Αριθμός 568/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
Α. ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-ΕΦΚΑ)», όπως μετονομάστηκε το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣΗ» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από το Διοικητή του, ως οιονεί καθολικού διαδόχου του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ-ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ», το οποίο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Νίκη Βασιλοπούλου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας ……………. εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Παναγιώτη-Εμμανουήλ Σταμαδιάνο.
Το εκκαλούν κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 3.5.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) ανακοπή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2944/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή αυτή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το ανακόπτον και ήδη εκκαλούν με την από 14.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ κατάθεσης στο Πρωτοδικείο ……../2020, ΓΑΚ/ΕΑΚ προσδιορισμού στο Εφετείο ……../2021) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη, από 14.12.2020 (υπ’αριθ. κατάθ. ………/16.12.2020 – ………/ 2.2.2021) έφεση του πρωτοδίκως ηττηθέντος ανακόπτοντος και ήδη εκκαλούντος, εδρεύοντος στην Αθήνα και νομίμως εκπροσωπούμενου, νπδδ με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» κατά της πρωτοδίκως νικησάσης καθ’ης η ανακοπή, εδρεύουσας στην Αθήνα και νομίμως εκπροσωπουμένης ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «………..» και της υπ’αριθ. 2944/11.9.2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασίας Περιουσιακών Διαφορών), ασκήθηκε νομότυπα, με κατάθεση του δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (άρθρα 495 παρ.ι και 2, 500, 511, 513 παρ.1 περ.β’εδ.α, 516 παρ.1, 517 εδ.α και 520 παρ.1 του ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 518 παρ. 2 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης, σε συνδυασμό με την ως άνω ημερομηνία κατάθεσης δικογράφου έφεσης του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς. Πρέπει, επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω από το Δικαστήριο τούτο, που είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρα 19, 533 παρ.1,2 ΚΠολΔ) και εντός των ορίων που καθορίζονται από αυτούς (άρθρο 522 ΚΠολΔ). Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της εφέσεως δεν απαιτείται για το εκκαλούν η κατάθεση παράβολου κατ’ άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ, καθώς με το άρθρο 62 παρ.3 περ. Θ’ του ν. 4387/2016 εξαιρείται από τη σχετική υποχρέωση.
Με την από 3-5-2019 ανακοπή του, το νπδδ με την επωνυμία Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στρεφόμενη κατά της ήδη εφεσίβλητης, ζητούσε τη μεταρρύθμιση του υπ’αριθ. …/29-3-2019 πίνακα κατάταξης δανειστών της συμβολαιογράφου Αίγινας ……, που συνετάγη κατόπιν αναγκαστικού πλειστηριασμού στον οποίο είχε αναγγελθεί νόμιμα για απαιτήσεις του ποσού 74.723,11 €, προερχόμενες από καθυστερούμενες ασφαλιστικές εισφορές, επί ακινήτου οφειλέτη του, με επίσπευση της ήδη εφεσίβλητης τραπεζικής εταιρίας, με εναπομείναν εκπλειστηρίασμα 306.470,97 €, με σκοπό να καταταγεί το ίδιο (ανακόπτον – εκκαλούν) επιπλέον του ποσού για το οποίο έχει ήδη καταταγεί και σε πλήρη ικανοποίηση των αναγγελθεισών απαιτήσεών του, αποβάλλοντας την καθ’ης – εφεσίβλητη, ισχυριζόμενο ότι εσφαλμένα η επί του πλειστηριασμού υπάλληλος, εφήρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 975 και 977 ΚΠολΔ, όπως αυτές ίσχυαν μετά την ισχύ του ν. 4335/2015, ενώ, κατά τους ισχυρισμούς του, θα έπρεπε να εφαρμοστεί το προϊσχύον νομοθετικό καθεστώς, λαμβάνοντας υπ’όψιν ότι κρίσιμος χρόνος για την εφαρμογή των κανόνων των προνομίων είναι αυτός της επίδοσης της πρώτης επιταγής προς εκτέλεση κάτω από αντίγραφο του πρώτου απογράφου του εκτελεστού τίτλου, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, 19.6.2012, ήτοι προ της 1.1.2016 και όχι αυτός της σύνταξης του πίνακα κατάταξης, ούτε και των μεταγενέστερων επιδόσεων επακολουθησασών, στις 26.2.2018 και 14.3-2018, ήτοι μετά την 1.1.2016, επιταγών προς πληρωμή.