ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης : 316/ 2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε σε Συμβούλιο από τους Δικαστές Σταυρούλα Λιακέα Προεδρεύουσα Εφέτη, κωλυομένων των Προέδρων Εφετών, Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη – Εισηγητή, και τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε στις ………. για να αποφανθεί για την από 10.5.2022 (αρ.πρωτ. ……./10.5.2022) δήλωση αποχής της Εφέτη Πειραιώς Ιωάννας Μάμαλη, που εισάγεται με την με αρ. ……../10.5.2022 πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, αναφορικά με την εκδίκαση της από 12.5.2021 έφεσης και με αριθμό κατάθεσης (ΓΑΚ/ΕΑΚ) ………../2021, κατά της με αρ. 397/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : …………
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ : …………..
Κατά τη δικάσιμο της …………… συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (2ο Τμήμα) η από 12.5.2021 έφεση (με αριθμό κατάθεσης …………/2021) του εκκαλούντος κατά του άνω εφεσίβλητου για την εξαφάνιση της με αρ. 397/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Ακολούθως την 10.5.2022 η Δικαστής του ως άνω Δικαστηρίου Εφέτης Πειραιώς Ιωάννα Μάμαλη υπέβαλε την από 10.5.2022. (με αριθ. πρωτ. ………./10.5.2022) δήλωση αυτοεξαίρεσης από την εκδίκαση της άνω υπόθεσης.
Στη συνέχεια η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς με την με αρ. πρωτ. ……/10.5.2022 πράξη της, διαβίβασε την άνω δήλωση στην Προεδρεύουσα του 2ου Τμήματος Εφέτη Πειραιώς Σταυρούλα Λιακέα, κωλυομένων των Προέδρων Εφετών και η τελευταία όρισε, ως μέλη της τριμελούς σύνθεσης του Εφετείου Πειραιώς προς εκδίκαση της άνω δήλωσης αυτοεξαίρεσης τους Δικαστές που αναφέρθηκαν στην αρχή της παρούσας καθώς και ημερομηνία εκδίκασης αυτής την 20η Μαΐου 2022.
Το ως άνω Δικαστήριο αφού συνήλθε σε Συμβούλιο την 20 Μαΐου 2022, έλαβε και εξέδωσε την παρούσα απόφαση.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 52 § 1 περ. στ΄ ΚΠολΔ και 6 § 1 της Ε.Σ.Δ.Α., που υπηρετούν πρωτίστως την αμεροληψία της δικαιοσύνης, σαφώς προκύπτει ότι οι δικαστές μπορούν να προτείνουν την εξαίρεσή τους ή να εξαιρεθούν από οποιονδήποτε διάδικο, αν προκαλούν υπόνοια μεροληψίας, ιδίως δε αν έχουν με κάποιο διάδικο ιδιαίτερη φιλία, ιδιαίτερες σχέσεις καθηκόντων ή εξάρτησης, έριδα ή έχθρα. Όπως συνάγεται από το άρθρο 6 § 1 της ΕΣΔΑ προϋπόθεση της αρχής της δίκαιης δίκης είναι η εξασφάλιση της μέσω της αμεροληψίας, αντικειμενικότητας του δικαστηρίου και των μελών του (βλ. σχετ. ΕΔΔΑ De Haanv.Netheland βλ. Δ. 1998.95 Α^η v. Spain 28.10.98 ΕΕΕυρΔ 1999.994). Η «υπόνοια μεροληψίας» περιλαμβάνει μεγάλο εύρος περιπτώσεων, κάποιες από τις οποίες αναφέρονται ενδεικτικά στο νόμο. Ο ανωτέρω λόγος εξαίρεσης κρίνεται από υποκειμενική αλλά και αντικειμενική άποψη, με την έννοια ότι για την απόκρουσή