ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός απόφασης 214/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
[Διαδικασία Περιουσιακών Διαφορών (από οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία)]
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, την οποία όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο, Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα, T.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των εκκαλούντων : 1) ………… 2) ………… οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου τους, Φιλιώς Ασμάνη, με δήλωση, κατ’άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ.
Των εφεσιβλήτων : 1) ………. 2) ……………, 3) …………. ………… 4) …………. οι οποίοι παραστάθηκαν, ο πρώτος μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Μιχαήλ Φράγκου και οι λοιποί δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, Βασιλείου Σαζιώτη.
Ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, την από 19-9-2017 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …../10-10-2007) αγωγή του, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Οι εναγόμενοι άσκησαν ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου την από 10-11-2017 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……/16-11-2017) προσεπίκληση, ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή τους, η οποία ζήτησαν να γίνει επίσης δεκτή.
Επί της αγωγής και παρεμπίπτουσας αυτής αγωγής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ. 31/2018 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο και παρέπεμψε τις αγωγές για να δικαστούν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Με την από 3-10-2018 (με αύξ.αριθμ.εκθ.καταθ…………/5-10-2018) και την από 3-10-2018 (με αύξ.αριθμ.εκθ.καταθ…………./8-10-2018) κλήσεις του ενάγοντος, απευθυνόμενες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, οι παραπάνω υποθέσεις εισήχθησαν για να δικαστούν ενώπιόν του. Επ’αυτών εκδόθηκε η υπ’αριθμ.3021/2019 μη οριστική απόφαση του άνω Δικαστηρίου, με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτησή τους. Στη συνέχεια με την από 5-9-2019 (με αύξ.αριθμ.εκθ.καταθ…………/2019) κλήση του ενάγοντος προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, οι παραπάνω υποθέσεις επανεισήχθησαν προς συζήτηση, ενώπιόν του. Επ’αυτών εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 495/2020 οριστική απόφασή του, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή και απορρίφθηκε η παρεμπίπτουσα αγωγή.
Οι εκκαλούντες, με την από 1-9-2020 (υπ’αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ………../4-9-2020) έφεσή τους προσέβαλαν την παραπάνω απόφαση, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 7-10-2021 και μετ’αναβολήν την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των εφεσιβλήτων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους, ενώ η πληρεξουσία δικηγόρος των εκκαλούντων δεν εμφανίσθηκε, αλλά παραστάθηκε με δήλωσή της, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 § 2 του ΚΠολΔ και προκατέθεσε τις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 § 13 του ίδιου νόμου) η από 1-9-2020 (υπ’αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. …………../4-9-2020) έφεση των εναγομένων-προσεπικαλούντων-παρεμπιπτόντως εναγόντων, ως εν μέρει ηττηθέντων πρωτοδίκως διαδίκων, κατά της υπ’αριθμ. 495/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, ερήμην του πρώτου των καθ’ών η προσεπίκληση-παρεμπιπτόντως εναγομένων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, και έκανε δεκτή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν την από 19-9-2017 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………/10-10-2007) αγωγή του ενάγοντος περί προκαταβολής δαπάνης προς αποκατάσταση βλάβης και αποζημίωσης για ζημίες σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, που έχει υπαχθεί στο σύστημα της οροφοκτησίας, και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, και απέρριψε την από 10-11-2017 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……../16-11-2017) προσεπίκληση, ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή των εναγομένων, περί αποδόσεως του ποσού εκ της παραπάνω δαπάνης και αποζημίωσης, που αντιστοιχεί στο ποσοστό συνιδιοκτησίας των παρεμπιπτόντως εναγομένων επί των κοινόκτητων τμημάτων της οικοδομής. Έχει δε ασκηθεί νομότυπα (άρθρο 495, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517 και 520 § 1 του ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός μηνός από την επίδοση της εκκαλουμένης προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο των εναγομένων (άρθρο 518 § 2, σε συνδυασμό με 143 § 1 και 147 § 2, του ΚΠολΔ), που έλαβε χώρα στις 13-7-2020 (σχετ. η υπ’αριθμ. …… Β΄/13-7-2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά, …………..), ενώ, για το παραδεκτό της, κατατέθηκε κατά την άσκησή της το προβλεπόμενο παράβολο (υπ’αριθμ. …………. e-παράβολο και από 4-9-2020 αποδεικτικό εξόφλησής του της Τράπεζας Πειραιώς). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται από αυτούς (άρθρα 522, 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ), κατά την αυτή επίσης διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη, σημειούμενου ότι δεν συντρέχει εν προκειμένω περίπτωση εξαφανίσεως της εκκαλουμένης, κατά το μέρος που αφορά τον ερημοδικασθέντα στον πρώτο βαθμό, πρώτο των καθ’ών η προσεπίκληση-παρεμπιπτόντως εναγομένων, κατ’άρθρο 528 του ΚΠολΔ, εφόσον η έφεση δεν έχει ασκηθεί από αυτόν.
Ο ενάγων ισχυρίστηκε με την (κύρια) αγωγή του, ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι εναγόμενοι τυγχάνουν συγκύριοι των ειδικότερα περιγραφόμενων αυτοτελών οριζόντιων ιδιοκτησιών (διαμερισμάτων), στον α΄ και δεύτερο, αντίστοιχα, όροφο πολυκατοικίας που έχει υπαχθεί στο σύστημα της οροφοκτησίας, δυνάμει σχετικής συμβολαιογραφικής πράξης σύστασης οριζόντιων ιδιοκτησιών, που έχει νομίμως μεταγραφεί. Ότι οι εναγόμενοι, παραβαίνοντας σχετική νόμιμη υποχρέωσή τους και παρά τις επανειλημμένες προφορικές και έγγραφες οχλήσεις του, παρέλειψαν υπαιτίως να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή της εισροής υγρασίας από το διαμέρισμά τους, στο ταβάνι του δικού του διαμερίσματος, με αποτέλεσμα να έχει εμφανιστεί υγρασία καθ’όλη την επιφάνειά του, η προέλευση και τα αίτια της οποίας διαπιστώθηκαν μετά από αυτοψία πολιτικού μηχανικού αλλά και της Πολεοδομίας. Ότι πέραν της εμφανούς υγρασίας και της προκληθείσας από αυτήν δυσοσμίας, έχουν υποστεί διάβρωση και οξείδωση τα σιδερένια μέρη της οικοδομής, με αποτέλεσμα να διακινδυνεύει η στατικότητα του κτιρίου. Ότι για την άρση του