Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 673/2022

Αριθμός     673/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα 4ο

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα   Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις  ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

Α)ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1)………., 2)……………. 3)……………. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους Δικηγόρο Κυριακή Περιμένη.

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ:  Ανώνυμης εταιρείας ……………. η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.

Β) ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ:   εταιρείας ………………. η οποία ενεργεί ως μη δικαιούχος διάδικος για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων της ………………., η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.

ΚΑΘ’ΩΝ Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 1) ……….., 2)………… 3)………….. οι οποίοι   εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους Δικηγόρο Κυριακή Περιμένη.

ΥΠΕΡ ΗΣ Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας ……………..ως ειδικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας ……………. η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.

Γ) ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΣΑΣ:   Ανώνυμης εταιρείας ……………. η οποία, ενεργεί εν προκειμένω ως μη δικαιούχος διάδικος και διαχειρίστρια, (κατ’ εξαίρεση) νομιμοποιούμενη κατά τις διατάξεις του ν. 4354/2015 ως προς τις απαιτήσεις των οποίων δικαιούχος τυγχάνει η αλλοδαπή εταιρεία …………………. η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο Μαρία Γιαννακογιώργου (με δήλωση κατ’  άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).

ΚΑΘ’ΩΝ Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: 1) ……………, 2)………….., 3)………….. οι οποίοι   εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους Δικηγόρο Κυριακή Περιμένη.

ΥΠΕΡ ΗΣ Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας ………………ως ειδικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας ……………… η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.

Οι ………….. κατέθεσαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από  16.1.2018 ανακοπή (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ……………./2018), επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ.  5505/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι ενάγοντες και ήδη υπό στοιχ Α εκκαλούντες (υπό στοιχ Β και Γ καθ΄ ων η εκουσια αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση) με την από   1.5.2019 έφεσή τους (ΓΑΚ/ΕΑΚ κατάθεσης στο Πρωτοδικείο ………../2019, ΓΑΚ/ΕΑΚ  κατάθεσης στο Εφετείο …………./2020), της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 4η.3.2021, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από  11-2-2021 έως 22-3-2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου  21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α  43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου  ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής  Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ.  82/2021 Πράξη  της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Αικατερίνης Νομικού, Προέδρου Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο  της 20ης.5.2021, μετά δε από αναβολή στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατέθεσαν α)  η υπό στοιχ Β ήδη εκουσίως αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα την από  24.6.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  …………../2020) εκουσια αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 4η.3.2021, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε   κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από  11-2-2021 έως 22-3-2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου  21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α  43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής  Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ.  82/2021 Πράξη  της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Αικατερίνης Νομικού, Προέδρου Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο  της 20ης.5.2021, μετά δε από αναβολή στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφαση και β) η υπό στοιχ Γ ήδη εκουσίως αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα την από 30.8.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………/2022) εκουσια αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Η πληρεξούσια δικηγόρος της υπό στοιχ Γ εκουσίως αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και  η πληρεξούσια δικηγόρος των υπό στοιχ Α εκκαλούντων, Β και Γ  καθ΄ ων η εκουσια αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Eνώπιον του Δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν  : :α) η από  1-5-2019 (αρ. έκθ. καταθ…………./2020) έφεση κατά της με αριθμό 5505/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, β) η από 24-6-2020 (αρ. έκθ. καταθ. ………./2020) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσίβλητης ,και γ) η από 30-8-2022 (αρ. έκθ. καταθ. ……………../ 2022) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσίβλητης, που πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω συνάφειας (άρθρα 31 και 246 Κ.Πολ.Δ.

