ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 25/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και τη γραμματέα Γεωργία Λογοθέτη.
Από τις διατάξεις των άρθρων 286 περ. α, 287 και 290 ΚΠολΔ, που εφαρμόζονται κατά το άρθρο 524 § 1 του ίδιου κώδικα και στη διαδικασία της δίκης για την έφεση, σε συνδυασμό προς τις διατάξεις των άρθρων 1846 και
1847 ΑΚ, προκύπτει ότι η δίκη διακόπτεται και όταν μετά την άσκηση της έφεσης και μέχρι να τελειώσει η προφορική συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση του εφετείου, αποβιώσει κάποιος διάδικος ή κάποιος από τους ομοδίκους (ΑΠ 288/2014, ΑΠ 272/2012 ΝΟΜΟΣ), με αποτέλεσμα την ακυρότητα κάθε διαδικαστικής πράξης, που ενεργείται μετά από αυτήν και πριν από την επανάληψή της, εκτός αν την ενεργήσει ο διάδικος υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή. Η διακοπή επέρχεται από τη γνωστοποίηση του λόγου της διακοπής προς τον αντίδικο με επίδοση δικογράφου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο ή εκτός του ακροατηρίου κατά την επιχείρηση διαδικαστικής πράξης, όχι όμως και με τις προτάσεις, αφού αυτές δεν επιδίδονται (ΑΠ 194/2012, ΑΠ 1205/2006 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1252/2004, ΧρΙΔ 2005.247, ΕΑ 618/2015, ΕΠειρ 2453/2015 ΝΟΜΟΣ), από εκείνον που έχει το δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη ή και από εκείνον που μέχρι την επέλευση του θανάτου ήταν πληρεξούσιος του θανόντος. Ως διάδικος υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή της δίκης στην περίπτωση θανάτου του αρχικού διαδίκου νοείται ο καθολικός του διάδοχος (κληρονόμος του).
Στην προκείμενη υπόθεση, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα έγγραφα, ο τρίτος εκκαλών, ……., απεβίωσε στις 18-11-2016 (βλ. με αρ. πρωτ. ………. ληξιαρχική πράξη θανάτου του ειδικού ληξιαρχείου του Υπουργείου Εσωτερικών), δηλαδή μετά την κατάθεση της κρινόμενης έφεσης (που έγινε στις 9-9-2015) και πριν την έκδοση οριστικής απόφασης επ’ αυτής. Ο θανών, ο οποίος ήταν άτεκνος, με την από 26-6-2016 ιδιόγραφη διαθήκη του, που συνετάγη κατά το γερμανικό δίκαιο και δημοσιεύτηκε στις 21-12-2016 από το Ειρηνοδικείο του Marburg, συνταχθέντος του με ιδία ημερομηνία πρακτικού δημοσίευσης, όρισε ως μοναδικό κληρονόμο του την σύζυγό του, …………(βλ. υπ’ αριθ. πρωτ. ……… πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του Δήμου …… νομού Αργολίδας και από 16-6-2017 πράξη κατάθεσης ξενόγλωσσης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Η τελευταία με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, ……., που έγινε στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, γνωστοποίησε στην εφεσίβλητη, αντίδικό της, το γεγονός του θανάτου του ως άνω καθολικού δικαιοπαρόχου της και ταυτόχρονα δήλωσε ότι συνεχίζει για εκείνον τη διακοπείσα δίκη. Επομένως, δεδομένου και ότι η ιδιότητα του κληρονόμου της ανωτέρω από την αντίδικό της εφεσίβλητη δεν αμφισβητείται, νόμιμα συνεχίζεται η παρούσα δίκη από την ως άνω κληρονόμο του τρίτου εκκαλούντος.
Η υπό κρίση από 7-9-2015 και με αρ. καταθ. …….. έφεση των εν μέρει ηττηθέντων εναγομένων κατά της υπ’ αρ. 1596/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών (άρθρα 647 επ. ΚΠολΔ), ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα με κατάθεση του δικογράφου της έφεσης στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 9-9-2015 εντός τριετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης στις 4-5-2015, εφόσον κανείς από τους διαδίκους δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύει προηγούμενη επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης (άρθρα 495 § 1, 2, 498, 499, 511, 513 § 2, 516 § 1, 517, 518 § 2 ΚΠολΔ). Επομένως, νόμιμα φερόμενη στο Δικαστήριο αυτό, που είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της (άρθρο 19 ΚΠολΔ), πρέπει η ανωτέρω έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία, που εφάρμοσε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο (άρθρο 533 § 1 ΚΠολΔ), ενώ σημειώνεται ότι για το παραδεκτό της κατατέθηκαν τα απαιτούμενα παράβολα κατ’ άρθρο 495 ΚΠολΔ.
Με την από 23-12-2014 (αρ. κατάθ. …….) αγωγή, που άσκησε η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, εναντίον των εναγομένων, ήδη εκκαλούντων, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ιστορούσε ότι, είναι νομίμως εκλεγείσα διαχειρίστρια της επί της οδού ……. αρ. …., στον Πειραιά, κειμένης πολυώροφης οικοδομής, η οποία διέπεται από την καθοριζόμενη πράξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, που έχουν μεταγραφεί νόμιμα. Ότι, επίσης, έχει την αποκλειστική κυριότητα των αναφερόμενων στην αγωγή οριζόντιων ιδιοκτησιών με ποσοστό συνιδιοκτησίας στην εν λόγω πολυκατοικία 880,93% εξ αδιαιρέτου. Ότι οι εναγόμενοι είναι κύριοι και συγκύριοι των αναφερομένων στην αγωγή διαμερισμάτων της πολυκατοικίας, κατά τα λεπτομερώς προσδιοριζόμενα στην αγωγή ποσοστά συγκυριότητας, γενόμενοι τοιούτοι δυνάμει των αναφερομένων έκαστος τίτλων κυριότητας, με ποσοστά συμμετοχής στις κοινές δαπάνες κατά τα λεπτομερώς αναφερόμενα για κάθε εναγόμενο. Ότι τα διαμερίσματα αυτά των εναγομένων επιβαρύνθηκαν κατά τη διάρκεια των ετών 2009 έως 2014 κατά την αναλογούσα σε κάθε οριζόντια ιδιοκτησία τους μερίδα συμμετοχής στις δαπάνες για τη λειτουργία των κοινών μερών και εγκαταστάσεων της πολυκατοικίας αυτής, σύμφωνα με τον κανονισμό της, και ειδικότερα για τις κοινόχρηστες δαπάνες, έξοδα ανελκυστήρα, θέρμανσης και κλιματισμού και τα συναφή με τις δαπάνες αυτές έξοδα, όπως ειδικότερα αναλύονται αυτά στην αγωγή και οφείλουν από την αιτία αυτή τα στην αγωγή διαλαμβανόμενα ποσά έκαστος. Ότι ακόμη, με την ανωτέρω ιδιότητά της αλλά και ως συνιδιοκτήτρια της εν λόγω οικοδομής, κατέβαλε τις δαπάνες, που περιγράφονται στα συνημμένα στην αγωγή τιμολόγια, οι οποίες ήταν αναγκαίες για τη λειτουργία των κοινόχρηστων εγκαταστάσεων και μερών της οικοδομής, για την αποτροπή του κινδύνου μη λειτουργίας τους και διάβρωσης του κτιρίου. Ότι, άλλως, στις δαπάνες αυτές προέβη κατά την πραγματική ή εικαζόμενη βούληση των εναγομένων με σκοπό τη συντήρηση των κοινόχρηστων μερών και των οριζόντιων ιδιοκτησιών τους. Ζητούσε δε, όπως παραδεκτά περιόρισε το αίτημά της με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και με τις προτάσεις της, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν με την ανωτέρω ιδιότητα της ως διαχειρίστρια, αλλά και συνιδιοκτήτρια της οικοδομής, το συνολικό ποσό των 50.814,47 ευρώ, που αντιστοιχεί στις ειδικά οριζόμενες ανά μήνα και είδος κοινόχρηστες δαπάνες των διαμερισμάτων ιδιοκτησίας των εναγομένων, και δη καθένας από τους ……, …….. και ……. το ποσό των 7.433,99 ευρώ, ο ……… …….., ως εκπροσωπείται, το ποσό των 6.674,97 ευρώ και η …….. ….. το ποσό των 21.837,53 ευρώ, νομιμοτόκως, τις μεν κοινόχρηστες δαπάνες από την 20η ημέρα του επόμενου μήνα από τον μήνα που αυτές αφορούσαν, τις δε αναγκαίες δαπάνες από την ημερομηνία έκδοσης κάθε τιμολογίου, άλλως από την επίδοση της αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στα δικαστικά της έξοδα. Επικουρικά, τις αναγκαίες δαπάνες ζητούσε με βάση τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, διότι οι εναγόμενοι κατέστησαν πλουσιότεροι χωρίς νόμιμη αιτία, ο δε πλουτισμός τους συνίσταται στην αύξηση της αξίας των ιδιοκτησιών τους μετά τις γενόμενες εργασίες στις κοινόχρηστες εγκαταστάσεις. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αφού έκρινε την (κύρια) αγωγή ορισμένη και νόμιμη, την δέχτηκε κατά ένα μέρος και ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 47.963,26 ευρώ, ειδικότερα δε υποχρέωσε 1) τον πρώτο εναγόμενο, …….. ……., να καταβάλλει ατομικά 7.017,07 ευρώ και ως νόμιμος εκπρόσωπος (δικαστικός συμπαραστάτης) του ……… ……. 6.300,60 ευρώ, τον δεύτερο εναγόμενο, ……. ……., να καταβάλλει 7.017,07 ευρώ, τον τρίτο εναγόμενο, ……., να καταβάλλει 7.017,07 ευρώ και την τέταρτη εναγομένη, ……… ……., να καταβάλλει 20.611,45 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή και επέβαλε στους εναγόμενους μέρος από τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας εκ ποσού 1.700 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής, οι εναγόμενοι, ως εν μέρει ηττηθέντες διάδικοι, άσκησαν την υπό κρίση έφεση τους, με την οποία παραπονούνται για τους λόγους που εκθέτουν σε αυτή, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν την εξαφάνιση της προκειμένου να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολο της.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 914 ΚΠολΔ, αν το δικαστήριο δεχτεί την έφεση οριστικά και κατ’ ουσία και απορρίψει, ολικά ή εν μέρει, την αγωγή, την ανταγωγή ή την κύρια παρέμβαση, εφόσον αποδειχθεί ότι η απόφαση που προσβάλλεται εκτελέστηκε, διατάσσει, αν ζητήσει εκείνος κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που βρισκόταν πριν εκτελεστεί η απόφαση που εξαφανίστηκε ή μεταρρυθμίστηκε. Η αίτηση υποβάλλεται είτε με το δικόγραφο της έφεσης και των πρόσθετων λόγων είτε με τις προτάσεις είτε με χωριστό δικόγραφο, που κοινοποιείται στον αντίδικο. Η εκτέλεση της απόφασης πρέπει να προαποδεικνύεται. Από τη διάταξη αυτή σαφώς προκύπτει ότι, για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου απαιτείται η οριστική και κατ’ ουσίαν παραδοχή της έφεσης και η εν όλω ή εν μέρει απόρριψη της αγωγής, ανταγωγής ή της κυρίας παρέμβασης και, περαιτέρω, η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης. Αν η επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση συνίσταται στην απόδοση χρημάτων, το ποσό αποδίδεται με αίτηση του δικαιούχου με τους τόκους από τον χρόνο επίδοσης, στον αντίδικο του δικαιουμένου σε επαναφορά, της απόφασης που ανατρέπει την απόφαση που εκτελέστηκε, αφού από τότε καθίσταται υπερήμερος, κατά το άρθρο 340 ΑΚ, ο γενεσιουργός λόγος δε της εναντίον του απαιτήσεως για την απόδοση του ποσού αυτού είναι η εξαφάνιση της απόφασης που εκτελέστηκε. Αν η απόρριψη είναι μερική, ανάλογη είναι και η επαναφορά των πραγμάτων (ΟλΑΠ 5/2001 ΕλΔνη 42.379, ΕΠατρ 67/2008 ΑΡΜ 2008/1204). Στην εξεταζόμενη υπόθεση, οι εκκαλούντες με τις προτάσεις τους, που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στις 28-2-2018, επικαλούμενοι την εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, ζητούν την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση. Ειδικότερα, ζητούν να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη-ενάγουσα να αποδώσει, συμμέτρως, το υπ’ αυτούς καταβληθέν σε εκτέλεση της εκκαλουμένης απόφασης ποσό των 21.000 ευρώ, νομιμοτόκως. Η αίτηση αυτή των εκκαλούντων, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, είναι παραδεκτή και νόμιμη, σύμφωνα με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 914 του ΚΠολΔ, η δε εκτέλεση της εκκαλουμένης απόφασης προαποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες με ημερομηνίες 24-11-2015 και 25-1-2016 επιταγές της ALPHA BANK σε διαταγή της εφεσίβλητης αλλά και την ομολογία της, που περιέχεται στις από 7-12-2016 ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου προτάσεις της (βλ. σελ. 16-17).
