ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 246/2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη – Εισηγήτρια και από την Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας – ασκούσας πρόσθετους λόγους έφεσης – εναγόμενης: …………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Αυγή Ασλάνη (ΑΜ ……….. Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών).
Των εφεσίβλητων – καθ’ ων οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης –πρώτης και δεύτερου των εναγόντων: 1) ………. και 2) ………. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ιωάννη Υδραίο (ΑΜ ………. Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιώς).
Οι ενάγοντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 08.04.2019 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …../2019 και ειδικό …../2019 αγωγή τους, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.Το ως άνω Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 499/2020 απόφασή του, απέρριψε την αγωγή ως προς τον τρίτο ενάγοντα καιέκανε αυτή εν μέρει δεκτήως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόντων. Η εκκαλούσα – εναγόμενη προσβάλει την απόφαση αυτή: (Α) με την από 11.03.2020 έφεσή της που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …./11.03.2020 και ειδικό …./11.03.2020, προσδιορίστηκε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …./11.03.2020 και ειδικό ……/11.03.2020, για τη δικάσιμο της 18.02.2021 και γράφτηκε στο πινάκιο και (Β) με τους από 11.01.2022 πρόσθετους λόγους έφεσης που κατατέθηκαν ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …./11.01.2022 και ειδικό ……/11.01.2022 και προσδιορίστηκαν για την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκαν στο πινάκιο. Κατά τη δικάσιμο της 18.02.2021 η συζήτηση της από 11.03.2020 έφεσης ματαιώθηκε, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, λόγω του COVID-19, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΥΑ Δ1α/Γ.Π.οικ. 9147 (ΦΕΚ Β’ 534/10.02.2021). Ήδη, η από 11.03.2020 έφεση μεταφέρθηκε, οίκοθεν, προς συζήτηση, δυνάμει της υπ’ αριθ. 102/2021 πράξης της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Πρόεδρου Εφετών Ισιδώρας Πόγκα, που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 83 παρ. 2 του Ν. 4790/2021 περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση των υποθέσεων των οποίων η συζήτηση δεν έγινε εξαιτίας της ως άνω αναστολής, στη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσαν δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νομίμως επανεισάγεται, οίκοθεν, προς συζήτηση, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η από11.03.2020 έφεση, μετά τη ματαίωση της συζήτησής της, κατά τη δικάσιμο της 18.02.2021, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, στα πλαίσια της πανδημίας COVID-19 {ΥΑ Δ1α/Γ.Π.οικ.9147 (ΦΕΚ Β’ 534/10.02.2021)}, δυνάμει του άρθρου 83 παρ. 2 του Ν. 4790/2021 (ΦΕΚ Α’ 48/31.03.2021) «Διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων και της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης», σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. 102/2021 πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Πρόεδρου Εφετών Ισιδώρας Πόγκα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 83 παρ. 2 του Ν. 4790/2021 «Σε περίπτωση που η συζήτηση υπόθεσης οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας και οποιασδήποτε διαδικασίας ματαιώθηκε διαρκούσης της αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από την πανδημία του κορωνοϊού COVID-19, ορίζεται αυτεπαγγέλτως, με πράξη του προέδρου του τμήματος ή του προϊσταμένου του δικαστηρίου, νέα ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο στη συντομότερη διαθέσιμη δικάσιμο. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο ή έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προς ενημέρωση των διαδίκων, και πάντως όχι επί ποινή ακυρότητας, η νέα δικάσιμος γνωστοποιείται από τον γραμματέα στον δικηγορικό σύλλογο της έδρας του δικαστηρίου. Στις υποθέσεις με διάδικο το Ελληνικό Δημόσιο, ο γραμματέας του δικαστηρίου γνωστοποιεί στην Κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους τη νέα δικάσιμο με το οικείο πινάκιο ή έκθεμα. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η νέα δικάσιμος με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων ή με ανάρτηση στην πύλη ψηφιακών υπηρεσιών δικαστηρίων solon.gov.gr για όσα δικαστήρια και διαδικασίες έχουν ενταχθεί στο εν λόγω σύστημα». Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 25 του Ν. 4792/2021 (ΦΕΚ Α’ 54/09.04.2021) «Ερμηνευτική διάταξη για την επανέναρξη των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών»,”Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021, ως ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για τον υπολογισμό των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, λογίζεται η ημερομηνία άρσης της αναστολής των προθεσμιών, η οποία επήλθε με τη λήξη ισχύος της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ.18877/26.03.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό «Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021 και ώρα 6:00» (Β’ 1194), ήτοι η 6η.4.2021″. Περαιτέρω, φέρονται προς συζήτηση κατά την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και οι από 11.01.2022 πρόσθετοι λόγοι έφεσης της εκκαλούσας – εναγόμενης, και συνεπώς, ενόψει του ότι οι πρόσθετοι λόγοι, παρά την αυτοτέλεια τους, τελούν σε εξάρτηση από την έφεση και φέρουν σε σχέση με αυτή παρακολουθηματικό χαρακτήρα (βλ. Σ. Σαμουήλ, Η Έφεση κατά τον ΚΠολΔ, έκδ. 2009, αρ. 584, σελ. 250) και δικάζονται υποχρεωτικά μαζί με την έφεση (βλ. Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, τομ. I, άρθρο 520, αρ. 36, σελ. 930), ενώ δεν μπορεί να νοηθεί χωριστή συζήτησή τους (βλ. Ε. Μπαλογιάννη, σε X. Απαλαγάκη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας – Ερμηνεία κατ’ άρθρο, έκδ. 2013, άρθρο 520, αρ. 14, σελ. 1043), πρέπει να συνεκδικαστούν η από 11.03.2020 έφεση και οι από 11.01.2022πρόσθετοι λόγοι έφεσης, διότι αφορούν στους ίδιους διαδίκους, υπάγονται στην ίδια διαδικασία, στρέφονται κατά της ίδιας απόφασης, και κατά την κρίση αυτού του Δικαστηρίου διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της όλης δίκης (άρθρα 520 παρ. 2, 524 παρ. 1 και 246 του ΚΠολΔ).
