ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 239/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ,,,,,,,,,,,, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ,,,,,,,,,,,,,, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Μιχαήλ Θανασούλια,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ,,,,,,,,,,,,,, ενεργούσας εν προκειμένω για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, ,,,,,,,,,,,,,που συνεχίζει η ίδια τη δίκη στο όνομά της λόγω ενηλικίωσής της και εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Ελένη Μίχου.
Η κατά το εφετήριο εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της, ,,,,,,,,,,,,,,, την από 28.12.2017, με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ,,,,,,,,,,,/2017 αγωγή της κατά του νυν εκκαλούντος περί επιδίκασης διατροφής και επ’ αυτής εκδόθηκε από το παραπάνω Δικαστήριο, με την ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, η 2388/2019 οριστική απόφασή του, που τη δέχθηκε εν μέρει.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, ο τότε εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 2.10.2019, με Γ.Α.Κ. ,,,/2019 και με Ε.Α.Κ. ,,,,/2019 κατατεθείσα στις 7.10.2019 στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά έφεση. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 26.11.2019 με Γ.Α.Κ. ,,,,/2019 και Ε.Α.Κ. ,,,,,/2019, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η 5.11.2019 και μετ’ αναβολή εκ του πινακίου ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αφού έλαβαν τον λόγο, αναφέρθηκαν τις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται μετ’ αναβολή από το πινάκιο προς συζήτηση κατ’ άρθρο 226 παρ.4 ΚΠολΔ, εφαρμοζόμενο και στην κατ’ έφεση δίκη από την αρχική δικάσιμο της 5.11.2020, η από 2.10.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. ,,,,/2019 και Ε.Α.Κ. ,,,,,,/2019 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. ,,,,,/2019 και Ε.Α.Κ. ,,,,/2019) έφεση του …………. κατά της …………. ενεργούσας για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της ………… προς εξαφάνιση της 2388/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση). Η παραπάνω έφεση ασκήθηκε νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εναγόμενο με επιμέλεια της ενάγουσας στις 4.9.2019 (βλ. την υπ’ αριθ. …/4.9.2019 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, …………..), ο δε εναγόμενος άσκησε την έφεσή του στις 7.10.2019, ημέρα Δευτέρα. Ως εκ τούτου, η έφεση η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου για να συζητηθεί με την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση ως πρωτοδίκως κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της. Ήδη λόγω της ενηλικίωσης της, η κόρη των διαδίκων, …………, η οποία κατά το εφετήριο αντιπροσωπευόταν νομίμως, όσο ήταν ανήλικη, ως εφεσίβλητη από τη μητέρα της ………….. . που ασκούσε την επιμέλειά της, δήλωσε στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Ελένης Μίχου ότι συνεχίζει τη δίκη ως εφεσίβλητη στο δικό της όνομα, τούτο δε γίνεται χωρίς να μεσολαβήσει διακοπή της δίκης κατ’ άρθρο 286 ΚΠολΔ (βλ. ΑΠ 36/2021 στην ΤΝΠ Νόμος). Σημειωτέον ότι ο εκκαλών κατέθεσε συνημμένο στο εφετήριο, το με κωδικό …………. e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών ποσού 100 ευρώ, εξοφλημένο [βλ. την από 7.10.2019 βεβαίωση της Τράπεζας Πειραιώς για πληρωμή e- Παραβόλου (on line)], καίτοι κατ’ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, όταν πρόκειται για διαφορά του άρθρου 592 αρ.3 ΚΠολΔ, δεν απαιτείται πλέον για το παραδεκτό της εφέσεως, η κατάθεση παραβόλου.
