ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 527/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Κούτση με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ,
ΚΑΘ’ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ- ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Eλληνικού Δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα, το οποίο δεν εκπροσωπήθηκε από δικαστικό αντιπρόσωπο του Ν.Σ.Κ.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 25.8.2010 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2010 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η 1188/2014 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου που δέχθηκε την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το εναγόμενο και ήδη εκκαλούν με την από 15.10.2014 και με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά …./2014 έφεσή του, η οποία δικάσθηκε από το Δικαστήριο τούτο στις 2.2.2017, εκδοθείσας της 202/2018 οριστικής απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου που απέρριψε κατ’ ουσίαν την έφεση.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Αρείου Πάγου με την από 15.10.2018 αίτηση αναίρεσης το εκκαλούν, εκδοθείσας της 787/2020 απόφασης του Αρείου Πάγου (Γ’ Πολιτικό Τμήμα), με την οποία αναιρέθηκε η 202/2018 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου και παραπέμφθηκε η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, με διαφορετική συγκρότηση. Με την από 10.5.2021 (με Γ.Α.Κ. …/2021 και Ε.Α.Κ. ……/2021) κλήση της εφεσίβλητης ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου ορίσθηκε δικάσιμος για εκ νέου συζήτηση της ως άνω από 15.10.2014 έφεσης του καθ’ου η κλήση-εκκαλούντος, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της καλούσας-εφεσίβλητης που παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει στα άρθρα 579επ. τη διαδικασία που ακολουθείται μετά την αναίρεση της αποφάσεως και ειδικότερα ορίζει: α) Στο άρθρο 579 παρ.1: «Αν αναιρεθεί η απόφαση, οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την απόφαση που αναιρέθηκε και η διαδικασία πριν από την απόφαση αυτήν ακυρώνεται μόνο εφόσον στηρίζεται στην παράβαση για την οποία έγινε δεκτή η αναίρεση…», β) Στο άρθρο 580 παρ.3: Αν ο Άρειος Πάγος αναιρέσει την απόφαση για οποιονδήποτε άλλο λόγο, εκτός από εκείνους που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 (δηλαδή για υπέρβαση δικαιοδοσίας ή για παράβαση των διατάξεων των σχετικών με την αρμοδιότητα, αντίστοιχα) παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση σε άλλο δικαστήριο ισόβαθμο και ομοειδές προς εκείνο το οποίο εξέδωσε την απόφαση που αναιρέθηκε ή στο ίδιο, αν είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές και γ) Στο άρθρο 581 παρ.2: Η υπόθεση συζητείται (στο δικαστήριο της παραπομπής) μέσα στα όρια που διαγράφονται με την αναιρετική απόφαση και αφού κατατεθούν προτάσεις κατά το άρθρο 524 παρ.1 εδ.β’. Από τον συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι, μετά την παραδοχή της αιτήσεως αναιρέσεως, οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από τη συζήτηση, μετά την οποία εκδόθηκε η απόφαση που αναιρέθηκε, δηλαδή αναβιώνει η αίτηση παροχής έννομης προστασίας (έφεση, αγωγή) (ΜονΕφΘεσσαλ 304/2022, ΕφΑΔ & ΠολΔ 2022, σελ. 885), η τυχόν δε ερημοδικία του εκκαλούντος στη μετ’ αναίρεση δίκη εξετάζεται εξαρχής και ανεξαρτήτως του εάν στη διαδικασία συζήτησης της έφεσης που οδήγησε στην απόφαση που αναιρέθηκε, ο εκκαλών είχε παραστεί κανονικά και η έφεσή του τότε είχε συζητηθεί αντιμωλία των διαδίκων (βλ. ΑΠ 739/2021, ΜονΕφΠειρ 57/2020 στην ΤΝΠ Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση με την από 10.5.2021 (με Γ.Α.Κ. …./2021 και Ε.Α.