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθ. 499/2020 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή των εφεσίβλητων – πρώτης και δεύτερου των εναγόντων, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1-2, 498, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η έφεση ασκήθηκε μετά την 01.01.2016), εφόσον δεν προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίζονται, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, ότι έχει χωρήσει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ενώ η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 11.03.2020, όπως προκύπτει από την πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό …../11.03.2020 και ειδικό ……./11.03.2020 της γραμματέως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στην ένδικη έφεση, ήτοι εντός της προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης την 31.01.2020. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στη συνέχεια το παραδεκτό και το βάσιμο του μοναδικού λόγουτης κατά τα επιμέρους σκέλη αυτού, κατά την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 του ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έφεσης έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα – εναγόμενη το παράβολο των 150 ευρώ που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ.
Σύμφωνα με το άρθρο 520 παρ. 2 του ΚΠολΔ, πρόσθετοι λόγοι έφεσης ως προς τα κεφάλαια της απόφασης, που έχουν προσβληθεί με την έφεση και εκείνα που αναγκαστικά συνέχονται με τα κεφάλαια αυτά, ασκούνται μόνο με ιδιαίτερο δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και, αφού συνταχθεί έκθεση κάτω από το δικόγραφο αυτό, κοινοποιείται στον εφεσίβλητο τριάντα ημέρες πριν από τη συζήτηση της έφεσης. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για να είναι παραδεκτοί οι πρόσθετοι λόγοι πρέπει, εκτός άλλων, να αναφέρονται στα εκκληθέντα κεφάλαια της πρωτόδικης απόφασης ή στα αναγκαία με αυτά συνεχόμενα, άλλως απορρίπτονται ως απαράδεκτοι και αυτεπαγγέλτως. Ως αναγκαία συνεχόμενα κεφάλαια είναι οι διατάξεις της εκκαλούμενης απόφασης που έχουν τέτοια συνάφεια με τις εκκληθείσες διατάξεις είτε διότι αποτελούν προκριματικό για την παραδοχή τους ζήτημα, είτε διότι πηγάζουν από την ίδια ιστορική αιτία και διαμορφώνουν ή προσιδιάζουν το αντικείμενο εκείνων, ώστε τυχόν διαφορετική κρίση του Εφετείου σχετικά με την πρωτόδικη απόφαση να επηρεάζει και την κρίση επί των εκκληθέντων με την έφεση κεφαλαίων (ΑΠ 76/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 238/2001 ΕλλΔνη 42. 1598, ΕφΑθ 328/2019 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, η εκκαλούσα – εναγόμενη άσκησε πρόσθετους λόγους έφεσης με το από 11.01.2022 ιδιαίτερο δικόγραφό της, το οποίο επιδόθηκε στους εφεσίβλητους – πρώτη και δεύτερο των εναγόντωντην 13.01.2022 (βλ. Τις προσκομιζόμενες υπ’ αριθ. …./13.01.2022 και …./13.01.2022 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …………). Οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης, οι οποίοι αφορούν σε κεφάλαια της απόφασης που έχουν προσβληθεί με τον λόγο της ως άνω έφεσης, διευρύνοντας την αιτιολογία αυτού, έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 520 παρ. 2 του ΚΠολΔ, με την κατάθεση του δικογράφου στη γραμματεία του παρόντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου την 11.01.2022, όπως προκύπτει από την πράξη κατάθεσης με αριθμό γενικό …./11.01.2022 και ειδικό …../11.01.2022 της γραμματέως του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στο δικόγραφο, και την επίδοση αυτού στους εφεσίβλητους – πρώτη και δεύτερο των εναγόντων την 13.01.2022, αφού τόσο η κατάθεση του δικογράφου, όσο και η επίδοσή του, έλαβαν χώρα πριν από την τιθέμενη αποκλειστική προθεσμία των τριάντα ημερών από τη συζήτηση της υπό κρίση έφεσης. Κατόπιν τούτων, οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτοί και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο αυτών, συνεκδικαζόμενοι, όπως προαναφέρθηκε, με την υπό κρίση έφεση.
Οι ενάγοντες στην από 08.04.2019 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …../2019 και ειδικό ……/2019 αγωγή τους, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εξέθεταν ότι η εναγόμενη προσέβαλε παρανόμως και υπαιτίως το δικαίωμα στην προσωπικότητά τους με αδικοπρακτική συμπεριφορά που συνίσταται στην τέλεση σε βάρος τους των αξιόποινων πράξεων της απειλής, της εξύβρισης, της σωματικής βλάβης καιτης διατάραξης οικιακής ειρήνης, και ειδικότερα ότι η εναγόμενη, η οποία είναι γειτόνισσά τους, αφού διαμένει στο Κερατσίνι Αττικής επί της οδού ………..,σε οικοδομή όμορη με την οικογενειακή πολυκατοικία επί της οδού ……….., στην οποία κατοικούν η πρώτη και δεύτερος των εναγόντων, που είναι σύζυγοι, και ο τρίτος ενάγων, αδελφός της πρώτης ενάγουσας, την 05.01.2018, εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την ότι θα την χτυπήσει με ένα ξύλο που κρατούσε στο χέρι της, ότι την 09.07.2018, προσέβαλε την τιμή και την υπόληψη του δεύτερου ενάγοντος με τις αναφερόμενες στην αγωγή φράσεις, ότι την 25.07.2018, εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την με τις αναφερόμενες στην αγωγή φράσεις, ότι την 17.08.2018, εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την με τις αναφερόμενες στην αγωγή φράσεις,επιπλέον δε της επιτέθηκε και την έσπρωξε δυνατά με αποτέλεσμα να επιπέσει στο οδόστρωμα και να υποστεί κάκωση κεφαλής και απώλεια συνείδησης, ότι την 04.04.2019, προκάλεσε στην πρώτη ενάγουσα τρόμο και ανησυχία απειλώντας την με τις αναφερόμενες στην αγωγή φράσεις, ότι επιπλέον η εναγόμενη εισέρχεται στην ταράτσα της πολυκατοικίας τους, χωρίς τη συγκατάθεσή τους,προφασιζόμενη ότι επιθυμεί να καθαρίσει το λέβητα που βρίσκεται στη στέγη του κλιμακοστασίου της οικίας της, ότι ρίπτει ακάθαρτα ύδατα καθώς και σακούλες απορριμμάτωναπό το ευρισκόμενο στον τρίτο όροφο διαμέρισμά της προς το οδόστρωμα, ότι δημιουργεί εστίες μόλυνσης και ακαθαρσιών με την τοποθέτηση δοχείων με μουλιασμένα ψωμιά στο κοινόχρηστο πεζοδρόμιο και στην οδό έξωθεν των γειτονικών τους ακινήτων, προκειμένου να σιτιστούν τα αδέσποτα ζώα και πουλιά, ότι έχει τοποθετήσει κάμερες στην είσοδο της οικίας της, με τις οποίες λαμβάνει εικόνες από τον εξωτερικό δημόσιο χώρο,ότι κτυπάει με τα χέριατης τα σταθμευμένα επί της ανωτέρω οδού οχήματα του δεύτερου και τρίτου των εναγόντων. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητούσαν να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που αυτοί υπέστησαν από την προαναφερόμενη αδικοπρακτική σε βάρος τους συμπεριφορά της, το ποσό των 15.000,00 ευρώ σε κάθε ενάγοντα, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να παραλείπει στο μέλλον τηνπροσβολή της προσωπικότητάς τους, και ιδίως να απαγορευθεί σε αυτή να τους εξυβρίζει, να τους συκοφαντεί, να ασκεί σωματική βία σε βάρος τους και να τους απειλεί, να πλησιάζει την οικία τους και τους ίδιους σε απόσταση τουλάχιστον δεκαπέντε μέτρων, να χρησιμοποιεί το κουδούνι του θυροτηλεφώνου της πολυκατοικίας τους, να πλησιάζει τα οχήματα του δεύτερου και τρίτου των εναγόντων σε απόσταση πέντε μέτρων από το χώρο στάθμευσης, να εισέρχεται στην ταράτσα της οικίας τους και να τους ενοχλεί με οποιονδήποτε τρόπο είτε δια ζώσης, είτε τηλεφωνικά, με την απειλή χρηματικής ποινής ύψους 3.000,00 ευρώ και προσωπικής κράτησης διάρκειας έξι μηνών για κάθε παραβίαση του διατακτικού της εκδοθησομένης απόφασης, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί η εναγόμενη στη δικαστική τους δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 499/2020 οριστική απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, απέρριψε αυτή ως ουσιαστικά αβάσιμη ως προς τον τρίτο ενάγοντα και καταδίκασε αυτόν στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της εναγόμενης, ενώ έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως και ουσιαστικά βάσιμη ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόντων και υποχρέωσε την εναγόμενη νακαταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής τους βλάβης το ποσό των 5.000,00 ευρώ στην πρώτη ενάγουσα και το ποσό των 3.000,00 ευρώ στον δεύτερο ενάγοντα, υποχρέωσε την εναγόμενη να παραλείπει στο μέλλον να προσβάλει την τιμή και την υπόληψή τους, με ύβρεις, με λόγια και έργα, και να απειλεί τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητά τους, δημιουργώντας σ’ αυτούς φόβο και ανησυχία, καθώς και να τους προσεγγίζει σε απόσταση μικρότερη των δεκαπέντε μέτρων και εν γένει να τους ενοχλεί δια ζώσης ή με οποιονδήποτε τρόπο, όπου και αν βρίσκονται, απείλησε σε βάρος της εναγόμενης χρηματική ποινή ύψους 200,00 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας είκοσι ημερών για κάθε παραβίαση της ανωτέρω διάταξης της απόφασης και καταδίκασε την εναγόμενη στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της πρώτης και του δεύτερου ενάγοντος. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εκκαλούσα – εναγόμενη με την κρινόμενη από 11.03.2020 έφεσή της και τους υπό κρίση από 11.01.2022 πρόσθετους λόγους έφεσης, για τους περιεχόμενους στα δικόγραφα λόγους, που ανάγονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της προκειμένου να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Κατά το άρθρο 57 του ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητα του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, κατά δε το άρθρο 59 του ΑΚστις περιπτώσεις των δύο προηγουμένων άρθρων το Δικαστήριο με την απόφαση του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο σε ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Από τις ως άνω διατάξεις προκύπτει ότι προϋποθέσεις για την εφαρμογή των διατάξεων τούτων είναι: α) η προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας, η οποία προκαλείται με οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη τρίτου με την οποία διαταράσσεται η κατάσταση που υπάρχει σε μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτομένου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη, πράγμα που συμβαίνει όταν η προσβολή γίνεται χωρίς δικαίωμα ή κατ’ ενάσκηση μεν δικαιώματος, το οποίο όμως είναι από άποψη έννομης τάξης μικρότερης σπουδαιότητας, είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκηση αυτού καταχρηστική, σύμφωνα με το άρθρο 281 του ΑΚ ή το άρθρο 25 παρ. 3 του Συντάγματος και γ) για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης και πταίσμα του προσβολέα (ΟλΑΠ 8/2008 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 408/2007 ΕλλΔνη 2008. 200, ΑΠ 1987/2007 ΕλλΔνη 2007. 500, ΑΠ 408/2007 ΔΕΕ 2007. 1218, ΕφΑθ 377/2007 ΕΦΑΔ 2008. 64). Από δε τη διάταξη του άρθρου 914 του ΑΚ, που ορίζει ότι όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, συνδυαζόμενη με εκείνες των άρθρων 297, 298 και 330 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι προϋποθέσεις της υποχρέωσης προς αποζημίωση, είναι: 1) ζημιογόνος συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη), 2) παράνομος χαρακτήρας της πράξης ή παράλειψης, 3) υπαιτιότητα και 4) πρόσφορος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ζημιογόνου συμπεριφοράς (νόμιμου λόγου ευθύνης) και αποτελέσματος (ζημίας) (ΑΠ 587/2009 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 634/2009, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1452/2007 ΕλλΔνη 2009. 