Αριθμός απόφασης 229 /2022

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης 229/2022

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ 2ο

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη – Εισηγήτρια και από την Γραμματέα K.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των εκκαλούντων – εναγόμενων: 1) ……… και 2) ………….οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Αναστάσιο Φράγκο (……….Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).

Του εφεσίβλητου – ενάγοντος: ………….ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημοσθένη Μαυρογιάννη (………. Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).

Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 30.04.2018 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …../2018 και ειδικό …./2018 αγωγή του, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το ως άνω Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 1929/2019 οριστική απόφασή του έκανε δεκτή την αγωγή. Οι εκκαλούντες – εναγόμενοι προσέβαλαν την απόφαση αυτή με την από 20.08.2019 έφεσή τους που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …./20.08.2019 και ειδικό …./20.08.2019, προσδιορίστηκε ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …../18.10.2019 και ειδικό ……/18.10.2019, για τη δικάσιμο της 07.05.2020 και γράφτηκε στο πινάκιο. Κατά τη δικάσιμο της 07.05.2020 η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώθηκε, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, λόγω του COVID-19, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΚΥΑ Δια/ΓΠ.οικ. 26804/2020 (ΦΕΚ Β’ 1588/25.04.2020). Ήδη, η υπόθεση μεταφέρθηκε, οίκοθεν, προς συζήτηση, δυνάμει της υπ’ αριθ. 105/2020 πράξης της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή, που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/2020 περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση των υποθέσεων των οποίων η συζήτηση δεν έγινε εξαιτίας της ως άνω αναστολής, στη δικάσιμο, που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσαν δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νομίμως επανεισάγεται, οίκοθεν, προς συζήτηση, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η από 20.08.2019 έφεση, μετά τη ματαίωση της συζήτησής της, κατά τη δικάσιμο της 07.05.2020, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, στα πλαίσια της πανδημίας COVID-19, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΚΥΑ Δια/ΓΠ.οικ. 26804/2020 (ΦΕΚ Β’ 1588/25.04.2020) και του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α’ 104/30.05.2020), σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. 105/2020 πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/1920, που περιλαμβάνει διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων μετά την αναστολή λειτουργίας τους προς αντιμετώπιση του ιού COVID-19 κατά το διάστημα από 13.03.2020 έως 31.05.2020, ορίζεται ότι «Σε περίπτωση που η συζήτηση υπόθεσης οποιοσδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας και με οποιαδήποτε διαδικασία ματαιώθηκε διαρκούσης της αναστολής (ενν. της αναστολής λειτουρ­γίας των Δικαστηρίων λόγω του COVID-19), δηλαδή, μέχρι και τις 31.05.2020, ορίζεται αυτεπαγγέλτως, με πράξη του Προέδρου του τμήματος ή του Δικαστή, ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε σύντομη κατά το δυνατόν δικάσιμο και κατά προτεραιότητα εντός του χρονικού διαστήματος από 01.07.2020 έως 15.07.2020 ή από 01.09.2020 έως 15.09.2020. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο ή έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι σε περίπτωση που έφεση κατά απόφασης πολιτικού δικαστηρίου είχε προσδιορισθεί για να συζητηθεί στο Εφετείο σε δικάσιμο εντός του χρονικού διαστήματος από 13.03.2020 έως 31.05.2020, οπότε η συζήτηση αυτή ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων εξαιτίας του ιού COVID-19, με πράξη του προέδρου ή του δικαστή του αντίστοιχου πολιτικού τμήματος του Εφετείου ορίζεται νέα σύντομη δικάσιμος, χωρίς όμως να απαιτείται να επιδοθεί κλήση από τον έναν διάδικο στον άλλο για τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο που γίνεται από τον γραμματέα, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων.