Κατά το άρθρο 216 ΚΠολΔ το δικόγραφο της αγωγής πρέπει, εκτός άλλων, να περιέχει ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, εάν δε τα θεμελιούντα αυτήν γεγονότα εκθέτονται αόριστα και κατά τρόπο ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως, τότε επέρχεται ακυρότητα του δικογράφου λόγω αοριστίας, η οποία δεν μπορεί παραδεκτώς να συμπληρωθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης. Ειδικότερα, για να είναι ορισμένη, κατ’ άρθρο 216 ΚΠολΔ, αγωγή του διαχειριστή πολυκατοικίας, υπαγόμενης στο καθεστώς του Ν. 3741/1929, κατά συνιδιοκτήτη αυτής, προς καταβολή των κοινών δαπανών, που βαρύνουν τη χωριστή ιδιοκτησία του, πρέπει να μνημονεύονται σ’ αυτή 1) η πράξη συστάσεως της οροφοκτησίας, ο κανονισμός των σχέσεων μεταξύ των συνιδιοκτητών της οικοδομής και η μεταγραφή αυτών, 2) ότι ο ενάγων είναι διαχειριστής της οικοδομής, κατόπιν νόμιμης εκλογής ή διορισμού, 3) ο τίτλος κτήσης κυριότητας του εναγομένου επί της χωριστής ιδιοκτησίας του στην οικοδομή και η μεταγραφή του, 4) οι δαπάνες κατ’ είδος και ποσό μηνιαίως κατά κατηγορίες και 5) τα ποσοστά συμμετοχής της ιδιοκτησίας του εναγομένου σε κάθε κατηγορία των δαπανών αυτών και τα ποσά, που αναλογούν απ’ αυτές κατά μήνα, έτσι ώστε να προκύπτει το συνολικό ποσό του αιτήματος (ΑΠ 377/2003 ΕλΔνη 2003.781 ΕλΔνη 41.128, ΕΠειρ 662/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕΑ 8483/2005 ΕΔΠολ 2005.281).
Με τον πρώτο λόγο έφεσής τους οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν απέρριψε την ένδικη αγωγή, αν και ήταν αόριστη τόσο ως προς το κεφάλαιο, που αφορούσε τις κοινόχρηστες δαπάνες, όσο και ως προς το κεφάλαιο των αναγκαίων δαπανών. Η ένδικη αγωγή με το περιεχόμενο, που εκτέθηκε πιο πάνω, διαλαμβάνει κατά τρόπο επαρκή, ορισμένο και ευσύνοπτο τα αναγκαία για την πληρότητά της στοιχεία, όπως αυτά αναφέρθηκαν παραπάνω, αφού ειδικά ως προς τις μηνιαίες κοινόχρηστες δαπάνες ιστορεί τις κατηγορίες των κοινοχρήστων με βάση και τον κανονισμό, που διέπει τη συγκεκριμένη πολυκατοικία, το ποσό μηνιαίως, που αντιστοιχεί σε κάθε κατηγορία δαπάνης (κοινόχρηστα, ανελκυστήρας κλ), το ποσοστό συμμετοχής κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας στη δαπάνη αυτή ανά μήνα, επισυνάπτοντας στην αγωγή τις μηνιαίες αποδείξεις κοινοχρήστων δαπανών, όπως εκδόθηκαν από την εταιρεία εκδόσεως κοινοχρήστων ΤΕΞΥΠ και οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτής (της αγωγής), χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση, ενώ όσον αφορά τις αναγκαίες δαπάνες, στις οποίες υποβλήθηκε, για την αποτροπή κινδύνου μη λειτουργίας των κοινόχρηστων εγκαταστάσεων, εκθέτει αναλυτικά τι αφορούσαν αυτές και για ποιο λόγο καθεμία από αυτές ήταν αναγκαία. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχτηκε την αγωγή ως ορισμένη, δεν έσφαλε και ορθώς εφάρμοσε τις σχετικές διατάξεις, απορριπτόμενου του πρώτου λόγου έφεσης περί αοριστίας της αγωγής ως αβάσιμου.
Κατά το άρθρο 4 του Ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 54 του ΕισΝΑΚ, οι συνιδιοκτήτες πολυώροφης οικοδομής, υπαγόμενη στο καθεστώς αυτού του νόμου, μπορούν με ιδιαίτερη συμφωνία, για την οποία απαιτείται η κοινή όλων συναίνεση και αποτελεί τον κανονισμό της οροφοκτησίας, να ρυθμίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τη συνιδιοκτησία, να καθορίσουν γενικές συνελεύσεις και να δώσουν σε ορισμένη πλειοψηφία το δικαίωμα να λαμβάνει, προς το κοινό συμφέρον, κάθε απόφαση σχετική με τη συντήρηση, βελτίωση και χρήση των κοινών μερών της οικοδομής, να προσδιορίσουν τα κοινά βάρη και τη συμμετοχή σε αυτά κάθε διαιρετής ιδιοκτησίας, καθώς επίσης να ορίσουν διαχειριστή προσδιορίζοντας συγχρόνως τόσον τον τρόπον της εκλογής του από τη Γενική Συνέλευση, όσον και τις παρεχόμενες σε αυτόν εξουσίες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και αυτές της εκτέλεσης των εργασιών συντήρησης των κοινών μερών, της κατανομής των δαπανών και των βαρών και της είσπραξής τους. Το πρόσωπο που ορίστηκε διαχειριστής αποκτά την ιδιότητα αυτή από τη στιγμή αποδοχής του διορισμού του και κατά την διάρκεια της θητείας του δεν είναι επιτρεπτή η ενέργεια διαχειριστικών πράξεων, που αφορούν τα κοινά της συνιδιοκτησίας από άλλους συνιδιοκτήτες, εφ` όσον αυτές έχουν ανατεθεί στον διαχειριστή, εκτός εάν υπάρχει επείγουσα περίπτωση, κατά την οποία, αμελούντος του τελευταίου να ασκήσει τα καθήκοντά του, είναι δυνατή η μονομερής ενέργεια της πράξης από έναν ή περισσότερους των συνιδιοκτητών, ιδίως εάν υπάρχει περίπτωση επικείμενου κινδύνου κατά το άρθρο 788 § 2 ΑΚ, και χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών. Εάν μετά τη λήξη της θητείας του διαχειριστή δεν εκλέχθηκε νέος και ο παλαιός διαχειριστής συνεχίζει και ασκεί διαχείριση, χωρίς να αντιλέγουν οι συνιδιοκτήτες, τότε υπάρχει διαχειριστής «εν τοις πράγμασι», ο οποίος εκπροσωπεί τη συνιδιοκτησία (ΕΑ 468/2003, ΕΑ 10966/1989 ΕΔΠ 1992.33, Ι.Κατράς, Πανδέκτης Μισθώσεων και οροφοκτησίας, εκδ. 2003, παρ. 289, 294, Χρ. Κανέλλος, Η οροφοκτησία, εκδ. 1985, Κεφ. Δ. 2, 9, 10, 11). Ο κατά τα άνω διοριζόμενος διαχειριστής της πολυκατοικίας, αν δεν ορίζεται διαφορετικά στον κανονισμό, ως εντολοδόχος των συνιδιοκτητών εκπροσωπεί αυτούς κατά τη διάρκεια της θητείας του ενώπιον κάθε δικαστηρίου, παριστάμενος ως ενάγων ή εναγόμενος προκειμένου για υποθέσεις, που σχετίζονται με τη διαχείριση της πολυκατοικίας, δυνάμενος να ενάγει συνιδιοκτήτη ή να εναχθεί από αυτόν για κάθε διαφορά από τη σχέση της συνιδιοκτησίας. Ενόψει των εκτεθέντων, η κατά τα άνω διαχειριστική εξουσία του νομίμως διορισμένου διαχειριστή αποτελεί προαπαιτούμενο στοιχείο της νομιμοποιητικής εξουσίας αυτού ενώπιον του Δικαστηρίου ως ενάγοντα ή εναγομένου (ΕΑ 2083/1994 ΕΔΠ 1994.217). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 5 εδ. β’ και γ’ του ιδίου ως άνω νόμου 3741/1929, κοινά βάρη, στα οποία υποχρεούνται να συνεισφέρουν όλοι οι συνιδιοκτήτες, θεωρούνται η συντήρηση και επισκευή των κοινών μερών του ακινήτου, που ανήκουν στη συγκυριότητα όλων. Ως δαπάνη συντήρησης θεωρείται κάθε δαπάνη αναγκαία κατά την κοινή πείρα προς αποφυγή βλάβης ή χειροτέρευσης του πράγματος και διατήρησής του κατάλληλου προς εκπλήρωση του σκοπού του, ενώ ως δαπάνη επισκευής θεωρείται κάθε δαπάνη αναγκαία προς διόρθωση βλάβης, φθοράς ή χειροτέρευσης του πράγματος, συνεπεία της συνήθους χρήσης ή της παρόδου του χρόνου ή από άλλη αιτία (ΑΠ 1077/2001 ΕΔΠ 2003.13). Οι ανωτέρω δαπάνες, στις οποίες ο ιδιοκτήτης κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας είναι υποχρεωμένος να συμβάλλει κατά το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας του σε αυτές μπορούν να γίνουν από έναν ή και περισσότερους συνιδιοκτήτες και χωρίς ακόμη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, όταν είναι αναγκαίες για τη διατήρηση της κοινής οικοδομής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού της και προς αποτροπή αμέσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεών της. Η αξίωση του συγκυρίου – κοινωνού κατά των λοιπών συγκυρίων να απαιτήσει τις δαπάνες, που κατέβαλε για το κοινό πράγμα, εφόσον αυτές έγιναν με τις προϋποθέσεις του άρθρου 788 § 2 ΑΚ (επικείμενος κίνδυνος βλάβης του κοινού,) θεμελιώνεται στις προαναφερόμενες διατάξεις και αυτές του άρθρου 794 ΑΚ, το οποίο εφαρμόζεται