προβλήματος και την αποκατάσταση των ήδη υφιστάμενων ζημιών στο διαμέρισμά του, είναι αναγκαίο να διενεργηθούν οι ειδικότερα μνημονευόμενες εργασίες, σύμφωνα με σχετική μελέτη που εκπόνησε πολιτικός μηχανικός, που ενσωματώνεται στην αγωγή, με συνολικό κόστος, όπως αυτό ειδικότερα αναλύεται, ανά εργασία και υλικά, ύψους 19.212,99 ευρώ, επιμεριζόμενο σε 9.907,4 ευρώ όσον αφορά τις εργασίες στο διαμέρισμα των εναγομένων, και των 9.305,59 ευρώ, όσον αφορά εκείνες στο δικό του διαμέρισμα. Ότι οι εναγόμενοι αρνούνται να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, που εξαρτώνται από τη βούλησή τους, παρά τις υποδείξεις των αρμοδίων Υπηρεσιών και πολιτικών μηχανικών, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται αυτός στην ακώλυτη άσκηση του δικαιώματος κυριότητας επί της ιδιοκτησίας του, ενώ, λόγω της εμφανισθείσας υγρασίας, έχει επιβαρυνθεί η υγεία του, καθώς αντιμετωπίζει χρόνια καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα. Ακολούθως, ζητούσε μετά από επιτρεπτή, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με τις προτάσεις του, τροπή του αιτήματός της εν μέρει σε αναγνωριστικό : 1) να του επιτραπεί να εισέλθει στο διαμέρισμα των εναγομένων και να προβεί ο ίδιος στις ενδεικνυόμενες εργασίες στο διαμέρισμά τους, υπό την επίβλεψη τεχνικού της επιλογής του, όπως αυτές ειδικότερα περιγράφονται, αναγνωριζόμενης της εις ολόκληρον υποχρέωσης των εναγομένων να του προκαταβάλουν τη σχετική δαπάνη, ύψους 9.907,4 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και επικουρικά από την καθυστέρηση των εναγομένων και έως την εξόφληση, 2) να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι του οφείλουν επιπλέον εις ολόκληρον το ποσό των 9.305,59 ευρώ, στο οποίο έχει προϋπολογιστεί η δαπάνη για την αποκατάσταση των ζημιών εντός του διαμερίσματός του, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, επικουρικά από την επίδοση της εκδοθησομένης απόφασης, και επικουρικότερα από την καθυστέρηση καταβολής του, και μέχρι την εξόφληση, 3) να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να του καταβάλουν επίσης εις ολόκληρον και το ποσό των 300 ευρώ, λόγω της αδικοπρακτικής σε βάρος του συμπεριφοράς, να απειληθεί σε βάρος τους χρηματική ποινή 5.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός έτους, για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης, και να επιβληθούν σε βάρος τους τα δικαστικά του έξοδα.
Οι εναγόμενοι, με την προσεπίκληση, ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή τους, προσεπικάλεσαν τους καθ’ών η προσεπίκληση, ως δικονομικούς εγγυητές τους, ως εκ της ιδιότητάς τους ως ιδιοκτητών άλλων αυτοτελών ιδιοκτησιών της πολυκατοικίας που ευρίσκεται το διαμέρισμά τους, με ποσοστό συγκυριότητας επί των κοινόκτητων μερών της, να παρέμβουν στη μεταξύ αυτών και του ενάγοντος ανοιγείσα δίκη, ζητώντας, μετά από επιτρεπτή τροπή του αιτήματός της από καταψηφιστικό εξ ολοκλήρου σε αναγνωριστικό, με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου τους στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με τις προτάσεις τους, να αναγνωριστεί ότι αυτοί οφείλουν να καταβάλουν στον ενάγοντα, σε περίπτωση ευδοκίμησης της κύριας αγωγής, την οποία ενσωματώνουν αυτούσια στο κείμενό της, το ποσό της επιδικασθείσας δαπάνης και αποζημίωσης, κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, κατά τον λόγο της συμμετοχής τους στις κοινόχρηστες δαπάνες της πολυκατοικίας, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση και να επιβληθούν σε βάρος τους τα δικαστικά τους έξοδα.
Επί της κύριας και παρεμπίπτουσας αυτής αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή, ως βάσιμη και κατ’ουσίαν η κύρια αγωγή και απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσεπίκληση, ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή, και αναγνωρίστηκε ότι οι εναγόμενοι οφείλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα, το ποσό των 9.305,59 ευρώ, ως αποζημίωση για τις δαπάνες αποκατάστασης των ζημιών στο διαμέρισμά του και των 200 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη, εκ της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς τους, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, και επιβλήθηκαν σε βάρος τους τα δικαστικά του έξοδα, που καθορίστηκαν στο ποσό των 200 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται οι εναγόμενοι με τους λόγους της έφεσής τους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν, κατ’εκτίμηση του δικογράφου αυτής, μετά την τυπική και κατ’ουσίαν παραδοχή της, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, και ακολούθως να απορριφθεί η αγωγή και να επιβληθούν τα δικαστικά τους έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος του εφεσίβλητου, σε διαφορετική δε περίπτωση, εάν δηλαδή ευδοκιμήσει η κύρια αγωγή, να επιμεριστεί η σχετική δαπάνη και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των παρεμπιπτόντως εναγομένων να τους την αποδώσουν, κατά το ποσοστό συνιδιοκτησίας τους, επί των κοινοκτήτων μερών και συμμετοχής τους στις κοινόχρηστες δαπάνες της πολυκατοικίας, και να επιβληθούν σε βάρος τους τα δικαστικά τους έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ και 1, 2 παρ.8, 4 παρ.1, 5 και 13 του ν. 3741/1929, που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ με το άρθρο 54 του εισαγωγικού του Νόμου, συνάγεται σαφώς ότι, επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται κυρίως μεν χωριστή (διαιρεμένη) κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπομένως δε και αναγκαστική συγκυριότητα που αποκτάται αυτοδικαίως κατ` ανάλογη μερίδα στα μέρη του όλου ακινήτου, που χρησιμεύουν σε κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ενδεικτικώς στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1, τα θεμέλια, οι πρωτότοιχοι και η στέγη. Ως πρωτότοιχος δε νοείται κάθε τοίχος, που αποτελεί μέρος του σκελετού της οικοδομής και στηρίζει αυτήν επί των θεμελίων, καθώς και οι χωρισμένες διαιρέσεις των διαμερισμάτων, κάθετες ή οριζόντιες, και αν ακόμη οι τοίχοι αυτοί δεν αποτελούν βασικούς τοίχους, αρκεί να χρησιμεύουν για την όλη ευστάθεια της οικοδομής. Συνεπώς, στην κατηγορία των πρωτοτοίχων, υπό την ως άνω έννοια, περιλαμβάνεται και το πάτωμα κατά το κύριο σώμα του, που υποβαστάζει το επ` αυτού επίστρωμα, αφού αποτελεί μέρος του σκελετού της οικοδομής κι έτσι τούτο, με εξαίρεση το επίστρωμα, που ανήκει στην ατομική ιδιοκτησία του οροφοκτήτη, αποτελεί κοινόκτητο τμήμα της οικοδομής (ΕφΑθ 2396/1998 ΕΔΙΚΠΟΛΥΚ 2000.24 και σχετική σκέψη στην ΕφΑθ 7735/2005, ΕλλΔνη 2005.907). Εξάλλου, από τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ.1 και 6 παρ.1 του ν. 3741/29, κατά το μέρος που ορίζουν ότι ο ιδιοκτήτης ορόφου έχει όλα τα ανήκοντα στον κύριο δικαιώματα, εφόσον η άσκηση αυτών δεν παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών, και ότι κατασκευάζει ή διατηρεί με δική του δαπάνη το πάτωμα, επί του οποίου βαίνει, συνάγεται ότι ο οροφοκτήτης που είναι αποκλειστικός κύριος της βεράντας του διαμερίσματος του, δεν έχει μόνο δικαίωμα να τη διατηρεί και να την επισκευάζει αλλά οσάκις η μη επισκευή της έχει ως αποτέλεσμα να παραβλάπτεται η χρήση του ιδιοκτήτη του κάτω από αυτή διαμερίσματος, υποχρεούται να την επισκευάσει με δική του δαπάνη. Σε περίπτωση παράλειψής του, ο βλαπτόμενος από τη μη επισκευή της βεράντας διαμερίσματος έχει δικαίωμα να αξιώσει την επισκευή αυτής, ώστε να αρθεί η προσβολή του (άρθρο 1108 εδ.