ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 405/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα T.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Εκκαλούντος: …………..ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παναγιώτη Χριστοφοράτο, με δήλωση. Και
Εφεσίβλητης: εταιρίας …………… η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Θωμαΐδα Κορλού, με δήλωση.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 5.5.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2019 αγωγή, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την απόφαση 661/2021 δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής, ο εναγόμενος άσκησε την από 12.5.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2021 έφεση (αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου στο Εφετείο ………./2021), η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της (από το πινάκιο) και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ύστερα από δήλωσή τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η από 12.5.2021 έφεση του εν μέρει ηττηθέντος εναγομένου κατά της οριστικής απόφασης 661/2021 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 5.5.2019 αγωγή της ενάγουσας, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. α, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Περαιτέρω, αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ.), ενώ έχει κατατεθεί το σχετικό παράβολο, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3Α. περ. β´ του ίδιου Κώδικα. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του ίδιου Κώδικα) και να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
ΙΙ. Από τις διατάξεις των άρθρων 688 – 690 του Α.Κ., που καθορίζουν λεπτομερώς την ευθύνη του εργολάβου, ανάλογα με τη φύση των ελαττωμάτων και ελλείψεων, τα οποία φέρει το έργο, που εκτελέστηκε από αυτόν, προκύπτει, ότι ο εργοδότης δικαιούται να απαιτήσει: α) σε περίπτωση επουσιωδών ελαττωμάτων, είτε τη διόρθωση αυτών, είτε την ανάλογη μείωση της αμοιβής, β) σε περίπτωση ουσιωδών ελαττωμάτων, τα οποία καθιστούν το έργο άχρηστο, ή έλλειψης των συνομολογηθεισών ιδιοτήτων, είτε τη διόρθωση, είτε την ανάλογη μείωση της αμοιβής, είτε, αντί αυτών, να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση και γ) σε περίπτωση κατά την οποία οι ελλείψεις του έργου, οι οποίες ανάγονται, είτε σε ουσιώδη, είτε σε επουσιώδη ελαττώματα, όσο και σε συμφωνημένες ιδιότητες, που οφείλονται σε υπαιτιότητα του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται, αντί υπαναχώρησης ή μείωσης της αμοιβής, να απαιτήσει αποζημίωση για κάθε ζημία, η οποία προήλθε από το γεγονός ότι ο εργολάβος δεν ανταποκρίθηκε υπαίτια στις υποχρεώσεις του από τη σύμβαση να κατασκευάσει έργο, που να φέρει τις συμφωνημένες ιδιότητες και χωρίς ελαττώματα (Α.Π. 935/2019 και Α.Π. 203/2019 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Η αποζημίωση περιλαμβάνει, κατ’ αρχήν, τη δαπάνη, στην οποία πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε ο εργοδότης για να αποκαταστήσει τις ελλείψεις του έργου, καθώς, επίσης, το διαφυγόν κέρδος και κάθε περαιτέρω ζημία. Την απαιτούμενη, για την ευθύνη του εναγόμενου εργολάβου προς αποζημίωση, εξαιτίας ελλείψεων του εκτελεσθέντος έργου, υπαιτιότητά του, δεν υποχρεούται να επικαλεσθεί και αποδείξει ο ενάγων εργοδότης, αλλά να αποκρούσει ο εναγόμενος εργολάβος, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητάς του προς απαλλαγή του από την υποχρέωση αποζημίωσης (Α.Π. 203/2019 ό.π., Α.Π. 1281/2018 και Α.Π. 985/2015 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Περαιτέρω, σε περίπτωση άσκησης του δικαιώματος διόρθωσης, εάν η προθεσμία, που έταξε ο εργοδότης στον εργολάβο προς διόρθωση των ελαττωμάτων, παρέλθει άπρακτη, ο εργολάβος καθίσταται υπερήμερος. Το ίδιο συμβαίνει και αν αρνηθεί τη διόρθωση, εξαιτίας δε, της υπερημερίας ο εργοδότης δικαιούται να εκτελέσει ο ίδιος τη διόρθωση με δικές του δαπάνες, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 687 του Α.Κ., σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 945 του Κ.Πολ.Δ., τις οποίες (δαπάνες) δικαιούται να απαιτήσει από τον εργολάβο. Εφόσον μάλιστα, τα ελαττώματα αυτά ή οι ελλείψεις οφείλονται σε υπαιτιότητα του τελευταίου, ο εργοδότης δικαιούται να ζητήσει και τις οποιεσδήποτε υπόλοιπες αξιώσεις αποζημίωσης, που συνδέονται με την ύπαρξή τους [(ελαττωμάτων και ελλείψεων) (Α.Π. 935/2019 ό.π., Α.Π. 1229/2017 ό.π. και Α.Π. 40/2010 Τ.Ν.Π.«ΝΟΜΟΣ»)]. Εξάλλου, η αξίωση αποζημίωσης δεν παρέχεται στον ενάγοντα διαζευκτικά και με το δικαίωμα για διόρθωση, αλλά μόνο με τα δικαιώματα της υπαναχώρησης ή της μείωσης της αμοιβής (Α.Π.935/2019ό.π.).
ΙΙΙ. Στην προκείμενη περίπτωση, η ενάγουσα εταιρία με το διακριτικό τίτλο «……..», με την από 5.5.2019 αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, όπως αυτή εκτιμάται από το Δικαστήριο, ιστορούσε ότι στο πλαίσιο της ανακαίνισης ορόφων του ειδικά αναφερόμενου κτιρίου, κυριότητάς της, σύναψε με τον εναγόμενο ……………. – κατασκευαστή οικοδομών, την από 10.8.2017 σύμβαση έργου. Ότι με αυτήν ανέθεσε στον τελευταίο τις ειδικά αναφερόμενες εργασίες, όπως και τις πρόσθετες εργασίες, που συμφωνήθηκαν προφορικά. Ότι το έργο παραδόθηκε με το από 16.11.2017 πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής, οπότε και εξοφλήθηκε η συμφωνηθείσα αμοιβή, η οποία ανήλθε συνολικά στο ποσό των 46.159 ευρώ. Ότι με το πρωτόκολλο αυτό συμφωνήθηκε η παραλαβή του έργου με επιφύλαξη έξι μηνών, χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα είχε τη δυνατότητα να ελέγξει την ορθή λειτουργία του έργου. Ότι επιπλέον συμφωνήθηκε πως, εφόσον ανέκυπταν ελαττώματα, που δεν ήταν εμφανή, θα ενημέρωνε τον εναγόμενο, ο οποίος θα έπρεπε εντός προθεσμίας δύο ημερών να προβεί στις απαραίτητες εργασίες, σε περίπτωση δε, μη ενέργειάς του εντός της ανωτέρω προθεσμίας, θα είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει από αυτόν ποινή 100 ευρώ, για κάθε ημέρα καθυστέρησης. Ότι, επειδή μετά από λίγες ημέρες παρουσιάστηκαν ελαττώματα του έργου, που οφείλονται σε υπαιτιότητα