Κατά το άρθρο 51 παρ. 1 και 6 του Ν. 2172/1993 συστήθηκαν στο Πρωτοδικείο Πειραιώς και στο Εφετείο Πειραιώς ειδικά τμήματα (Τμήματα Ναυτικών Διαφορών), στα οποία, αποκλειστικώς, δικάζονται τα ένδικα βοηθήματα και τα ένδικα μέσα, τα οποία αφορούν σε υποθέσεις ναυτικών διαφορών. Σύμφωνα με την παράγραφο 3Α του άρθρου 51 του Ν. 2172/1993, ναυτικές διαφορές, είναι οι ιδιωτικές διαφορές, που πηγάζουν από πράξεις θαλασσίου εμπορίου και από τη χρησιμοποίηση, λειτουργία ή ναυσιπλοΐα του πλοίου ή την παροχή εργασίας σ’ αυτό. Επιπλέον, στην παράγραφο 3Β (στοιχεία α΄-ιζ΄) του ιδίου άρθρου παρατίθενται ενδεικτικώς (και όχι αποκλειστικώς), κάποιες περιπτώσεις, που θεωρούνται ως ναυτικές διαφορές.Ο νόμος για να διευκολύνει την κρίση υπαγωγής ή μη μιας διαφοράς στη λειτουργική αρμοδιότητα του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών, απαριθμεί ενδεικτικά τις αιτίες από τις οποίες μπορεί να προκύψουν ναυτικές διαφορές (51 παρ. 3Β περ. α –ιζ του Ν. 2172/1993). Στον κατάλογο αυτό καθορίζονται ενδεικτικά ναυτικές διαφορές που έχουν αιτία συγκεκριμένο νομικό γεγονός που συνδέεται κατά πρόσφορο αιτιώδη σύνδεσμο με την επίδικη ναυτική διαφορά, ανεξαρτήτως του συμβατικού ή αδικοπρακτικού χαρακτήρα της. Η διατύπωση στην παράγραφο 3Α του άρθρου 51 είναι ευρύτατη. Αναφέρεται σε όλες τις ιδιωτικές διαφορές οι οποίες πηγάζουν από πράξεις του θαλασσίου εμπορίου, και από τη χρησιμοποίηση, λειτουργία ή ναυσιπλοΐα του πλοίου ή την παροχή εργασίας σ’ αυτό. Ο όρος «πηγάζουν» παραπέμπει στις ανωτέρω πράξεις ως συμβάντα του κοινωνικού βίου από τα οποία πηγάζουν άμεσα ή έμμεσα ναυτικές διαφορές. Δεν έχει σημασία ποια είναι η νομική βάση της αξίωσης της οποίας ζητείται δικαστική προστασία, αρκεί για τη δικαστική εκτίμηση της διαφοράς ότι πρέπει να κριθούν και ζητήματα τα οποία συνδέονται με τις ανωτέρω πράξεις και απαιτούν εξειδίκευση στις ιδιαιτερότητες του θαλασσίου εμπορίου, του πλοίου και της ναυτιλίας και μπορεί να προέρχονται από σύμβαση, εταιρική σχέση, αδίκημα, ή εκ του νόμου. Ακόμη και οι αδικοπραξίες αποτελούν την παθολογία μιας κατονομαζόμενης ναυτικής διαφοράς και τελούνται στο πλαίσιο αυτής. Ναυτικές είναι και οι διαφορές που έχουν αιτία συγκεκριμένο νομικό γεγονός, δηλαδή γεγονός που έχει έννομες συνέπειες, αδιακρίτως του συμβατικού ή αδικοπρακτικού χαρακτήρα του. Ο όρος νομικό γεγονός δεν αναφέρεται στη νομική αιτία, δηλαδή στη νομική βάση της αξίωσης, η οποία αποτελεί το αντικείμενο της διαφοράς, αλλά το νομικό γεγονός που αποτελεί την αφορμή γένεσης της διαφοράς που συνδέεται με την ιδιαιτερότητα του πλοίου και του θαλασσίου εμπορίου ανεξάρτητα από νομικό λόγο ή βάση της διαφοράς. Συνεπώς, οποιαδήποτε και αν είναι η νομική βάση της διαφοράς, εφόσον η διαφορά αυτή πηγάζει υπό την ευρύτατη έννοια η οποία εκτέθηκε ανωτέρω, ή έχει ως αιτία ένα από τα νομικά γεγονότα που απαριθμούνται στην παράγραφο 3Β του