ΙΙ. Από τη διάταξη του άρθρου 80 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι τρίτος μπορεί να ασκήσει σε εκκρεμή μεταξύ άλλων δίκη πρόσθετη παρέμβαση για την υποστήριξη κάποιου διαδίκου μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, συνεπώς για πρώτη φορά και ενώπιον του Εφετείου, περιοριζόμενος σε μόνη την υποστήριξη ή αντίκρουση των λόγων της έφεσης, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Έννομο συμφέρον για την άσκηση της πρόσθετης παρέμβασης υφίσταται όταν με αυτήν μπορεί να προστατευθεί δικαίωμα του παρεμβαίνοντος ή να αποτραπεί η δημιουργία σε βάρος του νομικής υποχρέωσης, που είτε απειλούνται από τη δεσμευτικότητα και την εκτελεστότητα της απόφασης που θα εκδοθεί, είτε υπάρχει κίνδυνος προσβολής τους από τις αντανακλαστικές συνέπειές της, ως τρίτος δε, κατά την έννοια της ίδιας διάταξης του άρθρου 80 ΚΠολΔ, νοείται εκείνος ο οποίος δεν είχε προσλάβει την ιδιότητα του διαδίκου με οποιοδήποτε τρόπο στην αρχική δίκη ή σε στάδιο προηγούμενης δίκης επί της υπόθεσης. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 83 ΚΠολΔ, αν η ισχύς της απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση προς τον αντίδικό του, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 76 μέχρι 78. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αποφασιστικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης, δηλαδή των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της διαπλαστικής ενέργειας αυτής στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικό του. Το δικονομικό δικαίωμα της άσκησης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης παρέχεται όχι λόγω της πιθανής εκδήλωσης δυσμενών ενεργειών της απόφασης σε βάρος τρίτου, αλλά λόγω της δεσμευτικότητας αυτών που θα κριθούν στην ήδη εκκρεμή δίκη, όσον αφορά σχέσεις του παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άλλης διαδικασίας. Με την άσκηση της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ο παρεμβαίνων, χωρίς να εισάγει στη δίκη μια νέα έννομη σχέση, αντιδικεί για την ήδη εκκρεμή έννομη σχέση, η διάγνωση της οποίας επισύρει την επέκταση της ισχύος της απόφασης. Η ασκούμενη κατά το άρθρο 83 ΚΠολΔ αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση δημιουργεί περιορισμένου περιεχομένου επιγενόμενη αναγκαία ομοδικία του παρεμβαίνοντος με το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, στο μέτρο που ο παρεμβαίνων θεωρείται κατά πλάσμα δικαίου ως αναγκαίος ομόδικος με τις παρεχόμενες δικονομικές εξουσίες αυτού, χωρίς όμως να έχει στη διάθεσή του διαδικαστικές ευχέρειες που προσιδιάζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του κυρίου διαδίκου. Ως αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να θεωρηθεί και εκείνη την οποία ασκεί αυτός που έγινε διάδοχος του διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το πέρας αυτής (άρθρο 225 παρ. 2 ΚΠολΔ), αφού το δεδικασμένο από τη δίκη ισχύει υπέρ και κατά αυτού κατά το άρθρο 325 αριθ. 2 ΚΠολΔ. Λόγω δε της δημιουργούμενης αναγκαστικής ομοδικίας για τους ομοδίκους που απουσιάζουν, δεν επέρχονται οι συνέπειες της ερημοδικίας, αλλά αυτοί αντιπροσωπεύονται από τους παριστάμενους ομοδίκους τους. Εξάλλου, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1 περ. γ του ν. 4354/2015 “Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων….”, “Τα δικαιώματα που απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες λόγω πώλησης απαιτήσεις δύνανται να ασκούνται μόνο μέσω των εταιριών διαχείρισης της παρούσας παραγράφου. Οι μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις λογίζονται ως τραπεζικές και μετά τη μεταβίβασή τους, οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων ευθύνονται για όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο Δημόσιο και σε τρίτους, οι οποίες βαρύνουν τις εταιρίες απόκτησης απαιτήσεων και απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις”. Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του άνω νόμου 4354/2015, “Οι Εταιρίες Διαχείρισης νομιμοποιούνται, ως μη δικαιούχοι διάδικοι, να ασκήσουν κάθε ένδικο βοήθημα και να προβαίνουν σε κάθε άλλη δικαστική ενέργεια για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων, καθώς και να κινούν, παρίστανται ή συμμετέχουν σε προπτωχευτικές διαδικασίες εξυγίανσης, πτωχευτικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, διαδικασίες διευθέτησης οφειλών και ειδικής διαχείρισης των άρθρων 61 επ. του ν. 4307/2014 (Α’ 246). Εφόσον οι Εταιρίες συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δίκη με την ιδιότητα του μη δικαιούχου διαδίκου το δεδικασμένο της απόφασης καταλαμβάνει και τον δικαιούχο της απαίτησης”. (ΑΠ 1102/2022 και 1343/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 274 παρ.2 ΚΠολΔ, η οποία εφαρμόζεται και στην κατ’ έφεση δίκη (άρθρο 524 παρ.1 ΚΠολΔ), αν εκείνος που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση εμφανισθεί κατά τη συζήτηση, τότε αν λείπουν και οι δύο αρχικοί διάδικοι ή ο αντίδικος εκείνου υπέρ του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση, το δικαστήριο συζητεί την υπόθεση ερήμην του αντιδίκου εκείνου, υπέρ του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση και εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 271 και 272 ΚΠολΔ. Στην περίπτωση απουσίας, δηλαδή, αμφοτέρων των διαδίκων της κυρίας δίκης, η συζήτηση της υπόθεσης δεν ματαιώνεται, όταν παρίσταται ο προσθέτως παρεμβαίνων, αλλά λαμβάνει χώρα ερήμην του αντιδίκου του υπερ’ού η πρόσθετη παρέμβαση (βλ. και ΑΠ 265/2013 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Από την τελολογία και το συνδυασμό του συνόλου των ως άνω αφορώντων την πρόσθετη, απλή ή αυτοτελή, παρέμβαση ρυθμίσεων, συνάγεται ότι η εφαρμογή του άρθρου 274 παρ.2 ΚΠολΔ προϋποθέτει εγγραφή στο πινάκιο τόσο της κύριας υπόθεσης, όσο και της πρόσθετης παρέμβασης, και συνεκφώνησης αυτών, ώστε τελικά να συνεκδικαστούν. Τέλος, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 524 παρ.3 ΚΠολΔ, ως ισχύει, σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται, εφόσον είναι παραδεκτή. Το ίδιο ισχύει σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσιβλήτου ως προς την αντέφεση.