Με την από 28.12.2017 (με Γ.Α.Κ. …/2017 και Ε.Α.Κ. …../2017) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η ενάγουσα που διαμένει στην Κύπρο, ενεργώντας ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τότε τέκνου της, ……. υποστήριξε ότι από τις εκτός γάμου σχέσεις της με τον ελληνικής ιθαγένειας εναγόμενο, απέκτησε το παραπάνω τέκνο που γεννήθηκε στις 29.11.2002 στο …… Αττικής, η πατρότητα του οποίου αναγνωρίστηκε με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Ζητούσε, λοιπόν, μετά από παραδεκτή μετατροπή του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε εν μέρει αναγνωριστικό, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει ως συνεισφορά του στη διατροφή σε χρήμα για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου, το ποσό των 500 ευρώ τον μήνα και να αναγνωριστεί η υποχρέωσή του να της καταβάλλει για την ίδια αιτία επιπλέον το ποσό των 250 ευρώ τον μήνα, για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως και την ημέρα ενηλικίωσης του τέκνου στις 29.11.2020, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης διατροφής, μέχρις εξοφλήσεως, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς το καταψηφιστικό αίτημα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλει μέσα στις πρώτες πέντε ημέρες κάθε μήνα στην ενάγουσα διατροφή 500 ευρώ για το ανήλικο τέκνο, του οποίου αυτή είχε τη γονική μέριμνα, για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως και την 29.11.2020 (ενηλικίωση), με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και με απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Με την υπό κρίση έφεσή του ο εναγόμενος παραπονείται κατά της παραπάνω απόφασης για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου σχετικά με το ύψος των υπολογιζόμενων σε χρήμα αναγκών διατροφής του ανήλικου τέκνου και σχετικά με τα εισοδήματα του εναγόμενου και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και ακολούθως να απορριφθεί η αγωγή της εφεσίβλητης, άλλως, επικουρικώς και επί μερικής παραδοχής αυτής, να καθορισθεί η συνεισφορά του στη διατροφή του τέκνου στο ποσό των 250 ευρώ μηνιαίως και να καταδικασθεί η εφεσίβλητη στα δικαστικά του έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 335, 338, 340 και 346 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου να σχηματίσει τη δικανική του πεποίθηση για τη βασιμότητα των πραγματικών ισχυρισμών των διαδίκων, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη όλα τα αποδεικτικά μέσα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, η παράβαση δε της υποχρέωσης αυτής του δικαστηρίου ιδρύει τον αναιρετικό λόγο από τον αριθμό 11 περίπτ. γ` του άρθρου 559 ΚΠολΔ (ΑΠ 18/2021 στην ΤΝΠ Νόμος). Επίσης, κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αριθ. 11 περ. β’ ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίσθηκαν. Κατά την αληθινή έννοια της διάταξης αυτής, ως αποδείξεις που δεν προσκομίσθηκαν, νοούνται και εκείνες των οποίων δεν έγινε σαφής και ορισμένη επίκληση με τις προτάσεις του διαδίκου που τις προσκόμισε. Ο λόγος αυτός ιδρύεται και όταν οι αποδείξεις προσκομίστηκαν κατά τρόπο απαράδεκτο (ΑΠ 179/2019, ΑΠ 433/2019). Είναι δε σαφής και ορισμένη η επίκληση εγγράφου, όταν είναι ειδική και από αυτή προκύπτει η ταυτότητά του. Η εν λόγω επίκληση μπορεί να γίνει είτε με τις προτάσεις της συζήτησης, μετά την οποία εκδόθηκε η απόφαση, είτε και με αναφορά σε συγκεκριμένο