ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (TMHMA 3ο)
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ (ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ) ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 636/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Διαδικασία Περιουσιακών Διαφορών)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα, Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος, ν.π.δ.δ, με την επωνυμία «ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ-ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ-ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Η ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ», νομίμως εκπροσωπούμενου, το οποίο παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Κωνσταντίνου Γιαννακουδάκη, με δήλωση κατ’άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ).
Του εφεσίβλητου, …………. ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου του, Βασιλικής Ζαμπέλη.
Ο ενάγων άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1-2-2021 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ……………/1-2-2021) αγωγή του, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 545/2022 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε αυτή δεκτή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν.
Το εναγόμενο, με την από 13-4-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ……………/13-4-2022) έφεσή του, που προσδιορίστηκε για να συζητηθεί, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο, προσέβαλε την παραπάνω απόφαση.
Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, η πληρεξουσία δικηγόρος των διαδίκων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις της, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος δεν εμφανίστηκε αλλά παραστάθηκε με δήλωσή του, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 § 2 του ΚΠολΔ, και προκατέθεσε τις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2 και 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάσταση του πρώτου αυτών με το άρθρο τρίτο του άρθρου πρώτου του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α` 87/23.7.2015, με έναρξη ισχύος από 1.1.2016, κατ’άρθρο ένατο του άρθρου πρώτου αυτού) και του δευτέρου με το άρθρο 44 παρ. 2 του ν. 3994/2011, προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων μόνον στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, και αναδικάζεται η υπόθεση από το εφετείο, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικά. Στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνον πληρεξουσίων, ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Η κατά το άρθρο 528 του ΚΠολΔ απαγόρευση της παράστασης με δήλωση πληρεξουσίου δικηγόρου ισχύει όχι μόνον για το διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, αλλά και για τον αντίδικο του, ο οποίος είχε παραστεί κανονικά, (γιατί διαφορετικά προφορική συζήτηση δε νοείται), ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακροάσεως και κατ` αντιδικία συζητήσεως της υποθέσεως, για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ. Εκ τούτων παρέπεται ότι, όταν ασκείται έφεση από διάδικο που δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, μετά την έναρξη της ισχύος του ν. 2915/2001 ήτοι από 1.1.2002 και εντεύθεν, ουδέποτε δύναται να παραληφθεί η προφορική συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή είναι κατά τα παραπάνω υποχρεωτική, και συνεπώς δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και δεν ισχύει ως εκ τούτου η ευχέρεια των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων να προκαταθέσουν δήλωση ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Εάν ο μη προσηκόντως παριστάμενος και γι` αυτό ερήμην δικαζόμενος διάδικος είναι ο εκκαλών, τότε η έφεσή του απορρίπτεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ 3 του ΚΠολΔ και η απόρριψη συντελείται κατ` ουσία, ανεξάρτητα από την υποβολή ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσίβλητου, διότι ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση [ΑΠ 635/2020, ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 11/2016, ΕφΔωδ 28/2020, ΕφΔυτΜακ 17/2020, ΕφΠειρ(Μον) 341/2021 δημ.ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»]. Εξάλλου, η απαγόρευση παράστασης με δήλωση αφορά και τους δύο διαδίκους, δηλαδή και αυτόν που παραστάθηκε κανονικά στον πρώτο βαθμό [ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 11/2016, ΕφΔυτΜακ 17/2020, ΕφΠειρ(Μον) 341/2021 ό.π]. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι ήδη στην παρ. 3 εδ.α΄του άρθρου 524 του ΚΠολΔ, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 παρ.3 του ν.4842/2021 με έναρξη ισχύος, κατ’άρθρο 120 εδ.β΄ αυτού, από την 1-1-2022, εφόσον δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις, που προβλέπονται από τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 116 αυτού, ορίζεται ότι σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται, εφόσον είναι παραδεκτή, με αποτέλεσμα, κατ’απόκλιση όσων προεκτέθηκαν, να προηγείται της απόρριψης της έφεσης κατ’ουσίαν, η εξέταση του παραδεκτού της.
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα διαδικαστικά έγγραφα, που προσκομίζονται από τον εφεσίβλητο, προκύπτουν τα ακόλουθα: Επί της από 1-2-2021 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………../1-2-2021) αγωγής του ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητου κατά του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, περί καταβολής οφειλόμενων αποδοχών, απευθυνόμενης στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου, η υπ’αριθμ. 545/2022 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε δεκτή ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν. Με την από 13-4-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………../13-4-2022) έφεσή του, ο ερημοδικασθείς εναγόμενος, ως εν μέρει ηττηθείς διάδικος, προσέβαλε την πρωτόδικη απόφαση.
Η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομότυπα [άρθρο 495 του ΚΠολΔ, όπως η τελευταία αυτή διάταξη ισχύει μετά την αντικατάστασή της από το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού), 499, 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1 και 517 του ΚΠολΔ)] και εμπρόθεσμα (άρθρο 518 § 1 εδ.α΄του ΚΠολΔ), δηλαδή δια της καταθέσεώς της στη γραμματεία του εκδόντος την εκκαλουμένη δικαστηρίου στις 13-4-2022 (σχετ. η από 13-4-2022 έκθεση κατάθεσης δικογράφου της γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιώς, ………….) εντός τριάντα ημερών από την επίδοσή της, που έλαβε χώρα στις 15-3-2022 (σχετ. η κατ’άρθρο 139 παρ.3 του ΚΠολΔ, επισημείωση του δικαστικού επιμελητή ……………, επί προσκομιζόμενου αντιγράφου της), και δεν προκύπτει λόγος απαραδέκτου, μη απαιτούμενης της κατάθεσης παραβόλου, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς (άρθρο 495 παρ.3 εδ. τελευταίο, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή. Όπως, ωστόσο, προκύπτει από τα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος δικαστηρίου, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας ορισθείσα δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νομίμως από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο εκκαλών παραστάθηκε με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ενώ ο εφεσίβλητος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξουσία δικηγόρο του, …………… Σύμφωνα, όμως, με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη, εφόσον η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, είναι υποχρεωτική ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου η προφορική συζήτηση της υπόθεσης και δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Επομένως, δεν επιτρεπόταν παράσταση του ερημοδικασθέντος στον πρώτο βαθμό εναγομένου, με δήλωση και η υποβολή τέτοιας δήλωσης από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του συνιστά μη προσήκουσα παράστασή του, με δικονομική συνέπεια την ερημοδικία του.
Κατ’ακολουθίαν, πρέπει να απορριφθεί κατ’ ουσίαν η υπό κρίση έφεση. Επίσης, πρέπει, λόγω της ήττας του εκκαλούντος, να ορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας, και να επιβληθούν σε βάρος του τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, μη εφαρμοζόμενης εν προκειμένω της διάταξης του άρθρου 22 παρ.1 του ν.3693/1957, που αφορά τον καθορισμό της αμοιβής του πληρεξουσίου δικηγόρου του νικήσαντος διαδίκου σε δίκες μετά του δημοσίου, διότι αυτή εφαρμόζεται κατά τη διάταξη της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου, και επί νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου υπό την προϋπόθεση ότι η νομική του υπηρεσία διεξάγεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που δεν συντρέχει εν προκειμένω (άρθρα 106, 176, 183 του ΚΠολΔ, 63 § 1 i α), 68 § 1, 69 § 1 και 166 σε συνδυασμό με το κάτωθι αυτού παράρτημα Ι Β του ν. 4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 13-4-2022 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…………/13-4-2022) έφεση του εναγομένου, κατά της υπ’αριθμ. 3128/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ερήμην του εκκαλούντος.
ΟΡΙΖΕΙ το προκαταβλητέο παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά αυτήν.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, την 31 -10-2022.
Η Δικαστής Η Γραμματέας