Aριθμός 256/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα K.Σ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Μαρία Μακρυγιάννη-Τζοβάρα.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Ανώνυμης εταιρείας ……. και 2) ……………….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Θεοδώρα-Δήμητρα Ράλλη.
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς άσκησαν α) ο εκκαλών την από 8.4.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2014) αγωγή, β) οι εφεσίβλητοι την από 7.11.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2014) παρεμπίπτουσα αγωγή και γ) οι ……….. (μη διάδικος στην παρούσα δίκη) και …………(αρχικά 3ος εφεσίβλητος, για τον οποίο δηλώθηκε στο ακροατήριο παραίτηση από το δικόγραφο της έφεσης) την από 10.2.2015 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2015) παρεμπίπτουσα αγωγή, επί των οποίων εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 4187/2015 εν μέρει οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και η υπ΄ αριθμ. 3051/2019 απόφαση αυτού, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων της υπό στοιχ α αγωγής και ήδη εκκαλών με την από 25.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2019) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………./2019) αρχικά η 8η.10.2020 και, μετά από αναβολή, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά είχε ασκηθεί η από 8-4-2014 (με αριθμ.κατάθ. ……./2014) αγωγή του . ……………….. κατά: α) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….», β) του . ……………….., γ) του . ……………….., δ) του . ……………….. και ε) του . ………………… Στην αγωγή αυτή ο ενάγων ιστορούσε ότι, δυνάμει συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που είχε συνάψει στις 11-7-2012 με την πρώτη εναγόμενη εταιρεία, προσλήφθηκε για να εργαστεί ως ηλεκτροσυγκολλητής άνευ αδείας. Ότι, στις 12-7-2013, ενώ εργαζόταν στο ευρισκόμενο στη θέση …… Ασπροπύργου συνεργείο της ως άνω εταιρείας, ο τρίτος εναγόμενος, ο οποίος εργαζόταν σε όμορη ατομική επιχείρηση του τέταρτου εναγόμενου, δραστηριοποιούμενη σε ακίνητο συγκυριότητας του τελευταίου και του πέμπτου εναγόμενου, ζήτησε από τον ίδιο (ενάγοντα) να τον βοηθήσει στη συγκόλληση – πάκτωση στο έδαφος- της ράγας κύλισης – οδηγού μιας συρόμενης μεταλλικής γκαραζόπορτας του όμορου ακινήτου. Ότι, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης του τρίτου εναγόμενου με τον δεύτερο εναγόμενο, προϊστάμενο του ιδίου (ενάγοντος) και προστηθέντα της πρώτης εναγόμενης, ο τελευταίος του έδωσε εντολή να μεταβεί στο όμορο ακίνητο και να προβεί στις αναγκαίες εργασίες συγκόλλησης, υπό τις οδηγίες και την εποπτεία του τρίτου εναγόμενου, προστηθέντος του τέταρτου εναγόμενου. Ότι, πράγματι, μετέβη στο όμορο ακίνητο και πραγματοποίησε τις αιτηθείσες εργασίες συγκόλλησης με το σχετικό εξοπλισμό και τα εργαλεία της εργοδότριάς του (πρώτης εναγόμενης), καθ’ υπόδειξη του τρίτου εναγόμενου. Ότι, αφού ολοκλήρωσε την εργασία του και ενόσω μάζευε τον εξοπλισμό του για να επιστρέφει στο συνεργείο της πρώτης εναγόμενης, ο τρίτος εναγόμενος, από κοινού με έτερο ευρισκόμενο στο χώρο άτομο, προσπάθησαν να ανοίξουν την πόρτα σύροντάς την, με αποτέλεσμα αυτή να βγει από το ράουλο και το αυτοσχέδιο ικρίωμα στήριξης τύπου «Γ», που τη συγκρατούσε στο επάνω μέρος της, να επιπέσει στον ίδιο (ενάγοντα) και να τον καταπλακώσει. Ότι, εξαιτίας αυτού, τραυματίσθηκε βαριά και κατέστη εφ’ όρου ζωής ανίκανος προς εργασία, όπως ειδικότερα τα περιστατικά αυτά