Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 606/2022

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Αριθμός Απόφασης  606 /2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από την Δικαστή Ελένη Νικολακοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις …………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤOY ΕΚΚΑΛΟΥNTΟΣ: ……………,  που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Γεώργιο Τρανταλίδη.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: εταιρείας περιορισμένης ευθύνης …………… η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Ειρήνης Κραβαρίτη.

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1.6.2018 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……………../1.6.2018 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθμ.1008/2019 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που την έκανε εν μέρει δεκτή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, με την από 10.6.2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ………../10.6.2019 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου …………../20.6.2019 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε μετ’αναβολή στις 19.3.2020, κατά την οποία ματαιώθηκε, λόγω της επιβολής του έκτακτου μέτρου της προσωρινής αναστολής των δικών ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων για την προστασία της δημόσιας υγείας από την διασπορά του κορωνοϊού. Ακολούθως, επανεισήχθη για συζήτηση αυτεπάγγελτα με την υπ’αριθμ.50/2020 πράξη της Προεδρεύουσας του Ναυτικού Τμήματος του Δικαστηρίου,  στην δικάσιμο 9ης.7.2020, κατά την οποία συζητήθηκε και εκδόθηκε η υπ’αριθμ.584/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της.

Ήδη φέρεται για συζήτηση με την από 2.11.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ……………/2.11.2020 κλήση για την στην αρχή της παρούσας αναφερομένη δικάσιμο.

Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν αντίστοιχα.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Με την από 2.11.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου …………./2.11.2020 κλήση, νόμιμα φέρεται για συζήτηση η κρινόμενη από 10.6.2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου …………/10.6.2019 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………../20.6.2019 έφεση του εκκαλούντος-εναγομένου, …………., κατόπιν έκδοσης της υπ’αριθμ.584/2020 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της, η οποία στρέφεται κατά της υπ’αριθμ.1008/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει, ως ουσιαστικά βάσιμη, την από 1.6.2018 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/1.6.2018 σε βάρος του αγωγή της ενάγουσας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, με την επωνυμία «…………. (“…………”), ήδη εφεσίβλητης. Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατ’ άρθρα 495 παρ. 1 και 4, 496, 498, 499, 500, 511, 513 παρ. 1 περ. β΄, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ.1, 520 παρ.1 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ, καθόσον από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει ότι έγινε νομότυπη επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, επιμελεία της ενάγουσας, στις 9.5.2019, στον εναγόμενο, συντασσομένης της υπ’αριθμ………΄/9.5.2019 έκθεσης επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, …………., που προσκομίζεται από την εφεσίβλητη, το δε πρωτότυπο του δικογράφου της εφέσεως κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 10.6.2019, αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011) και για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το αναλογούν παράβολο υπέρ του Δημοσίου και ΤΑΧΔΙΚ (άρθρο 495 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, όπως η παρ.4 προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/2012 και αντικαταστάθηκε εκ νέου το άρθρο από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015). Πρέπει, επομένως, η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την αυτή ως άνω διαδικασία, για να ελεγχθεί το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ.

II. Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εταιρεία με την προαναφερθείσα αγωγή της εξέθεσε ότι, έχει σαν αντικείμενο την ναυαγιαιρεσία πλοίων, πλωτών ναυπηγημάτων και ναυαγίων και δυνάμει άτυπης συμφωνίας με τον εναγόμενο, ως κύριο νομέα και κάτοχο του υπό ελληνική σημαία πλωτού γερανού με το όνομα «P» (Π), μέσω της πληρεξουσίας δικηγόρου του, βάσει του αναφερόμενου συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου, καταβολής αμοιβής για τη διάσωση μόνο εκ του ωφέλιμου αποτελέσματος (no cure — no pay), ανέλαβε και προσέφερε τις ενδεδειγμένες υπηρεσίες επιθαλάσσιας αρωγής στον ανωτέρω γερανό, κατά το χρονικό διάστημα από 23.5.2016 έως 1.7.2016, με τη χρήση του περιγραφόμενου στην αγωγή τεχνικού εξοπλισμού της και με τη συνεργασία καταδυτικού συνεργείου, ένεκα ημιβύθισης του περί της αρχές Μαρτίου 2016, ενώ εργαζόταν σε έργο, που εκτελείτο στην περιοχή Μεγάλης Αγιάς του Κορινθιακού κόλπου, υπό τις συνθήκες, που περιγράφονται αναλυτικά στην αγωγή, με άμεσο κίνδυνο ολοσχερούς απώλειας του και προκλήσεως θαλάσσιας ρύπανσης και έτσι επέτυχε στις 1.7.2016 την ανέλκυση του πλωτού γερανού και την ολική διάσωση του, η αξία του οποίου ανέρχεται σε 410.000 ευρώ, πλην όμως ο εναγόμενος, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της, αρνείται να της καταβάλει την αμοιβή της για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες και τα έξοδα της, που ανέρχεται συνολικά στο ποσό των 153.000 ευρώ, όπως επαρκώς αναλύονται τα επιμέρους ποσά. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των εκατό πενήντα τριών (153.000) ευρώ, με τους νόμιμους τόκους από την 1η.7.2016, ημερομηνία διάσωσης του πλοίου, άλλως από την έγγραφη όχληση του στις 4.4.2018, άλλως από την επίδοση της αγωγής.

III. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία, αφού κρίθηκε νόμιμη η αγωγή, παρεκτός του αιτήματος τοκοδοσίας από την ανέλκυση του επίδικου πλωτού γερανού, που απορρίφθηκε, ως μη νόμιμο, ακολούθως έγινε μερικά δεκτή κατ’ουσίαν και υποχρέωσε τον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 60.000 ευρώ, που κρίθηκε, ως εύλογη αμοιβή, με τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την παρέλευση της ταχθείσας προθεσμίας με την εξώδικη όχληση και με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής.

Κατά της ως άνω οριστικής αποφάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου παραπονείται ο εκκαλών-εναγόμενος με την κρινόμενη έφεση για τους αναφερόμενους λόγους, που στο σύνολο τους ανάγονται σε μη ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, όπως ειδικότερα εκτίθεται σ’ αυτήν και ζητεί να μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, ώστε η ως άνω αγωγή να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν.

IV. Η Διεθνής Σύμβαση του Λονδίνου του 1989 σχετικά με τη θαλάσσια αρωγή, καταρτίστηκε για να αντικαταστήσει τη Διεθνή Σύμβαση των Βρυξελλών της 23.10.1910 “περί ενοποιήσεως κανόνων τινών περί θαλασσίας αρωγής και ναυαγιαιρέσεως”, που έχει επικυρώσει η Ελλάδα με το Ν. ΓΩΠΣΤ`/1911 και το Πρωτόκολλο των Βρυξελλών της 27.5.1967, με το οποίο οι διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης του 1910 επεκτάθηκαν και στα πολεμικά πλοία και σε όσα ανήκουν, τελούν υπό τη διαχείριση ή είναι ναυλωμένα στο Δημόσιο ή σε δημόσια αρχή (σχετική Εισηγητική Έκθεση). Κατά το άρθρο 2 της Διεθνούς Σύμβασης του Λονδίνου του 1989, η οποία κυρώθηκε με το Ν. 2391/1996 και τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα από τις 3.6.1997 (ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της 19.6/4.7.1996), “η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται οποτεδήποτε δικαστικές ή διαιτητικές διαδικασίες που αφορούν σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτή τη Σύμβαση εισάγονται σε ένα κράτος-μέλος”. Από την πιο πάνω διάταξη, προκύπτει σαφώς ότι η πιο πάνω Διεθνής Σύμβαση διέπει τις σχετικές με την επιθαλάσσια αρωγή υποθέσεις, που εισάγονται στα ελληνικά Δικαστήρια, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια του αρωγού ή του βοηθούμενου πλοίου και χωρίς να απαιτείται άλλο στοιχείο αλλοδαπότητας της διαφοράς. Εξάλλου, εφόσον η Ελλάδα δεν διατύπωσε καμία επιφύλαξη από αυτές που προβλέπει το άρθρο 30 της Σύμβασης, οι διατάξεις αυτής διέπουν και τις εσωτερικές θαλάσσιες αρωγές, δηλαδή αυτές που παρέχονται σε εσωτερικά ύδατα, ακόμα και από πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας. Από τις αναφερόμενες πιο πάνω διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης του Λονδίνου και ιδιαίτερα από αυτές των άρθρων 1, 12 και 13 (που προσομοιάζουν στα άρθρα 246 και 247 του ΚΙΝΔ), προκύπτει ότι επιθαλάσσια αρωγή, που παρέχει δικαίωμα εύλογης αμοιβής, για κάθε πράξη βοήθειας ή διάσωσης πλοίου που βρίσκεται σε κίνδυνο, είναι κάθε πράξη βοήθειας ή διάσωσης πλοίου που βρίσκεται σε κίνδυνο, εφόσον η πράξη αυτή (βοήθειας ή διάσωσης) έχει ωφέλιμο αποτέλεσμα, ανεξάρτητα αν παρέχεται σε ανοικτή θάλασσα, σε όρμο ή λιμάνι. Συνεπώς, απαραίτητη προϋπόθεση για να θεμελιωθεί δικαίωμα αμοιβής είναι η ύπαρξη πραγματικού κινδύνου απώλειας του πλοίου, έστω και μη άμεσου, αλλά με πιθανότητα αναμενόμενου, ο οποίος να υπάρχει προτού να παρασχεθούν οι σωστικές ενέργειες και η πράξη αρωγής να είχε ωφέλιμο αποτέλεσμα. Νοείται δε ως ωφέλιμο αποτέλεσμα η διατήρηση του πράγματος με την αντιμετώπιση του κινδύνου απώλειας ή βλάβης, με την οποία αυτό απειλείται, είτε ολικώς, είτε κατά ένα μέρος. Επίσης, κατά την έννοια των άρθρων 247, 248, 249, 251 § 3 και 254 ΚΙΝΔ, οι οποίες εφαρμόζονται παράλληλα με την πιο πάνω Διεθνή Σύμβαση, αλλά και του άρθρου 13 της Σύμβασης αυτής, για το καταμερισμό της αμοιβής, η οφειλόμενη από επιθαλάσσια αρωγή αμοιβή, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπερβεί την αξία των πραγμάτων τα οποία διασώθηκαν, ορίζεται, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, από το Δικαστήριο, το οποίο λαμβάνει ως βάση κατά πρώτο λόγο το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε, τις προσπάθειες και το ζήλο εκείνων που βοήθησαν, τον κίνδυνο, τον οποίο διέτρεξαν το πλοίο το οποίο βοηθήθηκε, οι επιβάτες, το πλήρωμα και το φορτίο, οι σώστες και το αρωγό πλοίο, το χρόνο που διατέθηκε, τα έξοδα, στα οποία υποβλήθηκε και κατά δεύτερο λόγο την αξία των πραγμάτων που διασώθηκαν μετά την πάροδο του κινδύνου (ΑΠ 1293/2018 δημ.ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