άρθρου 51 Ν. 2172/1993, η διαφορά αυτή αποκτά χαρακτήρα ναυτικής διαφοράς και υπάγεται στην αρμοδιότητα των Ναυτικών Τμημάτων των Δικαστηρίων του Πειραιά και πρέπει να εκδικασθεί από αυτά, ώστε να κριθεί από Δικαστή με αντίληψη των ιδιαιτεροτήτων των εν λόγω διαφορών και δυνατότητα να κρίνει και τις υπόλοιπες διαστάσεις της διαφοράς (ΜονΕφΑθ 67/2020 ΝΟΜΟΣ, Α. Αντάπαση, Ζητήματα αρμοδιότητας του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς, ΕΕμπΔ 2015. 233 επ. και εκεί αναφερόμενη θεωρία και Νομολογία). Εξάλλου, κατά τις παραγράφους 5 στοιχείο α’ και 6 του άρθρου51 του Ν. 2172/1993 διαφορές και υποθέσεις που υπάγονται στο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου ή του Εφετείου Πειραιώς και εισάγονται σε άλλο τμήμα του ίδιου Δικαστηρίου, παραπέμπονται στο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών και κατά τα λοιπά εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 46 τουΚΠολΔ(ΑΠ 1285/2006 ΔΕΕ 2007. 978, ΑΠ 338/2003 ΕλλΔνη 2004. 407, ΕφΠειρ 1/2011 ΠειρΝ  2011. 74, Α. Αντάπαση, Ζητήματα αρμοδιότητας του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς, ΕΕμπΔ 2015. 233 επ.). Τέλος, στο άρθρο 1 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς (όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης Φ.Ε.Κ. Β’ 426/27.09.2013) ορίζεται ότι«1.Το Εφετείο Πειραιώς λειτουργεί σε τρία πολιτικά τμήματα, τα οποία αριθμούνται αντιστοίχως με τους αριθμούς 1 έως 3. 2.Το 1° τμήμα ως τακτικό και το 2° ως αναπληρωματικό, δικάζουν ως ειδικά Τμήματα Ναυτικών Διαφορών (άρθρο 51παρ. 6 εδάφιο α’ του Ν. 2172/1993), υπό τριμελή μεν σύνθεση τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, υπό μονομελή δε σύνθεση τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που κρίνουν ναυτικές διαφορές και υποθέσεις, οι οποίες γράφονται σε ειδικά πινάκια ναυτικών διαφορών, ξεχωριστά για Τριμελές και Μονομελές Εφετείο. Τα τμήματα 2° (τακτικό) και 3° δικάζουν τις λοιπές πολιτικές υποθέσεις» (ΕφΠειρ 32/2021 ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση, η κρινόμενη έφεση στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 1929/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 30.04.2018 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …./2018 και ειδικό …./2018 αγωγής του εφεσίβλητου – ενάγοντος. Ειδικότερα, ο ενάγων – εφεσίβλητος με την προαναφερθείσα αγωγή του εξέθετε ότι δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας, ναυτολογήθηκε από το έτος 1996 έως το έτος 2006, με την ειδικότητα του αντλιωρού, σε πλοία συμφερόντων των εναγόμενων, τα οποία διαχειρίζονταν οι εταιρείες «………. ……….» και «……», οι οποίες αν και εξωχώριες εδρεύουν στον Πειραιά, επί της οδού ……….. και ανήκουν στα εφοπλιστικά συμφέροντα των εναγόμενων, ότι κατά την εκτέλεση της ναυτικής του εργασίας έπρεπε να εισέρχεται εντός κλειστών χώρων των πλοίων, γεμάτων με διάφορα χημικά