α ΑΚ) [ΑΠ 1223/2012, δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΛαρ 94/2012 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2012.487, ΕφΠατρ (Μον) 454/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»], ή την καταβολή αποζημίωσης [ΕφΠειρ 501/2015, ΕφΠατρ (Μον) 454/2021, ό.π, ΕφΔωδ (Μον) 42/2017, δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»]. Το γεγονός ότι η επισκευή αυτή κατέστη αναγκαία από ελαττωματική αρχική κατασκευή, υπαιτίως ή ανυπαιτίως, από τον εργολάβο της όλης οικοδομής, προτού καταστεί ιδιοκτήτης ο κύριος της βεράντας, δεν έχει έννομη επιρροή ως προς την υποχρέωση που έχει αυτός προς επισκευή έναντι του βλαπτόμενου ιδιοκτήτη του κάτω διαμερίσματος της ίδιας οικοδομής [ΑΠ 1223/2012, ΕφΛαρ 94/2012, ΕφΠατρ (Μον) 454/2021 ό.π]. Περαιτέρω, αν η πιο πάνω παράλειψη του συνιδιοκτήτη είναι και υπαίτια, δικαιούται ο συνιδιοκτήτης που ζημιώνεται και προσβάλλεται κατά τούτο στο εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας του, να στραφεί κατά εκείνου και να ζητήσει αποζημίωση κατά τις διατάξεις των άρθρων 914, 932, 297, 298 του ΑΚ [ΕφΠειρ (Μον) 266/2021, δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΠατρ (Μον) 454/2021, ΕφΠατρ (Μον) 5/2021, ό.π].
Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 86, 87 και 88 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η προσεπίκληση, ήτοι η διαδικαστική πράξη, με την οποία, κατ` εξαίρεση, επεκτείνονται τα υποκειμενικά όρια της έννομης σχέσης της δίκης επιτρέπεται σε τρεις μόνο περιπτώσεις και ειδικότερα (α) των ομοδίκων, επί αναγκαστικής ομοδικίας (άρθ. 86 ΚΠολΔ), (β) του αληθινού κυρίου ή νομέα, σε περίπτωση εμπράγματης αγωγής (άρθ. 87 ΚΠολΔ) και (γ) του υποχρέου προς αποζημίωση, σε περίπτωση ήττας του προσεπικαλούντος στην κύρια δίκη, δηλαδή του καλούμενου δικονομικού εγγυητή (άρθ. 88 ΚΠολΔ). Επίσης, από τη διάταξη του άρθρου 88 του ΚΠολΔ, βάση της κατά το άρθρο αυτό ασκούμενης από τον εναγόμενο προσεπικλήσεως και της ενωμένης σ` αυτήν παρεμπίπτουσας αγωγής κατά του προσεπικαλουμένου τρίτου- ως δικονομικού εγγυητή- περί καταβολής στον προσεπικαλούντα κάθε ποσού, το οποίο σε περίπτωση ευδοκιμήσεως κατ` αυτού της κύριας αγωγής, ήθελε υποχρεωθεί να καταβάλει στον κυρίως ενάγοντα, δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η τυχόν συνδέουσα τον προσεπικαλούντα και τον προσεπικαλούμενο έννομη ειδική σχέση, από την οποία απορρέει υποχρέωση του δευτέρου να καταβάλει στον πρώτο την αποζημίωση που αξιώνει από αυτόν (προσεπικαλούντα) ο κυρίως ενάγων (ΑΠ 54/2020, ΕφΑθ 5316/2015 δημ ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 2302/2011, ΕλλΔνη 2012.251). Η προϋφιστάμενη αυτή έννομη σχέση, μπορεί να απορρέει από σύμβαση ή από τον νόμο (ΕφΑθ 5316/2015, ΕφΑθ 2302/2011 ό.π). Ως εκ τούτου στοιχείο απαραίτητο της νομικής βασιμότητας της προσεπίκλησης και της ενωμένης σ` αυτήν παρεμπίπτουσας αγωγής είναι η ύπαρξη της ως άνω ειδικής σχέσης μεταξύ προσεπικαλούντος και προσεπικαλούμενου, ενώ, σε περίπτωση που η ιστορική βάση αυτής (προσεπίκλησης) περιέχει μόνο τον ισχυρισμό ότι αποκλειστικά υπαίτιος της ζημίας του κυρίως ενάγοντος, και γενικότερα υπόχρεος έναντι αυτού από την επίδικη έννομη σχέση, υπήρξε ο προσεπικαλούμενος τρίτος, τότε η προσεπίκληση (με την παρεμπίπτουσα αγωγή) είναι νομικά αβάσιμη, αφού η αλήθεια αυτού του αρνητικού της κύριας αγωγής ισχυρισμού, που συνεπάγεται την απόρριψή της, αίρει ταυτόχρονα και τον νομικό λόγο της, κατά το άρθρο 88 του ΚΠολΔ, προσεπίκλησης και της ενωμένης σ` αυτήν παρεμπίπτουσας αγωγής, ο οποίος είναι η ικανοποίηση του ηττηθέντος κυρίου διαδίκου σε μία και την αυτή δίκη, προς εξοικονόμηση χρόνου και δαπάνης. Συνεπώς, δεν μπορεί να ασκηθεί παρεμπίπτουσα αγωγή εναντίον του απλού ομοδίκου, αλλ’ ούτε και εναντίον εκείνου, που δεν ενέχεται σε αποζημίωση, σε περίπτωση ήττας του παρεμπιπτόντως ενάγοντος, αλλά είναι ο κύριος υπόχρεος και έπρεπε να ασκηθεί αγωγή απευθείας εναντίον του [ΕφΠατρ (Μον) 5/2021, ό.π]. Έτσι, στην κρινόμενη περίπτωση, με βάση τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο της παρεμπίπτουσας αγωγής, δεν υπάρχει σχέση δικονομικής εγγύησης μεταξύ των παρεμπιπτόντως εναγόντων και των παρεμπιπτόντως εναγομένων, διότι η κύρια αγωγή θεμελιώνεται σε υπαίτιες παραλείψεις των πρώτων σε σχέση με τμήμα της ιδιοκτησίας τους και όχι κοινόκτητο τμήμα της οικοδομής, και, επομένως, σε περίπτωση ήττας τους δεν μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση από τους τελευταίους και έπρεπε η προσεπίκληση-ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή να απορριφθεί ως μη νόμιμη. Εφόσον αυτή απορρίφθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ως απαράδεκτη και κατά της απόφασης παραπονούνται οι παρεμπιπτόντως ενάγοντες, το παρόν Δικαστήριο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αιτιολογίες και να απορρίψει την έφεση, γιατί κωλύεται από τη διαφορετική έκταση του δεδικασμένου, που προκύπτει από κάθε μία από τις περιπτώσεις αυτές. Ούτε όμως να εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση και να απορρίψει την παρεμπίπτουσα αγωγή για τον λόγο αυτό μπορεί, γιατί στην περίπτωση αυτή η απόφαση είναι δυσμενέστερη για τους εκκαλούντες και θα καταστεί χειρότερη η θέση τους, αφού το δεδικασμένο από την εφετειακή απόφαση θα είναι δυσμενέστερο γι’ αυτούς, πράγμα το οποίο επιτρέπει ο νόμος μόνο στην εξαιρετική περίπτωση, που η υπόθεση ερευνάται ουσιαστικώς, πράγμα το οποίο συμβαίνει όταν η αγωγή δεν είναι απαράδεκτη ή αόριστη, όπως κρίθηκε πρωτόδικα και απορρίφθηκε, αλλά νόμιμη, πλην όμως ουσιαστικά αβάσιμη. Έτσι, πρέπει η έφεση, κατά το σκέλος της αυτό, να απορριφθεί [ΕφΠατρ 39/2021, ΕφΔωδ 153/2008, ΕφΠειρ (Μον) 76/2021, δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»].