ΙΙΙ. Στην προκειμένη περίπτωση, οι ανακόπτοντες, και ήδη εκκαλούντες, άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και εναντίον της  ήδη εφεσίβλητης τραπεζικής εταιρείας  την από 16-1-2018  και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2018 ανακοπή τους, με την οποία ζητούσαν, για τους εκεί αναφερόμενους λόγους, την ακύρωση της υπ΄αρ. ………/2010 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν, ο καθένας εις ολόκληρο, το σε αυτήν αναφερόμενο ποσό. Το πρωτοβάθμιο  Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, απέρριψε την ανακοπή. Κατά της απόφασης αυτής οι ανακόπτοντες άσκησαν την κρινόμενη έφεση, με την οποία παραπονούνται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανιστεί αυτή, ώστε να γίνει δεκτή η ανακοπή τους και να ακυρωθεί η προαναφερθείσα διαταγή πληρωμής. Περαιτέρω, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ασκήθηκε το πρώτον με ιδιαίτερο δικόγραφο  η από  30-8-2022  αυτοτελής πρόσθετη υπέρ της εφεσίβλητης παρέμβαση, από  την εταιρία με την επωνυμία «………………….», νομίμως συσταθείσα και αδειοδοτηθείσα  από την Τράπεζα της Ελλάδος ως εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4354/2015, όπως αυτός ισχύει (βλ. απόφαση 326/2/17-9-2019 της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων σε συνδυασμό με τη 1832581/ 5-11-2019 ανακοίνωση του Προέδρου ΕΒΕΑ), η οποία τυγχάνει διαχειρίστρια της επίδικης απαίτησης. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα έγγραφα, η εφεσίβλητη, που κατέστη ειδική διάδοχος της τραπεζικής εταιρίας  με την επωνυμία «……………» (σύμφωνα με την υπ’αρίθμ. 66/2013 απόφαση της ΕΠΑΘ της Τράπεζας της Ελλάδος  και το με αριθμό 96/2013 δ/γμα της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, δημοσιευμένο στο με αριθμό 4640/2013 φύλλο της Επίσημης Εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε συνδυασμό  με  την με αριθμό 26-3-2013 σύμβαση πώλησης και μεταβίβασης, με την οποία  περιήλθαν σε αυτήν στοιχεία του ενεργητικού και παθητικού των εργασιών του υποκαταστήματος της τελευταίας στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η επίδικη οφειλή των εκκαλούντων, απορρέουσα από την με αριθμό …………../ 2008 σύμβαση πίστωσης  και τη πρόσθετη πράξη αυτής), δυνάμει της από 16-3-2021 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης επιχειρηματικών απαιτήσεων του ν. 3156/2003, η οποία δημοσιεύθηκε νόμιμα σε περίληψη με αριθμ. πρωτ. …../17-3-2021 στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών, (τ. ….,αρ. ….), μεταβiβασε τις απαιτήσεις αυτές στην αλλοδαπή εταιρία ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……………….», η οποία, ακολούθως, ανέθεσε τη διαχείριση  τους στην παρεμβαίνουσα ανώνυμη εταιρία, (άρθρο 10 παρ. 14 του ν.3156/2003) δυνάμει της από 11-6-2021 σύμβασης διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων, νόμιμα δημοσιευθείσας σε περίληψη με αριθμ. πρωτ. …./29-7-2021 στο Ενεχυροφυλακείο Αθηνών (τ. …., αρ. ……), ενώ παράλληλα της χορήγησε σχετικό πληρεξούσιο σύμφωνα με το ν. 3156/2003. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, η ως άνω πρόσθετη παρέμβαση, που έχει σαφώς χαρακτήρα αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης και  αντίγραφο της οποίας επιδόθηκε νόμιμα στην υπερ’ ης εφεσίβλητη (βλ. τη με αριθμό …… /6-9-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών, ……………), είναι παραδεκτή και νόμιμη κατ’ άρθρα 80 και 83 ΚΠολΔ, με αποτέλεσμα μεταξύ της κύριας διαδίκου, εφεσίβλητης, και της προσθέτως υπέρ αυτής παρεμβαίνουσας να δημιουργηθεί σχέση επιγενόμενης αναγκαίας ομοδικίας.