αναφέρονται στην αγωγή. Ότι ο τραυματισμός του οφείλεται σε υπαίτια (αμελή) συμπεριφορά του δεύτερου και του τρίτου των εναγομένων, ως προστηθέντων της πρώτης και του τέταρτου των εναγομένων αντίστοιχα, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή. Ειδικότερα δε, ισχυριζόταν ότι ο τέταρτος των εναγομένων, προς τον οποίο είχε γίνει δανεισμός των υπηρεσιών του, ευθυνόταν ως οιονεί εργοδότης, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας (άρθρ. 925 ΑΚ), όμοια δε αδικοπρακτική ευθύνη βάρυνε και τον πέμπτο εναγόμενο, ως συγκύριο του ακινήτου όπου έλαβε χώρα το επίδικο ατύχημα. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο ενάγων, μετά την παραδεκτή εν μέρει τροπή του αιτήματος της αγωγής του από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ζητούσε: α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το ποσό των 12.000 ευρώ ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από τον τραυματισμό του, πλέον ποσού 45 ευρώ, το οποίο επιφυλάχθηκε να αναζητήσει ως πολιτικώς ενάγων ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, β) να υποχρεωθούν οι τρίτος, τέταρτος και πέμπτος των εναγομένων να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το ποσό των 8.000 ευρώ για περιουσιακή (θετική και αποθετική) ζημία που υπέστη, με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε δαπάνη πραγματοποιήθηκε, άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, γ) να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το ποσό των 188.000 ευρώ, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από τον τραυματισμό του, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και δ) να αναγνωρισθεί ότι οι τρίτος, τέταρτος και πέμπτος των εναγομένων οφείλουν να του καταβάλουν, σε ολόκληρο ο καθένας, το συνολικό ποσό των 26.744 ευρώ, για περιουσιακή (θετική και αποθετική) ζημία που υπέστη, με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε δαπάνη πραγματοποιήθηκε, άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Εξάλλου, στην από 7-11-2014 (με αριθμ.κατάθ. ……./2014) παρεμπίπτουσα αγωγή εξ αναγωγής, ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, που έστρεψαν κατά των α) ……………….., β)……………….. και γ)……………….., οι παρεμπιπτόντως ενάγοντες, ήτοι α) η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………..» και β) ο……………….., αναφερόμενοι στην παραπάνω κύρια αγωγή, ισχυρίζονταν ότι ο τραυματισμός του εργαζομένου της πρώτης εξ αυτών,……………….., του οποίου είχε γίνει δανεισμός στην επιχείρηση του πρώτου των παρεμπιπτόντως εναγομένων, για την εργασία της επισκευής της ως άνω συρόμενης γκαραζόπορτας, οφειλόταν σε υπαιτιότητα (αμέλεια) των παρεμπιπτόντως εναγομένων, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο ανωτέρω δικόγραφο. Κατόπιν των ανωτέρω, μετά την παραδεκτή τροπή του αιτήματος της παρεμπίπτουσας αγωγής τους από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ζητούσαν να αναγνωρισθεί ότι οι παρεμπιπτόντως εναγόμενοι οφείλουν να τους καταβάλουν, σε ολόκληρο, κάθε ποσό που θα υποχρεώνονταν να καταβάλουν στον ενάγοντα της κύριας αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή τους. Επικουρικά δε, σε περίπτωση συνυπαιτιότητάς τους, η οποία δεν υπερέβαινε σε ποσοστό το 5% και υπό την αίρεση παραδοχής της αγωγής, ζητούσαν να αναγνωρισθεί ότι οι παρεμπιπτόντως εναγόμενοι οφείλουν να τους καταβάλουν, σε ολόκληρο, ποσοστό 95% του ποσού που θα υποχρεώνονταν να καταβάλουν στον ενάγοντα της κύριας δίκης.