του εναγομένου (διαρροή στις κοινόχρηστες τουαλέτες των ορόφων, πτώση σοβάδων από την υγρασία, ενώ αρκετά πλακάκια άρχισαν να παρουσιάζουν ραβδώσεις και δεν είχαν στοκαριστεί), κλήθηκε για να τα επιδιορθώσει, αρχικά προφορικά και στη συνέχεια, εφόσον δεν προσήλθε και εγγράφως. Ότι επειδή δεν προσήλθε για να διορθώσει τα ελαττώματα του έργου, που προήλθαν από υπαιτιότητά του, ο εναγόμενος οφείλει να την αποζημιώσει για τη θετική ζημία που υπέστη, η οποία συνίσταται στη δαπάνη που υποβλήθηκε για την αποκατάσταση αυτών, συνάπτοντας άλλη σύμβαση με έτερο εργολάβο. Ότι ο τελευταίος τέλεσε τις αναφερόμενες εργασίες (αποξήλωση για τη διερεύνηση του προβλήματος διαρροής, και της αποχέτευσης του ισογείου επιδιόρθωση και λειτουργία των τουαλετών των 4ου, 5ου και 6ου ορόφου), έναντι του ποσού των 11.555,50 ευρώ. Ότι ο εναγόμενος πρέπει να του καταβάλει και το ποσό των 36.189,40 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α., ποσό που του κατέβαλε για το τιμολόγιο 39/2017, αφού ουσιαστικά το έργο, που του ανέθεσε, δεν εκτελέστηκε. Ότι λόγω της υπερημερίας του εναγόμενου επί 238 ημέρες να προσέλθει για να προβεί στις αναγκαίες διορθώσεις του έργου, πρέπει να της καταβάλει, ως ποινική ρήτρα, το ποσό των 23.800 ευρώ, όπως συμφωνήθηκε με το πιο πάνω πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής. Ότι δαπάνησε το ποσό των 248 ευρώ για τη σύνταξη τεχνικής έκθεσης από αρχιτέκτονα μηχανικό ως προς τα ελαττώματα του έργου του εναγόμενου. Ότι από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του τελευταίου, αντίθετα με την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη, όχι μόνο επειδή δεν προέβη στην εκτέλεση των συμβατικών του υποχρεώσεων, αλλά και επειδή προκάλεσε βλάβη στην περιουσία της, υπέστη σημαντική ηθική βλάβη. Κατόπιν τούτων, ζήτησε, μετά από παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό, με τις προτάσεις της (άρθρο 223 του Κ.Πολ.Δ.), να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να της καταβάλει: α) ως αποζημίωση, τα πιο πάνω ποσά (11.555,50 ευρώ πλέον Φ.Π.Α., 36.189,40 πλέον Φ.Π.Α. και 248 ευρώ), σύμφωνα με τις διατάξεις από τη σύμβαση έργου και αυτές περί αδικοπραξιών, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, β) ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 10.000 ευρώ και γ) ως ποινική ρήτρα αυτό των 23.800 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε νόμιμη την αγωγή, μόνο ως προς το αίτημα για την καταβολή του ποσού των 11.555,50 ευρώ, που ζητούσε η ενάγουσα ως αποζημίωση για μη εκτέλεση της σύμβασης έργου και αυτό των 23.800 ευρώ για ποινική ρήτρα, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων306, 341, 404, 405, 407, 681, 687 και688 – 690 του Α.Κ. Σημειωτέον ότι από το νόμιμο της αγωγής, θα πρέπει να συμπληρωθεί με τις διατάξεις των άρθρων297, 298 εδ. α´, 361 του Α.Κ. και 70 του Κ.Πολ.Δ. Περαιτέρω, αφού απέρριψε ως μη νόμιμα τα αιτήματα της αγωγής περί καταβολής: α) του ποσού των36.189,40 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. (καταβληθείσα αμοιβή του εργολάβου), με την αιτιολογία ότι η ενάγουσα επέλεξε να ασκήσει το δικαίωμα της αποζημίωσης και όχι αυτό της υπαναχώρησης από τη σύμβαση, β) αυτού των 248 ευρώ που δαπάνησε για τη σύνταξη της πραγματογνωμοσύνης, το οποίο δεν αποδίδεται ως αποζημίωση, αλλά ως δικαστική δαπάνη, καθώς και γ) αυτού περί καταβολής χρηματικής ικανοποίησης, επειδή, υπό τα εκτιθέμενα στην αγωγή, η αντισυμβατική ευθύνη του εναγόμενου δεν συνιστούσε και αδικοπραξία, δέχθηκε αυτήν (αγωγή) εν μέρει και ως ουσιαστικά αβάσιμη, υποχρεώνοντας τον τελευταίο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 11.550 ευρώ, ως αποζημίωση και αυτό των 13.800 ευρώ ως ποινή, με το νόμιμο τόκο. Ήδη, κατά της απόφασης αυτής, ο εναγόμενος παραπονείται για τους διαλαμβανόμενους στην υπό κρίση έφεση λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε, την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί η από 5.5.2019 αγωγή στο σύνολό της.
ΙV. Με τους δεύτερο και τρίτο λόγους της έφεσης, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε η ένσταση αοριστίας που πρόβαλε: α) της αγωγής ως προς την περιγραφή των εργασιών που αφορούσαν στην αντικατάσταση των υπό κρίση σωληνώσεων, ήτοι χαρακτηριστικά των σωληνώσεων που προϋπήρχαν του έργου, χαρακτηριστικά των σωληνώσεων που ευρέθησαν, προδιαγραφές των πλακιδίων που ήταν αστοκάριστα, εμβαδόν επιφάνειας και διαστάσεις δαπέδων που επισκεύασε (δεύτερος λόγος) και β) της θετικής ζημίας της εφεσίβλητης, αφού δεν αναφέρεται το έργο που επιτέλεσε ο νέος εργολάβος, στον οποίο η τελευταία ανέθεσε τις εργασίες αποκατάστασης των ελαττωμάτων του έργου, ήτοι το είδος των αποκατασταθέντων βλαβών, το μήκος και η διατομή των σωληνώσεων, το κόστος τους ανά τ.μ., τις διαστάσεις του δαπέδου, στο οποίο τοποθετήθηκε το νέο αποχετευτικό κατοσίφωνο και η αξία του. Ωστόσο, η αγωγή ήταν επαρκώς ορισμένη, αφού ο εργοδότης, που επιδιώκει αποζημίωση με βάση το άρθρο 690 του Α.Κ., οφείλει να επικαλεσθεί και να αποδείξει: α) την κατάρτιση της σύμβασης έργου, β) ότι το έργο εκτελέσθηκε, γ) ότι το εκτελεσθέν έργο έχει ελλείψεις, που πρέπει να προσδιορίζονται, χωρίς να ενδιαφέρει η διάκρισή τους σε ουσιώδεις ή επουσιώδεις και δ) τη ζημία που υπέστη από τις ελλείψεις του έργου, η οποία τελεί σε λογική ακολουθία με το ποσό της αποζημίωσης που ζητεί (ΑΠ 203/2019 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»), για τον προσδιορισμό δε, της ζημίας που υπέστη από τις ελλείψεις του έργου, δεν είναι αναγκαίο να προσδιορίζεται το κόστος για την αγορά των επιμέρους υλικών κατά μονάδα ή κατ’ αποκοπή, η αξία των ημερομισθίων εργασίας κ.λπ., αφού τα μεγέθη αυτά ανάγονται στην απόδειξη του ύψους της ζημίας (σχετ. Α.Π. 1399/2019, Α.Π. 345/2018 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ» και Τριμ.Εφ.Πειρ. 714/2020 αδημ.). Εξάλλου, στην αγωγή αναφέρονται οι εργασίες που εκτέλεσε ο νέος εργολάβος, προς επιδιόρθωση των ελαττωμάτων του εκκαλούντος και το ποσό που συμφωνήθηκε ως αμοιβή του, κατ’ αποκοπή (3.000 ευρώ ανά τουαλέτα, πλέον Φ.Π.Α.).