479). Παράνομη είναι η συμπεριφορά όταν αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου που απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος, μπορεί δε να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή παράλειψη ορισμένης ενέργειες, όταν στην τελευταία αυτή περίπτωση ο υπαίτιος είναι υποχρεωμένος είτε από διάταξη νόμου, είτε από γενική αρχή του δικαίου, οι οποίες επιτάσσουν να μη ζημιώνεται άλλος υπαίτια, να την παραλείπει. Ο αιτιώδης σύνδεσμος, υπάρχει όταν το επιζήμιο γεγονός κατά το χρόνο και με τους όρους που έλαβε χώρα ήταν ικανό, κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων και χωρίς την μεσολάβηση άλλου περιστατικού, να επιφέρει τη βλάβη που επήλθε, πράγματι δε επέφερε τη βλάβη αυτή στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ακολούθως, κατά το άρθρο 932 του ΑΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 299 του ΑΚ, σε περίπτωση αδικοπραξίας το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι παρέχεται στο Δικαστήριο η δικανική ευχέρεια, ύστερα από εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών που οι διάδικοι θέτουν υπόψη του, όπως του βαθμού πταίσματος του υπόχρεου, του είδους της προσβολής, της περιουσιακής και της κοινωνικής κατάστασης των μερών κλπ., και με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, να επιδικάσει ή όχι χρηματική ικανοποίηση, αν κρίνει ότι επήλθε στον αδικηθέντα ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη, να καθορίσει δε συγχρόνως και το ποσό αυτής που θεωρεί εύλογο. Ο προσδιορισμός του ποσού της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης αφέθηκε στην ελεύθερη εκτίμηση του δικαστηρίου, η σχετική κρίση του οποίου δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, αφού σχηματίζεται από την εκτίμηση πραγματικών γεγονότων (άρθρο 561 παρ. 1 ΚΠολΔ) και χωρίς υπαγωγή του πορίσματος σε νομική έννοια, ώστε να μπορεί να νοηθεί εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου είτε ευθέως είτε εκ πλαγίου για έλλειψη νόμιμης βάσεως. Το δε άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, εισάγοντας ως νομικό κανόνα την «αρχή της αναλογικότητας», επιβάλλει σε όλα τα κρατικά όργανα, συνεπώς και τα δικαιοδοτικά, κατά τη στάθμιση των εκατέρωθεν δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, να λαμβάνουν υπόψη τους την εκάστοτε αντιστοιχία μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκεται εκάστοτε (ΟλΑΠ 43/2005 ΝΟΜΟΣ). Για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, το είδος της προσβολής, η έκταση της βλάβης, οι συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, η βαρύτητα του πταίσματος, η περιουσιακή και κοινωνική κατάσταση των μερών και κυρίως του παθόντος, το τυχόν συντρέχον πταίσμα του παθόντος, οι προσωπικές σχέσεις των μερών (ηλικία, φύλο κλπ.), η συμπεριφορά του υπευθύνου μετά την αδικοπραξία κλπ. (ΑΠ 132/2006 Αρμ 2006. 757, ΑΠ 1143/2003 ΕλλΔνη 2005. 394, ΕφΑθ 219/2007 ΕΦΑΔ 2008. 67, ΕφΑθ 1139/2007 ΕλλΔνη 2007. 885).Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 250 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου να αναβάλει τη συζήτηση της υπόθεσης, αν είναι εκκρεμής ποινική αγωγή που επηρεάζει τη διάγνωση της διαφοράς, μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα η ποινική διαδικασία, η δε αναβολή της συζήτησης αυτής μπορεί να διαταχθεί και στην κατ’ έφεση δίκη (ΕφΘεσ. 457/2011 Αρμ. 2011. 1022). Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής προϋπόθεση είναι η ύπαρξη εκκρεμούς ποινικής αγωγής, η οποία επηρεάζει τη διάγνωση της αστικής δικαιολογητικής σχέσης, με την έννοια ότι τα πραγματικά περιστατικά που συνθέτουν την υπόσταση της πράξης που τελέστηκε, ασκούν ουσιώδη επιρροή όσον αφορά τα θεμελιωτικά της αστικής δικαιολογητικής σχέσης περιστατικά (ΕφΛαρ 40/2003 ΝοΒ 2004. 1218).Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1, 2, 3, 4, 5, 6, 11, 14, 15, 19 παρ. Ια του Ν. 2472/1997 «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», όπως ίσχυε πριν την κατάργησή του με το άρθρο 84 του Ν. 4624/2019 (ΦΕΚ Α’ 137/29.08.2019),των διατάξεων της 1122/2000 Οδηγίας της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα «για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων μέσω κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης», που εκδόθηκε κατ` εξουσιοδότηση του άρθρου 19 παρ. Ια του ως άνω νόμου και τροποποιήθηκε με τη μεταγενέστερη 2162/2005 όμοια, και των διατάξεων των άρθρων 57 και 59 του ΑΚ συνάγονται τα ακόλουθα: 1) Η λήψη και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μέσω κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης, εγκατεστημένων σε ιδιωτικούς χώρους από φυσικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών, εκφεύγει από το πεδίο εφαρμογής του Ν. 2472/1997, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 του νόμου αυτού. 2) Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο οσάκις από εγκατεστημένο σε ιδιωτικό χώρο κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης βιντεοσκοπούνται, με τη χρήση καμερών, κοινόχρηστοι εξωτερικοί χώροι, όπως μεταξύ άλλων είναι και οι δημοτικές ή κοινοτικές οδοί που τον περιβάλλουν, ή άλλοι γειτονικοί ιδιωτικοί χώροι ανήκοντες σε τρίτους, και παρέχεται στον ιδιοκτήτη του η δυνατότητα λήψης, αποθήκευσης ή άλλης περαιτέρω επεξεργασίας της εικόνας τρίτων προσώπων που τους χρησιμοποιούν ελεύθερα, σύμφωνα με τον προορισμό τους, διότι τότε δεν πρόκειται για επεξεργασία προσωπικών ή οικιακών δραστηριοτήτων αυτού τούτου του προσώπου που την ενεργεί μέσα στον ιδιωτικό του χώρο, αλλά για λήψη και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τρίτων προσώπων, που δεν έχουν σχέση με το χώρο αυτό. 3) Η επεξεργασία αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Ν. 2472/1997 και, επειδή προσβάλει την προσωπικότητα και την ιδιωτική ζωή του τρίτου, κατ’ αρχήν απαγορεύεται. 