ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 713/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιά και τη γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις ……………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος – εφεσίβλητου : Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την επωνυμία «ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ και ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ», εδρεύοντος στη Χώρα Κυθήρων, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Αντώνιο Σεμιτέκολο.
Του εφεσίβλητου – εκκαλούντος : Ιερού Ενοριακού Ναού ΝΠΔΔ «Ιερός Ναός ………..», εδρεύοντος στο …………. Κυθήρων, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του, Δημήτριος Λουράντος με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2).
Ο εφεσίβλητος – εκκαλών άσκησε την με αρ. κατ. …………/2019 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, το οποίο με την με αρ. 755/2020 απόφασή του την απέρριψε κατ’ ουσία.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλαν οι διάδικοι με τις με αρ. κατ. (στο Εφετείο) ………./2020 και ………/2021 αντίθετες εφέσεις τους προς το Δικαστήριο τούτο.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση εφέσεις κατά της υπ’ αρ. 755/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που δίκασε κατά την τακτική διαδικασία, πρέπει να συνεκδικαστούν, αφού προσβάλουν την ίδια απόφαση, αφορούν τους ίδιους διαδίκους και έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης. Ασκήθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2), χωρίς την κατάθεση παραβόλου λόγω νόμιμης απαλλαγής τους (άρθρ. 276 του Ν. 3463/2006 και 28 παρ. 4 του Ν. 2579/1998). Είναι, επομένως, τυπικά δεκτές και πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους.
Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή του ο ενάγων, Ιερός Ενοριακός Ναός, ζήτησε να αναγνωρισθεί κύριος του περιγραφομένου σ’ αυτήν, προορισμένου για θρησκευτικούς σκοπούς, τμήματος ακινήτου του, την κυριότητα του οποίου απέκτησε με πρωτότυπο τρόπο, συγκεκριμένα με έκτακτη χρησικτησία, νεμόμενος αυτό για περισσότερο από είκοσι έτη, με τις αναφερόμενες στο δικόγραφο πράξεις νομής και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος, που παρακρατεί αυτό παράνομα και αυθαίρετα, να του το αποδώσει. Ο εναγόμενος προέβαλε ένσταση ιδίας κυριότητας, ισχυριζόμενος ότι το επίδικο ουδέποτε αποτελούσε τμήμα μείζονος ακινήτου ιδιοκτησίας του ενάγοντος και ότι αυτό ανέκαθεν ήταν ανεξάρτητο και αυτοτελές οικόπεδο, μηδέποτε προορισμένο για θρησκευτικούς σκοπούς, του οποίου τη νομή τού μεταβίβασε ο ενάγων το έτος 1979. Έκτοτε ασκεί σ’ αυτό τις αναφερόμενες στις προτάσεις του πράξεις νομής για χρονικό διάστημα σαράντα ετών, καθιστάμενος έτσι με πρωτότυπο τρόπο και δη με έκτακτη χρησικτησία κύριος αυτού. Επικουρικά ισχυρίστηκε ότι ο ενάγων ασκεί καταχρηστικά την αγωγή του και ως τέτοια πρέπει να απορριφθεί. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την υπ’ αρ. 755/2020 απόφασή του απέρριψε κατ’ ουσία την αγωγή κάνοντας δεκτή την ένσταση καταχρηστικής άσκησης, ενώ απέρριψε και την ένσταση ιδίας κυριότητας του εναγόμενου. Εναντίον αυτής της απόφασης παραπονούνται οι διάδικοι, ο μεν Δήμος, ως νικήσας διάδικος, έχοντας έννομο συμφέρον λόγω των βλαπτικών γι’ αυτόν, μετά δυνάμεως δεδικασμένου, αιτιολογιών, για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν αυτή να εξαφανιστεί, ο μεν ενάγων προκειμένου να γίνει δεκτή η αγωγή του ο δε εναγόμενος προκειμένου να απορριφθεί αυτή, δεκτής γενομένης της ένστασης ιδίας κυριότητας.