V. Κατά τη διάταξη του άρθρου 409 του ΑΚ, “αν η ποινή που συμφωνήθηκε είναι δυσανάλογα μεγάλη, μειώνεται, ύστερα από αίτηση του οφειλέτη από το δικαστήριο στο μέτρο που αρμόζει. Αντίθετη συμφωνία δεν ισχύει”. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το δικαστήριο της ουσίας, για τη μόρφωση της δικαστικής του κρίσης σε σχέση με τον προσδιορισμό του περιεχομένου της αόριστης νομικής έννοιας της “δυσανάλογα μεγάλης ποινής” και του “μέτρου που αρμόζει”, λαμβάνει υπόψη τα περιστατικά, που σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση συντρέχουν και ιδίως, το μέγεθος της ποινής, σε σύγκριση με την αξία της αντιπαροχής του δανειστή, την οικονομική κατάσταση των μερών, τα συμφέροντα του δανειστή, που επλήγησαν από την αθέτηση της σύμβασης, την έκταση της συμβατικής παράβασης του οφειλέτη, το βαθμό του πταίσματος του, την ενδεχόμενη ωφέλειά του από τη μη εκπλήρωση της παροχής, τα απώτερα επιβλαβή αποτελέσματα και κάθε δικαιολογημένο συμφέρον του δανειστή. Η κρίση αυτή του δικαστηρίου της ουσίας ελέγχεται, κατά το άρθρο 559 αριθ. 1 και 19 του Κ.Πολ.Δ., για την ορθή υπαγωγή στα ανωτέρω κριτήρια του άρθρου 409 Α.Κ. των περιστατικών που έγιναν ανελέγκτως δεκτά, αλλά και για τον προσδιορισμό του ποσού κατά το οποίο κρίθηκε, ότι πρέπει να μειωθεί η ποινική ρήτρα, μόνο όμως για παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Ειδικότερα, επιβάλλεται να τηρείται, κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενού ποσού, η αρχή της αναλογικότητας, ως γενική νομική αρχή και δη, αυξημένης τυπικής ισχύος, που πηγάζει από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 25 του Συντάγματος [(σχετ. Ολ.Α.Π. 10/2017 και Ολ.Α.Π. 9/2015 αμφότερες στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου) (Α.Π. 1184/2019και Α.Π. 981/2018αμφότερες στην Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»)].
VΙ. Από την εκτίμηση των ένορκων βεβαιώσεων: α) ……./10.9.2019, που δόθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, η οποία προσκομίζεται με επίκληση από την εφεσίβλητη – ενάγουσα, ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εκκαλούντος – εναγομένου, κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ., όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης ….΄/3.9.2019 της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ………. και β) 8915/ 13.9.2019,που δόθηκε ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, η οποία προσκομίζεται με επίκληση από τον εκκαλούντα – εναγόμενο, ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εφεσίβλητης – ενάγουσας, κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ., όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης ….΄/10.9.2019 της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών (οι ένορκες βεβαιώσεις …./2019 και …../2019, που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, τις οποίες προσκομίζει η ενάγουσα – εφεσίβλητη, δεν λαμβάνονται υπόψη, διότι όσον αφορά στην πρώτη στη σχετική κλήση, που ενσωματώθηκε στην έκθεση επίδοσης …./13.5.2019 της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών ……….. και όσον αφορά στη δεύτερη από την από 2.9.2019 κλήση, που ενσωματώθηκε στην έκθεση επίδοσης ………../3.9.2019 της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας, δεν ορίζεται κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ο χρόνος της εξέτασης του κάθε μάρτυρα, οπότε, εφόσον η ένορκη βεβαίωση έγινε χωρίς την παρουσία του αντιδίκου της, είναι ανύπαρκτη ως αποδεικτικό μέσο, διότι ο κατά διαζευκτικό τρόπο προσδιορισμός στην κλήση περισσοτέρων χρόνων για την εξέταση του μάρτυρα (όσον αφορά στην πρώτη αναγράφεται ως χρόνος εξέτασης «είτε τη Δευτέρα 20.5.2019 και ώρες είτε 9.30, είτε 10.00, είτε 10.30, είτε 11.00, είτε 11.30, είτε 12.00, είτε την Τρίτη 21.5.2019 και ώρες είτε 9.30, είτε 10.00, είτε 10.30, είτε 11.00, είτε 11.30, είτε 12.00» και όσον αφορά στη δεύτερη αναγράφεται ως χρόνος εξέτασης «είτε την Τρίτη 10.11.2019 και ώρα 10.00 είτε την Τετάρτη 11.11.2019 και ώρα 10.00») δεν είναι σαφής και συγκεκριμένος, ώστε να παρέχεται στον εκκαλούντα – ενάγοντα η δυνατότητα να παρασταθεί κατά την εξέταση και συνακόλουθα δεν πληρούται στην προκειμένη περίπτωση η απαιτούμενη προϋπόθεση της προηγούμενης κλήτευσης του – ad hocΑ.Π. 275/2013 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»), από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1γ΄, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα νόμιμα από τους διαδίκους έγγραφα, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του, για άμεση ή έμμεση απόδειξη, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς, όμως, να έχει παραληφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (Α.Π. 1045/2017 και Α.Π. 386/2015 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρία έχει την κυριότητα πολυώροφης οικοδομής επί οικοπέδου, που βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου σχεδίου του Δήμου Πειραιά, επί της συμβολής των οδών …………., αποτελούμενη από ισόγειο και οκτώ πάνω από το ισόγειο ορόφους. Ύστερα από την απόφασής της για την ανακαίνιση των κοινόχρηστων χώρων των 4ου, 5ου και 6ου ορόφων του ως άνω κτιρίου της, η εφεσίβλητη σύναψε με τον εκκαλούντα – εργολάβο οικοδομών, με έδρα στην …., αλλά και κατάστημα στον Πειραιά επί της οδού ………….., την από 10.8.2017 σύμβαση έργου. Με αυτήν η πρώτη ανέθεσε στον δεύτερο την πραγματοποίηση των κάτωθι οικοδομικών [επισκευαστικών – κατασκευαστικών) εργασιών: «Α. Τουαλέτες 4ου, 5ου και 6ου ορόφου. Ο εκκαλών ανέλαβε την πλήρη ανακαίνιση των τουαλετών που βρίσκονται στον 4ο, 5ο και 6ο όροφο του κτιρίου. Το κόστος συμφωνήθηκε στο ποσό των τριών χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (3.700) ανά όροφο, πλέον Φ.Π.Α. Αναλυτικά οι εργασίες που θα γινόταν στις τουαλέτες ανά όροφο ήταν οι εξής: α) Αποξήλωση/απομάκρυνση – μεταφορά παλαιών πλακιδίων – ειδών υγιεινής και λοιπών μπαζών, β) Αποξήλωση παλαιών παροχών και αποξήλωση και κατασκευή νέων και σύνδεση αυτών με το υπάρχον δίκτυο ήτοι εξ αρχής νέα υδραυλική εγκατάσταση με νέα υλικά (σωληνώσεις, σιφόνια, κατανεμητές, πίνακες υδροληψίας κ.