4) Κατ’ εξαίρεση, όμως, αυτή επιτρέπεται, χωρίς τη συναίνεση του υποκειμένου της, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) να αποσκοπεί στην προστασία προσώπων ή αγαθών, β) να είναι απολύτως αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού στον οποίο αποβλέπει, με την έννοια ότι αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί εξίσου αποτελεσματικά με άλλα λιγότερο επαχθή για το υποκείμενο της επεξεργασίας μέσα, γ) το έννομο συμφέρον του υπεύθυνου της επεξεργασίας να υπερέχει καταφανώς των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των υποκειμένων αυτής και η επεξεργασία να μην βλάπτει τις προσωπικές τους ελευθερίες, δ) ο υπεύθυνος της επεξεργασίας να έχει γνωστοποιήσει εγγράφως στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα την εγκατάσταση του κλειστού κυκλώματος και την έναρξη της λειτουργίας του με όλα τα στοιχεία που απαιτεί η διάταξη του άρθρου 6 του Ν. 2472/1997, και ε) να έχει αυτός, με την ανάρτηση ευδιάκριτων πινακίδων, επισημάνει στα υποκείμενα της επεξεργασίας τον χώρο που εμπίπτει στην εμβέλεια της κάμερας και βιντεοσκοπείται, όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 11 του Ν. 2472/1997. Και 5) Η μη τήρηση ή μη συνδρομή μιας οποιοσδήποτε από τις παραπάνω προϋποθέσεις καθιστά παράνομη την δια κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης και κάμερας εγκατεστημένων σε ιδιωτικό χώρο λήψη και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τρίτων προσώπων, που διέρχονται έξω από αυτόν, όπως μεταξύ άλλων είναι και η εικόνα τους, ως προσβάλλουσα το δικαίωμα της προσωπικότητάς τους, και δικαιούνται αυτά, κατ’ άρθρο 57 του ΑΚ, να αξιώσουν χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, η οποία προϋποθέτει υπαιτιότητα του προσβάλλοντος (ΑΠ 163/2020 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 2244/2013 ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η μαρτυρία που δίδεται με τη δήλωση ή βεβαίωση τρίτων του άρθρου 1 του ν.δ. 105/1969 ή 8 του Ν. 1599/1986, χωρίς δηλαδή να τηρηθούν οι διατυπώσεις του άρθρου 422 του ΚΠολΔ (για ένορκες βεβαιώσεις), ούτε των άρθρων του ΚΠολΔ για την εξέταση των μαρτύρων, αποτελεί ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο και δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αν δόθηκε για να χρησιμοποιηθεί, κατά την ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, ως αποδεικτικό μέσο σε ορισμένη μεταξύ άλλων πολιτική δίκη (ΟλΑΠ 8/1987 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 109/2021 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1182/2012 ΝΟΜΟΣ).
Από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθ. …../21.05.2019, …../21.05.2019, …../21.05.2019 και ……/21.05.2019 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς των μαρτύρων ……………., οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια των εναγόντων κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγόμενης κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ (βλ. την υπ’ αριθ. …../16.05.2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς ……….), των υπ’ αριθ. ……/16.07.2017, …./16.07.2019 και …../16.07.2019 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς του μαρτύρων …………., οι οποίες λήφθηκαν με επιμέλεια της εναγόμενης κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγόντων κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ(βλ. την υπ’ αριθ. ……./11.07.2019 έκθεση επίδοσης στον πληρεξούσιο δικηγόρο των εναγόντων του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς ………..), από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη όλα ανεξαιρέτως, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα έγγραφα της σχηματισθείσας σχετικής ποινικής δικογραφίας, τα οποία εκτιμώνται ελευθέρως στην προκειμένη δίκη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. ΕφΑθ 781/2009 ΕΦΑΔ 2009. 453), καθώς και οι προσκομιζόμενες φωτογραφίες κατ’ άρθρο 444 παρ. 1 γ’ του ΚΠολΔ, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε, πλην των προσκομιζόμενων από την εναγόμενη φωτογραφιών που αποτελούν εκτυπώσεις από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης εγκατεστημένο από την εναγόμενη, με το οποίο βιντεοσκοπούνται, με τη χρήση καμερών, κοινόχρηστοι εξωτερικοί χώροι, χωρίς να συντρέχουν οι αναφερόμενες στη νομική σκέψη προϋποθέσεις, με αποτέλεσμα να καθίσταται παράνομη η δια κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης και κάμερας εγκατεστημένων σε ιδιωτικό χώρο λήψη και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τρίτων προσώπων, που διέρχονται έξω από αυτόν, και να συνιστούν απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, παρά τα αντίθετα υποστηριζόμενα από την εναγόμενη με το πέμπτο σκέλος του μοναδικού λόγου της έφεσής της και τον τρίτο πρόσθετο λόγο αυτής, σε συνδυασμό και με τα νέα αποδεικτικά μέσα, που παραδεκτά προσκομίζονται το πρώτον ενώπιον του παρόντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ. 