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων, ………………, που εξετάστηκαν με επιμέλεια των διαδίκων ενώπιον του ακροατηρίου του Ειρηνοδικείου Νικαίας, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την υπ’αιρθμ. 31/2018 απόφασή του πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, που τηρήθηκαν με τη μέθοδο της φωνοληψίας, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι φωτογραφίες, που προσκομίζουν οι εκκαλούντες-εναγόμενοι-προσεπικαλούντες-παρεμπιπτόντως ενάγοντες και ο εφεσίβλητος-ενάγων, και των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), και τα υπ’αριθμ. πρωτ. …./14-5-2013 και …../6-11-2017 έγγραφα και η υπό στοιχ. ……../12 έκθεση αυτοψίας-γνωμοδότηση του Πολεοδομικού Γραφείου Πειραιώς, η από 5-9-2012 έκθεση αυτοψίας του αρχιτέκτονα μηχανικού, ……….., η από 14-11-2013 έκθεση αυτοψίας-αίτηση θεραπείας του πολιτικού μηχανικού, ………. και οι από 4-1-2017 καταστάσεις απαιτούμενων εργασιών και υλικών, του ιδίου, που προσκομίζει ο εφεσίβλητος, και οι, από 18-6-2014 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού ……… και από 25-2-2022 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού, ………., που προσκομίζουν οι εκκαλούντες, καθώς και από την εκτίμηση των υπ’αριθμ. …. και …../19-10-2017 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων, ……… και ……….., ενώπιον της Ειρηνοδίκη Νικαίας, που ελήφθησαν με επιμέλεια του ενάγοντος, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη-προ δύο τουλάχιστον ημερών, κατ’άρθρο 422 § 1 του ΚΠολΔ, όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του άρθρου πρώτου του ν.4335/2015- κλήτευση των εναγομένων, που δεν παρέστησαν κατ’αυτές (σχετ. οι υπ’αριθμ. …… και …../16-10-2017 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς, ………..), λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος, είναι αποκλειστικός κύριος μίας αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), επιφάνειας 87,21 τμ, στον α΄πάνω από το ισόγειο όροφο, πολυκατοικίας που έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο που ευρίσκεται στον Κορυδαλλό, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου του εγκεκριμένου Δήμου και στη θέση «Σχιστό», στη συμβολή των οδών ………. και ….., με ΚΑΕΚ ……….. και ποσοστό συνιδιοκτησίας 153/1000 εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ’αριθμ. …./2000 συμβολαίου αγοράς του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ………….., που έχει νόμιμα μεταγραφεί (τ….., α.α ….. βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς). Επίσης, οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες, είναι συγκύριοι, σε ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου ο καθένας έτερης αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), επιφάνειας 75 τμ, στον β΄πάνω από το ισόγειο όροφο της ίδιας πολυκατοικίας, με ΚΑΕΚ …………….. και ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου 100/1000 εξ αδιαιρέτου, το οποίο απέκτησαν δυνάμει του υπ’αριθμ. ……./2004 συμβολαίου αγοράς του συμβολαιογράφου Νικαίας, …………., που έχει νόμιμα μεταγραφεί (τ. …., α.α …… των ως άνω βιβλίων). Η πολυκατοικία, στην οποία κείνται τα διαμερίσματα των διαδίκων, έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3741/1929, με την υπ’αριθμ. ……/1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του ως άνω συμβολαιογράφου Πειραιώς, . ….., που έχει νόμιμα μεταγραφεί (τ….., α.α …… των άνω βιβλίων), στην οποία εμπεριέχεται ο οικείος κανονισμός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των οροφοκτητών. Αποδείχθηκε, επίσης, ότι το διαμέρισμα των εκκαλούντων υπέρκειται του διαμερίσματος του εφεσίβλητου ενάγοντος και η έμπροσθεν αυτού βεράντα, της οποίας αποκλειστικοί συγκύριοι κατά τα άνω ποσοστά είναι οι εκκαλούντες, αποτελεί την οροφή του διαμερίσματος του ενάγοντος. Η βεράντα αυτή καταλαμβάνει μέρος της επιφάνειας του διαμερίσματος του τελευταίου και είναι διαστρωμένη με κεραμικά πλακίδια δαπέδου. Το υπόγειο, ισόγειο και ο α΄όροφος της οικοδομής κατασκευάστηκε το έτος 1977 ενώ ο β΄όροφος, ο οποίος αποτελείται από το διαμέρισμα των εναγομένων, κατασκευάστηκε πολύ αργότερα, με οικοδομική άδεια που χρονολογείται το έτος 2005. Από το 2000, που ο ενάγων αγόρασε το διαμέρισμά του, δεν είχε παρατηρηθεί υγρασία σε οποιοδήποτε τμήμα της ιδιοκτησίας του, ή των άλλων ιδιοκτησιών της ίδιας πολυκατοικίας αλλά ούτε και σε άλλο κοινόκτητο και κοινόχρηστο τμήμα αυτής (σχετ. η κατάθεση της συνιδιοκτήτριας, ………….). Περί το έτος 2007, όμως, μετά δηλαδή την κατασκευή του διαμερίσματος των εκκαλούντων στον β΄όροφο, το 2005-2006, άρχισε προοδευτικά να εμφανίζεται υγρασία στο ταβάνι του διαμερίσματος του εφεσίβλητου ενάγοντος, η οποία προϊόντος του χρόνου έγινε εντονότερη. Το 2011, ο ίδιος απευθύνθηκε στον εξετασθέντα στο ακροατήριο μάρτυρα, …………., πολιτικό μηχανικό ήδη συνταξιοδοτηθέντα, ο οποίος, μετά από αυτοψία, διαπίστωσε υδροσταλάκτες εσωτερικά του διαμερίσματος, στο ταβάνι του σαλονιού, της κουζίνας και σε τμήμα του υπνοδωματίου, και αποκόλληση σοβάδων, και συνέστησε αποξήλωση των σοβάδων και ενημέρωση των εκκαλούντων, εκτιμώντας ότι αιτία της κατάστασης αυτής ήταν η παράλειψη υγρομόνωσης και θερμομόνωσης της βεράντας του διαμερίσματός τους. Πράγματι, ο εφεσίβλητος προέβη άμεσα, εντός του έτους 2011, για λόγους ασφαλείας, σε όλες τις εργασίες, που του υποδείχθηκαν, μεταξύ των οποίων και η επισκευή των σιδήρων του σκελετού της οικοδομής, στα τμήματα που υπήρχε υγρασία, καθώς διαπιστώθηκε ότι είχαν οξειδωθεί. Αυτές οι επεμβάσεις, ωστόσο, δεν απέτρεψαν την επανεμφάνιση της υγρασίας στο ταβάνι του διαμερίσματός του και έτσι το έτος 2012 απευθύνθηκε στην αρμόδια Πολεοδομία του Δήμου Πειραιά, αρχικά με την υπ’αριθμ. πρωτ. ……./28-6-2012 αίτησή του για διενέργεια αυτοψίας, στην οποία επισυνάπτετο η ήδη συνταχθείσα τεχνική έκθεση των ιδιωτών, …………., πολιτικού μηχανικού, και ……………, αρχιτέκτονα μηχανικού, στους οποίους είχε προηγουμένως απευθυνθεί, και η οποία δεν εξετάστηκε, μετά την υπόσχεση των εκκαλούντων ότι θα αποκαταστήσουν τις βλάβες, και στη συνέχεια με την υπ’αριθμ. πρωτ. ………../21-11-2012 αίτησή του με το ίδιο αίτημα. Οι παραπάνω μηχανικοί στο κείμενο της έκθεσής τους, μετά από αυτοψία που διενήργησαν στο διαμέρισμά του, υπέδειξαν ρητώς και κατηγορηματικώς ως αιτία για την εμφάνιση της υγρασίας, την έλλειψη υγρομόνωσης και θερμομόνωσης του δαπέδου του ακαλύπτου χώρου της βεράντας του διαμερίσματος των εκκαλούντων, επισημαίνοντας τον κίνδυνο από την μη αποκατάσταση της τεχνικής αυτής αστοχίας, δηλαδή της διάβρωσης των οπλισμών και της καταστροφής των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων με περαιτέρω ενδεχόμενο την πρόκληση ηλεκτροπληξίας στο διαμέρισμα του ενάγοντος. Μάλιστα, ο εξ αυτών, ………….., σε έκθεσή του, μετά και από νέα αυτοψία στις 5-9-2012, υπέδειξε ως αναγκαίο το ξήλωμα των πλακιδίων της επικάλυψης της βεράντας του διαμερίσματος του β΄ορόφου και την κατασκευή κανονικής υγρομόνωσης και θερμομόνωσης. Επακολούθησε η διενέργεια αυτοψίας από τεχνικούς υπαλλήλους του άνω Πολεοδομικού Γραφείου στις 15-1-2013, μόνον στο διαμέρισμα του εφεσίβλητου και όχι των εκκαλούντων, κατά την οποία διαπιστώθηκε η ύπαρξη επανθημάτων μούχλας στη συμβολή μεταξύ της πλάκας οροφής και των εσωτερικών τοίχων του διαμερίσματος, στα σημεία, που βρίσκονται στο εξωτερικό περίγραμμα της οικοδομής, καθώς και στην οροφή των δωματίων που έχουν πρόσβαση στον εξώστη και βρίσκονταν σε θέση αντίστοιχη της ακάλυπτης βεράντας του διαμερίσματος του β΄ορόφου. Η εμφάνισή τους αποδόθηκε στη συμπύκνωση υδρατμών λόγω διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ της θερμομονωμένης οροφής του α΄ορόφου και του εσωτερικού περιβάλλοντος χώρου του διαμερίσματος του ενάγοντος, κατά τους χειμερινούς μήνες, αν και όχι με βεβαιότητα («οφείλεται πιθανόν»), παρ’ότι μάλιστα διαπιστώθηκε η έλλειψη θερμομόνωσης στον ακάλυπτο χώρο της βεράντα του διαμερίσματος του β΄ορόφου, για τον λόγο ότι η εργασία αυτή δεν απαιτείτο, κατά τον χρόνο έκδοσης της σχετικής οικοδομικής άδειας. Οι τεχνικοί δηλαδή υπάλληλοι της αρμόδιας Πολεοδομίας, απέδωσαν την εμφάνιση υγρασίας ουσιαστικά στον ελλιπή εξαερισμό του διαμερίσματος του ενάγοντος και την μη κατάλληλη θέρμανσή του τον χειμώνα, χωρίς να υπεισέλθουν στο ζήτημα του εάν τυχόν επέδρασε σε αυτήν η έλλειψη θερμομόνωσης της βεράντας του διαμερίσματος των εκκαλούντων, όπως είχαν διαπιστώσει οι προαναφερθέντες μηχανικοί, ανεξαρτήτως της διαπίστωσης ότι αυτή δεν αποτελούσε προαπαιτούμενο για την έκδοση οικοδομικής αδείας για την κατασκευή του. Την ίδια χρονική περίοδο ο εφεσίβλητος ενάγων απέστειλε και την από 15-10-2012 εξώδικη διαμαρτυρία, πρόσκληση και δήλωση προς τους εκκαλούντες, καλώντας τους να προβούν εντός προθεσμίας δέκα ημερών, με δαπάνες τους, στις ενδεδειγμένες ενέργειες, υπό την επίβλεψη πολιτικού μηχανικού της επιλογής του. Παράλληλα, υπέβαλε αίτηση θεραπείας κατά της άνω έκθεσης αυτοψίας (15-1-2013) προς την Πολεοδομία, την οποία συνέταξε ο προαναφερθείς πολιτικός μηχανικός, ……………, μετά από νέα αυτοψία που διενήργησε στις 14-11-2013, αποδίδοντας και πάλι την εμφάνιση υγρασίας στην έλλειψη υγρομόνωσης και θερμομόνωσης του δαπέδου της βεράντας του διαμερίσματος των εκκαλούντων. Κατόπιν αυτού έγινε και νέα αυτοψία από τεχνικό υπάλληλο του Πολεοδομικού Γραφείου Πειραιώς στις 13-12-2013, με τις ίδιες ουσιαστικά διαπιστώσεις, σε σχέση με την προηγηθείσα στις 15-1-2013. Για πρώτη φορά υποδεικνύεται στους εκκαλούντες και δη στον πρώτο εξ αυτών ότι υποχρεούται να προβεί, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας από την επίδοση της έκθεσης, σε έλεγχο και, εφόσον αυτό απαιτηθεί, στην επισκευή, υπό την επίβλεψη μηχανικού και με υλικά αρίστης ποιότητας, των αρμών των πλακιδίων, που καλύπτουν τη βεράντα του διαμερίσματός του και της υγρομόνωσής του, ώστε να μη δημιουργείται υγρασία στην οροφή του διαμερίσματος του ενάγοντος και ειδικά των σημείων απορροών των ομβρίων υδάτων του δώματος με τις κατακόρυφες υδρορροές. Στη συνέχεια, οι εκκαλούντες προέβησαν σε ορισμένες ενέργειες, η εκτέλεση των οποίων βεβαιώνεται στην από 18-6-2014 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού …….., και συγκεκριμένα τοποθέτησαν σοβατεπιά στην πλευρά του εξώστη που συνορεύει με την οδό …………. και σε τμήμα της πλευράς που συνορεύει με την οδό ……, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης, με τοποθέτηση στόκου στην κάτω πλευρά και βαφή με στεγνωτική βαφή στην επάνω, ελέγχθησαν οι υδρορροές, όπου δεν διαπιστώθηκαν ρηγματώσεις και έγιναν δύο επιστρώσεις με στεγνωτική βαφή και επαναλήφθησαν οι αρμοί των πλακιδίων, χωρίς να διαπιστωθεί κάποια εμφανής ρηγμάτωση ή αποκόλληση τμήματος του αρμού τους. Εξαιτίας της έκθεσης