λπ.), γ) Τοποθέτηση νέων πλακιδίων, δ) Τοποθέτηση και εγκατάσταση – σύνδεση επιτοίχιων λεκανών και κρεμαστών καζανακιών, ε) Τοποθέτηση νιπτήρων με καθρέπτη και ντουλάπι κάτωθεν αυτών, στ) Τοποθέτηση τριών (3) νέων πορτών με κουφώματα, ζ) Τοποθέτηση νέων ηλεκτρολογικών καλωδίων και συνδέσεων, η) Εγκατάσταση νέων φωτιστικών με κατασκευή ψευδοροφής με γυψοσανίδες και λειτουργία φωτιστικών με φωτοκύτταρο. Αναλυτικά το κόστος των υλικών και ειδών υγιεινής – επιλογής της εφεσίβλητης, ανά όροφο, συμφωνήθηκε ως εξής: Τρείς πόρτες με κουφώματα Χ 175 ευρώ/Τ.μ. = 525 ευρώ, πλακάκια συνολικής επιφάνειας 45 τ.μ. Χ 10 ευρώ/ τ.μ. = 450 ευρώ, τρεις επιτοίχιες λεκάνες Χ 175 ευρώ /τμχ = 525 ευρώ, τρία καζανάκια Χ50ευρώ /τμχ=150ευρώ, μία βρύση 40ευρώ, ένας νιπτήρας 80ευρώ, ενώ συμφωνήθηκε ότι στις ανωτέρω τιμές δεν συμπεριλαμβανόταν ο ΦΠΑ και ακόμα ότι η εφεσίβλητη είχε το δικαίωμα να επιλέξει υλικά και είδη υγιεινής (π.χ. πλακάκια/ νιπτήρες, λεκάνες, καζανάκια κ.λπ.) διαφορετικής ποιότητας και τιμής από τα προσφερόμενα από τον εκκαλούντα, επιβαρυνόμενη στην περίπτωση αυτή με τη διαφορά του κόστους. Β. Γυψοσανίδες ορόφων 4ου, 5ου και 6ουορόφου. Ο εκκαλών ανέλαβε την τοποθέτηση γυψοσανίδων μάρκας KNAUF επί των ορόφων (ταβανιών) των διαδρόμων του 4ου, 5ου και 6ουορόφου του κτιρίου. Η εργασία αυτή περιλάμβανε την προμήθεια υλικών, την τοποθέτηση/ κατασκευή δικτύου και το στοκάρισμα, καθώς επίσης και την τοποθέτηση θυρίδων πρόσβασης. Το κόστος της εργασίας αυτής συμφωνήθηκε στο ποσό των τριών χιλιάδων πενήντα ευρώ και για τους τρεις ορόφους συνολικά, πλέον ΦΠΑ. Γ. Ελαιοχρωματισμοί τοίχων και οροφών διαδρόμων 4ου, 5ου και 6ου ορόφου. Ο εκκαλών ανέλαβε τον ελαιοχρωματισμό των διαδρόμων (τοίχων και οροφών) του 4ου, 5ου και 6ου ορόφου του κτιρίου. Η επιλογή των αποχρώσεων θα γινόταν από την εφεσίβλητη. Η εργασία αυτή περιλάμβανε την απόξεση, το σπατουλάρισμα, το τρίψιμο και το βάψιμο δύο φορές («δύο χέρια») των τοιχίων όλων των ορόφων. Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των απαιτούμενων υλικών από τον εκκαλούντα συμφωνήθηκε στο ποσό των πέντε χιλιάδων εκατό ευρώ και για τους τρεις ορόφους συνολικά, πλέον ΦΠΑ. Δ. Σκάλες – Μωσαϊκά – Δάπεδο. Ο εκκαλών ανέλαβε το τρίψιμο με ειδικό μηχάνημα (τριβείο) των σκαλοπατιών του 4ου, 5ου και 6ου ορόφου του κτιρίου τρεις φορές («τρία χέρια») και το γυάλισμα («ένα χέρι»). Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των απαιτούμενων υλικών συμφωνήθηκε στο ποσό των τετρακοσίων ευρώ ανά όροφο, πλέον ΦΠΑ και ακόμα ο εκκαλών ανέλαβε την αποξήλωση του πλαστικού δαπέδου και της οροφής των διαδρόμων του 5ου ορόφου και την απομάκρυνση των παλαιών υλικών (μπαζών). Το κόστος της εργασίας αυτής συμφωνήθηκε στο ποσό των πεντακοσίων ευρώ, πλέον ΦΠΑ. Περαιτέρω, ο εκκαλών ανέλαβε το τρίψιμο με ειδικό μηχάνημα του μωσαϊκού δαπέδου του 4ου, 5ου και 6ου ορόφου του κτιρίου τέσσερις φορές («τέσσερα χέρια») και το γυάλισμα («ένα χέρι»). Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των απαιτούμενων υλικών συμφωνήθηκε στο ποσό των χιλίων διακοσίων δέκα ευρώ και για τους τρεις ορόφους συνολικά, πλέον ΦΠΑ, ενώ στην περίπτωση που μετά την αποξήλωση του δαπέδου του 5ου ορόφου, δεν ήταν δυνατή η επαναφορά σε χρήση του μωσαϊκού, θα τοποθετούνταν πλακάκια και στους τρεις ορόφους ώστε να υπάρχει ομοιομορφία. Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των πλακιδίων συμφωνήθηκε στο ποσό των 22 ευρώ/τμ και συνολικά κόστος για τα πλακάκια 15ευρώ/τμ και κόστος εργασίας 7 ευρώ/τ.μ. Το κόστος για τις κόλλες και τα βοηθητικά υλικά συμφωνήθηκε στο ποσό των τριακοσίων εξήντα ευρώ, πλέον ΦΠΑ για τους τρεις ορόφους συνολικά, ενώ ειδικά συμφωνήθηκε ότι η εφεσίβλητη είχε το δικαίωμα να επιλέξει πλακάκια διαφορετικής ποιότητας ή τιμής από τα προσφερόμενα από τον εκκαλούντα και στην περίπτωση αυτή η πρώτη θα επιβαρυνόταν με την διαφορά του κόστους. E. Ηλεκτρολογικά. Ο εκκαλών ανέλαβε την ηλεκτρολογική και τηλεπικοινωνιακή σύνδεση του 4ου, 5ου και 6ου ορόφου του κτιρίου με τις κεντρικές παροχές του κτιρίου με την τοποθέτηση καινούργιων υλικών (καλωδιώσεις, πίνακες, κανάλια) και ειδικότερα η εργασία αυτή περιλάμβανε την καλωδίωση, τα κανάλια, τους πίνακες σύνδεσης ανά όροφο με απολήξεις στα κουτιά τηλεπικοινωνίας και τους ηλεκτρολογικούς πίνακες καθώς επίσης και την τοποθέτηση και σύνδεση των νέων φωτιστικών. Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των απαιτούμενων υλικών συμφωνήθηκε στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ, πλέον ΦΠΑ και για τους τρεις ορόφους συνολικά, ενώ ρητά συμφωνήθηκε ότι η αγορά μόνο των φωτιστικών και των λαμπτήρων θα ήταν υποχρέωση της εφεσίβλητης. ΣΤ. Εξωτερικές πόρτες γραφείων και τουαλετών. Ο εκκαλών ανέλαβε το τρίψιμο, το στοκάρισμα και τη βαφή των πορτών του 5ου και 6ου ορόφου του κτιρίου. Το κόστος της εργασίας αυτής και της αγοράς των απαιτούμενων υλικών συμφωνήθηκε στο ποσό των εξήντα δύο ευρώ ανά πόρτα, πλέον ΦΠΑ, ενώ η εφεσίβλητη διατηρούσε το δικαίωμα να δώσει εντολή να τοποθετηθούν νέες πόρτες και κουφώματα έναντι 17ευρώ/τμχ πλέον ΦΠΑ ή ακόμη και να μην προβεί στην εκτέλεση της εργασίας αυτής. Ειδικά συμφωνήθηκε ότι ο εργοδότης είχε το δικαίωμα να επιλέξει πόρτες διαφορετικής ποιότητας ή τιμής από τις προσφερόμενες από τον εργολάβο. Στην περίπτωση αυτή, η διαφορά του κόστους θα αφαιρούνταν από το προσφερόμενο από τον εργολάβο είδος. Ως ημερομηνία έναρξης των ανωτέρω εργασιών ορίστηκε η 28.8.2017 και συμφωνήθηκε το έργο να εκτελεστεί και να παραδοθεί ενός 45 ημερολογιακών ημερών από την ημέρα έναρξης των εργασιών. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών συμφωνήθηκε να εκτελέσει και αναγκαίες πρόσθετες εργασίες, δυνάμει συμβάσεων, που καταρτίστηκαν προφορικά, οι οποίες προέκυψαν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των συμβατικών εργασιών και αφορούσαν την κατασκευή και τοποθέτηση γυψοσανιδών στα κανάλια των ορόφων, κατασκευή και τοποθέτηση ντουλαπών στους διαδρόμους, τοποθέτηση καλωδίων ασφαλείας, κατασκευή αποθήκης με χώρισμα στον 4ου όροφο και τοποθέτηση πόρτας, εργασίες αποκατάστασης ζημιών εξαιτίας διαρροής – ακαθάρτων από τον 4ο όροφο έως την κεντρική αποχέτευση στο κεντρικό αποχετευτικό σύστημα του κτιρίου και ως εκ τούτου εργασίες στο κατάστημα του ισογείου, εργασίες στις τουαλέτες του ισογείου εξαιτίας της διαρροής που σημειώθηκε, αποξήλωση και τοποθέτηση δαπέδων, ελαιοχρωματισμοί, εργασίες, η δαπάνη των οποίων ανήλθε στο ποσό των 9.969,60 ευρώ, γεγονός που εξάλλου, δεν αμφισβητεί ειδικά ο εκκαλών. Όλες οι ανωτέρω εργασίες, που συμφωνήθηκαν εγγράφως, αλλά και προφορικά (οι πρόσθετες), περατώθηκαν από τον τελευταίο, τον Νοέμβριο του 2017 οπότε και υπογράφηκε το από 16.11.2017 πρωτόκολλο παράδοσης –παραλαβής του έργου. Ο εκκαλών για την εκτέλεση των ανωτέρω εργασιών είχε εκδώσει, για τις πιο πάνω πρόσθετες εργασίες, το τιμολόγιο δελτίο αποστολής ……/11-10-2017,συνολικού ποσού, μαζί με τον ΦΠΑ 4.079,60 ευρώ, το τιμολόγιο δελτίο αποστολής …../18-10-2017 συνολικού ποσού μαζί με τον ΦΠΑ 4.898,00 ευρώ και το τιμολόγιο δελτίο αποστολής …./9-11-2017 συνολικού ποσού μαζί με τον ΦΠΑ 992,00 ευρώ, καθώς και το τιμολόγιο-δελτίο αποστολής …../9-11-2017, το οποίο ανήλθε στο ποσό των 36.189,40 ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ, για τις όσες εργασίες προβλέπονταν από το ως από 10.8.2017 ιδιωτικό συμφωνητικό. Η εφεσίβλητη εξόφλησε πλήρως τα ανωτέρω ποσά, ήτοι 46.159,00 ευρώ, πλέον αναλογούντος ΦΠΑ (24%) και με παρακράτηση φόρου 3% επί της καθαρής αξίας αυτών, το δε γεγονός της ολοσχερούς εξόφλησης, ο εκκαλών δεν το αμφισβητεί. Περαιτέρω, σύμφωνα με το από 16.11.2017 πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής του έργου, η εφεσίβλητη παρέλαβε το έργο με επιφύλαξη έξι (6) μηνών, ήτοι μέχρι την 16.5.2018, χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου θα μπορούσε να ελέγξει την ορθή λειτουργία του έργου και των εγκαταστάσεων που εκτελέσθηκαν από τον εκκαλούντα. Αντίστοιχα, ο τελευταίος ανέλαβε την υποχρέωση, για το χρονικό διάστημα αυτό (των έξι μηνών),να δέχεται και να προβαίνει στις άμεσες επιδιορθώσεις του ανωτέρω έργου, που δεν ήταν εμφανείς κατά την παράδοση και θα ήταν απόρροια πλημμελούς εκτέλεσης του έργου από πλευράς του, χρήζοντας επιδιόρθωσης για την καλή λειτουργία του (έργου). Επιπλέον, συμφωνήθηκε πως, εφόσον εμφανιζόταν τέτοιο πρόβλημα, θα έπρεπε η εφεσίβλητη να ενημερώσει προφορικώς ή εγγράφως τον εκκαλούντα– εργολάβο για τις άμεσες ενέργειες (επιδιορθώσεις) στο έργο, αυτός δε, θα ήταν υποχρεωμένος, εντός προθεσμίας δύο εργάσιμων ημερών, από την ενημέρωσή του, να προβεί στις εργασίες που αυτή θα του υποδείκνυε. Σε περίπτωση που ο εκκαλών δεν θα ενεργούσε εντός της προθεσμίας αυτής θα όφειλε και η εφεσίβλητη θα είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει, για κάθε ημέρα καθυστέρησης (ως ποινική ρήτρα) το ποσό των 100 ευρώ. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι λίγες ημέρες μετά την παράδοση του έργου παρατηρήθηκε από τους εργαζομένους της εφεσίβλητης σοβαρό πρόβλημα διαρροής στις κοινόχρηστες τουαλέτες των ανωτέρω ορόφων, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η χρήση αυτών από τους μισθωτές, το προσωπικό και τους εκπροσώπους της, ενώ επιπροσθέτως παρατηρήθηκε και πτώση από τα ταβάνια του 4ου και 5ου ορόφου, καθώς και έντονο πρόβλημα δυσοσμίας στους κοινόχρηστους χώρους από την υγρασία. Παράλληλα και τα είδη υγιεινής των κοινόχρηστων τουαλετών παρουσίαζαν προβλήματα στην χρήση τους και ενώ, σύμφωνα με την συναφθείσα σύμβαση, έπρεπε να είναι επιτοίχια, αυτά ήταν στηριγμένα στο έδαφος και ακόμη, τα πλακάκια στη σύνδεσή τους παρουσίαζαν ραβδώσεις, ενώ πολλά από αυτά, στους χώρους των WC, είχαν παραμείνει αστοκάριστα. Κατόπιν τούτων, η εφεσίβλητη κάλεσε, αρχικά προφορικά, τον εκκαλούντα, προκειμένου να επιδιορθώσει τις ζημίες, που εμφανίσθηκε από την πλημμελή εκτέλεση του έργου από αυτόν και τους προστηθέντες υπαλλήλους των συνεργείων που χρησιμοποίησε για την εκτέλεση των εργασιών. Επειδή όμως, o τελευταίος δεν προσήλθε, η εφεσίβλητη τον κάλεσε και εξωδίκως με την από 18.12.2017 εξώδικη– πρόσκληση, που του επιδόθηκε στις 19.12.2017, όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης …../2017 της δικαστικής επιμελήτριας στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών ……… Με αυτήν τον ενημέρωνε πως έπρεπε να επιμεληθεί για: (α) την καταστροφή από αυτόν και τους προστηθέντες – συνεργεία του, των καλωδίων που ενώνουν το κύκλωμα με τον λέβητα υπόγειο του κτιρίου, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα ο τεχνικός που κλήθηκε για να προβεί σε συντήρηση του λέβητα του κτιρίου, να μην μπορεί να κάνει αυτή, εάν (όπως και ο ίδιος ενημέρωσε) δεν αντικατασταθεί η παροχή με νέα, (β) την καταστροφή των υδραυλικών των WC του 4ου, 5ου και 6ου ορόφου, που είχε ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται διαρροή στους ορόφους αυτούς, (γ) την ύπαρξη αστοκάριστων πλακακιών των WC στον 4ο και 5ο όροφο του κτιρίου, (δ) την καταστροφή των λουκέτων, από αυτόν και τα συνεργεία του στον υπόγειο όροφο του κτιρίου καθώς και την ανάγκη καθαρισμού του υπογείου και (ε) την άμεση αποκατάσταση του δαπέδου και την ανάγκη να βαφεί το εμπορικό κατάστημα του ισογείου ορόφου, λόγω της διαρροής του υπογείου. Ο εκκαλών ωστόσο, αν και σύμφωνα με το ως άνω – από 16.11.2017 πρωτόκολλο παράδοσης παραλαβής είχε συμφωνήσει και ήταν υποχρεωμένος να προβεί στις άμεσες επιδιορθώσεις, δεν προσήλθε ούτε για να ελέγξει την ύπαρξη τυχόν ελαττωμάτων από το έργο που εκτέλεσε. Μετά την πάροδο εύλογου χρόνου αναμονής από την εφεσίβλητη και δεδομένου ότι υπήρχε κίνδυνος να δημιουργηθεί πρόβλημα στατικότητας από την διαρροή, η τελευταία ανέθεσε σε έτερο εργολάβο, τον ……….., την αποξήλωση των πλακιδίων και των ειδών υγιεινής στους ορόφους αυτούς, προκειμένου να διερευνηθεί από πού προέρχεται το πρόβλημα διαρροών στις τουαλέτες των ορόφων. Στη συνέχεια, στις 8.5.2018, όταν έλαβε χώρα η έναρξη των εργασιών επιδιόρθωσης, η εφεσίβλητη κάλεσε τον αρχιτέκτονα – μηχανικό …………, ο οποίος παρακολούθησε την διαδικασία αποξήλωσης των πλακιδίων δαπέδων και των ειδών υγιεινής των κοινοχρήστων τουαλετών των ορόφων, έλαβε το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό κατά την αποξήλωση, συνέταξε δε ο τελευταίος την από 10.5.2018 τεχνική έκθεση, μετά από την αυτοψία που διενήργησε στις τουαλέτες του 4ου, 5ου και 6ουορόφου του κτιρίου επί της συμβολής των οδών ………….. Κατά την αυτοψία, που διενήργησε, στις 8.5.2018,παρακολούθησε την έναρξη της διαδικασίας αποξήλωσης των πλακιδίων και των ειδών υγιεινής στους πιο πάνω ορόφους, προκειμένου να διερευνηθεί από πού προερχόταν το πρόβλημα διαρροών στις τουαλέτες τους και διαπίστωσε ότι, αν και μόλις είχαν ανακαινισθεί οι τουαλέτες των ανωτέρω ορόφων, τα υδραυλικά τους συστήματα ήταν κατεστραμμένα και δεν είχε γίνει αποξήλωση των παλαιών παροχών, κατασκευή νέων και σύνδεση αυτών με το υπάρχον δίκτυο, ήτοι εξ αρχής νέα υδραυλική εγκατάσταση με νέα υλικά (σωληνώσεις, σιφώνια, κατανεμητές, πίνακες υδροληψίας κ.