μέρος των προσκομιζόμενων προτάσεων προηγούμενης συζήτησης, όπου γίνεται σαφής και ορισμένη επίκληση του εγγράφου, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 240 ΚΠολΔ (ΑΠ 34/2021, στην ΤΝΠ Νόμος που παραπέμπει στις ΟλΑΠ 14/2005, ΑΠ 1016/2017, ΑΠ 29/2017). Δεν είναι, συνεπώς, νόμιμη η κατ` έφεση επίκληση εγγράφου, προς άμεση ή έμμεση απόδειξη, όταν στις έγγραφες προτάσεις, ενώπιον του εφετείου, περιέχεται γενική, μόνο, αναφορά σε όλα τα έγγραφα, που ο διάδικος είχε επικαλεσθεί και προσκομίσει, πρωτοδίκως ή η ενσωμάτωση του κειμένου των πρωτόδικων προτάσεων, στις προτάσεις του εφετείου (Ολ. ΑΠ 23/2008). Δεν πρόκειται, όμως, κατά τα παραπάνω, για ανεπίτρεπτη ενσωμάτωση, όταν στο κείμενο των προτάσεων της κατ` έφεση δίκης εμπεριέχεται, αυτούσιο ή μη και το κείμενο των πρωτόδικων προτάσεων, ενοποιημένων σε ενιαίο ολικό κείμενο (όπου διαλαμβάνονται τα επικαλούμενα από τον διάδικο έγγραφα), το οποίο καλύπτεται, ως ενιαίο κείμενο προτάσεων, από την υπογραφή του συντάκτη τους, πληρεξουσίου δικηγόρου του διαδίκου στην κατ` έφεση δίκη, αφού, έτσι, οι πρωτόδικες προτάσεις και οι προτάσεις στο εφετείο καθίστανται ενιαίες ΑΠ 474/2021, ΑΠ 258/2019, ΑΠ 696/2017, ΑΠ 982/2013, ΑΠ 476/2011 στην ΤΝΠ Νόμος). Πριν το Δικαστήριο αυτό προχωρήσει στην εκτίμηση των αποδείξεων σημειώνεται ότι με τις προτάσεις του ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ο εκκαλών επικαλείται ειδικώς μόνο τα διαδικαστικά έγγραφα της παρούσας δίκης, ήτοι αντίγραφο της εφέσεώς του και της έκθεσης επίδοσης αυτής, της εκκαλούμενης απόφασης, των πρωτόδικων προτάσεών του και των ταυτάριθμων με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικών του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ενώ σχετικά με τα έγγραφα που αφορούν στην ουσία της υπόθεσης, αρκείται στη γενικόλογη αναφορά “…προσκομίζω μετ’ επικλήσεως…3) Άπαντα τα σχετικά έγγραφά μου, όπως αυτά αναφέρονται και αριθμούνται εις τις άνω πρωτόδικες προτάσεις μου…” (βλ. σελίδα 4 των προτάσεών του), χωρίς έστω να ενσωματώνει στις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, τις πρωτόδικες προτάσεις του, καλυπτόμενες από την υπογραφή του πληρεξούσιου δικηγόρου του, όπου εκεί να γίνεται ειδική επίκληση κάθε προσκομιζόμενου εγγράφου. Εντούτοις, ο τρόπος αυτός επίκλησης δεν είναι, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην παραπάνω νομική σκέψη, νόμιμος, αφού δεν γίνεται σαφής και ειδική μνεία καθενός εγγράφου χωριστά, με αποτέλεσμα, πλην των ειδικώς επικαλούμενων ως άνω διαδικαστικών εγγράφων, τα υπόλοιπα έγγραφα να θεωρείται ότι δεν έχουν προσκομισθεί νόμιμα και να μην μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο αυτό για το σχηματισμό της δικανικής κρίσης του.
Ακολούθως, απ’ όλα τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζει η εφεσίβλητη, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων τα υπ’ αριθ. 2795/2016 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπου περιέχονται οι καταθέσεις των μαρτύρων, ………….. και ……………… και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς αφορούν σε προηγούμενη μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκη, μη λαμβανομένων υπόψη των εγγράφων επί της ουσίας της υπόθεσης που προσκομίζει ο εκκαλών, αλλά μόνο των προαναφερόμενων διαδικαστικών εγγράφων της δίκης- ειδικά στις πρωτόδικες προτάσεις του εναγόμενου θα γίνει ειδική μνεία παρακάτω, ως προς τη συναγόμενη από αυτές ομολογία του για το αυξημένο κόστος ζωής στην Κύπρο- τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η