του δεν αρκεί, αν ο υπό εξαίρεση δικαστής πιστεύει ότι μπορεί να αποφασίσει αμερόληπτα, αλλά απαιτείται να προκληθεί και στους διαδίκους αντίστοιχη εντύπωση περί της αμερόληπτης κρίσης του. Ο λόγος εξαίρεσης μπορεί να υπαγορεύεται και από λόγους ευπρέπειας, κατά το άρθρο 52 παρ. 1στ του ΚΠολΔικ, σε συνδυασμό με άρθρο 23 παρ. 3 του ΚΠοινΔικ που εφαρμόζεται αναλόγως (ΑΠ 1128/2020 σε www.areiopagos.gr, ΑΠ 543/2012, ΑΠ 475/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1715/2011 ΕΠολΔ 2013.51,ΕφΠειρ 627/2019 http://www.efeteio-peir.gr/wordpress/?p=3667,EφΠειρ 148/2019 http://www.efeteio-peir.gr/wordpress/?p=1687, ΕφΘεσ 473/2016 Αρμ 2018.1527, ΕφΛαρ Μπαλογιάννη/Πετροπούλου σε Χ. Απαλαγάκη ΕρμΚΠολΔ άρθρο 52 αρ. 11,12 και 13). Μόνη όμως η έκδοση μη ευνοϊκής απόφασης από το Δικαστή για τον διάδικο, σε προγενέστερη δίκη, δεν σημαίνει χωρίς άλλο ότι δημιουργούνται υπόνοιες μεροληψίας. (ΑΠ 248/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤρΕφΑθ 8/2017 ΤΝΠ ΔΣΑ). Η δήλωση του κωλύματος αυτού δεν υπόκειται σε κανένα χρονικό περιορισμό και μπορεί να γίνει και κατά την μελέτη της υπόθεσης, ώστε αν αποφασισθεί η εξαίρεση του δηλούντος τον λόγο εξαιρέσεως δικαστή και δεδομένου ότι αυτός έως την έκδοση της σχετικής αποφάσεως οφείλει να απόσχει από την εκδίκαση της υποθέσεως, τότε, εφόσον έχει ήδη συζητηθεί, θα επαναληφθεί η συζήτηση, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 307 Κ.Πολ.Δ. (ΑΠ 44/2015, ΑΠ 714/2010, ΕφΠειρ 54/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση, παραδεκτά και νόμιμα φέρεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που συνεδριάζει σε συμβούλιο, η υποβληθείσα στην Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς η από 10.5.2022 (με αριθ. πρωτ. ………./10.5.2022) δήλωση της Εφέτη Ιωάννας Μάμαλη του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία ζητά να εξαιρεθεί από την εκδίκαση της υπόθεσης με αριθμό πινακίου ….. της δικασίμου από ……….. αναφορικά με την από 12.5.2021 έφεση (με αριθμό κατάθεσης ………/2021) των εκκαλούντων –εναγόμενων ……….. και …………….. για την εξαφάνιση της με αρ. 397/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Από τα έγγραφα που περιλαμβάνονται στη σχετική δικογραφία πιθανολογούνται τα ακόλουθα: Στη δικάσιμο της ………. κατά τη συνεδρίαση του 2 ου πολιτικού τμήματος του Εφετείου Πειραιώς συζητήθηκε η υπόθεση με αριθμό πινακίου ……….., που αφορούσε την από 12.5.2021 (με αριθμό κατάθεσης ………./2021) έφεση των εκκαλούντων – εναγόμενων …………… και ……… κατά του . ……………….., για την εξαφάνιση της με αρ. 397/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Την υπόθεση αυτή εκδίκασε η Εφέτης Πειραιώς Ιωάννα Μάμαλη, σύμφωνα με την σειρά που τηρείται κατά την εκδίκαση των πολιτικών υποθέσεων αρμοδιότητας Μονομελούς Εφετείου του 2 ου Πολιτικού τμήματος.