αυτής, το άνω Πολεοδομικό Γραφείο, χωρίς να μεσολαβήσει αυτοψία, διαπίστωσε συμμόρφωση των εκκαλούντων προς τις υποδείξεις του, επισημαίνοντας ότι για την εξακρίβωση των αιτίων της κατάστασης που υφίσταται απαιτείται η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, διαταχθείσα από τις δικαστικές αρχές. Παρ’όλ’αυτά η εμφάνιση υγρασίας και μάλιστα έντονης συνεχίστηκε μέχρι και τον χρόνο άσκησης της αγωγής. Ο πολιτικός μηχανικός, ………., ωστόσο, στην από 25-2-2022 τεχνική έκθεσή του, την οποία συνέταξε, κατόπιν εντολής των εκκαλούντων, ενώ αναφέρει ότι οι κύριες πηγές της εμφάνισης μούχλας στο ταβάνι του διαμερίσματος του εφεσίβλητου θα μπορούσε να είναι είτε η εξωτερική υγρασία, η οποία λόγω αστοχίας της στεγανοποίησης, εισχωρεί στο κύριο σώμα της μόνωσης και κατόπιν στην πλάκα του φέροντος οργανισμού, είτε η εσωτερική υγρασία (υγρασία από μέσα), η οποία οφείλεται στην έλλειψη ή αστοχία της θερμομόνωσης, τον ελλιπή αερισμό και τους παραγόμενους εντός του διαμερίσματος υδρατμών (κουζίνας, μπάνιου), και σε συνδυασμό με την εσωτερική δημιουργεί το φαινόμενο συμπύκνωσης υδρατμών, κάνει στη συνέχεια λόγο για έλλειψη θερμομόνωσης στην πλάκα του ισογείου (ταβάνι ισογείου και πάτωμα α΄ορόφου) αλλά και του α΄ορόφου, και θεωρεί ότι η εξωτερική υγρασία αντιμετωπίστηκε και απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι τα εξωτερικά πλακάκια της βεράντας του β΄ορόφου παραμένουν στη θέση τους και δεν έχουν κουφώσει, φουσκώσει ή ρηγματωθεί, σε αντίθεση με την εσωτερική, λόγω κακής συντήρησης και αερισμού και παλαιότητας της κατασκευής. Συμπεραίνει δηλαδή ότι η παραμένουσα υγρασία οφείλεται πλέον μόνον σε αίτια που αφορούν το διαμέρισμα του ενάγοντος. Η διαπίστωσή του στηρίζεται, επιπλέον στην παραδοχή ότι, αν η υγρασία ήταν εξωτερική, θα εμφανίζονταν υποκίτρινες κηλίδες στο ταβάνι του διαμερίσματος του α΄ορόφου εξαιτίας των αλάτων του νερού κατά τη διαδικασία ροής μέσα από τα δομικά στοιχεία και την πλάκα σκυροδέματος, και λευκά κυρίως σημάδια στο ταβάνι με τη μορφή αφρού, ενώ τα επιχρίσματα θα αποκολλώντο από το ταβάνι λόγω διάβρωσης του οπλισμού και κατ’επέκταση διόγκωσής του, άποψη, όμως, που δεν εξέφρασαν ούτε και οι αρμόδιοι υπάλληλοι του Πολεοδομικού Γραφείου Πειραιά, αν και προέβησαν περισσότερες από μία φορές σε αυτοψία του διαμερίσματος του ενάγοντος.
Απ’όλα όσα προεκτέθηκαν συνάγεται κατ’αρχήν ότι δεν υπήρξε ολοκληρωμένη αυτοψία και γνωμάτευση από την Πολεοδομία Πειραιά ως προς την αιτία προέλευσης της υγρασίας, με την έννοια ότι δεν κρίθηκε εάν η έλλειψη θερμομόνωσης και υγρομόνωσης της βεράντας του διαμερίσματος των εκκαλούντων προκάλεσε από μόνη της ή σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες την εμφάνισή της. Κατ’ακρίβειαν, στα έγγραφα που έχουν συντάξει αρμόδιοι υπάλληλοί του δεν γίνεται καμία αναφορά στην αναγκαιότητα της θερμομόνωσης, ανεξαρτήτως του ότι αυτή δεν ήταν υποχρεωτική, κατά τον χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας για το διαμέρισμα του β΄ορόφου. Η δε συμμόρφωση που διαπιστώνεται από την πλευρά των εκκαλούντων περιορίζεται στην εκτέλεση εργασιών που υποδείχθηκαν, με βάση την τεχνική έκθεση του ……… Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι η εμφάνιση υγρασίας δεν οφείλεται σε τεχνική αστοχία των πρωτοτοίχων, με την έννοια που προεκτέθηκε, και για τον λόγο αυτό δεν έχουν εμφανιστεί αντίστοιχα προβλήματα ή ρηγματώσεις σε οποιοδήποτε άλλο σημείο ή τμήμα της οικοδομής, εσωτερικά ή εξωτερικά. Επίσης, δεν εξηγείται, υπό την παραδοχή του …………. ο λόγος που η υγρασία δεν έχει επεκταθεί σε όλο τον χώρο του διαμερίσματος του ενάγοντος, αλλά μόνον στο τμήμα του ταβανιού που βρίσκεται κάτω από τη βεράντα του διαμερίσματος του β΄ορόφου. Η παραδοχή αυτή καθώς και η χρονική σύμπτωση της εμφάνισης της υγρασίας και της κατασκευής του διαμερίσματος του β΄ορόφου, όπως και η επανεμφάνισή της, παρά τις εργασίες αποκατάστασης στις οποίες προέβη ο ενάγων, οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αιτία αυτής αποτελεί, αν μη τι άλλο, η έλλειψη υγρομόνωσης και θερμομόνωσης του ακαλύπτου χώρου της βεράντας του διαμερίσματος των εκκαλούντων και ενδεχομένως και η κλίση του δαπέδου της. Οι εργασίες δηλαδή στις οποίες προέβησαν οι εναγόμενοι και αφορούσαν τους αρμούς των πλακιδίων με τα οποία είχε επιστρωθεί η βεράντα τους, δεν ήταν επαρκείς, αφού καμία εργασία υγρομόνωσης ή θερμομόνωσης δεν έγινε στην επιφάνεια που καλύπτει το δάπεδο της βεράντας και βρίσκεται μεταξύ των πλακιδίων και του εκεί ευρισκόμενου πρωτότοιχου της πολυκατοικίας. Συνακόλουθα, και ανεξαρτήτως του εάν οι εναγόμενοι βαρύνονται ή όχι με υπαιτιότητα για την παράλειψη υγρομόνωσης και θερμομόνωσης της επίστρωσης της βεράντας τους, κατά τη φάση της κατασκευής του β΄ορόφου, η εκ των υστέρων παράλειψή τους και μάλιστα υπαιτίως να άρουν την προσβολή δια της εκτέλεσης των παραπάνω εργασιών, γεννά ενοχική αξίωση του βλαπτόμενου ενάγοντος κατ’αυτών, σύμφωνα με τη σχετική σκέψη που προεκτέθηκε, και δικαιούται ο ίδιος να ζητήσει, πέραν της άρσης της προσβολής- που δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο της δίκης, λόγω της απόρριψης του σχετικού αγωγικού αιτήματος, ως μη νόμιμου- με βάση και τις διατάξεις για την αδικοπραξία, πλήρη αποζημίωση, συνιστάμενη στη δαπάνη εκτέλεσης εργασιών αποκατάστασης στο εσωτερικό του διαμερίσματός του αλλά και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη. Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που, έστω και με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες, που σε κάθε περίπτωση αντικαθίστανται από τις αιτιολογίες της παρούσης [άρθρο 534 του ΚΠολΔ, ΕφΔωδ 174/2020, ΕφΑιγ 11/2020, ΕφΑιγ (Μον) 73/2021, ΕφΑιγ(Μον) 37/2021], κατέληξε στο αυτό συμπέρασμα, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε απορριπτομένων των περί του αντιθέτου πρώτου και τρίτου λόγου της έφεσης ως αβάσιμων. Εξάλλου, όλα τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία, που με εξαίρεση την τεχνική έκθεση του ………….., που προσκομίζεται το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ήταν επαρκή για τον σχηματισμό πλήρους δικανικής πεποίθησης από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ομοίως, χωρίς να διατυπώσει την κρίση ότι απαιτούνταν ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης ή τέχνης για την αντίληψη του κρινομένου ζητήματος και, επομένως, πρέπει ο ισχυρισμός των εκκαλούντων, όπως διατυπώνεται στον δεύτερο λόγο της έφεσής τους, ότι δηλαδή εσφαλμένως δεν διατάχθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, αν και το είχαν ζητήσει πρωτοδίκως, να απορριφθεί ως αβάσιμος [ΕφΑθ 549/2019, ΕφΠειρ (Μον) 871/2014 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»]. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και υπό την παραδοχή ότι απαιτούνται τέτοιες γνώσεις, τα υπάρχοντα αποδεικτικά στοιχεία είναι επαρκή, ώστε να μην είναι αναγκαία η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης στο παρόν στάδιο. Αποδείχθηκε, επίσης, ότι οι απαιτούμενες εργασίες που θα πρέπει εκτελεστούν για να αντιμετωπιστεί επαρκώς το πρόβλημα της υγρασίας εντός της ιδιοκτησίας του ενάγοντος είναι οι ακόλουθες, σύμφωνα με την από 4-1-2017 έκθεση του πολιτικού μηχανικού, ………….. : 1) α/ : Αποξήλωση των επιχρισμάτων (σοφάδων) της οροφής, επιφάνειας 99,45 τμ, με ελαφρύ κομπρεσέρ χειρός, για την οποία απαιτείται εργασία 9 ημέρων, με ημερομίσθιο 50 ευρώ και συνολικά 450 ευρώ, β/ Απόξεση των διαβρωμένων σιδήρων της πλάκας οπλισμού, συνολικού μήκους 50 μέτρων, για την οποία απαιτείται εργασία 8 ημερών και συνολικά, με το άνω ημερομίσθιο, 400 ευρώ, γ/ Ενοικίαση κάδου απομάκρυνσης μπάζων, με κόστος 120 ευρώ και μετά του αναλογούντος ΦΠΑ (24%) 148,80 ευρώ, ενώ οι αναλογούσες εισφορές του ΙΚΑ, για τις παραπάνω εργασίες ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 840,48 (17 Χ 60 Χ 0,8240) ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη 1.839,28 ευρώ, 2) Αποκατάσταση και επισκευή διαβρωμένων οπλισμών. Απαιτείται ειδικότερα εργασία 2 ημερών για τρίψιμο με σιδηρόβουρτσα και 6 ημερών για τον ελαιοχρωματισμό των σιδήρων και ειδικό υλικό, με αμοιβή, βάσει του άνω ημερομισθίου, 400 ευρώ. Επίσης, για την αγορά υλικών, απαιτείται δαπάνη ύψους 248 (3,5 κιλά μίνιο προς 40 ευρώ το κιλό και 1 κιλό ρητίνη προς 60 ευρώ το κιλό πλέον ΦΠΑ 24 %) ευρώ, ενώ οι αναλογούσες εισφορές του ΙΚΑ για τις παραπάνω εργασίες ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 394,08 (8 Χ 60 Χ 0,8240) ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη 1.042,08 ευρώ. 3) α/ : Επάλειψη με τσιμεντογενές επίχρισμα, ενισχυμένο κατά νόμο με ρητινούχα υλικά για ενίσχυση της πρόσφυσης του επιχρίσματος λόγω διαβρώσεως της επιφάνειας επαφής (μπετό οροφής-οπτοπλινθοδομής) του τελικού επιχρίσματος, για την οποία απαιτούνται 2 ημέρες εργασίας, με αμοιβή, κατά τα άνω, 100 ευρώ με αναλογούσες εισφορές του ΙΚΑ, ύψους 98,88 (2 Χ 60 Χ 0,8240) ευρώ, και 100 κιλά τσιμεντογενές επίχρισμα έτοιμο, με κόστος αγοράς 150 ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη 348,88 ευρώ, β/ Κατασκευή επιχρισμάτων σε τρεις στρώσεις (πεταχτό-χονδρό-μάρμαρο) για τα οποία είναι αναγκαία η αγορά υλικών (3 κυβικών άμμου σοφαντίσματος, προς 25 ευρώ το κυβικό, 1 κυβικού ασβέστη, προς 120 ευρώ το κυβικό, 1 κυβικού μαρμάρου προς 120 ευρώ, 6 τσιμέντων, προς 30 ευρώ το καθένα και συνολικά 180 ευρώ, 20 κιλών υγρού υγρομονωτικού, προς 5 ευρώ το κιλό), συνολικής αξίας 595 ευρώ, ενώ απαιτείται και η ενοικίαση γερανού μεταφοράς των υλικών από το πεζοδρόμιο έως τον όροφο κατασκευής, με κόστος 120 ευρώ, δηλαδή συνολικά 715 ευρώ, και απαιτείται εργασία 15 ημερών, με αμοιβή 795,60 ευρώ και αναλογούσες εισφορές του ΙΚΑ 741,60 (15 Χ 60 Χ 0,8240) ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη 2.252,20 ευρώ, αντί του εσφαλμένου των 2.352,20 ευρώ που επιδίκασε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. 4) Ελαιοχρωματισμός, ο οποίος περιλαμβάνει λείανση του επιχρίσματος και στοκάρισμα, με κόστος αγοράς, 150 κιλών στόκου, προς 1,20 ευρώ το κιλό, 180 ευρώ, αστάρωμα δύο χέρια, με οικολογικό υλικό εσωτερικού χώρου, με κόστος αγοράς 45 κιλών ασταριού, 180 ευρώ, και βάψιμο τρία χέρια, με οικολογικό χρώμα εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, με κόστος αγοράς 45 κιλών χρώματος της εταιρείας VITEX ή KRAFT, ποιότητας Α, προς 5 ευρώ το κιλό, 225 ευρώ. Η σχετική εργασία, με αμοιβή 7 ευρώ ανά μέτρο, ανέρχεται σε 696,15 ευρώ και οι αναλογούσες εισφορές στο ΙΚΑ (για 12 ημερομίσθια) ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 594 (12 Χ 60 Χ 0,8240) ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη 1.875,15 ευρώ.5) Απομόνωση της καλωδιώσεως οροφής λόγω καταστροφής και