μητέρα της εφεσίβλητης, αρχικώς ενάγουσα, κυπριακής ιθαγένειας και ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, ελληνικής ιθαγένειας, από τις εκτός γάμου σχέσεις τους απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, την εφεσίβλητη ……, που γεννήθηκε στο ….. Αττικής στις 29.11.2002 και έχει ενηλικιωθεί από τις 29.11.2020. Ακολούθως, κατόπιν άσκησης αγωγής από την ενάγουσα κατά του εναγόμενου για την αναγνώριση της πατρότητας του εν λόγω τέκνου, δημοσιεύθηκε η ήδη αμετάκλητη 2666/2006 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία διαφορών μεταξύ γονέων και τέκνων), με την οποία αναγνωρίστηκε ότι ο εναγόμενος είναι πατέρας του ως άνω ανήλικου τέκνου. Η ανήλικη κατά το επίδικο χρονικό διάστημα κόρη των διαδίκων διέμενε με την ενάγουσα μητέρα της, η οποία ασκούσε κατά νόμο και τη γονική της μέριμνα (κατ’ άρθρο 1515 ΑΚ), καθώς αναγνωρίστηκε δικαστικά ως φυσικό τέκνο του εναγόμενου, ο οποίος αντιδίκησε στη σχετική δίκη. Η τότε ανήλικη, ήδη πλέον ενηλικιωθείσα εφεσίβλητη, κατά τον επίδικο χρόνο δεν είχε δική της περιουσία, ούτε εισοδήματα και λόγω της ηλικίας της δεν μπορούσε να εργασθεί. Για τούτο, η υποχρέωση για τη διατροφή της βάρυνε τους γονείς της, ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις του καθενός από αυτούς (άρθρο 1489 εδ.β’ ΑΚ). Ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών εργαζόταν και εργάζεται ως ιατρός μικροβιολόγος στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο . “………” με καθαρά ετήσια εισοδήματα για το φορολογικό έτος 2017 από μισθωτή εργασία το ποσό των 27.060,99 ευρώ και από ακίνητη περιουσία το ποσό των 2.736 ευρώ, ήτοι συνολικά 29.798,04 ευρώ σύμφωνα με την υπ’ αριθ. πρωτ. ……./11.10.2018 βεβαίωση της Ε’ Δ.Ο.Υ. Πειραιά, δηλαδή είχε καθαρά μηνιαία εισοδήματα ποσού 2.480 ευρώ περίπου. Έχει στην κυριότητά του: α) ένα ισόγειο διαμέρισμα εμβαδού 87 τ.μ. επί της οδού …….. στο Κερατσίνι, όπου διαμένει ο ίδιος, β) ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου εμβαδού 87 τ.μ. στην ίδια ως άνω πολυκατοικία, γ) ένα οικόπεδο εμβαδού 156 τ.μ., επί της οδού ………. στο Κερατσίνι, δ) ένα οικόπεδο εμβαδού 116 τ.μ., που βρίσκεται στο δημοτικό διαμέρισμα …… Καρπάθου Δωδεκανήσου, ε) μια ισόγεια μονοκατοικία εμβαδού 28,80 τ.μ., που βρίσκεται στο δημοτικό διαμέρισμα ……….. Καρπάθου Δωδεκανήσου και στ) ένα αγροτεμάχιο εμβαδού 4.842,25 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση “….” στο δημοτικό διαμέρισμα ………….. Καρπάθου Δωδεκανήσου. Ενόψει των ανωτέρω, ο ισχυρισμός του εναγόμενου που τον περιλαμβάνει και στον υπό στοιχείο ii λόγο έφεσής του ότι δεν έχει ετήσιο εισόδημα ύψους 2.736 ευρώ από την εκμίσθωση ακινήτων, καθόσον έχει αποχωρήσει ο μισθωτής που είχε και ότι έτσι στερείται τέτοιου εισοδήματος δεν αποδεικνύεται βάσιμος, καθώς κανένα σχετικό αποδεικτικό μέσο νομίμως μετ’ επικλήσεως δεν προσκομίζει, επιπλέον δε ο ίδιος ο εναγόμενος δήλωσε στη φορολογική του δήλωση για το φορολογικό έτος 2017 ότι έλαβε και ποσό 2.736 ευρώ ως εισόδημα από ακίνητη περιουσία, χωρίς να προκύπτει το εισόδημα αυτό από την εκμίσθωση τίνος από τα ακίνητά του προέρχεται. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, ο εναγόμενος διαμένει σε ιδιόκτητο διαμέρισμα κι επομένως δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, αλλά βαρύνεται με τις λειτουργικές ανάγκες της οικίας αυτής, ήτοι με τις δαπάνες ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, θέρμανσης και συντήρησης αυτής. Επιπλέον είναι κύριος ενός Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής HONDA, κυβισμού 1.339 κ. εκ., έτους πρώτης κυκλοφορίας 2010, το οποίο χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του. Περαιτέρω, ο επαναφερόμενος με τον υπό στοιχείο ii λόγο έφεσης του εκκαλούντος-εναγόμενου ισχυρισμός ότι το καθαρό μηνιαίο εισόδημα που λαμβάνει από την εργασία του ανέρχεται μόλις στα 1.000 ευρώ, καθώς βαρύνεται με οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο (Δ.Ο.Υ.), λόγω βαρύτατων φορολογικών προστίμων που του έχουν επιβληθεί και ότι συνεπώς τα αντίστοιχα ποσά που κατάσχονται κάθε μήνα από τον μισθό του πρέπει να εκπέσουν από το εισόδημά του τυγχάνει νόμω αβάσιμος, αφού τέτοιου είδους φορολογικής φύσεως υποχρεώσεις δεν προαφαιρούνται από τα εισοδήματα του υπόχρεου, αλλά λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά τα αντίστοιχα ποσά, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβιώσεώς του και συνεκτιμώμενη βιοτική ανάγκη του (βκ, ΑΠ 1663/2014, ΑΠ 120/2013, ΑΠ 230/2012, ΑΠ 1389/2012, ΑΠ 1330/2011, ΑΠ 680/2010, Α.Π 837/2009, ΑΠ 471/2005 Τ.Ν.Π. Νόμος, ΕφΑθ 1353/2015 αδημ/τη, ΕφΑθ 226/2010, Εφ.Πειρ 399/2005, Εφ.Λαρ 736/2004 Τ.Ν.Π. Νόμος, στις οποίες παραπέμπει η ΜονΕφΑθ 257/2019 στην ΤΝΠ Νόμος). Επομένως, ορθά δεν αφαίρεσε τα σχετικά ποσά από το καθαρό μηνιαίο εισόδημα του εκκαλούντος το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση. Σημειώνεται ότι δεν ευσταθεί το προβληθέν με τις προτάσεις του εναγόμενου πρωτοδίκως ότι από τις αποδοχές του παρακρατείται το 25% κάθε μήνα λόγω της κατάσχεσης που του έχει επιβάλει η Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Όπως ορθά επισημαίνει η εφεσίβλητη στις προτάσεις της, όπως προκύπτει από την με αριθ. πρωτ. ……./19.10.2018 επιστολή με θέμα “Παροχή Στοιχείων (κατόπιν Εισαγγελικής παραγγελίας)” του Γενικού Νοσοκομείου …. ………… που υπογράφει η Προϊσταμένη Διεύθυνσης Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών προς την ενάγουσα και από τις συνημμένες σε αυτή μισθοδοτικές καταστάσεις του εκκαλούντος-εναγόμενου τακτικής μισθοδοσίας και εφημεριών χρονικού διαστήματος από 1.1.2018 μέχρι και 31.10.2018, δεκαεννέα φύλλων συνολικά, η παρακράτηση γίνεται μόνο στις αποδοχές της τακτικής μισθοδοσίας του και όχι στις αποδοχές των εφημεριών του και δεν ανέρχεται σε ποσοστό 25% αυτών. Ειδικότερα σύμφωνα με τις βεβαιώσεις τακτικής μισθοδοσίας του ανά μήνα για το έτος 2018, τον Ιανουάριο δεν έγινε παρακράτηση υπέρ της Δ.Ο.Υ., τον Φεβρουάριο η παρακράτηση ήταν ποσού 135,19 ευρώ, τον Μάρτιο ποσού 110,77 ευρώ, τον Απρίλιο ποσού 161,10 ευρώ, τον Μάιο ποσού 179,68 ευρώ, τον Ιούνιο δεν έγινε παρακράτηση, τον Ιούλιο ήταν ποσού 220,95 ευρώ, τον Αύγουστο ποσού 256,76 ευρώ, τον Σεπτέμβριο ποσού 292,87 ευρώ και τον Οκτώβριο ποσού 369,11 ευρώ. Περαιτέρω, η ενάγουσα, μητέρα της ήδη εφεσίβλητης, εργάζεται ως ιατρός μικροβιολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας με μηνιαίες καθαρές αποδοχές, που ανέρχονται στο ποσό των 2.703,43 ευρώ. Είναι κυρία: α) ενός διαμερίσματος του δεύτερου ορόφου πολυκατοικίας επί της οδού ………. στην ……….. Λευκωσίας Κύπρου, εμβαδού 102 τ.μ., στο οποίο κατά το επίδικο διάστημα διέμενε η ίδια με την κόρη της, β) ενός διαμερίσματος του τρίτου ορόφου εμβαδού 87 τ.μ. με αποθήκη του ημιυπογείου εμβαδού 2 τ.μ. και γ) ενός διαμερίσματος του υπογείου εμβαδού 42 τ.