Μετά την συζήτηση της άνω υπόθεσης και συγκεκριμένα την 10.5.2022, η ανωτέρω Δικαστής υπέβαλε στην Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, την ακόλουθη δήλωση : «Προς την κα Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς. Δήλωση Αυτοεξαίρεσης. Της Ιωάννας Μάμαλη, Εφέτη Πειραιώς. Με την υπ’ αριθ. 397/2021 απόφαση του Moνομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς έγινε εν μέρει δεκτή η από 1.11.2013 και με αριθμό κατάθεσης αριθμόν κατάθεση ………./2021 αγωγή του ενάγοντος ……………….. ……………….. ………………. κατά των εναγόμενων …………….. Κατά της υπ’ αριθ. 397/2021 απόφασης του Moνομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ασκήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς η από 12.5.2012 έφεση που συζητήθηκε με αριθμό πινακίου ….., κατά τη δικάσιμο της…………. ενώπιον του 2ου τμήματος, υπό την προεδρία μου. Πλην όμως, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. πρωτ. …../04.05.2022 αίτηση του ενάγοντος – εκκαλούντος ……………….. . προς το Εφετείο Πειραιώς, ο ανωτέρω διάδικος αμφισβήτησε ευθέως την αμεροληψία μου και εκφράσθηκε περιφρονητικώς για το πρόσωπο μου, υποστηρίζοντας ότι μετά την έκδοση από εμένα των υπ’ αριθ. 137/2022 και 158/2022 αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς μεταξύ των ιδίων ως άνω διαδίκων και την εκπεφρασμένη μεροληψία μου υπέρ των αντιδίκων του, καθίσταται βέβαιο ότι θα του κάνω κακό και ότι θα τον αδικήσω και στις υπόλοιπες υποθέσεις που έχω χρεωθεί και αφορούν τον ίδιο και τους αντιδίκους του. Ειδικότερα, ο διάδικος ……………….. . στην υπ’ αριθ. πρωτ. ……/04.05.2022 αίτηση του ανέφερε σχετικά με την υπ’ αριθ. 137/2022 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς που απέρριψε ως ανυποστήρικτη την έφεση των αντιδίκων του ………….και …………… και επιδίκασε σε βάρος τους τη δικαστική δαπάνη του ιδίου ύψους τετρακοσίων (400,00) ευρώ, ότι η επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη υπολείπεται σημαντικά της πραγματικής δικαστικής δαπάνης στην οποία υποβλήθηκε και ότι «Κατ’ αποτέλεσμα «τιμωρούμαι», άλλως πρέπει εξάπαντος να «τιμωρηθώ» επειδή αδικήθηκα και τόλμησα να προσφύγω στην προστασία της Δικαιοσύνης. Το «κακό». βεβαίως, δείχνει να είναι «μικρό»: βγήκε μία απόφαση που με δικαιώνει τύποις, ενώ, ταυτόχρονα με πλήττει τιμωρητικά «υπογείως». Είναι όμως άκρως χαρακτηριστική. Εξ όνυχος τον λέοντα!». Αναφορικά δε με την υπ’ αριθ. 158/2022 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς που απέρριψε κατ’ ουσίαν την έφεση του κατά της υπ’ αριθ. 2054/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που είχε απορρίψει ως απαράδεκτη, λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης, την αγωγή του κατά του αντιδίκου ………………. ……………….υ και επιδίκασε σε βάρος του τη δικαστική δαπάνη του τελευταίου ύψους τετρακοσίων πενήντα (450,00) ευρώ, εξέθετε, μεταξύ άλλων, ότι «Σέβομαι τις διαθέσεις και προτιμήσεις κάθε ανθρώπου. Αυτό δεν σημαίνει ότι και τις κατανοώ πάντα. Πολύ περισσότερο δεν σημαίνει ότι μπορώ να τις προσυπογράψω, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από εντεταλμένα πρόσωπα, για τα οποία η αμεροληψία είναι καθήκον και προϋπόθεση άσκησης του λειτουργήματος τους. Αισθάνομαι τον εαυτό μου βάναυσα βιασμένον από την απόφαση σας. Στην ουσία «ξεκοιλιασμένον». Η βλάβη στο πρόσωπο μου. η καταστροφή στον (άνισο, αλλά δίκαιο) αγώνα μου, που μια τέτοια απόφαση επιφέρει, είναι τεράστιες. Αναρωτιέμαι: Γιατί? Προσπαθώ να κατανοήσω: Τι είναι άραγε ο ……………….. και «αξίζει» τάχα μια τέτοια προνομιακή, κατ’ αποτέλεσμα, μεταχείριση? Τι είδους «αρετή» αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του όσοι τον ευνοούν … Ακόμη, όμως, και έτσι δεν έφτανε η σε βάρος μου αδικία. Έπρεπε για ακόμη μία φορά να φανεί, έτι εντονότερα η προτίμηση: μόνο «400 ευρώ» για εμένα, τον εξουθενωμένο, καταδαπανημένον, αλλά «450 ευρώ» για τον παντελώς αδάπανο, πλην «λεβέντη» (?) ………………. … Πως είναι δυνατόν να με κρίνετε αμερόληπτα, αν, για λόγους που αγνοώ, έχει προξενηθεί τόση απέχθεια -αποστροφή εναντίον μου, συνεπαγόμενη καταλυτικές για εμένα συνέπειες? Υπό ποιάν έννοια είναι ποτέ δυνατόν η ΕΦΠ 158/2022 να είναι ένα απλό «τυχαίο λάθος» και όχι το χαρακτηριστικό προϊόν ενός ανθρώπου, που έχει πειστεί ότι διεξάγει «ιεραποστολή» εκτελώντας με δικαστικά? Υπό ποιάν έννοια είναι ποτέ δυνατόν να μη επαναληφθεί ένας ακόμα βιασμός μου, την αμέσως προσεχή φορά, που θα κρίνετε υπόθεση μου, εάν έχετε αποδεχθεί σαν (τάχα) αληθή τον τρόπο με τον οποίο η αντιδικία με διαζωγραφεί και με παριστάνει? Υπό ποιάν έννοια είναι ποτέ δυνατόν λ.χ. να δεχθείτε ότι ο ……………….. δεν συμπεριφέρθηκε ως «ένας απλός, συνηθισμένος δικηγόρος, που έκανε απλά την καθημερινή δουλειά του, καθώς, ακριβώς, κάθε άλλος δικηγόρος», όπως καλείστε να κρίνετε, μεταξύ άλλων, σε μία από τις υποθέσεις που χρεωθήκατε, και να μη με αδικήσετε (ξανά)? … Σας παρακαλώ θερμά να μη με αδικήσετε άλλο … Σας παρακαλώ να προβείτε σε ό,τι χρειαστεί, ώστε να μη ξαναζήσω την τραγική εμπειρία του βιασμού, που έζησα με την έκδοση της ΕΦΠ 158/2022. Αν (για οποιουσδήποτε δικούς σας λόγους) με αποστρέφεστε ή αν θεωρείτε τον αντίδικο μου ………………. παράδειγμα «ηρωισμού, ηθικής και αριστείας» που του «αξίζει κάθε θυσία», αν τον εμπιστεύεστε και εμπιστεύεστε εκείνα που λέει και γράφει (ενάντια στην κοινή λογική και στις εξόφθαλμες αποδείξεις), τότε δεν πρέπει να με ξαναδικάσετε. Εφόσον το πράξετε, δεν υπάρχει, λογικά, αμφιβολία ότι πρόκειται να επαναληφθεί ένας ακόμα βιασμός μου … Γι’ αυτό, εκτός από δικαίωμα, θεωρώ πως έχω και καθήκον, που μίλησα. Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να μη μου κάνετε κακό και στις υπόλοιπες υποθέσεις, εφόσον φτάσατε σε μία τόσο ακραία άδικη σε βάρος μου στάση με την ΕΦΠ 158/2022. Ιδανικά, θα επιθυμούσα να γίνει ένα «θαύμα» και να μπορέσετε να με δείτε έξω από ό,τι έχετε μέχρι τώρα καταχωρήσει σαν «πραγματικότητα» για μένα, χωρίς τον τρίβωνα του «αποδιοπομπαίου». Κατόπιν τούτων, και μολονότι εξέφρασα στα πλαίσια των καθηκόντων μου τη δικαιοδοτική μου κρίση στις προαναφερόμενες υποθέσεις, επί των οποίων εκδόθηκαν οι υπ’ αριθ. 137/2022 και 158/2022 αποφάσεις του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, κατά τρόπο εντελώς ανεπηρέαστο, υφίσταται νόμιμος λόγος εξαίρεσης μου, κατ’ άρθρο 52 παρ. 1 περ. στ του ΚΠολΔ, από την παρούσα υπόθεση που συζητήθηκε με αριθμό πινακίου ………, κατά τη δικάσιμο της ……., ενώπιον του 2ου Τμήματος του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, υπό τη προεδρία μου, για λόγους ευθιξίας και προσωπικής ευπρεπείας, διότι με τις ανωτέρω φράσεις που περιλήφθηκαν στην υπ’ αριθ. πρωτ. …../04.05.2022 αίτηση του, ο εν λόγω διάδικος εξέφρασε ευθέως υπόνοια μεροληψίας στο πρόσωπο μου, λόγω της κρίσης μου στις προαναφερόμενες υποθέσεις. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ. Ζητώ την εξαίρεση μου από την εξεταζόμενη υπόθεση που συζητήθηκε με αριθμό πινακίου ….., κατά τη δικάσιμο της ……….., ενώπιον του 2ου Τμήματος του Εφετείου Πειραιώς, ήτοι από 12.5.2012 έφεση. Πειραιάς. 10.05.2022. Ιωάννα Μάμαλη. Εφέτης Πειραιώς».