Κ. …../2021) κλήση της εφεσίβλητης απευθυνόμενης προς το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η από 15.10.2014 με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά …../2014 έφεση του τελευταίου κατά της 1188/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία), που δέχθηκε την από 25.8.2010 (υπ’ αριθ. κατ. …../3.9.2010) αγωγή της ήδη εφεσίβλητης κατά του νυν εκκαλούντος Ελληνικού Δημοσίου, αναγνώρισε ότι η ενάγουσα είναι κυρία ενός ακινήτου εμβαδού 280 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια Σεληνίων του Δήμου Σαλαμίνας, στην ειδικότερη θέση «…………..», όπως αποτυπώνεται με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Σεπτεμβρίου 2009 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ………… (στο οποίο φέρεται με εμβαδό 284,57 τ.μ.), έχει καταχωριστεί με ΚΑΕΚ ……… και συνορεύει, κατά το απόσπασμα του κτηματολογικού διαγράμματος, ανατολικά με την οδό …………, δυτικά με το ακίνητο με ΚΑΕΚ …….., βόρεια με το ακίνητο με ΚΑΕΚ ……… και νότια με ακίνητο με ΚΑΕΚ ……… και ακολούθως διέταξε τη διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας, ώστε στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου με ΚΑΕΚ ……….., εμβαδού 280 τ.μ., να αναγραφεί η ενάγουσα, ως κυρία (ποσοστό 100%), με τίτλο κτήσης το υπ’ αριθ. …./1989 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό ….. Η ένδικη έφεση του ηττηθέντος πρωτοδίκως Ελληνικού Δημοσίου με την οποία ζητείται η εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης, με σκοπό να απορριφθεί καθ’ ολοκληρίαν η ως άνω από 25.8.2010 αγωγή της εφεσίβλητης, συζητήθηκε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου υπό άλλη συγκρότηση, στις 2.2.2017 και εκδόθηκε η 202/2018 οριστική του απόφαση, με την οποία δικάζοντας την υπόθεση αντιμωλία των διαδίκων, έγινε τυπικά δεκτή και απορρίφθηκε στην ουσία της η έφεση. Την απόφαση αυτή προσέβαλε το νυν εκκαλούν με την από 15.10.2018 (με αριθμό κατάθεσης …../2018) αίτηση αναιρέσεως, επί της οποίας εκδόθηκε η 787/2020 απόφαση του Αρείου Πάγου (Γ’ Πολιτικό Τμήμα), που αναίρεσε την πιο πάνω απόφαση στο σύνολό της λόγω έλλειψης νόμιμης βάσης ως προς το ζήτημα της κτήσης κυριότητας του επιδίκου ακινήτου από την ενάγουσα και τους δικαιοπαρόχους της και παρέπεμψε την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο Εφετείο αυτό, συγκροτούμενο από άλλο δικαστή, εκτός εκείνου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση. Κατόπιν αυτού η εφεσίβλητη με την ως άνω από 10.5.2021 κλήση της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ζήτησε να ορισθεί δικάσιμος για την εκ νέου συζήτηση της ως άνω από 15.10.2014 έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας να απορριφθεί αυτή ως προς όλα τα αιτήματά της, ορίσθηκε δε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας (7.4.2022). Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, το καθ’ου η κλήση-εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο δεν εκπροσωπήθηκε από δικαστικό αντιπρόσωπο του Ν.Σ.Κ. ή από άλλο πληρεξούσιο δικηγόρο, αλλά ήταν απόν. Από την προσκομιζόμενη από την καλούσα-εφεσίβλητη υπ’ αριθ. ……../20.5.2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών …….. αποδεικνύεται ότι κατόπιν εντολής του πληρεξούσιου δικηγόρου της εφεσίβλητης, ………, ακριβές αντίγραφο της ως άνω από 10.5.2021 κλήσης, με πράξη ορισμού δικασίμου της αναφερόμενης στην αρχή της παρούσας και κλήση σε αυτή για συζήτηση της ένδικης εφέσεως επιδόθηκε στον Υπουργό των Οικονομικών, υπό την ιδιότητά του ως νομίμου εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου κατ’ άρθρο 5 του “Κώδικος Νόμων περί δικών του Δημοσίου” (Διάταγμα 26.6/10.7.1944), που δεν καταργήθηκε ως ειδική και ισχύει και μετά την εισαγωγή του ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 126 παρ.1 στοιχ.δ’ ΚΠολΔ, στις 20.5.2021, με παράδοση στην Κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους στον εντεταλμένο για την παραλαβή δικογράφων κατ’ άρθρο 8 παρ. 1 περ. γ` και παρ. 3 περ. α` του ν. 3086/2002 «Οργανισμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους», Πάρεδρο του Ν.Σ.Κ. ……….. νόμιμα κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 498 παρ.2 ΚΠολΔ (βλ. ΑΠ 715/2020 στην ΤΝΠ Νόμος). Επομένως, το καθ’ου η κλήση-εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να δικασθεί ερήμην. Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 272 § § 1-2 και 524 § 1-3 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 30 και 44 § 1 του Ν. 3994/2011 (ΦΕΚ 165/25.7.2011) αντίστοιχα και ίσχυαν κατά τον χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης στις 16.10.2014 (λαμβανομένου υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ.2 του ν. 4335/2015 οι διατάξεις για τα ένδικα μέσα εφαρμόζονται για τα κατατιθέμενα από την 1.1.2016, οπότε και οι τροποποιήσεις που έχουν γίνει με το άρθρο 28 παρ.3 του ν. 4842/2021 στην παράγραφο 3 του άρθρου 524 ΚΠολΔ στις νεότερες διατάξεις του ν. 4335/2015 δεν αφορούν στη διαδικασία που εφαρμόζεται για τα ένδικα μέσα που είχαν ασκηθεί πριν την 1.1.2016), συνάγεται ότι επί ερημοδικίας του εκκαλούντος στην κατ’ έφεση δίκη, εφαρμόζονται ως προς την έφεση οι διατάξεις που ισχύουν επί ερημοδικίας του ενάγοντος κατά τη συζήτηση ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και συνεπώς το δικαστήριο ερευνά, εάν τη συζήτηση επισπεύδει ο εκκαλών ή ο εφεσίβλητος, και η έφεση απορρίπτεται ερήμην του εκκαλούντος, που επιμελήθηκε για τη συζήτηση ή κλητεύθηκε νομίμως γι’ αυτήν (ΑΠ 314/2011, ΝοΒ 2011, σελ. 2161, ΕφΑθ 110/2022 στην ΤΝΠ Νόμος). Εάν τη συζήτηση επισπεύδει ο εφεσίβλητος ερευνάται, εάν ο απολιπόμενος εκκαλών κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα και στη μεν αποφατική περίπτωση κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση και διατάσσεται νέα κλήτευση (άρθρα 524 § 1, 3, 272 § § 1 και 2, 271 του ΚΠολΔ), στην καταφατική δε περίπτωση-ή αν τη συζήτηση επισπεύδει ο εκκαλών (ΕφΠατρ 192/2018 στην ΤΝΠ Νόμος) απορρίπτεται η έφεση ως ανυποστήρικτη, χωρίς να ερευνηθεί η ουσία της υπόθεσης (ΕφΘεσ 276/2017, ΕφΑΔ 2017, σελ. 966). Στην περίπτωση αυτή, η απόρριψη της έφεσης δεν είναι τυπική αλλά γίνεται κατ’ ουσίαν (ΑΠ 268/2016, ΑΠ 11/2016 στην ΤΝΠ Νόμος), διότι κατά πλάσμα του νόμου, ο εκκαλών θεωρείται ότι παραιτήθηκε από το ασκηθέν ένδικο μέσο της εφέσεως (ΑΠ 314/2011 στην ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑθ 110/2022, ό.π., Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, έκδοση 2012, άρθρο 524, σελ. 938, παρ.33). Στην προκειμένη, λοιπόν, περίπτωση που το καθ’ου η κλήση-εκκαλούν κλητεύθηκε νόμιμα κι εμπρόθεσμα από την καλούσα-εφεσίβλητη για τη συζήτηση της εφέσεώς του στην πιο πάνω δικάσιμο, πλην όμως δεν παρέστη κατά τη συζήτηση αυτή, πρέπει η έφεσή του να απορριφθεί από το παρόν αρμόδιο κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ Δικαστήριο, δικάζον κατά την τακτική διαδικασία, κατά τις προεκτιθέμενες διατάξεις. Παράβολο για την άσκηση ανακοπής ερημοδικίας δεν ορίζεται για το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο, αφού αυτό απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής κάθε τέλους και παραβόλου για την άσκηση ενδίκου μέσου σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ.1 του Καν. Δ/τος της 26 Ιουνίου/10 Ιουλίου 1944 “Περί Κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου” (βλ. Στ. Πανταζόπουλο σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, Δ. Κονδύλης/Στ. Πανταζόπουλος, έκδοση 2020, άρθρο 505, σελ. 45, παρ.5 που παραπέμπει στην ΕφΑθ 15779/1988, ΕλλΔνη 1993, σελ. 1369). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καλούσας-εφεσίβλητης κατόπιν σχετικού αιτήματός της πρέπει να επιβληθούν για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος του καθ’ ου η κλήση-εκκαλούντος, λόγω της ήττας του κατά τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, μειωμένα όμως σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 22 παρ.1 του ν. 3693/1957, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην του εκκαλούντος.
Απορρίπτει την από 15.10.2014 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με αριθμό κατάθεσης …./2014) έφεση κατά της 1188/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος και ορίζει αυτά στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 1.9.2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