σχετικά απόσταση, λόγω της προαναφερόμενης περιορισμένης ορατότητας, την εκ δεξιών παράνομη είσοδο του υπ’ αριθμ. κυκλ. ………… ΙΧΕ αυτοκινήτου στη διασταύρωση. Ενόψει της επαπειλούμενης σύγκρουσης, ο οδηγός της μοτοσυκλέτας προσπάθησε να την αποφύγει επιβραδύνοντας και «ρίχνοντας» το δίκυκλο προς την αριστερή πλευρά του. Εξαιτίας αυτού, η μοτοσυκλέτα έπεσε στο οδόστρωμα και σύρθηκε μέχρι το μέσο περίπου της διασταύρωσης, αφήνοντας αρχικά χαραγές στο οδόστρωμα μήκους 0,40 μέτρων. Στο τέλος αυτής της πορείας, μετά από 4 μέτρα περίπου, η μοτοσυκλέτα με τον επιβάτη της προσέκρουσε, με μικρή σχετικά δύναμη, στο κάτω μέρος της πίσω αριστερής θύρας του αυτοκινήτου. Ενόψει των ανωτέρω, το ένδικο ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του υπ’ αριθμ.κυκλ. ……… ΙΧΕ αυτοκινήτου. Είναι δε αβάσιμος και απορριπτέος ο πρώτος λόγος της από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……./9-11-2021) έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι ο θανών οδηγός της μοτοσυκλέτας είναι αποκλειστικά υπαίτιος, άλλως συνυπαίτιος κατά ποσοστό 95% στην πρόκληση του ατυχήματος, καθώς επίσης και ο πρώτος λόγος της από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……../23-11-2021) έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα διατείνεται ότι ο ανωτέρω οδηγός του δικύκλου είναι αποκλειστικά υπαίτιος στην πρόκληση του ατυχήματος. Εξαιτίας της ως άνω σύγκρουσης, ο οδηγός της μοτοσυκλέτας ………. τραυματίσθηκε και αμέσως μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Θριάσιο Ελευσίνας, όπου εισήχθη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών της Ορθοπεδικής Κλινικής. Αρχικά, διαπιστώθηκε ότι υπέστη κάκωση οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης (ΟΜΣΣ), ανάστροφου τύπου Chance και πολλαπλά κατάγματα θώρακος αριστερών και δεξιών πλευρών. Την επόμενη ημέρα, 29-3-2016 και ύστερα από γνωμάτευση των θεραπόντων ιατρών του ανωτέρω νοσοκομείου, ο ασθενής διακομίσθηκε ως πολυτραυματίας στο τμήμα Σπονδυλικής Στήλης του ΚΑΤ, όπου κατά την εξέτασή του διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κάταγμα μεσότητας αριστερής κλείδας, κάταγμα περιφερικού τριτημορίου δεξιάς κλείδας, κατάγματα 1ης, 2ης, 3ης, 4ης, 5ης, 6ης πλευρών δεξιά, ορισμένα εκ των οποίων διπλά, κατάγματα 1ης, 2ης, 3ης πλευρών, αριστερά και δεξιά, πυκνοατελεκτασίες και υπεζωκοτική αντίδραση πνευμόνων, ιδία δεξιά, εικόνα αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας, κάταγμα τύπου Chance του Ο3 σπονδύλου, με συμμετοχή της αριστερής εγκάρσιας και της ακανθώδους αποφύσεως και εξάρθημα Ο2-Ο3 χωρίς νευρολογική σημειολογία. Στις 2-4-2016, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση οπίσθιας σπονδυλοδεσίας τύπου REVERE01 – 04 και εν συνεχεία διακομίσθηκε στη ΜΕΘ του ανωτέρω νοσοκομείου, όπου νοσηλεύθηκε από 2-4-2016 έως και 11-4-2016. Στη ΜΕΘ παρέμεινε συνεχώς σε καταστολή, εμπύρετος και με μηχανική υποστήριξη, με σοβαρότατου βαθμού αναπνευστική ανεπάρκεια, η οποία δεν ανατάχθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του. Στις 11-4-2016, περί ώρα 11:00, ο ασθενής παρουσίασε μη ανατασσόμενη καταπληξία με υπερπυρεξία, του έγινε εξειδικευμένη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση επί μιάμιση ώρα χωρίς ανταπόκριση και, εν τέλει, κατέληξε στις 11:30 της ίδιας ημέρας, με εικόνα πολυοργανικής ανεπάρκειας. Όπως αναφέρεται στην από 17-1-2017 και με αριθμό πρωτοκόλλου ……../2017 Ιατροδικαστική Έκθεση Νεκροψίας – Νεκροτομής της ιατροδικαστού ………………: «από τα ευρήματα της νεκροψίας – νεκροτομής και το αποτέλεσμα της εργαστηριακής εξέτασης, προέκυψε ότι ο θάνατος επήλθε συνεπεία μακροσκοπικής εικόνας υποστατικής πνευμονίας επί σπονδυλοδεσίας – αλλοιώσεις συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας τύπου ενήλικα, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια αναπνευστικής δυσχέρειας τύπου ενήλικα – υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια…». Όπως