Τέλος, στην από 10-2-2015 (με αριθμ.κατάθ. ……../2015) παρεμπίπτουσα αγωγή εξ αναγωγής, ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου, οι παρεμπιπτόντως ενάγοντες α) ………… και β) …………, αναφερόμενοι στην ίδια ως άνω κύρια αγωγή, ισχυρίζονταν ότι οι ίδιοι ουδεμία ευθύνη έφεραν για τον τραυματισμό του παθόντος, . ……………….., καθόσον δεν υπήρξαν εργοδότες του, αφού ουδέποτε συνάφθηκε μεταξύ τους σύμβαση δανεισμού εργαζομένου, ενώ το προπεριγραφέν ατύχημα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως εργατικό. Κατόπιν των ανωτέρω, μετά την παραδεκτή εν μέρει τροπή του αιτήματος της παρεμπίπτουσας αγωγής τους από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ζητούσαν, σε περίπτωση ήττας τους, αφενός μεν να υποχρεωθεί η παρεμπιπτόντως εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………» να τους καταβάλει τα αιτούμενα καταψηφιστικώς από τον κυρίως ενάγοντα ποσά, αφετέρου δε να αναγνωρισθεί ότι η τελευταία οφείλει να τους καταβάλει τα αιτούμενα από τον ενάγοντα αναγνωριστικώς ποσά, όπως το αίτημα της κύριας αγωγής τράπηκε εν μέρει σε αναγνωριστικό κατά τα ανωτέρω, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή τους στον κυρίως ενάγοντα, επικουρικά δε, σε περίπτωση συνυπαιτιότητάς τους, η οποία δεν υπερβαίνει σε ποσοστό το 10% και υπό την αίρεση παραδοχής της αγωγής, ζητούσαν να υποχρεωθεί η παρεμπιπτόντως εναγόμενη, καθώς και να αναγνωρισθεί ότι τους οφείλει αντίστοιχα, για τους ίδιους παραπάνω λόγους, ποσοστό 90% του ποσού, που θα υποχρεωθούν να καταβάλουν, ή θα αναγνωρισθεί ότι υποχρεούνται να καταβάλουν, αντίστοιχα, στον ενάγοντα της κύριας δίκης, κατά τα ανωτέρω.
Μετά από συνεκδίκαση των ως άνω δικογράφων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρ. 663 επ.,. 591ΚΠολΔ), εκδόθηκε αρχικά από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά η με αριθμ. 4187/2015 εν μέρει οριστική απόφαση, με την οποία αφενός μεν διατάχθηκε ο χωρισμός της ως άνω από 8-4-2014 (με αριθμ. κατάθ. ………./2014) αγωγής, ως προς την επικουρική της βάση για τον τέταρτο εναγόμενο και την κύρια βάση της για τον πέμπτο εναγόμενο, αφετέρου δε, αναβλήθηκε κατά τα λοιπά η έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Ακολούθως, εκδόθηκε η με αριθμ. 3051/2019 οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η ως άνω από 8-4-2014 (με αριθμ. κατάθ. ……../2014) κύρια αγωγή ως προς την πρώτη εναγόμενη και το δεύτερο των εναγομένων και έγινε εν μέρει δεκτή ως προς τον τρίτο και τον τέταρτο των εναγομένων, ενώ απορρίφθηκαν οι ανωτέρω παρεμπίπτουσες αγωγές. Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκαν: Α) η από 25-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……/31-10-2019) έφεση του εκκαλούντος, ……………….., που στρέφεται κατά: α) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………», β) του……………….. και γ) του ……………….., Β) η από 24-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) έφεση των α) . ……………….. κατά των α) . ……………….., β) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…. ……», γ) . ……………….. και δ)……………….. και Γ) η από 5-11-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……/2019) έφεση του ……………….. κατά των α) ……………….., β) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « ……», γ) ……………….., δ) ……………….. και ε) ……………….., οι οποίες είχαν προσδιορισθεί για να συνεκδικασθούν την 8-10-2020. Κατά τη δικάσιμο αυτή, δηλώθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του εκκαλούντος της από 5-11-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) έφεσης και τέταρτου των εφεσιβλήτων της από 24-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……/2019) έφεσης, ……………….., ο θάνατός του και, συνακόλουθα, επήλθε η βίαιη διακοπή της δίκης των ως άνω εφέσεων, ενώ η εκδίκαση της ανωτέρω υπό κρίση από 25-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ………/31-10-2019) έφεσης αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 7-10-2021. Όμως, οι ως άνω από 5-11-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……/2019) και από 24-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ………./2019) εφέσεις δεν επαναφέρθηκαν προς συζήτηση για τη προαναφερόμενη δικάσιμο της 7-10-2021, είτε από τους κληρονόμους του θανόντος ……………….., είτε από τους αντιδίκους του των ανωτέρω εφέσεων. Κατά τη συζήτηση της υπό κρίση από 25-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……./31-10-2019) έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, δηλώθηκε νομότυπα από τον εκκαλούντα η παραίτησή του από το δικόγραφο της έφεσης ως προς τον απολειπόμενο τρίτο των εφεσιβλήτων, ……………….., γι’ αυτό πρέπει να θεωρηθεί μη ασκηθείσα η έφεση ως προς αυτόν (άρθρ. 294, 295, 299 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, οι εφεσίβλητοι της υπό κρίση έφεσης, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ζήτησαν την αναβολή της εκδίκασής της προκειμένου να συνεκδικασθεί με τις ως άνω από 5-11-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../2019) και από 24-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ………../2019) εφέσεις. Δεδομένου όμως ότι α) ήδη η υπόθεση έχει αναβληθεί, κατά τα ανωτέρω, β) οι ως άνω δύο εφέσεις δεν επαναφέρθηκαν νομίμως προς εκδίκαση εντός του μεγάλου χρονικού διαστήματος, που μεσολάβησε μέχρι την ορισθείσα δικάσιμο της υπό κρίση έφεσης, γ) υφίσταται απλή ομοδικία μεταξύ των διαδίκων στην υπόθεση, ενόψει και του άρθρου 241 παρ. 1 ΚΠολΔ, κρίνεται ότι πρέπει να απορριφθεί το παραπάνω αίτημα και να προχωρήσει το Δικαστήριο στην εκδίκαση της υπό κρίση έφεσης.
Η ένδικη από 25-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ……../31-10-2019) έφεση έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αρμοδίως, δε, φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ). Έχει δε κατατεθεί από τον εκκαλούντα της ως άνω έφεσης το νόμιμο παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων και της χωρίς όρκο εξέτασης του διαδίκου ……………….. στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την ως άνω με αριθμ. 4187/2015 απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού και όλων των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων ……………….., έχοντας την ιδιότητα του εργάτη – ηλεκτροσυγκολλητή άνευ σχετικού πτυχίου ή νόμιμου τίτλου, γεννημένος το έτος 1972, είχε προσληφθεί από την πρώτη εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………..», στις 11-7- 2012, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να παράσχει την εργασία του υπό την προαναφερόμενη ειδικότητα, διαθέτοντας την εμπειρία άσκησης του εν λόγω επαγγέλματος επί δέκα (10) έτη περίπου. Μεταξύ άλλων, συμφωνήθηκε να παράσχει ο ενάγων την εργασία του στα διάφορα υποκαταστήματα, που διατηρούσε η πρώτη εναγόμενη εργοδότριά του, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Συχνά δε ο ενάγων, κατόπιν εντολών των προϊσταμένων του, μετέβαινε και σε χώρους άλλων επιχειρήσεων, στο πλαίσιο των σχέσεων και αναγκών της εργοδότριάς του με τις επιχειρήσεις αυτές, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Στις 12- 7-2013 και περί ώρα 07.00 π.