μ. αμφότερα σε οικοδομή επί της οδού ……………. στους Αμπελοκήπους Αττικής. Από την εκμίσθωση των τελευταίων αυτών διαμερισμάτων η ενάγουσα, μητέρα της εφεσίβλητης θα μπορούσε να εξασφαλίσει συνολικά μηνιαίο εισόδημα τουλάχιστον 300 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη της περιοχής στην οποία βρίσκονται, των μισθωτικών συνθηκών που επικρατούν και της επιφάνειάς τους, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι είναι ανέφικτη η εκμίσθωσή τους, όπως η ενάγουσα αβασίμως διατείνεται. Η ενάγουσα, όπως προαναφέρθηκε, κατά το ως άνω χρονικό διάστημα, διέμενε με την ήδη εφεσίβλητη κόρη της σε ιδιόκτητο διαμέρισμα και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνη στέγασης, βαρύνεται ωστόσο με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας της για κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, θέρμανσης και συντήρησης του διαμερίσματος. Άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν αποδείχθηκε ότι έχουν οι γονείς της εφεσίβλητης, ούτε επιβαρύνονται με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων εκτός από αυτό της κόρης τους, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι τις δικές τους δαπάνες, διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η εφεσίβλητη κατά το επίδικο χρονικό διάστημα που αρχίζει από την επίδοση της αγωγής ήταν μαθήτρια Λυκείου, φοιτούσε σε δημόσιο σχολείο και α) παρακολουθούσε ιδιαίτερα μαθήματα φιλολογικών, μαθηματικών και φυσικής έναντι των ποσών των 90 ευρώ, 90 ευρώ και 100 ευρώ μηνιαίως αντίστοιχα, β) πήγαινε στο κολυμβητήριο κατά τους θερινούς μήνες με συνδρομή ύψους 50 ευρώ μηνιαίως και κατά τους χειμερινούς μήνες ακολουθούσε ετήσιο πρόγραμμα γυμναστικής σε γυμναστήριο, έναντι του ποσού των 600 ευρώ τον χρόνο, γ) συμμετείχε στο Σώμα Προσκόπων Κύπρου με ετήσιο κόστος 40 ευρώ για την εγγραφή. Τέλος, απαιτείτο το ποσό των 35 ευρώ ετησίως ως συνδρομή για τον Σύνδεσμο Γονέων και Κηδεμόνων του Λυκείου ………….., όπου φοιτούσε η ανήλικη. Κατά τα λοιπά, οι ανάγκες της εφεσίβλητης, κατά το επίδικο διάστημα, ήταν οι συνηθισμένες ανάγκες διαβίωσης (τροφή, στέγαση, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία, διακοπές, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) και εκπαίδευσης ανάλογης προς την ηλικία της και την οικονομική κατάσταση των υπόχρεων γονέων της. Ειδικότερα, μηνιαίως, οι δαπάνες ένδυσης και υπόδησης ανήλθαν στο ποσό των 80 ευρώ, το κόστος αγοράς βιβλίων και σχολικών ειδών στο ποσό των 100 ευρώ, τα έξοδα διατροφής εν στενή εννοία στο ποσό των 200 ευρώ, τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο ποσό των 50 ευρώ, το κόστος ετήσιων διακοπών στο ποσό των 600 ευρώ, τα έξοδα κινητού τηλεφώνου στο ποσό των 30 ευρώ, η συμμετοχή της εφεσίβλητης στις δαπάνες για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου και θέρμανσης στο ποσό των 150 ευρώ και τα λοιπά μηνιαία έξοδα περιποίησης και φροντίδας του τέκνου στο ποσό των 100 ευρώ. Σημειωτέον ότι πρωτοδίκως ο ίδιος ο εκκαλών, ως εναγόμενος στις σελίδες 9 και 10 των προτάσεών του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς υποστήριξε ότι τυγχάνει γενικό πασίδηλο ότι οι δαπάνες για την εν γένει διαβίωση οποιουδήποτε στην Κύπρο, όπου διαμένουν η εφεσίβλητη και η μητέρα της, είναι υπερδιπλάσιες σε σχέση με τις αντίστοιχες δαπάνες στην Ελλάδα. Κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου δεν υπάρχει ένα τέτοιο γενικό πασίδηλο για υπερδιπλάσιο κόστος ζωής της Κύπρου έναντι του αντίστοιχου κόστους ζωής στην Ελλάδα, είναι όμως γενικό πασίδηλο ότι η ζωή στην Κύπρο είναι ακριβότερη σε σχέση με τη ζωή στην Ελλάδα, όχι όμως πάνω από το εύλογο ποσοστό των 10%-20%. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο τέκνο πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 1.100 ευρώ. Το ποσό αυτό κρίνεται αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών της εφεσίβλητης, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της κατά τα ανωτέρω. Στο ποσό αυτό συνυπολογίζεται και η προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχόλησης της ενάγουσας για την περιποίηση και φροντίδα της κόρης των διαδίκων, η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα, καθώς και η παροχή στέγης από μέρους της. Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς του ανωτέρω τέκνου πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας του κάθε διαδίκου στο σύνολο των εισοδημάτων τους. Έτσι, ο εναγόμενος σύμφωνα με την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας, οφείλει να καλύψει μέρος της διατροφής της εφεσίβλητης κόρης του και δη το ποσό των 500 ευρώ τον μήνα. Το υπόλοιπο ποσό των 600 ευρώ βαρύνει την ενάγουσα μητέρα της, η οποία εκπληρώνει την υποχρέωσή της με το εισόδημά της, την παροχή στέγης και την παροχή των υπηρεσιών της προς την κόρη της, που συνδέονται αναπόσπαστα με τη συνοίκηση και τη φροντίδα αυτής. Ο εναγόμενος είναι σε θέση να καταβάλλει το επιδικαζόμενο σε βάρος του ποσό, χωρίς να διακινδυνεύσει τη δική του διατροφή, ενώ κατά τα προεκτεθέντα δεν βαρύνεται με τη διατροφή άλλου προσώπου. Σημειώνεται ότι με την ένδικη αγωγή, ζητήθηκε η επιδίκαση μόνο της συνεισφοράς του εναγόμενου στη διατροφή του ανήλικου τέκνου και όχι το σύνολο του χρηματικού ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες της δικαιούχου εφεσίβλητης. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση εκτίμησε στα ίδια ως άνω ποσά τις αποτιμώμενες σε χρήμα ανάγκες διατροφής της ανήλικης και την οφειλόμενη συνεισφορά του εναγόμενου στην εν λόγω διατροφή και υποχρέωσε αυτόν να προκαταβάλλει μέσα στις πρώτες πέντε ημέρες κάθε μήνα στην ενάγουσα, που είχε τη γονική μέριμνα της ανήλικης, διατροφή για λογαριασμό αυτής, ποσού 500 ευρώ, για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως και την 29.11.2020 (ενηλικίωση), με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και τον νόμο εφάρμοσε, τα δε αντίθετα προβαλλόμενα από τον εκκαλούντα με τον υπό στοιχείο i λόγο έφεσης τυγχάνουν αβάσιμα στην ουσία τους. Ακολούθως και δεδομένου ότι δεν απομένουν προς εξέταση άλλοι λόγοι έφεσης, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση έφεση στην ουσία της και να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου στον ίδιο, καθώς αυτό πληρώθηκε, χωρίς να υπάρχει εκ του νόμου σχετική υποχρέωση, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν, κατόπιν σχετικού αιτήματός της, σε βάρος του ηττηθέντος εκκαλούντος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183 και 176 ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την από 2.10.2019 έφεση αντιμωλία των διαδίκων, όπως τη δίκη συνεχίζει στο όνομά της ως εφεσίβλητη η ενηλικιωθείσα κόρη των διαδίκων, ………..
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει στην ουσία της την έφεση.
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος με κωδικό …………… e-παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών ποσού εκατό (100) ευρώ στον εκκαλούντα.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντα και ορίζει αυτά στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 27.4.2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