Αριθμός 459/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Βάιο Σκαμπαρδώνη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………. η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Χρήστο Παρασκευόπουλο.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28.1.2013 (αριθμ. εκθ. καταθ. ……./2013) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2288/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 19.12.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2019) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………./2019) αρχικά η 19η.11.2020 και, μετά από αναβολή, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 528Κ.Πολ.Δ «αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που, καθορίζονται από την έφεση και τους προσθετούς λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην απόφασης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της έφεσης (ΑΠ 280/2012 ΝΟΜΟΣ) και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει με το δικόγραφο της εφέσεως και τις προτάσεις του όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε ως εάν ήταν παρών, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του ενδεχομένως επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, εφόσον αυτή εκδόθηκε ερήμην του διαδίκου, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της εφέσεως, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας (ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 907/2014). Μετά την εξαφάνιση της πρωτοδίκου αποφάσεως, αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, το οποίο μετατρέπεται ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη με αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά ………/2019 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 2288/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδικάστηκε κατά την τακτική διαδικασία ερήμην του εναγόμενου, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 14-5-2018 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 20-12-2019 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή η έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, περαιτέρω δε, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό και να ερευνηθεί η αγωγή κατά την αυτή ως άνω διαδικασία ως προς την βασιμότητα αυτής δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. ……………/2019 e- παράβολο).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση η ενάγουσα ιστορούσε ότι ο εναγόμενος ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος στο οποίο ο σύζυγός της είχε εγκαταστήσει την επιχείρηση του, κατάφερε σ΄αυτήν, δυνατό χτύπημα στο μάγουλο με την παλάμη του χεριού του μολονότι ήταν εμφανές ότι εγκυμονούσε διανύοντας τον όγδοο μήνα της κυήσεώς της με συνέπεια να χάσει την ισορροπία της και να πέσει από το ψηλό σκαμνί (σκαμπό) στο οποίο καθόταν πλησίον του πάγκου του καταστήματος στο δάπεδο και να χτυπήσει σε όλο το σώμα της. Ζήτησε δε, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το αίτημα της αγωγής ν΄αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτήν ως αποζημίωση λόγω της σωματικής βλάβης που υπέστη το ποσό των 50.000 ευρώ εκ του οποίου να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 10.000 ευρώ και περαιτέρω ν΄αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτήν ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης συνεπεία της προσβολής της προσωπικότητας της το ποσό των 30.000 ευρώ εκ του οποίου να υποχρεωθεί να καταβάλει το ποσό των 3000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής, να απειληθεί σε βάρος του εναγόμενου προσωπική κράτηση μέχρι εξ (6) μηνών ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης και να καταδικαστει ο εναγόμενος στα δικαστικά της έξοδα. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αυτή αρμόδια και παραδεκτά εισήχθη ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως καθ΄υλην και κατά τόπο αρμοδίου (άρθρα 7,9,14παρ 2,22 ΚΠολΔ) και είναι ορισμένη και νόμιμη ως προς το αίτημα περί ηθικής βλάβης ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57,59,299,914,932,345,346ΑΚ, 308 ΠΚ και 176, 951ΚΠολΔ. Ως προς το αίτημα, όμως, περί επιδίκασης αποζημίωσης λόγω της σωματικής βλάβης που υπέστη η αγωγή είναι αόριστη καθόσον δεν εκτίθεται στην αγωγή πως προέκυψε η ζημία αυτή και σε τι συνίσταται με συνέπεια την αδυναμία του Δικαστηρίου να προχωρήσει σε διάγνωση αυτής και την αδυναμία του εναγόμενου ν΄αμυνθεί κατά του κονδυλίου αυτού. Συνεπώς, ως προς το αίτημα αυτό η αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, ενώ ως προς το έτερο αίτημα πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ουσίαν και κατά την τακτική διαδικασία (215 επ. όπως ίσχυε προ της τροποποιήσεως αυτων με τον ν 4335/2015 ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αγωγής) δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το απαιτούμενο τέλος του δικαστικού ενσήμου (βλ. υπ΄αριθμόν ……….. ηλεκτρονικό παράβολο).