αέρια, και να εκτίθεται διαρκώς στις δυσμενείς για την υγεία του συνθήκες παραμονής στους κλειστούς αυτούς χώρους, καθώς και να εισπνέει καρκινογόνα αέρια, ότι λόγω της ναυτικής του εργασίας εκδήλωσε, τον Μάιο του έτους 2006, οξεία λεμφοπλαστική λευχαιμία, ότι η εκδήλωση αυτής της νόσου οφείλεται στις δυσμενείς συνθήκες εργασίας, στις οποίες είχε εκτεθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά την παροχή της εργασίας του σε πλοία των εναγόμενων, και δεδομένης της άρνησης αυτών να του καταβάλουν τη νόμιμη αποζημίωσή του, κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά την ειδική διαδικασία εργατικών διάφορων, την από 10.04.2007 και με αριθμό κατάθεσης ………./2007 αγωγή του κατά όλων των εταιρειών που διαχειρίζονταν τα ως άνω πλοία συμφερόντων των εναγόμενων και των νομίμων εκπροσώπων αυτών, με την οποία ζητούσε να του επιδικασθεί το συνολικό ποσό των 2.253.054,10 ευρώ με βάση το κοινό δίκαιο για μελλοντική διατροφή του, μελλοντικά νοσήλια και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, και με την επικουρική βάση σύμφωνα με το Ν.551/1915 το ποσό των 1.424.526,48, τα ποσά δε αυτά νομιμοτόκως από το χρόνο που διαπιστώθηκε η πάθησή του και μέχρι την εξόφληση, ότι πριν την εκδίκαση της αγωγής επήλθε συμβιβασμός μεταξύ του ενάγοντος και των αντιδίκων του και υπογράφηκε το υπ’ αριθ. …../22.10.2007 πρακτικό συμβιβασμού ενώπιον της Δικαστήτου Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, δυνάμει του οποίου συμφωνήθηκε να λάβει το ποσό των 673.750,00 ευρώ σε πλήρη και ολοσχερή εξόφληση των ανωτέρω απαιτήσεών του, από το οποίο είχε ήδη εισπράξει το ποσό των  23.750,00 ευρώ, χάριν δε καταβολής του υπόλοιπου ποσού των 650.000,00 ευρώ, εκδόθηκε την 22.10.2007, από την εταιρεία «………..», νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, η υπ’ αριθ. ………. τραπεζική επιταγή της Τράπεζας «……….», ότι πριν την υπογραφή του προαναφερόμενου υπ’ αριθ. ………./22.10.2007 πρακτικού συμβιβασμού, οι εναγόμενοι παρέστησαν ψευδώς σε αυτόν ότι είναι φερέγγυοι και ότι η ανωτέρω υπ’ αριθ. ……….. τραπεζική επιταγή επρόκειτο να καλυφθεί ταχύτατα από τον Αλληλασφαλιστικό Οργανισμό με την επωνυμία “……………..”, στον οποίο ήταν ασφαλισμένα τα πλοία συμφερόντων των εναγόμενων και ο οποίος θα κάλυπτε εκ των υστέρων το κονδύλιο της ήδη καταβληθείσας αποζημίωσης εκ μέρους των πλοιοκτητριών εταιρειών,και για το λόγο αυτό τον παρέπεισαν να ανταλλάξει την ανωτέρω επιταγή που είχε αναγραφόμενη ημερομηνία την 22.10.2007 και είχε περιληφθεί στο ως άνω πρακτικό με νέα επιταγή και δη με την υπ’ αριθ. ……… επιταγή, με εκδότρια την ίδια εταιρεία «…………….», νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, με πληρώτρια Τράπεζα την «……….», ποσού 650.000 ευρώ, ότι η υπ’ αριθ. ……….. επιταγή, κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας, επρόκειτο να έχει κενή ημερομηνία έκδοσης, ώστε, όπως του δήλωσαν οι