συμπληρωματικά στην οροφοκτησία. Εάν, όμως, δεν συντρέχουν οι ως άνω προϋποθέσεις, τότε ο κοινωνός δικαιούται να επιδιώξει την είσπραξη των δαπανών κατά τις διατάξεις περί διοίκησης αλλότριων ή του αδικαιολόγητου πλουτισμού (ΑΠ 825/2014, ΑΠ 274/2012, ΕΛαρ 303/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕΑ 6371/2005 ΕλΔνη 2006.603). Από τον συνδυασμό των άρθρων 730 § 1, 739 και 740 ΑΚ συνάγεται ότι, για την ύπαρξη της διοίκησης αλλοτρίων απαιτείται: 1) η ανάμιξη του διαχειριστή να έγινε χωρίς εντολή ή άλλη έννομη σχέση που υποχρεώνει αυτόν σε ενέργεια, ήτοι απαιτείται να έχει επιμεληθεί αυθορμήτως της διοίκησης της αλλότριας περιουσίας προς το συμφέρον του κυρίου και κατά την πραγματική ή την εικαζόμενη θέλησή του, τελώντας σε γνώση ότι πρόκειται για αλλότρια υπόθεση και 2) η διαχείριση αυτή να έγινε είτε στο όνομα του κυρίου, οπότε πρόκειται για γνήσια διοίκηση αλλοτρίων, είτε στο όνομα του διαχειριστή, οπότε πρόκειται για μη γνήσια διοίκηση αλλοτρίων. Η διοικούμενη υπόθεση μπορεί να είναι εν μέρει ίδια του διαχειριστή και εν μέρει αλλότρια, δηλαδή να ανήκει στον κύκλο των συμφερόντων άλλου (ΕΑ 8148/1990 ΕλΔνη 31.1513). Πραγματική βούληση του κυρίου υπάρχει όταν αυτός είχε εκφρασθεί για την ανάγκη της ενέργειας της πράξης, αδιαφόρως αν γνώριζε αυτήν ή όχι ο διαχειριστής, ενώ εικαζόμενη βούληση αυτού συνιστά όχι εκείνη, που μπορούσε να εικάσει ο διαχειριστής, αλλά εκείνη, που μπορεί κατ’ αντικειμενική εκτίμηση να θεωρηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις ότι συνιστά τη βούληση του κυρίου της υποθέσεως. Αν η διαχείριση της αλλότριας υποθέσεως δεν ανταποκρίνεται αντικειμενικά στο συμφέρον και την πραγματική ή εικαζόμενη θέληση του κυρίου, ο διαχειριστής μπορεί να ζητήσει την απόδοση των δαπανών κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, εφόσον από την πραγματοποίηση αυτών ο κύριος της υποθέσεως έχει καταστεί πλουσιότερος και εξακολουθεί να είναι πλουσιότερος κατά το χρόνο της επίδοσης της αγωγής (ΕΑ 406/2002 ΔΕΕ 2002.859).
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως τέτοια (έγγραφα) είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα εταιρεία είναι διαχειρίστρια μιας πολυώροφης οικοδομής (πολυκατοικίας), η οποία βρίσκεται στον Πειραιά, επί της οδού ……. αρ. …, και η οποία με την υπ’ αρ. ……… πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών … .., νόμιμα μεταγεγραμμένη στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιά (τ. …, αρ. μεταγ. …), υπήχθη στις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002-1117 ΑΚ, ενώ οι σχέσεις των συνιδιοκτητών των διαμερισμάτων αυτής ρυθμίστηκαν με τον προσαρτημένο στην άνω πράξη Κανονισμό. Στο άρθρο 24 της ανωτέρω υπ’ αρ. …….πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού μεγάρου ορίζονται τα εξής, «Δαπάναι : Αι βαρύνουσαι τους συνιδιοκτήτας δαπάναι είναι : α) αι δαπάναι κοινοχρήστων, β) ανελκυστήρος και γ) κλιματισμού. Αι δαπάναι κοινοχρήστων διακρίνονται εις τας δαπάνας συντηρήσεως του όλου κτιρίου, αίτινες είναι αι στατικώς και δομικώς αναγκαίαι δια την συντήρησιν του όλου κτιρίου, ενδεικτικώς δε θεωρούνται ως τοιαύται : αι απαιτούμεναι δια την συντήρησιν και επιδιόρθωσιν των εξωτερικών τοίχων, των προσόψεων, είτε προς τας οδούς είτε προς τους ακάλυπτους χώρους, βασικών τοιχωμάτων, μεσοτοιχιών, πεζοδρομίων, αποχετευτικών, διαδρόμων, πλατυσκάλων, κεντρικού κλιμακοστασίου, ταράτσας, αντικατάστασις υαλοπινάκων εξωτερικής εισόδου, κεντρικών αγωγών παροχετεύσεως και αποχετεύσεως ύδατος και ηλεκτρικού ρεύματος, ηλεκτροφωτισμού των κοινοχρήστων χώρων, εισόδου, διαδρόμων, κλιμακοστασίου, των εν τω υπογείω χώρων, του χώρου διημερεύσεως του θυρωρού, η δαπάνη καταναλώσεως ύδατος δια την χρήσιν των κοινοχρήστων χώρων, και του θυρωρού, η μισθοδοσία τούτου, και παντός ετέρου προσώπου τακτικού ή εκτάκτου προσλαμβανόμενου τυχόν δια τας ανάγκας του Μεγάρου, η δαπάνη δια την προμήθεια των αναγκαίων σκευών και υλικών ήτοι κιβωτιδίων σκουπιδιών, ψαθών εισόδου, σάπωνος και λοιπών απορρυπαντικών, σκουπών κλ δια την χρήσιν, συντήρησιν και καθαριότητα του κτιρίου και των κοινοχρήστων χώρων του όλου Μεγάρου και γενικώς η δαπάνη όσων είτε εκ του Νόμου 3741/1929, των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικος, είτε κατ’ έθιμον θεωρούνται τοιαύτα. Δαπάναι ανελκυστήρος : Η δαπάνη ανελκυστήρος είναι : Η δαπάνη συντηρήσεως τούτων, αγοράς ανταλλακτικών επισκευής αυτών, η δαπάνη ηλεκτρικού ρεύματος κινήσεως αυτού και εν γένει παν έξοδον σχετικόν με την λειτουργίαν του. Δαπάναι κλιματισμού : αύται είναι : η απαιτουμένη δαπάνη δια την εκάστοτε επισκευήν και συντήρησιν των εγκαταστάσεων κεντρικής θερμάνσεως (κλιματισμού), λέβητος, κεντρικών θερμοφόρων σωλήνων, διερχομένων οριζοντίως και καθέτως από όροφον είς όροφον, των αεραγωγών, η συντήρησις και επισκευή των μηχανημάτων των ευρισκομένων εις εκάστην χωριστήν ιδιοκτησία, η δαπάνη αγοράς πετρελαίου, η ποσότης του καταναλισκομένου ύδατος και ηλεκτρικού ρεύματος δια την λειτουργίαν του κλιματισμού και η δαπάνη αγοράς ανταλλακτικών….. Η κατανομή απασών των ως άνω δαπανών θα γίνεται μεταξύ των συνιδιοκτητών του Μεγάρου επί τη βάσει των ποσοστών των αντιστοιχούντων εις εκάστην χωριστήν ιδιοκτησία και βάσει των υπ’ αριθμούς (12, (13) και (14) στήλων του άνω από Σεπτεμβρίου 1970 πίνακος κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας του αρχιτέκτονος-μηχανικού ……,…. Ρητώς συμφωνείται ότι ο εκάστοτε διαχειριστής του Μεγάρου θα δικαιούται να εκπροσωπεί δικαστικώς και εξωδίκως τους συνιδιοκτήτας είτε ως ενάγοντας είτε ως εναγόμενους είτε ως μηνυτάς δια απάσας τας εννόμους σχέσεις τας απορρεούσας εκ του παρόντος άρθρου, ενδεικτικώς δε να εγείρει αγωγάς και ανταγωγάς εναντίον των αρνουμένων τυχόν συνιδιοκτητών όπως εκπληρώσωσι τας δια του παρόντος άρθρου καθοριζομένας υποχρεώσεις των…». Σύμφωνα, εξάλλου με το άρθρο 26 της ίδιας πράξης, «Αι εκ του παρόντος Κανονισμού υποχρεώσεις δεσμεύουν τον ιδιοκτήτην εκάστης οριζοντίου ιδιοκτησίας ή τον αντ’ αυτού ή μετ’ αυτού εξ οιαδήποτε αιτίας ποιούμενον χρήσιν της οριζοντίου ιδιοκτησίας. Οφειλαί προς την συνιδιοκτησίαν ενοίκων άλλων ή των ιδιοκτητών μη εξοφλούμεναι παρά των ενοίκων τούτων, καταβάλλονται υπό του ιδιοκτήτου, παρ’ ου και μόνον δύναται να επιδιωχθεί δικαστικώς παρά του Διαχειριστού η είσπραξις των οφειλών τούτων… Αι υποχρεώσεις ως και τα δικαιώματα των ιδιοκτητών ουδαμώς μειούνται εκ της υφ’ οιονδήποτε χρόνον απουσίας των ή μη χρήσεως των οριζοντίων ιδιοκτησιών εξαιρέσει των κατωτέρω περί των δαπανών θερμάνσεως ορισθέντων». Επίσης, με το άρθρο 30 της ίδιας πράξης ορίζονται τα εξής : «Διαχειριστής. Κατά την τακτικήν Γενικήν Συνέλευσιν του Δεκεμβρίου εκάστου έτους, οι συνιδιοκτήται εκλέγουν δια της συνήθους πλειονοψηφίας ένα διαχειριστήν μη αποκλειομένων και των συνιδιοκτητών ως Διαχειριστήν, δι’ έν (1) έτος, δικαιούμενον να επανεκλεγή. Ο Διαχειριστής παρέχων τας υπηρεσίας του αμισθί, εκτελεί τας αποφάσεις της Γενικής Συνελεύσεως, φροντίζη δια την συντήρησιν και λειτουργίαν των κοινοχρήστων χώρων και εγκαταστάσεων, ενεργεί τας κατά μήνα πληρωμάς δια την συντήρησιν ταύτην, κατανέμει τας δαπάνας εις τους συνιδιοκτήτας και εισπράττει επί αποδείξει παρ’ αυτών την κατά μήνα συμμετοχήν των εις ταύτας και ενεργεί επισκευάς των κοινοχρήστων χώρων και εγκαταστάσεων αξίας μέχρι δραχμών