Αριθμός απόφασης 219/2022

Αριθμός  219/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ)

Β΄ ΤΜΗΜΑ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία – Αλεξάνδρα Ζήκου, Εφέτη, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου τούτου, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………., τον οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Κωνσταντίνος Αρβανίτης (ΑΜ Δ.Σ. Αθηνών ….) με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ : …………, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Ευστάθιος Κουκούτσης (ΑΜ Δ.Σ. Αθηνών …………) με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.

Η ενάγουσα – εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά την τακτική διαδικασία, την από 19-10-2017, με ΓΑΚ…… και ΕΑΚ………/2017, αγωγή της, κατά του εναγόμενου – εκκαλούντος. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η με αριθμό 3294/2019 οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία έγινε μερικά δεκτή η ανωτέρω αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής ο εκκαλών – εναγόμενος άσκησε την από 25-10-2019 έφεσή του, η οποία κατατέθηκε, στις 29-10-2019, στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά, με ΓΑΚ….. και ΕΑΚ ………/2019, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 4-11-2020, με ΓΑΚ……. και ΕΑΚ……../2019, και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 22^ης-10-2020, κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, και γράφηκε στο οικείο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, με δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ, και ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις, που είχαν προκαταθέσει.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η από 25-10-2019 έφεση, που κατατέθηκε, στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς, με ΓΑΚ…….. και ΕΑΚ……/29-10-2019, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε, στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου, με ΓΑΚ…… και ΕΑΚ……./4-11-2019, κατά της με αριθμό 3294/23-9-2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 19-10-2017, με ΓΑΚ…… και ΕΑΚ……../2017, αγωγής της εφεσίβλητης εναντίον του εκκαλούντος, μετά από συζήτηση αντιμωλία των διαδίκων στις 9-3-2018, έχει ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον ηττηθέντα εναγόμενο, στον οποίο επιδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση την 1-10-2019 όπως αποδεικνύεται από την σ’ αυτή επισημείωση του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιώς με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ………., και η κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 29-10-2019, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 §§ 1 και 2, 511, 513 § 1 εδ. β, 516 § 1, 517, και 518 § 1 ΚΠολΔ. Επομένως, εφόσον κατατέθηκε από τον εκκαλούντα στο δημόσιο ταμείο το με κωδικό ……….. παράβολο των εκατό (100) ευρώ για την άσκηση αυτής (άρθρο 495 § 3 Α περ. β΄ ΚΠολΔ), η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί από το Δικαστήριο αυτό, το οποίο είναι αρμόδιο, κατά το άρθρο 19 ΚΠολΔ, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, για να κριθεί η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της (άρθρο 533 § 1 ΚΠολ).

Με την από 19-10-2017 αγωγή της η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι είναι αρχιτέκτων μηχανικός και ότι από το έτος 1998 μέχρι 31-12-2010 υπηρέτησε στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, από το μήνα Ιούλιο, δε, του έτους 2007 μέχρι και 31-12-2010 άσκησε τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες της προϊσταμένης της άνω Διεύθυνσης, ότι στις 27-1-2011 τοποθετήθηκε προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολιτικής Γης της περιφέρειας Αττικής, από 17-12-2012 μέχρι 28-11-2014 άσκησε τα καθήκοντα της προϊσταμένης της Διεύθυνσης Χωρικού Σχεδιασμού της ίδιας περιφέρειας, και ότι από 29-12-2014 μέχρι την άσκηση της αγωγής ασκεί τα καθήκοντα προϊσταμένης του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, επιπλέον, δε, ότι από το έτος 1978, με συμβολαιογραφικό έγγραφο, κατέστη κυρία κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου, με την αδελφή της, ……., δύο συνεχόμενων αγροτεμαχίων, μη άρτιων και μη οικοδομήσιμων στους ……….. Κορινθίας, επί των οποίων το έτος 1980, ενόσω ήταν φοιτήτρια, ανέγειρε αυθαίρετη εξοχική, ξύλινη και λυόμενη, κατοικία, όπως ειδικότερα περιγράφεται στην αγωγή, για την οποία μετά την έκδοση το Ν 1337/1983 η ίδια και η αδελφή της υπέβαλαν τις απαιτούμενες δηλώσεις, ότι με απόφαση του Νομάρχη Κορίνθου εξαιρέθηκε από την κατεδάφιση η ανωτέρω οικία το έτος 1994, για την οποία το έτος 1998 εκδόθηκε οικοδομική άδεια από την ίδια υπηρεσία, ενώ κατόπιν έκθεσης αυτοψίας της Πολεοδομίας Νομαρχίας Κορίνθου το έτος 2009 βεβαιώθηκαν τέσσερις αυθαιρεσίες, όπως αναφέρονται στην αγωγή, για τις οποίες αθωώθηκαν η ίδια και η αδελφή της από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Κορίνθου, για τη μία από αυτές, δε, έλαβαν έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας το έτος 2010. Ότι ο εναγόμενος είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στην ……….Αίγινας, ότι η ίδια τον γνώρισε ως υπάλληλος αρχικά του Τμήματος Ελέγχου Κατασκευών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, κατά τα έτη 1988 – 1996, κατόπιν καταγγελιών του για σοβαρές πολεοδομικές παραβάσεις σε βάρος γειτόνων του, κατά τη διενέργεια αυτοψίας στην ως άνω περιοχή, ότι μετά από εντολές της Υπηρεσίας της στην ίδια και σε άλλους τρεις συναδέλφους της διερεύνησαν τις καταγγελίες του εναγόμενου σχετικά με την έκδοση της με αριθμό …../2000 οικοδομικής άδειας για ανέγερση ισογείου κτιρίου εστίασης και αναψυχής στο όνομα …………., από το φάκελο της οποίας προέκυψαν ακυρότητες στην κτήση κυριότητας του τελευταίου αλλά και όμορων ιδιοκτητών, όπως ο εναγόμενος, ακολουθώντας, δε, τις διαδικασίες, που επέβαλε ο νόμος, εκδόθηκε το έτος 2003 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά για το σύννομο των μεταβιβάσεων και τη δημιουργία δύο δρόμων, η ίδια, δε, εξέδωσε δύο αναθεωρήσεις της ανωτέρω οικοδομικής άδειας. Ότι επακόλουθο των νόμιμων ενεργειών της ως προϊσταμένης της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, ήταν ο εναγόμενος να εκκινήσει από 28-4-2009 την υποβολή μηνύσεων και καταγγελιών σε βάρος της, όπως αναλυτικά περιγράφονται στην αγωγή το ψευδές και αληθές αυτών, από τις οποίες οι τρεις πρώτες αναφερόταν σε παραβάσεις καθήκοντος της ιδίας και των συναδέλφων της, και οι λοιπές αφορούσαν στην προαναφερόμενη εξοχική κατοικία στους ………….. Κορινθίας της ιδίας και της αδελφής της, και συνέχισε να καταθέτει καταγγελίες μέχρι 29-8-2017, όπως ειδικότερα παρατίθενται στην αγωγή της. Ότι σε όλες τις καταγγελίες του ο εναγόμενος ανέφερε περιστατικά ψευδή και συκοφαντικά για την ενάγουσα, των οποίων γνώριζε το ψευδές, καθώς και ανάρμοστους, εξυβριστικούς και πέραν του αναγκαίου μέτρου χαρακτηρισμούς σε βάρος της, οι οποίοι δεν ήταν απαραίτητοι, αλλά περιελήφθησαν στις ως άνω καταγγελίες με σκοπό την προσβολή της προσωπικότητάς της και της υπηρεσιακής βλάβης της, το περιεχόμενο των οποίων περιήλθε σε γνώση των Επιθεωρητών-Ελεγκτών Σώματος Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, των Εισαγγελέων Κορίνθου, Πειραιώς, Διαφθοράς, του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, των αρμοδίων υπαλλήλων του Δήμου Κορινθίων-Τμήμα Πολεοδομίας, του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, των αρμοδίων υπαλλήλων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Γενικού Γραμματέα και των αρμοδίων υπαλλήλων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και λοιπών. Ότι αποτέλεσμα της προπεριγραφόμενης αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγόμενου, για την οποία έχει υποβάλει ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, την από 9-10-2017 (ΑΒΜ ………) μήνυση της για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης κατ’ εξακολούθηση και της συκοφαντικής δυσφήμησης, ήταν να βλάψει την τιμή, την υπόληψη και γενικά την προσωπικότητά της, με συνέπεια να υποστεί ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται χρηματική ικανοποίηση. Με βάση τα ανωτέρω η ενάγουσα ζήτησε, κατόπιν μερικού περιορισμού του αιτήματός της με τις νόμιμα κατατεθείσες προτάσεις της, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, που υπέστη από τις άδικες πράξεις του εναγόμενου, να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της καταβάλει το ποσό των 10.000 ευρώ, και να αναγνωριστεί ότι οφείλει να της καταβάλει το υπόλοιπο ποσό των 34.970 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως και την ολοσχερή εξόφληση, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση και με απαγγελία προσωπικής κράτησής του, καθώς και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική δαπάνη της. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, η με αριθμό 3294/23-9-2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία έγινε μερικά δεκτή η αγωγή, και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 20.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, απορρίπτοντας τα παρεπόμενα αιτήματα της κήρυξης προσωρινής εκτελεστότητας και της απαγγελίας προσωπικής κράτησης, και επέβαλε σε βάρος του εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας ύψους 600 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται ο εκκαλών, με την κρινόμενη έφεσή του, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί, δε, να γίνει δεκτή αυτή, να εξαφανιστεί άλλως να μεταρρυθμιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, και να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της, καθώς και να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στη δικαστική δαπάνη του αμφότερων των βαθμών.

Από τις διατάξεις των άρθρων 111 § 2, 118 αρ. 4 και 216 § 1 του ΚΠολΔ, συνάγεται, ότι το δικόγραφο της αγωγής, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 ή 117, πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο, η έλλειψη δε ή η ανεπαρκής ή ασαφής αναφορά κάποιου από τα γεγονότα αυτά, δηλ. η αοριστία της αγωγής, συνιστά έλλειψη της επιβαλλόμενης με ποινή απαραδέκτου προδικασίας, η οποία, ως αναγόμενη στη δημόσια τάξη, εξετάζεται από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως. Η αοριστία αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί, ούτε με τις προτάσεις, κατά μείζονα δε λόγο ούτε με την προσθήκη των προτάσεων, ούτε με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης, ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων. Η διάταξη του άρθρου 224 εδ. β` του ΚΠολΔ παρέχει την ευχέρεια στον ενάγοντα να συμπληρώσει, να διευκρινίσει ή να διορθώσει τους περιεχόμενους στην αγωγή ισχυρισμούς του, αρκεί να μην μεταβάλλεται η βάση της αγωγής, όχι όμως και να αναπληρώσει τους ελλείποντες ουσιώδεις αγωγικούς ισχυρισμούς, και μάλιστα εκείνους που συνιστούν θεμελιώδη στοιχεία του αγωγικού δικαιώματος (ΑΠ 1611/2008 ΕλΔ 49.1438). Συνακόλουθα, με βάση και τη ρύθμιση του άνω άρθρου 216 § 1α του ΚΠολΔ, στη σχετική αγωγή περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψευδούς καταμήνυσης πρέπει, για τη διαδικαστική πληρότητα του δικογράφου της, να εκτίθενται με σαφήνεια τα πραγματικά εκείνα γεγονότα, με τα οποία εξειδικεύονται οι ανωτέρω αόριστες νομικές έννοιες της παρανομίας, της υπαιτιότητας και του (πρόσφορου) αιτιώδους συνδέσμου, μεταξύ της εν λόγω συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης. Η έκθεση των γεγονότων αυτών είναι αναγκαία, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα, στο μεν εναγόμενο να αμυνθεί, στο δε δικαστήριο να διαγνώσει τη νομική βασιμότητα της αγωγής. (ΜονΕφΑιγ 24/2020, ΤΝΠ Νόμος).