εναγόμενοι, να συμπληρώσει ο ίδιος την ημερομηνία αυτής και να την εμφανίσει προς πληρωμή αμέσως μόλις ο ως άνω Αλληλασφαλιστικός Οργανισμός θα κατέβαλε στο λογαριασμό των πλοιοκτητριών εταιριών, συμφερόντων των εναγόμενων, το ποσό που οι τελευταίοι φέρονταν να έχουν δήθεν καταβάλει εξ ιδίων χρημάτων στον ίδιο, σύμφωνα με το ανωτέρω πρακτικό συμβιβασμού, προς κάλυψη της εκεί αναφερόμενης επιταγής, ότι πεισθείς στις ψευδείς διαβεβαιώσεις των εναγόμενων ότι η υπ’ αριθ. 3730803-3 επιταγή δεν είναι ακάλυπτη, καθόσον μόλις ο ως άνω Αλληλασφαλιστικός Οργανισμός τους κατέβαλε το ποσό των 650.000,00 ευρώ, που φέρονταν να έχουν καταβάλει στον ίδιο, όπως τον διαβεβαίωσαν οι εναγόμενοι, θα έσπευδαν να τον ενημερώσουν σχετικά με την εν λόγω πληρωμή, ώστε να συμπληρώσει την ημερομηνία έκδοσης της ως άνω δεύτερης επιταγής και να εμφανίσει αυτή νομίμως και εμπροθέσμως για πληρωμή καθόσον ο σχετικός λογαριασμός θα έχει επαρκές υπόλοιπο, δέχθηκε την εν λόγω συμφωνία και αποδέχθηκε τη σχετική πρόταση των εναγόμενων, αφενός λόγω της μεγάλης εμπιστοσύνης που είχε προς αυτούς και αφετέρου λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του και της πλήρους οικονομικής εξάρτησης που είχε από τους εναγόμενους, οι οποίοι και κάλυπταν εκείνο το χρονικό διάστημα τα έξοδα νοσηλείας του σε ιδιωτικό νοσηλευτικό κέντρο, ότι οι εναγόμενοι παρουσίαζαν συνεχώς εν γνώσει τους ψευδώς στον ίδιο ότι είναι φερέγγυοι και ότι η ανωτέρω υπ’ αριθ. ……….. επιταγή, στην οποία, κατόπιν συμφωνίας των διαδίκων, αναγράφηκε ως ημερομηνία η 11^η Ιανουαρίου 2011, δεν είναι ακάλυπτη και ότι ο σχετικός λογαριασμός έχει επαρκές υπόλοιπο, πλην όμως η επιταγή αυτή εμφανίστηκε την 19.01.2011 για πληρωμή στην πληρώτρια τράπεζα, και δεν πληρώθηκε, καθόσον δεν υπήρχε επαρκές αντίκρισμα στο λογαριασμό της εκδότριας εταιρείας, γεγονός που γνώριζαν οι εναγόμενοι, ότι τους ως άνω ψευδείς ισχυρισμούς τους περί της φερεγγυότητας αυτών επανέλαβαν οι εναγόμενοι άλλες τέσσερις φορές, ήτοι την 20.06.2011, την 24.10.2011, την 23.01.2012 και την 24.02.2012, ότι ειδικότερα την 20.06.2011 αντικατέστησαν την ως άνω υπ’ αριθ. ……….. επιταγή με την υπ’αριθ. ……….. επιταγή, ημερομηνίας έκδοσης την 20.06.2011, με εκδότρια την ίδια εταιρεία «………..», νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, με πληρώτρια Τράπεζα την «………», ποσού 650.000 ευρώ, αντικατάσταση την οποία πέτυχαν καθόσον τον έπεισαν ψευδώς και εν γνώσει του ψεύδους τους, ότι οι ίδιοι είναι φερέγγυοι και ότι η υπ’αριθ. …… επιταγή δεν είναι ακάλυπτη και ότι ο σχετικός λογαριασμός έχει επαρκές υπόλοιπο, πείθοντας αυτόν να την παραλάβει, σε αντικατάσταση της προηγούμενης που είχε εις χείρας του,ότι την 24.10.2011 αντικατέστησαν την ως άνω υπ’ αριθ. …….. επιταγή με την υπ’αριθ. …….. τραπεζική επιταγή, ημερομηνίας έκδοσης την 24.10.2011,με εκδότρια την ίδια εταιρεία «………..», νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, με