αποδείχθηκε, ο τραυματισμός του …………… ήταν αρκετά σοβαρός, πλην όμως, αν συνέβαινε ο ίδιος τραυματισμός σε κάποιο άλλο υγιές άτομο, μετά από το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για τη νοσηλεία του, θα ανέρρωνε πλήρως και δεν θα είχε μοιραίο αποτέλεσμα. Ωστόσο, ο θανών παρουσίαζε ιδιαίτερα επιβαρυμένη κλινική κατάσταση κατά το χρόνο του τροχαίου ατυχήματος, καθόσον έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη με λήψη ινσουλίνης, αρτηριακή υπέρταση και νοσογόνο παχυσαρκία, με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Συγκεκριμένα, στην επέλευση του θανάτου του ανωτέρω οδηγού της μοτοσυκλέτας συνέτρεξαν δύο αίτια και ειδικότερα, κατά πρώτον, ο προαναφερόμενος τραυματισμός του και ιδίως η πολλαπλότητα των καταγμάτων του και, κατά δεύτερον, η ήδη υφιστάμενη ιδιαίτερα επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας του, με νοσήματα, που αποτελούσαν ισχυρούς προδιαθεσικούς παράγοντες για πρόκληση καρδιαγγειακών επεισοδίων και αιφνίδιου θανάτου. Συνεπώς, και με μόνη τη συνδρομή του δεύτερου αιτίου θα μπορούσε να επέλθει ο θάνατος του ανωτέρω. Με τη συνδρομή, ωστόσο, και του πρώτου αιτίου (τραυματισμού εξαιτίας του ατυχήματος), υπήρξε επίταση του ήδη προϋφιστάμενου κινδύνου και, από το συνδυασμό αυτών των παραγόντων, επήλθε το μοιραίο αποτέλεσμα. Η επίταση του κινδύνου λόγω προδιάθεσης του παθόντος αποτελεί μια περαιτέρω δυσμενή εξέλιξη η οποία είναι και αντικειμενικά προβλεπτή αλλά και αναμενόμενη κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων. Όπως δε προεκτέθηκε, η ως άνω προδιάθεση του παθόντος δεν διακόπτει τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ του νόμιμου λόγου ευθύνης και του επελθόντος αποτελέσματος (θανάτου). Βέβαια, θα συνεκτιμηθεί, μαζί με όλους τους λοιπούς παράγοντες, στον προσδιορισμό της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, που θα επιδικαστεί στους οικείους του. Συνακόλουθα, είναι αβάσιμος και απορριπτέος ο δεύτερος λόγος της από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………../9-11-2021) έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι επήλθε διακοπή του αιτιώδους συνδέσμου, υπό την έννοια ότι το επελθόν αποτέλεσμα του θανάτου δεν συνδέεται αιτιωδώς με το ατύχημα, καθόσον, εάν ο παθών δεν είχε τέτοιας φύσεως και εκτάσεως χρόνια παθολογικά προβλήματα, δεν θα επερχόταν ο θάνατος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, εξαιτίας του ατυχήματος και του επελθόντος θανάτου του ……….., ηλικίας 49 ετών, οι ενάγουσες της από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………./22-12-2020) αγωγής, ………. και …….. (σύζυγος και θυγατέρα του θανόντος αντιστοίχως) ένιωσαν βαθύ πένθος, πόνο και θλίψη, γι’ αυτό δικαιούνται, για την αιτία αυτή, εύλογη χρηματική ικανοποίηση, κατά τη διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ, για την ικανοποίηση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν. Ιδίως δε η δεύτερη εξ αυτών, που βρισκόταν στην εφηβεία της, στην ευαίσθητη ηλικία των 16 ετών, υπέστη βαρύτατο πλήγμα από την απώλεια του πατέρα της. Συγκεκριμένα, η ανωτέρω, που φοιτούσε στην Α’ τάξη του Λυκείου, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της, παρουσίασε μία ευρύτερη ψυχική αποσταθεροποίηση, εκδήλωση της οποίας αποτέλεσε η σταδιακή απομάκρυνση και εν τέλει εγκατάλειψη του σχολικού της περιβάλλοντος (λόγω απουσιών δεν προβιβάστηκε στη Β’ τάξη του Λυκείου), ενώ παρουσίασε και ροπή προς τον αλκοολισμό. Προέκυψε μάλιστα ότι η δεύτερη των εναγουσών, κατά την περίοδο της απώλειας του πατέρα της, αναγκάστηκε να λάβει ψυχοθεραπευτικές και ψυχιατρικές υπηρεσίες, σε μονάδες ψυχικής υγείας, τις οποίες εξακολούθησε να λαμβάνει και σε μεταγενέστερο χρόνο. Η κατάστασή της με την πάροδο του χρόνου βελτιώθηκε σημαντικά και ήδη η ανωτέρω πέτυχε να εισαχθεί το 2019 στο Τμήμα Γραφιστικής και Οπτικής Επικοινωνίας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, όπου φοιτά.