Ο εναγόμενος με τον δεύτερο λόγο έφεσής του ισχυρίζεται ότι η ένδικη αγωγή είναι αόριστη, καθόσον δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένα η πράξη, από την οποία επέρχεται δήθεν μειωτική διαταραχή της προσωπικότητας σε κάποια έκφανση, δεν αναφέρεται με ποιον τρόπο η καταγγελία του από το έτος 2009 προκάλεσε στην ενάγουσα ζημία και ποια το έτος 2017, ώστε να προσδιορίζεται η αιτιώδης συνάφεια της ενέργειάς του με την αντίστοιχη βλάβη της εφεσίβλητης. Ωστόσο, από το περιεχόμενο της από 19-10-2017 αγωγής προκύπτει ότι αυτή είναι επαρκώς ορισμένη, αφού αναφέρονται σ’ αυτήν αναλυτικά η πληθώρα των καταγγελιών – αναφορών – αιτήσεων του εναγόμενου, ήδη εκκαλούντος, τα ψευδή περιστατικά σε αντιδιαστολή με τα αληθή, η γνώση της αναλήθειάς τους από τον εναγόμενο ήδη από το έτος 2009 (από 28-4-2009 πρώτη καταγγελία του, και απάντηση με αριθμό πρωτοκόλλου ……/18-9-2009 της Διεύθυνσης ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας), τα φυσικά πρόσωπα, που έλαβαν γνώση των καταγγελιών του, καθώς και η πρόθεσή του να προκαλέσει την κατασυκοφάντησή της, την ποινική και πειθαρχική δίωξη της, επιπλέον, δε, τη δίωξή της για παράβαση του άρθρου 17 Ν 1337/1983. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφασή του έκρινε ορισμένη την αγωγή, έστω και με συνοπτικότερη αιτιολογία, η οποία, όπου είναι αναγκαίο, συμπληρώνεται με την παραπάνω (ΚΠολΔ 534), δεν έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, και πρέπει ο δεύτερος λόγος έφεσης να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.

Κατά το άρθρο 527 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του από το άρθρο 29 Ν 4842/2021, «Είναι απαράδεκτη η προβολή στην κατ’ έφεση δίκη πραγματικών ισχυρισμών που δεν προτάθηκαν στην πρωτόδικη δίκη, εκτός αν: 1) προτείνονται από τον εφεσίβλητο, ενάγοντα, εναγόμενο ή εκείνον που είχε παρέμβει, ως υπεράσπιση κατά της έφεσης και δεν μεταβάλλεται με τους ισχυρισμούς αυτούς η βάση της αγωγής ή της παρέμβασης, ή προτείνονται από εκείνον που παρεμβαίνει για πρώτη φορά στην κατ’ έφεση δίκη με πρόσθετη παρέμβαση, θεωρείται όμως αναγκαίος ομόδικος του αρχικού διαδίκου, 2) γεννήθηκαν μετά τη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και στην περίπτωση των άρθρων 237 και 238 μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την κατάθεση των προτάσεων, 3) λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως ή μπορεί να προταθούν σε κάθε στάση της δίκης, 4) το δικαστήριο κρίνει ότι δεν προβλήθηκαν εγκαίρως με τις προτάσεις από δικαιολογημένη αιτία· αυτό ισχύει και για την ένσταση κατάχρησης δικαιώματος,, 5) προέκυψαν για πρώτη φορά μεταγενέστερα και 6) αποδεικνύονται εγγράφως ή με δικαστική ομολογία του αντιδίκου. Το απαράδεκτο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως.» Από το συνδυασμό της διάταξης του πιο πάνω άρθρου 527 με εκείνη του άρθρου 262 § 1 ΚΠολΔ συνάγεται, ότι, για να θεωρηθεί, ότι η ένσταση έχει προβληθεί εμπρόθεσμα και ότι είναι, επομένως, παραδεκτή, πρέπει να έχουν προταθεί έγκαιρα, ήτοι κατά την πρώτη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όλα τα αναγκαία κατά το νόμο περιστατικά, που επάγονται την έννομη συνέπεια που επιφέρει η συγκεκριμένη ένσταση, εκτός εάν συντρέχει κάποια από τις εξαιρετικές περιπτώσεις, που προβλέπεται από το άρθρο 527 (ΑΠ 559/2019) (ΑΠ 702/2021, ΤΝΠ Νόμος). Τη συνδρομή, δε, εξαιρετικής περίπτωσης (ή και περισσότερων) από τις παραπάνω για την επιτρεπτή προβολή νέων πραγματικών ισχυρισμών για πρώτη φορά στο Εφετείο οφείλει να επικαλεσθεί και αποδείξει ο διάδικος που προβάλλει τους ισχυρισμούς αυτούς, ενώ και στην απόφαση του δικαστηρίου, που δέχεται ως βάσιμο τον ισχυρισμό αυτό, πρέπει να βεβαιώνεται το παραδεκτό της βραδείας προβολής του και να διαλαμβάνεται στις παραδοχές της η συνδρομή μιας τουλάχιστον από τις παραπάνω περιπτώσεις, που δικαιολογούν τη βραδεία προβολή του ισχυρισμού (ΑΠ 1099/2017, 243/2015, 9/2014, 259/2014) (ΑΠ 198/2021, ΤΝΠ Νόμος). Εξάλλου, από τα άρθρα 247, 251, 298, 914 και 937 ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση αδικοπραξίας που έλαβε χώρα με πράξη ή παράλειψη άπαξ τελεσθείσα, αφότου εκδηλώθηκε το ζημιογόνο γεγονός (πράξη ή παράλειψη), γεννάται υπέρ του ζημιωθέντος αξίωση αποζημιώσεως για την όλη θετική και αποθετική ζημία, παρούσα ή μέλλουσα, αν είναι προβλεπτή κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων και εφόσον η δικαστική της επιδίωξη είναι δυνατή, η δε παραγραφή της αξιώσεως αυτής είναι πενταετής και αρχίζει για όλες τις ζημίες ενιαίως από τότε που ο ζημιωθείς έλαβε γνώση των πρώτων επιζήμιων συνεπειών και του υπόχρεου προς αποζημίωση (ΟλΑΠ 24/2003) (ΑΠ 846/2021, ΤΝΠ Νόμος).

Με τον πρώτο λόγο της έφεσής του ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έπρεπε να απορρίψει την ένδικη αγωγή στο σύνολό της ως απαράδεκτη λόγω παραγραφής, διότι οι όλως νόμιμες καταγγελίες του έχουν αφετηρία ήδη το έτος 2009, οπότε και η ενάγουσα έλαβε πλήρη γνώση των υπό του ιδίου σε βάρος της καταγγελομένων, κάθε, δε, μεταγενέστερη πράξη του καταγγελία ή παροχή διευκρινήσεων και στοιχείων αφορούσε ακριβώς την αρχική του καταγγελία για τη δόμηση αυθαίρετου κτίσματος από την ενάγουσα. Ο ανωτέρω ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί, διότι αφενός προτείνεται απαράδεκτα το πρώτον ενώπιον του Εφετείου, καθόσον ο εκκαλών δεν επικαλείται τη συνδρομή κάποιας από τις εξαιρέσεις του άρθρου 527 ΚΠολΔ ώστε να δικαιολογείται η βραδεία προβολή του, όπως αναφέρεται στην αμέσως ανωτέρω νομική σκέψη, αφετέρου εκκινεί από λανθασμένη προϋπόθεση, καθόσον η ενάγουσα διηγηματικά στην αγωγή της αναφέρει την πρώτη καταγγελία του εναγόμενου στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχία Κορινθίας σε βάρος της, στις 28-4-2009, καθώς και την απάντηση της υπηρεσίας αυτής, που κοινοποιήθηκε στον εναγόμενο, ήδη εφεσίβλητο, θεμελιώνοντας τη γνώση του για την ύπαρξη ή μη αυθαίρετου κτίσματος και στη συνέχεια αναφέρει 32 αιτήσεις – καταγγελίες του εναγόμενου στην ανωτέρω υπηρεσία από 22-4-2014 μέχρι 29-8-2017, σε βάρος της, οπότε δεν υφίσταται ζήτημα συμπλήρωσης πενταετούς παραγραφής μέχρι την άσκηση της αγωγής στις 27-10-2017.

Κατά το άρθρο 57 ΑΚ όποιος προσβάλλεται παρανόμως στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αξίωση αποζημιώσεως σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται, κατά δε το άρθρο 59 του ιδίου Κώδικος και στην περίπτωση του άρθρου 57, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 914 του Α.Κ. “όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει”, κατά δε το άρθρο 932 του ίδιου Κώδικα “Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του…”. Για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 932 του Α.Κ., θα πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγορεύει συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιο τμήμα δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικώς κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή ή συκοφαντική δυσφήμηση, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 του Π.Κ.. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 του Π.Κ., για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της δυσφημήσεως απαιτείται γνώση του δράστη ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο απ` αυτόν ενώπιον τρίτου γεγονός είναι κατάλληλο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου και θέληση του ίδιου να ισχυρισθεί ή να διαδώσει ενώπιον τρίτου το βλαπτικό για άλλον γεγονός, ενώ για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως απαιτείται επιπλέον και γνώση του δράστη ότι το γεγονός είναι ψευδές (ΑΠ 789/2019, ΑΠ 1431/2017). Εξάλλου, κατά το άρθρο 367 παρ. 1 περ. α` – δ` ΠΚ, το άδικο των προβλεπόμενων στα άρθρα 361 επ. του ίδιου Κώδικα πράξεων αίρεται, μεταξύ των άλλων περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις. Η τελευταία αυτή διάταξη (367 ΠΚ) για την ενότητα της έννομης τάξης εφαρμόζεται αναλογικά και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. ΑΚ. Επομένως, αιρομένου του αδίκου χαρακτήρος των προαναφερθεισών αξιόποινων πράξεων (με την επιφύλαξη της ΠΚ 367 παρ. 2) αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς, ως όρος της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Έτσι, η προβολή περίπτωσης του άρθρου 367 παρ. 1 του ΠΚ, αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος λόγω άρσης του παρανόμου της προσβολής. Όμως, ο άδικος χαρακτήρας της προσβολής, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις που περιέχει, δεν αίρεται λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος κλπ. και συνεπώς παραμένει η ποινική ευθύνη των κατά το νόμο υπευθύνων, άρα και η υποχρέωσή τους προς αποζημίωση κατά το αστικό δίκαιο, όταν συντρέχει μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 367 παρ. 2 Π.Κ., δηλαδή όταν οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης των άρθρων 363-362 ΠΚ, ή όταν από τον τρόπο εκδηλώσεως ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως, δηλαδή πρόθεση που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής του άλλου, περιστατικά που προτείνονται, κατ’ αντένσταση, από τον ενάγοντα κατά της ένστασης του εναγομένου από τις διατάξεις του άρθρου 367 παρ. 1 ΠΚ (ΑΠ 762/2019, ΑΠ 1431/2017, ΑΠ 599/2016) (ΑΠ 753/2020, ΤΝΠ Νόμος).