πληρώτρια Τράπεζα την «……….», ποσού 650.000 ευρώ, αντικατάσταση την οποία πέτυχαν καθόσον τον έπεισαν και πάλι ψευδώς και εν γνώσει του ψεύδους τους ότι οι ίδιοι είναι φερέγγυοι και ότι η υπ’αριθ. ………. τραπεζική επιταγή δεν είναι ακάλυπτη και ότι ο σχετικός λογαριασμός έχει επαρκές υπόλοιπο, πείθοντας αυτόν να την παραλάβει, σε αντικατάσταση της προηγούμενης που είχε εις χείρας του,ότι κατόπιν αιτήματός του και προς εξασφάλισή του, οι εναγόμενοι δέχθηκαν και υπέγραψαν την από 16.09.2011 έγγραφη δήλωση και υπόσχεση καταβολής ποσού 650.000,00 ευρώ, δυνάμει της οποίας αναγνώριζαν την επίδικη οφειλή της εταιρείας «……………..», χάριν καταβολής της οποίας εκδόθηκε την 24.10.2011, από την εταιρεία, νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, η υπ’ αριθ. ……….. τραπεζική επιταγή,με πληρώτρια Τράπεζα την «………….», ποσού 650.000 ευρώ, ότι την 23.01.2012 τον έπεισαν ψευδώς και εν γνώσει του ψεύδους τους ότι οι ίδιοι είναι φερέγγυοι και ακολούθως υπέγραψαν την από 23.01.2012 έγγραφη δήλωση και υπόσχεση καταβολής ποσού 750.000,00 ευρώ και αναγνώριση χρέους, δυνάμει της οποίας αναγνώριζαν την επίδικη οφειλή της εταιρείας «…………» ως ατομική τους οφειλή και ταυτόχρονα υπόσχονταν ότι θα του κατέβαλαν, αλληλεγύως και εις ολόκληρον ο καθένας, έως την 15.02.2012 το ποσό των 750.000 ευρώ, εκ των οποίων το ποσό των 650.000 ευρώ αφορούσε στην εκ μέρους τους οφειλόμενη αποζημίωση και το ποσό των 100.000 ευρώ σε τόκους επί του οφειλόμενου κεφαλαίου,ότι την 24.02.2012 αντικατέστησαν την ως άνω υπ’ αριθ. …………… επιταγή, με τις υπ’αριθ. …….. και ……. τραπεζικές επιταγές, ημερομηνίας έκδοσης την 24.02.2012, με εκδότρια την ίδια εταιρεία «………..», νομίμως εκπροσωπούμενη από τη δεύτερη των εναγόμενων, σε διαταγή του ιδίου, με πληρώτρια Τράπεζα την «…………», ποσού 650.000 ευρώ και 100,000 ευρώ, αντίστοιχα, αντικατάσταση την οποία πέτυχαν καθόσον τον έπεισαν και πάλι ψευδώς και εν γνώσει του ψεύδους τους ότι οι ίδιοι είναι φερέγγυοι και ότι οι ως άνω νέες επιταγές δεν είναι ακάλυπτες και ότι ο σχετικός λογαριασμός έχει επαρκές υπόλοιπο, πείθοντας αυτόν να τις παραλάβει, σε αντικατάσταση της προηγούμενης που είχε εις χείρας του, ότι όλοι οι ως άνω ισχυρισμοί τους περί της δήθεν φερεγγυότητας αυτών και της δυνατότητάς τους να εξοφλήσουν την εκ μέρους τους οφειλή, καθώς και ότι οι ανωτέρω επιταγές που κατά καιρούς εξέδωσαν σε διαταγή του ιδίου, διαβεβαιώνοντάς τον ότι δεν είναι ακάλυπτες, ήταν ψευδείς, καθόσον όλες οι ανωτέρω επιταγές αν και εμφανίστηκαν από τον ίδιο νομίμως και εμπροθέσμως προς πληρωμή, δεν πληρώθηκαν λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων στο λογαριασμό της εκδότριας εταιρείας, όπως προκύπτει από τις σχετικές βεβαιώσεις των αντίστοιχων Τραπεζών στο πίσω μέρος του σώματος των εν λόγω επιταγών,ότι επιπλέον οι εναγόμενοι ουδέποτε είχαν σκοπό να τον εξοφλήσουν, αφού