V. Από τις υπ’αριθμ. ….., …., ….. και …../18.6.2018 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……………. αντιστοίχως, που λήφθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά, με την επιμέλεια της ενάγουσας-εφεσίβλητης, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του εναγομένου-εκκαλούντος, κατ’άρθρο 422παρ.1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 του Ν.4335/2015 (υπ’ αριθμ…../12.6.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου Αθηνών . ……..), μη λαμβανομένων υπόψη των υπ’ αριθμ….. και …../24.10.2018 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων του εναγομένου, ……… και . ………, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς, που προσκομίστηκαν απαράδεκτα από τον εναγόμενο με την προσθήκη στις πρωτόδικες προτάσεις του προς αντίκρουση των αγωγικών ισχυρισμών, καθόσον η ενάγουσα δεν προέβαλε με τις προτάσεις της νέους ισχυρισμούς (άρθρο 237§2 εδ. β’ ΚΠολΔ) και ως εκ τούτου, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που ομοίως δεν τις έλαβε υπόψη, ως απαράδεκτες, λόγω εκπρόθεσμης προσκόμισης τους (237§2 εδ. γ΄ ΚΠολΔ), δεν έσφαλε, απορριπτομένων των συναφών τρίτου και τέταρτου λόγου της έφεσης, που πλήττουν την κρίση αυτή της εκκαλουμένης, ως ουσιαστικά αβασίμων, περαιτέρω δε από τις υπ’αριθμ…../21.10.2019, …../23.10.2019,  …../23.10.2019 και …./12.11.2019 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων, ……… οι δύο πρώτες, …….. και ………., αντίστοιχα οι λοιπές, που λήφθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς με την επιμέλεια του εκκαλούντος (527 και 529 παρ.1  ΚπολΔ), κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της εφεσίβλητης, κατ’άρθρο 422παρ.1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 του Ν.4335/2015   (υπ’ αριθμ……../ 15.10.2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου Αθηνών, …………..) και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, ανεξάρτητα αν αυτά πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρο 340 παρ.1 ΚΠολΔ), για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να έχει παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004,723), σε συνδυασμό με τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφα τους και εκτιμώνται, κατ’ άρθρα 264 εδαφ. β, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ, αλλά και τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα εδρεύουσα στον Πειραιά εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «………….. (“…………..”), έχει αντικείμενο την ανάληψη κάθε υποβρύχιας εργασίας σχετικά με το επάγγελμα του αυτοδύτη, ενδεικτικά αναλαμβάνει καθαρισμούς πλοίων, στεγανώσεις, αποκολλήσεις, υπηρεσίες ναυαγιαίρεσης πλοίων και πλωτών ναυπηγημάτων κ.λ.π. με την συντονισμένη επιχείρηση καταδυτικού συνεργείου. Ο εναγόμενος, …………, είναι πλοιοκτήτης του υπό ελληνική σημαία πλωτού γερανού με το όνομα «Π», χωρητικότητας καθαρών κόρων 1153,24 και ολικών κόρων 1207,24, μήκους 42,69 μέτρων και πλάτους 27,53, βάθους 3 μέτρων, κατασκευασμένου από χάλυβα, άνευ κινητήρα πρόωσης, καταχωρηθέντος με αριθμό 30 στο νηολόγιο πλωτών ναυπηγημάτων κλάσης Β’ του λιμένος Πειραιά (από 4.9.2006 έγγραφο εθνικότητας πλοίου YEN), αξίας 350.000 ευρώ. Δυνάμει του από 5.2.2015 ιδιωτικού συμφωνητικού πώλησης μεταξύ του εναγομένου και της αλλοδαπής εταιρείας “………….”, με καταστατική έδρα στην Μονρόβια Λιβερίας, ως αγοράστριας, ο επίδικος γερανός «Π» συμφωνήθηκε να μεταβιβαστεί σ’αυτήν, λόγω πωλήσεως, αντί τιμήματος 335.000 δολαρίων ΗΠΑ, με παρακράτηση κυριότητας μέχρι την πλήρη εξόφληση του τιμήματος και συγκεκριμένα  του υπολειπόμενου ποσού των 92.150 δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο ο εναγόμενος έχει εισπράξει, ως προκύπτει εκ της προσκομιζόμενης από 15.5.2015 εξοφλητικής απόδειξης, ποσού 49.285 δολαρίων ΗΠΑ και ποσού 29.800 δολαρίων ΗΠΑ και με τη συμφωνία να εκναυλώνεται ή να απασχολείται σε έργα με τη σύμφωνη γνώμη αγοραστή και πωλητή. Ο εν λόγω πλωτός γερανός είχε εκναυλωθεί δυνάμει του από 17.11.2015 ιδιωτικού συμφωνητικού ναύλωσης, που συνήφθη μεταξύ του εναγομένου, ως εκναυλωτή και του …………, ως ναυλωτή,  χωρίς πλήρωμα (γυμνή ναύλωση), προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την προμήθεια των απαιτούμενων αδρανών υλικών  από το Λατομείο της περιοχής ………) στο έργο που εκτελούνταν στον λιμένα Βραχατίου Κορινθίας από την εταιρία «…………», για όλη τη διάρκεια του έργου, με ναύλο 25.000 ευρώ για 25 ημέρες εργασίας ανά μήνα. Λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών στις 22, 23 και 24 Μαρτίου 2016, ο επίδικος πλωτός γερανός, που ήταν αγκυροβολημένος στον όρμο Μεγάλης Αγιάς και προσδεδεμένος με το πρυμναίο του τμήμα σε τσιμεντένιο προβλήτα παλαιής ιχθυοκαλλιέργειας προς φόρτωση και της μη μεταφοράς του σε ασφαλή λιμένα ενόψει της αναγγελίας θυελλωδών ανέμων από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, προσέκρουσε με το πρυμναίο τμήμα του στον βραχώδη βυθό, με αποτέλεσμα να προκληθεί ρήγμα και να ημιβυθιστεί, με μη βυθισμένη την πλευρά της πρύμνης (εκτός θαλάσσης) και βυθισμένη την πλευρά της πλώρης, χωρίς όμως εκ της θέσης του να συνιστά κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα, όπως προκύπτει ιδίως από τα έντυπα σήματα Λ/Τ Αντικύρας. Από την ως άνω ημιβύθιση δεν προκλήθηκε θαλάσσια ρύπανση, όπως διαπίστωσε το ναυαγοσωστικό «Α» ΝΠ ……….., το οποίο μετέβη εκεί για την αποτροπή πιθανού κινδύνου πρόκλησης ρύπανσης, κατόπιν σύμβασης επιθαλάσσιας αρωγής μεταξύ του εναγομένου και του πλοιοκτήτη του άνω ναυαγοσωστικού, …………., με καταβολή αμοιβής για τη διάσωση μόνο εκ του ωφέλιμου αποτελέσματος (no cure – no pay), το οποίο και ανέπτυξε προληπτικά αντιρρυπαντικό φράγμα, ενώ καταδυτικό συνεργείο επιθεώρησε τα ύφαλα διαπιστώνοντας ρήγμα του πλωτού γερανού στο πρυμναίο του τμήμα (σπάσιμο και άνοιγμα), ήτοι στο τμήμα του σκάφους που είχε προσκρούσει στην τσιμεντένια προβλήτα. Οι εργασίες του ναυαγοσωστικού «Α» ΝΠ ………, δεν εξελίχθηκαν περαιτέρω για την ανέλκυση του πλωτού γερανού, κατόπιν υπαναχώρησης των μερών της συμβάσεως αρωγής. Ενόψει της κατάστασης ημιβύθισης του επίδικου γερανού, στις 26.4.2016 επακολούθησε τροποποιητική σύμβαση της προηγηθείσας σύμβασης πώλησης του ως άνω πλωτού γερανού, μεταξύ της, ως άνω, αγοράστριας και του εναγομένου πωλητή, με την οποία συμφωνήθηκε να χορηγηθεί απ’αυτόν η πληρεξουσιότητα στην δικηγόρο Πειραιώς, … ……, να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για τη μεταβίβαση της κυριότητας του ανωτέρω πλωτού γερανού στην αγοράστρια εταιρία “…………..” και την μεταγραφή της στο οικείο νηολόγιο, επιπλέον δε καταρτίστηκε σύμφωνο προαίρεσης επαναγοράς εντός πενταετίας του πλωτού γερανού, έως τις 26.4.2021, από τον εναγόμενο πωλητή, εφόσον ο τελευταίος θα κατέβαλε το τίμημα, που είχε εισπράξει (335.000 δολάρια), πλέον νομίμων τόκων και εξόδων της αγοράστριας για την καλή λειτουργία του, καθώς επίσης συμφώνησαν την σύσταση κοινοπραξίας μεταξύ των συμβαλλομένων, εφόσον ο πλωτός γερανός ανελκυστεί, επισκευαστεί και καταστεί αξιόπλοος και ενταχθεί σε τεχνικό έργο, με κατανομή της εργολαβικής αμοιβής, όπως ειδικότερα περιγράφεται στο από 26.4.2016 ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των μερών. Σε εκτέλεση τούτων, δυνάμει του υπ’ αριθμ……../26.4.2016 πληρεξουσίου εγγράφου της συμβολαιογράφου Πειραιώς…………., ο εναγόμενος όρισε την ανωτέρω δικηγόρο, ……….., ειδική πληρεξουσία, αντιπρόσωπο και αντίκλητο του και της παρείχε την πληρεξουσιότητα να προβεί στην μεταβίβαση της κυριότητας του ανωτέρω πλωτού γερανού στην αγοράστρια εταιρεία και συγκεκριμένα να μεταβιβάσει κάθε προσωπικό και εμπράγματο δικαίωμα του εντολέα και να αντιπροσωπεύει αυτόν ενώπιον κάθε Αρχής και δημόσιας υπηρεσίας, καθώς επίσης να διορίζει τεχνικό συνεργείο για τις εναπομείνασες τεχνικές εργασίες, ενδεικτικά: ανέλκυση, μεταφορά, αντιρρύπανση κλ.π., δήλωσε δε ο εναγόμενος εντολέας ρητά ότι αναγνωρίζει τις πράξεις της πληρεξουσίας δικηγόρου, ως νόμιμες και έγκυρες και ότι οι ανωτέρω εντολές και πληρεξουσιότητες παρέχονται ανέκκλητα. Σε εκτέλεση της δοθείσης από τον εναγόμενο εντολής, η εντολοδόχος πληρεξούσια δικηγόρος ήρθε σε επικοινωνία με την ενάγουσα εταιρεία, η οποία προέβη σε επιθεώρηση του ημιβυθισμένου γερανού και σε εκτίμηση και γνωστοποίηση με το από 23.5.2016 έγγραφο της, των απαιτουμένων ενεργειών για την επανάπλευση του και συγκεκριμένα απαιτούνταν: α) κλείσιμο των πέντε μικρών ρηγμάτων στην περιοχή πρύμνης διαστάσεων : 1) 5X10 εκ., 2) 10 X 10 εκ., 3) 15 X 12 εκ., 4) 20 X 10 εκ. και 5) 15 X 15 εκ., που είχαν προκληθεί από την πρόσκρουση στους βράχους και προξένησαν την βύθιση του και β) άντληση των πρυμνιών δεξαμενών 1 και 2 και εν συνεχεία άντληση των πλευρικών δεξαμενών 3 και 4, καθώς επίσης, μετά την επανάπλευση, απομάκρυνση του από την θέση, που βρισκόταν, καθόσον υπήρχε κίνδυνος να διαλυθεί υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Ακολούθως, αφού ανατέθηκε από την εντολοδόχο δικηγόρο στην ενάγουσα το έργο ναυαγιαίρεσης του, η ενάγουσα κατέθεσε αυθημερόν δια του νομίμου εκπροσώπου της, ………., την από 23.5.2016 αίτηση προς το αρμόδιο Λιμεναρχείο Ιτέας, για την έκδοση της σχετικής αδείας ανέλκυσης, προσκομίζοντας και την από 25.5.2016 ρητή εντολή ανάθεσης εργασιών ναυαγιαίρεσης του επίδικου γερανού, υπογεγραμμένη από την ανωτέρω πληρεξούσια δικηγόρο με την ιδιότητα της, ως εντολοδόχου, τόσο της αγοράστριας αλλοδαπής εταιρείας, όσο και του εναγομένου πωλητή, βάσει του, ως άνω, συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου. Επιπλέον, προσκόμισε την από Ιουνίου 2016 σχετική έκθεση του ………, Ναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού, για τον τρόπο επαναφοράς του ναυαγίου σε πλεύσιμη κατάσταση, ύστερα από την επιθεώρηση του καταδυτικού συνεργείου της ενάγουσας εταιρείας, εφόσον απαντληθεί το θαλάσσιο νερό, που έχει εισέλθει στο κύτος, με την στεγανοποίηση των προπεριγραφομένων  ρηγμάτων με κάθε πρόσφορο μέσο, ώστε να επιτευχθεί η ανέλκυση και με την επιφύλαξη περαιτέρω εκτίμησης για την ρυμούλκηση του προς επισκευή. Το χρονοδιάγραμμα της επιχείρησης ανέλκυσης εκτιμήθηκε ότι θα διαρκέσει 5 ημέρες, παρεκτός εμφάνισης δυσμενών καιρικών συνθηκών και γνωστοποιήθηκε ότι η ομάδα κατάδυσης αποτελείτο από τρία άτομα, τον επόπτη δύτη και δύο δύτες, όπως αυτοί κατονομάστηκαν στην αίτηση έκδοσης της σχετικής αδείας από τις λιμενικές αρχές, η δε μεταφορά του αναγκαίου εξοπλισμού έγινε με φορτηγό αυτοκίνητο, που βρισκόταν πλησίον της προβλήτας που είχε ημιβυθιστεί ο πλωτός γερανός. Ακολούθως, εκδόθηκε η υπ’αριθμ.πρωτ………./24.6.2016 άδεια ανέλκυσης του συγκεκριμένου ναυαγίου, του Λιμεναρχείου Ιτέας. Οι σχετικές εργασίες εκτελέστηκαν προσηκόντως από τις 24.6.2016 έως την 1η.7.2016, υπό τη διαρκή εποπτεία της αρμόδιας λιμενικής αρχής Αντικύρας, οπότε και πραγματοποιήθηκε επιτυχής ανέλκυση του ημιβυθισμένου τμήματος του πλωτού γερανού, ο οποίος μετακινήθηκε σε παρακείμενη θέση του όρμου, όπου προσδέθηκε ασφαλώς, σε αβαθή νερά, ούτως ώστε να μην κινδυνεύει από τον κυματισμό να προσκρούσει στον βυθό ή στα βράχια της ακτής, δεδομένου ότι είχε απαγορευθεί ο απόπλους του σκάφους, δυνάμει σχετικής διαταγής Δικαστηρίου, κατόπιν αίτησης τρίτου δανειστή του εναγομένου οφειλέτη και ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατή η απομάκρυνση και μεταφορά του προς έλεγχο και επισταμένη επισκευή. Ενόψει της, ως άνω, περιγραφομένης επισφαλούς κατάστασης του πλωτού γερανού, προτού λάβουν χώρα οι σωστικές ενέργειες της ενάγουσας και του πραγματικού κινδύνου ολικής απώλειας του με την αναμενόμενη ολοσχερή βύθιση του, συνεπεία επιδείνωσης των υφισταμένων ρηγμάτων και εισροής στο κύτος μεγαλύτερου όγκου θαλάσσιου νερού, αλλά και πιθανότατα δημιουργίας νέων ζημιών από τις συνεχείς προσκρούσεις του στον βραχώδη βυθό, ή/και την παράσυρση του από την αποθαλασσιά (ρεστία) ή σε περίπτωση έντονου κυματισμού από επίταση των ανέμων,  συνάγεται σαφώς ότι στην προκειμένη περίπτωση στοιχειοθετείται επιθαλάσσια αρωγή, εφόσον οι γενόμενες πράξεις αρωγής εκ μέρους της ενάγουσας εταιρείας είχαν ωφέλιμο αποτέλεσμα, ήτοι την διατήρηση του επίδικου γερανού, την αποτροπή περαιτέρω βλάβης του και την επαναφορά του σε πλεύσιμη κατάσταση, με την αντιμετώπιση του επαπειλούμενου κινδύνου ολικής απώλειας του και συνεπώς, η ενάγουσα δικαιούται εύλογης αμοιβής, βάσει των ρηθέντων στην μείζονα σκέψη διατάξεων, εφόσον δεν υπήρξε μεταξύ των διαδίκων σχετική συμφωνία, που να την καθορίζει.