μ., ο ενάγων μετέβη στις εγκαταστάσεις του υποκαταστήματος της πρώτη εναγόμενης, στον Ασπρόπυργο Αττικής, στη θέση «……», προκειμένου να παράσχει εκεί την εργασία του και συγκεκριμένα για να επισκευάσει ένα απορριμματοφόρο της επιχείρησης. Περί ώρα 09.30 π.μ., ο τρίτος εναγόμενος, …………, που εργαζόταν στην όμορη επιχείρηση, ιδιοκτησίας του τέταρτου εναγόμενου …………. (με αντικείμενο την εκμετάλλευση βυτιοφόρων οχημάτων), ζήτησε από τον ενάγοντα να του παράσχει βοήθεια και συγκεκριμένα να εκτελέσει μία εργασία συγκόλλησης στην εξωτερική μεταλλική πόρτα της επιχείρησης. Σημειώνεται ότι η επιχείρηση, στην οποία εργαζόταν ο ενάγων, διατηρούσε αγαστές σχέσεις με την ως άνω όμορη επιχείρηση, καθόσον ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης αυτής …………. με τον αδελφό του ……………….. (τέταρτος και πέμπτος των εναγομένων) ήταν συγκύριοι και συνεκμισθωτές του οικοπέδου, στο οποίο διατηρούσε υποκατάστημα η πρώτη εναγόμενη εταιρεία. Σε σχέση με το ανωτέρω αίτημα του τρίτου εναγομένου, ο ενάγων του είπε ότι δεν είχε αντίρρηση να τον εξυπηρετήσει, μεταβαίνοντας στη διπλανή επιχείρηση, προκειμένου να προβεί στην αιτηθείσα εργασία, υπό την προϋπόθεση να συμφωνήσει ο υπεύθυνος, προστηθείς υπάλληλος της πρώτης εναγόμενης, ……………….. (δεύτερος εναγόμενος), τον οποίο και κάλεσε τη στιγμή εκείνη από το κινητό του τηλέφωνο, προτρέποντας τον ανωτέρω εναγόμενο……………….. να συνεννοηθεί μαζί του. Πράγματι, ο ……………….., όταν ενημερώθηκε από τον ενάγοντα και τον τρίτο εναγόμενο σχετικά, συμφώνησε να μεταβεί ο ενάγων στην όμορη επιχείρηση, προκειμένου να εκτελέσει την εργασία, που του είχε ζητηθεί από τον………………… Ο ενάγων λοιπόν, έχοντας λάβει την έγκριση-άδεια από τον δεύτερο εναγόμενο, υπεύθυνο βάρδιας, μετέβη στην όμορη επιχείρηση του τέταρτου εναγόμενου και διενήργησε την αιτηθείσα εργασία συγκόλλησης σε μια βαριά μεταλλική πόρτα, πλάτους περίπου έξι (6) μέτρων και ύψους 2,20 μέτρων, που είχε βάρος 800 κιλά περίπου, η οποία εκινείτο επάνω σε μια ράγα κύλισης-οδηγό και στηριζόταν με ράουλο στο πάνω μέρος της. Ειδικότερα, συγκόλλησε το σημείο της πάκτωσης στο έδαφος του οδηγού, όπου συρόταν η πόρτα, εργασία που εκτέλεσε σε πέντε (5) λεπτά περίπου. Αφού ολοκλήρωσε την εργασία του ο ενάγων και ενόσω ήταν γυρισμένος με την πλάτη προς τη συρόμενη θύρα, προκειμένου να συλλέξει τα εργαλεία εργασίας του, ώστε στη συνέχεια να επιστρέψει στον τόπο εργασίας του, ο τρίτος εναγόμενος προσκάλεσε τον περαστικό από το σημείο ……………, που είχε μεταβεί στον χώρο στάθμευσης των φορτηγών, με σκοπό να λάβει κάποια αντικείμενα από το φορτηγό που οδηγούσε ο θείος του, προκειμένου να τον βοηθήσει να σύρουν και να ανοίξουν την ανωτέρω θύρα, επί της οποίας ο ενάγων είχε μόλις εκτελέσει εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης. Στην προσπάθειά τους, όμως, αυτή, η θύρα, που ήταν ελαττωματικής κατασκευής, αιφνιδίως, εκτροχιάσθηκε από τον διάδρομο όπου συρόταν, ενώ ο ενάγων, ο οποίος δεν αντιλήφθηκε το ανωτέρω περιστατικό, δεν είχε τη δυνατότητα να απομακρυνθεί για να την αποφύγει, με αποτέλεσμα να