Με βάση τα ανωτέρω, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών του ατυχήματος, της αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του αυτοκινήτου, της ηλικίας του θανόντος, της κατάστασης της υγείας του κατά το χρόνο του ατυχήματος, των ηλικιών των ως άνω οικείων του (η πρώτη ενάγουσα γεννημένη το 1967), καθώς επίσης του πόνου και της οδύνης, που ένιωσε η καθεμία εξ αυτών, ιδίως δε των ως άνω επιπτώσεων στον ψυχισμό της της δεύτερης εξ αυτών, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών (η πρώτη των εναγουσών ασχολείται με τα οικιακά, ενώ ο πρώτος των εναγομένων της από 18-12-2020 αγωγής τυγχάνει συνταξιούχος), πλην της δεύτερης των εναγομένων της αγωγής αυτής ασφαλιστικής εταιρείας, η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική και όλων εν γένει των συνθηκών, κρίνεται ότι πρέπει να αναγνωριστεί ότι πρέπει να επιδικαστεί, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, στην πρώτη εξ αυτών το ποσό των 40.000 ευρώ και στη δεύτερη το ποσό των 50.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας και όχι με το αυξημένο ποσοστό του τόκου επιδικίας λόγω του ευλόγου της αντιδικίας.
Ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση, ορθώς μεν έκρινε επί της αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του υπ’ αριθμ. κυκλ. …….. ΙΧΕ αυτοκινήτου στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος και στον εξ αυτού επελθόντα θάνατο του ……… Έσφαλε, όμως, όσον αφορά στο ύψος των χρηματικών ποσών, που αναγνωρίσθηκε ότι οφείλονται, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, στις ενάγουσες της από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……/22-12-2020) αγωγής. Συνεπώς, πρέπει, κατά το βάσιμο περί τούτου δεύτερο λόγο της από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……../9-11-2021) έφεσης, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, ως προς το σκέλος της που αναφέρεται στην από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……./22-12-2020) αγωγή και μάλιστα στο σύνολο, για την ενότητα της εκτέλεσης. Ακολούθως, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν η από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ……/9-11-2021) έφεση και, αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ ουσίαν, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ……../22-12-2020) αγωγή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι σε ολόκληρο να καταβάλουν στην πρώτη των εναγουσών τα μη αμφισβητηθέντα με την έφεση κονδύλια θετικών ζημιών, συνολικού ποσού 2.357,40 ευρώ, που της είχαν επιδικαστεί πρωτοδίκως και να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται σε ολόκληρο να καταβάλουν στην πρώτη ενάγουσα 40.000 ευρώ και στη δεύτερη ενάγουσα 50.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της ως άνω έφεσης στους καταθέσαντες (άρθρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικαστούν οι εκκαλούντες-εναγόμενοι στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης των αντιδίκων τους, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρ. 176, 183 ΚΠολΔ). Εξάλλου, η εκκαλουμένη δεν έσφαλε, που απέρριψε την από 16-3-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………./16-3-2021) αγωγή. Τα αντίθετα συνεπώς, υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα της από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………/23-11-2021) έφεσης, κρίνονται κατ’ ουσίαν αβάσιμα και απορριπτέα, όπως και η υπό κρίση έφεση στο σύνολό της. Πρέπει δε να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκησή της στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικαστεί η εκκαλούσα, λόγω της ήττας της, στα δικαστικά έξοδα της αντιδίκου της του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρ. 176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις: Α)από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. …../9-11-2021) έφεση1) του ………. και 2) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……….» κατά 1) της ……….. και 2) της ………… και Β) από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………../23-11-2021) έφεση της ………. κατά της αλλοδαπής εταιρείας με την επωνυμία «…….», που εκπροσωπείται νόμιμα στην Ελλάδα από την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………………».
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά το τυπικό και ουσιαστικό της μέρος την από 5-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. …………/9-11-2021) έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 2019/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 614 παρ. 6 ΚΠολΔ ειδική διαδικασία των περιουσιακών (αυτοκινητικών) διαφορών, ως προς το σκέλος της που αφορά στην από 18-12-2020 (με αριθμ. κατάθ. ………/22-12-2020) αγωγή.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους σε ολόκληρο να καταβάλουν στην πρώτη των εναγουσών, …………., δύο χιλιάδες, τριακόσια πενήντα εφτά ευρώ και σαράντα λεπτά (2.357,40 ευρώ), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
ΑΝΑΓΝΩΡΊΖΕΙ ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται σε ολόκληρο να καταβάλουν στην πρώτη ενάγουσα, …….., σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ και στη δεύτερη ενάγουσα, …………, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την επιστροφή του παραβόλου, που είχε κατατεθεί για την άσκηση της έφεσης, στους καταθέσαντες.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εκκαλούντες-εναγομένους στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των αντιδίκων τους, που ορίζει για αμφοτέρους τους βαθμούς δικαιοδοσίας σε τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά το τυπικό της μέρος και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατά το ουσιαστικό της μέρος την από 23-11-2021 (με αριθμ. κατάθ. ………./23-11-2021) έφεση.
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου, που είχε κατατεθεί για την άσκηση της έφεσης, στο δημόσιο ταμείο.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα της αντιδίκου της, που ορίζει για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 30 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