Ενόψει των ανωτέρω αποδειχθέντων, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι συνήφθη μεταξύ των διαδίκων σύμβαση επιθαλάσσιας αρωγής και απέρριψε τον αρνητικό ισχυρισμό του εναγομένου περί μη χορήγησης εντολής αρωγής στην ενάγουσα εταιρεία, με την αιτιολογία ότι ο εναγόμενος πλοιοκτήτης δεν επικαλείται, ούτε προκύπτει από κάποιο αποδεικτικό μέσο, εναντίωση του στις εργασίες αρωγής που παρείχε η ενάγουσα με το καταδυτικό της συνεργείο, ορθά, κατ’αποτέλεσμα. εφάρμοσε τον νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει, αφού συμπληρωθεί και αντικατασταθεί η αιτιολογία της με την παρούσα (534ΚΠολΔ), οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του εναγομένου, που προτάθηκαν πρωτοδίκως και περιλαμβάνονται στον πρώτο, δεύτερο, έκτο, έβδομο, όγδοο, δέκατο, δέκατο ένατο και εικοστό λόγο της έφεσης, περί μη χορήγησης προφορικής ή γραπτής εντολής ναυαγιαίρεσης στην ενάγουσα εταιρεία, εμφάνισης της πληρεξουσίας δικηγόρου, ……….., ως εντολοδόχου του, εν αγνοία του, παροχής συμβολαιογραφικής πληρεξουσιότητας σ’αυτήν μόνο για την μεταβίβαση του πλωτού γερανού, μη νομιμοποίησης της ενάγουσας για την κατάθεση αίτησης ανέλκυσης στις λιμενικές αρχές, άκυρης άδειας ανέλκυσης, αυθαίρετων σωστικών ενεργειών της ενάγουσας εταιρείας χωρίς την συναίνεση του ή την μεταγενέστερη έγκριση του, που, όπως υποστηρίζει, αβασάνιστα δεν έγιναν δεκτοί από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και έτσι τούτο υπέπεσε στις πλημμέλειες της μη λήψης υπόψη πραγμάτων προταθέντων, που έχουν ουσιώδη επίδραση στην δίκη, άλλως παρά το νόμο δέχθηκε πράγματα, ως αληθινά, χωρίς απόδειξη, άλλως περιέχει αντιφάσεις, άλλως στερείται νόμιμης βάσης, άλλως παραμόρφωσε το περιεχόμενο του συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου, κρίνονται απορριπτέοι, ως ουσιαστικά αβάσιμοι, απορριπτομένων των κρινόμενων λόγων κατ’ουσίαν.

Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη το επιτυχημένο αποτέλεσμα της διάσωσης και ανέλκυσης του ημιβυθισμένου πλωτού γερανού, αφού, αποδεικνύεται ότι στις άμεσες και συντονισμένες προσπάθειες των προστηθέντων της ενάγουσας οφείλεται η αποτροπή του κινδύνου να υποστεί τούτος περαιτέρω ζημίες και τελικά να βυθιστεί εξ ολοκλήρου, τις προσπάθειες και το ζήλο, που κατέβαλε το ανθρώπινο δυναμικό της ενάγουσας για να αποτρέψει την απώλεια της περιουσίας του εναγομένου, αξίας 350.000 ευρώ, τον βαθμό του κινδύνου που διέτρεξε το καταδυτικό συνεργείο της ενάγουσας, το έγκαιρο των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν, το βαθμό ετοιμότητας και επάρκειας του εξοπλισμού της αρωγού, το χρόνο που διατέθηκε για την διάσωση του σε κίνδυνο ευρισκομένου πλωτού γερανού συνυπολογιζόμενων και των προπαρασκευαστικών ενεργειών επιθεώρησης του ημιβυθισμένου γερανού για τη διαπίστωση της κατάστασης του και εκτίμησης της δυνατότητας ανέλκυσης προς λήψη της σχετικής αδείας από τις λιμενικές αρχές, καθώς και τα έξοδα της ενάγουσας (για την μεταφορά του εξοπλισμού, τα καύσιμα φορτηγού μεταφοράς τούτου, την αμοιβή απασχόλησης δυτών και επόπτη δύτη, τα τροφεία δυτών, τις δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας των μηχανημάτων και εργαλείων και το κόστος των αναλώσιμων ειδών), η καθοριστέα εύλογη αμοιβή της ενάγουσας για τις παρεχόμενες υπηρεσίες επιθαλάσσιας αρωγής και ναυαγιαίρεσης, ανέρχεται στο ποσό των 60.000 ευρώ, το οποίο οφείλει ο εναγόμενος πλοιοκτήτης να της καταβάλει εντόκως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την πάροδο της ταχθείσας σ’αυτήν πενθήμερης προθεσμίας με την από 3.4.2018 εξώδικη όχληση του, που της επιδόθηκε στις 4.4.2018 (υπ’ αριθμ. ……/4.4.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου Αθηνών, ……………..) ήτοι από 10.4.2018 και με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής.

Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ομοίως, ορθά εκτίμησε τον νόμο και τις αποδείξεις, απορριπτομένων του πέμπτου, ένατου, ενδέκατου, δωδέκατου, δέκατου τρίτου, δέκατου τέταρτου, δέκατου πέμπτου, δέκατου έκτου, δέκατου έβδομου και δέκατου όγδοου λόγου της έφεσης του εναγομένου περί παράβασης του νόμου, κακής εκτίμησης των αποδείξεων, λήψης υπόψη μη έγκυρων αποδεικτικών μέσων και συγκεκριμένα των ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων της ενάγουσας, ………. και ………., με το ίδιο περιεχόμενο, μη πρόσδοσης στα αποδεικτικά μέσα της δύναμης που ορίζει ο νόμος, μη λήψης υπόψη αποδεικτικών μέσων, που προσκόμισε ο ίδιος και συγκεκριμένα αφενός του από 1.7.2016 έντυπου σήματος Α΄Λ/Τ Αντικύρας περί της ανέλκυσης του πλωτού γερανού «Π», προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι οι διαδικασίες ανέλκυσης διήρκεσαν μόλις 31 ώρες και όχι επτά ημέρες κατά τις παραδοχές της εκκαλουμένης και αφετέρου των από 4.12.2017 και 19.10.2018 εγγράφων του Α΄Λ/Τ Αντικύρας, κατόπιν αιτήσεων του εναγομένου, που βεβαιώνουν ότι ο πλωτός γερανός βρίσκεται προσδεδεμένος στην ίδια θέση σε κατάσταση ημιβύθισης, που συνέβη σε άγνωστο χρόνο, ως ουσιαστικά αβασίμων, ερειδομένων επί των εσφαλμένων προϋποθέσεων της λήψης υπόψη μη επιτρεπτών μέσων, που όμως δεν συνιστούν τέτοια οι με ίδιο περιεχόμενο ένορκες βεβαιώσεις και μη λήψης υπόψη των μνημονευόμενων προσκομιζομένων από τον εναγόμενο αποδεικτικών, ως άνω, μέσων, ενώ το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού έλαβε αυτά υπόψη, τα εκτίμησε ελεύθερα με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα αξιολογώντας τούτα προσηκόντως και όχι κατά την εσφαλμένη εκτίμηση του εναγομένου, τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη, μήτε ότι έχουν δεσμευτική αποδεικτική δύναμη, ως αβασίμως υπολαμβάνει ο εναγόμενος με τους κρινόμενους λόγους, πολλώ μάλλον, που το περιεχόμενο τους παρερμηνεύεται και διατυπώνεται εσφαλμένα από τον εναγόμενο-εκκαλούντα, καθόσον από την επισκόπηση των εν λόγω εγγράφων δεν αναιρούνται τα ανωτέρω αποδειχθέντα, όσον αφορά αφενός, την χρονική διάρκεια απασχόλησης της ενάγουσας με τις επίδικες περιγραφόμενες ανωτέρω εργασίες επιθαλάσσιας αρωγής, αφού η ανέλκυση ήταν η τελευταία διαδικασία και αυτή καθεαυτή διήρκεσε, όπως διευκρινίζεται στο εν λόγω έγγραφο, από τις 30.6.2016 ώρα 8.00π.μ έως την 1η.7.2016 ώρα 15.00μ.μ. και όχι όλες οι διαδικασίες, που απαιτήθηκαν, προκειμένου να καταστεί αυτή εφικτή και αφετέρου, την επιτυχή διεκπεραίωση της ανέλκυσης του γερανού από την ενάγουσα, αφού το γεγονός της ημιβύθισης, που αναφέρεται στα εν λόγω έγγραφα, επακολούθησε της ανέλκυσης, σε άγνωστο χρόνο, ένεκα της από αμέλεια παράλειψης από τον εναγόμενο πλοιοκτήτη λήψης των αναγκαίων μέτρων διατήρησης του σε πλεύσιμη κατάσταση και δεν ανάγεται σε υπαιτιότητα της ενάγουσας, ούτε σημαίνει ότι δεν εκτέλεσε το προσήκον έργο και, ως εκ τούτων, οι αποδιδόμενες στην εκκαλουμένη πλημμέλειες περί αποδοχής πραγμάτων, ως αληθινών, χωρίς απόδειξη και παραμόρφωσης του περιεχομένου εγγράφων, κρίνονται απορριπτέες, ως ουσιαστικά αβάσιμες.