Πιθανολογήθηκε περαιτέρω, ότι μετά την έκδοση των με αρ. 137/2022 και 158/2022 αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, υπό την προεδρία της ως άνω Εφέτη, ο διάδικος …………….υπέβαλε προς την άνω Δικαστή την με αρ.πρωτ. …………/04.05.2022 αίτησή του, η οποία επισυνάπτεται στην άνω δήλωση αυτοεξαίρεσης. Με την αίτησή του αυτή δεν παραπονείται μόνο για το περιεχόμενο των άνω αποφάσεων και ιδίως για την δεύτερη, η οποία απέρριψε την έφεσή του, αλλά επιπλέον προσθέτει ότι : «Αισθάνομαι τον εαυτό μου βάναυσα βιασμένον από την απόφαση σας. Στην ουσία «ξεκοιλιασμένον»…………. Τι είναι άραγε ο ……………….. και «αξίζει» τάχα μια τέτοια προνομιακή, κατ’ αποτέλεσμα, μεταχείριση? ………….«Υπό ποιαν έννοια είναι ποτέ δυνατόν η ΕΦΠ 158/2022 να είναι ένα απλό «τυχαίο λάθος» και όχι το χαρακτηριστικό προϊόν ενός ανθρώπου, που έχει πειστεί ότι διεξάγει «ιεραποστολή» εκτελώντας με δικαστικά»…………… …Σας παρακαλώ θερμά να μη με αδικήσετε άλλο … Σας παρακαλώ να προβείτε σε ό,τι χρειαστεί, ώστε να μη ξαναζήσω την τραγική εμπειρία του βιασμού…………Υπό τα προεκτιθέμενα δεδομένα, παρόλο που η Δικαστής εξέφρασε τη δικαιοδοτική της κρίση στα πλαίσια των νομίμων καθηκόντων της εντελώς ανεπηρέαστα, από τις ως άνω αιτιάσεις του διαδίκου, . ……………….. περί μεροληπτικής συμπεριφοράς της Δικαστού και ευνοϊκής μεταχείρισής του αντίδικου του είναι ενδεχόμενο, να προκληθούν στον διάδικο, ……………….. . υπόνοιες μεροληψίας ως προς αμερόληπτη την κρίση της ανωτέρω Δικαστού σε περίπτωση κατά την οποία η η εκδοθησομένη απόφαση στην συγκεκριμένη δεν θα είναι ευνοϊκή για αυτόν. Επομένως, ενόψει και της διάταξης του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, κατά την οποία κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσή του δικασθεί δικαίως από αμερόληπτο και ανεξάρτητο δικαστήριο, το Δικαστήριο τούτο άγεται στην κρίση ότι βασίμως, η ως άνω Δικαστής αιτείται την εξαίρεσή της, για λόγους ευθιξίας και προσωπικής ευπρέπειας, όπως η έννοια αυτής αναπτύχθηκε στη νομική σκέψη της παρούσας. Θα πρέπει, επομένως, να αποφανθεί το Δικαστήριο τούτο ότι η Δικαστής Ιωάννα Μάμαλη είναι εξαιρετέα στην εξεταζόμενη υπόθεση. (βλ. Α.Π 1128/2020, Α.Π 475/2012, ΕφΠειρ. 234/2021, ΕφΠειρ 148/2019, ΕφΛαρ 472/2014). Συνακόλουθα πρέπει να γίνει δεκτή η με αρ. πρωτ. ……/10.5.2022 δήλωση αυτοεξαίρεσης της Εφέτη του Εφετείου Πειραιώς, Ιωάννας Μάμαλη και να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησης της άνω υπόθεσης, σε νέα δικάσιμο που θα ορισθεί με την επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου.