Από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ειδικότερα, από όλα τα έγγραφα, που νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων οι φωτογραφίες των οποίων δεν αμφισβητείται η γνησιότητα (άρθρα 444 § 1 γ), 438, και 457 ΚΠολΔ, ΑΠ 7/2021, ΤΝΠ Νόμος), καθώς και από τα αποδεικτικά μέσα (έγγραφα), που προέκυψαν μετά τη συζήτηση του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 1 εδάφιο α’ του άρθρου 529 ΚΠολΔ, κατά την οποία στην κατ’ έφεση δίκη επιτρέπονται νέα αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 988/2021, ΤΝΠ Νόμος), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :               Η ενάγουσα, γεννημένη το έτος 1956, είναι αρχιτέκτονας μηχανικός, κατά το χρονικό διάστημα από 1-2-1988 μέχρι 31-12-1990 προσλήφθηκε με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, διορίστηκε, στις 16-5-1991, σε κενή οργανική θέση κλάδου ΠΕ Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, τοποθετήθηκε, στις 4-6-1991, με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, μονιμοποιήθηκε, στις 16-6-1995, μετατάχθηκε αυτοδίκαια, στις 17-10-2001, στο Ν.Δ. Πειραιά της Ν.Α. Αθηνών – Πειραιώς, τοποθετήθηκε, στις 21-6-2007, ως προϊσταμένη του Τμήματος Χορήγησης Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, ορίστηκε, στις 27-6-2007, αναπληρώτρια προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά, και στις 4-12-2007 προϊσταμένη της ίδιας υπηρεσίας, διαπιστώθηκε, στις 3-1-2011, η αυτοδίκαιη μεταφορά από 1-1-2011 στην Περιφέρεια Αττικής, και τοποθετήθηκε, από 27-1-2011 προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολιτικής Γης της Περιφέρειας Αττικής, από 17-12-2012 μέχρι 28-11-2014 άσκησε καθήκοντα προϊσταμένης της Διεύθυνσης Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Αττικής, και από 29-12-2014 τοποθετήθηκε στο Τμήμα Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ως αναπληρώτρια προϊσταμένη αυτού, ενώ δεν έχει υποπέσει σε κανένα πειθαρχικό ή ποινικό παράπτωμα και ούτε εκκρεμεί σε βάρος κάτι σχετικό, όπως αποδεικνύεται από το με αριθμό πρωτοκόλλου ………../12-1-2018 πιστοποιητικό της Αποκεντρωμένη Διοίκησης Αττικής. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος, γεννημένος το έτος 1949, είναι ιδιοκτήτης ακινήτου στο νησί της Αίγινας, …………., στο οποίο ανήγειρε, κατόπιν της με αριθμό …../25-7-1980 οικοδομικής άδειας της Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, το έτος 1980, οικοδομή με αυθαιρεσίες, καθ’ υπέρβαση της άδειας, την οποία εκμεταλλεύεται ως ξενοδοχείο, μεταγενέστερα, δε, ο εναγόμενος τακτοποίησε τις αυθαιρεσίες αυτές σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 4178/2013, οπότε η ανωτέρω οικοδομή λειτουργεί νόμιμα ως ξενοδοχειακή μονάδα. Οι διάδικοι γνωρίστηκαν επ’ ευκαιρία καταγγελιών του εναγόμενου για τη με αριθμό ……/2000 οικοδομική άδεια στο όνομα ……….. για ανέγερση σε όμορο του εναγόμενου οικόπεδο ισογείου κτιρίου (με υπόγειο), για εστίαση και αναψυχή. Το μήνα Ιούλιο του έτους 2001, στα πλαίσια του ελέγχου, που ανατέθηκε από την Υπηρεσία τους, η ενάγουσα και οι συνάδελφοί της, …………….., κατέληξαν ότι θα πρέπει να παραμείνουν σε διακοπή οι οικοδομικές εργασίες της με αριθμό ……/2000 οικοδομικής αδείας, μέχρι την οριστική επίλυση της ακυρότητας ή μη των μεταβιβάσεων των εννέα (9) οικοπέδων, που είχαν προκύψει από την κατάτμηση της αρχικής ιδιοκτησίας, μεταξύ των οποίων και το ακίνητο του εναγόμενου. Στη συνεχεία, μετά από γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος (Ν.Σ.Χ.Ο.Π.), εκδόθηκε η με αριθμό πρωτοκόλλου Π3916/210/15-4-2003 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά (ΦΕΚ Δ 497/23-5-2003), με την οποία κρίθηκαν σύννομες : (α) η μεταβίβαση της κυριότητας όλων των οικοπέδων, που δημιουργήθηκαν από την αρχική έκταση και (β) η δημιουργία των δυο (2) δρόμων που είχαν αφεθεί σε κοινή χρήση, άτυπα, από το έτος 1980, ακολούθως, δε, η ενάγουσα εξέδωσε τις με αριθμούς …/24-11-2003 και …../1-6-2004 αναθεωρήσεις της με αριθμό …./2000 άδειας. Ο εναγόμενος θεωρώντας ότι οι υπηρεσιακές ενέργειες της ενάγουσας θίγουν τα προσωπικά και οικονομικά συμφέροντά του, προσπάθησε να πλήξει αυτήν (ενάγουσα) με καταγγελίες και μηνύσεις. Για την έκδοση των ως άνω δυο αναθεωρητικών αδειών, η ενάγουσα παραπέμφθηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς μαζί με τον …….. και τον ………… για την αξιόποινη πράξη της παράβασης καθήκοντος όπου και κρίθηκε αθώα για την αποδιδόμενη σε αυτή πράξη της παράβασης καθήκοντος, όπως αποδεικνύεται από τις α) με αριθμό ΒΤ 6856/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και το επισυναπτόμενο σε αυτή από 10-4-2013 πιστοποιητικό της Γραμματείας του Πρωτοδικείου Πειραιώς μη άσκησης έφεσης-αναίρεσης μέχρι και 9-4-2013, β) με αριθμό ΒΤ 868/2010 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και το επισυναπτόμενο σε αυτή από 10-4-2013 πιστοποιητικό της Γραμματείας του Πρωτοδικείου Πειραιώς μη άσκησης έφεσης-αναίρεσης έως και 9-4-2013, γ) με αριθμό ΓΤ 443/2010 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και το επισυναπτόμενο σε αυτή από 10-4-2013 πιστοποιητικό του Γραμματείας του Πρωτοδικείου Πειραιώς μη άσκησης έφεσης- αναίρεσης μέχρι και 9-4-2013. Κατά τη διάρκεια των ανωτέρω δικαστικών διαδικασιών, ο εναγόμενος υπέβαλε στην Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας Κορίνθου τη με αριθμό πρωτοκόλλου …./28-4-2009 καταγγελία του και στο Γραφείο του Νομάρχη Κορινθίας τη με αριθμό πρωτοκόλλου …./28-4-2009 καταγγελία του, επί των οποίων εκδόθηκε το με αριθμό πρωτοκόλλου …../18-9-2009 έγγραφο της Διεύθυνσης ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας, για το περιεχόμενο του οποίου ενημερώθηκε ο εναγόμενος αναλυτικά, και συγκεκριμένα για τη νομική και πραγματική κατάσταση του κτίσματος ιδιοκτησίας της ενάγουσας και της αδελφής της, ………, που βρίσκεται στους ……. . Κορίνθου, ότι αρχικά κατασκευάστηκε αυθαίρετα και στη συνέχεια, δηλώθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 1337/1983 για τις εξής κατασκευές : α) πλατφόρμα εμβαδού 109,25τμ, β) κατασκευή επί της πλατφόρμας λυόμενης κατοικίας εμβαδού 58,50τμ με στεγασμένη βεράντα αυτής, και γ) ισόγεια κατοικία εμβαδού 40,85τμ, ότι ακολούθησε η εξαίρεση από την κατεδάφιση των πιο πάνω αυθαίρετων κατασκευών με τη με αριθμό οικ. 3474/18-5-1994 απόφαση και τέλος εκδόθηκε η με αριθμό 1/1998 οικοδομική άδεια για επισκευή στέγης για λόγους υγιεινής και χρήσης, ενώ από τον επιτόπιο έλεγχο διαπιστώθηκε ότι οι παραπάνω κατασκευές και ο μαντρότοιχος είναι σύμφωνα με τις υποβληθείσες δηλώσεις του Ν 1337/1983, ενώ εντοπίστηκαν αυθαίρετες κατασκευές (μη δηλωθείσες) υπόστεγου, υπέργειας δεξαμενής, πέργολας και αποθήκης για τις οποίες συντάχθηκε η με αριθμό …../17-9-2009 έκθεση αυτοψίας αυθαιρέτων κατασκευών της ανωτέρω Υπηρεσίας. Ο εναγόμενος, επιμένοντας στη θέση του σχετικά με τις αυθαιρεσίες του προαναφερόμενου κτίσματος κατέθεσε τρεις καταγγελίες στην ανωτέρω Υπηρεσία με αριθμούς πρωτοκόλλου ………./23-9-2009, με βάση τις οποίες διενεργήθηκε έλεγχος από τον Επιθεωρητή – Ελεγκτή του Σ.Ε.Ε.Δ.Δ, ……. και συντάχθηκε η με στοιχεία ………/28-7-2010 έκθεση ελέγχου, η οποία κοινοποιήθηκε και στον εναγόμενο με το με αριθμό πρωτοκόλλου ………/11-8-2010 έγγραφο, και στην οποία αναφέρεται ότι οι κατασκευές, που δηλώθηκαν με τη διαδικασία του Ν 1337/1983, και για τις οποίες εκδόθηκε η με αριθμό οικ.3474/1994 απόφαση εξαίρεσης από την κατεδάφιση θεωρούνται πλέον, σύμφωνα με το άρθρο 23 § 1 του ΓΟΚ1985 (Ν 1577/1985), ότι νόμιμα υφίστανται, ενώ για τις μη δηλωθείσες αυθαίρετες κατασκευές, στέγαστρο, πέργολα, δεξαμενή και αποθήκη, τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία σύνταξης έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτου, διαπιστώνοντας, δε, ότι η άνω απόφαση οριστικής εξαίρεσης από κατεδάφιση εκδόθηκε κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων, που προέβλεπαν την υπό προϋποθέσεις οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση μόνο των εντός σχεδίου αυθαιρέτων (ή αυτών που εντάχθηκαν σε ρυμοτομικό σχέδιο), ζήτησε με το με αριθμό πρωτοκόλλου …../5-10-2009 έγγραφο της τις απόψεις της Διεύθυνσης ΠΕ.ΧΩ. Πελοποννήσου σχετικά με την ορθή τήρηση της διαδικασίας εξαίρεσης από την κατεδάφιση δηλωμένου με το Ν 1337/1983, αυθαιρέτου, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για το αρχικά αυθαίρετο κτίσμα, ακολουθήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες νομιμοποίησής του και έκδοσης της …../1998 οικοδομικής άδειας επισκευής στέγης, η δε ελεγχθείσα υπηρεσία, Διεύθυνση ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. Ν.Α. Κορινθίας, δεν προέβη σε μη σύννομες ενέργειες σχετικά με το χειρισμό των καταγγελιών του εναγόμενου και όχι με τις προγενέστερες ενέργειες, αναφορικά με τη νομιμοποίηση του αυθαιρέτου. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος κατέθεσε στο Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης τις με αριθμούς πρωτοκόλλου …./28-7-2010, …./5-8-2010 καταγγελίες του, και στη Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς τις με αριθμούς πρωτοκόλλου …../17-9-2010 και …../4-10-2010 καταγγελίες – διαμαρτυρίες, και ακολούθησε η έκδοση της με στοιχεία ……../27-5-2011 έκθεσης συμπληρωματικού ελέγχου της Επιθεωρήτριας – Ελέγκτριας Δημόσιας Διοίκησης, …….., κατά την οποία α) δεδομένου ότι η περιοχή …….. Κορινθίας δεν έχει ακόμη ενταχθεί σε πολεοδομικό σχέδιο, η με α.π. 3474/18-5-1994 απόφαση Νομάρχη Κορινθίας, με την οποία εξαιρέθηκε οριστικά από κατεδάφιση (κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 16 Ν 1337/83) το κτίσμα ιδιοκτησίας ….. και ………., δεν εκδόθηκε σύννομα, και β) το Τμήμα Ελέγχου Κατασκευών της Διεύθυνσης ΠΟ.