τριών χιλιάδων (3.000) κατά περίπτωσιν. Δι’ επισκευάς μεγαλυτέρας αξίας απαιτείται προηγούμενη απόφασις της Γενικής Συνελεύσεως…Εκπροσωπεί τους συνιδιοκτήτας ενώπιον πάσης Αρχής και παρίσταται ως εκπρόσωπος αυτών επί Δικαστηρίων ως ενάγων ή εναγόμενος δια πάσας τας υποθέσεις της συνιδιοκτησίας…». Εν προκειμένω, η ενάγουσα διορίστηκε διαχειρίστρια της προαναφερόμενης πολυόροφης οικοδομής κατόπιν απόφασης της γενικής συνέλευσης των ιδιοκτητών των διαμερισμάτων της οικοδομής, η οποία ελήφθη το 1974, σύμφωνα με τους όρους και τις διατυπώσεις, που προβλέπονται στον ισχύοντα κανονισμό της άνω πολυκατοικίας, και έκτοτε ασκεί τα καθήκοντά της μέχρι και τον χρόνο κατάθεσης της ένδικης αγωγής χωρίς να αμφισβητηθεί η διαχειριστική της αρμοδιότητα υπό των λοιπών συγκυρίων της πολυκατοικίας και δη των εναγομένων. Ως εκ τούτου θεωρείται διαχειρίστρια «εν τοις πράγμασι» και εκπροσωπεί τη συνιδιοκτησία, ενώπιον κάθε δικαστηρίου, όπως ορίζεται και στον κανονισμό της εν λόγω πολυκατοικίας, παριστάμενη ως ενάγουσα ή εναγόμενη προκειμένου για υποθέσεις, που σχετίζονται με τη διαχείριση της πολυκατοικίας, δυνάμενη να ενάγει συνιδιοκτήτη για κάθε διαφορά από τη σχέση της συνιδιοκτησίας, όπως για την καταβολή των κοινοχρήστων δαπανών. Η ενάγουσα, επίσης, είναι αποκλειστική κυρία των εξής οριζόντιων ιδιοκτησιών στην ως άνω πολυκατοικία, ήτοι των με στοιχεία Υ1, Υ2 του υπογείου, των με στοιχεία ΙΣ1, ΙΣ2 του ισογείου ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του πρώτου (Α) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του δευτέρου (Β’) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του τρίτου (Γ΄) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του τέταρτου (Δ’) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του πέμπτου (Ε’) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του έκτου (ΣΤ’) ορόφου, των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του έβδομου (Ζ’) ορόφου και των με στοιχεία 1α, 1β, 1γ του όγδοου (Η’) ορόφου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 880,93‰ εξ αδιαιρέτου. Τις εν λόγω οριζόντιες ιδιοκτησίες η ενάγουσα απέκτησε δυνάμει α) του με αρ. …….συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ………, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πειραιά (τ. …, αρ. μετ. …..), σε συνδυασμό με την υπ’ αρ. …… πράξη τροποποίησης οριζόντιων ιδιοκτησιών της συμβολαιογράφου Αθηνών ……., νομίμως μεταγεγραμμένη στα οικεία βιβλία του ιδίου υποθηκοφυλακείου (τ. …., αρ. μετ. ….), β) των υπ’ αρ. …… πράξεων μεταβιβάσεως ποσοστών εξ αδιαιρέτου οικοπέδου του συμβολαιογράφου Ελευσίνας ….., που μεταγράφησαν νόμιμα στα οικεία βιβλία του ιδίου υποθηκοφυλακείου (τ. … και …, αρ. μετ. … και .. αντίστοιχα). Οι εναγόμενοι, εξάλλου, όπως συνομολογείται από αυτούς, είναι ιδιοκτήτες -συνιδιοκτήτες των παρακάτω τεσσάρων διαμερισμάτων – οριζοντίων ιδιοκτησιών, που βρίσκονται στην ανωτέρω πολυκατοικία. Συγκεκριμένα, δυνάμει της προαναφερόμενης υπ’ αρ. …….πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας του συμβολαιογράφου Αθηνών ……, νομίμως μεταγεγραμμένης, οι εναγόμενοι, . ……., όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον δικαστικό του συμπαραστάτη, με βάση την υπ’ αρ. 5657/2006 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, . ……. και ……. (ο οποίος απεβίωσε κατά τη διάρκεια της παρούσας δίκης και υπεισήλθε στη θέση του ως μοναδική καθολική διάδοχός του, η σύζυγός του, ………. – …….), καθώς και ο αδερφός τους . …….., που, όμως, απεβίωσε στις 23-1-2006, κατέστησαν συγκύριοι κατά ποσοστό 1/5 εξ αδιαιρέτου έκαστος α) της υπό στοιχεία Δ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας του τέταρτου ορόφου της παραπάνω πολυκατοικίας, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του ενιαίου οικοπέδου 29,77‰ εξ αδιαιρέτου, συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων 35 χιλιοστά, ανελκυστήρα 35 χιλιοστά, κλιματισμού 27 χιλιοστά και ψήφους 35 επί συνόλου 1000, β) της υπό στοιχεία Ε2 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου ορόφου της αυτής πολυκατοικίας, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του ενιαίου οικοπέδου 29,77‰ εξ αδιαιρέτου, συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων 35 χιλιοστά, ανελκυστήρα 39 χιλιοστά, κλιματισμού 29 χιλιοστά και με ψήφους 35 επί συνόλου 1000 και γ) της υπό στοιχεία ΣΤ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας του έκτου ορόφου της αυτής πολυκατοικίας, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του ενιαίου οικοπέδου 29,77 ‰ εξ αδιαιρέτου, συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων 36 χιλιοστά, ανελκυστήρα 45 χιλιοστά, κλιματισμού 32 χιλιοστά και με ψήφους 36 επί συνόλου 1000. Μετά δε τον θάνατο του . ……., ο οποίος δεν άφησε διαθήκη, δυνάμει της υπ’ αρ. …. πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Κρανιδίου ……, νόμιμα μεταγεγραμμένης, οι ως άνω αδελφοί του θανόντος, η αδερφή του-εναγομένη ……. ……. και η σύζυγος αυτού, .. . . ……., ως οι πλησιέστεροι συγγενείς του αποδέχτηκαν την κληρονομία του, που περιήλθε σε αυτούς, στην οποία περιλαμβανόταν και το προαναφερόμενο ποσοστό συγκυριότητας του 1/5 εξ αδιαιρέτου στα ανωτέρω διαμερίσματα και ειδικότερα η σύζυγός του κατά ποσοστό 10/100 και καθένα από τα αδέρφια του 2/100 εξ αδιαιρέτου. Κατόπιν, δυνάμει του υπ’ αρ. ……… συμβολαίου της συμβολαιογράφου Κρανιδίου . .-., που μεταγράφηκε νόμιμα, η . ……. πώλησε το μερίδιο της (10/100 εξ αδιαιρέτου) στους αδερφούς του θανόντος – εναγόμενους …….. και ……. κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου στον καθένα. Έτσι, καθένας εξ αυτών κατέστη συγκύριος των με στοιχεία Δ2, Ε2 και ΣΤ2 οριζόντιων ιδιοκτησιών επιπλέον ποσοστού 2,5/100 εξ αδιαιρέτου. Εξάλλου, με την ίδια ως άνω αναφερόμενη υπ’ αρ. …….πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, η εναγομένη ……. ……. κατέστη αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος της υπό στοιχεία Ζ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας του έβδομου ορόφου της εν λόγω οικοδομής, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 29,76‰ εξ αδιαιρέτου, συμμετοχή στις δαπάνες κοινοχρήστων 36 χιλιοστά, ανελκυστήρα 53 χιλιοστά, κλιματισμού 34 χιλιοστά και με ψήφους 36 επί συνόλου 1000. Με βάση τα ανωτέρω, λοιπόν, οι …., ……. και ……. κατέστησαν συγκύριοι κατά ποσοστό 24,5/100 εξ αδιαιρέτου έκαστος των υπό στοιχεία Δ2, Ε2 και ΣΤ2 οριζόντιων ιδιοκτησιών, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου 29,77‰ εξ αδιαιρέτου καθεμία, ο .. ……. συγκύριος κατά ποσοστό 22/100 εξ αδιαιρέτου των ίδιων ιδιοκτησιών και η ……. ……. συγκυρία κατά ποσοστό 4,5/100 των αυτών οριζόντιων ιδιοκτησιών και επιπλέον αποκλειστική κυρία της υπό στοιχείο Ζ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας. Τα ανωτέρω ποσοστά συνιδιοκτησίας και συμμετοχής στις κοινόχρηστες δαπάνες των προαναφερθέντων οριζόντιων ιδιοκτησιών των εναγομένων είναι αυτά, όπως ορίζονται στον πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και κοινοχρήστων οικοδομής του μηχανικού αρχιτέκτονα …….., που έχει προσαρτηθεί στο υπ’ αριθ. ……. προσύμφωνο και εργολαβικό συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών ……, νομίμως μεταγεγραμμένο, στο οποίο παραπέμπει η με αρ. …….πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού της ανωτέρω πολυκατοικίας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι μέχρι την άσκηση της κρινόμενης αγωγής υπήρχαν ανεξόφλητες οι παρακάτω παρατιθέμενες μηνιαίες δαπάνες κοινοχρήστων, ανελκυστήρα, θέρμανσης και κλιματισμού, που αναλογούσαν στις υπό στοιχεία Δ2, Ε2, ΣΤ2 και Ζ2 οριζόντιες ιδιοκτησίες των εναγομένων, όπως κατανεμήθηκαν με βάση τα αναφερόμενα στον κανονισμό της πολυκατοικίας ποσοστά συμμετοχής τους και για τα οποία εκδόθηκαν αντίστοιχες αποδείξεις από την εταιρεία ΤΕΞΥΠ (εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται ειδικά με τον καταμερισμό των κοινοχρήστων μεταξύ των ενοίκων πολυκατοικιών), και ειδικότερα : Α) Κοινόχρηστα της Δ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας. Για την περίοδο από Μάρτιο 2010 έως και Μάιο 2013 : Έτος 2010. Μάρτιος 370,20 €, Απρίλιος 328,68 €, Μάιος 510,10 €, Ιούνιος 608,05 €, Ιούλιος 578,15 €, Αύγουστος 547,50 €, Σεπτέμβριος 549,23 €, Οκτώβριος 470,66 €, Νοέμβριος 409,45 €, Δεκέμβριος 480,70 €. Έτος 2011. Ιανουάριος 375,44 €, Φεβρουάριος 444,63 €, Μάρτιος 341,26 €, Απρίλιος 391,32 €, Μάιος 291,99 €, Ιούνιος 397,73 €, Ιούλιος 332,90 €, Αύγουστος 383,60 €, Σεπτέμβριος 294,91 €, Οκτώβριος 261,25 €, Νοέμβριος 421,51 €, Δεκέμβριος 489,47 €. Έτος 2012. Ιανουάριος 340,67 €, Φεβρουάριος 369,16 €, Μάρτιος 375,64 €, Απρίλιος 415,26 €, Μάιος 323,67 €, Ιούνιος 415,01 €, Ιούλιος 315,35 €, Αύγουστος 422,47 €, Σεπτέμβριος 264,08 €, Οκτώβριος 305,77 €, Νοέμβριος 367,85 €, Δεκέμβριος 467,82 €. Έτος 2013. Ιανουάριος 381,56 €, Φεβρουάριος 261,97 €, Μάρτιος 273,25 €, Απρίλιος 337,28 €, Μάιος 299,20 €, ήτοι συνολικά 15.214,74 ΕΥΡΩ. Η ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία ήταν μισθωμένη στην εταιρεία «….» μέχρι τον Νοέμβριο του 2012, χωρίς όμως η μισθώτρια να καταβάλλει τα προαναφερόμενα ποσά κοινοχρήστων δαπανών των αντίστοιχων μηνών, ενώ έκτοτε η μίσθωση λύθηκε και το διαμέρισμα παρέμεινε κενό, χωρίς όμως ούτε και οι συνιδιοκτήτες αυτού, εναγόμενοι, να καταβάλουν τις προαναφερόμενες μηνιαίες κοινόχρηστες δαπάνες, που αναλογούσαν στη συγκεκριμένη ιδιοκτησία τους, αν και ήταν υποχρεωμένοι προς τούτο με βάση το άρθρο 26 του κανονισμού της οικοδομής. Έτσι, από το οφειλόμενο ποσό των 15.214,74 €, στον καθένα από τους εναγομένους ……… και ……. αναλογεί, σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας τους, ποσό 3.727,61 € (15.214,74 € Χ 24,5%), στον ……. ……. ποσό 3.347,24 € (15.214,74 € Χ 22%) και στην ……. ……. ποσό 684,66 € (15.214,74 € Χ 4,5%). Β) Κοινόχρηστα της Ε2 οριζόντιας ιδιοκτησίας. Για τον μήνα Ιούνιο 2011 388,96 € και για τον μήνα Ιούλιο 2011 323,78 €, ήτοι συνολικά 712,74 ΕΥΡΩ. Υπόχρεοι για την εξόφληση του ποσού αυτού είναι οι εναγόμενοι συνιδιοκτήτες της εν λόγω οριζόντιας ιδιοκτησίας, η οποία κατά τους ως άνω μήνες παρέμενε κενή. Από το ποσό αυτό στον καθένα από τους εναγόμενους …….. και ……. αναλογεί, σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας τους, ποσό 174,62 € (712,74 € Χ 24,5%), στον ……. ……. ποσό 156,80 € (712,74 € Χ 22%) και στην ……. ……. ποσό 32,07 € (712,74 € Χ 4,5%). Γ) Κοινόχρηστα της ΣΤ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας. Για την περίοδο από Μάιο 2010 έως και Νοέμβριο 2014 : Έτος 2010. Μάιος 84,12 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 607,07 €), Ιούνιος 391,72 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 667,03 €), Ιούλιος 355,37 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 626,93 €), Αύγουστος 290,22 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 596,91 €), Σεπτέμβριος 188,82 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 613,21 €), Οκτώβριος 199,96 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 505,97 €), Νοέμβριος 228,65 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 458,57 €), Δεκέμβριος 194,83 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 523,82 €). Έτος 2011. Μάρτιος 130,92 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 382,99 €), Απρίλιος 67,16 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 434,82 €), Μάιος 47,24 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 323,82 €), Ιούνιος 73,21 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 440,66 €), Ιούλιος 71,06 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 368,50 €), Αύγουστος 44,31 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 417,18 €), Σεπτέμβριος 51,97 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 328,76 €), Οκτώβριος 40,62 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 290,66 €), Νοέμβριος 30,29 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 470,75 €), Δεκέμβριος 41,06 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 537,41 €). Έτος 2012. Ιανουάριος 381,72 €, Φεβρουάριος 417,94 €, Μάρτιος 426,02 €, Απρίλιος 463,29 €, Μάιος 364,02 €, Ιούνιος 463,36 €, Ιούλιος 354,67 €, Αύγουστος 459,15 €, Σεπτέμβριος 294,80 €, Οκτώβριος 346,98 €, Νοέμβριος 401,93 €, Δεκέμβριος 433,68 €. Έτος 2013. Ιούλιος 62,16 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 367,19 €), Αύγουστος 124,32 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 553,51 €), Οκτώβριος 54,95 € (το υπόλοιπο από το συνολικό ποσό των 320,73 €), Νοέμβριος 527,99 €, Δεκέμβριος 420,58 €. Έτος 2014. Ιανουάριος 400,86 €, Φεβρουάριος 268,17 €, Μάρτιος 470,77 €, Απρίλιος 465,51 €, Μάιος 372,11 €, Ιούνιος 413,87 €, Ιούλιος 264,84 €, Αύγουστος 549,44 €, Σεπτέμβριος 396,95 €, Οκτώβριος 340,59 €, Νοέμβριος 421,90 €, ήτοι συνολικά 12.894,10 ΕΥΡΩ. Η ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία ήταν μισθωμένη στην εταιρεία «…….. » μέχρι τον Νοέμβριο του 2012, χωρίς όμως η μισθώτρια να καταβάλλει κοινόχρηστες δαπάνες των αντίστοιχων μηνών, ενώ έκτοτε η μίσθωση λύθηκε και μέχρι και τον Ιούνιο 2013 το διαμέρισμα παρέμεινε κενό, χωρίς όμως ούτε οι συνιδιοκτήτες αυτού, εναγόμενοι, να καταβάλουν τις προαναφερόμενες μηνιαίες κοινόχρηστες δαπάνες, που αναλογούσαν στη συγκεκριμένη ιδιοκτησία τους. Από τον Ιούλιο του 2013 εκμισθώθηκε εκ νέου στην εταιρεία «…….», η οποία δεν πλήρωσε τις κοινόχρηστες δαπάνες από τον Ιούλιο 2013 μέχρι και τον Νοέμβριο 2014, όπως αναφέρθηκαν πιο πάνω. Ωστόσο, μετά την άσκηση της κρινόμενης αγωγής, όπως δηλώνει η ενάγουσα με τις προτάσεις της, που κατέθεσε πρωτοδίκως, η μισθώτρια εταιρεία «.. . ..» και η υπομισθώτρια εταιρεία «….» κατέβαλαν έναντι των ανωτέρω κοινοχρήστων δαπανών τα ποσά των 1.249,68 €, 814,20 € και 44,78 €, ήτοι συνολικά το ποσό των 2.108,66 €, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί από το συνολικά οφειλόμενο ποσό των 12.894,10 ευρώ, οπότε απομένουν (12.894,10 € – 2.108,66 € =) 10.785,44 ΕΥΡΩ. Έτσι, από το συνολικό οφειλόμενο ποσό των 10.785,44 € για τη συγκεκριμένη οριζόντια ιδιοκτησία, για την πληρωμή του οποίου υπόχρεοι είναι οι εναγόμενοι, στον καθένα από τους …… και ……. αναλογεί, σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας τους, ποσό 2.642,43 € (10.785,44 € Χ 24,5%), στον ……. ……. ποσό 2.372,80 € (10.785,44 € Χ 22%) και στην ……. ……. ποσό 485,34 € (10.785,44 € Χ 4,5%). Δ) Κοινόχρηστα της Ζ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας, αποκλειστικής ιδιοκτησίας της …….