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του απέρριψε την ανακοπή, ως μη νόμιμη. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται τώρα το εκκαλούν με την υπό κρίση έφεσή του για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί, γενομένης δεκτής της υπό κρίση έφεσης, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που απορρίπτει την ανακοπή του κατά των ήδη εφεσιβλήτων, με σκοπό να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η ανακοπή του και να καταδικασθούν οι αντίδικοί του στη δικαστική του δαπάνη και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Η διάταξη του άρθρου 977 § 3 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 1 άρθρο όγδοο παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α’ 87/23-07-2015), ορίζει ότι «Αν εκτός από τις απαιτήσεις του άρθρου 975 υπάρχουν και απαιτήσεις του άρθρου 976, καθώς και μη προνομιούχες απαιτήσεις τότε οι απαιτήσεις του άρθρου 976 ικανοποιούνται έως το εξήντα πέντε τοις εκατό (65%), οι απαιτήσεις του άρθρου 975 έως το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) και οι μη προνομιούχες απαιτήσεις έως το δέκα τοις εκατό (10%) του ποσού του πλειστηριάσματος που πρέπει να διανεμηθεί στους πιστωτές συμμέτρως. Από τα υπόλοιπα που απομένουν από το εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) ή από το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) κατατάσσονται, ώσπου να καλυφθούν οι απαιτήσεις της εκάστοτε άλλης από τις δύο προαναφερόμενες κατηγορίες, που δεν έχουν ικανοποιηθεί. Από τα υπόλοιπα που απομένουν από την ικανοποίηση των εγχειρόγραφων δανειστών ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 976 και του άρθρου 975 κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο 2 της παραγράφου 1. Αν υπάρχουν απαιτήσεις του άρθρου 976 και μη προνομιούχες απαιτήσεις οι πρώτες ικανοποιούνται έως το ενενήντα τοις εκατό (90%) και οι δεύτερες έως το δέκα τοις εκατό (10%) του ποσού του πλειστηριάσματος που πρέπει να διανεμηθεί στους πιστωτές συμμέτρως. Αν υπάρχουν απαιτήσεις του άρθρου 975 και μη προνομιούχες απαιτήσεις οι απαιτήσεις του άρθρου 975 ικανοποιούνται σε ποσοστό έως το εβδομήντα τοις εκατό (70%) του ποσού του πλειστηριάσματος που πρέπει να διανεμηθεί στους πιστωτές ενώ οι μη προνομιούχοι ικανοποιούνται στο υπόλοιπο ποσοστό συμμέτρως». Περαιτέρω, στο άρθρο ένατο παρ. 3 και 4 του ίδιου Νόμου (Ν. 4335/2015) ορίζεται ότι (παρ. 3) «Οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1η- 01-2016. Ομοίως οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση (άρθρο όγδοο του παρόντος- ΒΙΒΛΙΟ ΟΓΔΟΟ ΚΠολΔ) εφαρμόζονται σε πτωχεύσεις που κηρύσσονται μετά την έναρξη ισχύος του, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου ένατου του παρόντος» και (παρ. 4) «Κατά τα λοιπά, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από 1η-01-2016», ενώ στις επόμενες παραγράφους υπάρχει ειδική νομοθετική πρόνοια για επιμέρους διατάξεις του ΚΠολΔ (μεταξύ αυτών και της αναγκαστικής εκτελέσεως), οι οποίες έχουν διαφορετική διαχρονικού (μεταβατικού) Δικαίου ρύθμιση μεταξύ των τελευταίων αυτών διατάξεων δεν περιλαμβάνονται και οι σχετικές με την κατάταξη διατάξεις των άρθρων 975 έως και 977 ΚΠολΔ και ειδικότερα δεν ορίστηκε ειδικά για την κατάταξη