V. Περαιτέρω, κατά την εκφώνηση της κρινόμενης έφεσης στην αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης δικάσιμο, η μεν εφεσίβλητη δεν παραστάθηκε, οι δε εκκαλούντες παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου τους, ………………., η οποία, όμως, δεν κατάθεσε προτάσεις στρεφόμενες κατά της εφεσίβλητης (αυτή κατέθεσε προτάσεις στρεφόμενες μόνον κατά της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας για την συζήτηση της προαναφερόμενης ως άνω αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης). Ως εκ τούτου, αυτοί θεωρούνται δικονομικά απόντες, καθόσον δεν μετείχαν κανονικά στη συζήτησή της  έφεσης. Όπως δε περαιτέρω προκύπτει οι εκκαλούντες εκλήθησαν νόμιμα και εμπρόθεσμα να παραστούν κατά την συζήτηση της υπόθεσης (βλ. τις με αριθμούς ……… και ………./15-6-2020 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών, ……….) για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο στις 4-3-2021, οπότε η συζήτηση της ματαιώθηκε στα πλαίσια της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας Covid ( δυνάμει της Δ1α /Γ.Π οικ 13805 απόφασης Υπουργών Υγείας Δικαιοσύνης -ΦΕΚ Β 843/3-4-2021) και επαναπροσδιορίστηκε νόμιμα οίκοθεν για την δικάσιμο της 20-5-2021, οπότε και αναβλήθηκε με αίτημα των εκκαλούντων για την ως άνω δικάσιμο). Κατά συνέπεια, πρέπει να δικασθούν ερήμην, ενώ η απολειπόμενη εφεσίβλητη εκπροσωπείται από την νομίμως παριστάμενη αναγκαία ομόδικο της, αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα. Ωστόσο, η έφεση πρέπει να απορριφθεί όχι ως ανυποστήρικτη, αλλά ως απαράδεκτη, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 524 παρ. 3 ΚΠολΔ, ως ισχύει, λόγω της μη  καταβολής του νομίμου παραβόλου κατά την κατάθεση του δικογράφου της, (άρθρο 495 ΚΠολΔ), όπως αυτό βεβαιώνεται  και στην με αριθμό ……………/ 2019 έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου της γραμματέως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Περαιτέρω, πρέπει να καθοριστεί το προκαταβλητέο παράβολο για την περίπτωση άσκησης εκ μέρους των εκκαλούντων ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ.2 ΚΠολΔ), και αυτοί να καταδικασθούν  στα δικαστικά  έξοδα της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας (άρθρο 176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Εξάλλου, ενόψει του  παρεπομένου χαρακτήρα, σε σχέση με την κύρια δίκη, της πρόσθετης παρέμβασης δεν απαιτείται στην απόφαση να περιλαμβάνεται διάταξη για αυτήν, οπότε δεν θα περιληφθεί τέτοια στο διατακτικό της παρούσας (Εφ.Αθ. 5722/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Β. Βαθρακοκοίλη, Ερμ.ΚΠολΔ, Τόμος Α, υπό τα άρθρα 80 αρ. 2-3 και 83 αρ. 4, 5). Τέλος, η εκκρεμής ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου από 24-6-2020 (αρ. έκθ. καταθ. ……………./2020) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσίβλητης θεωρείται ότι δεν έχει ασκηθεί κατ’άρθρο 274 παρ.1 ΚΠολΔ, επειδή η αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα δεν παραστάθηκε  ως προς αυτήν.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ :α) την από 1-5-2019 (αρ. έκθ. καταθ. ………./2019) έφεση κατά της με αριθμό 5505/ 2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ερήμην των εκκαλούντων, β) την από 24-6-2020 (αρ. έκθ. καταθ. ……../2020) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσίβλητης, και γ) την από 30-8-2022 (αρ. έκθ. καταθ. …………../ 2022) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εφεσίβλητης, ερήμην της υπερ ης η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση ως απαράδεκτη.

ΟΡΙΖΕΙ  το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ, για κάθε εκκαλούντα – ανακόπτοντα.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ  τα δικαστικά έξοδα  της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας σε βάρος των εκκαλούντων και τα ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις  17 Νοεμβρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων   δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