ΧΩ.ΠΕ. της τ. Ν. Α. Κορινθίας, προέβη στην έκδοση της με αριθμό …../98 οικοδομικής άδειας, βάσει των διατάξεων του άρθρου 16 § 8 του Ν 1337/83 που ισχύουν για τα αυθαίρετα για τα οποία έχουν υποβληθεί οι σχετικές δηλώσεις που προβλέπονται από το άρθρο 15 του ανωτέρω νόμου και δεν έχει εκδοθεί ακόμη η απόφαση εξαίρεσης από την κατεδάφιση. Δεδομένου ότι, για το συγκεκριμένο ακίνητο είχε εκδοθεί η με α.π. 3474/18-5-1994 απόφαση Νομάρχη Κορινθίας, το ακίνητο θεωρείτο ως νομίμως υφιστάμενο και η οικοδομική άδεια έπρεπε να έχει εκδοθεί από το Τμήμα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών (ΤΕΟΑ), ενώ πρότεινε η Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου ……….. να προβεί στις νόμιμες ενέργειες αρμοδιότητάς της λαμβάνοντας υπόψιν τα αναφερόμενα στις Διαπιστώσεις και τα Συμπεράσματα της έκθεσής της. Μετά την έκδοση της ανωτέρω συμπληρωματικής έκθεσης (…………/27-5-2011) η Διεύθυνση Πολεοδομίας Αστικής Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος – Τμήμα Αυθαιρέτων του Δήμου Κορινθίων Περιφέρειας Πελοποννήσου εξέδωσε το με αριθμό πρωτοκόλλου οικ …../19-9-2011 έγγραφο, με το οποίο, αφού διαπιστώνει ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη το με αριθμό πρωτοκόλλου …../18-7-2011 νεώτερο έγγραφο της Διεύθυνσης Ο.Κ.Κ – Υ.Π. Ε.Κ.Α., κατά το οποίο οι ενέργειες της υπηρεσίας ήταν σύννομες με τις πολεοδομικές διατάξεις, ζήτησε από το προαναφερόμενο Σώμα Επιθεωρητών την επανεξέταση της υπόθεσης, και την κοινοποίηση του πορίσματός τους, το οποίο και πραγματοποιήθηκε με το με στοιχεία ………/23-10-2012 έγγραφο του ΣΕΕΔΔ, όπου αναφέρεται ότι η σύνταξη, έγκριση και γνωστοποίηση αρμοδίως έκθεσης επιθεώρησης – ελέγχου, η οποία έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, δεν συνιστά άσκηση αποφασιστικής αρμοδιότητας, η οποία συνίσταται στη ρύθμιση συγκεκριμένης έννομης σχέσης με εκτελεστή απόφαση, για τις οφειλόμενες ενέργειες, δε, του Δήμου Κορίνθου αναφέροντας τις προϋποθέσεις διοικητικού δικαίου για την ανάκληση παράνομης επωφελούς πράξης καταλήγει ότι απόκειται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης να ανακαλέσει τις παράνομες ατομικές διοικητικές πράξεις εκτός αν ορίζεται ρητά υποχρέωση προς τούτο. Επιπλέον, εκδόθηκε, κατόπιν της από 30-10-2012 αίτησης της ενάγουσας και αφού λήφθησαν υπόψη τα ανωτέρω έγγραφα, το με αριθμό πρωτοκόλλου …../19-11-2012 έγγραφο της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, με το οποίο διαπιστώνεται η σύννομη έκδοση των δύο διοικητικών πράξεων της υπηρεσίας (οικ.3474/1994 απόφαση εξαίρεσης από κατεδάφιση, και …../1998 οικοδομική άδεια επισκευής) και τίθεται η υπόθεση της ενάγουσας στο αρχείο. Στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος επανερχόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα με καταγγελίες σε βάρος της ενάγουσας και συγκεκριμένα 1. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………/22-4-2014 προς το Δήμο Κορινθίων, κοινοποιούμενη στον Δήμαρχο Κορινθίων, στον Αντιδήμαρχο, στον Προϊστάμενο της Πολεοδομίας, στο Υπουργείο Εσωτερικών και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου. 2. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/29-4-2014 προς το ΣΕΕΔΔ, και κοινοποιούμενη στο Γραφείο του Υπουργού Εσωτερικών και στη Διεύθυνση Διοίκησης Τμήμα Διοικητικού Νομού Κορινθίας, 3. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……………/19-5-2014 προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, 4. µε αριθμό πρωτοκόλλου. ………./18-6-2014 προς ΣΕΕΔΔ, κοινοποιούμενη στο Γραφείο του Υπουργού Δημόσιας Διοίκησης, στο Ελεγκτικό Συνέδριο Ν. Κορινθίας και στο Γραφείο του Δημάρχου Κορίνθου, 5. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………./26-6-2014 προς τον Περιφερειάρχη Αττικής, 6. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……./9-7-2014 προς Δήμο Κορίνθου και ειδικότερα στο Γραφείο Δημάρχου, στο Γραφείο Αντιδημάρχου, στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας και στην Οικονομική Επιτροπή και κοινοποιούμενη στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κορίνθου, στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, στο Γενικό Επιθεωρητή και στο Τμήμα Διοικητικού-Οικονομικού του Δήμου Κορινθίας, 7. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………/14-7-2014 προς το Δήμο Κορίνθου, και δη στο Γραφείο Δημάρχου, στο Γραφείο Αντιδημάρχου και στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Λειτουργίας και στο Ελεγκτικό Συνέδριο Ν . Κορινθίας, 8. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……../16-7-2014 προς την Πολεοδομία Κορίνθου, και δη στο Γραφείο Δημάρχου, στο Γραφείο Αντιδημάρχου και στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο ΣΕΕΔΔ, στη Διεύθυνση Διοίκησης, στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου και στο Ελεγκτικό Συνέδριο Κορινθίας, 9. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../22-7-2014 προς την Πολεοδομία Κορίνθου, και δη στο Γραφείο Δημάρχου, στο Γραφείο Αντιδημάρχου και στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο Σώμα Ελεγκτών-Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά, στη Διεύθυνση Διοίκησης και στο Ελεγκτικό Συνέδριο Ν . Κορινθίας, 10. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……./29-7-2014 προς την Πολεοδομία Κορίνθου, και δη στο Γραφείο Αντιδημάρχου και στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο ΣΕΕΔΔ και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, 11. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………/5-8-2014 προς την Πολεοδομία Κορίνθου, και δη στο Γραφείο Δημάρχου, στο Γραφείο Αντιδημάρχου και στο Γραφείο του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο ΣΕΕΔΔ και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, 12. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../25-8-2014 προς το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης – ΣΕΕΔΔ, κοινοποιούμενη στο Δήμο Κορινθίων, και δη στο Γραφείο Δημάρχου, στον Αντιδήμαρχο και στον Προϊστάμενο της Πολεοδομίας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, στο Ελεγκτικό Συνέδριο Ν. Κορινθίας και στο Ι.Κ.Α. Κορίνθου, 13. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../15-10-2014 προς το Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, κοινοποιούμενη στο Γραφείο του τότε Υπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Γραφείο του Υπουργού …… και στο Γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής, 14. µε αριθμό πρωτοκόλλου …/16-10-2014 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 15. µε αριθμό πρωτοκόλλου …/30-10-2014 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 16.  µε αριθμό πρωτοκόλλου …/3-12-2014 προς το Γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής, 17. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/10-12-2014 προς το ΣΕΕΔΔ, τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος και τον Εισαγγελέα Διαφθοράς, κοινοποιούμενη στο Γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, 18. µε αριθμό πρωτοκόλλου …./15-12-2014 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, στο Δήμο Κορινθίων – Τμήμα Πολεοδομίας, κοινοποιούμενη στο ΣΕΕΔΔ, στο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, στον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, στον Γενικό Γραμματέα Σ.Δ.Ο.Ε. και στον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νομού Κορινθίας, 19. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……./31-12-2014 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, κοινοποιούμενη στο ΣΕΕΔΔ Πελοποννήσου, στον Εισαγγελέα Κορίνθου, στο ΣΕΕΔΔ Αττικής και στο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, 20. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……../12-1-2015 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 21. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/15-1-2015 προς το Γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής, 22. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../21-1-2015 προς το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, κοινοποιούμενη προς τον Ειδικό Επιθεωρητή του ΣΕΕΔΔ, το Γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής, τον Εισαγγελέα Διαφθοράς και τον Εισαγγελέα Κορίνθου, 23. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../26-1-2015 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 24. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/2-2-2015 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, κοινοποιούμενη στους Εισαγγελείς Πειραιώς και Κορίνθου, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου και στο Ελεγκτικό Συνέδριο Νομού Κορινθίας, 25. µε αριθμό πρωτοκόλλου …../5-2-2015 προς το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Κορίνθου, 26. µε αριθμό πρωτοκόλλου. ……./5-2-2015 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 27. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/18-2-2015 προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, 28. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………../20-7-2015 προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, 29. µε αριθμό πρωτοκόλλου ………/20-7-2015 προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, κοινοποιούμενη στο Γραφείο του Υπουργού Εσωτερικών, στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και στο Γραφείο της Διευθύντριας, 30. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/5-5-2016 προς την Πολεοδομία Δήμου Κορίνθου και κατατεθειμένη και στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Κορίνθου, στον Δασάρχη Κορίνθου και στον Πρόεδρο Τ.Ε. Κορίνθου, 31. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/26-9-2016 προς την Πολεοδομία Δήμου Κορίνθου, και 32. µε αριθμό πρωτοκόλλου ……/29-8-2017 προς την Υπηρεσία Δόμησης Δήμου Κορίνθου. Στις ανωτέρω καταγγελίες ο εναγόμενος αναφερόταν σε αυθαίρετο κτίσμα – εξοχική κατοικία της ενάγουσας, χωρίς οικοδομική άδεια, στην απόφαση του Νομάρχη για παράνομη οριστική εξαίρεση του κτίσματος από την κατεδάφιση, με δόλια ενέργειες, απατηλά και ψευδή στοιχεία, που κατέθεσε στην Υπηρεσία η ενάγουσα εξαπατώντας την ώστε να υφαρπάξει την ανωτέρω απόφαση, ότι δεν επιβλήθηκαν τα ανάλογα πρόστιμα στην ενάγουσα, ότι η τελευταία είναι η κατασκευάστρια του αυθαίρετου, το οποίο περιγράφει ως τεράστια εξοχική κατοικία – αυθαίρετη βίλα, και ότι υπέγραψε (η ενάγουσα) ψευδές τοπογραφικό διάγραμμα, το οποίο χρησιμοποίησε, ότι (η ενάγουσα) καταπατά το νόμο, που οφείλει να εφαρμόσει, για ίδιο παράνομο όφελος, ότι (η ενάγουσα) δεν παρέχει τα εχέγγυα για χρηστή διοίκηση, ότι (η ενάγουσα) χρησιμοποίησε κατ’ εξακολούθηση εν γνώσει της παράνομες δόλιες πράξεις και πλαστά έγγραφα για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση της αυθαίρετης τεράστιας εξοχικής κατοικίας της, ότι δεν μπορεί να κατέχει τέτοιες θέσεις άτομο που παραβιάζει τους νόμους για ίδιον παράνομο όφελος, κατέχουσα βίλα αυθαίρετη, άνευ οικοδομικής άδειας, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου, ότι η απόφαση 3474/18-5-94 και η εισήγηση …../10-3-94 που τη συνοδεύει δεν είναι μόνο παράνομη, αλλά και ψευδής – πλαστή κατασκευασμένη κατά παραγγελία της ενάγουσας, ότι η ενάγουσα έχοντας πλήρη και αδιαμφισβήτητη γνώση των παράνομων πράξεων της για ίδιο παράνομο όφελος κατέπεισε µε τη νομιμοφανή συμπεριφορά της τη Διοίκηση για την έκδοση των παράνομων ατομικών διοικητικών πράξεων που υφάρπαξε, ούσα στέλεχος της πολεοδομίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το παρακάτω έγγραφο (………../2-12-2015) στην Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Αττικής ο εναγόμενος κατέθεσε ή απέστειλε και τα με αριθμούς πρωτοκόλλου : 1. ………/5-2-2015 αίτημα, 2. …………./10-2-2015 αίτημα, 3. ………/11-2-2015 mail, 4. ………./27-2-2015 αίτημα, 5. ……./10-3-2015 αίτημα – καταγγελία, 6. …………/10-3-2015 ορθή επανάληψη του από 9-3-2015 αιτήματος – καταγγελίας, 7. . ……./26-3-2015 αίτημα, 8. …../17-3-2015 αίτημα, 9. …………../2-4-2015 αίτημα, 10. …………../7-4-2015 αίτημα, 11. ……../7-4-2015 αίτημα – αντίκρουση, 12. …………../9-4-2015 αίτημα, 13. ……/20-4-2015 αίτημα, 14. ……../21-4-2015 αίτημα, 15. ……../23-4-2015 αίτημα, 16. ……/28-4-2015 αίτημα – καταγγελία – ενημέρωση, 17. ………./30-4-2015 αίτημα – καταγγελία – ενημέρωση, 18. ………/30-4-2015 αίτημα – καταγγελία – ενημέρωση, 19. ……../4-5-2015 αίτημα – καταγγελία – ενημέρωση, 20. ………../5-5-2015 αίτημα – ενημέρωση, 21. ………/13-5-2015 αίτημα – καταγγελία – ενημέρωση, 22. …………../15-5-2015 αίτημα, 23. …………/25-5-2015 αίτημα – καταγγελία, 24. ………/26-5-2015 αίτημα – καταγγελία, 25. ……./29-5-2015 αίτημα – καταγγελία, 26. …………./5-6-2015 αίτημα – καταγγελία, 27. …………../8-6-2015 αίτημα – καταγγελία, 28. ……………/17-6-2015 υπόμνημα, 29. ………………../17-6-2015 συμπληρωματικό υπόμνημα, 30. ………./17-6-2015 αίτημα – καταγγελία, 31. …………./23-6-2015 αίτημα – καταγγελία, 32. …../15-9-2015 αίτηση, 33. ………………./17-9-2015 αίτημα – καταγγελία, 34. …………../22-9-2015 αίτημα – καταγγελία, 35. …………/22-9-2015 αίτημα – καταγγελία, 36. …../26-10-2015 αίτημα – καταγγελία, 37. ………/29-10-2015 αίτημα – καταγγελία, 38. αίτημα – καταγγελία, και 39. ……./11-11-2015 αίτημα – καταγγελία, στα οποία αναφέρεται στην υπόθεση της αυθαίρετης κατασκευής του κτίσματος της ενάγουσας στους . …….. Κορινθίας με τους ίδιους ως ανωτέρω απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την ενάγουσα. Κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, από 22-4-2014 μέχρι 29-8-2017, κατά το οποίο ο εναγόμενος επιδόθηκε σε σωρεία καταγγελιών και αιτημάτων, επ’ ευκαιρία, δε, αυτών συντάχθηκαν και εκδόθηκαν τα ακόλουθα έγγραφα : α) η από 30-7-2014 γνωμοδότηση της δικηγόρου …………. προς το Δήμο Κορινθίων, η οποία κατατέθηκε με αριθμό πρωτοκόλλου 41883/3022/4-8-2014, υπέρ της ανάκλησης της με αριθμό 3474/1994 απόφασης του Νομάρχη Κορινθίας και της με αριθμό …../1998 οικοδομικής άδειας επισκευής στέγης για λόγους υγιεινής και χρήσης του Τμήματος Ελέγχου Κατασκευών της Διεύθυνσης ΠΟ.ΧΩ.ΠΕ. της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας, επειδή συντρέχει λόγος υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος, β) το με αριθμό ………/11-5-2015 έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Τμήμα Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, με θέμα «Ανάκληση της αριθμ. …../98 οικ. Άδειας επισκευής στέγης για λόγους υγιεινής και χρήσης», που κοινοποιήθηκε στους διαδίκους, αναφέροντας τη με αριθμό ……………../27-5-2011 συμπληρωματικής έκθεσης του ΣΕΕΔΔ, τη με αριθμό …./2008 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την ανωτέρω γνωμοδότηση της δικηγόρου ………, καθώς και τη με αριθμό πρωτοκόλλου ……/7-5-2015 συμπληρωματική της τελευταίας, με την οποία γνωμοδοτεί ότι, δεδομένου ότι έχει παρέλθει κατά πολύ ο προβλεπόμενος εύλογος χρόνος (17 έτη από την έκδοση της με αριθμό ……/1998 οικοδομικής άδειας επισκευής στέγης για λόγους υγιεινής και χρήσης του Τμήματος Ελέγχου Κατασκευών της Διεύθυνσης ΠΟ.ΧΩ.ΠΕ. της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας) καθώς και ότι δεν συντρέχει καμία από τις εξαιρετικές περιπτώσεις ανάκλησης (κακόπιστος διοικούμενος κατά την έκδοση, λόγος υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, πράξη υπέρ ανύπαρκτου προσώπου, συμμόρφωση προς ακυρωτική απόφαση δικαστηρίου, και προϊόν βίας), δεν συντρέχει κανένας λόγος ανάκλησης της εν λόγω πράξης, αποφαίνεται ότι δεν στοιχειοθετείται νόμιμος λόγος ανάκλησης της με αριθμό 1/1998 οικοδομικής άδειας και η άποψη της Υπηρεσίας είναι ότι η εν λόγω οικοδομική άδεια δεν μπορεί να ανακληθεί, γ) τα με αριθμούς πρωτοκόλλου 114405/43040/2-12-2015 και 117092/44047/2-12-2015 έγγραφα της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού – Τμήμα Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, που κοινοποιήθηκαν στους διαδίκους, αναφέρεται ότι ι) η με αριθμό 3474/18-5-1994 απόφαση του Νομάρχη είναι μη σύννομη δεδομένου ότι η ευρύτερη περιοχή, όπου βρίσκεται το αυθαίρετο, δεν έχει πολεοδομηθεί, ιι) η ανωτέρω απόφαση αποτελεί ατομική διοικητική πράξη επωφελή για τον διοικούμενο που εκδόθηκε πριν από 21 έτη, ιιι) θα μπορούσε να ανακληθεί εντός ευλόγου χρόνου, πενταετία, και μετά από παρέλευση μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος αν η έκδοσή της οφείλεται σε απατηλή ενέργεια του διοικούμενου, ή συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή όταν πρέπει να συμμορφωθεί σε ακυρωτική απόφαση δικαστηρίου, ιν) ενώ αποκλείεται η ανάκλησή της όταν η διοίκηση, όπως ο Νομάρχης, ήταν σε θέση να ελέγξει αν η χορηγούμενη απόφαση εξαίρεσης από την κατεδάφιση ήταν σύμφωνη με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 Ν 1337/1983, ν) δεν τεκμηριώνεται δόλος εκ μέρους των ωφελούμενων – …… – αφού στα έγγραφα που κατέθεσαν (υπεύθυνες δηλώσεις, τοπογραφικό διάγραμμα, τεχνική έκθεση, διαγράμματα τομών – κατόψεων) σαφώς αναφέρεται ότι το συγκεκριμένο γεωτεμάχιο βρίσκεται σε περιοχή εκτός σχεδίου, αλλά προφανώς υπήρξε κακή εκτίμηση της Πολεοδομίας της Ν. Α. Κορινθίας, νι) το αυθαίρετο δεν βρίσκεται σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης, ούτε σε ζώνη ασφαλείας των διεθνών, επαρχιακών και δημοτικών οδών, σε αιγιαλό και ζώνη παραλίας, σε δημόσια κτήματα, σε αρχαιολογικούς χώρους, και σε ρέματα, ούτε, δε, σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, νιι) το συγκεκριμένο αυθαίρετο εάν δεν είχε δηλωθεί με τις διατάξεις του Ν 1337/1983 θα είχε υπαχθεί στις διατάξεις του Ν 4178/2013, και αποφαίνεται ότι η Υπηρεσία θα πρέπει να προβεί στην άμεση ανάκληση της μη σύννομης απόφασης του Νομάρχη με αριθμό 3474/18-5-1994 στην περίπτωση που κοινοποιηθεί δικαστική απόφαση που να αφορά την ανάκλησή της, δ) το με αριθμό πρωτοκόλλου …………./14-6-2016 έγγραφο «Απάντηση σε καταγγελία – αναφορά» (του εναγόμενου) της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Τμήμα Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, αφού αναφέρει την απόρριψη της προσφυγής του εναγόμενου κατά του αμέσως προηγούμενου εγγράφου (……/2-12-2015), επαναλαμβάνει τις ίδιες διαπιστώσεις με τα ανωτέρω υπό στοιχείο γ) έγγραφα, ε) το με αριθμό πρωτοκόλλου 48169/4339/24-11-2016 έγγραφο «Απάντηση σε αίτημα (του εναγόμενου) σχετικά με τον έλεγχο του φακέλου και την αυτοψία στην ιδιοκτησία των …. και …………. στους ………… Κορινθίας» της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Τμήμα Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, αναλύεται ο υπολογισμός και η καταβολή των προστίμων για το αυθαίρετο κτίσμα της ενάγουσας και της αδελφή της, και στ) το με αριθμό πρωτοκόλλου ………/12-12-2016 έγγραφο «Διαβίβαση στοιχείων και απόψεων της Υπηρεσίας μας σχετικά με το αίτημα – καταγγελία του ………. που αφορά την εξαίρεση από κατεδάφιση της ιδιοκτησίας ….. στους ….. Κορινθίας» της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Τμήμα Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων αναφέρει τα στοιχεία για τον τρόπο υπολογισμού της συμβατικής αξίας του αυθαίρετου κτίσματος και της ειδικής εισφοράς, και διαβιβάζει στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Όπως καταδεικνύεται από όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται με επίκληση, στις ανωτέρω καταγγελίες του εναγόμενου, ήδη εκκαλούντος, που όλες αφορούσαν αποκλειστικά το αυθαίρετο κτίσμα ιδιοκτησίας της