ότι οι νέες διατάξεις εφαρμόζονται εάν ο Πίνακας Κατατάξεως συνταχθεί μετά την 1η-01-2016, αλλά αφορά ήδη προηγουμένως διενεργηθέντα πλειστηριασμό και γενικά διαδικασία αναγκαστικής εκτελέσεως, η οποία ξεκίνησε πριν από την 1η-01-2016. Ειδικότερα, από άποψη Διαχρονικού Δικαίου, γίνεται κατά πάγια Νομολογία δεκτό, ότι τα προνόμια των απαιτήσεων κρίνονται σύμφωνα με το νόμο που ισχύει κατά το χρόνο σύνταξης του πίνακα κατάταξης (ενδεικτικά ΑΠ 1404/2007, ΝοΒ 2008/183), διότι οι διατάξεις που ρυθμίζουν τη συνδρομή των δανειστών στη διαδικασία της κατάταξης δεν αφορούν κυρίως τα ίδια τα δικαιώματα, αλλά κανονίζουν τον τρόπο ενάσκησής τους επί της ομάδας περιουσίας που υπάρχει σε ορισμένο χρόνο και συνεπώς η λόγω του προνομίου προτίμηση δεν αποτελεί στοιχείο της απαίτησης αλλά αφορά τη σχέση των απαιτήσεων μεταξύ τους λόγω της συνδρομής περισσότερων δανειστών (ενδεικτικά ΑΠ 1340/2004, ΧρΙΔ 2005/361). Ωστόσο, δεδομένης της ειδικής διάταξης του άρθρου 9 § 3 του Ν. 4335/2015 που ορίζει χωρίς διάκριση ότι οι διατάξεις για την αναγκαστική εκτέλεση εφαρμόζονται, όταν η επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση διενεργείται μετά την 1η-01-2016, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι τροποποιήσεις που επήλθαν με τον ως άνω νόμο στις διατάξεις του ΚΠολΔ που σχετίζονται με τη σύνταξη του πίνακα κατάταξης εφαρμόζονται μόνον εάν η επιταγή προς πληρωμή που οδήγησε στην επίτευξη του διανεμητέου πλειστηριάσματος είχε επιδοθεί μετά την 1η-01-2016, ανεξάρτητα από το χρόνο διενέργειας του πλειστηριασμού και σύνταξης του οικείου πίνακα κατάταξης (ενδεικτικά Ρεντούλης Π., σε Αναγκαστική Εκτέλεση, σε επιμέλεια I. Τέντε, 2017, σ. 333 με τις εκεί περαιτέρω παραπομπές στη θεωρία και στη νομολογία, Απαλαγάκη X. Συστηματική παρουσίαση των βασικών τροποποιήσεων του ΚΠολΔ από το Ν. 4335/2015, 2016, σελ. 60-63). Και είναι γεγονός ότι οι νόμοι που ρυθμίζουν τη συνδρομή των δανειστών στη διαδικασία της κατατάξεως δεν αφορούν κυρίως τα ίδια τα δικαιώματα, αλλά κανονίζουν τον τρόπο της ενασκήσεώς τους επί της ομάδας περιουσίας που υπάρχει σε ορισμένο χρόνο, οπότε θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι και τα καθιερούμενα από τους νόμους αυτούς προνόμια κρίνονται όχι σύμφωνα με το Νόμο που ισχύει κατά τον χρόνο της γενέσεως του δικαιώματος ή της ενάρξεως της αναγκαστικής εκτελέσεως, αλλά σύμφωνα με αυτόν που ισχύει κατά το χρόνο της κατάταξης αφού η λόγω του προνομίου προτίμηση δεν αποτελεί στοιχείο της απαιτήσεως αλλά αφορά τη σχέση των απαιτήσεων μεταξύ τους ως εκ της συνδρομής περισσότερων δανειστών. Ωστόσο, εάν ήθελε ο Νομοθέτης να ρυθμίσει διαφορετικά το εν λόγω ζήτημα θα το έπραττε ρητά, όπως έπραξε με άλλα επιμέρους ζητήματα στην προρρηθείσα διάταξη του άρθρου 9 του Ν. 4335/2015 (Βλ. λ.χ. παρ. 15, περ. α’ έως και ε), αλλά και στο παρελθόν με τα άρθρα 41 § 5 του Ν. 3863/2010 και 72 § 5 του Ν. 3994/2011, δυνάμει των οποίων οι απαιτήσεις των φορέων κοινωνικής ασφάλισης προαφαιρούνται και ικανοποιούνται προνομιακούς στην τρίτη τάξη του άρθρου 975 ΚΠολΔ, στις οποίες ορίζεται, αντίστοιχα, ότι «Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν εφαρμογή σε πλειστηριασμούς που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη και σε πτωχεύσεις που έχουν ήδη κηρυχθεί μέχρι την ψήφιση του παρόντος Νόμου» και «Οι σχετικές με την αναγκαστική εκτέλεση, διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στις εκτελέσεις που αρχίζουν μετά την έναρξη της ισχύος του. Τα άρθρα 959 § 2, 963 και 975 § 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται και επί πλειστηριασμών, που θα διενεργηθούν μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος». Άλλωστε, η συστοίχιση των δανειστών στις νέες ρυθμίσεις του Ν. 4335/2015, μόνο εάν η επιταγή προς εκτέλεση, και συγκεκριμένα αυτή που οδηγεί τελικά στον πλειστηριασμό, επιδοθεί μετά την 1η-01-2016, δημιουργεί ίδιου βαθμού διαδικαστική ασφάλεια για το σύνολο των δανειστών, των υποκειμένων της αναγκαστικής εκτελέσεως και τα ίδια τα όργανα αυτής. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ως κρίσιμος χρόνος για την εφαρμογή ή μη του νέου Δικαίου θα πρέπει προδήλως να θεωρείται ο χρόνος επίδοσης της επιταγής προς εκτέλεση, που οδήγησε στη συνέχεια στην έναρξη της κύριας εκτελεστικής διαδικασίας διά της επιβολής κατασχέσεως επί χρηματικών απαιτήσεων ή διά της διενέργειας άμεσης εκτέλεσης και όχι τυχόν προηγούμενες επιταγές οι οποίες επιδόθηκαν μεν, χωρίς όμως να αρχίσει η κύρια εκτελεστική διαδικασία εντός έτους από την επίδοσή τους και στις οποίες δεν μπορεί κατ’ άρθρο 926 § 2 ΚΠολΔ να βασιστεί πλέον η έναρξή της. Εάν, αντιθέτως γίνει εντός έτους έναρξη της κυρίας εκτελεστικής διαδικασίας βάσει επιταγής που κοινοποιήθηκε πριν την 1η-01 -2016, θα τυγχάνει εφαρμογής το μέχρι την 31-12-2015 ισχύον καθεστώς ενώ η τυχόν επανακοινοποίηση της επιταγής μετά την 1η-01-2016, προκειμένου αυτή να επιστηρίξει απλώς τη συνέχιση των υπολειπομένων πράξεων της κύριας εκτελεστικής διαδικασίας δεν θα μεταβάλλει το Δίκαιο βάσει του οποίου αυτές θα διενεργούνται και θα κρίνονται [Βλ. Εισήγηση της Εφέτη Ευ. Κουπτσίδου – Στρατουδάκη με τίτλο «Ζητήματα από το Δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης μετά τις τροποποιήσεις του Ν 4335/2015» (ΕΣΔΙ – Σεμινάριο Επιμόρφωσης Δικαστικών Λειτουργών της 1ης-12-2015), ΜΠρ.Ζακ. 187/2018, ΜΠρΒολ 99/2017 δημοσιευμένη στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΠρΛαμ 223/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ].
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται χωρίς να παραλείπεται κάποιο από αυτά έστω και εάν δεν μνημονεύεται ειδικά, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ένδικος πλειστηριασμός διενεργήθηκε ηλεκτρονικά στις 29.3.2019, συνταχθείσας της υπ’αριθ. ….. έκθεσης αναγκαστικού πλειστηριασμού ακινήτων της συμβολαιογράφου Αίγινας ………, μετά από επίσπευση της εφεσίβλητης ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας, Τράπεζας Πειραιώς αε, με βάση αντίγραφο από το πρώτο απόγραφο εκτελεστό (…./2012) της υπ’αριθ. …../10.5.2012 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε με αίτηση της επισπεύδουσας, το οποίο επιδόθηκε με την από 14.3.2018 επιταγή προς πληρωμή στον οφειλέτη στις 14.3.2018, (βλ. …./14.3.2018 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή Αθηνών ………..) και κατόπιν των υπ’αριθ. …./31·5·2018 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου και …../7-6.2018 αποσπάσματος κατασχετήριας έκθεσης του ίδιου ως άνω Δικαστικού Επιμελητή. Εκπλειστηριάσθηκαν δε, ακίνητα κείμενα στο Δήμο Αίγινας και ανήκοντα στον οφειλέτη της εφεσίβλητης επισπεύδουσας στην οποία κατακυρώθηκε έναν από αυτά, έναντι πλειστηριάσματος 320.000 €, το οποίο, μετά την αφαίρεση των εξόδων από 13·529,03 €, απέμεινε 306.470,97 € και δεν επαρκούσε για διανομή στους αναγγελθέντες δανειστές, δηλαδή, α) το Ελληνικό Δημόσιο δια του Προϊσταμένου της Α’Δ.Ο.Υ. Πειραιά, για ποσό 482.869.07, β) το εκκαλούν ΕΦΚΑ για ποσό 73-779,09 €, για ασφαλιστικές εισφορές από 1.2.2007 – 3112.2016, 1.4.2007 – 31-5-2007, 1.1.2001 – 31-7-2001, 1.3.2007 – 31-7-2007 και 1.12.2008 – 31-12.2009, γ) η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος αε όπως εκπροσωπείται, για ποσό 136.140,57 €, δ) η Τράπεζα Eurobank, για ποσό 6.484,2 €, ε) Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος για ποσό 99-733,17 € και στ) η επισπεύδουσα Τράπεζα Πειραιώς, για τα ποσά 2.728.838,18, 369-801,52 και 43- 313,87 €.