Περαιτέρω, ενόψει των προαναφερθέντων, το υποβαλλόμενο με τις προτάσεις του εναγομένου ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου αίτημα επίδειξης των αναφερομένων εγγράφων και δη τυχόν γραπτή εντολή του προς την ενάγουσα ναυαγιαίρεσης, το τιμολόγιο αναφορικά με τα αναλώσιμα και το εξώδικο που απέστειλε η δικηγόρος …….. προς την ασφαλιστική και τον Salim Rasa, κρίνεται απορριπτέο, προεχόντως ως αλυσιτελές και παρελκυστικό, αναφορικά με το πρώτο έγγραφο, καθόσον η ενάγουσα νομότυπα επικαλείται και προσκομίζει την ρητή εντολή ανάθεσης σ’αυτήν εργασιών ναυαγιαίρεσης από την πληρεξούσια δικηγόρο του εναγομένου βάσει του ως άνω συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου, που αν και το κατέχει και ο ίδιος ο εναγόμενος, εντούτοις προσκομίζει μόνο το πρώτο φύλλο και παραλείπει το δεύτερο, που περιλαμβάνεται η επίμαχη εντολή και όσον αφορά τα λοιπά ζητούμενα στοιχεία, το κρινόμενο αίτημα παρίσταται προεχόντως, ως αόριστο, αφού δεν γίνεται επίκληση κατοχής των προς επίδειξη εγγράφων από την αντίδικο του, ούτε εξειδικεύονται αυτά επαρκώς και σε κάθε περίπτωση  δεν κρίνονται πρόσφορα και απαραίτητα προς ανταπόδειξη του εννόμου συμφέροντος της ενάγουσας, στην άσκηση του καταγομένου στην παρούσα δίκη δικαιώματος της, που επαρκώς θεμελιώνεται και αποδεικνύεται από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους αποδεικτικά στοιχεία. Κατά συνέπεια, ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το εν λόγω αίτημα, αν και με συνοπτική εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, που αντικαθίσταται από την παρούσα (534 ΚΠολΔ), απορριπτομένων των αιτιάσεων του εναγομένου, που διατυπώνονται στον εικοστό πρώτο λόγο της έφεσης του, ως ουσιαστικά αβασίμων.

VI. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολο της, ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα για την άσκηση της παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ.3 εδαφ.ε΄ ΚΠολΔ) και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας στον εκκαλούντα, κατόπιν σχετικού αιτήματος της, λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την ένδικη έφεση.

Δέχεται την έφεση τυπικά.

Απορρίπτει αυτήν κατ’ ουσίαν.

Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου, κατά την άσκηση της.

Επιβάλλει στον εκκαλούντα τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, στις 6 Οκτωβρίου 2022.

             Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