ενάγουσας, οι υπηρεσίες αυτοδιοίκησης, δημοτικές και νομαρχιακές, απαντούσαν αναλύοντας τις διαδικασίες νομιμοποίησης αυθαιρέτων κατά τις διατάξεις του Ν 1337/1983. Επιπλέον, εκδόθηκε το με αριθμό πρωτοκόλλου 9640/οικ636/3-3-2017 έγγραφο «Αποστολή στοιχείων» προς το Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Τμήμα Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, το οποίο κοινοποιήθηκε στους διαδίκους, και στο οποίο αναφέρεται ότι το με αριθμό ……/26-5-1978 συμβόλαιο αγοραπωλησίας, με το οποίο η ενάγουσα και η αδελφή της απέκτησαν το ακίνητο, επί του οποίου το αυθαίρετο κτίσμα, είναι αυτοδικαίως άκυρο, ότι δεν απαιτείται απόφαση δικαστηρίου και ότι σύμφωνα με το άρθρο 180 του Αστικού Κώδικα η άκυρη δικαιοπραξία θεωρείται ως μη γενομένη. Η κρίση αυτή της τοπικής αυτοδιοίκησης, εκτός του ότι εκφράζεται από αναρμόδιο όργανο, παραβλέπει το γεγονός ότι τα τακτικά δικαστήρια καλούνται, από τον έχοντα έννομο συμφέρον, να αποφανθούν σε σχετική ενώπιόν τους δίκη για το κύρος σύμβασης για μεταβίβαση κυριότητας γηπέδου με λόγο ακυρότητας από τους αναφερόμενους στο άρθρο 20 § 1 του ΝΔ 17-7-1923, αναγκαία προϋπόθεση για τη δικαστική διάγνωση της συνδρομής της ακυρότητας αυτής, δε, είναι η προγενέστερη έκδοση από τη διοίκηση (αρμόδιος Νομάρχης) σχετικής διαπιστωτικής πράξης (ΑΠ 913/2014, ΤΝΠ Νόμος), η οποία, στην προκείμενη περίπτωση, δεν αναφέρεται ότι έχει εκδοθεί ούτε από τον υπογράφοντα το ανωτέρω έγγραφο (9640/οικ636/3-3-2017) Αντιδήμαρχο ….. ούτε από τον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα. Στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι στις 11-4-2017, το αυθαίρετο κτίσμα, ιδιοκτησίας της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης, και της αδελφής της, καταστράφηκε από πυρκαγιά, με αιτία γυμνές φλόγες από πρόθεση με άγνωστο υπαίτιο, και με τη με αριθμό πρωτοκόλλου ……./17-5-2017 έκθεση της Επιτροπής Επικίνδυνων – Ετοιμόρροπων Κατασκευών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Κορινθίων κρίθηκε η εναπομείνασα μεταλλική κατασκευή στον όροφο του κτίσματος ως επικίνδυνη και προς κατεδάφιση, η οποία και πραγματοποιήθηκε. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατόπιν όλων των ανωτέρω αναφορών του εναγόμενου, ήδη εφεσίβλητου και παρά την καταστροφή από πυρκαγιά του κτίσματος, συντάχθηκε η με στοιχεία ……../11^ος-2019 έκθεση ελέγχου του Επιθεωρητή – Ελεγκτή ……. της Μονάδας Επιθεωρήσεων και Ελέγχων Περιφερειακής Υπηρεσίας Τρίπολης, κατόπιν της με στοιχεία Φ…../25-10-2019 εντολής ελέγχου, ο οποίος κατέληξε στα εξής συμπεράσματα : 1. Το Τμήμα Πολεοδομίας της τέως Νομαρχίας Κορινθίας, μετέπειτα Διεύθυνση ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της τέως Ν.Α Κορινθίας, νυν υπηρεσία Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, προέβη στις εξής ενέργειες : 1.1 Έκανε µη νομίμως δεκτή τη µε Α 159/1-4-1985 συμπληρωματική υπεύθυνη δήλωση, καθόσον αυτή : – Υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 15 § 5 του Ν 1337/1983. – Δεν διαπίστωσε ότι δεν συνοδευόταν από έντυπο ειδικής δήλωσης, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 4 §β του ΠΔ της 3-9-1983. 1.2 Παρέλειψε να διαπιστώσει ότι: α) Δεν κλιμακώθηκε ορθά το ποσό της ειδικής εισφοράς που αναφέρεται στην από 15-11-1984 τεχνική έκθεση για τις δηλωθείσες τότε αυθαίρετες κατασκευές, κατά παράβαση των συνδυαστικών διατάξεων των άρθρων 1, 3 και 4 του ΠΔ της 3-9-1983 (ΦΕΚ Δ 393/8-9-1983) «Προσδιορισμός της Ειδικής Εισφοράς Αυθαιρέτου και σχετικές διαδικασίες», µε αποτέλεσμα να έπρεπε να είχε καταβληθεί ποσό 855,16 δραχμών, περισσότερο από την υπολογισθείσα ειδική εισφορά των 21.282 δρχ., και το ποσό της ειδικής εισφοράς να ήταν 22.137,16€ (προφανώς από λάθος παραδρομής αναφέρεται σε ευρώ και όχι σε δραχμές, όπως είναι το ορθό) και β) Δεν είχε συμπεριληφθεί στους υπολογισμούς που αναφέρονται στην από 15-11-1984 τεχνική έκθεση, η αυθαίρετη περιτοίχιση επιφανείας 23,73τμ, κατά συνέπεια θα έπρεπε να είχε καταβληθεί επιπλέον ειδική εισφορά ποσού 1.500,92δρχ. (= 23,73τμ Χ 0,1 Χ 1,00 Χ 1,15 Χ 550 δρχ/τµ) περισσότερο από την προαναφερθείσα ειδική εισφορά των 22.137, 16€ (και στο σημείο αυτό προφανώς από λάθος παραδρομής αναφέρεται σε ευρώ και όχι σε δραχμές, όπως είναι το ορθό), δηλαδή η τελική εισφορά θα έπρεπε να ήταν 23.638,08 δρχ. γ) Η από Ιανουάριο 1984 δήλωση αντοχής αυθαιρέτου δεν έφερε συνυπογραφή διπλωματούχου αρμόδιου Πολιτικού Μηχανικού, κατά παράβαση των συνδυαστικών διατάξεων του Ν 4663/1930 (ΦΕΚ Α 149/9-5-1930) και της εγκυκλίου µε αριθμό 51502/67/18-12-1967 του Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών. δ) Το διπλότυπο είσπραξης ποσού 8.282 δραχμών, δηλαδή του υπολοίπου της ειδικής εισφοράς αυθαιρέτου (21.282δρχ-10.000δρχ-3.000 δρχ) δεν υπήρχε στο αρχείο της υπηρεσίας. 1.3 Δεν προέκυψε ότι έλεγξε την ακρίβεια των δηλώσεων του άρθρου 15 του Ν 1337/1983, κατά παράβαση των συνδυαστικών διατάξεων του άρθρου 548 του ΠΔ της 3-9-1983 και του άρθρου 18 του Ν 1337/1983. 1.4 Δεν τεκμηρίωσε τον τρόπο υπολογισμού του προστίμου διατήρησης σε εφάπαξ πρόστιμο, συνολικού ποσού 72.362 δραχμών, καθόσον δεν βρέθηκε αν και αναζητήθηκε από το τέως Σ.Ε.ΕΔ.Δ., η σχετική αίτηση των ιδιοκτητριών, κατά τις διατάξεις της με αριθμό οικ. 23188/3628/15-3-1985 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ Β 72/1-4-1985). 1.5 Δεν επέβαλε πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης για την αυθαίρετη περιτοίχιση, από την έναρξη ισχύος της με αριθμό οικ. 23188/3628/15-3-1985 μέχρι την έκδοση της µε αριθμό πρωτοκόλλου οικ. 1753/18-5-1994 µη σύννομης απόφασης Νομάρχη Κορινθίας περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση, υπό την επιφύλαξη της παραγραφής των απαιτήσεων του Δημοσίου. 1.6 Δεν διαπίστωσε ότι η µε αριθμό πρωτοκόλλου οικ. 1753/10-3-1994 εισήγησή της στην οποία στηρίχθηκε η µε αριθμό πρωτοκόλλου οικ. 3474/18-5-1994 μετέπειτα µη νόμιμη απόφαση Νομάρχη Κορινθίας περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση, εκδόθηκε λαμβάνοντας υπόψη το αριθμό πρωτοκόλλου 1117/18-3-1994 μεταγενέστερο έγγραφο του Δασαρχείου Κορίνθου. 1.7 Δεν διαπίστωσε ότι στη με αριθμό πρωτοκόλλου 3474/18-5-1994 απόφαση Νομάρχη περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση και ειδικότερα στο αποφασιστικό αυτής στο σημείο 4 δεν αναγραφόταν ο αριθμός πρωτοκόλλου της αίτησης των ιδιοκτητριών του επίμαχου ακινήτου για τη μετατροπή του προστίμου διατήρησης σε εφάπαξ πρόστιμο, κατά παράβαση των διατάξεων της Υ.Α. αρ. οικ. 23188/3628/15-03-1985 (Φ.Ε.Κ. 172/τ.ΒΊΟΙ-04-1985). 1.8 Δεν κατεγράφη ως αυθαίρετη η περιτοίχιση, τόσο µε την από 11-09-2009 αυτοψία της Διεύθυνσης ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της τέως Ν.Α Κορινθίας, όσο και µε τις από 02-10-2015 και 03-10-2016 αυτοψίες της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Κορινθίων και δεν επιβλήθηκαν τα αναλογούντα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, κατά παράβαση των διατάξεων του Π.Δ. 267/1998. 2. Το Τμήμα Χωρικού Σχεδιασμού της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Γενικής Διεύθυνσης Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος και Υποδομών της Περιφέρειας Πελοποννήσου, δεν παρέλειψε να προβεί σε οφειλόμενες νόμιμες ενέργειες αρμοδιότητάς του (με παραπομπές στο παράρτημα της έκθεσής του). 3. Το Τμήμα Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού Πελοποννήσου της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξικής & Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου δεν παρέλειψε να προβεί σε οφειλόμενες νόμιμες  ενέργειες αρμοδιότητάς του (με παραπομπές στο παράρτημα της έκθεσής του). Και πρότεινε η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού – Τμήμα Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, να εξετάσει την περίπτωση ανάκλησης της με α.π. οικ. 1753/18-03-1994 (προφανώς από λάθος παραδρομής αναφέρεται σε λανθασμένο αριθμό πρωτοκόλλου, και όχι στον ορθό ….) απόφασης Νομάρχη Κορινθίας περί εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής, υπό τους περιορισμούς των γενικών αρχών που διέπουν την ανάκληση των µη νομίμων ατομικών διοικητικών πράξεων (βλέπε σχετικά εν είδει νομολογίας και την αριθ. 2616/11-07-2012 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας) και του Α.Ν. 261/1968 (Φ.Ε.