Με τον πρώτο λόγο έφεσης ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι δεν παρέστη κατά την συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου λόγω ανωτέρας βίας καθόσον την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης είχε απαγορευθεί ο απόπλους των πλοίων από τον …… όπου τότε διέμενε, λόγω κακοκαιρίας με συνέπεια να μην μπορέσει να παρασταθεί κατά την εκδίκαση της υπόθεσης και για τον λόγο αυτό ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος καθόσον η από μέρους του εναγόμενου άσκηση έφεσης λόγω του ότι δικάσθηκε ερήμην έχει ως συνέπεια την εξαφάνιση της εκκαλουμένης δίχως έρευνα των λόγων της έφεσης, όπως προαναφέρθηκε, και επομένως, το αίτημα του εκκαλούντος για εξαφάνιση της εκκαλουμένης έχει ήδη ικανοποιηθεί. Με τον δεύτερο λόγο έφεσης ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι η αγωγή δεν επιδόθηκε σ΄αυτόν καθόσον ενώ στην υπ΄αριθμόν …./8-2-2013 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας ………….., αναφέρεται ότι η δικαστική επιμελήτρια θυροκόλλησε στην οικία του το δικόγραφο της αγωγής λόγω άρνησης παραλαβής αυτού, δεν προέβη στη συνέχεια σε παράδοσή του στον προϊστάμενο του αστυνομικού τμήματος του τόπου της κατοικίας του ούτε σε ταχυδρόμησή του προς αυτόν. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος καθόσον οι ενέργειες αυτές απαιτούνται σε περίπτωση που ο παραλήπτης δεν βρίσκεται στην κατοικία του ή δεν έχει κατοικία (άρθρα 128 και 130 παρ. 2 ΚΠολΔ) και όχι στην περίπτωση που ο παραλήπτης του εγγράφου αρνηθεί να το παραλάβει, όπως στην προκειμένη περίπτωση (άρθρο 130 παρ 1 ΚΠολΔ). Με επόμενο λόγο έφεσης ο εναγόμενος ισχυριζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή καθόσον η προσωρινή εκτελεστότητα είναι μη νόμιμη. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος καθόσον το Δικαστήριο δύναται, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 908 περ δ ΚΠολΔ, να κηρύξει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή σε κάθε περίπτωση που κρίνει ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι ή ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στο διάδικο που νίκησε. Επικουρικώς δε, ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι το αίτημα περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής είναι αόριστο για το λόγο ότι η ενάγουσα δεν εκθέτει στην αγωγή της τους λόγους για τους οποίους δικαιολογείται η προσωρινή εκτελεστότητα. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος καθόσον στο δικόγραφο της αγωγής αναφέρεται ότι συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι και συγκεκριμένα ότι ο εναγόμενος συνεχίζει να εκδηλώνει την πρόθεσή του για επανάληψη όμοιας συμπεριφοράς με συνέπεια να υποχρεωθεί η ενάγουσα να μην προσεγγίζει στο κατάστημα του τότε αρραβωνιαστικού και ήδη συζύγου αυτής.
Με τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 του ΑΚ προστατεύεται η προσωπικότητα και κατ` επέκταση η αξία του ανθρώπου ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρωμένο από το άρθρ. 2 παρ. 1 του Συντάγματος (ΑΠ 1735/2009), αποτελεί δε η προσωπικότητα πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μαζί του. Τα αγαθά αυτά δεν αποτελούν μεν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επί μέρους εκδηλώσεις – εκφάνσεις (πλευρές) του ενιαίου δικαιώματος επί της προσωπικότητας, όμως η προσβολή της προσωπικότητας σε σχέση με οποιαδήποτε από τις εκδηλώσεις αυτές συνιστά προσβολή της συνολικής έννοιας της προσωπικότητας. Προϋποθέσεις για την προστασία της προσωπικότητας, της οποίας η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή συνιστά ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας, οπότε συνδυαστικά εφαρμόζονται και οι διατάξεις των άρθρων 914, 919, 920, 932 ΑΚ, είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων, α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου που διαταράσσει μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη, που συμβαίνει όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο όμως είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης, είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατά την έννοια των άρθρων 281 ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος, γ) υπαιτιότητα (πταίσμα) του προσβολέα, όταν πρόκειται ειδικότερα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης εξαιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας, εκδηλούμενη είτε με τη μορφή του δόλου, είτε με τη μορφή της αμέλειας, η οποία υπάρχει, όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια, που απαιτείται στις συναλλαγές (άρθρο 330 παρ. 2 ΑΚ) όπως προαναφέρθηκε και δ) επέλευση ηθικής βλάβης στον προσβληθέντα, τελούσα σε αιτιώδη σύνδεσμο με την παράνομη και υπαίτια προσβολή. Η προσωπικότητα του ανθρώπου μπορεί να προσβληθεί σε οποιαδήποτε έκφανση ή εκδήλωσή της (σωματική, πνευματική, ηθική, τιμή κ.λ.π.). Έτσι, η απόδοση σε κάποιον πράξεων που η κοινωνία αποδοκιμάζει, διότι ενέχουν απαξία, εμπίπτει στα όρια της προσβολής της προσωπικότητος. Είναι δε αδιάφορη για το χαρακτήρα της προσβολής ως παράνομης η φύση της διάταξης, που ενδέχεται, με την προσβολή, να παραβιάζεται και η οποία έτσι μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε κλάδο ή τμήμα του δικαίου. Συνεπώς, παράνομη προσβολή της προσωπικότητας δημιουργείται και από ποινικά κολάσιμη πράξη.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εναγόμενος είναι ιδιοκτήτης ενός καταστήματος στο …. Τροιζηνίας, επι της οδού ………….., το οποίο είχε εκμισθώσει από το έτος 2008 στην σύζυγό του, ………….., η οποία στις 1-2-2012 το υπεκμίσθωσε στον σύζυγο της ενάγουσας, …………., ο οποίος το χρησιμοποίησε για ατομική επιχείρησή ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος και συγκεκριμένα ως κατάστημα προσφοράς καφέ και ποτών υπό την επωνυμία «……………». Οι σχέσεις του συζύγου της ενάγουσας με τον εναγόμενο για αρκετούς μήνες ήταν ομαλές. Από τον Δεκέμβριο του 2012, όμως, διαταράχθηκαν και κλιμακώθηκαν λόγω διαφορών που αφορούσαν στη χρήση του μισθίου, ενώ ήδη ο …………. απέδωσε το μίσθιο στην υπεκμισθώτρια δυνάμει της υπ΄αριθμόν 4855/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Στις 28-11-2012 και περί ώρα 16.00 διαμαρτυρόμενος ο εναγόμενος για τα χριστουγεννιάτικα στολίδια που είχε τοποθετήσει ο …………. στην πρόσοψη του καταστήματος και ειδικότερα για την χριστουγεννιάτική γιρλάντα που είχε στερεώσει με μικρά καρφιά στα κουφώματα της τζαμαρίας της πρόσοψης, εισήλθε εκνευρισμένος στο κατάστημα και προχώρησε προς τον πάγκο του καταστήματος όπου βρισκόταν και η ενάγουσα, η οποία διένυε τον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης και καθόταν σε ψηλό κάθισμα (σκαμπό) πλησίον του πάγκου. Επιτέθηκε φραστικά στον …………. και στη συνέχεια κατάφερε χτύπημα με την παλάμη του χεριού του στο πρόσωπο της ενάγουσας, η οποία έχασε την ισορροπία της και έπεσε στο δάπεδο, ενώ θαμώνες του καταστήματος προσέτρεξαν σε βοήθεια αυτής. Έτεροι δε, προέβησαν σε απομάκρυνση του εναγόμενου από το κατάστημα. Ακολούθως, η ενάγουσα λόγω της κατάστασης της διακομίσθηκε στο Κέντρο Υγείας ….. όπου δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες καθώς αισθανόταν ζαλάδα και πόνο στην κοιλιακή χώρα. Με την ενέργεια του αυτή ο εναγόμενος προσέβαλε με πρόθεση την προσωπικότητα της ενάγουσας καθώς έπληξε με πρόθεση την σωματική ακεραιότητα αυτής αδιαφορώντας για την κατάσταση εγκυμοσύνης στην οποία βρισκόταν με συνέπεια να απειληθεί και η ζωή του κυοφορούμενου, ενώ δεν πρέπει να παραβλεφθεί ότι η πράξη του αυτή αποτελεί συνάμα και ποινικά κολάσιμη πράξη (άρθρα 309, 308 ΠΚ). Συνεπώς, η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη καθώς βίωσε σωματικό πόνο, περιήλθε σε κατάσταση άγχους, κινδύνευσε η ζωή της ιδίας λόγω της προχωρημένης εγκυμοσύνης της, όπως και του κυοφορούμενου ενώ υποχρεώθηκε και σε ιδιαίτερα μέτρα προσοχής μέχρις γέννησης του παιδιού της. Για την αποκατάσταση δε αυτής πρέπει να επιδικαστεί σ΄αυτην χρηματική ικανοποίηση η οποία λαμβανομένων υπόψη α) του είδους της προσβολής που δέχτηκε (σωματική βλάβη), β) της έκτασης και των συνεπειών αυτής (κίνδυνος ζωής ιδίας και εμβρύου, γ) των ειδικών περιστάσεων (κατάσταση εγκυμοσύνης), δ) του βαθμού υπαιτιότητας του εναγόμενου (δόλος), ε) της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, πρέπει να οριστεί βάσει της αρχής της