Κατά την άποψη όμως, ενός μέλους του Δικαστηρίου, του Εφέτη Ελευθερίου Γεωργίλη, η κρινόμενη αίτηση αυτοεξαίρεσης της Εφέτη Πειραιώς Ιωάννας Μάμαλη πρέπει να απορριφθεί. Ειδικότερα, η ως άνω Δικαστής, με την από 10.5.2022 αίτησή της, ζήτησε να της επιτραπεί να απόσχει από την εκδίκαση της υπόθεσης, που συζητήθηκε με αριθμό πινακίου ….., κατά τη δικάσιμο της …………, ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς (2ο Τμήμα) και αφορούσε σε έφεση . ………………. κατά της απόφασης 397/2021 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία είχε γίνει εν μέρει δεκτή η από 1.11.2013 αγωγή του . ………………… Προς υποστήριξη της αίτησής της η ως άνω δικαστής επικαλείται λόγους ευθιξίας, επειδή ο τελευταίος ενάγων – ήδη εφεσίβλητος, με την …../4.5.2022 αίτησή του που απευθυνόταν προς την ως άνω δικαστή αμφισβήτησε την αμεροληψία της. Όπως προκύπτει από την αίτηση αυτή του . ……………….., ο τελευταίος επικαλείται την εσφαλμένη, κατά την κρίση του, γνώμη της ως άνω Εφέτη, σε άλλες δύο υποθέσεις που χειρίστηκε με τους ίδιους διαδίκους (χωρίς να είναι συναφείς), θεωρώντας ότι τιμωρείται και ότι αισθάνεται βιασμένος και ξεκοιλιασμένος, ενώ ο αντίδικός του είχε προνομιακή μεταχείριση. Ειδικότερα, επικαλείται ότι για τις δύο αυτές υποθέσεις εκδόθηκαν οι αποφάσεις 137/2022 και 158/2022 του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, από την ως άνω Εφέτη, με την πρώτη από τις οποίες απορρίφθηκε η έφεση του αντιδίκου του ως ανυποστήρικτη, του επιδίκασε όμως, ως δικαστική δαπάνη μόλις το ποσό των 400 ευρώ, αν και υποβλήθηκε σε έξοδα τουλάχιστον 546,40 ευρώ, ενώ στη δεύτερη, στην οποία απορρίφθηκε κατ’ ουσία η έφεσή του, επιδίκασε σε βάρος του δικαστική δαπάνη, ποσού 450 ευρώ, αν και ο αντίδικός του, ως δικηγόρος, δεν υποβάλλεται σε έξοδα. Στη συνέχεια της ίδιας αίτησής του, ο ……………….. . αναφέρει ότι με την απόφαση 158/2022 του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς, η ίδια Δικαστής, απέρριψε έφεσή του, επί αγωγής του, που αφορούσε σε παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, επειδή έκρινε ότι δεν «υπήρχε αρχείο» και δεχόμενη ότι «είναι τρίτος ως προς τα δικά του προσωπικά δεδομένα», προσκομίζοντας σε φωτοτυπία την πρώτη σελίδα των εγγράφων που αφορούσαν στα προσωπικά του δεδομένα και υποστηρίζοντας ότι η ως άνω Εφέτης είχε εσφαλμένη κρίση, όπως προκύπτει και από την προσκομιζόμενη νομολογία. Κατόπιν τούτων, θεωρεί ότι, ενόψει των ανωτέρω, υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες πως θα αδικηθεί και σε άλλες αποφάσεις που έχει ορισθεί εισηγήτρια η ίδια Εφέτης, εφόσον, όπως θεωρεί, δεν είναι αμερόληπτη, αναφέροντας ότι «αισθάνεται τον εαυτό του βάναυσα βιασμένο από την απόφασή της, στην ουσία ξεκοιλιασμένο». Στη συνέχεια αναγράφει σκέψεις του και διερωτάται γιατί ο αντίδικός του – δικηγόρος θεωρείται ως «ήρωας», που προσπαθεί να τον εκδιώξει από τον χώρο της δικαιοσύνης, παραθέτοντας χαρακτηρισμούς που έχει απευθύνει γι’ αυτόν ο αντίδικός του, καθώς και φωτοτυπίες αποσπασμάτων από σχετικά κείμενα του αντιδίκου του, αναφέρει δε, πώς είναι δυνατόν να τον κρίνει αμερόληπτα και να μην επαναληφθεί ακόμη ένας βιασμός του την επόμενη φορά που θα κρίνει κάποια υπόθεσή του, εάν έχει αποδεχθεί ότι είναι υπεύθυνος για την αντιδικία με τον αντίδικό του – δικηγόρο. Κατόπιν τούτων, αναφέροντας το πως αισθάνεται μετά την έκδοση άδικων γι’ αυτόν αποφάσεων, την καλεί να πράξει ό,τι χρειαστεί, προκειμένου αυτός να μην