καταπλακωθεί από αυτήν. Μαζί του εγκλωβίσθηκαν και οι ανωτέρω ……. και ……………….., οι οποίοι όμως, λόγω της θέσης τους, μπόρεσαν να απεγκλωβισθούν ευχερώς, ο πρώτος μόνος του και ο δεύτερος με τη βοήθεια των εκεί παρευρισκομένων, χωρίς να υποστούν σοβαρές σωματικές βλάβες, όμως ο ενάγων τραυματίσθηκε σοβαρά. Όπως αποδείχθηκε, το επίδικο ατύχημα οφείλεται κυρίως στη μη ορθή κατασκευή της μεταλλικής πόρτας, σε συνδυασμό με τον αδέξιο (για τις περιστάσεις) χειρισμό εκ μέρους του ……………….. και του …………….. – ο οποίος σημειωτέον δεν γνώριζε το κατασκευαστικό της πρόβλημα – οι οποίοι την τράβηξαν απότομα και, λόγω του βάρος της, δεν είχαν τη δυνατότητα να τη συγκρατήσουν με τα χέρια τους όταν εκτροχιάστηκε και βγήκε από τη θέση της. Ειδικότερα, η εν λόγω γκαραζόπορτα δεν είχε κατασκευασθεί με ορθό και τεχνικώς άρτιο τρόπο, καθόσον, τόσο το ράουλο στήριξής της στο επάνω μέρος δεν ήταν ασφαλές, όσο και το κατακόρυφο σύστημα στήριξής της ήταν ανεπαρκές, αφού δεν είχε τοποθετηθεί κατάλληλη κοιλοδοκός σε σχήμα Π, ασφαλώς πακτωμένη στο έδαφος, όπως συνέβη μετά το ατύχημα. Συνακόλουθα, παρουσίαζε προβλήματα στη χρήση της και αυξημένη επικινδυνότητα, λόγω της μεγάλης πλευρικής της επιφάνειας και του μεγάλου βάρους της, αφού αρκούσε ένα απότομο τράβηγμα αυτής για να βγει από τη θέση της και να πέσει στο έδαφος, δεδομένου ότι, όπως προεκτέθηκε, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί από κατάλληλο σύστημα στήριξης. Ο εναγόμενος δε, ……………., γνώριζε καλά ότι το απότομο και έντονο τράβηγμα της μεταλλικής πόρτας ήταν δυνατό να προκαλέσει την έξοδό της από τον διάδρομο όπου συρόταν και την πτώση της, όπως άλλωστε είχε συμβεί και την προηγούμενη ημέρα και ακόμη μία φορά προ μιας εβδομάδας. Εξάλλου, η ευθύνη για τη λήψη των κατάλληλων μέτρων, ώστε η ως άνω γκαραζόπορτα να είχε κατασκευασθεί από κατάλληλο συνεργείο, συντηρούμενη επαρκώς, για να είναι ασφαλής ως προς τον κάθε κινούμενο πλησίον της, ανήκε στον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, ……………….., ο οποίος όφειλε να ασκεί εποπτεία στις εγκαταστάσεις της επιχείρησής του και να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφάλεια των εργαζόμενων σ’ αυτές, αλλά και κάθε προσώπου, που ενδεχομένως θα είχε πρόσβαση εκεί. Αντιθέτως, ο δεύτερος εναγόμενος,……………….., που ήταν υπεύθυνος βάρδιας και προστηθείς της πρώτης εναγόμενης εταιρείας, δεν υπέχει κάποια ευθύνη για την πρόκληση του ατυχήματος, καθόσον απλώς παρείχε τη συγκατάθεσή του στην εκδηλωθείσα διάθεση του ενάγοντος να μεταβεί, με δική του πρωτοβουλία, στην όμορη επιχείρηση, ιδιοκτησίας του τετάρτου εναγόμενου, ……………………, χωρίς να του δώσει κάποια εντολή και χωρίς να του καταστήσει τούτο υποχρεωτικό. Σημειώνεται δε ότι δεν υπήρξε, βέβαια, δανεισμός του ενάγοντος στην επιχείρηση του τέταρτου εναγόμενου, όπως αβάσιμα προβλήθηκε [πράγμα που θα προϋπέθετε σχετική συμφωνία της εταιρείας «………..» με τον……………….., κατόπιν συναινέσεως και του ενάγοντος (βλ. ΑΠ 1116/2011 ΝΟΜΟΣ)], αλλά απλώς ευκαιριακή παροχή περιορισμένης τεχνικής συνδρομής εκ μέρους του ενάγοντος από λόγους αβροφροσύνης. Εξάλλου, σε ουδεμία παραβίαση των μέτρων ασφάλειας και υγιεινής, που σκοπούν στην προστασία των εργαζόμενων μισθωτών, προέβησαν ο ……………… και η πρώτη εναγόμενη, καθόσον δεν ευθύνονται βέβαια για τις παραβάσεις, στις οποίες υπέπεσαν τόσο ο τέταρτος εναγόμενος …………, όσο και ο