1 του ΚΠολΔ, και λαμβάνονται υπόψη, αφού δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι κατά την παρ. 2 του άρθρου 529 του ΚΠολΔ λόγοι απόκρουσής τους, πλην των προσκομιζόμενων από τους ενάγοντες από 25.04.2021 υπεύθυνης δήλωσης του …………., από 22.04.2021 υπεύθυνης δήλωσης της ……. και από 22.04.2021 δήλωσης της ………., καθώς και των προσκομιζόμενων από την εναγόμενη από 12.08.2020 δήλωσης της ……….., από 08.10.2020 υπεύθυνης δήλωσης της ……….., από 15.12.2021 υπεύθυνης δήλωσης της ……….., από 10.01.2022 υπεύθυνης δήλωσης της ……… και από 11.01.2022 υπεύθυνης δήλωσης της ……….., που αποτελούν ανυπόστατα αποδεικτικά μέσα και δεν λαμβάνονται υπόψη ούτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη, καθόσον κρίνεται ότι δόθηκαν για να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά μέσα στην παρούσα δίκη,παρά τα αντίθετα υποστηριζόμενα από την εναγόμενη με τον τρίτο πρόσθετο λόγο της έφεσής της, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι γείτονες, αφού επί σειρά ετών κατοικούν στο Κερατσίνι Αττικής, η μεν εναγόμενη σε οικογενειακή οικοδομή επί της οδού …………,η δε πρώτη και δεύτερος των εναγόντων, που είναι σύζυγοι,σε όμορη τριώροφη οικοδομή επί της οδού ………….., στην οποία κατοικεί και ο τρίτος ενάγων, αδελφός της πρώτης ενάγουσας. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι οι μεταξύ των διαδίκων σχέσεις δεν ήταν αρμονικές, αλλά αντιθέτως υφίσταντο μακροχρόνιες έριδες μεταξύ τους αναφορικά με διάφορα ζητήματα. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι η πρώτη και ο δεύτερος των εναγόντων διαμαρτύρονταν ότι η εναγόμενη απέρριπτε ακάθαρτα ύδατα καθώς και σακούλες απορριμμάτων από το ευρισκόμενο στον τρίτο όροφο διαμέρισμά της προς το οδόστρωμα,ότι δημιουργούσε εστίες μόλυνσης και ακαθαρσιών με την τοποθέτηση δοχείων με μουλιασμένα ψωμιά στο κοινόχρηστο πεζοδρόμιο και στην ανωτέρω οδό έξωθεν των γειτονικών τους ακινήτων, προκειμένου να σιτιστούν τα αδέσποτα ζώα και πουλιά, και ότι είχε τοποθετήσει κάμερες στην είσοδο της οικοδομής της, με τις οποίες λάμβανε εικόνες από τον εξωτερικό δημόσιο χώρο. Επιπλέον η εναγόμενη υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιώς, σε βάρος της πρώτης και του δεύτερου των εναγόντων, την προσκομιζόμενη από 14.02.2018 και υπό ΑΒΜ …………… μηνυτήρια αναφορά της, με την οποία ισχυρίσθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα από την 31.12.2017 έως την 12.02.2018, τέλεσαν σε βάρος τηςτις αξιόποινες πράξεις της εξύβρισης και της απειλής, κατ’ εξακολούθηση, και επιπλέον ότι την 10.02.2018 ο δεύτερος ενάγων προέβη σε βάναυση μεταχείριση ζώου, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 16 εδ. α’ του Ν. 4039/2012. Ακολούθως, ηπρώτη και δεύτερος των εναγόντων προέβησαν στη σύνταξη του προσκομιζόμενου από 24.04.2018 εγγράφου, το οποίο δεν αποτελείανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, καθόσον συντάχθηκε σε χρόνο πριν την άσκηση της κρινόμενης αγωγής και όχι για να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη, και το οποίο συνυπογράφουν είκοσι εννέα κάτοικοι της περιοχής, και στις πρώτες παραγράφους του οποίου ρητώς αναφέρεται: «Ήρθε σε γνώση μας η άσκηση μηνυτήριας αναφοράς από την κα. ………… κατά της οικογένειας …………. ότι την εξυβρίζουν, την απειλούν και ότι βιαιοπράγησαν σε ένα γατάκι. Όλα αυτά είναι ψευδή και αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας της κας ……….., η οποία είναι βίαιη, επιθετική και εξυβρίζει όλο τον κόσμο και την γειτονιά στο Κερατσίνι στην οδό ……….». Επιπροσθέτως αποδείχθηκε από το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. Πρωτ. …………/08.05.2018 έγγραφο του Τμήματος Υγειονομικού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου της Δ/νσης Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς και Νήσων της Γενικής Δ/νσηςΔημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Αττικής, με θέμα «Αποτέλεσμα αυτοψίας», ότι κατόπιν ανώνυμων καταγγελιών αναφορικά με ανθυγιεινές καταστάσεις εξαιτίας της ρίψης στο δρόμο τροφών και μουλιασμένου ψωμιού για τη σίτιση γατιών και περιστεριών μπροστά από το ανωτέρω ακίνητο ιδιοκτησίας της εναγόμενης, διενεργήθηκε την 07.05.2018 υγειονομικός έλεγχος από τους υπαλλήλους της προαναφερόμενης υπηρεσίας και διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν ένας περιέκτης με νερό, ξηρά τροφή για ζώα (κροκέτες), ένα πλαστικό κλουβί μεταφοράς ζώων και μία λεκάνη με μουλιασμένο ψωμί, ενώ δεν διαπιστώθηκε η ανάπτυξη εντόμων υγειονομικής σημασίας (μύγες, κατσαρίδες) και τρωκτικών, ούτε άλλη ανθυγιεινή κατάσταση. Αποδείχθηκε συνεπώς ότι η εναγόμενη επιδεικνύοντας έντονα φιλοζωικά αισθήματα, παρείχε καθημερινά τροφή και νερό σε αδέσποτα ζώα, κυρίως γάτες και περιστέρια, τηρώντας ταυτόχρονα τους κανόνες καθαριότητας και υγιεινής και λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διατηρείται καθαρός ο κοινόχρηστος χώροςμπροστά από το ανωτέρω ακίνητο ιδιοκτησίας της. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται και από το προσκομιζόμενο από την εναγόμενη από 29.06.2020 έγγραφο,το οποίο δεν αποτελείανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, καθόσον κρίνεται ότι δεν συντάχθηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη, και το οποίο συνυπογράφουν τριάντα κάτοικοι της περιοχής, στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι αυτοί δεν ενοχλούνται, αλλά αντιθέτως ως φιλόζωοι θαυμάζουν την εναγόμενη για το γεγονός ότι σιτίζει και γενικώς φροντίζει τα αδέσποτα ζώα, ενώ η εναγόμενη δεν ρυπαίνει το περιβάλλον και τηρεί τους κανόνες καθαριότητας. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι στα πλαίσια των μακροχρόνιων διενέξεων μεταξύ των διαδίκων και άνευ συγκεκριμένης αφορμής, την 05.01.2018, η εναγόμενη εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την ότι θα την χτυπήσει με ένα ξύλο που κρατούσε στο χέρι της, με αποτέλεσμα να καλέσει η τελευταία το κέντρο Άμεσης Δράσης και να μεταβούν στην προαναφερόμενη οδό …………. οι αστυνομικοί του Αστυνομικού Τμήματος Κερατσινίου – Δραπετσώνας (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αρ. πρωτ. ……/12.01.2018 αντίγραφο από το ημερήσιο δελτίο του ……….. οχήματος της 05.01.2018 του Αστυνομικού Τμήματος Κερατσινίου – Δραπετσώνας). Αντιθέτως, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός της εναγόμενης ότι την 05.01.2018, η πρώτη ενάγουσα την εξύβρισε και την έσπρωξε δυνατά χτυπώντας την ταυτόχρονα, αφού στην προαναφερόμενηαπό 14.02.2018 και υπό ΑΒΜ …….. μηνυτήρια αναφορά της ουδέν ανέφερε περί εξύβρισης και πρόκλησης σωματικής βλάβης σε βάρος της εκ μέρους της πρώτης ενάγουσας κατά την εν λόγω χρονολογία, παρότι αναφέρθηκε εκτενώς σε διάφορα περιστατικά των μεταξύ τουςδιενέξεων, ακόμη και σε αυτά που ανάγονταν στο έτος 2013. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι την 09.07.2018, η εναγόμενη προσέβαλε την τιμή και την υπόληψη του δεύτερου ενάγοντος και ταυτόχροναπροκάλεσε σ’ αυτόν τρόμο και ανησυχία απειλώντας τον με τις φράσεις «Καριόλη, θα σε γαμήσω, τη μάνα σου, τον πατέρα σου, τη γυναίκα σου, θα γίνει φονικό», με αποτέλεσμα να κληθεί το κέντρο Άμεσης Δράσης και να προσαχθούν οι διάδικοι στο Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου – Δραπετσώνας, όπου ενημερώθηκαν σχετικά με τα δικαιώματά τους, επιφυλάχθηκαν των νομίμων δικαιωμάτων τους και αποχώρησαν (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αρ. πρωτ. ………/1-β’/21.08.2018 αντίγραφο από το βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Κερατσινίου – Δραπετσώνας). Συνεπεία της προκληθείσας στον δεύτερο ενάγοντα αναστάτωσης και ταραχής, εξαιτίας του ανωτέρω επεισοδίου, αναγκάσθηκε αυτός να μεταβεί στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, λόγω αναφερόμενης ζάλης και αδυναμίας, ενόψει και των χρόνιων προβλημάτων υγείαςπου αντιμετώπιζε (βλ. το προσκομιζόμενο από 31.07.2018 πιστοποιητικό του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού). Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι την 25.07.2018, η εναγόμενη εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και ταυτόχρονα προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την με τις φράσεις «Καριόλα πετάς νερά και μου λερώνεις το πεζοδρόμιο, την τζαμαρία μου, θα περάσεις και θα σε χτυπήσω». Επιπλέον αποδείχθηκε ότι την 17.08.2018, η εναγόμενη εξύβρισε την πρώτη ενάγουσα και προκάλεσε σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία απειλώντας την με τις φράσεις «Καριόλα, θα δεις τι θα πάθεις, θα γίνει φονικό», επιπλέον δε την έσπρωξε δυνατά με αποτέλεσμα να επιπέσει επί του οδοστρώματος και να υποστεί κάκωση κεφαλής και απώλεια συνείδησης. Ακολούθως η πρώτη ενάγουσα διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. Πρωτ. ………/24.08.2018 έγγραφο του ΕΚΑΒ και το προσκομιζόμενο από 17.08.2018 δελτίο ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ), υποβλήθηκε σε εξετάσεις (νευρολογική εκτίμηση και ακτινολογικό έλεγχο εγκεφάλου) και της δόθηκαν οδηγίες για 24ώρη παρακολούθηση και επανεξέταση επί επιδείνωσης συμπτωμάτων (βλ. το προσκομιζόμενο από 12.09.2018 πιστοποιητικό του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού). Πρέπει δε να σημειωθεί ότι κλήθηκε το κέντρο Άμεσης Δράσης και μετέβησαν οι αστυνομικοί στην προαναφερόμενη οδό …… …….., πλην όμως η εναγόμενη δεν ανευρέθηκε στο σημείο, καθόσον είχε αποχωρήσει πριν την άφιξή τους (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αρ. πρωτ. ………./23.08.2018 απόσπασμα ημερήσιου δελτίου οχήματος του υπ’ αριθ. …….. της 17.08.2018 της Διεύθυνσης Άμεσης Δράσης Αττικής). Στη συνέχεια, οι ενάγοντες άσκησαν σε βάρος της εναγόμενηςκαι της θυγατέρας της ……….. ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 02.10.2018 αίτησή τους για λήψη ασφαλιστικών μέτρων, η δε εναγόμενη και η θυγατέρα της άσκησαν εναντίον τους την από 26.10.2018 αίτησή τους για λήψη ασφαλιστικών μέτρων, που συνεκδικάσθηκαν και εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 103/2019 απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη ηαπό 26.10.2018 αίτηση, ενώ ηαπό 02.10.2018 αίτηση απορρίφθηκε ως προς τον τρίτο των εναγόντων και ως προς την θυγατέρα της εναγόμενης και έγινε αυτή εν μέρει δέκτη ως και ουσία βάσιμη ως προς την πρώτη και τον δεύτερο των εναγόντων και απαγορεύθηκε προσωρινά στην εναγόμενη να προσβάλει την τιμή και την υπόληψή τουςμε ύβρεις, με λόγια και έργα, και να απειλεί τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητά τους, δημιουργώντας σ’ αυτούς φόβο και ανησυχία, καθώς και να τους προσεγγίζει σε απόσταση μικρότερη των δεκαπέντε μέτρων και εν γένει να τους ενοχλεί δια ζώσης ή με οποιονδήποτε τρόπο, όπου και αν βρίσκονται. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ενώ η υπ’ αριθ.103/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς επιδόθηκε στην εναγόμενη και έλαβε γνώση αυτήςτην 11.02.2019 (βλ.την προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. …../11.02.2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς ……….), εξακολούθησε να προκαλεί επεισόδια σε βάρος της πρώτης και του δεύτερου των εναγόντων και να προσβάλει την προσωπικότητα αυτών με την τέλεση αξιόποινων πράξεων. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι την 04.04.2019, η εναγόμενη προκάλεσε τρόμο και ανησυχίαστην πρώτη ενάγουσα που περπατούσε στο πεζοδρόμιο επί της οδού …….., καθόσον απευθυνόμενη σε έτερη γειτόνισσα είπε «Την βλέπεις πως περνάει Θα δεις τι θα της κάνω» και απευθυνόμενη στην πρώτη ενάγουσα είπε «Πας να πάρεις το εκατό, πάρε το για να σε κλείσω μέσα και να σε πάω αυτόφωρο. Έφαγε ξύλο αυτή, θα ξαναφάει πάλι ξύλο, αυτή θέλει ξύλο», με αποτέλεσμα να καλέσει η τελευταία το κέντρο Άμεσης Δράσης και να μεταβούν στην προαναφερόμενη οδό ……….. οι αστυνομικοί του Αστυνομικού Τμήματος Κερατσινίου – Δραπετσώνας (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αρ. πρωτ. ………/11.04.2019 αντίγραφο από το ημερήσιο δελτίο του ………. οχήματος της 04.04.2019 του Αστυνομικού Τμήματος Κερατσινίου – Δραπετσώνας). Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εναγόμενης που συνίσταται στην τέλεση σε βάρος της πρώτης και του δεύτερου των εναγόντων των αξιόποινων πράξεων της απειλής και της εξύβρισης, κατ’ εξακολούθηση, αλλά και της σωματικής βλάβης,υπό τις ειδικές περιστάσεις που προεκτέθηκαν, η πρώτη και ο δεύτερος των εναγόντων, που διήγαν το εξηκοστό έτος της ηλικίας της η πρώτη και το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας του ο δεύτερος, υποβλήθηκαν σε σωματική και ψυχική ταλαιπωρία, και υπέστησαν θλίψη και στεναχώρια, καθόσον, εκτός από την προσβολή της τιμής και της υπόληψής τους, προκλήθηκε σ’ αυτούς τρόμος και ανησυχία, και επιπλέον σωματική βλάβη στην πρώτη ενάγουσα, και συνεπώς δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής τους βλάβης. Το ποσό αυτής, λαμβανομένων υπόψη των κατά νόμο στοιχείων, και ειδικότερα των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα η επαναλαμβανόμενη προσβολή της προσωπικότητας της πρώτης και του δεύτερου των εναγόντων, της υπαιτιότητας της εναγόμενης, του μεγέθους και του είδους της προκληθείσας βλάβης, της σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας της πρώτης και του δεύτερου των εναγόντων, σε συνδυασμό με την κοινωνική θέση των εμπλεκόμενων φυσικών προσώπων και την οικονομική τους κατάσταση, πρέπει να ορισθεί σε 5.000,00 ευρώ για την πρώτη ενάγουσα και σε 3.000,00 ευρώ για τον δεύτερο ενάγοντα, τα οποία είναι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, εύλογα και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, καθώς δεν υπερβαίνουν καταφανώς, ούτε υπολείπονται των ποσών που επιδικάζονται συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις (βλ. ΟλΑΠ 9/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 491/2015 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 531/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαμ 8/2018 ΝΟΜΟΣ). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε όμοια για όλα τα ανωτέρω, έστω και με διάφορη αιτιολογία που αντικαθίσταται από αυτή της παρούσας (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), δεν έσφαλε, αλλά ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της εκκαλούσας – εναγόμενης που διαλαμβάνονται στα έξι σκέλη του μοναδικού λόγου της υπό κρίση έφεσης, καθώς και στον δεύτερο πρόσθετο λόγο έφεσης, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.Τέλος, με τον πρώτο πρόσθετο λόγοέφεσης, η εκκαλούσα – εναγόμενηυποβάλλει ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αίτημα αναβολής της δίκης, κατ’ άρθρο 250 του ΚΠολΔ, μέχρι αμετάκλητης περάτωσης της ποινικής δίκης που εκκρεμεί ενώπιον του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, στο οποίο παραπέμφθηκαν να δικαστούν ηπρώτη και ο δεύτερος των εναγόντων για τις αξιόποινες πράξεις της εξύβρισης και της απειλής, κατ’ εξακολούθηση, επιπλέον δε ο δεύτερος ενάγωνκαι για παράβαση του άρθρου 16 εδ. α’ του Ν. 4039/2012, κατόπιν υποβολής της προαναφερόμενης από 14.02.2018 και υπό ΑΒΜ ……… μηνυτήριας αναφοράς της εναγόμενης σε βάρος τους. Το εν λόγω αίτημα της εκκαλούσας – εναγόμενης παραδεκτώς μεν, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη, υποβάλλεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, πλην όμως πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο, καθόσον το παρόν Δικαστήριο από τα ενώπιον του αποδεικτικά στοιχεία, για τα οποία έγινε λόγος ανωτέρω, μπόρεσε να μορφώσει εδραία δικανική πεποίθηση για την ουσία της κρινόμενης διαφοράς, χωρίς να είναι απαραίτητη η αμετάκλητη περάτωση της ποινικής διαδικασίας ως προς τα ανωτέρω αδικήματα, για τα οποία ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά της πρώτης και του δεύτερου των εφεσίβλητων – εναγόντων.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει να απορριφθούν η από 11.03.2020 έφεση και οι από 11.02.2022 πρόσθετοι λόγοι έφεσης, το δε παράβολο για το παραδεκτό της έφεσης πρέπει να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ. Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η εκκαλούσα – ασκούσα πρόσθετους λόγους έφεσης – εναγόμενη, λόγω της ήττας της, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων – καθ’ ων οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης – πρώτης και δεύτερου των εναγόντων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος των τελευταίων (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 11.03.2020 έφεση και τους από 11.02.2022 πρόσθετους λόγους έφεσης, κατά της υπ’ αριθ. 499/2020 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 11.03.2020 έφεση και τους από 11.02.2022 πρόσθετους λόγους έφεσης.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου υπέρ Δημοσίου με αριθμό ………../2020 ηλεκτρονικό παράβολο, συνολικού ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ.
Καταδικάζει την εκκαλούσα – ασκούσα πρόσθετους λόγους έφεσης – εναγόμενη στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων – καθ’ ων οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης – πρώτης και δεύτερου των εναγόντων, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 19.04.2022 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 28.04.2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