Κ. 12 Α’), αφού κατά την έκδοση της απόφασης αυτής, εμφιλοχώρησε παράβαση ουσιώδους διάταξης νόμου, ως προς το γεγονός ότι η εκτός σχεδίου και εκτός ζώνης περιοχή των Αγίων Θεοδώρων δεν είχε ενταχθεί σε πολεοδομικό σχέδιο, σύμφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 16 του Ν. 1337/1983 κάτι το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. Επίσης, ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, προσκόμισε με επίκληση, το πρώτον, δύο εκθέσεις ιδιωτικής γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης από 6-6-2021 και 10-9-2021 του ειδικού δικαστικού γραφολόγου Ιωάννη Δόση, ο οποίος, κατόπιν εντολής του εναγόμενου, εξέτασε, αντίστοιχα, α) τη με αριθμό 3474/18-5-1994 απόφαση της Νομαρχίας Κορινθίας, και β) τη με αριθμό ……/10-3-1994 εισήγηση της Νομαρχίας Κορινθίας, για τη διαπίστωση τυχόν αλλοιώσεων – νοθεύσεων αυτών. Κατά τον ανωτέρω γραφολόγο α) το πρώτο έγγραφο (3474/18-5-1994 απόφαση), αφού το σύγκρινε με τη με αριθμό 18297/3695/19-7-1993 απόφαση της Νομαρχίας Πειραιά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχει υποστεί αλλοίωση με την απόσβεση δακτυλογραφημένων στοιχείων και συμπλήρωσης των κενών με χειρόγραφα στοιχεία σε διάφορα σημεία, ότι τα δύο έγγραφα δακτυλογραφήθηκαν με την ίδια γραφομηχανή, και ότι όλα τα χειρόγραφα στοιχεία επί των αποσβέσεων και πρωτότυπα χαράχθηκαν από το ίδιο άτομο, και β) το δεύτερο έγγραφο (……/10-3-1994 εισήγηση), αφού το σύγκρινε με τη με αριθμό Φ 1392/16-7-1993 εισήγηση της Νομαρχίας Πειραιά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχει υποστεί αλλοίωση με την απόσβεση δακτυλογραφημένων στοιχείων και συμπλήρωσης των κενών με χειρόγραφα στοιχεία σε διάφορα σημεία, ότι τα δύο έγγραφα δακτυλογραφήθηκαν με την ίδια γραφομηχανή από τον ίδιο δακτυλογράφο, δηλαδή ότι ο δακτυλογράφος και ο συντάκτης του υπό έλεγχο και δειγματικού εγγράφου είναι το ίδιο πρόσωπο της Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά και όχι της Πολεοδομίας Νομαρχίας Κορίνθου, και ότι όλα τα χειρόγραφα στοιχεία επί των αποσβέσεων και πρωτότυπα χαράχθηκαν από το ίδιο άτομο, με την επισήμανση, δε, ότι ο εναγόμενος, εντολέας του (ανωτέρω γραφολόγου), τον πληροφόρησε ότι η ενάγουσα κατά τα έτη 1993 – 1994 ήταν υπάλληλος της Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά στην οργανική θέση του τμήματος αυθαιρέτων με αρμοδιότητα τη σύνταξη εισηγήσεων και τη σύνταξη αποφάσεων οριστικής εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαιρέτων του Ν 1337/1983, κατέληξε ότι το υπό έλεγχο – έγγραφο – εισήγηση είναι μη γνήσιο (πλαστό – νοθευμένο) και κατασκευάσθηκε στην Πολεοδομία Νομαρχίας Πειραιά. Από όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, δεν υπέβαλε ποτέ ψευδές τοπογραφικό διάγραμμα, αλλά αυτό που συνέταξε και υπέβαλε στις πολεοδομικές υπηρεσίες της Νομαρχίας Κορίνθου εμφανίζει τη θέση του ακινήτου σε σχέση με τη γύρω περιοχή, που έχει κατατμηθεί κατά τρόπο όμοιο με ρυμοτομικό σχεδιασμό, πλην όμως αναφέρει ρητά ότι πρόκειται για αυθαίρετη οικοδομή εκτός σχεδίου και εκτός ζώνης. Το γεγονός ότι δεν καταγράφηκε ο μαντρότοιχος περίφραξης ως αυθαίρετο κτίσμα δεν σχετίζεται με την ενάγουσα, αλλά με την υπηρεσία που προέβη στην αυτοψία, κατά την άποψη της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας του Δήμου Κορινθίων (……../14-6-2016 έγγραφο), δε, η περιτοίχιση είναι μεν κατασκευή αλλά δεν αφορά επιφάνεια κτίσματος για να ληφθεί υπόψη στη μεταβολή του δηλούμενου αυθαιρέτου. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι το κτίσμα, ιδιοκτησίας της ενάγουσας και της αδελφής της, κατασκευάστηκε αυθαίρετα κατά το μήνα Ιούλιο του έτους 1980, πιθανότατα με πρωτοβουλία του πατέρα τους, καθόσον δεν αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι κατασκευάστριες ήταν οι ίδιες, αφού στη δίκη για την παράβαση του άρθρου 17 Ν 1337/1983 αθωώθηκε η ενάγουσα με τη με αριθμό 1155/2015 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Επίσης, αποδείχθηκε ότι η ανωτέρω κατασκευή αποτελείται από πλατφόρμα εμβαδού 109,25τμ, λυόμενο όροφο εμβαδού 58,50τμ και ισογείου ορόφου εμβαδού 40,85τμ, μπάζωμα 68,40τμ, καλυμμένοι εξώστες 50,75τμ, δίρριχτη στέγη 4,75τμ, και 15 βαθμίδες, που δηλώθηκαν ως αυθαίρετες και κατατάχθηκαν κατά τις διατάξεις του ΠΔ της 3-9-1983. Στις 27-5-2011 διαπιστώνεται, το πρώτον, από το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης ότι η με αριθμό 3474/1994 απόφαση Νομάρχη Κορινθίας για την οριστική εξαίρεση του ανωτέρω αυθαιρέτου κτίσματος της ενάγουσας εκδόθηκε μη σύννομα, καθόσον το ακίνητο βρίσκεται σε περιοχή δεν έχει ενταχθεί σε πολεοδομικό σχέδιο, ενώ η 1/1998 οικοδομική άδεια επισκευής στέγης εκδόθηκε από αναρμόδιο τμήμα. Ωστόσο, μετά την έκδοση αυτής της έκθεσης (470/Α/2011) και με όλα τα επόμενα, χρονικά, έγγραφα, που εκδόθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες, παρά το μη σύννομο της έκδοσης της ανωτέρω νομαρχιακής απόφασης, δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα, πράγματι, ενήργησε με δόλο και εξαπατώντας τη διοίκηση – αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες, οι οποίες, σύμφωνα με τις απόψεις που εκφράζουν στα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα, διαπιστώνονται διαφορετικές εκτιμήσεις για την κατάσταση του αυθαίρετου κτίσματος της ενάγουσας και της αδελφής της ως προς τη νομιμότητα της δήλωσης αυτού σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία στις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 του Ν 1337/1983. Εξάλλου, ακόμη και η τελευταία έκθεση ελέγχου 233/Τ/2019 της Μονάδας Επιθεωρήσεων και Ελέγχων Περιφερειακής Υπηρεσίας Τρίπολης αναφέρεται μόνο σε πλημμελή άσκηση καθηκόντων των υπαλλήλων του Τμήματος Πολεοδομίας της τέως Νομαρχίας Κορινθίας, μετέπειτα Διεύθυνση ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. της τέως Ν. Α. Κορινθίας, νυν υπηρεσίας Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας – Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κορινθίων, και όχι σε παράλειψη οφειλόμενων νόμιμων ενεργειών της αρμοδιότητας α) του Τμήματος Χωρικού Σχεδιασμού της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Γενικής Διεύθυνσης Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος και Υποδομών της Περιφέρειας Πελοποννήσου, και β) του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού Πελοποννήσου της Γενικής Διεύθυνσης Χωροταξικής & Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίου, ούτε, όμως, καταγράφει παράνομες ενέργειες της ίδιας της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης, είτε ως φυσικό πρόσωπο – πολίτης είτε ως υπάλληλος – προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά με σκοπό την εξαπάτηση ή παραπλάνηση των αρμοδίων υπαλλήλων των ανωτέρω υπηρεσιών. Από την αναλυτική παράθεση των ενεργειών του εναγόμενου, ήδη εκκαλούντος, αποδείχθηκε ότι ο τελευταίος ενεργώντας με μένος σε βάρος της ενάγουσας, και γνωρίζοντας από το έτος 2009 την πραγματική και νομική κατάσταση του ακινήτου και του κτίσματος, ιδιοκτησίας της ενάγουσας και της αδελφής της, αλλά και την αντιμετώπιση των αρμόδιων υπηρεσιών της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, επιδίωξε με τις αναφορές του την ποινική και πειθαρχική δίωξη της ενάγουσας. Είναι χαρακτηριστικό ότι και μετά την καταστροφή από πυρκαγιά και στη συνέχεια κατεδάφιση του ένδικου κτίσματος των αδελφών ………., το μήνα Απρίλιο του έτους 2017, ο εκκαλών συνεχίζει ενεργώντας με σκοπό να αποδείξει ότι η ενάγουσα προέβη σε δόλιες ενέργειες με κατασκευή πλαστών και νοθευμένων εγγράφων, ώστε να προκαλέσει την ποινική και πειθαρχική δίωξή της, όπως με την εντολή σύνταξης των δύο γραφολογικών εκθέσεων του ειδικού γραφολόγου Ιωάννη Δόση, κατά τη διάταξη του άρθρου 390 ΚΠολΔ, οι οποίες δεν συνιστούν ιδιαίτερο αποδεικτικό μέσο, αλλά έγγραφο, που εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο (ΟλΑΠ 8/2005, ΑΠ 812/2018, ΤΝΠ Νόμος). Τα συμπεράσματα των ανωτέρω εκθέσεων ως προς τη διαπίστωση των αλλοιώσεων και της συμπλήρωσης των κενών με χειρόγραφα στοιχεία και της ταύτισης του υποκειμένου των δύο συγκρινόμενων εγγράφων άπτονται πράγματι των ειδικών γνώσεων ενός γραφολόγου, ωστόσο το συμπέρασμα ότι η με αριθμό ……./10-3-1994 εισήγηση της Νομαρχίας Κορινθίας είναι μη γνήσια (πλαστή – νοθευμένη) και κατασκευάστηκε στην Πολεοδομία Νομαρχίας Πειραιά, βασίζεται σε εκτιμήσεις του συντάξαντος τη γραφολογική έκθεση, εξαγόμενες από δηλώσεις του εντολέα του, εναγόμενου – ήδη εκκαλούντος, που δεν επιβεβαιώνονται από τα ανωτέρω έγγραφα των αρμόδιων πολεοδομικών υπηρεσιών της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, ούτε, όμως, από τις εκθέσεις του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που πρωταρχικό στόχο είχαν τη διαπίστωση παράτυπων ενεργειών των ελεγχόμενων υπηρεσιών. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, υπέβαλλε, μεταξύ άλλων και σε βάρος της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης, ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς, την από 14-5-2014 έγκλησή του, με ΑΒΜ Ζ …/……, για συνεχείς παραβάσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας, κατάθεση ψευδούς τοπογραφικού, εξαπάτηση των υπαλλήλων της Πολεοδομίας Κορίνθου για την εξαίρεση του κτίσματός της από την κατεδάφιση. Στα πλαίσια της διερεύνησης της ουσιαστικής βασιμότητας της έγκλησης αυτής περιέχεται και η εγκυρότητα του εγγράφου της με αριθμό 3474/1994 νομαρχιακής απόφασης καθώς και της με αριθμό …../1994 εισήγησης, στην οποία στηρίχθηκε. Ωστόσο, με τη με αριθμό ……/2016 διάταξη της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Κορίνθου απορρίφθηκε στην ουσία η ως άνω έγκληση, χωρίς να αναφερθεί τυχόν πλαστότητα ή νόθευση των ανωτέρω εγγράφων. Περαιτέρω, ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, έχει ήδη καταδικαστεί αμετάκλητα, όπως αποδεικνύεται από τις αποφάσεις με στοιχεία ΑΤ 1187/2015 του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, 1345/1515/2016 του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, και 1494/2017 Β’ Τμήμα Διακοπών του Αρείου Πάγου, για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης κατ’ εξακολούθηση και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ’ εξακολούθηση, που αφορούν στην Κόρινθο στις 28-4-2009, στην Αθήνα στις 7-9-2009, και στον Πειραιά στις 16-9-2010 και 4-10-2010, ότι με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος εν γνώσει του καταμήνυσε ψευδώς την ενάγουσα ενώπιον διαφόρων Αρχών ότι τέλεσε αξιόποινη πράξη µε σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξη της για αυτή και συγκεκριμένα στους ανωτέρω τόπους και χρόνους καταμήνυσε εν γνώσει του ψευδώς την ενάγουσα, ενώ ήταν προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Πειραιά, ότι στην οδό ….. ………. Κορινθίας, κατασκεύασε αυθαίρετα διώροφης βίλα εμβαδού 200τµ, χωρίς οικοδομική άδεια, σε γήπεδο µη άρτιο, µη οικοδομήσιμο, σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλης, για την οποία εκδόθηκε απόφαση εξαίρεσης από την κατεδάφιση «μαϊμού», ότι σε τοπογραφικό, που υπογράφει η ίδια η ενάγουσα και χρησιμοποίησε, αποτύπωσε ψευδώς πολεοδομικό σχέδιο στην περιοχή, ότι η µε αριθμό …../1998 οικοδομική άδεια επισκευής στέγης υφιστάμενου κτίσματος στο όνομα της ενάγουσας, που δεν την γνωρίζει ούτε το Τμήμα Οικοδομικών Αδειών ούτε η Γραμματεία της Πολεοδομίας Κορίνθου, είναι οικοδομική άδεια φάντασμα- μαϊμού, διότι με τον ίδιο αριθμό υπάρχει σε οικοδομική άδεια στο όνομα της εταιρίας «………», στην ………., ενώ δεν ήταν δυνατή και η νόμιμη έκδοσή της διότι δεν υπάρχει οικοδομική άδεια για το υφιστάμενο κτίσμα, ότι αν και µε το με αριθμό πρωτοκόλλου ……./2-6-2009 έγγραφο της Διεύθυνσης ΧΩ.