προστηθείς του, ………., ενώ δεν ήταν ασφαλώς υπόχρεοι να ελέγξουν την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης του …………., πριν τη διενέργεια των εργασιών ηλεκτροσυγκόλλησης εκεί από τον ενάγοντα, όπως ο τελευταίος αβάσιμα διατείνεται. Τα ίδια ισχύουν, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι του δόθηκε εντολή από τον . ……………….. να μεταβεί στο όμορο ακίνητο για να εκτελέσει την ηλεκτροσυγκόλληση (εκδοχή που δεν γίνεται δεκτή από το Δικαστήριο). Ειδικότερα, και στην περίπτωση αυτή, δεν θα υπήρχε υποχρέωση της εργοδότριας του ενάγοντος και του . ……………….. να ελέγξουν την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της όμορης επιχείρησης, πριν τη διενέργεια των εργασιών ηλεκτροσυγκόλλησης εκεί από τον ενάγοντα, όπως γίνεται φανερό από τις συνήθεις καθημερινές περιπτώσεις, στις οποίες επιχειρήσεις στέλνουν εξειδικευμένους τεχνίτες-υπαλλήλους τους (π.χ. ηλεκτρολόγους, θερμοϋδραυλικούς, ηλεκτρονικούς κλπ.) σε οικίες, καταστήματα, εργοστάσια κλπ., προκειμένου να διενεργήσουν κάποιες τεχνικές εργασίες. Πράγματι, στις περιπτώσεις αυτές, δεν προηγείται βέβαια η εξέταση από τον εργοδότη του χώρου εργασίας, όπου πρόκειται να διενεργήσει την τεχνική εργασία ο εξειδικευμένος τεχνίτης του, για να ελέγξει την ασφάλεια του χώρου και των συνθηκών εργασίας. Η υποχρέωση για τη διασφάλιση ασφαλών συνθηκών στους χώρους διενέργειας τεχνικών εργασιών, στις περιπτώσεις αυτές, ανήκει στους λήπτες τέτοιων υπηρεσιών, που έχουν την ευθύνη να μην θέτουν σε κίνδυνο όσους επισκέπτονται τους παραπάνω χώρους (οικίες, καταστήματα, εργοστάσια κλπ.)για να προσφέρουν τέτοιες υπηρεσίες. Ενόψει των ανωτέρω, η αγωγή του ενάγοντος είναι αβάσιμη και απορριπτέα ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγομένων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ίδια, δεν έσφαλε. Τα αντίθετα συνεπώς, υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα, κρίνονται κατ’ ουσίαν αβάσιμα και απορριπτέα, όπως και η υπό κρίση έφεση στο σύνολό της. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της έφεσης, στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικαστεί ο εκκαλών, λόγω της ήττας του, στα δικαστικά έξοδα των αντιδίκων του (πρώτης και δεύτερου των εφεσιβλήτων), του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 25-10-2019 (με αριθμ. κατάθ. ../31-10-2019) έφεση του . ……………….. κατά: α) της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……», β) του . ……………….. και γ) του . ……………….., ερήμην του τρίτου των εφεσιβλήτων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
ΘΕΩΡΕΙ μη ασκηθείσα την έφεση ως προς τον τρίτο των εφεσιβλήτων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ το αίτημα αναβολής της έφεσης, που είχε υποβληθεί από την πρώτη και το δεύτερο των εφεσιβλήτων.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά το τυπικό της μέρος και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση κατά το ουσιαστικό της μέρος.
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου, που είχε κατατεθεί για την άσκηση της έφεσης, στο δημόσιο ταμείο.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα της πρώτης και του δεύτερου των εφεσιβλήτων, που ορίζει για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε χίλια (1000) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 4 Μαΐου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