επανεγκατάστασή της, με αμοιβή ηλεκτρολόγου κατ’αποκοπήν, 300 ευρώ και κόστος αγοράς υλικών (καλωδίων, πριζών, κουτιών διακλαδώσεως) 200 ευρώ και μετά του αναλογούντος ΦΠΑ (24%) 248 ευρώ, ήτοι συνολικά δαπάνη 548 ευρώ. 6) Αποκατάσταση και επανακατασκευή των γύψινων κορνιζών, μήκους 60 μ, προς 10 ευρώ το μέτρο, 600 ευρώ. Τέλος, για την έκδοση της απαιτούμενης οικοδομικής άδειας και την αμοιβή μηχανικού απαιτείται κατ’ελάχιστον δαπάνη 700 ευρώ. Συνεπώς, το σύνολο της δαπάνης για αγορά υλικών και τις απαιτούμενες εργασίες και ενέργειες ανέρχεται σε 9.205,59 (1.839,28 + 1.042,08 + 348,88 + 2.252, 20 +1.875,15 + 548 + 600 + 700). Εκτός, όμως, από την περιουσιακή αυτή ζημία του ενάγοντος, από την παραπάνω αμελή συμπεριφορά των εναγομένων, οι οποίοι υπαίτια παρέλειψαν όλα αυτά τα χρόνια να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα και να προβούν στις ενδεδειγμένες ενέργειες για την αποτροπή εμφάνισης υγρασίας στο διαμέρισμά του, αυτός στενοχωρήθηκε και ταλαιπωρήθηκε και εξακολουθεί να ταλαιπωρείται όλα αυτά τα χρόνια, ενώ δημιουργήθηκαν ανθυγιεινές συνθήκες σε αυτό, για τον ίδιο και την οικογένειά του, και, επομένως, υπέστη ηθική βλάβη, προς αποκατάσταση της οποίας, λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη τις συνθήκες που προαναφέρθηκαν, το είδος και τον βαθμό υπαιτιότητας των εναγομένων, το ποσό των 200 ευρώ, που κρίνεται εύλογο και δίκαιο, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας (ΟλΑΠ 9/2015 ΧΡΙΔ 2015.575, ΑΠ 88/2018 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ») και το οποίο μετά από ορθή εκτίμηση των αποδείξεων επιδίκασε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Επομένως, πρέπει ο τρίτος λόγος της έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες αποδίδουν σφάλμα στην εκκαλουμένη αναφορικά με την εκτίμηση των αποδείξεων, παρ’ότι δεν αμφισβητούν ειδικώς το συγκεκριμένο κονδύλιο, να απορριφθεί ως κατ’ουσίαν αβάσιμο.
Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε στον ενάγοντα για τις παραπάνω αιτίες το συνολικό ποσό των 9.505,59 ευρώ, αντί του ορθού των 9.405,59 (9.205,59 + 200) ευρώ, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, κατά παραδοχή του λόγου της περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, όπως αυτός εξειδικεύεται στον πρώτο και τρίτο λόγο της, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν, ακολούθως δε, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη οριστική απόφαση στο σύνολο της, κατ’άρθρο 535 § 1 ΚΠολΔ, δηλαδή και ως προς τη διάταξή της περί χρηματικής ικανοποίησης και απόρριψης της παρεμπίπτουσας αγωγής, που δεν ανατρέπονται από την παρούσα, για λόγους ενότητας της δικαστικής κρίσης, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208). Στη συνέχεια, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και ερευνηθεί η υπό κρίση αγωγή, πρέπει να γίνει αυτή δεκτή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν και να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα (άρθρο 926 του ΑΚ) το ποσό των 9.405,59 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου που κατέθεσαν κατά την άσκησή της, λόγω της μερικής νίκης τους (άρθρο 495 παρ.3 εδ.ε΄του ΚΠολΔ) και να κατανεμηθούν τα δικαστικά έξοδα των κυρίως διαδίκων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε αυτούς, κατόπιν σχετικού αιτήματός τους, ανάλογα προς την έκταση της νίκης και ήττας τους, και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των καθ’ών η προσεπίκληση-παρεμπιπτόντως εναγομένων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, πλην του πρώτου που ερημοδικάστηκε στον πρώτο βαθμό, σε βάρος των εκκαλούντων, λόγω της ήττας τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 106, 176, 183, 189, 191 § 2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με 63 § 1iα), 68 § 1 και 69 § § 1 και Παράρτημα ΙΙ στο άρθρο 166 του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 1-9-2020 (υπ’αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. …………/4-9-2020) έφεση των εναγομένων, κατά της υπ’αριθμ. 495/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη οριστική απόφαση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου που κατέθεσαν κατά την άσκησή της.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και τη δικάζει κατ’ουσίαν.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 10-11-2017 (με αυξ. αριθ. εκθ. καταθ………/16-11-2017) προσεπίκληση, ενωμένη με παρεμπίπτουσα αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων τα δικαστικά έξοδα των καθ’ών η προσεπίκληση-παρεμπιπτόντως εναγομένων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των επτακοσίων πενήντα (750) ευρώ συνολικά.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 19-9-2017 (με αύξ. αριθμ.εκθ.καταθ. ……/10-10-2017) αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι εναγόμενοι οφείλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το ποσό των εννέα χιλιάδων τετρακοσίων πέντε ευρώ και πενήντα εννέα λεπτών (9.405,59), με τον νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εκκαλούντων-εναγομένων, μέρος των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου-ενάγοντος, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των επτακοσίων πενήντα (750) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 12-4-2022.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