ΠΟ.ΠΕ. Κορίνθου ζήτησε από την ενάγουσα να προσκομίσει την οικοδομική άδεια, αυτή δεν την προσκόμισε διότι δεν υπάρχει τέτοια άδεια, ότι η απόφαση εξαίρεσης από την κατεδάφιση χωρίς γνωμοδότηση του αρμόδιου οργάνου, και ότι δεν έχει καταβάλει τις νόμιμες φορολογικές επιβαρύνσεις όπως παραγωγικές μονάδες αποδίδουν 30 χρόνια φόρους, των οποίων η ενάγουσα ανακάλεσε οικοδομικές άδειες υλοποιημένες πριν από τριάντα (30) χρόνια, τα ανωτέρω δε ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτων ενώ γνώριζε ότι είναι ψευδή και ότι μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψή της, τις οποίες και έβλαψαν. Από το ως άνω συνοπτικό περιεχόμενο της καταδίκης του εναγόμενου καταδεικνύεται ότι αντικείμενό της ήταν η εγκυρότητα τόσο της με αριθμό 3474/1994 νομαρχιακής απόφασης όσο και της με αριθμό ……./1994 εισήγησης για την έκδοση της τελευταίας, για τις οποίες, όμως, δεν προβλήθηκε οιοσδήποτε ισχυρισμός από τον κατηγορούμενου, εδώ εναγόμενο – εκκαλούντα, για πλαστότητα ή νόθευση αυτών των εγγράφων, αλλά ούτε και υφίσταται σχετική δικαστική κρίση. Επομένως, το συμπέρασμα του ειδικού γραφολόγου, ……, ότι η με αριθμό ……./10-3-1994 εισήγηση της Νομαρχίας Κορινθίας είναι μη γνήσια (πλαστή – νοθευμένη) και κατασκευάστηκε στην Πολεοδομία Νομαρχίας Πειραιά, δεν επιβεβαιώνεται από άλλο αποδεικτικό μέσο, σε κάθε περίπτωση ο εναγόμενος, ενώ είχε έννομο συμφέρον να προβάλλει ισχυρισμό για τη γνησιότητα ή μη των ως άνω δύο εγγράφων στο πλήθος των εγγράφων καταγγελιών του, ώστε να ελεγχθεί από τα αρμόδια όργανα, το πρώτον, ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, προβάλλει σχετικό ισχυρισμό. Όλα τα προαναφερόμενα πραγματικά περιστατικά ήταν γνωστά στον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, αφού όλα τα έγγραφα – απαντήσεις των αρμόδιων πολεοδομικών υπηρεσιών για την οικοδομή της ενάγουσας και της αδελφής της κοινοποιούνταν στον ίδιο. Ωστόσο, ο εναγόμενος με ιδιαίτερη επιμονή συνέχιζε τις καταγγελίες, χρησιμοποιώντας τους ίδιους χαρακτηρισμούς για το μέγεθος και είδος του κτίσματος, τα κατατεθέντα στην Πολεοδομία Κορίνθου τοπογραφικό διάγραμμα και λοιπά στοιχεία ως ψευδή, για υφαρπαγή παράνομων διοικητικών αποφάσεων και μη πληρωμή των προσηκόντων προστίμων, καταγγέλλοντας την ενάγουσα ως ακατάλληλη για την άσκηση των καθηκόντων υπαλλήλου – προϊσταμένης της Πολεοδομίας, ακόμη και μετά την καταστροφή του ένδικου κτίσματος από πυρκαγιά, σχετικά με την οποία, στη με αριθμό πρωτοκόλλου …../29-8-2017 αίτηση – καταγγελία του προς την Υπηρεσία Δόμησης Δήμου Κορίνθου, υπαινίσσεται εμπλοκή της ενάγουσας προκειμένου να εξαφανισθούν στοιχεία και αυθαίρετες κατασκευές της εξοχικής κατοικίας. Παράλληλα, δε, με όσα ισχυρίσθηκε και διέδωσε αναληθώς για το πρόσωπο της ενάγουσας, ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, αποσκοπούσε στη βλάβη της τιμής και της υπόληψης της ως ατόμου και ως δημοσίου υπαλλήλου, επιδιώκοντας να προκαλέσει σε βάρος της ποινική και πειθαρχική δίωξη, ήταν δε αυτά ικανά και πρόσφορα να βλάψουν το πρόσωπο της ενάγουσας, την τιμή και την υπόληψη της, όπως και την έβλαψαν, καθόσον την παρουσιάζουν ως άτομο ανέντιμο, ενεργούσα δολίως με σκοπό την επίτευξη ιδίου παράνομου οφέλους. Πρέπει να σημειωθεί ότι το πλήθος των καταγγελιών του εναγόμενου και το χρονικό διάστημα ενασχόλησής του με το θέμα της αυθαίρετης δόμησης συγκεκριμένου κτίσματος, που βρίσκεται στους ……….. Κορινθίας, σε μεγάλη απόσταση από τη δική του σφαίρα προσωπικής και οικονομικής ανάπτυξης (Αίγινα) υπερβαίνουν το αναγκαίο και προσήκοντα μέτρο του πολίτη, που ενδιαφέρεται για την εφαρμογή των νόμων. Αντίθετα, αποδεικνύεται πρόθεση και σκοπός προσβολής της τιμής της ενάγουσας, οι χαρακτηρισμοί, δε, που περιέλαβε στις αναφορές του, ενείχαν έντονη αμφισβήτηση της προσωπικής, κοινωνικής και επαγγελματικής της υπόστασης της ενάγουσας, και ακόμη περισσότερο συνάγεται επιδίωξη άσκησης πειθαρχικής ή και ποινικής δίωξής της. Είναι, δε, αδιαμφισβήτητο ότι οι ανωτέρω καταγγελίες και το περιεχόμενό τους περιήλθαν σε γνώση μεγάλου αριθμού προσώπων, όπως των προσώπων που στελεχώνουν τις αναλυτικά αναφερόμενες υπηρεσίες του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, εισαγγελέων, του Δήμου Κορινθίων – Τμήμα Πολεοδομίας, της Περιφέρειας Πελοποννήσου αλλά και στο ευρύτερο οικογενειακό και επαγγελματικό της περιβάλλον. Επιπλέον, από όλα τα ανωτέρω στοιχεία δεν αποδείχθηκε το προφανές δικαιολογημένο ενδιαφέρον του εναγόμενου, ήδη εκκαλούντος, ως πολίτη, να εκφράζεται με τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς σε βάρος της ενάγουσας, επειδή η τελευταία κατέχει θέση δημοσίου υπαλλήλου. Σε κάθε περίπτωση, δε, η διάταξη του άρθρου 367 § 1 στοιχ. γ ΠΚ δεν εφαρμόζεται όταν οι κρίσεις και εκδηλώσεις του ενιστάμενου αποδεικνύεται ότι περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της αξιόποινης πράξης της συκοφαντικής δυσφήμισης (άρθρο 363 ΠΚ), όπως στην κρινόμενη περίπτωση, καθόσον, όπως αναλύεται ανωτέρω, αποδείχθηκε το ψευδές των καταγγελιών του εναγόμενου, καθώς και η γνώση του ψευδούς από τον τελευταίο. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος ο τέταρτος λόγος έφεσης του εκκαλούντος για την ύπαρξη στο πρόσωπό του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος. Συνέπεια της προπεριγραφόμενης παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς του εναγόμενου ήταν η προσβολή της προσωπικότητας της ενάγουσας, από την οποία υπέστη ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας η ενάγουσα δικαιούται ανάλογη χρηματική ικανοποίηση, το ύψος της οποίας ενόψει των περιγραφομένων ως άνω συνθηκών της αδικοπραξίας, του είδους, της βαρύτητας, της επανάληψης και των συνθηκών τέλεσης της προσβολής, του τόπου και του χρόνου, αλλά και του μέσου με το οποίο τελέσθηκε, του γεγονότος ότι η ενάγουσα δοκίμασε έντονη στενοχώρια και θλίψη, καθόσον δυσφημίστηκε ιδίως στον επαγγελματικό – κοινωνικό της περίγυρο, του βαθμού του πταίσματος του εναγόμενου, το γεγονός ότι και ο τελευταίος ως πολίτης επέλεξε την απόδοση ψευδών κατηγοριών σε βάρος υπαλλήλου, ως μέσο για την ικανοποίηση δικών του αιτημάτων, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, ειδικότερα, το γεγονός ότι, η μεν ενάγουσα είναι μισθωτή δημόσια υπάλληλος και ο εναγόμενος συνταξιούχος και δεν αποδεικνύεται ότι διαθέτουν άλλα εισοδήματα, πέραν των μηνιαίων αποδοχών τους, ανέρχεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο. Σημειώνεται ότι το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη σε δόσεις πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο, καθόσον προβάλλεται πρώτη φορά στο δεύτερο βαθμό από τον εναγόμενο, σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέο, καθόσον δεν προβλέπεται από το νόμο, όπως αντίστοιχα προβλέπεται για την αποζημίωση μελλοντικής ζημίας από τη διάταξη του άρθρου 930 ΑΚ. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφασή του επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση ύψους 20.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, κατά παραδοχή, ως βάσιμου, του σχετικού λόγου της έφεσης. Επομένως, θα πρέπει η έφεση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανισθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, και, αφού κρατηθεί η υπόθεση προς εκδίκαση από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει δεκτή μερικά η αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη, και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει το ποσό των 4.000 ευρώ στην ενάγουσα, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της επίδοσης της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Τέλος, εφόσον εξαφανίσθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση εξαφανίζεται και η διάταξη περί δικαστικής δαπάνης, και πρέπει να καταδικαστεί ο εκκαλών σε μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, ανάλογο με την έκταση της ήττας τους (άρθρα 176, 178 και 183 ΚΠολΔ), καθώς και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου που κατατέθηκε για την άσκηση της έφεσης στον εκκαλούντα (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την από 25-10-2019, με ΓΑΚ……. και ΕΑΚ……../2019, έφεση, κατά της με αριθμό 3294/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τη με αριθμό 3294/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου (με κωδικό αριθμό ………….., ποσού 100 ευρώ) της έφεσης στον καταθέσαντα για την άσκηση της έφεσης.

ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την υπόθεση.

ΔΕΧΕΤΑΙ μερικά την από 19-10-2017 αγωγή, με ΓΑΚ….. και ΕΑΚ……/2017.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα, το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της επίδοσης της  αγωγής της μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των οκτακοσίων (800) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στον Πειραιά, στις 15-4-2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