λπ.). Στην ίδια τεχνική του έκθεση διαπίστωσε ότι ήταν εμφανές πως είχαν ανακαινιστεί οι τουαλέτες των ορόφων, χωρίς να αντικατασταθούν οι παλαιές, κατεστραμμένες σωληνώσεις, οι οποίες δημιουργούσαν την διαρροή. Ειδικότερα, είχαν σκεπαστεί οι παλαιές και κατεστραμμένες σωληνώσεις, με αποτέλεσμα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης, να εμφανισθεί έντονη διαρροή και να καθίσταται αδύνατη η χρήση των τουαλετών. Περαιτέρω, διαπίστωσε ότι, επειδή είχαν επιλεγεί να τοποθετηθούν επιτοίχια είδη υγιεινής (λεκάνες), τα σημεία σύνδεσης των τουαλετών με τον τοίχο ήταν πρόχειρα κατασκευασμένα, δεν είχε γίνει ορθή σύνδεση (ακόμη και με ανάποδη φορά), ενώ ορισμένες λεκάνες στηρίζονταν με τούβλα ή σε γυψοσανίδα και όχι στον τοίχο, σε κάθε δε, περίπτωση χωρίς να ακολουθηθούν οι κανόνες της τέχνης. Εξάλλου, ο ίδιος αρχιτέκτονας – μηχανικός διαπίστωσε ότι το εργατικό δυναμικό που χρησιμοποιήθηκε για την εργασία αυτή ήταν προφανές ότι στερούταν βασικών γνώσεων ορθής σύνδεσης των ειδών υγιεινής με τον τοίχο και τις σωληνώσεις, με αποτέλεσμα να έχει αρχίσει η αποκόλληση στα πλακάκια του τοίχου από τη χρήση τους, αυτό το μικρό χρονικό διάστημα. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν να εμφανίζεται συνεχής διαρροή και εξ αυτού του λόγου, φουσκώματα στα πατώματα, αλλά και πτώση σοβάδων από την υγρασία στα ταβάνια του 5ου και 4ου ορόφου. Δεδομένου ότι οι τουαλέτες των τριών ορόφων βρίσκονται στο ίδιο ακριβώς σημείο, από την διαρροή αυτή, εμφανίσθηκε πρόβλημα υγρασίας στα ταβάνια αυτών, ενώ, όπως φαίνεται και στο φωτογραφικό υλικό, που επισυνάφθηκε στην έκθεση αυτοψίας του, είχε ήδη αρχίσει η αποκόλληση των σοβάδων. Επιπλέον, διαπίστωσε ότι ο εργολάβος που είχε παραδώσει το έργο ανακαίνισης των τουαλετών των ανωτέρω ορόφων, είχε αφήσει αστοκάριστα τα πλακάκια των WC στον 4ο και 5οόροφο του κτιρίου και το έργο φαινόταν ημιτελές. Κατόπιν τούτων, συνέστησε στην εφεσίβλητη, ως ιδιοκτήτρια, να αντικαταστήσει άμεσα τις παλαιές κατεστραμμένες σωληνώσεις, ώστε να σταματήσει η διαρροή που υπήρχε και η οποία σύντομα θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στο κτίριο, δεδομένου ότι συνδεόταν με το κεντρικό σύστημα του κτιρίου και ήδη, όπως του αναφέρθηκε, υπήρχε διαρροή στο κατάστημα του ισογείου ορόφου του κτιρίου. Καταλήγοντας, με την ίδια τεχνική έκθεση, ο ως άνω αρχιτέκτων – μηχανικός πρόσθετε πως το έργο ήταν επιβεβλημένο να γίνει από την αρχή και να τοποθετηθούν, εκτός από νέες παροχές και νέα κατάλληλα είδη υγιεινής και νέα πλακίδια, διότι οι εργασίες μικρής έκτασης (τοπικές) ήταν αδύνατο να επιδιορθώσουν το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί. Με βάση τα ανωτέρω αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος δεν είχε προβεί σε αποξήλωση των παλαιών υδραυλικών εγκαταστάσεων, ως όφειλε και είχε αναλάβει τη συμβατική υποχρέωση ότι θα πράξει, δεν είχε αντικαταστήσει αυτές με νέες, ώστε απαιτήθηκε η εκ νέου αποξήλωση των πλακιδίων και των ειδών υγιεινής στους 4ο, 5ο και 6οορόφους, η κατασκευή νέας παροχή και η σύνδεση με το υπάρχον δίκτυο, ήτοι εξ αρχής νέα υδραυλική εγκατάσταση με νέα υλικά (σωληνώσεις, σιφώνια, κατανεμητές, πίνακες υδροληψίας, νέα πλακάκια, είδη υγιεινής κ.λπ.), ενώ ακόμη και τα επιτοίχεια είδη υγιεινής δεν είχαν συνδεθεί κατά τους κανόνες της τέχνης(στηρίζονταν με τούβλα και όχι στον τοίχο ορθά – ακόμη και με ανάποδη φορά, με αποτέλεσμα από το βάρος να δημιουργούνται προβλήματα στον τοίχο και τα πλακάκια). Προς τούτο, η εφεσίβλητη σύναψε, στις 8.5.2018 νέα σύμβαση έργου με τον κατασκευαστή – εργολάβο οικοδομών …….., που διατηρεί ατομική επιχείρηση στον Πειραιά, με τον διακριτικό τίτλο ……… Η ανωτέρω σύμβαση καταχωρήθηκε νόμιμα στην Δ.O.Υ ΦΑΕ Πειραιά και έλαβε αριθμό …../ /8.5.2018.Η αμοιβή του τελευταίου συμφωνήθηκε στο ποσό των 9.550 ευρώ (από 3.000 ευρώ για την κάθε τουαλέτα και 550 ευρώ για την επιδιόρθωση της αποχέτευσης του ισογείου με την τοποθέτηση δύο θυρίδων για πρόσβαση στο σωλήνα αποχέτευσης), πλέον ΦΠΑ 24% και συνολικά του ποσού των 11.842 ευρώ. Αντικείμενο της σύμβασης ως προς τις τουαλέτες των 4ου, 5ου και 6ου ορόφων, ήταν η πλήρης, ορθή και σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης οικοδομικές (επισκευαστικές – κατασκευαστικές) εργασίες για την επιδιόρθωση και σωστή λειτουργία των τουαλετών του 4ου, 5ου και 6ου ορόφων, ήτοι: 1)αποξήλωση δαπέδου όπου χρειάζεται, 2)αποξήλωση τοίχου στο σημείο που στηρίζονται οι λεκάνες, όπου είναι εντοιχισμένα τα καζανάκια και αποξήλωση γυψοσανίδας και τοποθέτησή της εκ νέου, 3)αποξήλωση παλαιών παροχών ύδρευσης – αποχέτευσης, 4)τοποθέτηση νέου αποχετευτικού κατοσίφωνου δαπέδου με όλα τα παρελκόμενα (ήτοι σωληνώσεις κ.λπ.) για την ομαλή λειτουργία του συστήματος, καθώς και κεντρικό αποχετευτικό για 4ο, 5ο και 6οορόφους, 5)νέες σωλήνες αποχέτευσης στις λεκάνες, 6)τοποθέτηση πλακιδίων σε όλα τα σημεία που θα γίνουν εργασίες και προκληθούν φθορές και 7) σωστή στήριξη στα καζανάκια και τις λεκάνες. Η εκτέλεση των εργασιών αυτών ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2018.Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι οι εργασίες που εκτέλεσε έγιναν ορθά και σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης, αναιρούνται από τα ανωτέρω, ενώ η κατάθεση του μάρτυρά του ………, με την προσκομιζόμενη ……/2019 ένορκη βεβαίωση, εκτός του ότι έρχεται σε αντίθεση με τα παραπάνω, δεν είχε τις κατάλληλες γνώσεις να ελέγξει την εκτέλεση των εργασιών του εκκαλούντος, ως συνταξιούχος του ΝΑΤ, τον οποίο χρησιμοποιούσε ο τελευταίος για την αγορά και μεταφορά υλικών στο χώρο του έργου και όχι για την εκτέλεσή τους, ενώ δεν κατέθεσε κάποιος από το συνεργείο που εκτελούσε το έργο. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε τα ανωτέρω, έστω και με διάφορη εν μέρει αιτιολογία, η οποία αντικαθίσταται από αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί ο σχετικός λόγος της έφεσης, ως αβάσιμος. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι για την επιδιόρθωση των ανωτέρω ελαττωμάτων που προέκυψαν από την εκτέλεση του έργου του εκκαλούντος, η εφεσίβλητη χρειάστηκε να δαπανήσει το ποσό των 11.550,50 ευρώ, (από το αρχικά συμφωνηθέν ποσό των 11.842 ευρώ, που συμφωνήθηκε με την από 8.5.2018 σύμβαση, που καταχωρήθηκε στη Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά με αριθμό …../2018, αφαιρέθηκαν κρατήσεις 3% ποσού 286,50 ευρώ),που κατέβαλε στον εργολάβο …….., σύμφωνα με το τιμολόγιο ……/4.6.2018, όμως, της επιδικάστηκε με την εκκαλουμένη μόνο αυτό των 11.550 ευρώ. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι έπρεπε να υποχρεωθεί να καταβάλει μόνο το ποσό των 4.200 ευρώ, επειδή αυτός δεν είχε αναλάβει να τοποθετήσει νέο αποχετευτικό κατοσίφωνο δαπέδου, εκτός της αοριστίας του, είναι αβάσιμος, διότι το τελευταίο έργο αφορούσε και στις πρόσθετες εργασίες που του είχαν ανατεθεί, μεταξύ άλλων, και για την αποκατάσταση ζημιών εξαιτίας διαρροής ακαθάρτων από τον 4ο όροφο έως την κεντρική αποχέτευση στο κεντρικό αποχετευτικό σύστημα του κτιρίου και στο κατάστημα του ισόγειο, που εκμισθώνεται, συνολικού κόστους 9.969,60 ευρώ, η αποζημίωση δε, που δικαιούται ο εργοδότης, κατ’ άρθρο 690 Α.Κ., περιλαμβάνει τη δαπάνη, στην οποία υποβλήθηκε για να αποκαταστήσει τις ελλείψεις και τα ελαττώματα του έργου. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό του εκκαλούντος, χωρίς αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται με αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί ο περί σχετικός λόγος της έφεσης ως αβάσιμος. Εξάλλου, η ένσταση του εκκαλούντος, που επαναφέρεται με τον πέμπτο λόγο έφεσης, ότι η εφεσίβλητη συνετέλεσε με δικό της πταίσμα στη ζημία της, αφού δεν τον κάλεσε να λάβει γνώση της ζημίας και να την αποκαταστήσει, με αποτέλεσμα να πρέπει να περιοριστεί στο ποσό των 4.200 ευρώ, είναι αβάσιμη αφού, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η εφεσίβλητη ειδοποίησε τον εκκαλούντα, όχι μόνο προφορικά αλλά και με την επίδοση εξωδίκου. Αυτός όμως, αγνόησε την εφεσίβλητη και δεν προσήλθε ούτε για να ελέγξει την ύπαρξη ελαττωμάτων στο έργο που είχε αναλάβει. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι δεν έλαβε ποτέ την εξώδικη αυτή δήλωση της εφεσίβλητης, αφού δεν διατηρούσε υποκατάστημα στην οδό ……. στον Πειραιά, διαψεύδεται από τον ίδιο, διότι στο από 10.8.2017 ιδιωτικό συμφωνητικό που σύναψε με την εφεσίβλητη, αναγράφεται ότι διατηρεί υποκατάστημα επί της οδού ……. Επιπλέον, και η δικαστική επιμελήτρια ……., όταν μετέβη στο ως άνω υποκατάστημα του εκκαλούντος, για να του επιδώσει την από 18.12.2017εξώδικη δήλωση της εφεσίβλητης, αφού έλεγξε την ύπαρξή του και ότι ο εκκαλών απουσίαζε, επέδωσε αυτήν, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του, στο σύνοικο αυτού ……… Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που κρίνοντας όμοια, απέρριψε την ένσταση αυτή, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, ο περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω, με το από 16.11.2017 πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής του έργου, που εκτέλεσε ο εκκαλών, η εφεσίβλητη παρέλαβε το έργο με επιφύλαξη έξι μηνών, κατά την διάρκεια του οποίου θα μπορούσε να ελέγξει την ορθή λειτουργία του έργου και των εγκαταστάσεων που εκτελέσθηκαν από τον εκκαλούντα. Αντίστοιχα, ο τελευταίος ανέλαβε την υποχρέωση, όπως εντός του ίδιου χρονικού διαστήματος να προβεί στις άμεσες επιδιορθώσεις στο ανωτέρω έργο, που δεν ήταν εμφανείς κατά την παράδοση και απόρροια πλημμελούς εκτέλεσης από πλευράς του και θα έχρηζαν επιδιόρθωσης για την καλή λειτουργία του έργου. Η εφεσίβλητη, σύμφωνα με το ίδιο ως άνω πρωτόκολλο, ενημέρωσε και εγγράφως τον εκκαλούντα– εργολάβο για τις άμεσες ενέργειες (επιδιορθώσεις) στο έργο, με το από 18.12.2017 εξώδικο, που του επιδόθηκε στις 19.12.2017, οπότε αυτός όφειλε μέσα σε προθεσμία 2 εργασίμων ημερών από την ενημέρωσή του, να προβεί στις εργασίες που θα του υποδείκνυε η εφεσίβλητη. Επειδή όμως, ουδέν έπραξε (δεν προσήλθε ούτε για να ελέγξει εάν υπήρχαν ελαττώματα),κατέστη υπερήμερος ως προς την επιδιόρθωση των ελαττωμάτων του έργου που εκτέλεσε και οφείλει, όπως συμφωνήθηκε, για κάθε ημέρα καθυστέρησης (ως ποινική ρήτρα), το ποσό των 100 ευρώ. Κατόπιν τούτων, κρίθηκε με την εκκαλουμένη και δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης από την εφεσίβλητη, ότι η τελευταία δικαιούται για το χρονικό διάστημα από τις 21.12.2017 (δύο ημέρες μετά την επίδοση της ως άνω εξώδικης δήλωσης έως τις 8.5.2018), ήτοι για 138 ημέρες υπερημερίας του εκκαλούντος – εργολάβου, το ποσό των 13.800 ευρώ. Εξάλλου, ο εκκαλών ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου πρόβαλε ένσταση μείωσης της ανωτέρω ποινικής ρήτρας στο μέτρο που αρμόζει, επειδή ήταν δυσανάλογα μεγάλη (άρθρα 404, 409 Α.Κ.), την οποία επαναφέρει με τον τέταρτο λόγο της έφεσης, η οποία ήταν αρκούντος ορισμένη, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στην πιο πάνω μείζονα σκέψη, καθόσον περιλάμβανε όλα εκείνα τα αναγκαία πραγματικά περιστατικά που καθιστούσαν αυτή ορισμένη και δεκτική δικαστικής εκτίμησης (ad hocΑ.