είχαν ήδη από την 21.07.2008 εισπράξει από τον προαναφερόμενο Αλληλασφαλιστικό Οργανισμό το ποσό των 755.758,35 δολαρίων ΗΠΑ, στο οποίο περιλαμβανόταν και το ποσό της επίδικης αποζημίωσης, ύψους 650.000 ευρώ που έλαβαν για λογαριασμό του, και το οποίο, κατά τα μεταξύ τους συμφωνηθέντα, όφειλαν να του καταβάλουν πάραυτα από την εκ μέρους τους είσπραξη, γεγονός που αθέμιτα παρασιώπησαν από τον ίδιο, παρά το γεγονός ότι είχαν προς τούτο νόμιμη υποχρέωση, τόσο λόγω των μεταξύ τους συμφωνηθέντων, όσο και λόγω της σχέσης εμπιστοσύνης που είχαν αναπτύξει με αυτόν, ενώ από τον Ιανουάριο του έτους 2011, ενόψει των συνεχών οχλήσεων αυτών εκ μέρους του ιδίου περί της αδικαιολόγητης καθυστέρησης ως προς τη λήψη του ποσού της αποζημίωσής του, οι εναγόμενοι, σε μία προσπάθεια να τον αποπροσανατολίσουν και να τον αποτρέψουν να ανακαλύψει την αλήθεια, του ανέφεραν ψευδώς ότι ο ως άνω Αλληλασφαλιστικός Οργανισμός είχε δήθεν εγκρίνει και απελευθερώσει τα χρήματα της αποζημίωσής του, τα οποία ήταν πλέον έτοιμα προς κατάθεση στο λογαριασμό της υπόχρεης εταιρείας «…………..», πλην όμως, επικαλούμενοι σε αυτόν ψευδώς ότι η κατάθεση δεν είχε λάβει ακόμα χώρα και ότι έπρεπε, κατά την κατάθεση το ποσό της αποζημίωσής του να μετατραπεί από δολάρια ΗΠΑ σε ευρώ, τον έπεισαν ότι δήθεν η ισοτιμία κατά την ως άνω χρονική στιγμή δεν ήταν συμφέρουσα και ότι η τυχόν μετατροπή θα είχε ως συνέπεια απώλεια μέρους του της αποζημίωσής του, παραπείθοντας τον έτσι να μην επιδιώξει να του καταβληθεί το ποσό της αποζημίωσης, αλλά να αναμένει δήθεν μία ευνοϊκότερη ισοτιμία ευρώ – δολαρίου ΗΠΑ, ισχυρισμοί που ήταν παντελώς ψευδείς, καθόσον οι εναγόμενοι είχαν ήδη εισπράξει από την 21.07.2008 το ως άνω ποσό και κατέτειναν στην καθυστέρηση της ανακάλυψης της αλήθειας εκ μέρους του. Με βάση αυτό το ιστορικό, ζητούσε με βάση την ενδοσυμβατική ευθύνη των εναγόμενων που απορρέει από τις ανωτέρω από 16.09.2011 και 23.01.2012 έγγραφες δηλώσεις αναγνώρισης οφειλής, αλλά και την αδικοπρακτική ευθύνη αυτών λόγω της εξακολουθητικής απατηλής συμπεριφοράς τους σε βάρος του που συνιστά το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης από κοινού, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγόμενων να του καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας, το ανωτέρω ποσό των 750.000,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της ημερομηνίας απόλυσής του, ήτοι την 23.05.2006, άλλως από την επόμενη της αναγνώρισης του επίδικου χρέους, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση,να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων.Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη ως προς τις αντικειμενικά σωρευόμενες βάσεις της ενδοσυμβατικής και της αδικοπρακτικής ευθύνης των εναγόμενων, εκτός από το παρεπόμενο αίτημα επιδίκασης τόκων που κρίθηκε νόμιμο μόνο για το χρονικό διάστημα από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής, και το παρεπόμενο αίτημα κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής που κρίθηκε μη νόμιμο, έκανε δεκτή την αγωγή ως και ουσιαστικά βάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες – εναγόμενοι με την κρινόμενη έφεσή τους, για λόγους που στο σύνολό τους ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να απορριφθεί η εναντίον τους αγωγή. Ωστόσο, από το περιεχόμενο της ανωτέρω αγωγής προκύπτει ότι το αντικείμενο της αφορά σε αξίωση από ατύχημα, το οποίο συνέβη κατά την εκτέλεση της εργασίας του ενάγοντος ναυτικού επί του πλοίου, συμφερόντων των εναγόμενων, το οποίο διαχειριζόταν η εταιρεία «………. ..», γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους, και κατά συνέπεια αποτελεί ναυτική διαφορά, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες νομικές σκέψεις, και, ως εκ τούτου, για την εκδίκαση της ένδικης υπόθεσης αρμόδιο είναι το Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Εφετείου Πειραιώς.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η προκείμενη υπόθεση αναρμοδίως εισήχθη προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο δεν είναι, κατά τις διατάξεις του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς, εκείνο των «Ναυτικών Διαφορών», και για το λόγο αυτό, πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 46 του ΚΠολΔ και 51 παρ. 5 και 6 του Ν. 2172/1993, κατά τις οποίες η καθ’ ύλην (λειτουργική) αρμοδιότητα εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως στο στάδιο τούτο της δίκης (βλ. ΑΠ 1602/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 51/2004 ΝΟΜΟΣ), να κηρυχθεί το Τμήμα αυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της, με την υπό κρίση έφεση, εισαγομένης σ’ αυτό ένδικης ναυτικής υπόθεσης και να παραπεμφθεί η τελευταία στο αρμόδιο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Εφετείου Πειραιώς. Τέλος, δεν πρέπει να περιληφθεί στην παρούσα απόφαση διάταξη περί της δικαστικής δαπάνης, διότι αυτή δεν είναι οριστική, κατά την έννοια του άρθρου 309 του ΚΠολΔ, καθόσον δεν αφορά στην καθ’ ύλην αναρμοδιότητα ολόκληρου του Δικαστηρίου τούτου, αλλά μόνον του Τμήματος αυτού, που δεν αποτελεί οργανικώς αυτοτελές Δικαστήριο (βλ. ΕφΠειρ 69/2020ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 442/2014 ΝΟΜΟΣ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 20.08.2019 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 1929/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία.

Κηρύσσει αναρμόδιο αυτό το Τμήμα του Εφετείου Πειραιώς προς εκδίκαση της έφεσης.

Παραπέμπει την υπόθεση προς εκδίκαση στο αρμόδιο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του Εφετείου Πειραιώς.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 17.03.2022 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 19.04.2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