αναλογικότητας, η οποία, επιβάλλεται να τηρείται κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενου ποσού ως γενική νομική αρχή και δη αυξημένης τυπικής ισχύος (ΟλΑπ 9/2015), στο ποσό των τεσσάρων (3000) ευρώ. Συνακόλουθα, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 3000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Προσωπική κράτηση δεν πρέπει ν΄απαγγελθεί σε βάρος του εναγόμενου αφού η απαίτηση της ενάγουσας δεν υπερβαίνει το ποσό των 30000 ευρώ, επιπροσθέτως δε, ο εναγόμενος κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής είχε υπερβεί το 65οετος της ηλικίας του (άρθρα 1047 και 1048 ΚΠολΔ). Με τις έγγραφες προτάσεις της η ενάγουσα ζήτησε να διαγραφούν, κατά το άρθρο 206 ΚΠολΔ από το δικόγραφο της εφέσεως οι παρακάτω φράσεις που τέθηκαν με σκοπό την καταφρόνηση και τον ονειδισμό αυτής : «η πληρεξούσια δικηγόρος του αντιδίκου μου κατά την εκφώνηση της υποθέσεως ζήτησε να κρατηθεί για λίγο η δίκη, παραπλανώντας το Δικαστήριο Σας. Συγκεκριμένα εκείνη ανέφερε αναληθώς ότι εγώ δήθεν της είπα τηλεφωνικά ότι βρισκόμουν εκείνη τη στιγμή στο λιμάνι του Πειραιά και κατευθυνόμουν στα Δικαστήρια του Πειραιά λόγω καθυστέρησης μου που οφείλεται σε απαγόρευση του απόπλου του ακτοπλοϊκού δρομολογίου της γραμμής Πάρου Πειραιάς ενώ εγώ ουδέποτε της ανέφερα όλα τα ανωτέρω τα οποία ψευδώς ισχυρίστηκε στο Δικαστήριο Σας μόνο και μόνο για λόγους σκοπιμότητας και εντυπωσιασμού …». Από τα με αριθμό 2288/25-1-2018 πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά προκύπτει ότι κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και συγκεκριμένα κατά την εκφώνηση του ονόματος ………. η πληρεξούσια δικηγόρος της, …….., δήλωσε τα εξής: «Κυρία Πρόεδρε να κρατηθεί , γιατί …… έρχονται από τον …..». Η πρόεδρος απάντησε «εντάξει» και εκφώνησε: ………. είναι εδώ; Είναι και οι αντίδικοί σας από τον ……..; Η πληρεξούσια δικηγόρος της ενάγουσας απάντησε: «Ναι, έρχονται, καθ΄οδόν, γιατί είχε απαγορευτικό. Θέλετε να κάνετε κάποια διακοπή; Θέλεται να …». Η Πρόεδρος του Δικαστηρίου απάντησε: Θα είμαι στο 513, ελάτε στο 513 να μου πείτε, εντάξει, περίπου πόσο; Η πληρεξουσια δικηγόρος της ενάγουσας απάντησε: «Μου είπαν ότι είναι στο λιμάνι. …. Απλώς θα ήθελα να ρωτήσω. Επειδή έχει αναβληθεί λόγω αποχής, έχει κοινοποιηθεί βέβαια η αγωγή κανονικά στον αντίδικο, αλλά είχε αναβληθεί λόγω αποχής……….». Εκ της στιχομυθίας αυτής προκύπτει ότι πράγματι η πληρεξούσια δικηγόρος της ενάγουσας κατά την εκφώνησε των ονομάτων των διαδίκων στις 25-1-2018 δήλωσε στην πρόεδρο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ότι ο αντίδικος της εντολέως της (δηλαδή ο εκκαλών) είναι από τον ….. και ότι δεν είχε φθάσει ακόμη στο Δικαστήριο λόγω της κακοκαιρίας η οποία δεν επέτρεψε τον απόπλου των πλοίων. Ωστόσο, τα ανωτέρω δεν ελέχθησαν με σκοπό να βλάψουν τον εκκαλούντα, αλλά προκειμένου να επιτευχθεί ολιγόλεπτη διακοπή της δίκης για την προσέλευση όλων των παραγόντων. Ως εκ τούτου η φράση «παραπλανώντας το Δικαστήριο Σας» που χρησιμοποίησε ο εκκαλών στο δικόγραφο της εφέσεως (σελίδα 2 στίχος 19ος) αποτελεί μειωτική για την προσωπικότητα της πληρεξουσίας δικηγόρου έκφραση και ως εκ τούτου ανάρμοστη φράση και πρέπει, συνακόλουθα, να διαγραφεί κατ΄άρθρο 206 ΚΠολΔ. Μέρος των δικαστικών εξόδων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου λόγω της μερικής ήττας αυτού (άρθρα 183, 178, 191 παρ 2 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει, ενόψει της παραδοχής της εφέσης, να επιστραφεί στον εκκαλούντα το κατατεθέν παράβολο άσκησης εφεσης (αρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 2288/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ……/2013 αγωγή
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριών χιλιάδων (3000) ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα σε μέρος των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης το οποίο ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την διαγραφή στη σελίδα 4 του δικογράφου της ανωτέρω εφέσεως και στον στίχο 19ο της φράσης «παραπλανώντας το Δικαστήριο Σας»
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 21 Ιουλίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