Για το λόγο αυτόν συνετάγη ο υπ’αριθ. …./29·3·2019 (ανακοπτόμενος) πίνακας κατάταξης της ανωτέρω συμβολαιογράφου. Με βάση τον πίνακα αυτόν και αφού αφαιρέθηκαν τα έξοδα εκτέλεσης ως άνω, κατετάγησαν α) το Ελληνικό Δημόσιο, ως γενικός προσημειούχος δανειστής για ποσό 11.518,14 €, β) το ανακόπτον – εκκαλούν, ως γενικός προσημειούχος δανειστής για τα ποσά των 64.277,16 €, 558,82 €, 132,15 €, 119,65 € και 11,82 €, γ) η Τράπεζα …., ως ενυπόθηκη δανειστρια και ως εγχειρόγραφη δανειστρια για τα ποσά των 199.206,13 € και 4.646,75 € αντίστοιχα, δ) η Τράπεζα …., ως εγχειρόγραφη δανειστρια, νια το ποσό των 695,63 €, ε) η …….Τράπεζα, ως εγχειρόγραφη δανειστρια, για το ποσό των 10.699,45 € και στ) η …. Τράπεζα, όπως εκπροσωπείται, τυχαία, για το ποσό των 14.605,27 €. Η παραπάνω κατάταξη έλαβε χώρα εφαρμοζομένων των διατάξεων των άρθρων 975, και 977 παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αυτές ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το ν. 4335/2015, δοθέντος ότι η επιταγή προς πληρωμή με βάση την οποία άρχισε (και συνεχίστηκε η αναγκαστική εκτέλεση με τη σύνταξη έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης το έτος 2018 (δηλαδή την υπ΄αριθμ. …./31.5.2018 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτων) επιδόθηκε μετά την 1.1.2016, ήτοι 14.3.2018, (βλ. υπ΄αριθ. …./14.3.2018 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή Αθηνών ………..), συνταχθέντος του ανακοπτομένου πίνακα στις 29.3.2019, και έτσι, και εφαρμόστηκε το νομοθετικό καθεστώς που εισήχθη με το νόμο αυτόν. Η επικαλούμενη από το εκκαλούν, ημερομηνία πρώτης επίδοσης της από 7.6.2012 επιταγής προς πληρωμή (19.6.2012), και κατόπιν 22.7.2013, (βλ. υπ΄αριθ. …./19.6.2012 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή Αθηνών, ……… και υπ΄ αριθ. …./31.7.2013 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας Αθηνών, ……….) δεν ασκούν επιρροή, λόγω του ότι από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι τις επιδόσεις αυτές ακολούθησε οποιαδήποτε πράξη εκτέλεσης εντός έτους από την επίδοση. Συνεπώς, ακόμη και αν υποτεθεί ότι με την τελευταία αυτή επιταγή προς πληρωμή, έγινε επιχείρηση αναγκαστικής εκτέλεσης, πράγμα που δεν προκύπτει, αυτή αποδυναμώθηκε και απέβαλε την ισχύ της, ώστε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί έναρξη αναγκαστικής εκτέλεσης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε όμοια και απέρριψε το μοναδικό λόγο ανακοπής ως μη νόμιμο, δεν έσφαλε και ορθώς το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και ο ανωτέρω λόγος έφεσης με τον οποίο το εκκαλούν παραπονείται ότι έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο γιατί έπρεπε να εφαρμοστούν στον πίνακα κατάταξης οι διατάξεις των άρθρων 975-977 και 1007 ΚΠολΔ όπως ίσχυαν πριν την ισχύ του ν. 4335/2015, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος. Μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς εξέταση, αυτή πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της. Παράβολο ανακοπής ερημοδικίας δεν ορίζεται, καθώς στη δίκη της ανακοπής κατά πίνακα κατάταξης δεν επιτρέπεται άσκηση ανακοπής ερημοδικίας (979 παρ 2 εδ γ ΚΠολΔ). Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ τους επειδή η ερμηνεία των κανόνων που εφαρμόσθηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (176,179, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 14.12.2020 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2944/H-9-2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασίας Περιουσιακών Διαφορών).
Δέχεται τυπικά την ανωτέρω έφεση και
Απορρίπτει αυτήν στην ουσία.
Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