ς …….. Για την περίοδο από Οκτώβριο 2009 έως και Νοέμβριο 2014: Έτος 2009. Οκτώβριος 591,73 €, Νοέμβριος 330,52 €, Δεκέμβριος 608,91 €. Έτος 2010. Ιανουάριος 350,37 €, Φεβρουάριος 442,87 €, Μάρτιος 416,95 €, Απρίλιος 374,85 €, Μάιος 653,34 €, Ιούνιος 691,28 €, Ιούλιος 647,41 €, Αύγουστος 617,23 €, Σεπτέμβριος 642,02 €, Οκτώβριος 520,63 €, Νοέμβριος 479,50 €, Δεκέμβριος 538,84 €. Έτος 2011. Ιανουάριος 446 €, Φεβρουάριος 526,94 €, Μάρτιος 402,72 €, Απρίλιος 454,01 €, Μάιος 336,40 €, Ιούνιος 457,26 €, Ιούλιος 382,11 €, Αύγουστος 429,23 €, Σεπτέμβριος 342,36 €, Οκτώβριος 302,54 €, Νοέμβριος 489,47 €, Δεκέμβριος 554,59 €. Έτος 2012. Ιανουάριος 397,90 €, Φεβρουάριος 437,15 €, Μάρτιος 446,11 €, Απρίλιος 481,69 €, Μάιος 380,11 €, Ιούνιος 481,94 €, Ιούλιος 370,51 €, Αύγουστος 472,29 €, Σεπτέμβριος 308 €, Οκτώβριος 367,89 €, Νοέμβριος 414,20 €, Δεκέμβριος 530,72 €. Έτος 2013. Ιανουάριος 454,32 €, Φεβρουάριος 394,64 €, Μάρτιος 336,25 €, Απρίλιος 407,78 €, Μάιος 374,90 €, Ιούνιος 399,40 €, Ιούλιος 379,31 €, Αύγουστος 570,28 €, Σεπτέμβριος 323,14 €, Οκτώβριος 334,14 €, Νοέμβριος 554,45 €, Δεκέμβριος 420,58 €. Έτος 2014. Ιανουάριος 419,36 €, Φεβρουάριος 278,24 €, Μάρτιος 493,15 €, Απρίλιος 483,78 €, Μάιος 391,74 €, Ιούνιος 428,94 €, Ιούλιος 275,64 €, Αύγουστος 566,54 €, Σεπτέμβριος 414,98 €, Οκτώβριος 355,02 €, Νοέμβριος 439,12 €, ήτοι συνολικά 27.624,66 ΕΥΡΩ. Το ανωτέρω διαμέρισμα από τον Οκτώβριο του 2009 ήταν μισθωμένο στην εταιρεία «….», η οποία μέχρι και τον Ιούλιο του 2014 ουδέποτε πλήρωσε τις κοινόχρηστες δαπάνες, που αναλογούσαν στη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Έτσι για την εξόφλησή τους υπόχρεη είναι η ιδιοκτήτρια αυτής εναγομένη, ……. …….. Ωστόσο, μετά την άσκηση της κρινόμενης αγωγής, όπως δηλώνει η ενάγουσα με τις προτάσεις της, που κατέθεσε πρωτοδίκως, η ως άνω μισθώτρια εταιρεία κατέβαλε έναντι των οφειλόμενων κοινοχρήστων δαπανών τα ποσά των 8.931 € και 51,61 €, ήτοι συνολικά το ποσό των 8.982,61 €, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί από το συνολικά οφειλόμενο ποσό των 27.624,66 €, οπότε απομένουν (27.624,66 € – 8.982,61€ =) 18.642,05 ΕΥΡΩ.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα προέβη και στις κάτωθι δαπάνες, οι οποίες ήταν αναγκαίες για τη λειτουργία των κοινοχρήστων εγκαταστάσεων της πολυκατοικίας και συγκεκριμένα : 1) Για την επισκευή και στεγάνωση των αρμών διαστολής της ταράτσας, δεδομένου ότι υπήρχε διαρροή των ομβρίων υδάτων από την ταράτσα, και τη βαφή των κιγκλιδωμάτων αυτής, που ήταν επιβεβλημένη προκειμένου να αποφευχθεί το σκούριασμα και κατάρρευση τους, δαπάνησε το ποσό των 5.100 € πλέον ΦΠΑ εκ ποσού 1.173 €, ήτοι το συνολικό ποσό των 6.273 ΕΥΡΩ (βλ. με αρ. …. τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του πολιτικού μηχανικού …..). Από τη δαπάνη αυτή για τις ιδιοκτησίες Δ2, Ε2, ΣΤ2, που συνολικά συμμετέχουν στις δαπάνες κοινοχρήστων με 106 χιλιοστά, αναλογεί ποσό (6.273 € Χ 106 ‰ =) 664,94 € και σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας αναλογεί στον καθένα από τους εναγόμενους …… και ……. ποσό (664,94 € Χ 24,5%=) 162,91 €, στον ……. ……. ποσό (664,94 € Χ 22 %=) 146,29 € και στην ……. ……. ποσό (664,94 € Χ 4,5%=) 29,92 €, ενώ για την Ζ2 ιδιοκτησία της, που συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων με ποσοστό 36‰, αναλογεί ποσό (6.273 € Χ 36 ‰=) 225,83 €. 2) Για εργασίες αντικατάστασης της κεντρικής αποχέτευσης της πολυκατοικίας, τοποθέτησης καινούριας και σύνδεσης στο κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο της ΕΥΔΑΠ δαπάνησε το ποσό των 5.100 € πλέον ΦΠΑ εκ ποσού 1.173 €, ήτοι το συνολικό ποσό των 6.273 ΕΥΡΩ (βλ. με αρ. ……. τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του .. …). Από τη δαπάνη αυτή για τις ιδιοκτησίες Δ2, Ε2, ΣΤ2, που συνολικά συμμετέχουν στις δαπάνες κοινοχρήστων με 106 χιλιοστά, αναλογεί ποσό (6.273 € Χ 106 ‰ =) 664,94 € και σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας αναλογεί στον καθένα από τους εναγόμενους ……. και ……. ποσό (664,94 € Χ 24,5% =) 162,91 €, στον ……. ……. ποσό (664,94 € Χ 22 %=) 146,29 € και στην ……. ……. ποσό (664,94 € Χ 4,5%=) 29,92 €, ενώ για την Ζ2 ιδιοκτησία της, που συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων με ποσοστό 36‰, αναλογεί ποσό (6.273 € Χ 36 ‰=) 225,83 €. 3) Για την αντικατάσταση των παλαιών νεροχυτών των επάλληλων αλουμινιένων παραθύρων του κτιρίου με τάκους στεγάνωσης, αντικατάσταση των κλειδαριών αυτών (μπουτόν) και αντικατάσταση στεγάστρου από λαμαρίνα αλουμινίου στο δώμα της ταράτσας, εργασίες που ήταν απαραίτητες για να αποφευχθεί η εισροή των ομβρίων υδάτων και να προστατευθεί το αντλιοστάσιο της οικοδομής, δαπάνησε το ποσό των 1.600 € πλέον ΦΠΑ εκ ποσού 368 €, ήτοι το συνολικό ποσό των 1.968 ΕΥΡΩ (βλ. με αρ. ……. δελτίο αποστολής-τιμολόγιο του ……….). Από τη δαπάνη αυτή για τις ιδιοκτησίες Δ2, Ε2, ΣΤ2, που συνολικά συμμετέχουν στις δαπάνες κοινοχρήστων με 106 χιλιοστά, αναλογεί ποσό (1.968 € Χ 106 ‰ =) 208,61 € και σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας αναλογεί στον καθένα από τους εναγόμενους ……… και ……. ποσό (208,61 € Χ 24,5%=) 51,11 €, στον ……. ……. ποσό (208,61 € Χ 22 %=) 45,89 € και στην ……. ……. ποσό (208,61 € Χ 4,5% =) 9,39 €, ενώ για την Ζ2 ιδιοκτησία της, που συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων με ποσοστό 36‰, αναλογεί ποσό (1.968 € Χ 36 ‰=) 70,85 €. 4) Για αγορά μονωτικών και άλλων υλικών (μονωτικά, τσιμέντο, πινέλα, ρολά σπάτουλα, αστάρια, σωλήνες κλ) απαραίτητων για τη στεγανοποίηση τμήματος της ταράτσας δαπάνησε το ποσό των 1.205,10 € πλέον ΦΠΑ εκ ποσού 277,17 €, ήτοι το συνολικό ποσό των 1.482,27 ΕΥΡΩ (βλ. με αρ. ……… δελτίο αποστολής-τιμολόγιο του …….). Από τη δαπάνη αυτή, για τις ιδιοκτησίες Δ2, Ε2, ΣΤ2, που συνολικά συμμετέχουν στις δαπάνες κοινοχρήστων με 106 χιλιοστά, αναλογεί ποσό (1.482,27 € Χ 106 ‰ =) 157,12 € και σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας αναλογεί στον καθένα από τους εναγόμενους ……. και ……. ποσό (157,12 € Χ 24,5%=) 38,49 €, στον ……. ……. ποσό (157,12 € Χ 22 %=) 34,57 € και στην ……. ……. ποσό (157,12 € Χ 4,5%=) 7,07 €, ενώ για την Ζ2 ιδιοκτησία της, που συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων με ποσοστό 36‰, αναλογεί ποσό (1.482,27 € Χ 36 ‰=) 53,36 €. 5)Για εργασίες επισκευής-μόνωσης της ταράτσας, καθαρισμού αυτής και εποξικά δαπάνησε το ποσό των 1.200 € πλέον ΦΠΑ εκ ποσού 276 €, ήτοι το συνολικό ποσό των 1.476 ΕΥΡΩ (βλ. με αρ. ……. τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών του ……). Από τη δαπάνη αυτή για τις ιδιοκτησίες Δ2, Ε2, ΣΤ2, που συνολικά συμμετέχουν στις δαπάνες κοινοχρήστων με 106 χιλιοστά, αναλογεί ποσό (1.476 € Χ 106 ‰ =) 156,46 € και στον καθένα από τους εναγόμενους …….. και ……. σύμφωνα με το ποσοστό συγκυριότητας του καθενός αναλογεί ποσό (156,46 € Χ 24,5%=) 38,33 €, στον ……. ……. αναλογεί ποσό (156,46 € Χ 22 %=) 34,42 € και στην ……. ……. αναλογεί ποσό (156,46 € Χ 4,5%=) 7,04 €, ενώ για την Ζ2 ιδιοκτησία της, που συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων με ποσοστό 36‰, αναλογεί ποσό (1.476 € Χ 36 ‰=) 53,14 €. Επομένως, για τις πιο πάνω αναγκαίες δαπάνες οι εναγόμενοι οφείλουν στην ενάγουσα, ο καθένας από τους ………….