Π. 811/2013 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε αντίθετα εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και πρέπει, γενομένου δεκτού του τέταρτου λόγου της έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο αυτό και να κρατηθεί και να δικαστεί η υπόθεση ως προς την ένσταση αυτή του αιτήματος της αγωγής περί καταβολής ποινής. Περαιτέρω, η ποινική ρήτρα αυτή κρίνεται δυσανάλογα μεγάλη και πρέπει να μειωθεί, κατά μερική παραδοχή της σχετικής ένσταση του εναγομένου – εκκαλούντος, στο μέτρο που αρμόζει, ήτοι σε ποσοστό 50% και συγκεκριμένα στο ποσό των 6.900 ευρώ (13.800 : 2) και όχι στο ποσό, που για την αιτία αυτή επιδίκασε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεκτού γενομένου ως ουσία βάσιμου του τέταρτου λόγου της έφεσης. Για το σχηματισμό της κρίσης του αυτής ως προς το χαρακτήρα της ποινής ως δυσανάλογα μεγάλης, το Δικαστήριο συνεκτίμησε, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην αμέσως πιο πάνω μείζονα σκέψη, το μέγεθος της ποινής σε σχέση με την αξία της παροχής του εναγόμενου, την οικονομική κατάσταση των μερών, τα συμφέροντα της ενάγουσας, που πλήγηκαν από την αθέτηση της σύμβασης, την έκταση της συμβατικής παράβασης του εναγόμενου, το βαθμό του πταίσματός του και την ενδεχόμενη ωφέλειά του από τη μη εκπλήρωση της παροχής (Α.Π. 981/2018 ό.π.).
VΙΙ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση ως και κατ’ ουσία βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη οριστική απόφαση 661/2021 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όχι μόνο ως προς το κεφάλαιο της ποινικής ρήτρας για
το οποίο έγινε δεκτός ο σχετικός λόγος της έφεσης, αλλά στο σύνολό της (και ως προς τη διάταξή της για την καταβολή της θετικής ζημίας στην ενάγουσα, ποσού 11.550 ευρώ), για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (Εφ.Θεσ. 1221/2017 και Εφ.Πειρ. 21/2016 στην Τ.Ν.Π.«ΝΟΜΟΣ» και Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, έκδ. 2009, σελ. 447), καθώς και για τη δικαστική δαπάνη στο σύνολό της, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής (Α.Π. 192/1998 Ελλ.Δ/νη 1998, σελ. 825, Α.Π. 748/1984 Ελλ.Δ/νη 1985, σελ. 642,Μαργαρίτης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα Ερμηνεία ΚΠΟΛΔ, Τόμος Ι, άρθρα 535αρ. 1 και 522 αρ. 13 και Βασ. Βαθρακοκοίλης ΚΠΟΛΔ Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση (κατ’ άρθρο), Τόμος Γ, άρθρο 535, αρ. 4). Περαιτέρω, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), να ερευνηθεί η από 5.5.2019 αγωγή, να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 18.450ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επομένως, εφόσον έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου των εκατό (100) ευρώ, που κατέθεσε με το ………… ηλεκτρονικό παράβολο, εφόσον η νίκη του καταθέσαντος το παράβολο, κατ’ άρθρο 495 του Κ.Πολ.Δ., πρέπει να κρίνεται σε σχέση με το διατακτικό της απόφασης που εκδίδεται επί του ενδίκου μέσου, ανεξαρτήτως εάν η τελική κρίση του δικαστηρίου επί της ουσίας της υπόθεσης είναι ή όχι ευνοϊκή γι’ αυτόν (Α.Π. 532/2016 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»).Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, ανάλογα με την έκταση της νίκης της τελευταίας σύμφωνα με το σχετικό αίτημά της (άρθρα 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., 58 παρ.3, 69 παρ.1, 68 παρ.1 και 63 παρ.1 περ. i.α του ν. 4194/2013) και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, επειδή ο εκκαλών και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του, προς υποστήριξη της έφεσης, εν γνώσει τους, παραβίασαν το καθήκον αληθείας (πρόβαλαν ψευδώς, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, προς επίρρωση του αναληθούς ισχυρισμού ότι δεν επιδόθηκε στο υποκατάστημα του εκκαλούντος στον Πειραιά, η από 18.12.2017 εξώδικη δήλωση της εφεσίβλητης, διότι ουδέποτε διατηρούσε τέτοιο υποκατάστημα, ώστε να μην έχει υποχρέωση διόρθωσης των ελαττωμάτων του έργου, που ανέλαβε, να μην είναι υπερήμερος και να μη δικαιολογείται η κατάπτωση της συμφωνηθείσας ποινής), όπως αυτό καθορίζεται στο άρθρο116 του Κ.Πολ.Δ., το Δικαστήριο υποχρεούται να τους επιβάλει χρηματική ποινή, κατ’ άρθρο 205 του Κ.Πολ.Δ., την οποία καθορίζει στο ποσό των 1.000 ευρώ. Η παραβίαση αυτή αποδεικνύεται από το από 10.8.2017 ιδιωτικό συμφωνητικό, που ο ίδιος ο εκκαλών σύναψε με την εφεσίβλητη, το οποίο τέθηκε στη διάθεση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, όπου αναγράφεται ότι διατηρεί υποκατάστημα επί της οδού ………….., ενώ η δικαστική επιμελήτρια ………., όταν μετέβη στο ως άνω υποκατάστημα (του εκκαλούντος), για να του επιδώσει την από 18.12.2017 εξώδικη δήλωση της εφεσίβλητης και δεν τον βρήκε επειδή απουσίαζε, γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι ήταν πραγματική η ανωτέρω διεύθυνσή του, ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί του, επέδωσε αυτήν, στο σύνοικο αυτού.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την από 12.5.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2021 έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη οριστική απόφαση 661/2021 του Μονομε-λούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 5.5.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2019 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτήν.
Αναγνωρίζει ότι ο εναγόμενος ……… οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα, εταιρία με την επωνυμία «…………..», το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων τετρακοσίων πενήντα (18.450) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοση της αγωγής.
Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του κατατεθέντος από αυτόν παραβόλου των εκατό (100) ευρώ, που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Καταδικάζει τον εναγόμενο – εκκαλούντα στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας – εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία καθορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ. Και
Επιβάλλει στον εκκαλούντα και τον πληρεξούσιο δικηγόρο αυτού, τη χρηματική ποινή των χιλίων (1.000) ευρώ, κατ’ ίσα μέρη, διατασσομένης της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου να γνωστοποιήσει την παρούσα απόφαση στο Υπουργείο Οικονομικών.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, την 1η Ιουλίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