ξαναζήσει την τραγική εμπειρία του βιασμού, που έζησε με την απόφαση 158/2022, αφού εάν εμπιστεύεται εκείνα που γράφει γι’ αυτόν ο αντίδικός του, δεν θα πρέπει να τον ξαναδικάσει, «εάν δε, το πράξει, υπάρχει λογικά, αμφιβολία, ότι πρόκειται να επαναληφθεί ένας ακόμη βιασμός του». Με βάση τα ανωτέρω κρίνεται ότι δεν υφίστανται αντικειμενικά λόγοι μεροληψίας, ούτε προσωπικής ευπρέπειας, που να επιβάλουν στη δηλούσα Εφέτη να απέχει των καθηκόντων της, εξαιτίας της εσφαλμένης, κατά την κρίση του . ……………….., γνώμης της σε άλλες υποθέσεις που χειρίστηκε στο παρελθόν και την έκδοση αποφάσεων με τους ίδιους διαδίκους (μεταξύ των διαδίκων αυτών, είτε μόνων τους, είτε και με άλλους, διεξάγεται μεγάλος αριθμός δικών, στα δικαστήρια του Πειραιά, τόσο για αστικές, όσο και για ποινικές υποθέσεις), διότι η από τη δικαστή έκφραση κρίσης στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων της, σε προηγούμενη υπόθεση που δεν συμφέρει τον αιτούντα, δεν αποτελεί λόγο εξαίρεσης και κατ’ επέκταση αυτοεξαίρεσης (Α.Π. 284/2019, Α.Π. 746/2016 και Α.Π. 357/2015 όλες στην Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ», με τις οποίες απορρίπτονται αιτήσεις αυτοεξαίρεσης δικαστών, που επικαλούνται σοβαρούς λόγους ευπρέπειας και επειδή είναι ενδεχόμενο να τεθεί εν αμφιβολία το αμερόληπτο της κρίσης τους, μετά την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς, ad hoc Α.Π. 248/2017, Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ», με την οποία απορρίπτεται αίτηση αντιπροέδρου του Α.Π., επειδή σε άλλη δίκη διατύπωσε γνώμη επί των ζητημάτων που απασχόλησαν την υπόθεση εκείνη, η οποία όμως (κατ΄ αυτόν) δεν ήταν ορθή, βλ. και Α.Π. 1128/2020 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ», όπου γίνεται δεκτή αίτηση, όταν όμως, δεν στηρίζεται σε δυσμενή κρίση για δικαστή για γνώμη που αφορά στα καθήκοντά του, αλλά λόγω επικαλούμενης ύπαρξης έχθρας της οικογένειάς του (δικαστή) με αυτήν του δικηγόρου της υπόθεσης). Εξάλλου, υπό τα ανωτέρω εκτιθέμενα δεν πλήττεται το δικαίωμα του διαδίκου σε δίκαιη δίκη, ούτε σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, αφού δεν συντρέχει περίπτωση ούτε αντικειμενικής, ούτε υποκειμενικής αμεροληψίας της ως άνω Εφέτη (βλ. ειδικότερα Μιχ. Μαργαρίτη / Άντα Μαργαρίτη Ερμηνεία ΚΠΟΛΔ, Έκδοση 2η, Τόμος Ι, άρθρα 52-61, σελ. 108-109). Σημειωτέον ότι ο δικαστικός λειτουργός, κατ’ άρθρο 87 παρ. 1, 2 του Συντάγματος, απολαμβάνει, κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας και τούτο έχει θεσπισθεί, προκειμένου να προστατευθεί η προσωπικότητα του (δικαστικού λειτουργού), ώστε να προχωρεί ανεμπόδιστος στην άσκηση του λειτουργήματός του και όχι να παρεμποδίζεται, εάν δεν γίνεται αρεστός στους παράγοντες της δίκης, όταν μάλιστα η «δυσαρέσκεια» των τελευταίων επιχειρείται να στηριχθεί στη δικαιοδοτική κρίση του Δικαστή.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι η Εφέτης Πειραιώς Ιωάννα Μάμαλη είναι εξαιρετέα από την έκδοση απόφασης επί της υπόθεσης με αριθμό πινακίου …. της δικασίμου …….., της από 12.5.2021 έφεσης (με αριθμό κατάθεσης ………../2021) του εκκαλούντος …………………… για την εξαφάνιση της με αρ. 397/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης σε νέα δικάσιμο που θα ορισθεί με την επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 20 Μαΐου 2022 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου την 1 Ιουνίου 2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