Από όλα τα κατωτέρω αναφερόμενα κατ’ είδος αποδεικτικά μέσα που προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα οι διάδικοι και συγκεκριμένα από την υπ’ αρ. ……/20.3.2019 ένορκη βεβαίωση του εξετασθέντος ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κυθήρων μάρτυρα, η οποία ελήφθη κατόπιν προηγούμενης κλήτευσης της αντίδικης πλευράς πριν από δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες (βλ. ……/14.2.2019 έκθεση επίδοσης της επιμελήτριας δικαστηρίων του Ειρηνοδικείου Κυθήρων) και από όλα τα έγγραφα, μεταξύ αυτών και των τοπογραφικών διαγραμμάτων και των ενόρκων βεβαιώσεων που δόθηκαν στα πλαίσια άλλων δικών, γι’ αυτό και δεν χρειάζεται να μνημονεύονται ειδικά, και από τις ομολογίες των διαδίκων αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Το επίδικο ακίνητο είναι ένα οικόπεδο εμβαδού 163,98 τ.μ, το οποίο βρίσκεται εντός του οικισμού ……… της νήσου Κυθήρων και συνορεύει βόρεια με ιδιοκτησία ………, ανατολικά και νότια με ιδιοκτησία του ενάγοντος και δυτικά με δημοτική οδό ……….. Εμφαίνεται δε αυτό με στοιχεία Α,Β,ο,π,ρ,σ,Α στο από Οκτωβρίου 2017 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, που προσαρτάται στην αγωγή. Εντός του επίδικου οικοπέδου υπάρχει κτίσμα εμβαδού 57,80 τ.μ., όπου στεγάζονται το γραφείο του Τοπικού Συμβουλίου ……. Κυθήρων και το Κοινοτικό Ιατρείο. Το ως άνω ακίνητο ποτέ δεν αποτελούσε έλασσον τμήμα μείζονος εδαφικής έκτασης του ενάγοντος και συγκεκριμένα της νότια και ανατολικά όμορης εδαφικής έκτασης, όπου κείται ο ναός και ο προαύλιος αυτού χώρος, ούτε χρησιμοποιήθηκε ποτέ (το επίδικο) για θρησκευτικούς – λατρευτικούς σκοπούς του ενάγοντος. Εντός του υπήρχε πριν το έτος 1979 ένα παλιό κτίσμα, όπου ήταν το γραφείο του ενάγοντος, όπου χρησιμοποιούταν αποκλειστικά και μόνο για γραμματειακή και διοικητική υποστήριξη του ενάγοντος και όχι για τις ανάγκες λατρείας, τέλεσης των θείων μυστηρίων, λειτουργίας ή άλλου θρησκευτικού σκοπού. Άλλωστε τα γραφεία των ναών δεν περιλαμβάνονται στα πράγματα που θεωρούνται ως εκτός συναλλαγής, προορισμένα για θρησκευτικούς σκοπούς, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 45 του Ν. 590/1977. Τη νομή του ως άνω επιδίκου παρέδωσε ο ενάγων το έτος 1975 στην τότε Κοινότητα ….. Κυθήρων, καθολικός διάδοχος της οποίας είναι ο νυν εναγόμενος Δήμος. Ειδικότερα, με την υπ’ αρ. 72/1.8.1975 πράξη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του ενάγοντος, η οποία εγκρίθηκε από το Μητροπολιτικό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ιεράς Μητρόπολης Κυθήρων με την υπ’ αρ. 7/27.9.1975 πράξη του, αποφασίστηκε η παράδοση του ως άνω επιδίκου στην τότε Κοινότητα …….. Αυτή με τη σειρά της αποδέχθηκε και παρέλαβε τη νομή του επιδίκου, κατεδάφισε το παλαιό κτίσμα και με δαπάνες της ανήγειρε νέο, το ήδη υφιστάμενο μέχρι σήμερα, το οποίο έκτοτε από του χρόνου κατασκευής του χρησιμοποιούσε και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αρχικά για τις ανάγκες της Κοινότητας και κατόπιν του Τοπικού Συμβουλίου ………. και του Κοινοτικού Ιατρείου. Μάλιστα ο ενάγων προέβη και σε συμβολαιογραφική πρόταση δωρεάς της κυριότητας του επιδίκου οικοπέδου προς την Κοινότητα (με την υπ’ αρ. ……/15.3.1979 συμβ/κή πρόταση ενώπιον της συμβ/φου Κυθήρων ……………), η οποία όμως τυπικά δεν έγινε αποδεκτή με επίσης συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή αμφοτέρων και έτσι ο εναγόμενος δεν απέκτησε κυριότητα με παράγωγο τρόπο. Απέκτησε όμως με πρωτότυπο τρόπο και δη με έκτακτη χρησικτησία, ασκώντας δια των προστηθέντων από αυτών προσώπων του πράξεις νομής επ’ αυτού (οικοδόμηση, συντήρηση του κτιρίου, επίβλεψη και φύλαξη των ορίων του οικοπέδου, χρήση από τις υπηρεσίες του Τοπικού Συμβουλίου και από το Κοινοτικό Ιατρείο) μετά την απόκτηση της νομής του επιδίκου συνεχώς και αδιαλείπτως μέχρι την άσκηση της αγωγής (1975 – 2019), ήτοι για χρονικό διάστημα πλέον των είκοσι ετών. Το εν λόγω ακίνητο ήταν δεκτικό χρησικτησίας, αφού ουδέποτε είχε το χαρακτήρα πράγματος εκτός συναλλαγής, προορισμένο για θρησκευτικούς σκοπούς, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω. Επομένως έπρεπε να γίνει δεκτή η ένσταση ιδίας κυριότητας που προέβαλε πρωτοδίκως ο εναγόμενος Δήμος και να απορριφθεί κατ’ ουσίαν η αγωγή. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που απέρριψε την ένσταση και την αγωγή, κάνοντας δεκτή την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, έσφαλε στην εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει, αφού απορριφθεί η έφεση του ενάγοντος και γίνει δεκτή η έφεση του εναγομένου, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να απορριφθεί η αγωγή, δεκτής γενομένης της ένστασης ιδίας κυριότητας του εναγόμενου. Τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου (Δήμου) αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας ως προς την απόρριψη της έφεσης του αντιδίκου του (Ιερού Ναού), καθώς και τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος εναγόμενου (Δήμου) και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας ως προς τη δική του έφεση και την αγωγή πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος εφεσίβλητου ενάγοντος (Ιερού Ναού).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει τις υπ’ αρ. ……./2020 και ……../2021 εφέσεις αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την ………/2020 έφεση και δέχεται την υπ’ αρ. ………./2021 έφεση.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα (Ιερό Ναό) στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου (Δήμου) αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας που καθορίζει σε 600 ευρώ.
Εξαφανίζει την 755/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Διακρατεί την υπόθεση και
Απορρίπτει την αγωγή.
Καταδικάζει τον εφεσίβλητο ενάγοντα (Ιερό Ναό) στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος εναγόμενου (Δήμου) και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας που καθορίζει σε 1.000 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά, στις 5 Δεκεμβρίου 2022.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