και…. (162,91 + 162,91 + 51,11 + 38,49 + 38,33 =) 453,75 €, ο . ……., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, (146,29 + 146,29 + 45,89 + 34,57 + 34,42=) 407,46 € και η ……. ……. (29,92 + 225,83 + 29,92 + 225,83 + 9,39 + 70,85 + 7,07 + 53,36 + 7,04 + 53,14=) 712,35 €. Οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι, για τις ανωτέρω αναγκαίες δαπάνες έπρεπε να προηγηθεί, σύμφωνα με τον κανονισμό της πολυκατοικίας, απόφαση της γενικής συνέλευσης, διότι το ύψος τους υπερέβαινε το όριο που προέβλεπε ο κανονισμός της πολυκατοικίας, δηλαδή τις 3.000 δραχμές, η οποία όμως απόφαση ουδέποτε υπήρξε και άρα η ενάγουσα δεν δικαιούται να τις ζητήσει. Πράγματι, ο κανονισμός της πολυκατοικίας, όπως αναφέρθηκε το περιεχόμενο του παραπάνω κατά τα σημεία που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα, προβλέπει ότι για δαπάνες άνω των 3.000 δραχμών (ήδη σήμερα 8,80 ευρώ) απαιτείται απόφαση της γενικής συνέλευσης. Ωστόσο, όπως επίσης αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης, κάθε συνιδιοκτήτης της οροφοκτησίας, και χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών, μπορεί να προβεί σε αναγκαίες δαπάνες για τη διατήρηση της κοινής οικοδομής κατάλληλης προς εκπλήρωση του προορισμού της και προς αποτροπή αμέσου κινδύνου καταστροφής ή βλάβης των κοινών μερών και εγκαταστάσεών της. Εν προκειμένω, όπως προαναφέρθηκε, οι ανωτέρω δαπάνες υπήρξαν αναγκαίες για να αποτραπεί κίνδυνος βλαβών των κοινόχρηστων μερών, που περιγράφηκαν πιο πάνω για κάθε δαπάνη χωριστά. Συνεπώς, σύμφωνα με την επικουρική βάση της αγωγής, η ενάγουσα, ως συνιδιοκτήτρια, δικαιούται να αναζητήσει τα ποσά, που κατέβαλε για τον σκοπό αυτό. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ενάγουσα ενήργησε, χωρίς μεν εντολή των εναγομένων, προβαίνοντας στις δαπάνες αυτές, που ήταν αναγκαίες για την προστασία της κοινής περιουσίας τους (των κοινόχρηστων μερών) σύμφωνα όμως με την εικαζόμενη βούλησή τους, η οποία, κατ’ αντικειμενική εκτίμηση, θα ήταν η διενέργεια των παραπάνω δαπανών. Συνεπώς, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο δεύτερος λόγος της ένδικης έφεσης, με τον οποίο παραπονούνται ότι, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου δεν απέρριψε τα αγωγικά κονδύλια των αναγκαίων δαπανών, καθώς η ενάγουσα απαραδέκτως ζητεί αυτά με βάση τον κανονισμό.
Κατά την αληθή έννοια της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ, το δικαίωμα ασκείται καταχρηστικά και όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε της ασκήσεώς του ή η πραγματική κατάσταση, που διαμορφώθηκε κατά το διάστημα που μεσολάβησε, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού τείνει στην ανατροπή καταστάσεως, που δημιουργήθηκε υπό ορισμένες ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο, με επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο. Απαιτείται, δηλαδή, για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, από τη συμπεριφορά του δικαιούχου, σε συνάρτηση με εκείνη του υπόχρεου, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Απαιτείται, ακόμη, οι πράξεις του υποχρέου και η υπ’ αυτού δημιουργηθείσα κατάσταση, που συνεπάγεται επαχθείς για τον υπόχρεο επιπτώσεις, να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου, αφού, κατά τους κανόνες της καλής πίστης, δεν συγχωρείται να γίνει, προς απόκρουση του δικαιώματος, επίκληση πράξεων άσχετων με τη συμπεριφορά αυτή. Για την εφαρμογή της διατάξεως δεν αρκεί μόνη η επί μακρό χρόνο αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το δικαίωμά του, ούτε η καλόπιστη πεποίθηση του υποχρέου ότι δεν υπάρχει δικαίωμα κατ’ αυτού ή ότι δεν πρόκειται τούτο να ασκηθεί, ούτε κατ’ ανάγκην από την άσκησή του να δημιουργούνται απλώς δυσμενείς ή και αφόρητες επιπτώσεις για τον υπόχρεο, αλλά απαιτείται, κατά περίπτωση, συνδυασμός των ανωτέρω (ΟλΑΠ 5/2011, ΑΠ 16/2017 ΝΟΜΟΣ).
Οι εκκαλούντες με τον τρίτο λόγο έφεσής τους επαναφέρουν τον πρωτοδίκως,παραδεκτά υποβληθέντα με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, καταχωρηθέντα στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, και με τις προτάσεις τους, ισχυρισμό τους περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, παραπονούμενοι ότι, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως τον απέρριψε ως μη νόμιμο. Ειδικότερα, με τις από 30-3-2015 προτάσεις τους, που κατέθεσαν οι εναγόμενοι στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (σελίδες 16-18 αυτών), προβάλλοντας την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ ισχυρίζονται ότι, τα ιδιωτικά συμφωνητικά, που συνήψε η ενάγουσα με τις μισθώτριες εταιρείες της ΣΤ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας (τις ……………) και της Ζ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας (την ……….), σχετικά με τη ρύθμιση των οφειλών τους για τις κοινόχρηστες δαπάνες, καταδεικνύουν ότι αυτή αναγνωρίζει και αποδέχεται ως κύριους οφειλέτες των συγκεκριμένων χρηματικών οφειλών μόνο τις άνω εταιρείες και ως τρόπο αποπληρωμής αυτόν που συμφωνήθηκε, καθώς και ότι αυτή (η ενάγουσα) συνεπώς οφείλει να προβεί σε αντίστοιχο περιορισμών των αγωγικών αιτημάτων της, διαφορετικά πρόκειται για διπλή είσπραξη των ίδιων ποσών, που αντιβαίνει στην καλή πίστη και στον οικονομικό και κοινωνικό σκοπό του δικαιώματος και οδηγεί σε αδικαιολόγητο πλουτισμό αυτής. Επίσης, ισχυρίζονται ότι αναφορικά με τα ποσά που ζητεί για τις αναγκαίες δαπάνες επισκευών, η συμπεριφορά της ενάγουσας είναι καταχρηστική, καθόσον παραβιάστηκε το άρθρο 30 του κανονισμού πολυκατοικίας, που απαιτούσε για τέτοιου ύψους δαπάνες την απόφαση της γενικής συνέλευση των συνιδιοκτητών. Με το ανωτέρω περιεχόμενο ο ισχυρισμός των εναγομένων περί εφαρμογής του άρθρου 281 ΑΚ είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αν και δεχόμενο, εσφαλμένα, διαφορετικά πραγματικά περιστατικά για την θεμελίωση της συγκεκριμένης ένστασης (δέχτηκε ότι οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν καταχρηστικότητα της αγωγής διότι δεν τους όχλησε η ενάγουσα για εξόφληση των κοινοχρήστων και άφησε να παρέλθει μεγάλο διάστημα μέχρι την άσκηση της), ορθώς κατ’ αποτέλεσμα έκρινε αυτήν ως μη νόμιμη και την απέρριψε. Σε κάθε περίπτωση, όμως, και εάν υποτεθεί ότι οι εναγόμενοι επικαλέστηκαν τέτοια περιστατικά αδράνειας της ενάγουσας περί ενημέρωσης για τις κοινόχρηστες δαπάνες, και πάλι ορθώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την ένστασης καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της ως μη νόμιμη, διότι δεν αρκεί μόνο η αδράνεια του δικαιούχου για να θεωρηθεί μια συμπεριφορά ως καταχρηστική. Ως εκ τούτου ο ανωτέρω λόγος έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Με τον τέταρτο λόγο έφεσής τους οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένα κήρυξε την απόφαση του προσωρινά εκτελεστή, ενώ δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 908 ΚΠολΔ. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως απαραδέκτως προβαλλόμενος, αφού η εκδοθείσα από το παρόν δικαστήριο απόφαση ως τελεσίδικη μπορεί να εκτελεστεί (Σαμουήλ, Η έφεση κατά τον ΚΠολΔ. Εκδ. 2003, παρ. 542, σελ. 222). Ομοίως απορριπτέος ως μη νόμιμος είναι και ο τελευταίος (IX) λόγος έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε σιωπηρά το αίτημά τους περί αναβολής της συζήτησης της υπόθεσης, κατ’ άρθρο 233 παρ. 2 ΚΠολΔ, καθόσον σύμφωνα με την τελευταία αυτή διάταξη το δικαστήριο δύναται απλώς, και δεν δεσμεύεται, να αναβάλλει τη συζήτηση της υπόθεσης στα πλαίσια επίτευξης συμβιβαστικής λύσης μεταξύ των διαδίκων.
Από τις διατάξεις των άρθρων 450 § 2 και 451 § 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι κάθε διάδικος ή τρίτος έχει υποχρέωση να επιδείξει τα έγγραφα, τα οποία κατέχει και που μπορούν να χρησιμεύσουν για απόδειξη, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος που δικαιολογεί την μη επίδειξη τους. Αν η επίδειξη ζητείται από διάδικο, μπορεί η αίτηση να υποβληθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης ακόμη και για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου με το δικόγραφο της έφεσης ή με τους πρόσθετους λόγους αυτής ή με τις προτάσεις, αν δε η αίτηση απευθύνεται κατά τρίτου μόνο με παρεμπίπτουσα αγωγή. Για την πληρότητα της σχετικής αίτησης πρέπει να εκτίθεται ότι το έγγραφο βρίσκεται στα χέρια του αντιδίκου, αφού τούτο αποτελεί προϋπόθεση της υποχρέωσης για επίδειξη, καθώς και να προσδιορίζεται το έγγραφο και να περιγράφεται με ακρίβεια το περιεχόμενο του, διαφορετικά η αίτηση είναι αόριστη (ΑΠ 393/2015, ΑΠ 1615/2014 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, οι εκκαλούντες με την έφεσή τους υποβάλλουν αίτημα για επίδειξη εκ μέρους της εφεσίβλητης των εγγράφων που αναφέρουν, ήτοι αντιγράφου της συμβάσεως με τον θυρωρό της εν λόγω πολυκατοικίας και της απόφασης της γενικής συνέλευσης για τις απολαβές του καθώς και απόδειξης των λογιστικών εγγραφών σχετικά με την απόδοση του ΦΠΑ. Το αίτημα αυτό έτσι διατυπούμενο, χωρίς δηλαδή να αναφέρεται ότι τα εν λόγω έγγραφα βρίσκονται στην κατοχή της ενάγουσας αλλά ούτε και να περιγράφεται με ακρίβεια το περιεχόμενο τους, ώστε να εξατομικεύονται τα επιδεικτέα έγγραφα, είναι αόριστο και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί.
Κατόπιν όλων των παραπάνω οι εναγόμενοι οφείλουν στην ενάγουσα τα εξής ποσά : 1) ο … …….., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, (3.347,24 + 156,80 + 2.372,80 + 407,46=) 6.284,30 ΕΥΡΩ, 2) ο ……. …….. (3.727,61 + 174,62 + 2.642,43 + 453,75=) 6.998,41 ΕΥΡΩ, 3) ο .. ………. (3.727,61 + 174,62 + 2.642,43 + 453,75=) 6.998,41 ΕΥΡΩ, 4) ο ……., και ήδη η καθολική διάδοχος αυτού, σύζυγος του, ……. ………, που συνεχίζει την δίκη, (3.727,61 + 174,62 + 2.642,43 + 453,75=) 6.998,41 ΕΥΡΩ και 5) η ……. ……. (684,66 + 32,07 + 485,34 + 18.642,05 + 712,35=) 20.556,47 ΕΥΡΩ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Συνεπώς, έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, κρίνοντας ότι τα οφειλόμενα από αυτούς ποσά ανέρχονται σε 6.300,60 €, 7.017,07 €, 7.017,07 €, 7.017,07 € και 20.611,45 € αντίστοιχα και πρέπει κατά παραδοχή του σχετικού πέμπτου λόγου της κρινόμενης έφεσης να γίνει δεκτή η έφεση κατ’ ουσίαν και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση εν μέρει, μόνο κατά το κεφάλαιο της (κύριας) αγωγής. Στη συνέχεια πρέπει το Δικαστήριο αυτό να κρατήσει την υπόθεση και να δικάσει την από 23-12-2014 αγωγή. Εφόσον δε εξαφανίστηκε η προσβαλλόμενη με αρ. 1596/2015 απόφαση κατά τα ανωτέρω το παρόν Δικαστήριο καθίσταται αρμόδιο να ερευνήσει όλα τα αναγκαία ζητήματα για τη διάγνωση της διαφοράς, διότι δεν δικάζεται πλέον η έφεση, αλλά η αγωγή (Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, εκδ. 2003, παρ. 1144, σελ. 431). Έτσι, όπως προκύπτει από την ομολογία της ενάγουσας, η οποία περιέχεται στις από 7-12-2016 προτάσεις της, που κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, μετά τη συζήτηση της ένδικης αγωγής (στις 30-3-2015), η μισθώτρια και η υπομισθώτρια εταιρείες της ΣΤ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας, δηλαδή η «. …» και «…», προέβησαν σε μερική εξόφληση των επίδικων οφειλόμενων κοινοχρήστων και δη η πρώτη κατέβαλε σε καθεμία από τις ημερομηνίες 8-4-2015, 11-5-2015, 5-6-2015 και 13-7-2015 ποσό 624,84 €, ήτοι συνολικά 2.499,36 €, και η δεύτερη σε καθεμία από τις ημερομηνίες 31-3-2015, 7-5-2015 και 11-6-2015 ποσό 300 €, ήτοι συνολικά 900 €. Έτσι, για την ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία καταβλήθηκε έναντι των οφειλόμενων κοινοχρήστων -ως προσδιορίστηκαν πιο πάνω στο σκεπτικό της παρούσας- το συνολικό ποσό των (2.499,36 € + 900 € =) 3.399,36 €. Επίσης, η μισθώτρια εταιρεία της Ζ2 οριζόντιας ιδιοκτησίας, δηλαδή η «……..» κατέβαλε έναντι των επίδικων οφειλόμενων κοινοχρήστων δαπανών στις 14-4-2015 το ποσό των 8.931 € και στις 15-5-2015 το ποσό των 8.931 €, ήτοι συνολικά 17.862 €. Συνεπώς, αφού τα καταβληθέντα ποσά αφαιρεθούν από τα ποσά, που οφείλουν οι εναγόμενοι για τις επίδικες κοινόχρηστες δαπάνες, κατά τα ποσοστά συγκυριότητας τους, η οφειλή τους διαμορφώνεται συνολικά σε 26.574,66 ΕΥΡΩ και δη ως εξής : 1) ο .. ………., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, οφείλει [6.284,30 € – (3.399,36 € η καταβολή Χ 22% =) 747,85 € =] 5.536,45 ΕΥΡΩ, 2) ο ……. …….ς οφείλει [6.998,41 € – (3.399,36 € Χ 24,5%=) 832,84 €=] 6.165,57 ΕΥΡΩ, 3) ο .. ……… οφείλει [6.998,41 € – (3.399,36 € Χ 24,5%=) 832,84 €=] 6.165,57 ΕΥΡΩ, 4) ο ……., και ήδη η καθολική διάδοχος αυτού, σύζυγός του, που συνεχίζει την δίκη, οφείλει [6.998,41 € – (3.399,36 € Χ 24,5%=) 832,84 €=] 6.165,57 ΕΥΡΩ και 5) η ……. ……. οφείλει [20.556,47 € – (3.399,36 € Χ 4,5% =) 152,97 € – 17.862 €=] 2.541,50 ΕΥΡΩ. Ενόψει αυτών η ένδικη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλλουν στην ενάγουσα τα παραπάνω ποσά, δηλαδή συνολικά 26.574,66 ΕΥΡΩ, εντόκως από την επίδοση της αγωγής. Επιπλέον, το περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση αίτημα είναι χωρίς αντικείμενο και πρέπει ν’ απορριφθεί, καθώς το σε προσωρινή εκτέλεση της εκκαλουμένης καταβληθέν στην ενάγουσα ποσό ύψους 21.000 ευρώ, υπολείπεται του ως άνω τελικά επιδικασθέντος σ’ αυτήν ποσού των 26.574,66 ευρώ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας- εφεσίβλητης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος σε βάρος των εκκαλούντων-εναγομένων, λόγω της μερικής νίκης και ήττας τους, όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό (άρθρα 176, 178, 183, 191 § 2 ΚΠολΔ), προσέτι δε πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στους καταθέσαντες εκκαλούντες (άρθρο 495 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την εκκαλουμένη υπ’ αρ. 1596/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (μόνο ως προς το κεφάλαιο της κύριας αγωγής).
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 23-12-2014 (αρ. κατάθ. …….) αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα τα εξής ποσά, 1) ο . …….., όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον δικαστικό συμπαραστάτη του .. ……., πέντε χιλιάδες πεντακόσια τριάντα έξι ΕΥΡΩ και σαράντα πέντε ΛΕΠΤΑ (5.536,45), 2) ο ……. …….ς έξι χιλιάδες εκατόν εξήντα πέντε ΕΥΡΩ και πενήντα επτά ΛΕΠΤΑ (6.165,57), 3) ο .. …….. έξι χιλιάδες εκατόν εξήντα πέντε ΕΥΡΩ και πενήντα επτά ΛΕΠΤΑ (6.165,57), 4) ο ……., και ήδη η καθολική διάδοχος αυτού σύζυγός του, ……. …. που συνεχίζει την δίκη, έξι χιλιάδες εκατόν εξήντα πέντε ΕΥΡΩ και πενήντα επτά ΛΕΠΤΑ (6.165,57), και 5) η ……. ……. δύο χιλιάδες πεντακόσια σαράντα ένα ΕΥΡΩ και πενήντα ΛΕΠΤΑ (2.541,50), εντόκως κάθε ποσό από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μέρος από τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος των εναγομένων, τα οποία καθορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου στους καταθέσαντες εκκαλούντες.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, στις 15.1.2019, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